🔹️هرگز به نیکی دست نمی‌یابید، مگر آن‌گاه که از آنچه دوست می‌دارید ببخشید.(آل‌عمران – ۹۲)
یاور همیشگی و نیکوکار گرامی
شمیم عید قربان در فضا پیچیده و صدای قدم‌های این عید بزرگ به گوش می‌رسد.
در این ایام پرفضیلت، سفره‌ی نیازمندان چشم‌انتظار بخشش و کرم دیگری از سوی بندگان مخلص خداوند است.ما خدمتگزاران شما در مؤسسه خیریه  ئاسوی بی‌نیازی کوردستان از شما همراه عزیز دعوت می‌کنیم با مشارکت در طرح قربانی نیابتی،ما را در رنگین ساختن سفره‌ی بیش از ۵۰۰ خانواده‌ی تحت پوشش یاری فرمایید.
شماره تماس موسسه:  09941877616
شماره کارت:
5859 8370 0018 1046
6063 7370 0000 9579
شماره شبا :
IR450600540801104433866001
آدرس:خیابان کشاورز ،پاساژ وکیل
موسسه خیریه ئاسوی بی نیازی کوردستان
@asoybenyaze

‍ هزرەجیاوازەکان | ناسر سوبحانی وەک کەسایەتییەکی ناسراوی ڕۆژهەڵاتی کوردستان - بەشی دووەم

15/2/2025

🆔 @rasepardeh

《جهنم فومن》

خواجه محمد مهتاب را گفتند: خدای را می‌شناسی؟
گفت: آن‌قدر که انکارش نتوانم کرد و بدو کافر نتوانم بود.

گفتند: برای خدایی که بدین‌ مقدار شناسی، چگونه نماز می‌گزاری و روزه می‌گیری و زکات می‌دهی و به حج می‌روی؟

گفت: این سخن با آنان بگویید که برای این ناشناخته گردن می‌زنند و خون می‌ریزند و روزگار را بر خلق خدا سیاه کرده‌اند. در عبادت ما سود اگر نیست، زیان هم نیست.






@rasepardeh

🏷

#حکایت

پادشاهی پسری را به ادیبی داد و گفت: این فرزند توست، تربیتش همچنان کن که یکی از فرزندان خویش.

ادیب خدمت کرد و متقبل شد و سالی چند بر او سعی کرد و به جایی نرسید و پسران ادیب در فضل و بلاغت منتهی شدند.
مَلِک دانشمند را مؤاخذت کرد و معاتبت فرمود که وعده‌ی خلاف کردی و وفا به‌جا نیاوردی.
گفت: بر رای خداوند روی زمین پوشیده نماند که تربیت یکسان است و طباع مختلف.

گرچه سیم و زر ز سنگ آید همی
در همه سنگی نباشد زرّ و سیم

بر همه عالم همی‌تابد سهیل
جایی انبان می‌کند جایی ادیم¹

#گلستان_سعدی

¹ انبان یا خیک معمولاً از پوست دباغی‌ نشده تهیه می‌شود و ادیم به معنای پوست دباغی‌ شده است.
مفهوم ساده‌ی بیت یعنی چیزی واحد، یک‌‌جا بی‌اثر است و یک‌جا مفید.



@rasepardeh

وقتی کسی را گول می‌زنی آن‌وقت انصاف و عدالت را از او می‌دزدی، می‌فهمی؟
هیچ‌چیز زشت‌تر از دزدی نیست، این‌که مردی چیزی را مال او نباشد به سرقت ببرد، خواه جان یک آدم باشد خواه یک تکه نان..

