Forwarded from safarnevis.com
🪓شهرداری طرق‌رود دشمن طبیعت
🌳چنار کهنسال در سیمان خفه شد!
🪴چنار دیرزیستی که قرار بود به عنوان یک اثر ملی طبیعی ثبت شود، در گلدان سیمانی شهرداری، در حال خشک شدن و جان دادن است!
👇عکسهای تخریب و اطلاعات بیشتر را در سایت سفرنویس بخوانید و ببینید
https://safarnevis.com/?p=35490
©️سفرنویس
🌳چنار کهنسال در سیمان خفه شد!
🪴چنار دیرزیستی که قرار بود به عنوان یک اثر ملی طبیعی ثبت شود، در گلدان سیمانی شهرداری، در حال خشک شدن و جان دادن است!
👇عکسهای تخریب و اطلاعات بیشتر را در سایت سفرنویس بخوانید و ببینید
https://safarnevis.com/?p=35490
©️سفرنویس
Forwarded from 7Sobh.com | رسانه هفت صبح
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🔻صدای ترک‌خوردگی از دل حافظیه به گوش می‌رسد. بنایی که باید مأمن شعر و یاد حافظ باشد، حالا قربانی مرمت‌های غیراصولی و بی‌توجهی مدیران شده است.
🔻رطوبت، مصالح نامناسب و نبود پایش مستمر، تزئینات تاریخی و سازه‌ی آرامگاه را در آستانه‌ی تخریب قرار داده‌اند. اگر اقدام فوری نشود، بخش‌هایی از حافظیه ظرف یکی‌دو سال آینده از بین خواهد رفت. / هفت‌صبح
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
Forwarded from میراث باشی
🔺حریم خانه قاجاری «قدیری» با مجوز میراث فرهنگی شکسته شد !
📍وقتی متولیان میراث‌فرهنگی گیلان حرمت حریم اداره کل خود را شکستند!
‼️در اقدامی عجیب میراث‌فرهنگی استان گیلان مجوز ساخت بنایی در حریم اثر ثبت ملی که سابقا اداره کل میراث فرهنگی این استان هم بوده را صادر کرده که عملا حریم این بنای قاجاری را می‌شکند.
🛑«رشت‌گردی»[rasht.gardi@] در دو استوری پی‌در پی با انتشار عکس‌هایی نوشت:
📍 «بزودی باید شاهد آسیب جدی و تخریب خانه تاریخی قدیری باشیم.
اینجا عمارت تاریخی محمد ولی خان تنکابنی ( خانه قدیری) ، رشت جایی کنار ساختمان میراث فرهنگی شهرستان رشت است.
چند وقتی متوجه شدیم در کنار این بنای تاریخی مجوز ساخت ساختمان ۴ طبقه گرفته شده است. شنیده‌ها حاکی از آن است که علی‌رغم پیگیری و مخالفتهای مدیر میراث شهرستان رشت این مجوز در زمان مدیر کل وقت ... داده شد و تا کنون هیچ گونه شفاف‌سازی انجام نشده و مطمئنا با چنین ساختمان چهار طبقه‌ای در کنار این بنای تاریخی باید شاهد صدمات و تخریب این بنای تاریخی باشیم لازم به ذکر که بخشی از دیوار حیاط پشتی این بنای تاریخی فرو ریخته است.»
✅به گزارش میراث‌باشی؛ این اتفاقات در حالی رخ داده است که خانه قدیری در سال ۱۳۷۶، با شماره ۲۶۸۶ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است وطبق آنچه در ۲۸ اردیبهشت ۹۹ برای حریم عمومی بناهای ثبت ملی مانند خانه‌ها تعریف و ابلاغ شده"فاصله‌ای به عمق دو برابر بالاترین ارتفاع بنای ثبت شده از حد بیرونی عرصه و در محدوده املاک مجاور عرصه آثار ملی"، حریم اثر ثبتی محسوب می‌شود.
✅همچنین ۲۱ تیرماه سال ۹۹ دادستان کل کشور ضوابط حریم ارتفاعی بناهای تاریخی را ابلاغ و تاکید کرده است هرگونه تصرف و تجاوز به آثار ملی با تغییر حریم‌های مربوط به آن و تغییر و مرمت و توسعه‌ی خلاف قانون نسبت به آنها جرم تلقی و همگی از موارد حقوق عامه محسوب می‌گردد که دادسرا‌ها با پیگرد متخلفین، مسئول حفظ و حراست از آن است.
⁉️حال پرسش اینجاست با توجه به این که خانه مذکور اثر ثبت ملی است، یا تعیین حریم مجزا شده یا نشده اگر تعیین حریم نشده باشد باز هم به استناد تعریف حریم عمومی ارتفاع بنای همجوار آن نمی‌تواند از آن بیشتر باشد، چگونه اداره کل میراث فرهنگی استان چنین مجوزی را صادر کرده است؟ از طرفی وقتی متولی حفظ عرصه و حریم و بافت تاریخی و بنای ثبت ملی حرمت حریم اثر متعلق به خود میراث فرهنگی را نگه نمی‌دارد و مجوز صادر می‌کند از دیگران چه توقعی می‌توان داشت؟!
