فردا هم شکل مردانه پیگ می
«Pick Me Boy»
را بررسی می کنیم.

هیچ دردی نیست که ناآگاهانه انتخاب نشده باشد…

#کارل_گوستاو_یونگ

@qodrattaqeer

خاموش و درونگرا و حساس بنظر میرسید.از سرو صدا بیزار بود.ازدیگران فاصله میگرفت.به لباس خوب پوشیدن بها میدادو سعی میکرد چهره پرابهتی از خودش بنمایش بگذاره.کودکیش با ترس جدایی از مادر و حقارت فقر و با تحقیر یهودی بودن گذشت.میگرن و دل درد و طپش امانش را بریده بود.نخستین عشق باشکوهش زنی همسن مادرش بود.ولی بعدها مردان قوی را اسوه خود ساخت:
ارنست بروکه،شارکو،بروئر و سرانجام ویلهلم ویلیس که با او بسیار قرابت عاطفی داشت ولی حتی او هم با تاخیر جواب نامه هایش را میداد.وقتی ازو سرخورده شد در قالب خودشیفتگی فرو رفت تا بگوید من به هیچ کسی نیاز ندارم.پس خودش نقش پدر را گرفت ولی حتی پسرانش:ادلر و یونگ و رنک هم یکی یکی او را ترک کرده و براه خود رفتند و او هیچگاه آنها را نبخشید.خمیدگی پشت پیدا کرد و به نیکوتین و کوکائین پناه میبرد.

تولد یک اسطوره
۶ می

فروید در کودکی با فقر، ترس از جدایی و شرم از یهودی‌بودن بزرگ شد. همین تجربه‌های اولیه، ریشه اضطراب مزمن و حساسیت‌های درونی‌اش شدند؛ اضطراب‌هایی که بعدها به مفاهیمی مثل «اضطراب جدایی» و «احساس طرد» شکل نظری دادند.

او ابتدا وارد دنیای زیست‌شناسی و عصب‌شناسی شد، اما برخورد با بیماران روان‌تنی و تأثیرپذیری از پزشکانی چون شارکو و بروئر مسیرش را به سمت کشف «روان ناخودآگاه» برد. جایی که بدن حرف ذهن را می‌زد.

با انتشار کتاب تفسیر رؤیاها، نگاه تازه‌ای به روان انسان معرفی کرد. رؤیا دیگر خیال‌پردازی صرف نبود، بلکه صحنه‌ای برای تحقق آرزوهای سرکوب‌شده بود. ناخودآگاه، سرکوب، نماد و امیال، زبان جدیدی شدند برای فهم خود.

رابطه‌های عاطفی فروید نیز بازتابی از جهان درونش بودند. از فلیس گرفته تا یونگ و آدلر، همگی ابتدا نزدیک و بعدها جدا شدند. جدایی‌ها، در او مکانیسم‌های دفاعی فعال می‌کردند و نقش «پدر روان‌کاوی» را در او تقویت می‌کردند.

در ادامه، با شکل‌گیری نظریه ساختار روان (نهاد، خود، فراخود) و شناسایی مکانیزم‌های دفاعی، روان‌کاوی عمق و انسجام بیشتری پیدا کرد. انسان در نگاه فروید، میدان تعارضی بود میان امیال، محدودیت‌ها و آرمان‌ها.

در سال‌های آخر، با قدرت گرفتن نازی‌ها، خانه‌اش در وین ناامن شد. کتاب‌هایش سوزانده شد و خودش به لندن مهاجرت کرد. درگیر سرطان کام بود، اما همچنان می‌نوشت و تحلیل می‌کرد.
در ۲۳ سپتامبر ۱۹۳۹، در سکوت، با تصمیمی آگاهانه و کمک دارویی، زندگی‌اش را پایان داد.

اما فروید پایان نیافت. مفاهیم او وارد زبان هنر، ادبیات، روان‌درمانی، جامعه‌شناسی و حتی سیاست شدند. او نگاهی تازه به انسان معرفی کرد: انسانی ناپایدار، متعارض، و درگیر با تاریخچه نادیده‌اش.

فروید فقط نظریه‌پرداز نبود؛ او خودش را زیست، تا ما خود را بفهمیم.