بادبادک باز | #خالد_حسینی

📽 روزی روزگاری

@regarasakan

نوشتن از اخلاق برای من همیشه دلپذیر بوده است. نوشتن از چیزی که هم رکن شریعت است و هم رکن معیشت، چرا دلپذیر نباشد؟ اما اگرچه ملال اور نیست، هراس آور است. قداستی در اخلاق هست که همچون یقین در ریاضیات، آن را برتر از تجزبه و تحلیل و تجریه و تحویل می نشاند. جامعه شناسی و روان شناسی رفتار، هیچ گاه نتوانسته اند جای علم اخلاق را پر کنند، چرا که همواره از حسن و قبح، یقینی می ماند که ویژه اخلاق است و دست هیچ تحویل و تحلیلی بدان
نمی رسد، همچنانکه هیچ حیله و شیوه فیلسوفانه ای تاکنون نتوانسته است ریاضیات را به یک علم تجربی کامل عیار بدل کند، زیرا که در آن علم، یقینی هست که از دل هیچ تجربه ای برنمی آید و به چنگ هیچ تجربه گری نمی افتد.
از چشمه تاریخ شگفتیهای بسیار جوشیده است و از نوادر شگفتیها آنکه، به گمان کسانی چیزی تحویل پذیرتر و نسبی تر و استثنابردارتر و اعتباری تر و شکستنی تر و ضابطه ناپذیرتر از این اخلاق مقدس نداشته ایم. مشکل فقط در مبانی اخلاق یا بی اخلاقی آدمیان نیست، در خود اخلاقیات هم هست. یعنی مسئله فقط این نیست ک حسن و قبح افعال، ذاتی اند یا نه، و عقل و عاطفه با هم کشمکش می ورزند یا نه، و چیزی به نام وجدان اخلاقی وجود دارد یا نه، و "باید" از "است" برمی آید یا نه، و آدمی مختار است یا نه، و ... بلکه چنین می نماید که صعب تر از اینها عجز رقت انگیز علم اخلاق است از دادن تعریف و ضابطه ای روشن و دقیق برای فضیلت ها و رذیلت های اخلاقی.
هنوز که هنوز است پس از آن همه جهد و جنجال، معلوم نیست که دروغ گفتن دقیقاً در کجاها بد نیست، و صله رحم کجاها خوب است و خلف وعده کجا جایز است و راستگویی کی بد می شود و احسان با چه کسی رواست و خشم گرفتن بر چه کس ناروا، و از دو فضیلت متعارض کدام بر دیگری مقدم است و علم آموزی تا چه حد خوب است و تصرف در طبیعت تا کجا مجاز است و توسعه اقتصادی و فرهنگی و آزادی قلم و بیان و ... حدشان کجاست؟ و تعریف دقیق و درست عدل و ظلم و احسان و غیرت و حیا و تواضع و مصادیقشان چیست؟ و حقوق انسان کدامند؟ و خودخواهی چیست و حد ممدوح و مذموم آن کجاست؟ نوعدوستی و دیگردوستی چطور؟ گویی در مفاهیم اخلاقی، آنها که تعریفشان روشن است، حسن و فبحشان مطلق نیست و آنها که حسن و قبحشان مطلق است تعریفشان روشن نیست، و این هر دو به یک نتیجه می انجامد و آن کوتاهی و تیرگی در مقام ارشاد است. راستگویی معنا و تعریف واضحی دارد اما هیچ حکیم اخلاقی هیچ گاه فتوا نداده است که راستگویی مطلقا و همه جا نیکوست. خلف وعده هم، ابهام چندانی ندارد اما هیچ کس آن را مطلقا و در همه جا بد ندانسته است. از آن طرف با اینکه همه عقلا بر خسن عدل و قبح ظلم به نحو مطلق اتفاق کرده اند، هیچ عاقلی تعریفی روشن از عدل و ظلم به دست نداده است! گویی در اینجا هم مانند مکانیک کوانتومی با یک اصل "عدم تعیّن" روبه روییم و همین که بر دقت یک طرف
می افزاییم از اطلاق طرف دیگر می کاهیم (همچنان که دانستن سرعت دقیق الکترون، موضع آن را مبهم می گذارد و بالعکس). و این "عدم تعیّن" مسأله مسأله هاست و نشان می دهد که نه تنها علم اخلاق از بن، علم دقیق و ضابطه مندی نیست، بلکه هیچگاه به آن دقت و صلابت آرمانی نمی رسد و به فرض که حسن و قبح را چون معتزله ذاتی و عقلی بدانیم و بایدها را هم از است ها درآوریم، و حتی مشهورات اخلاقی و آرای محموده را در رتبه یقینیات و اولیات بنشانیم و نسبیت فرهنگی را از آنها بزداییم، و اعتباریت شان را بالمره انکار کنیم، و معنای حسن و قبح را هم به شیوه ای خردپسند به دست دهیم، باز هم نظرا ذره ای از آن عدم تعیّن نکاسته ایم و عملا قدمی به پیش نگذاشته ایم، و نوری بر منطقه حق و عدل و انصاف و قدرت و آزادی نیفکنده ایم و تکلیف فاعلان را در چند راهی های دشوار اخلاقی، معلوم نکرده ایم. ذاتی کردن حسن و قبح بیش از این نمی گوید که آدمی اگر کاری بد بکند، بدی آن ذاتی و واقعی است نه فرضی و اعتباری و مجازی. اما اینکه در این مخمصه که منم، کار بد کدام است و کار نیک کدام، حکمش از دل آن رأی فلسفی برنمی آید...

