تو اما هیچ وقت فراموش نکن
روزی که افتاده باشی
از زمین بلندت می‌کنم
اگر هم نتوانم
کنارت دراز می‌کشم...


#تورگوت_اویاز


■ شعرخوانی
● @Reading_poem

خنده‌ای کو که به دل انگیزم؟
قطره‌ای کو که به دریا ریزم؟
صخره‌ای کو که بدان آویزم؟
مثل این است که شب نمناک است.
دیگران را هم غم هست به دل،
غم من، لیک، غمی غمناک است.


#سهراب_سپهری


■ شعرخوانی
● @Reading_poem

آیا شما افسرده هستید⁉️
علائم افسردگی رو میشناسید⁉️
برای پیدا کردن پاسخ این سوالات در تست افسردگی به صورت رایگان شرکت کنید
روی لینک زیر کلیک کنید 👇👇

https://www.instagram.com/s/aGlnaGxpZ2h0OjE4MjkxNDYyOTM3MTEzOTYx/story_media_id=3128030798770010505_8500639356&igshZDZ3d3A1bjFveXow

@homayounghanizadeh
@sajadafsharian

تهیه بلیت

https://www.tiwall.com/s/daedalus.icarus2

پیش‌فروش روزهای جدید از فردا ۱۲ ظهر

گیاه تلخ افسونی!
شوکران بنفش خورشید را
در جام سپید بیابان‌ها لحظه لحظه نوشیدم
و در آیینه‌ی نفس کشنده‌ی سراب
تصویر تو را در هر گام زنده‌تر یافتم.
در چشمانم چه تابش‌ها که نریخت!
و در رگ‌هایم چه عطش‌ها که نشکفت!
آمدم تا تو را بویم
و تو زهر دوزخی‌ات را با نفسم آمیختی
به پاس این همه راهی که آمدم!

غبار نیلی شب‌ها را هم می‌گرفت
و غریو ریگ روان خوابم می‌ربود.
چه رویاها که پاره نشد!
و چه نزدیک‌ها که دور نرفت!
و من بر رشته صدایی ره سپردم
که پایانش در تو بود.
آمدم تا تو را بویم،
و تو زهر دوزخی‌ات را با نفسم آمیختی
به پاس این همه راهی که آمدم!

دیار من آن سوی بیابان هاست.
یادگارش در آغاز سفر همراهم بود.
هنگامی‌که چشمش بر نخستین پرده‌ی بنفش نیمروز افتاد
از وحشت غبار شد
و من تنها شدم
چشمک افق‌ها چه فریب‌ها که به نگاهم نیاویخت!
و انگشت شهاب‌ها چه بیراهه‌ها که نشانم نداد!
آمدم تا تو را بویم
و تو: گیاه تلخ افسونی!
به پاس این همه راهی که آمدم
زهر دوزخی‌ات را با نفسم آمیختی،
به پاس این همه راهی که آمدم.


#سهراب_سپهری


■ شعرخوانی
● @Reading_poem

هرگز عاقل نشو
هميشه ديوانه بمان
مبادا بزرگ شوی
کودک بمان.
در اندوه پايانی عشق
توفان باش
و اين‌گونه بمان
مثل ذرات غبار در هوا پراکنده شو
مرگ عيب‌جويی می‌کند
با اين همه عاشق باش
وقتی می‌ميری.


#عزيز_نسين


■ شعرخوانی
● @Reading_poem

چه شب غمگینی‌ست...

تاریکی
کنارم نشسته
و خیال
اشک‌هایم را
به سماور می‌ریزد
تا به صرف یک استکان گریه
مهمان خلوت خود باشم

چه غمگین شبی‌ست،
ثانیه‌ها ایستاده‌اند
به تماشای مرور هرلحظه‌ای
که خوشبخت بوده‌ام
و نمی‌دانستم
شاید سال‌ها بعد
به حسرت عبور همین لحظه
درنگ کنم

من
که تنهایی آتشم
به هنگام سوختن.

۴ خرداد ۱۴۰۴

#سیاوش_یزدان_دوست

@Siavash_Yazdandoust

آه ای همیشه دورتر از خورشید!
در من طلوع کن،
در من چنان بتاب که آیینه‌ام کنی،
در من چنان بتاب که آب روان شوم
تا ناگهان تو دست بلورین خویش را
در جست‌وجوی پاره‌‌ی سنگی به شکل دل
از آستین برآری و در سینه‌ام کنی!