#ختائیلر_فرناز
@qodrattaqeer

پیک می بودن” فقط مختص زنان نیست ؛ مردها هم نسخه‌ای از این رفتار دارن که از نظر روان‌شناسی تحلیلی، به شکلی متفاوت ولی با همان ریشه‌ها عمل می‌کنه.

حالا بیایید بپردازیم به “پیک می بوی” (Pick Me Boy) و معادل اسطوره‌ای و کهن‌الگویی اون:

پیک‌می بوی یعنی چی؟
پیک‌می بوی مردیه که برای جلب توجه زنان، به شکل افراطی خودش رو کوچک، مظلوم یا متفاوت جلوه می‌ده.

مثال‌هایی از حرف‌ها یا رفتارهاش:
• «من با بقیه پسرا فرق دارم، من خیلی احساساتی‌ام.»
• «همیشه دخترها با آدمای بد می‌رن، من که خوبم، هیچ‌کس منو نمی‌بینه!»
• یا حتی تمارض به فهم و فمینیسم، فقط برای تأیید گرفتن

این رفتارها ظاهراً مهربانانه و متواضعانه‌ن، ولی در واقع تلاشی‌ان برای دیده شدن، مورد علاقه بودن، و احساس خاص بودن از بیرون.

در دنیای مردانه، نارسیس و اورفئوس می‌توانند به عنوان پیک‌می بوی‌ها شناخته شوند.
نارسیس عاشق تصویر خود در آب بود و هیچ‌گاه قادر به ارتباط واقعی با دیگران نبود.

اورفئوس هم در جست‌وجوی عشق، تمام دنیا را فدای تأیید و عشق زنانه کرد و در نهایت شکست خورد. اینها مردانی هستند که به تأیید دیگران وابسته‌اند و
و به خود واقعی‌شان دست نمی‌یابند

این دو شخصیت با این الگو هم‌پوشانی دارن:

۱. نارسیس ناپخته:
👁️‍🗨️عاشق تصویریه که می‌خواد دیگران ازش ببینن
✔️نیاز داره که زن‌ها تأییدش کنن تا احساس ارزش کنه
👁️‍🗨️اما در واقع عاشق بازتاب خودشه، نه ارتباط واقعی

۲. اورفئوس ناپخته:
➰مردی احساساتی، شاعر، حساس… اما ناتوان از مواجهه با رنج واقعی عشق
🖤برای نجات اوریدیس به دنیای زیرین می‌ره، ولی چون نمی‌تونه به تاریکی اعتماد کنه، برمی‌گرده و اونو از دست می‌ده

پیک‌می بوی هم مثل اورفئوس، ظاهراً بااحساسه، ولی از رویارویی با واقعیتِ سخت و دردناک رابطه فرار می‌کنه.


مرد آگاه و یکپارچه چطوره؟

مرد آگاه:
از توجه و محبت زن‌ها برای ساختن هویت خودش استفاده نمی‌کنه
به جای نمایشی بودن، اصیل، قوی، و پذیرای آسیب‌پذیریشه
•می‌تونه در رابطه حضور واقعی و مسئولانه داشته باشه

او ترکیبی از کهن‌الگوهای متعادل مثل #پوزیدون (عاطفی)، #آپولو (منطقی)، #هفایستئوس (درون‌گرای خلاق) و حتی #دیونوسوس (عاشق زیبایی و شور زندگی) رو در خودش رشد داده.

#ختائیلر_فرناز
═══‌‌‌‌༻‌༺‌‌‌═══
#انواع_مردان بر اساس نظريه روان كاوي #يونگ

@qodrattaqeer

همین قدر بگم که در جغرافیای بطلمیوس نام #خلیج_فارس ، سینوس پرسیکوس آمده

“Sinus” خلیج
Persicus پارس /فارس

#سوال

تفاوت پیک می با انرژی زنانه چیه؟

سوال خیلی خوبیه چون «انرژی زنانه و «پیک‌می» (Pick-Me) دو مفهوم کاملاً متفاوت هستن، ولی گاهی ممکنه اشتباه گرفته بشن.

انرژی زنانه یک مفهوم روان‌شناختی و گاهی معنوی‌ـ‌فلسفی‌ست که به ویژگی‌های طبیعی، اصیل و درونی زنانه اشاره داره. انرژی زنانه در روان‌شناسی #یونگ هم با #آنیما چه در زن چه مرد با کهن‌الگوهایی مثل الهه‌هایی چون آفرودیت، دِمتِر یا هِرا در ارتباطه.

