(Tethered Cord Syndrome):
این سندرم ناشی از اختلال عملکرد نخاع انتهایی و مخروط نخاعی به دلیل کشش است. این سندرم می‌تواند در انواعی از ناهنجاری‌های مادرزادی نخاعی (CSD) دیده شود، از جمله:
لیپوم‌های نخاعی،
(tight filum terminale)،
(Split Cord Malformations)،
و(Caudal Regression Syndrome).
علائم بالینی این سندرم متنوع است و ممکن است شامل موارد زیر باشد:
کمردرد
اختلال در عملکرد مثانه
ضعف عضلات پا
تحلیل عضلات ساق پا
کاهش یا فقدان رفلکس‌های عمقی تاندونی
کاهش حس به صورت منطقه‌ای (مطابق با درماتوم‌ها)
علائم ارتوپدی مرتبط با این سندرم نیز شامل اسکولیوز و ناهنجاری‌های مختلف پا می‌باشد.
در کودکان نوپا و خردسال، این سندرم معمولاً با اختلالات پیشرونده حرکتی و حسی بروز می‌کند، که می‌تواند شامل مشکلات راه رفتن و از دست دادن کنترل ادرار باشد. کودکان بزرگ‌تر و نوجوانان بیشتر از درد در ناحیه کمری، پرینه (بین دستگاه تناسلی و مقعد) و پاها شکایت دارند.
این سندرم باعث اختلال عملکرد نخاع در نواحی پایین‌تر از سطح T12/L1 می‌شود و علائم نورون حرکتی فوقانی (مانند اسپاستیسیته یا افزایش رفلکس‌ها) را توضیح نمی‌دهد؛ بنابراین در صورت وجود این علائم، باید ضایعات نخاعی در سطوح بالاتر بررسی شوند.
در الگوی کلاسیک پیشرفت علائم در سندرم tethered cord، ابتدا کودک پس از یادگیری طبیعی راه رفتن، دچار اختلال در تعادل و افتادن می‌شود. سپس کنترل ادرار خود را از دست می‌دهد، با وجود اینکه قبلاً موفق به آموزش توالت شده است.
در ادامه علائم اسکلتی-عضلانی ظاهر می‌شوند؛ شایع‌ترین این علائم شامل foot drop، زخم‌های بدون درد، و اسکولیوز است.
در کودکان بزرگ‌تر معمولاً شکایت از کمردردی دارند که با فعالیت تشدید می‌شود، در حالی که کودکان خردسال بیشتر تحریک‌پذیر می‌شوند و از انجام برخی حرکات و فعالیت‌ها امتناع می‌ورزند، بدون اینکه به‌طور واضح از درد شکایت کنند.
در بزرگسالان، علائم اصلی شامل کمردرد، درد پا و اسکولیوز است که ممکن است از سایر علل شایع‌تر درد مزمن کمر قابل تمایز نباشد.
اولین نشانه‌ی اختلال حرکتی در کودکان بزرگ‌تر و بزرگسالان معمولاً ضعف در دورسی‌فلکشن جلوی پااست.
علائم حسی معمولاً نامشخص و ناحیه‌ای هستند، به‌ویژه وقتی که ناشی از سندرم طناب نخاعی کشیده باشند.
تهیه شده توسط :
کانال مطالعات تخصصی طب کودکان
با نظارت دکتر منصور شیخ الاسلام
https://www.tg-me.com/pediatricarticles
این سندرم ناشی از اختلال عملکرد نخاع انتهایی و مخروط نخاعی به دلیل کشش است. این سندرم می‌تواند در انواعی از ناهنجاری‌های مادرزادی نخاعی (CSD) دیده شود، از جمله:
لیپوم‌های نخاعی،
(tight filum terminale)،
(Split Cord Malformations)،
و(Caudal Regression Syndrome).
