صدای بلند یک تلاش
گفتگو با رزا ماکاریان خواننده پرافتخار اپرا در ونکوور

در یک گفت‌وگوی تازه با ایزابل شریفی، مربی ورزشی ایرانی‌تبار ساکن ونکوور با بیش از هشت سال سابقه، نقش ورزش در سلامت جسمی، روانی و اجتماعی مورد تأکید قرار گرفت—به‌ویژه در میان مهاجران و زنان میانسال که ممکن است به‌دلیل عوامل فرهنگی یا سنی از این فضا دور مانده باشند.

سلامتی به‌عنوان مسئولیتی مدنی: ایزابل باور دارد که تندرستی تنها یک انتخاب فردی نیست بلکه یک مسئولیت اجتماعی است. او می‌گوید در شهری مانند ونکوور که زندگی پرشتاب و کم‌تحرک است، توجه به سلامت می‌تواند فشار را از دوش سیستم درمانی بردارد و کیفیت زندگی را بالا ببرد.

رفع موانع فرهنگی و نسلی: او با اشاره به اینکه برخی از مهاجران، سالمندان یا زنان ممکن است شناختی از ورزش نداشته باشند یا تصور کنند تنها راه ورزش رفتن به باشگاه است، می‌گوید حتی پیاده‌روی، حرکات کششی یا نرمش در خانه می‌تواند آغازی مؤثر باشد.

ورزش برای سلامت روان: ایزابل ورزش را تنها راه لاغری نمی‌داند، بلکه آن را ابزار رهایی ذهنی معرفی می‌کند. خودش نیز در دوران‌های دشوار روحی و بحران‌های جهانی با تکیه بر ورزش توانسته تعادل روانی‌اش را حفظ کند.

تداوم، نه هیجان زودگذر: او می‌گوید یکی از مشکلات رایج در ونکوور این است که مردم ورزش را شروع می‌کنند اما سریع آن را رها می‌کنند. راهکار ایزابل تعیین اهداف کوچک، ثبت پیشرفت‌ها با عکس، و استفاده از پاداش‌های ساده برای ایجاد انگیزه است.

آگاهی و آموزش به جای تقلید کورکورانه: ایزابل مردم را تشویق می‌کند به‌جای پیروی از رژیم‌ها یا برنامه‌های عمومی، بدن خود را بشناسند—از جمله بررسی تیپ بدنی، عملکرد تیروئید، یا تفاوت‌های متابولیکی.

پیشنهاد برای برنامه‌های عمومی در پارک‌ها: در پایان گفت‌وگو، ایزابل پیشنهاد می‌دهد برنامه‌های ورزشی رایگان در پارک‌ها با حضور عمومی برگزار شود و آمادگی خود را برای هدایت چنین برنامه‌هایی اعلام می‌کند.

داماد کانادایی و غول تمدن پنج‌هزار ساله!
تفاوت‌های فرهنگی در زندگی زناشویی
برنامه‌ای از تلویزیون پرواز با یاری کارشناسان معتبر در ونکوور
دکتر پوران پوراقبال، روان‌درمانگر با دکترای روان‌درمانی و روانشناسی بالینی ۰۵۹۱-۸۸۳-۷۷۸
سمیرا غلامی، روان‌درمانگر ۹۷۵۳-۸۲۹-۷۷۸

چهارمین نمایشگاه زنان کارآفرین
در حمایت از دختران کارآفرین سرزمین
گفتگو با دست‌اندرکاران این نمایشگاه که یکشنبه بیستم جولای در نورت‌ونکوور برگزار می‌شود.
از هنر و فشن گرفته تا موسیقی، زیبایی، سلامت و کلی سرگرمی... همه‌چی آماده‌ست تا یه روز پرانرژی و متفاوت رو با هم تجربه کنیم.
She Market – 20 July 2025 | Pipe Shop, North Vancouver

وقتی یک درد دندان با سیاست پیوند می‌خورد!
حمایت از خدمات دندانپزشکی یا همان CDCP به چه دردی می‌خورد؟
کیوان نصیرنیا مشاور بیمه و مالی به ابهامات برای استفاده از این مزایا پاسخ می‌دهد.