عبدالکریم سروش ـ "اخلاق خدایان: اخلاق برتر وجود ندارد" در اخلاق خدایان،
طرح نو 1387


@rasepardeh

یاشار کەمال و موسا عەنتەر
فیکەیەکی کوردی دوو لووتکە بەیەک دەگەیەنێت

موسا عەنتەر لە کتێبی بیرەوەرییەکانیدا دەنووسێت:

جارێک لەگەڵ جەمیل پاشازادەی هاوڕێم لە ئیستانبول چووین بۆ کەناری کوچوکیالی. لە کاتی مەلەکردندا گوێم لێ بوو کەسێک بە فیکە میلۆدیی گۆرانیی (بێ مال)ی کوردی لێ دەدا. ئەو دەنگە زۆر کاری تێمان کرد، بۆیە بە مەلە خۆمان گەیاندە ئەوبەری کەنار. تەماشامان کرد گەنجێکی هەژار و کوێر دەرپێیەکی سپی لە پێدایە و لەسەر بەردێک دانیشتووە،
پرسیم:
- تۆ کێیت برام؟
بە تووڕەیی گوتی:
- بە تۆ چی!
من: فیکەی کوردیت لێ دەدا و من زۆر پێم خۆش بوو، بۆیە پرسیم.
ئەو: جا چی بووە؟ فیکەی کوردی لێ دەدەم.
من: تۆ کوردیت؟
ئەو: هەرچییەک بم، هەر ئەوەم!
من: تووڕە مەبە برام. سەرسامم بە بوێریت. ناوونیشانی خۆمت بدەمێ، سەرم لێ دەدەیت؟
سەرەتا زۆر بە تەنگەوە نەبوو، پاشان گوتی: "بەڵێ". قەڵەم و کاغەزی دەرهێنا و ناوونیشانەکەمی نووسی..
دوای دوو یان سێ مانگ هات بۆ سەردانم. لە کۆمەڵەی قوتابیانی فورات دەرگاوانێکی کوردی خەڵکی پوتورگە (شیرۆ)مان هەبوو ناوی عەلی و کەسێکی زۆر توند بوو. کەمال لەبەر دەرگا پرسیاری منی لێ دەکات. ئەویش تەماشای جلوبەرگ و قیافەتی دەکات و بە دڵی نابێت و پێی دەڵێت:
- بڕۆ کورە، بەڕێوەبەری بەڕێز پێشوازی لە شتی وەک تۆ ناکات.
"بەڕێوەبەری بەڕێز"یش منم. کەمال پێ دادەگرێت. عەلی هاتە ژوورەوە، سڵاوێکی سەربازی کرد و بە تورکی گوتی:
- بەڕێوەبەری بەڕێز، پیاوێکی هەژار هاتووە و دەیەوێت بتبینێت.
ساڵانی شەڕی دووەمی جیهانی بوو و خەڵکانێکی زۆر بۆ داوای هاوکاری ڕوویان تێمان دەکرد.
گوتم:
- کێیە؟
گوتی:
- ناوی کەمالە و یاشارە و چاوێکیشی کوێرە.
بیرم کەوتەوە. گوتم:
- با بێتە ژوورەوە.
یاشار کەمال هاتە ژوورەوە. هەڵسامە سەرپێ، ئەملا و ئەولایم ماچ کرد و دامنیشاند. تا نیوەڕۆ دەربارەی بابەتەکانی ڕۆژ قسەمان کرد. هەر ئەو ڕۆژە تێگەیشتم ئەو پیاوە گەوهەرێکی مەردایەتی و جوامێرییە. بۆ فراڤین چووینە ڕێستۆرانتەکەم لە نهۆمی خوارەوە. پاشان هاتینە سەرەوە و ئەو گوتی:
- دەڕۆم.
بیرم کردەوە وەک هاوکاری و دەستگیرۆیی ١٠ لیرەی بدەمێ. ئەوسا ١٠ لیرە پارەیەکی گەلێک زۆر بوو. هەرچەند هەوڵم دا، وەری نەگرت.
- نا، سوپاس. کار دەکەم و پارەم هەیە. لەبەر پارە بۆ ئێرە نەهاتووم.
سەرنجم دا لەوانە نییە، بۆیە لە بیرۆکەکەم پاشگەز بوومەوە و ئەویش ڕۆیشت. ساڵ هات و ساڵ چوو، کەمال بوو بە یاشار کەمال. لەو سەردەمەوە تا ئەمڕۆ دەستبەرداری یەکدی نەبووین.


