⚫️بگویید دیگر روضه حضرت قاسم نخوانند!

▪️در یکی از روزهای سال ۱۳۶۲، هنگامی که آیت‌الله خامنه‌ای، رئیس‌جمهور وقت، از ساختمان ریاست جمهوری در خیابان پاستور برای شرکت در مراسمی خارج می‌شد، صدایی توجهش را جلب کرد. سروصدایی از نزدیکی به گوش می‌رسید؛ صدای فریادهای جوانی که با اصرار می‌گفت: «آقای رئیس‌جمهور! آقای خامنه‌ای! من باید شما را ببینم!» محافظان دور فردی حلقه زده بودند و سعی داشتند او را آرام کنند. رئیس‌جمهور از پاسدار کنارش پرسید: «چی شده؟ این بنده خدا کیه؟»

▪️پاسدار که انگار خودش هم متعجب بود، پاسخ داد: «نمی‌دانم حاج آقا! مانده‌ام چه‌طور تا این‌جا توانسته بیاید.» وقتی دید رئیس‌جمهور به‌سمت صدا حرکت کرد، سریع جلوی ایشان ایستاد و گفت: «حاج آقا، شما بمانید، من می‌روم ببینم چه خبر است.» سپس با اشاره به دو همراهش، آن‌ها را کنار رئیس‌جمهور نگه داشت و خودش به‌سمت شلوغی رفت. کمتر از یک دقیقه بعد برگشت و گفت: «حاج آقا! یک بچه است. می‌گوید از اردبیل آمده و با شما کار واجب دارد. بچه‌ها می‌گویند با اصرار و التماس خودش را به این‌جا رسانده. اول گفته فقط می‌خواهد شما را ببیند، حالا می‌گوید می‌خواهد حرف هم بزند.»

▪️رئیس‌جمهور به‌سمت صدا رفت. پسرکی نحیف اما مصمّم، مقابلش ایستاده بود. پسرک با صدایی لرزان اما پر از شوق گفت: «آقا جان! من از اردبیل آمده‌ام تا از شما یک‌خواهش کنم.» آیت‌الله خامنه‌ای عبایش را روی شانه‌اش مرتب کرد و با مهربانی گفت: «بگو پسرم، چه خواهشی؟»

▪️پسرک لحظه‌ای مکث کرد، سپس بغضش ترکید. سرش را پایین انداخت و با کلماتی بریده‌بریده گفت: «آقا جان! خواهش می‌کنم به آقایانِ روحانی و مداح، دستور بدهید دیگر روضه حضرت قاسم(ع) نخوانند!» رئیس‌جمهور با تعجب پرسید: «چرا پسرم؟» پسرک ادامه داد: «حضرت قاسم(ع) ۱۳ ساله بود که امام حسین(ع) به او اجازه داد به میدان جنگ برود. من هم ۱۳ سال دارم، اما فرمانده سپاه اردبیل اجازه نمی‌دهد به جبهه بروم. هرچه التماسش می‌کنم، می‌گوید ۱۳ ساله‌ها را نمی‌فرستیم. اگر رفتن ۱۳ ساله‌ها به جنگ بد است، پس چرا این همه روضه حضرت قاسم(ع) می‌خوانند؟»

⚫️مرحمت بالازاده تنها یک سال بعد، در عملیات بدر، در ۲۱ اسفند ۱۳۶۳، در حالی که هنوز ۱۴ سالش تمام نشده بود، با فاصله‌ای اندک از شهادت مُرادش، مهدی باکری، در جزیره مجنون به فیض شهادت نائل آمد...

#ششم_محرم #عملیات_بدر

PLEIADES
@Partisan2015