دردسرهای پس از چهل سالگی خانم‌ها
گفتگو با لیلا عظیمی ، مربی تغذیه و ورزش
و صاحب یک باشگاه ورزشی در پورت کوکیتلام

شوهرم با همکارش که یک خانم مجرده، مرتب قهوه می‌خوره!
اندازه‌گیری در روابط اجتماعی و تناسب عاطفی

برنامه‌ای از تلویزیون پرواز با یاری کارشناسان معتبر در ونکوور
دکتر پوران پوراقبال، روان‌درمانگر با دکترای روان‌درمانی و روانشناسی بالینی ۰۵۹۱-۸۸۳-۷۷۸
سمیرا غلامی، روان‌درمانگر ۹۷۵۳-۸۲۹-۷۷۸

گزارش یک روز شاد در ویسلر
برنامه‌ای از بنیاد کانادا و ایران
ویدیو: تلویزیون پرواز

🎉 You’re Invited! 🎉
Join us for an unforgettable evening of live music, dancing, games, and a breathtaking view of the Pacific sunset.
✨ Let’s come together, celebrate one another, and make lasting memories. ✨
📅 Date: Sunday, August 24
📍 Venue: Magic Yacht Charters
1601 Bayshore Drive, Vancouver, BC, V6G 2V4
🎟 Tickets: $88
📬 Purchase: [email protected]
📞 Contact: 604-800-1977

از به چالش کشیدن خود، هراسی نداریم!
گفت‌وگوی آنلاین با خانم شهره آغداشلو در روزهای قرنطینه کرونا؛ ایشان در لس‌آنجلس و من در ونکوور. گفت‌وگویی صمیمی، همراه با اندکی شیطنت در تدوین، در روزهایی که حتی نزدیک شدن به دیگران، ترسی مشترک بود.

