ارتباط با خود

خودت را در هر شرایطی دوست داشته باش، به هیچ وجه و به هیچ وجه از خودت عصبانی، ناراحت، ناراضی و شاکی نباش. خودخوری نکن.


اجازه داری که گاهی وقتها بری تو لاک غم، اما اجازه نداری برای همیشه تو لاک بمونی. بیا بیرون (فلاسفه بهش میگن قبض و بسط جان)


یادت باشه تو نه فرشته ای نه شیطان، نه سفید مطلق نه سیاه مطلق، تو انسانی و انسان خاکستریه؛ در درونت هم خیر داری و هم شرّ، منتها خودت باید انتخاب کنی که کدام باشی

خودت باش

خود واقعیات ساده و معمولی اگر قرار است عاشقت شوند اگر قرار است به تو دل ببندند بگذار عاشق همین سادگی و معمولی بودن تو شوند.

مطمئن باش آن کسی که میان هزاران ستاره چشمک زن و بزرگ چشمش ستاره کوچک کم نوری را می گیرد لیاقت یک عمر کنارت بودن را دارد وگرنه عاشق ستاره درشت چشمک زن شدن کار دشواری نیست!!

همه عاشقش میشوند.

رنجش و تنفر داشتن، قلب را تاریک و ذهن را روشن میکند.
زندگی در نفرت و رنجش عذاب آور است.
تفکر در اینکه در یک اتفاق و رابطه که رنجشي بوجود آمده، طرف دیگر مقصر است و کاملا حق بامن است،آن رنجش را گسترده تر میکند.
حال فرض بر آنکه کاملا حق با من باشد و دیگری مقصر است،با این وجود ایا نباید دید که نتیجه و پیامد رنجش و تنفر برای من چیست?
آیا با وجود اینکه حق با من است با رنجش من میتوانم احساس خوبی را داشته باشم?
مسلما که خیر ،با وجود رنجش نه تنها احساس خوبی نداریم بلکه روح ما آسیب مي بیند و جسممان بشدت تحت تاثیر قرار میگیرد.
رنجش است و جسم را بشدت بیمار میکند.
اما اگر ما به هر دليلي که رنجش گرفته ایم از دیگران ، آیا نباید آنها را ببخشیم?
براستی من کيستم که نبخشم و تا چه اندازه باید ضعیف ،خودخواه و حقیر باشم که دیگری را نبخشم.

دوست من حتی اگر حق با تو است و رنجیده شده ای فقط ببخش و رها کن.
آری دوست من، با بخشش دیگران، ما نیز بخشیده میشویم .
بخشش ، عشق است.
از خودگذشتگي ، عشق است.
انسانهای قوی می بخشند، اما انسانهای ضعیف انتقام میگیرند، حال آنکه حتی با انتقام به هر صورتی هم که شده، باز رنجش از بین نمیرود، که بیشتر هم میشود. تنها راه رهایی از دام رنجش و نفرت است.
با بخشش روح بزرگ میشود و انسان با از خودگذشتگي به درک والای انسانیت نائل میشود.

🍎🧘‍♀ 🧘‍♂🍏

همراه شدن با کسانی که ذهن و قلبشان به سوی حقیقت تمایل دارد به معنای هم نشینی با وجود مقدس است. به هیچ تصویری فکر نکن که آزادی چه چیزی باید باشد یا زندگی چگونه تغییر کند. تمام اینها را به دور افکن. فقط خودت را با پاسخی مثبت قاطع در پای خداوند بینداز. بگو : «آری. من بی شما در مانده ام. مرا از نفس رها کن و با خودت یکی کن. من فقط برای این مقصود اینجا هستم. راه و روشی را نمی شناسم. شما پناه منی».

🍎🧘‍♀ 🧘‍♂🍏

 آگاه باشيد و در لحظه حال حضور داشته باشید. به نفس كشيدنتان آگاه باشيد، يعني به داخل و خارج شدن هوا هنگام تنفس توجه كنيد. اگر متوجه شديد ذهنتان درگير چيز ديگري شده، دوباره آن را به سمت تنفستان برگردانيد. اين يعني تمركز حواس براي بودن در لحظه حال به جاي غرق شدن در گذشته و آينده، اين كار را با ديگر حس هايتان هم مي توانيد انجام دهيد. به طور مثال مي توان بر روي گرما، سرما يا صداهايي كه مي شنويد تمركز كنيد.