علائم بالینی این سندرم متنوع است و ممکن است شامل موارد زیر باشد:
کمردرد
اختلال در عملکرد مثانه
ضعف عضلات پا
تحلیل عضلات ساق پا
کاهش یا فقدان رفلکس‌های عمقی تاندونی
کاهش حس به صورت منطقه‌ای (مطابق با درماتوم‌ها)
علائم ارتوپدی مرتبط با این سندرم نیز شامل اسکولیوز و ناهنجاری‌های مختلف پا می‌باشد.
در کودکان نوپا و خردسال، این سندرم معمولاً با اختلالات پیشرونده حرکتی و حسی بروز می‌کند، که می‌تواند شامل مشکلات راه رفتن و از دست دادن کنترل ادرار باشد. کودکان بزرگ‌تر و نوجوانان بیشتر از درد در ناحیه کمری، پرینه (بین دستگاه تناسلی و مقعد) و پاها شکایت دارند.
این سندرم باعث اختلال عملکرد نخاع در نواحی پایین‌تر از سطح T12/L1 می‌شود و علائم نورون حرکتی فوقانی (مانند اسپاستیسیته یا افزایش رفلکس‌ها) را توضیح نمی‌دهد؛ بنابراین در صورت وجود این علائم، باید ضایعات نخاعی در سطوح بالاتر بررسی شوند.
در الگوی کلاسیک پیشرفت علائم در سندرم tethered cord، ابتدا کودک پس از یادگیری طبیعی راه رفتن، دچار اختلال در تعادل و افتادن می‌شود. سپس کنترل ادرار خود را از دست می‌دهد، با وجود اینکه قبلاً موفق به آموزش توالت شده است.
در ادامه علائم اسکلتی-عضلانی ظاهر می‌شوند؛ شایع‌ترین این علائم شامل foot drop، زخم‌های بدون درد، و اسکولیوز است.
در کودکان بزرگ‌تر معمولاً شکایت از کمردردی دارند که با فعالیت تشدید می‌شود، در حالی که کودکان خردسال بیشتر تحریک‌پذیر می‌شوند و از انجام برخی حرکات و فعالیت‌ها امتناع می‌ورزند، بدون اینکه به‌طور واضح از درد شکایت کنند.
در بزرگسالان، علائم اصلی شامل کمردرد، درد پا و اسکولیوز است که ممکن است از سایر علل شایع‌تر درد مزمن کمر قابل تمایز نباشد.
اولین نشانه‌ی اختلال حرکتی در کودکان بزرگ‌تر و بزرگسالان معمولاً ضعف در دورسی‌فلکشن جلوی پااست.
علائم حسی معمولاً نامشخص و ناحیه‌ای هستند، به‌ویژه وقتی که ناشی از سندرم طناب نخاعی کشیده باشند.
تهیه شده توسط :
کانال مطالعات تخصصی طب کودکان
با نظارت دکتر منصور شیخ الاسلام
https://www.tg-me.com/pediatricarticles
👍6🙏1
Using famotidine together with ondansetron can increase the risk of an irregular heart rhythm that may be serious and potentially life-threatening, although it is a relatively rare side effect.
Drugs.com
Drugs.com
👍4
Ostium:
اُستیوم (دهانه ارتباطی سینوس به بینی) عامل کلیدی در پاتوفیزیولوژی (بیماری‌زایی) سینوزیت محسوب می‌شود. همچنین این فرضیه مطرح شده است که اُستیوم ممکن است نقش مستقیمی در تنظیم تولید نیتریک اکسید (NO) درون سینوس‌ها داشته باشد.
در شرایط بیماری، انسداد اُستیوم می‌تواند باعث بسته شدن سینوس شود. مشابه اتفاقی که در انسداد گوش میانی دیده می‌شود، در این حالت به دلیل جذب گازها توسط مخاط، فشار منفی درون سینوس ایجاد می‌شود. همزمان با کاهش فشار، هیپوکسی نسبی (کاهش سطح اکسیژن) در حفره سینوس رخ می‌دهد.