ویژگی‌های انرژی زنانه:
🔝پذیرنده بودن
🔝مهربانی، همدلی و مراقبت
🔝انعطاف‌پذیری و جریان داشتن با احساسات
🔝خلاقیت
🔝بودن در لحظه، حس لذت بردن از بودن

زنی که انرژی زنانه‌اش فعاله، برای تأیید دیگران زندگی نمی‌کنه؛ بلکه با درون خودش در ارتباطه.



اما «پیک‌می» اصطلاحی مدرن در فضای مجازیه و به زنی گفته می‌شه که تلاش داره با رفتارهای خاص (معمولاً ضد زنانگی یا ضد دیگر زنان) نظر مردها رو جلب کنه. انگار مدام می‌گه: «منو انتخاب کن! من با بقیه فرق دارم!» (Pick me, not them).

ویژگی‌های دختر «پیک‌می»:
👁️‍🗨️خودش رو از بقیه زن‌ها متمایز و “بهتر” نشون می‌ده (مثلاً می‌گه: من اصلاً اهل آرایش نیستم چون اون دخترای سطحی رو دوست ندارم)
👁️‍🗨️برای گرفتن توجه مرد، از خودش یا زنانگی‌اش فاصله می‌گیره
👁️‍🗨️به جای اصالت، دنبال تأیید بیرونیه
👁️‍🗨️ممکنه به زنان دیگه حسادت کنه یا تحقیرشون کنه

#ختائیلر_فرناز
═══‌‌‌‌༻‌༺‌‌‌═══
#انواع_زنان بر اساس نظريه روان كاوي #يونگ
@qodrattaqeer

فقط کسی که سایه‌اش را می‌بیند، می‌تواند به تمامیت برسد.

#کارل_گوستاو_یونگ
@qodrattaqeer

بادتون باشه چیزی که فیکه نیاز به اثبات داره

در روان تحلیلی #یونگ، مار نماد آگاهی‌ست.
حالا تصور کن ماری که به‌جای حرکت به جلو، مدام فقط دور خودش حلقه می‌زنه…
در حالی که آگاهی، باید پیش بره، جلو بره، مسیر باز کنه.

اهمال‌کاری یعنی همین.
یعنی ظاهراً مشغولی، اما در واقع، دور خودت می‌چرخی.

اهمال‌کاری این نیست که هیچ کاری نکنی و فقط بخوری و بخوابی
اهمال‌کاری یعنی هزار جور کار انجام بدی، اما اون «کار اصلی» رو انجام ندی!

می‌دونی باید درس بخونی، اما شروع می‌کنی به مرتب‌کردن اتاقت، چک‌کردن گوشی، کمک‌کردن به بقیه…
می‌دونی باید رزومه‌تو بنویسی، اما ناگهان همه‌ی کارای عقب‌مونده‌ی دیگه برات مهم می‌شن به‌جز همون رزومه!

آگاهی یعنی پیش رفتن.
اگه فقط دور خودت می‌چرخی، حتی با کلی کار، هنوز سر جای اولی!

#ختائیلر_فرناز

@qodrattaqeer

نیچه یه جمله داره با این مضمون که:
هر چیز خوبی توی تنهایی خلق می‌شه.

بزرگ‌ترین نویسنده‌ها، آهنگ‌سازها و هنرمندها، آثار موندگارشون رو در تنهایی ساختن.

پس اگه تنها شدی، یه علتی داره.
سریع نخواه ازش فرار کنی.
هستی تو رو تنها کرده که پای یه چیزی وایستی؛
نه اینکه سرت رو با رابطه‌های مختلف گرم کنی.

وقتی تنها می‌شی،
اینجاست که وقت خلق کردنه.
وقت ساختنه.
نه فرار.

#ختائیلر_فرناز

@qodrattaqeer

#سوال

دختر من سه سالشه. ما کلاس مادر و کودک می‌ریم. اون به‌شدت به این کلاس‌ها علاقه‌منده. هم با خوشحالی به مهدکودک می‌ره، هم به کلاس مادر و کودک، ولی وقتی می‌رسه، هیچ کاری انجام نمی‌ده. فقط می‌شینه و دوستاشو نگاه می‌کنه.