 وقتي در انجام مديتيشن كمي مهارت پيدا كرديد، از آن مي توانيد براي پرورش ويژگيهايي نظير مهرباني يا كنار آمدن با احساسات ناخوشايند استفاده كنيد. هركسي در زندگي عشق بي قيد و شرط و همه گير را احساس كرده است كه اين حس تنها ١٥ ثانيه طول مي كشد. ولي با مديتيشن و تمركز بر آن قادر خواهيد شد كه اين حس زنده را نگه داشته و پرورش دهيد. وقتي احساس كرديد كه اين حس در حال كمرنگ شدن است مي توانيد دوباره آن را احياء كنيد.
 تمرين مراقبه مانند نواختن پيانو است، تمرين به مدت ٢٠ دقيقه اثرش به مراتب بيشتر از چند ثانيه است. همچنين مانند آب دادن يك گياه، نياز به تمرين منظم دارد.

 با كمك مديتيشن مي توان از فضاي اشغال شده توسط احساسات منفي استفاده بهينه كرد. به گفته ريچارد با احساسات ناخوشايند مثل يك آتش در حال سوختن برخورد كنيد. اگر از خشمتان آگاه باشيد، شما ديگر خشمگين نيستيد بلكه آگاهيد. با آگاهي از اضطراب و نگراني، ديگر اين مضطرب و نگران بودن نيست، به معني آگاهي خواهد بود. با آگاه بودن در هنگام آمدن اين قبيل احساسات، ديگر سوخت به آتش آنها اضافه نمي كنيد و در نتيجه شروع به خاموش شدن مي كنند.
 با تغيير مغز با تمرين مداوم در يك ماه، به مزايايي از قبيل كاهش استرس، سلامت عمومي و شادي دست خواهيد يافت. به آن دسته افرادي كه مي گويند وقت كافي براي مديتيشن نداريم بايد گفت نگاهي به منافع آن داشته باشيد. اگر با مديتيشن تمام منابع لازم براي مقابله با هر آنچه برايتان در طول ٢٣ ساعت و ٣٠ دقيقه باقيمانده روز اتفاق مي افتد را كسب مي كنيد، به نظر صرف اين ٢٠ دقيقه ارزش دارد.
🍎🧘‍♀ 🧘‍♂🍏

گنج تو،وجودت است.جایی دیگر دنبالش نگرد.همه قصرها و همه پل های که به قصر ختم می شوند مهمل و بی معنی اند.توبايد پل خود را درون وجود خودخلق کنی .قصرانجاست،گنج هم آنجاست
🍎🧘‍♀ 🧘‍♂🍏

قلب همیشه راستگوست وهیچ گاه دروغگو نیست. اما سر هیچ گاه راستگو نیست.
سر در دروغ زندگی میکند با دروغ زندگی میکند .وجودش در انواع چیزهای دروغین است.

قلب ،قابل اعتماد ،بی ریا،بی آلایش است ،فریبکار نیست . بسیار تیز و زیرک است اما فریبکار نیست.
فقط آنچه را که هست باز می تاباند. این زیبایی وصداقت قلب است.

خدا را هیچ گاه نمی توان از راه سر شناخت. چیزهاس ارزشمندی را هیچ گاه نمی توان از راه سر شناخت .
عشق،زیبایی و خدا همگی چیز های هستند که از راه قلب شناخته میشوند.

قلب دروازه واقعیت است.
از سر به قلب روی گردان!


🍎🧘‍♀ 🧘‍♂🍏

عشق به همنوع به جنسیت
ربط ندارد.
ذهن که کنار رود
عشق جامه عمل می پوشاند

عشق باش و عشق بورز

عشق جنس مخالف نمیشناسد
عشق خدای باش
🍎🧘‍♀ 🧘‍♂🍏

قضاوت و پیش‌داوری
درباره یک شخص،
مشخص نمی‌کند او کیست؛

مشخص می‌کند
شما کیستید...
🍎🧘‍♀ 🧘‍♂🍏

بهتر است
دهانت را ببندی و احمق بنظر برسی
تا اینکه
بازش کنی و
همه بفهمند براستی احمقی ....
🍎🧘‍♀ 🧘‍♂🍏

مراقبه پرواز به فراسوی ذهن است.
آنرا با آرامش ذهنی، کاری نیست.
مراقبه نهایت و اوج تجربه شادمانی است
مراقبه تو را به دریا رهنمون می کند.
تو را از کوچک بودن به پهناور بودن،
از ساختار محدود به آگاهی نامحدود،
از کران تا بی کران، از زمان به ابدیت و
از مرگ به زندگی جاودان رهنمون می کند.

من همیشه احساس گناه دارم. گویی که جنایت‌ های بزرگی مرتکب شده‌ام
چگونه از این احساس گناه خلاص شوم؟
این احساس مرا و تمام امکانات زندگی شادمانه را در من نابود کرده است.