هیپوکسی یکی از قوی‌ترین محرک‌های تولید نیتریک اکسید است و فعال شدن آنزیم نیتریک اکسید سنتاز القایی (iNOS) می‌تواند یکی از پیامدهای انسداد اُستیوم باشد.
در حمایت از این نظریه، داده‌های جدیدی از آزمایش‌های انجام‌شده در اتاق‌های فشار نشان داده‌اند که کاهش فشار سینوس - مشابه آنچه در آلرژی یا عفونت‌های دستگاه تنفسی فوقانی رخ می‌دهد - می‌تواند باعث افزایش تولید نیتریک اکسید شود.
اگر راهی وجود داشته باشد که مقادیر زیاد نیتریک اکسید موجود در سینوس‌های پارانازال بتواند به میزان قابل توجهی وارد حفره بینی شود - همانطور که Weitzberg و Lundberg پیشنهاد کرده‌اند - این امر می‌تواند نقش مهمی در دفاع بینی در برابر میکروارگانیسم‌های مهاجم ایفا کند.
همچنین به صورت نظری، ممکن است یک مکانیسم وابسته به فشار و هیپوکسی وجود داشته باشد که در شرایط التهاب یا عفونت (که باعث تورم مخاط اطراف و انسداد موقتی اُستیوم می‌شود)، تولید نیتریک اکسید در سینوس را افزایش دهد.
atsjournals.org
تهیه شده توسط :
کانال مطالعات تخصصی طب کودکان
با نظارت دکتر منصور شیخ الاسلام
https://www.tg-me.com/pediatricarticles
اُستیوم (دهانه ارتباطی سینوس به بینی) عامل کلیدی در پاتوفیزیولوژی (بیماری‌زایی) سینوزیت محسوب می‌شود. همچنین این فرضیه مطرح شده است که اُستیوم ممکن است نقش مستقیمی در تنظیم تولید نیتریک اکسید (NO) درون سینوس‌ها داشته باشد.
در شرایط بیماری، انسداد اُستیوم می‌تواند باعث بسته شدن سینوس شود. مشابه اتفاقی که در انسداد گوش میانی دیده می‌شود، در این حالت به دلیل جذب گازها توسط مخاط، فشار منفی درون سینوس ایجاد می‌شود. همزمان با کاهش فشار، هیپوکسی نسبی (کاهش سطح اکسیژن) در حفره سینوس رخ می‌دهد.
هیپوکسی یکی از قوی‌ترین محرک‌های تولید نیتریک اکسید است و فعال شدن آنزیم نیتریک اکسید سنتاز القایی (iNOS) می‌تواند یکی از پیامدهای انسداد اُستیوم باشد.
در حمایت از این نظریه، داده‌های جدیدی از آزمایش‌های انجام‌شده در اتاق‌های فشار نشان داده‌اند که کاهش فشار سینوس - مشابه آنچه در آلرژی یا عفونت‌های دستگاه تنفسی فوقانی رخ می‌دهد - می‌تواند باعث افزایش تولید نیتریک اکسید شود.
اگر راهی وجود داشته باشد که مقادیر زیاد نیتریک اکسید موجود در سینوس‌های پارانازال بتواند به میزان قابل توجهی وارد حفره بینی شود - همانطور که Weitzberg و Lundberg پیشنهاد کرده‌اند - این امر می‌تواند نقش مهمی در دفاع بینی در برابر میکروارگانیسم‌های مهاجم ایفا کند.