🔸به گزارش میراث‌باشی؛ خانه قدیری در ضلع شرقی قدیمی‌ترین میدان شهر رشت، یعنی سبزه میدان قرار دارد. این خانه نرسیده به سینمای سبزه‌میدان، انتهای کوچه بن‌بست احتساب واقع شده است.
🔸خانه قدیری در اواخر دوره قاجار، توسط محمدولی‌خان تنکابنی، معروف به سپهدار اعظم، حکمران وقت گیلان، در ضلع شرقی سبزه‌میدان رشت ساخته شد. این بنا ابتدا در اختیار محمدحسن و نصرالله همدانی بود و در سال ۱۳۴۴ خورشیدی به دکتر فریدون نصیری فروخته شد. دکتر نصیری این خانه را به‌عنوان مهریه به همسرش، اکرم قدیری، واگذار کرد و از آن زمان به نام “خانه قدیری” شناخته می‌شود.
🔸در سال ۱۳۶۷، خانه قدیری دچار آتش‌سوزی شد. پس از این حادثه، با تلاش‌های صورت‌گرفته، خانه مرمت و بازسازی شد. از سال ۱۳۶۹ تا ۱۳۸۱، این بنا به‌عنوان دفتر اداره کل میراث فرهنگی استان گیلان مورد استفاده قرار گرفت و پس از آن به‌عنوان بخش پژوهشی این اداره استفاده شد.
📷عکس: رشت‌گردی
http://instagram.com/miras_bashi
@mirasbashi
📍وقتی متولیان میراث‌فرهنگی گیلان حرمت حریم اداره کل خود را شکستند!
‼️در اقدامی عجیب میراث‌فرهنگی استان گیلان مجوز ساخت بنایی در حریم اثر ثبت ملی که سابقا اداره کل میراث فرهنگی این استان هم بوده را صادر کرده که عملا حریم این بنای قاجاری را می‌شکند.
🛑«رشت‌گردی»[rasht.gardi@] در دو استوری پی‌در پی با انتشار عکس‌هایی نوشت:
📍 «بزودی باید شاهد آسیب جدی و تخریب خانه تاریخی قدیری باشیم.
اینجا عمارت تاریخی محمد ولی خان تنکابنی ( خانه قدیری) ، رشت جایی کنار ساختمان میراث فرهنگی شهرستان رشت است.
چند وقتی متوجه شدیم در کنار این بنای تاریخی مجوز ساخت ساختمان ۴ طبقه گرفته شده است. شنیده‌ها حاکی از آن است که علی‌رغم پیگیری و مخالفتهای مدیر میراث شهرستان رشت این مجوز در زمان مدیر کل وقت ... داده شد و تا کنون هیچ گونه شفاف‌سازی انجام نشده و مطمئنا با چنین ساختمان چهار طبقه‌ای در کنار این بنای تاریخی باید شاهد صدمات و تخریب این بنای تاریخی باشیم لازم به ذکر که بخشی از دیوار حیاط پشتی این بنای تاریخی فرو ریخته است.»
✅به گزارش میراث‌باشی؛ این اتفاقات در حالی رخ داده است که خانه قدیری در سال ۱۳۷۶، با شماره ۲۶۸۶ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است وطبق آنچه در ۲۸ اردیبهشت ۹۹ برای حریم عمومی بناهای ثبت ملی مانند خانه‌ها تعریف و ابلاغ شده"فاصله‌ای به عمق دو برابر بالاترین ارتفاع بنای ثبت شده از حد بیرونی عرصه و در محدوده املاک مجاور عرصه آثار ملی"، حریم اثر ثبتی محسوب می‌شود.
✅همچنین ۲۱ تیرماه سال ۹۹ دادستان کل کشور ضوابط حریم ارتفاعی بناهای تاریخی را ابلاغ و تاکید کرده است هرگونه تصرف و تجاوز به آثار ملی با تغییر حریم‌های مربوط به آن و تغییر و مرمت و توسعه‌ی خلاف قانون نسبت به آنها جرم تلقی و همگی از موارد حقوق عامه محسوب می‌گردد که دادسرا‌ها با پیگرد متخلفین، مسئول حفظ و حراست از آن است.
⁉️حال پرسش اینجاست با توجه به این که خانه مذکور اثر ثبت ملی است، یا تعیین حریم مجزا شده یا نشده اگر تعیین حریم نشده باشد باز هم به استناد تعریف حریم عمومی ارتفاع بنای همجوار آن نمی‌تواند از آن بیشتر باشد، چگونه اداره کل میراث فرهنگی استان چنین مجوزی را صادر کرده است؟ از طرفی وقتی متولی حفظ عرصه و حریم و بافت تاریخی و بنای ثبت ملی حرمت حریم اثر متعلق به خود میراث فرهنگی را نگه نمی‌دارد و مجوز صادر می‌کند از دیگران چه توقعی می‌توان داشت؟!