زندگی کن و عاشق زندگی باش. از این فرصت تا حد امکان لذت ببر، هرچه تمام‌تر از آن لذت ببر و آنگاه از این نوع تجربه‌ی زندگی رشد خواهی کرد. اینگونه بلوغ برایت رخ می‌دهد، پخته می‌شوی و رایحه‌ای را با خودت حمل می‌کنی. آن رایحه همان بهشت است.

هیچکس به بهشت نمی‌رود، آنان که به بهشت می‌روند، باید بهشت خودشان را در قلب‌هایشان حمل کنند
هیچکس نیز به جهنم نمی‌رود، آنان که به جهنم می‌روند مجبورند که جهنمشان را در قلب‌هایشان حمل کنند.

شنیده‌ام، مردی بسیار ثروتمند از دنیا رفت. او یک سیاستمدار بسیار بی‌رحم، جاه‌طلب و پر قدرت بود. تمام شهر برای مشایعت او رفتند. مردم واقعاً‌ خوشحال بودند که این مصیبت از آنان دور شده بود و این موجود فاسد دیگر زنده نبود.

انبوه مردم در آنجا بسیار بود. در این میان که جمعیت به آرامی به سوی قبرستان در حرکت بود، یک کامیون حامل سوختِ چوب و ذغال بطور تصادفی در میان انبوه جمعیت گرفتار شد و در همان جهت آهسته شروع کرد به دنبال کردن جسد این مرد منفور.

مردم شروع کردند به خندیدن. یکی گفت:
“این دیگر خیلی زیاد است. ما می‌دانیم که او به جهنم می‌رود، ولی نمی‌دانستیم که مجبور است که سوخت آنجا را هم همراه خود ببرد!”

ولی چنین اتفاق می‌افتد؛ باید سوخت خودت را همراه ببری
انسان جهنمی کسی است که همیشه در رنج و ترس از گناه و مجازات شدن به سر می‌برد و همواره احساس گناه کار بودن دارد.

آگاه باش که از هرآنچه که بترسی برایت اتفاق خواهد افتاد، زیرا وقتی بترسی،‌ مدام در موردش فکر می‌کنی،اینگونه، کاری می‌کنی که اتفاق بیفتد.

پس زندگی را دوست بدار، نترس. تو به این جهان تعلق داری؛ اینجا خانه‌ی تو است، در اینجا بیگانه نیستی. آسوده باش، احساس غربت نکن و نترس.

آن خدای عهد عتیق را فراموش کن. آن خدا مرده است، آن خدا همراه با کسانی که عهد عتیق را نوشتند مرده است. آن شکل از خدا ناپدید شده است. اگر روند رشد انجیل
را تماشا کنی تعجب خواهی کرد. نخست، خدا بسیار بی‌رحم است؛ خدای ابراهیم و موسی بسیار بی‌رحم است. این نخستین دیدگاه انسان از خدا است. بسیار ابتدایی و بی‌رحم. او می‌گوید:
“من خدای حسودی هستم، بسیار انتقام گیرنده هستم. اگر از من اطاعت نکنید در جهنم عذاب خواهید دید.”

یک خدای “منتقم”؟
خدا و انتقام‌گیری!!!؟؟
این هیچ ربطی به خداوند ندارد. این فکر همان مردمی است که این خدا را خلق کرده‌اند؛ این چیزی را در مورد مردمی نشان می‌دهد که چنین خدایی را آفریده بودند. آنان می‌بایست مردمانی بسیار انتقام‌گیر و بسیار خشمگین و تهاجمی بوده باشند. این یک مفهوم ابتدایی از خدا است
سپس، آهسته‌ آهسته خدا دیگر آنقدرها انتقام‌ گیرنده نیست. فقط یک خدا می‌شود، خدای عادل، نه انتقام گیرنده،‌ بلکه عادل. و تا زمانی که خدا به مسیح می‌رسد به عشق تبدیل می‌شود، نه فقط عادل است، بلکه عاشق هست
در انجیل، خدا از سه مرحله‌ بین عهد عتیق و عهد جدید عبور می‌کند: ابتدا انتقام‌ گیرنده و خشن است. سپس عادل است و سپس عشق است و عاشق....