بەکر شوانی


سەرەنجێ بۆ نووسەران




@Henaristani_Bedengi

🔸

⭕️ حکمت آفرینش مگس

امام اعظم شافعی رَحْمَةُ اللهِ عَلَیه در پیش پادشاهی نشسته بود، و پادشاه را خواب می‌آمد. هرگاه که پادشاه در خواب شدی، مگسی بیامدی و بر روی او نشستی، و او به دست خود طپانچه‌ای سخت بر روی خود زدی. پس یک‌بار امام شافعی را گفت که: "خدای را حکمت چیست در آفرینش مگس؟" گفت: "تا آن کسانی را که دعوی جبّاری کنند، عجز ایشان بدیشان نماید."


📕 #گزیده_جوامع_الحکایات
✍ #سدیدالدین_محمد_عوفی
به کوشش: دکتر جعفر شعار
چاپ اول۱۳۶۳، ص۲۱


@rasepardeh

▪️چهار زنگ‌خطرِ مرید‌شدن


استاد #مصطفی_ملکیان


#مرید‌_و_مراد

@rasepardeh

زمان!

اثر #الساندرو_گاتو

..................


الوقت کالسیف، ان لم تقطعه قطعک” “وقت مانند شمشیر میباشد، اگر تو آنرا، قطع نکنی او تو را قطع خواهد کرد.
امام الشافعی

لا تزول قدما ابن آدم يوم القيامة حتى يسأل عن خمس : عن عمره فيما أفناه ، وعن شبابه فيما أبلاه...«رواه الترمذی».

یکی از مواردی که در قیامت، پیش از همه انسان در مورد آن بازخواست می‌شود این است که عمرش را در چه راهی سپری نموده است و سایر موارد مورد بازخواست نیز به نوعی به وقت ارتباط دارند

✍ #احمد_شریفی


@rasepardeh

ئەدەب وەسفێکە هەر بۆ مەرد ئەشێ
نامەرد ئەدەبی قەت لێ ناوەشێ
دوور بە لەو کەسەی لە ئەدەب دوورە
ماڵی بێ ئەدەب ماڵی بێنوورە

