به عرض ما برس ای‌عشق، ما رعییت اوییم
ببر به خلوتِ آن شآه، طول نامه‌ى مارا ..

#مهدینا🤍

' بگو‌چگونه‌صدایت‌کنم‌که‌برگردی؟ '

رُخَش چه صبح مَلیحی لبش چه آب حیاتی
علیِ اکبرِ لیلاست، به چه شاخه نباتی

دمیده برسردنیا چه آفتاب بُلندی
رسیده در شبِ لیلا چه ماهِ بابرکاتی

قدش چه سروبلندی، چه گیسویی چه کمندی
چه مرتضی سَکَناتی، چه مُصطفی وَجَناتی

چه دلبری چه دلیری چه بی مثال و نظیری
چه یوسفی چه عزیزی چه ماوَرایِ صفاتی

حواسِ قافله رفته‌ست در صدایِ اذانش
هلا چه حي عَلایی، چه عجلوا بصلاتی

حُسین با پسرش رد شدند از غزلِ من
پسر چه ماهِ جمیلی پدر چه بابِ نجاتی

چه روز ها که به لیلا گذشت و رفتی و می‌گفت
مضی الزمان وقلبی یقول انك آتی ..

دردا که عمر در شبِ‌هجران گذشت و من
آگه نیَم هنوز که روز وصآل چیست ..

#العجل

هنوز می­‌شود از شب گذشت و روشن شد
اگر تو طالعِ موعودِ من، ظهور کنی ..!

-تو‌بیا‌که‌بی‌تو‌عمرم‌سپری‌نشد، تلف‌شد💔'

چنین که تیغ کشیده‌ست آفتاب نجف
گمان کنم که چشیده‌ست از شراب نجف

نجف بهشتِ برین است و آسمانِ زمین
بهشت با همه آبادی‌اش خرابِ نجف

چنین که خاک نجف روح‌بخش و ذی‌روح است
خوش‌است اگر که صدایش کنی جناب نجف

زِ عارفی سبب عمر خضر پرسیدم؛
جواب داد که نوشیده است از آب نجف

به هرکجا بروم، هرچه دورتر بشوم
دوباره می‌کشدم سویِ خود طناب نجف

کدام مست و چه دیوانه می‌دهد ترجیح
شراب کهنه شیراز را به آبِ نجف؟

به منطق منِ دیوانه، دورْ باطل نیست
علی دری به طف‌ است و حسین باب نجف