In the wake of Iran’s most recent wave of civil resistance, “Jin, Jiyan, Azadi” (Women, Life, Freedom) has emerged as both a rallying cry and a revolutionary framework for identity. This timely and powerful book offers a comprehensive, research-driven exploration into how Iranian women are redefining their individual and collective identities in the face of systemic oppression, patriarchal violence, and generational trauma.
Drawing on a systematic review of over four decades of literature, media, historical accounts, and psychological theory, this book reveals the intricate layers of identity transformation within Iran’s complex political, cultural, and religious landscape. Through a trauma-informed and decolonial lens, it highlights how Iranian women are reclaiming their agency, rewriting inherited narratives, and reshaping what it means to be a woman in a country where womanhood has long been weaponized by state ideology.
The work addresses mental health professionals, scholars, activists, and individuals interested in feminist movements, Middle Eastern politics, and identity studies directly. It combines academic rigour with narrative sensitivity, providing insights into:
The impact of the Islamic regime’s gendered violence on identity formation
The role of memory, resistance, and cultural mourning in collective trauma
The paradox of visibility and silence imposed on women’s existence
The psychological resilience embedded in the slogan “Jin, Jiyan, Azadi”
Implications for transnational mental health, diaspora identity, and collective healing
What emerges is a rich, intersectional understanding of Iranian women's identity redefinition process, not as a monolithic experience, but as a dynamic, evolving force that challenges dominant structures and inspires global solidarity. "Jin, Jiyan, Azadi” is not just a book; it is a call to witness, to reflect, and to recognize the enduring strength of women who, despite decades of state-sponsored erasure, continue to resist, survive, and redefine the very meaning of life and freedom. This book is the culmination of my doctoral scholarship project, completed as part of my journey toward a Doctorate in Counselling and Psychotherapy. Grounded in rigorous academic research and driven by lived experience, this project represents both an intellectual and deeply personal exploration of identity, resistance, and collective healing. It reflects my commitment to bridging scholarship with real-world impact, particularly for marginalized voices navigating trauma and transformation.
در پی آخرین موج مقاومت مدنی در ایران، شعار «ژن، ژیان، ئازادی» (زن، زندگی، آزادی) به‌عنوان یک فریاد جمعی و چارچوبی انقلابی برای بازتعریف هویت پدیدار شده است. این کتاب تأثیرگذار و به‌موقع، کاوشی جامع و پژوهش‌محور درباره چگونگی بازتعریف هویت فردی و جمعی زنان ایرانی در مواجهه با سرکوب سیستماتیک، خشونت پدرسالارانه، و تروماهای بین‌نسلی ارائه می‌دهد.
با تکیه بر مرور نظام‌مند بیش از چهار دهه منابع پژوهشی، رسانه‌ای، روایت‌های تاریخی، و نظریه‌های روان‌شناسی، این کتاب لایه‌های پیچیده تحول هویت را در بستر سیاسی، فرهنگی و مذهبی ایران به تصویر می‌کشد. از طریق رویکردی تروما-محور و استعمارزدایانه، کتاب نشان می‌دهد که زنان ایرانی چگونه عاملیت خود را بازپس می‌گیرند، روایت‌های به‌ارث‌رسیده را بازنویسی می‌کنند و معنای زن بودن را در کشوری که زنانگی سال‌ها ابزار ایدئولوژی حکومتی بوده، بازتعریف می‌نمایند.
این اثر مستقیماً خطاب به متخصصان سلامت روان، پژوهشگران، کنشگران، و علاقمندان به جنبش‌های فمینیستی، سیاست خاورمیانه، و مطالعات هویت نوشته شده است. کتاب با ترکیب دقت علمی و حساسیت روایی، بینش‌هایی ارائه می‌دهد در خصوص:
تأثیر خشونت جنسیتی رژیم اسلامی بر شکل‌گیری هویت
نقش حافظه، مقاومت، و سوگواری فرهنگی در تروماهای جمعی
پارادوکس دیده شدن و در عین حال ساکت ماندن در تجربه زنان
تاب‌آوری روان‌شناختی نهفته در شعار «ژن، ژیان، ئازادی»
پیامدهای این روند برای سلامت روان در سطح فراملی، هویت دیاسپورا، و بهبود جمعی
نتیجه، درکی غنی و التقاطی از فرآیند بازتعریف هویت زنان ایرانی است—نه به‌عنوان تجربه‌ای یکنواخت، بلکه به‌مثابه نیرویی پویا و در حال تحول که ساختارهای غالب را به چالش می‌کشد و الهام‌بخش همبستگی جهانی است.

با افزایش جمعیت، گرانی مسکن و تغییرات جمعیتی، دسترسی به مسکن مناسب یکی از مسائل مهم شهری در کوکیتلام، پورت کوکیتلام و پورت مودی است. بسیاری از ساکنان، از مستأجران گرفته تا بازنشستگانی که به دنبال راهی برای تأمین مالی دوران بازنشستگی خود هستند، نیازمند اطلاعات روشن درباره سیاست‌های جدید مسکن هستند.

در گفت‌وگویی با خانم مری صالح، مشاور حوزه مسکن، تصویر واضح‌تری از تأثیر تغییرات اخیر در سیاست‌های مسکن استان بر زندگی روزمره مردم ارائه شد. او توضیح داد که دولت بریتیش‌کلمبیا اکنون فشار بیشتری بر شهرداری‌ها وارد کرده تا مجوز ساخت‌وساز را سریع‌تر صادر کنند. هدف، افزایش سرعت ساخت خانه‌هایی است که عمدتاً برای افراد کم‌درآمد، سالمندان و افراد دارای معلولیت طراحی می‌شوند.

خانم صالح همچنین توضیح داد که دسترسی به این واحدها تابع شرایط خاصی است و اولویت با شهروندان کانادایی و مقیمان دائم است که با مشکلات اقتصادی یا اجتماعی مواجه‌اند. این برنامه‌ها از برخی پناه‌جویان و خانواده‌های پرجمعیت نیز حمایت می‌کند، اما شامل حال مهاجران تازه‌وارد بدون وضعیت اقامت قانونی نمی‌شود.