▫️@Kurdi_Penus
#عەبدولکەریمی_مودەڕیس

@rasepardeh

☀️ کوردم یا موسوڵمانم

☀️ ئیسلام بایەخی بە نەتەوەی کورد داوە؟

☀️ ئیسلام خۆی بە سەر کوردەکانا داسەپاند یا بۆ خۆیان ئەو ئایینەیان هەڵبژارد؟

☀️ ئیسلام دژە بە دامەزراندنی دەوڵەتی کوردی؟

🎙 پێشکەشکار: مامۆستا ئەبووبەکر کاروانی

=================

🌺 بە پێویستی ئەزانم هەر کوردێک لەم بابەتە گوێ بگرێ


https://www.tg-me.com/zanstisharei_rostami


@rasepardeh

🏷
#بیت


ز دانش چو جانِ تو را مایه نیست
بِه از خامُشی هیچ پیرایه نیست


«شاهنامه»
#فــردوسـی



@rasepardeh

وردبوونەوەیەك لە دەوری مەولانا خالید لە ڕەوتی پێکهاتن و خۆداڕشتنی پێناسەی نەتەوەییدا

دوکتور ئیسماعیل شەمس


https://youtu.be/SdhTm2DaNlE?si=7AbTU7aoc_QPPfzS

یکم: مجازات سنگسار از جمله مصیبت های بزرگ فقهی در تاریخ اندیشه ی اسلامی است که بارزترین نمود نادیده گرفتن محکمات قرآنی و پیروی از روایات و اخبار مضطرب است.
دوم: کیفر زنا در قرآن کریم در میانه ی سه گونه مجازات متغیر است.
الف) تازیانه ی زن و مرد زناکار؛ چنان که می فرماید:”فاجلدوا کل واحد منهما”
ب) خانه نشین کردن اجباری زنان زناکار؛ چنان که می فر ماید:”فامسکوهن فی البیوت”
ج) تنبیه مردزناکار؛ چنان که می فرماید:”فاذوهما”
سوم: مجازات های (قرآنی)خانه نشین کردن زنان و تنبیه مردان زناکار توسط فقیهان به بهانه ی اینکه مجازات های یاد شده منسوخ گشته، کنار گذاشته شده اند.
چهارم: در عوض مجازات یاد شده ی قرآنی، مجازات سنگسار توسط فقیهان برساخته و تشریع گشته است که کیفری بیگانه با روح و جوهر اسلام و در تضاد با متن قرآنی است.
پنجم: اراده ی خداوند بر این بوده است که کیفر زناکار را عذاب قرار دهد، چنان که می فرماید: “و یدرا عنها العذاب” و “ما علی المحصنات من العذاب” اما فقیهان کیفر را کشتن (تقتیل) و مثله کردن(تمثیل) قرار دادند. از این دو کدام یک نیکوتر است؟!
ششم: فقیهان مجازات سنگسار را بر مبنای روایات و اخباری قرار داده اند که متون روایات مضطرب و اسناد آن ها معلول می باشد. روایاتی چون خبر غامدیه، داجن و مجنونه و مانند این ها!
هفتم: پذیرش بخش عمده ای از روایات و اخبار سنگسار متضمن طعن در حفظ قرآن است، چه کسی که قایل به سنگسار است در حقیقت به صورتی ضمنی قایل به تحریف قرآن است و مفاد غالب روایات و اخبار سنگسار مفید چنین چیزی است.
هشتم: روایت “داجن”که از جمله مستمسک های موافقان سنگسار است. در سبب ورود آن آمده است آیه ی سنگسار(رجم) و شیرخوارگی(رضاعه)نازل گشت و در صحیفه ای زیر رختخواب بود، چون پیامبر (ص)رحلت فرمود و ما به امور کفن و دفن وی مشغول گشتیم، در این میان بزی وارد خانه شد و آن را خورد.
نهم: نمونه دیگر این که عمر گوید: اگر بیم آن نداشتم که مردمان بگویند عمر چیزی بر قرآن افزوده است، آیه ی سنگسار را با دستان خویش در آن می نگاشتم! براستی آیا عمر در مساله قرآن تا این حد با مردم مجامله کرده است؟!