مثلاً وقتی مربی می‌گه: “برید توپ‌ها رو جمع کنید” یا “بادکنک‌ها رو باد کنید”، دخترم می‌گه: «نه، دوستم بره.» وقتی دوستش می‌ره و بادکنک رو باد می‌کنه، دخترم می‌گه: «آره، نوبت اینه؛ بذار اون بره باد کنه.» خودش کاری انجام نمی‌ده. من هم تشویقش می‌کنم: «برو عزیزم، نوبت توئه. بیا توپ برداریم»، ولی نمی‌ره.

می‌خوام بدونم مشکلش چیه؟ چرا خودش وارد فعالیت نمی‌شه، اما بودن کنارشون و دوست داره؟

#پاسخ
در ابتدا باید به شما به‌عنوان مادر چنین کودکی تبریک گفت. دختری که با اشتیاق به مهد و کلاس می‌ره، اون‌جا حضور داره، تمرکز می‌کنه، رفتار هم‌سن‌هاشو مشاهده می‌کنه و با شادی دیگران شاد می‌شه، یعنی درک بالایی از ارتباط و احساسات داره.

کودکی که به دوستش اجازه‌ی ابراز می‌ده و در شادی او شریک می‌شه، یعنی ظرفیت همدلی داره. این نشونه‌ی سلامت روان و بلوغ هیجانیه، نه ضعف یا کم‌رویی.

موضوع مهم اینه که کلاس‌های مادر و کودک، مخصوصاً در سنین پایین، جای آموزش مستقیم نیستند. بیشتر فضایی برای تعامل اجتماعی مادرها و بچه‌هاست. ولی گاهی این کلاس‌ها باعث مقایسه‌ی کودکان با هم می‌شن. بچه‌هایی که فعال‌ترن، بیشتر به چشم میان و مادرها ممکنه تصور کنن فرزندشون باید همون‌طور باشه. اما بچه‌هایی که ساکت‌تر و مشاهده‌گر هستن، ممکنه تحت فشار مقایسه دچار شرم بشن.

وقتی شما به فرزندتون می‌گید: برو، نوبت توئه و اون نمی‌ره، در واقع دارید ناخواسته بهش این پیام رو می‌دید که وقتی کاری انجام نمی‌دی، مورد تأیید من نیستی. این شروع احساس شرمه. کودک ممکنه به این نتیجه برسه که من همون‌طوری که هستم، کافی نیستم.

پس لطفاً به فرزندتون احساس شرم ندید. این روند طبیعی رشدشه. بودن در جمع، مشاهده کردن، و لذت بردن از حضور دیگران خودش یک مرحله‌ی رشد اجتماعی مهمه. این کلاس‌ها بیشتر برای آشنایی مادرها با هم و ایجاد فضای اجتماعی برای بچه‌هاست. مهم‌تر از فعالیت مستقیم بچه‌ها، کیفیت رابطه‌ی مادر با کودک و حس امنیتی‌ست که کودک در اون فضا تجربه می‌کنه.

#ختائیلر_فرناز
@qodrattaqeer

۱۲۴ هزار پیغمبر داریم
اما فقط حدود ۲۰ نفرشون شهرت بیشتری دارند.

چرا ؟

یونگ یه کتاب داره بنام پاسخ به ایوب
ایوب کسی هست که همه چیزش ازش گرفته شده

اونهایی که کهن الگوی ویرانگر چیزهای بیشتری ازشون گرفته شهرت بیشتری دارند.

و هر چه بیشتر از دست داد شهرتش بیشتر
ایوب: مال و ثروت و خانواده و سلامتی
موسی : کاخ فرعون و جاه و جبروت را از دست داد
یوسف : توسط برادرانش طرد شد ، پدرش و از دست می ده ، بهش تهمت می زنن و می ره زندان و جایگاهش و از دست می ده
بعقوب: فرزندش یوسف را از دست داد
ابراهیم :با جانش و فرزندش امتحان شد
محمد ص : پدر ، مادر، پدربزرگ، همسرش را از دست داد و در مکه طرد شد