همچنین به صورت نظری، ممکن است یک مکانیسم وابسته به فشار و هیپوکسی وجود داشته باشد که در شرایط التهاب یا عفونت (که باعث تورم مخاط اطراف و انسداد موقتی اُستیوم می‌شود)، تولید نیتریک اکسید در سینوس را افزایش دهد.
atsjournals.org
تهیه شده توسط :
کانال مطالعات تخصصی طب کودکان
با نظارت دکتر منصور شیخ الاسلام
https://www.tg-me.com/pediatricarticles
👍4
لووتیروکسین رایج‌ترین داروی مورد استفاده برای درمان کم‌کاری تیروئید است. معمولاً لووتیروکسین به صورت قرص مصرف می‌شود. پس از بلعیدن، قرص در معده توسط اسیدهای معده حل شده و سپس در روده کوچک جذب جریان خون می‌شود.
می‌دانیم که برخی بیماری‌های گوارشی می‌توانند بر جذب لووتیروکسین تأثیر بگذارند؛ به عنوان مثال، بیماری سلیاک و بیماری التهابی روده.
برخی داروها نیز می‌توانند جذب لووتیروکسین در روده را کاهش دهند. یکی از این گروه دارویی، مهارکننده‌های پمپ پروتون (PPIs) هستند که میزان اسید معده را کاهش می‌دهند و درمان مؤثری برای بیماری رفلاکس معده به مری به شمار می‌روند.
با کاهش میزان اسید معده، قرص لووتیروکسین ممکن است به طور کامل حل نشود و در نتیجه جذب آن کاهش یابد. بنابراین، بیماران ممکن است نیاز به تنظیم مکرر دوز داروی لووتیروکسین خود داشته باشند.
یکی از برندهای لووتیروکسین به نام Tirosint، به صورت مایع عرضه می‌شود؛ این دارو یا به صورت ژل‌کپسول یا محلول خوراکی (Tirosint-SOL) تولید شده است. از آنجا که شکل مایع نیازی به حل شدن ندارد، اثر PPIs بر جذب لووتیروکسین در این حالت بسیار کم خواهد بود.
AMERICAN THYROID ASSOCIATION
2024
thyroid.org
تهیه شده توسط: کانال مطالعات تخصصی طب کودکان
با نظارت دکتر منصور شیخ الاسلام
https://www.tg-me.com/pediatricarticles
می‌دانیم که برخی بیماری‌های گوارشی می‌توانند بر جذب لووتیروکسین تأثیر بگذارند؛ به عنوان مثال، بیماری سلیاک و بیماری التهابی روده.
برخی داروها نیز می‌توانند جذب لووتیروکسین در روده را کاهش دهند. یکی از این گروه دارویی، مهارکننده‌های پمپ پروتون (PPIs) هستند که میزان اسید معده را کاهش می‌دهند و درمان مؤثری برای بیماری رفلاکس معده به مری به شمار می‌روند.
با کاهش میزان اسید معده، قرص لووتیروکسین ممکن است به طور کامل حل نشود و در نتیجه جذب آن کاهش یابد. بنابراین، بیماران ممکن است نیاز به تنظیم مکرر دوز داروی لووتیروکسین خود داشته باشند.
یکی از برندهای لووتیروکسین به نام Tirosint، به صورت مایع عرضه می‌شود؛ این دارو یا به صورت ژل‌کپسول یا محلول خوراکی (Tirosint-SOL) تولید شده است. از آنجا که شکل مایع نیازی به حل شدن ندارد، اثر PPIs بر جذب لووتیروکسین در این حالت بسیار کم خواهد بود.
AMERICAN THYROID ASSOCIATION
2024
thyroid.org
تهیه شده توسط: کانال مطالعات تخصصی طب کودکان
با نظارت دکتر منصور شیخ الاسلام
https://www.tg-me.com/pediatricarticles
👍7
فوتوتراپی خانگی:
فوتوتراپی خانگی نسبت به بستری در بیمارستان کمتر باعث ایجاد اختلال در زندگی خانواده می‌شود و برای نوزادانی که با سطح بیلی‌روبین تام (TSB) نزدیک به آستانه درمان با فوتوتراپی (یعنی کمتر از ۲ میلی‌گرم در دسی‌لیتر [۳۴ میکرومول در لیتر] پایین‌تر تا حداکثر ۱ میلی‌گرم در دسی‌لیتر [۱۷ میکرومول در لیتر] بالاتر از آستانه) ترخیص شده‌اند، گزینه‌ی مناسبی است.