تغییر قوانین زون‌بندی در تری‌سیتی‌ها نیز یکی دیگر از تحولات مهم است. اکنون مالکان خانه می‌توانند به‌صورت قانونی واحدهای ثانویه یا سوئیت‌های زیرزمین به ملک خود اضافه کنند و حتی برای این کار وام دولتی دریافت نمایند. هدف از این تغییرات، ایجاد فرصت‌های اجاره‌داری کوچک در سطح محله‌ای است که هم به مستأجران کمک می‌کند و هم منبع درآمدی برای مالکان فراهم می‌آورد.

علاوه بر این، مالکانی که در نزدیکی ایستگاه‌های حمل‌ونقل عمومی یا زمین‌های بزرگ‌تری دارند، می‌توانند بدون طی کردن فرآیندهای طولانی، ساخت واحدهای چندگانه مانند دوبلکس یا تری‌پلکس را آغاز کنند. این فرصتی برای خانواده‌های با درآمد متوسط است تا در بازار املاک سرمایه‌گذاری کنند.

خانم صالح تأکید کرد که اگرچه تأمین مالی همچنان دغدغه‌ای جدی است، اما گزینه‌های بیشتری در دسترس است. برخی به دنبال وام‌های ساخت‌وساز هستند و برخی دیگر، به‌ویژه سالمندان، از وام‌های معکوس استفاده می‌کنند تا از ارزش دارایی خود برای تأمین هزینه‌های زندگی یا بازسازی خانه بهره ببرند. البته او هشدار داد که وام معکوس باید با احتیاط استفاده شود، چراکه ممکن است در بلندمدت ارزش سرمایه خانوادگی را کاهش دهد.

در پایان، او به ساکنان توصیه کرد که پیش از هر تصمیم مهم، با متخصصان مشورت کنند:
«قوانین به‌سرعت در حال تغییر هستند، اما با راهنمایی درست، این تغییرات می‌توانند نقطه عطفی در زندگی بسیاری از ما باشند.»

در وست‌ونکوور جمعی از سالمندان فارسی‌زبان هر هفته در مرکز اجتماعی گرد هم می‌آیند تا از تنهایی، غربت و روزمرگی فاصله بگیرند. این برنامه که به نام «دوستان جمعه» شناخته می‌شود، بیش از یک دهه است که برای بسیاری به خانه‌ی دوم تبدیل شده است.
هر جمعه، ده‌ها نفر از سالمندان با هم آواز می‌خوانند، شعر می‌شنوند، بازی می‌کنند، و با یکدیگر گفت‌وگو می‌کنند. اما فراتر از تفریح، جنبه‌ای عمیق‌تر در جریان است: بازآفرینی حس تعلق، کرامت، و آگاهی مدنی.

دکتر رشیدی، از بنیان‌گذاران گروه می‌گوید: «ما در بیش از ده سال حتی یک جمعه را از دست نداده‌ایم. اینجا مکانی‌ست برای بازیابی عزت نفس.»

آقای آتش، از داوطلبان پرانرژی گروه، جرقه‌ای از شادابی و مشارکت به فضای برنامه اضافه کرده است. «یکی از خانم‌ها به من گفت اگر این برنامه نبود، ما فقط پای تلویزیون می‌نشستیم. اینجا به ما انگیزه می‌دهد لباس بپوشیم، بیاییم بیرون و زنده باشیم.»

در سال‌های اخیر، بخش آموزش مدنی نیز به برنامه افزوده شده است؛ از بحث درباره بیمه‌ سمعک گرفته تا دعوت از وکلای محلی برای معرفی حقوق سالمندان. همه‌ چیز با زبان فارسی ترجمه و ارائه می‌شود.

این برنامه بدون حمایت دولتی و صرفاً با مشارکت داوطلبانه و کمک‌های اعضا اداره می‌شود. سیاست و مذهب جایی در آن ندارد—تنها اصل آن، همدلی و احترام است.

در زمانی که بسیاری از سالمندان در حاشیه قرار دارند، «دوستان جمعه» داستانی متفاوت روایت می‌کند—روایت زندگی، خنده، یادگیری و تعلق.

گل و خنده و شیرینی
در جشن اهدای کمک هزینه دانشجویان و قدردانی از خدمات داوطلبان بنیاد کانادا و ایران
گزارش تصویری کوتاه از تلویزیون پرواز