امام حسین از بین امامان شیعه داستان اسطوره ایش معروف تره چون تمام خانواده، جایگاه اجتماعی و اعتبارش را از دست می ده

ما از طریق زخمها و اسیب ها و تهی شدن ها ، واقعیت های جدیدی را تجربه می کنیم
زخمهای ما دروازه ورود به شهر رشده

بعضی از دست دادنها سنگین تره که خودمون هم در اونها سهمی نداشتیم
مثل از دست دادن عزیزان و بیماری و جایگاه اجتماعی که به ما فدرت درک و همدلی و شفقت ورزی می ده
قدرت انطباق با موقعیت اجتماعی و واقع بینی می ده
اما بعضی هاش آگاهانه اس باید از دست بدی تا چیزهایی به دست بیاری

مثل رها کردن دنیای مجازی برای دفاع از رساله
رها کردن یک رابطه ی ناسالم تا به آرامش برسی
رها شدن از تایید دیگران برای رسیدن به خود اصیل تر
و دهها مورد دیگر


#یونگ می گه:
«تا چیزی را رها نکنی، نمی‌فهمی چقدر به آن چسبیده بودی.

شما بزرگترین زخم ، اسیب یا از دست دادنتون( آگاهانه) چیه؟

اینجا این خانم داره کاملا مرزهاش را مشخص می کنه و نیازهاش و بیان می کنه
علاوه بر اینکه نیاز به قدرت و احترام و دیده شدن و حمایت را با قاطعیت مشخص می کنه حتی نیازهای اولیه اش مثل گرسنگی را که نباید بی پاسخ بماند هم بیان می کنه .

هم نیازمند محبت و توجه هست ، هم قوی و محکم در حفظ حقوق خود.

کهن الگوی #جنگجو

موضع قاطعیت و مقاومت در برابر بی‌توجهی سخن می‌گویید. این نشان می‌دهد که کهن‌الگوی «جنگجو» فعال است؛ جنگجویی که از حقوق خود دفاع می‌کند، مرزها را مشخص می‌کند و اجازه نمی‌دهد کسی او را تحقیر کند.

#آفرودیت
آفرودیت نمایانگر زیبایی، شهود و جذابیت زنانه است که نیاز به دیده شدن و تحسین دارد.

«دختری هستم که باید به من توجه شود»، این بخشی از صدای آفرودیت است که می‌خواهد ارزش خود را در عشق و پذیرش دیگران ببیند.
آفرودیتی که نه تنها می‌خواهد دیده شود، بلکه نمی‌پذیرد که بی‌توجهی بشود.

#پرسفون: کهن‌الگوی دوگانگی و گذار
پرسفون نماد دختری است که بین دو جهان (نور و تاریکی، کودکی و بزرگسالی، زندگی و مرگ) رفت و آمد می‌کند.
وی با قدرتی درونی، بخش های آسیب پذیر خود را شناسایی می کند و میان بخش‌های آسیب‌پذیر و قوی خود تعادل برقرار می‌کند و نمی‌گذارد کسی او را نادیده بگیرد


#هرا: کهن‌الگوی همسرداری و اقتدار
هرا نماد زن قدرتمند و با کرامت است که در روابط، مرزهای خود را حفظ می‌کند و به حقوق خود پایبند است.
به مردها اجازه نمی‌دهد بی‌توجهی کند، زنی که می‌داند چه می‌خواهد و برای حفظ جایگاه و احترام خود تلاش می‌کند.

#آتنا: کهن‌الگوی خرد و جنگجو
آتنا نماد خرد، تدبیر و جنگجوی درون است. زنی که بدون ترس و با شناخت کامل، از خود دفاع می‌کند و نمی‌گذارد حقش پایمال شود.

#ختائیلر_فرناز
═══‌‌‌‌༻‌༺‌‌‌═══
#انواع_زنان بر اساس نماد های اسطوره ای #يونگ
@qodrattaqeer

حالا به نظرتون چرا اینقدر به این برنامه نقد وارده ؟
یا چرا افراد، اینهمه از نگار خوششون نمیاد ؟
یا چرا هیچ کس تقریبا گردن نمی گیره که این برنامه را می بینه حتی بخشهای اکسپلور اینستاگرامش را و گفتن اینکه این برنامه رامی بینند ،شرم اور و چیپ می دونن؟