ما تنها در صورتی از فوتوتراپی خانگی استفاده می‌کنیم که تمام شرایط زیر برقرار باشد:
سن حاملگی نوزاد حداقل ۳۸ هفته باشد.
سن پس از تولد حداقل ۴۸ ساعت باشد.
نوزاد از نظر بالینی سالم و تغذیه‌ی مناسب داشته باشد.
هیچ عامل خطر شناخته‌شده‌ای برای نوروتوکسیسیتی ناشی از هایپربیلی‌روبینمی وجود نداشته باشد.
نوزاد قبلاً فوتوتراپی دریافت نکرده باشد.
سطح TSB نوزاد حداکثر ۱ میلی‌گرم در دسی‌لیتر (۱۷ میکرومول در لیتر) بالاتر از آستانه درمان با فوتوتراپی باشد.
دستگاه فوتوتراپی مبتنی بر LED به‌طور فوری در منزل در دسترس باشد.
امکان اندازه‌گیری روزانه سطح TSB وجود داشته باشد.
نوزادانی که تحت فوتوتراپی خانگی قرار می‌گیرند، باید روزانه سطح TSB آن‌ها بررسی شود.
اگر سطح TSB افزایش پیدا کند یا بیش از ۱ میلی‌گرم در دسی‌لیتر بالاتر از آستانه‌ی درمان شود، نوزاد باید برای دریافت فوتوتراپی بستری گردد.
فوتوتراپی خانگی نباید برای نوزادانی که دارای عوامل خطر بالینی برای هایپربیلی‌روبینمی شدید یا پیشرونده، به ویژه بیماری‌های همولیتیک هستند، استفاده شود. اثربخشی و ایمنی این روش در این موارد همچنان اثبات نشده است.
#فتوتراپی_در_منزل
اپتودیت
تهیه شده توسط کانال مطالعات تخصصی طب کودکان با نظارت دکتر منصور شیخ‌الاسلام تهیه شده است:
https://www.tg-me.com/pediatricarticles
فوتوتراپی خانگی نسبت به بستری در بیمارستان کمتر باعث ایجاد اختلال در زندگی خانواده می‌شود و برای نوزادانی که با سطح بیلی‌روبین تام (TSB) نزدیک به آستانه درمان با فوتوتراپی (یعنی کمتر از ۲ میلی‌گرم در دسی‌لیتر [۳۴ میکرومول در لیتر] پایین‌تر تا حداکثر ۱ میلی‌گرم در دسی‌لیتر [۱۷ میکرومول در لیتر] بالاتر از آستانه) ترخیص شده‌اند، گزینه‌ی مناسبی است.
ما تنها در صورتی از فوتوتراپی خانگی استفاده می‌کنیم که تمام شرایط زیر برقرار باشد:
سن حاملگی نوزاد حداقل ۳۸ هفته باشد.
سن پس از تولد حداقل ۴۸ ساعت باشد.
نوزاد از نظر بالینی سالم و تغذیه‌ی مناسب داشته باشد.
هیچ عامل خطر شناخته‌شده‌ای برای نوروتوکسیسیتی ناشی از هایپربیلی‌روبینمی وجود نداشته باشد.
نوزاد قبلاً فوتوتراپی دریافت نکرده باشد.
سطح TSB نوزاد حداکثر ۱ میلی‌گرم در دسی‌لیتر (۱۷ میکرومول در لیتر) بالاتر از آستانه درمان با فوتوتراپی باشد.
دستگاه فوتوتراپی مبتنی بر LED به‌طور فوری در منزل در دسترس باشد.