#نادر_نادرپور


■ شعرخوانی
● @Reading_poem

با جهانی که مرا بیگانه‌ی خود می‌پندارد
‏چه حرفی برای گفتن دارم؟

‏
#حافظ_موسوی


■ شعرخوانی
● @Reading_poem

پیری رسید و موسم طبع جوان گذشت
ضعف تن از تحمل رطل گران گذشت

باریک‌بینی‌ات چو ز پهلوی عینک است
باید ز فکر دلبر لاغر میان گذشت

وضع زمانه قابل دیدن دو بار نیست
رو پس نکرد هر که از این خاکدان گذشت

در راه عشق گریه متاع اثر نداشت
صد بار از کنار من این کاروان گذشت

از دستبرد حسن تو بر لشکر بهار
یک نیزه خون گل ز سر ارغوان گذشت

حب‌الوطن نگر که ز گل چشم بسته‌ایم
نتوان ولی ز مشت خس آشیان گذشت

طبعی به هم رسان که بسازی به عالمی
یا همتی که از سر عالم توان گذشت

مضمون سرنوشت دو عالم جز این نبود
آن سر که خاک شد به ره از آسمان گذشت

در کیش ما تجرد عنقا تمام نیست
در قید نام ماند اگر از نشان گذشت

بی‌دیده راه گر نتوان رفت پس چرا؟
چشم از جهان چو بستی از او می‌توان گذشت

بدنامی حیات دو روزی نبود بیش
آن هم کلیم با تو بگویم چه‌سان گذشت

یک روز صرف بستن دل شد به این و آن
روز دگر به کندن دل زین و زان گذشت



#کلیم_کاشانی


■ شعرخوانی
● @Reading_poem

‏پس که لطف می‌کند؟
کی پوست سیمای تو را، به بوسه، می‌درد
‏تا نور، فرو ریزد و
‏                        آهسته، شکر شود؟
‏من! من که بوسه‌ام، ترسناک‌تر از یک امضاست.
‏هوای روشن را تایید می‌کنم، و قیام را، از روی صندلی
‏بخاطر بدرود.

‏
#بیژن_الهی


■ شعرخوانی
● @Reading_poem

آه
روح قطره‌قطره‌ی باران!
چگونه بُمب‌ها از تو
تنها،
باریدنت را آموختند...؟


#گروس‌_عبدالملکیان


■ شعرخوانی
● @Reading_poem

‏هر چه گشتیم، در این شهر نبود اهل دلی
‏که بداند غم دل‌تنگی و تنهایی ما....


#معینی_کرمانشاهی ⁩


■ شعرخوانی
● @Reading_poem

دیوار

پشت این کوه بلند
لب دریای کبود
دختری بود که من
سخت می‌خواستمش
و تو گویی که گالی
آفریده شده بود
که منَش دوست بدارم پر شور
که مرا دوست بدارد شیرین...

و شما می‌دانید
آه، ای اخترکانِ خاموش
که چه خوش‌دل بودیم
من و او مستِ شکرخوابِ امید
و چه خوشبختیِ پاک
در نگاه من و او می‌خندید...

وینَک ای دخترکان غمّاز
گر نه لالید و نه گنگ
بگشایید زبان
و بگویید که از یک بهتان
چون شد این چشمه غبارآلوده!

و میان من و او
اینک این دشت بزرگ
اینک این راه دراز
اینک این کوه بلند.


#سایه


■ شعرخوانی
● @Reading_poem

دونكِ أنا في عبث.

‏بی تو،
من در بیهودگی‌ام.

‏
#غسان_كنفانی


■ شعرخوانی
● @Reading_poem

#تمديدشد
پيش فروش #تئاتر دِدالوس و ايكاروس
در سايت #تيوال
✅
نويسنده و كارگردان: همايون غنى زاده
تهيه كننده : #سجاد_افشاريان
🔺🔻
اجرای محدود
🔺🔻
لينک مستقیم تهیه بلیت
https://www.tiwall.com/s/daedalus.icarus2
پردیس تئاتر و موسیقی باغ کتاب تهران

‏درون هر کسی نغمه‌ای هست
‏که او را این سو و آن سو می‌دواند
‏تا نی‌زنی بیاید که
‏نغمه‌ی او را بنوازد
‏و او خودش را
‏در نغمه‌ی خویش فراموش کند.

‏‌
#بیژن_الهی⁩


■ شعرخوانی
● @Reading_poem

ندانمت که چو این ماجرا تمام کنی
ازین سرای کهن راهیِ کجام کنی!

در این جهانِ غریبم از آن رها کردی
که با هزار غم و درد آشنام کنی

بَسَم نوایِ خوش آموختی و آخرِ عمر
صلاحِ کار چه دیدی که بی نوام کنی

چنین عبَث نگهم داشتی به عمرِ دراز
که از ملازمتِ همرهان جدام کنی

دگر هر آینه جز اشک و خون چه خواهی دید
گرفتم آنکه تو جامِ جهان نمام کنی

مرا که گنج دوعالم بهای مویی نیست
به یک پشیز نیرزم اگر بهام کنی

زمانه کرد و نشد، دستِ جور رنجه مکن
به صد جفا نتوانی که بی وفام کنی

هزار نقشِ نواَم در ضمیر می آمد
تو خواستی که چو سایه غزل‌سرام کنی

لبِ تو نقطه‌ی پایانِ ماجرای من است
بیا که این غزلِ کهنه را تمام کنی


#سایه


■ شعرخوانی
● @Reading_poem

کدومش نمیذاره راحت زندگی کنی⁉️
زندگی با استرس و اضطراب دائمی و کشنده، یه اسارت همیشگیه
پس دیگه وقتشه که اوضاع رو تغییر بدی

برای ارتباط تلفنی و فوری با مشاور متخصص و درمان بدون دارو روی لینک زیر کلیک کنید 👇🏻👇🏻


https://hamkadeh.com/landings/dGJAb

‏أنت لست لي، ولكنّي أحبك
‏ما زلت أحبك
‏وحنيني إليك يقتلني.

‏مال من نیستی، اما دوستت دارم
‏هنوز دوستت دارم
‏و دلتنگی‌ات مرا می‌کُشد.
‏

#محمود_درویش


■ شعرخوانی
● @Reading_poem