دهم: در روایات و اخبار آمده است که حجم سوره ی احزاب به اندازه ی سوره ی بقره بود و آیه رجم نیز از جمله آیات آن بود.
یازدهم: از جمله اخبار شگفت سنگسار این روایت که می گوید: زن مجنونی را نزد عمر آوردند،او نظر مردم را درباره حکم وی جویا شد و با ایشان مشورت کرد، در نهایت عمر امر به سنگسار نمود اما علی بن ابی طالب وی را قانع ساخته و از این کار باز داشت. (به روایت ابوداود و احمد)
دوازدهم: هر چند که اختلافاتی در اسناد اخبار و روایات سنگسار وجود دارد، اما علل متون روایات و اخبار بسی بزرگتر می باشد و بدترین این علل، طعن ضمنی در حفظ قرآن و به صراحت در تناقض با دلالات آن می باشد.
سیزدهم: از جمله اضطراب های روایات و اخبار رجم این که: کیفر زنای محصنه را تا مرگ قرار داده است در حالی که قرآن کیفر زن محصنه را نصف قرار داده است، آیا می توان مرگ را نصف کرد؟!
چهاردهم: ماجرای غامدیه مشحون از تناقض و غموض است. نخستین آن تضارب روایات مبنی بر این که زن مرجومه غامدیه بوده یا جهنی! و آیا این دو یکی هستند یا دو ماجرای متفاوت از همند. و…
پانزدهم: علامه جوزقانی در کتاب “الاباطیل و المناکیر” در روایت داجن که به روایت از ام المومنین عایشه وارد شده است، طعن زده و آن را روایتی باطل قلمداد نموده است.
شانزدهم: علمای معتزله از دیرباز منکر حکم سنگسار بوده اند و در انکار سنگسار مسیر صواب پیمودند و آنگاه که به قرآن مستمسک شده و اخبار مخالف با آن را رها کردند، کار نیکویی کردند.
هفدهم: هر آن که کمترین ذوقی در زبان و ادبیات عربی داشته باشد و آیه ی قرآن را خوانده باشد که بعد از فرضیت تازیانه می گوید”ولاتاخذکم بهما رافه” می داند که شلاق به اندازه کافی مجازات شدیدی است و مجازات سنگین تری برای زنا وجود ندارد.
هجدهم: بسیاری از مقلدان که انکار روایات و اخبار سنگسار وارده در بخاری و مسلم را قبیح شمرده و آن را ناپسند دانسته اند در حالی که نمی دانند که دارقطنی قریب به دویست روایت آن ها را منکر شده است و حتی ابن تیمیه و آلبانی نیز روایت هایی از آن ها را منکر شده اند.
نوزدهم: شیخ محمد ابوزهره که از فقیه ترین فقها به مدارس و مکاتب فقه اسلامی در سده بیستم است، کیفر سنگسار را منکر شده و آن را مجازاتی یهودی و نه اسلامی دانسته است.
بیستم: جان سخن این که سنگسار هیچ مبنا و جایگاهی در اسلام نداشته و کیفر زنا چیزی جز آن چه که قرآن کریم بدان تصریح کرده، نمی باشد و آن یا تازیانه طرفین زنا یا خانه نشین ساختن اجباری زن زناکار و تنبیه مرد زناکار است.


نویسنده:محمد مختار شنقیطی



@rasepardeh

به‌ بێ به‌زمی حوزووری تۆ حه‌رامم کردوه‌ باده‌

نه‌وه‌ک بشکێ به‌ نه‌شئه‌ی مه‌ی، خوماری ده‌ردی «بێ تۆیی»

له‌ میحنه‌ت خانه‌که‌ی مندا به‌ بێ تۆ هه‌ر برا ڕۆیه‌

که‌ جارێ ئێوه‌ ناپرسن له‌ من بۆچی برا ڕۆیی؟

#مه‌حوی
@aveng53

@rasepardeh