امکان اندازه‌گیری روزانه سطح TSB وجود داشته باشد.
نوزادانی که تحت فوتوتراپی خانگی قرار می‌گیرند، باید روزانه سطح TSB آن‌ها بررسی شود.
اگر سطح TSB افزایش پیدا کند یا بیش از ۱ میلی‌گرم در دسی‌لیتر بالاتر از آستانه‌ی درمان شود، نوزاد باید برای دریافت فوتوتراپی بستری گردد.
فوتوتراپی خانگی نباید برای نوزادانی که دارای عوامل خطر بالینی برای هایپربیلی‌روبینمی شدید یا پیشرونده، به ویژه بیماری‌های همولیتیک هستند، استفاده شود. اثربخشی و ایمنی این روش در این موارد همچنان اثبات نشده است.
#فتوتراپی_در_منزل
اپتودیت
تهیه شده توسط کانال مطالعات تخصصی طب کودکان با نظارت دکتر منصور شیخ‌الاسلام تهیه شده است:
https://www.tg-me.com/pediatricarticles
👍5
High-dose glucocorticoid therapy not preferred in patients with sudden sensorineural hearing loss (January 2024)
Glucocorticoid therapy is the initial treatment for patients with sudden sensorineural hearing loss (SSNHL), but optimal dosing is uncertain. In a trial among 325 patients with SSNHL, five days of either high-dose intravenous prednisolone (250 mg/d) or high-dose oral dexamethasone (40 mg/d) did not improve hearing more than low-dose oral prednisone (five days at 60 mg/d followed by five days of tapering doses), but increased adverse events . In patients with SSNHL, we use a low-dose regimen of oral glucocorticoids.
اپتودیت
تهیه شده توسط :
کانال مطالعات تخصصی طب کودکان
با نظارت دکتر منصور شیخ الاسلام
https://www.tg-me.com/pediatricarticles
Glucocorticoid therapy is the initial treatment for patients with sudden sensorineural hearing loss (SSNHL), but optimal dosing is uncertain. In a trial among 325 patients with SSNHL, five days of either high-dose intravenous prednisolone (250 mg/d) or high-dose oral dexamethasone (40 mg/d) did not improve hearing more than low-dose oral prednisone (five days at 60 mg/d followed by five days of tapering doses), but increased adverse events . In patients with SSNHL, we use a low-dose regimen of oral glucocorticoids.
اپتودیت
تهیه شده توسط :
کانال مطالعات تخصصی طب کودکان
با نظارت دکتر منصور شیخ الاسلام
https://www.tg-me.com/pediatricarticles
👍5
Desloratadine:
دسلوراتادین
Perennial allergic rhinitis:
Oral:
Infants 6 to ≤11 months: 1 mg once daily.
Children 1 to ≤5 years: 1.25 mg once daily.
Children 6 to ≤11 years: 2.5 mg once daily.
Children ≥12 years and Adolescents: 5 mg once daily.
Seasonal allergic rhinitis:
Oral:
Children 2 to ≤5 years: 1.25 mg once daily.
Children 6 to ≤11 years: 2.5 mg once daily.
Children ≥12 years and Adolescents: 5 mg once daily.
Urticaria, chronic idiopathic: Oral:
Infants 6 to ≤11 months: 1 mg once daily.
Children 1to ≤5 years: 1.25 mg once daily.
Children 6 to ≤11 years: 2.5 mg once daily.
Children ≥12 years and Adolescents: 5 mg once daily.
#desloratadine
#دسلوراتادین
تهیه شده توسط :
کانال مطالعات تخصصی طب کودکان
با نظارت دکتر منصور شیخ الاسلام
https://www.tg-me.com/pediatricarticles
دسلوراتادین
Perennial allergic rhinitis:
Oral:
Infants 6 to ≤11 months: 1 mg once daily.
Children 1 to ≤5 years: 1.25 mg once daily.