هیچ نیایشی هرگز گم نمیشود و بدون پاسخ نمی ماند
اگر گم بشود، به سادگی یعنی که آن هنوز کامل نشده است.
یعنی قلب تو در آن نبوده است
آن فقط نوعی چاپلوسی و تملق گویی بوده است. انگیزه ای در پشت آن نهفته بوده و
خلوصی در آن نبوده.
تو از این طریق می خواستی خداوند را فریب دهی،اما خداوند را نمی توان فریب داد

ما تنها می توانیم تسلیم او شویم
ما تنها می توانیم به او بگوییم:
اراده تو جاری شود
نه آنکه به او بگوییم:
امور چگونه باشد

این باید اساس تمام نیایش ها باشد.
نیایش نباید یک مطالبه باشد.
نباید تبدیل به مراسم شود.
آن باید یک تسلیم عاشقانه باشد.
آن وقت است که شنیده میشود.
قطعاً شنیده می شود.
خداونـد همواره مشتاق و آمـاده شنیدن اسـت مـا تنهـا بایـد بیاموزیم که چگونه آن را بیان کنیم
تمام چیزی که مورد نیاز است یک قلب است
پس نیایشگری عاشق شو.
بگذار کل زندگی ات و تمام امورت تبدیل به نیایش و ستایش خداوند، شکرگذاری و آوازی لطیف از لذت و سرور شود.

آینه‌ها را بشکن
از زندانت بیرون بیا
با چشمان برهنه جهان را بنگر
با گوش‌های برهنه جهان را گوش بده
این مدیتیشن است
نگاه کردن به جهان بدون ذهن
آنگاه همه چیز نو و تازه است.
همه چیز تا ابد سرزنده است.
همه چیز خدایی است.

نفس بکش و بدان که زنده‌ای.

نفس بکش و درک کن همه چیز در حال کمک کردن به توست.

نفس بکش و درک کن که تو این دنیایی.

شفقت را به درون تنفس کن و لذت را به بیرون.

نفس بکش و با هوایی که تنفس می‌کنی یکی شو.

نفس بکش و با رودخانه جاری یکی شو.

نفس بکش و با زمینی که بر آن گام برمی‌داری یگانه باش.

نفس بکش و با آتشی که می‌درخشد یگانه باش.

نفس بکش و ایده تولد و مرگ را رها کن.

نفس بکش، آنگاه گذرایی زندگی را می‌بینی.

لذت پایدار و آسوده بودن را، نفس بکش.

نفس بکش تا رنج تو از بین برود.

نفس بکش تا تمام سلول‌های خونت را تازه و جوان کنی.

نفس بکش و در اینجا و اکنون زندگی کن.

نفس بکش و آنگاه هرچه به سمت تو می‌آید تازه و واقعی خواهد شد.

نگذار زندگیت به روشی معمولی بگذرد.
کاری کن که هیچ کس دیگری انجام نمی‌دهد،
کاری که این دنیا را به هیجان آورد.
نشان بده اصول آفرینندگی خدا در تو کار می‌کند.

در دنیای درون، اقتصاد کاملاً‌ با دنیای بیرون متفاوت است.

در بیرون، اگر سهیم شوی، از دست می‌دهی؛ هرآنچه را که ببخشی از تو کسر می‌شود. اما در دنیای درون، به هرچه که بچسبی از تو کاسته می‌شود؛ هرآنچه را که سهیم شوی برای همیشه به تو تعلق دارد؛ نه تنها برای همیشه مال تو است، بلکه چندین برابر می‌شود.
بیشتر ببخش و بیشتر خواهی داشت.


📚«دامّا پادا»

همیشه معيار چنين است:

اگر رنج می بری،
اين يعنی كه با طبيعت همنوا نيستی.
اگر رنجور هستی،
يعنی كه با جهان هستی همنوايی نداری.

پس لحظه ای كه فكر می كنی درد و رنج تو را فراگرفته، بی درنگ سعی كن فاصله ات را با طبيعت كوتاه تر كنی،
به جهان هستی نزديك تر شو
و ناگهان نور وجود خواهد داشت.
و سرور وجود خواهد داشت
و ترانه و ضيافت وجود خواهد داشت.

همنوا شدن با جهان هستی پاداش خود را در خودش دارد؛
همنوا نبودن با آن در خودش تنبيه خودش را دارد.

🥀
هنگامی که دیگران به درستی شما را درک نمی کنند،خداوند شما را درک می کند.او عاشقی است که همواره شما را دلگرم می نماید،بدون توجه به اینکه مرتکب چه خطاهایی شده اید.
سایرین تنها لحظه ای اظهار مهر می کنند و سپس شما را از یاد می برند، اما او هیچگاه رهایتان نمی کند.خداوند هر روز از طرق بی شماری خواهان عشق شماست،
اگر او را نپذیرید مجازاتتان نمی کند، اما شما خودتان خود را مجازات می کنید.
دریابید:آنکه تسلیم خداوند است همه چیزتسلیم اوست. 

❣🌿❣

ادبیات ذهن خود را تغییر دهید.
مشکلات وقتی نامشان
به مسائل تغییر کند
راحتر قابل حل میشوند...

❣🌿❣

احمقِ بی سواد شاید روزی
بتواند حقیقت را درک بکند،
ولی احمق با سواد هرگز
نمی تواند حقیقت را بفهمد...