Children 6 to ≤11 years: 2.5 mg once daily.
Children ≥12 years and Adolescents: 5 mg once daily.
Seasonal allergic rhinitis:
Oral:
Children 2 to ≤5 years: 1.25 mg once daily.
Children 6 to ≤11 years: 2.5 mg once daily.
Children ≥12 years and Adolescents: 5 mg once daily.
Urticaria, chronic idiopathic: Oral:
Infants 6 to ≤11 months: 1 mg once daily.
Children 1to ≤5 years: 1.25 mg once daily.
Children 6 to ≤11 years: 2.5 mg once daily.
Children ≥12 years and Adolescents: 5 mg once daily.
#desloratadine
#دسلوراتادین
تهیه شده توسط :
کانال مطالعات تخصصی طب کودکان
با نظارت دکتر منصور شیخ الاسلام
https://www.tg-me.com/pediatricarticles
👍4🙏2
بثورات ماکولوپاپولر منتشر، به طور شایع در عفونت‌های انتروویروسی، به‌ویژه عفونت‌های ناشی از اکوویروس‌ها مشاهده می‌شود. اکثر این موارد، غیر اختصاصی هستند و باعث ناراحتی یا مشکل قابل توجهی برای بیمار نمی‌شوند.
بثورات پوستی موسوم به "اگزانتم بوستون" نمونه‌ای از این بیماری‌های همراه با راش پوستی است، که در آن موارد متعددی از بیماری خفیف به طور متوالی در خانواده‌هایی با کودکان خردسال رخ می‌دهد. تب معمولاً به مدت ۲۴ تا ۳۶ ساعت طول می‌کشد و سپس همزمان با ظاهر شدن ماکول‌ها و پاپول‌های مجزا، بدون خارش، به رنگ salmon-pink و با قطر حدود یک سانتی‌متر روی صورت و قسمت فوقانی قفسه سینه کاهش می‌یابد.
● پتشی و پورپورا: بثورات پتشیال و پورپوریک در عفونت‌های ناشی از اکوویروس ۹ و کوکساکی‌ویروس A9 توصیف شده‌اند. هنگامی که این بثورات دارای مؤلفه هموراژیک باشند، ممکن است بیماری با مننگوکوکسمی اشتباه گرفته شود، به‌ویژه اگر مننژیت آسپتیک نیز به طور همزمان رخ دهد.
● بثورات شبیه کهیر: گاهی اوقات در عفونت‌های کوکساکی‌ویروس A9، ضایعات پوستی با ظاهری شبیه به کهیر مشاهده می‌شود.
● بیماری دست، پا و دهان (HFMD): HFMD یک بیماری حاد شایع است که بیشتر کودکان را درگیر می‌کند و با تب، وزیکول‌های دهانی روی مخاط دهان و زبان و ضایعات کوچک و حساس پوستی روی دست‌ها، پاها، باسن و در موارد کمتر شایع، ناحیه تناسلی مشخص می‌شود. بیماری HFMD ناشی از انتروویروس A71 به ندرت می‌تواند با درگیری شدید سیستم عصبی مرکزی (CNS)، از جمله انسفالیت ساقه مغز، ادم ریوی، خونریزی ریوی و نارسایی قلبی همراه باشد.
همچنین یک شکل غیرمعمول از HFMD که توسط کوکساکی‌ویروس A6 ایجاد می‌شود، گزارش شده است. این نوع با ضایعات وزیکوبولوز با توزیع گسترده‌تر روی پوست و خطر بیشتر برای اونیکومادزیس همراه است، و این موارد در ایالات متحده و سایر نقاط جهان مشاهده شده‌اند.
اپتودیت
تهیه شده توسط :
کانال مطالعات تخصصی طب کودکان
با نظارت دکتر منصور شیخ الاسلام
https://www.tg-me.com/pediatricarticles
بثورات پوستی موسوم به "اگزانتم بوستون" نمونه‌ای از این بیماری‌های همراه با راش پوستی است، که در آن موارد متعددی از بیماری خفیف به طور متوالی در خانواده‌هایی با کودکان خردسال رخ می‌دهد. تب معمولاً به مدت ۲۴ تا ۳۶ ساعت طول می‌کشد و سپس همزمان با ظاهر شدن ماکول‌ها و پاپول‌های مجزا، بدون خارش، به رنگ salmon-pink و با قطر حدود یک سانتی‌متر روی صورت و قسمت فوقانی قفسه سینه کاهش می‌یابد.
● پتشی و پورپورا: بثورات پتشیال و پورپوریک در عفونت‌های ناشی از اکوویروس ۹ و کوکساکی‌ویروس A9 توصیف شده‌اند. هنگامی که این بثورات دارای مؤلفه هموراژیک باشند، ممکن است بیماری با مننگوکوکسمی اشتباه گرفته شود، به‌ویژه اگر مننژیت آسپتیک نیز به طور همزمان رخ دهد.
● بثورات شبیه کهیر: گاهی اوقات در عفونت‌های کوکساکی‌ویروس A9، ضایعات پوستی با ظاهری شبیه به کهیر مشاهده می‌شود.
● بیماری دست، پا و دهان (HFMD): HFMD یک بیماری حاد شایع است که بیشتر کودکان را درگیر می‌کند و با تب، وزیکول‌های دهانی روی مخاط دهان و زبان و ضایعات کوچک و حساس پوستی روی دست‌ها، پاها، باسن و در موارد کمتر شایع، ناحیه تناسلی مشخص می‌شود. بیماری HFMD ناشی از انتروویروس A71 به ندرت می‌تواند با درگیری شدید سیستم عصبی مرکزی (CNS)، از جمله انسفالیت ساقه مغز، ادم ریوی، خونریزی ریوی و نارسایی قلبی همراه باشد.
همچنین یک شکل غیرمعمول از HFMD که توسط کوکساکی‌ویروس A6 ایجاد می‌شود، گزارش شده است. این نوع با ضایعات وزیکوبولوز با توزیع گسترده‌تر روی پوست و خطر بیشتر برای اونیکومادزیس همراه است، و این موارد در ایالات متحده و سایر نقاط جهان مشاهده شده‌اند.
اپتودیت
تهیه شده توسط :
کانال مطالعات تخصصی طب کودکان
با نظارت دکتر منصور شیخ الاسلام
https://www.tg-me.com/pediatricarticles
👍7❤2
طبق توصیه مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (CDC)، پس از دریافت واکسن آبله مرغان (واریسلا)، حداقل باید ۳ ماه (۱۲ هفته) از باردار شدن خودداری کنید.
این واکسن حاوی ویروس زنده ضعیف‌شده است و ممکن است در صورت بارداری خطراتی برای جنین ایجاد کند، به همین دلیل باید تا پایان این مدت صبر کرد.
تهیه شده توسط :
کانال مطالعات تخصصی طب کودکان
با نظارت دکتر منصور شیخ الاسلام
https://www.tg-me.com/pediatricarticles
این واکسن حاوی ویروس زنده ضعیف‌شده است و ممکن است در صورت بارداری خطراتی برای جنین ایجاد کند، به همین دلیل باید تا پایان این مدت صبر کرد.
تهیه شده توسط :
کانال مطالعات تخصصی طب کودکان
با نظارت دکتر منصور شیخ الاسلام
https://www.tg-me.com/pediatricarticles
👍6🥰1
تهیه شده توسط :
کانال مطالعات تخصصی طب کودکان
با نظارت دکتر منصور شیخ الاسلام
https://www.tg-me.com/pediatricarticles
کانال مطالعات تخصصی طب کودکان
با نظارت دکتر منصور شیخ الاسلام
https://www.tg-me.com/pediatricarticles
👍5