🔸به گزارش میراث‌باشی؛ خانه قدیری در ضلع شرقی قدیمی‌ترین میدان شهر رشت، یعنی سبزه میدان قرار دارد. این خانه نرسیده به سینمای سبزه‌میدان، انتهای کوچه بن‌بست احتساب واقع شده است.
🔸خانه قدیری در اواخر دوره قاجار، توسط محمدولی‌خان تنکابنی، معروف به سپهدار اعظم، حکمران وقت گیلان، در ضلع شرقی سبزه‌میدان رشت ساخته شد. این بنا ابتدا در اختیار محمدحسن و نصرالله همدانی بود و در سال ۱۳۴۴ خورشیدی به دکتر فریدون نصیری فروخته شد. دکتر نصیری این خانه را به‌عنوان مهریه به همسرش، اکرم قدیری، واگذار کرد و از آن زمان به نام “خانه قدیری” شناخته می‌شود.
🔸در سال ۱۳۶۷، خانه قدیری دچار آتش‌سوزی شد. پس از این حادثه، با تلاش‌های صورت‌گرفته، خانه مرمت و بازسازی شد. از سال ۱۳۶۹ تا ۱۳۸۱، این بنا به‌عنوان دفتر اداره کل میراث فرهنگی استان گیلان مورد استفاده قرار گرفت و پس از آن به‌عنوان بخش پژوهشی این اداره استفاده شد.
📷عکس: رشت‌گردی
http://instagram.com/miras_bashi
@mirasbashi
Forwarded from صدای ميراث
🔴 نقشه ای که تختگاه تخت جمشید را هم بلعید
◀️ تختگاه، برج و باروی تخت جمشید و بخشی از کوه رحمت به مرودشت الحاق شدند
📌 پایگاه خبری صدای میراث: براساس همپوشانی نقشه باستان شناسی تخت جمشید با نقشه الحاق حرایم تخت جمشید به شهر مرودشت مشخص شد که نه تنها الحاق بخشی از حریم درجه دو تخت جمشید به شهر مرودشت صحت دارد که حتی خط شهری مرودشت، تختگاه و برج و باروی تخت جمشید و بخشی از کوه رحمت در حریم درجه یک را هم شامل شده است.
📌 بررسی های صدای میراث از نقشه جدید پایگاه میراث جهانی تخت جمشید که با هدف جعلی نشان دادن نقشه پیشین منتشر شده در صفحه نماینده مرودشت در فضای مجازی منتشر شد، نشان دهنده نفوذ محدوده شهری مرودشت به تختگاه تخت جمشید و بخش هایی از کوه رحمت است.
📌 نماینده مرودشت پیشتر به صدای میراث گفته بود، نقشه اصلی در اختیار مسکن و شهرسازی و فقط شامل شهرک مهدیه در حریم درجه دو است. اما انتشار نقشه نهایی پایگاه جهانی تخت جمشید مشخص کرد عمق نفوذ محدوده شهری به تخت جمشید و حریم درجه یک آن رسیده است.
www.sedayemiras.ir
@sedayemiras
[email protected]
https://www.instagram.com/p/DPy703xDDsI/?igsh=djFobWY5YjFlczcz
◀️ تختگاه، برج و باروی تخت جمشید و بخشی از کوه رحمت به مرودشت الحاق شدند
📌 پایگاه خبری صدای میراث: براساس همپوشانی نقشه باستان شناسی تخت جمشید با نقشه الحاق حرایم تخت جمشید به شهر مرودشت مشخص شد که نه تنها الحاق بخشی از حریم درجه دو تخت جمشید به شهر مرودشت صحت دارد که حتی خط شهری مرودشت، تختگاه و برج و باروی تخت جمشید و بخشی از کوه رحمت در حریم درجه یک را هم شامل شده است.
📌 بررسی های صدای میراث از نقشه جدید پایگاه میراث جهانی تخت جمشید که با هدف جعلی نشان دادن نقشه پیشین منتشر شده در صفحه نماینده مرودشت در فضای مجازی منتشر شد، نشان دهنده نفوذ محدوده شهری مرودشت به تختگاه تخت جمشید و بخش هایی از کوه رحمت است.
📌 نماینده مرودشت پیشتر به صدای میراث گفته بود، نقشه اصلی در اختیار مسکن و شهرسازی و فقط شامل شهرک مهدیه در حریم درجه دو است. اما انتشار نقشه نهایی پایگاه جهانی تخت جمشید مشخص کرد عمق نفوذ محدوده شهری به تخت جمشید و حریم درجه یک آن رسیده است.
www.sedayemiras.ir
@sedayemiras
[email protected]
https://www.instagram.com/p/DPy703xDDsI/?igsh=djFobWY5YjFlczcz
Forwarded from پیام ما آنلاین
تجاوز آشکار به عرصه تپه باستانی «گودین تپه» و انفعال ادامه‌دار مسئولان
ساخت غسالخانه روی محوطه ۷هزارساله
🔺گورها یک به یک پیش آمدند؛ از محوطه اطراف امامزاده رسیدند به حریم درجه یک تپه باستانی. متعرضان به حریم میراث ثبت‌ملی‌شده اما به همین مقدار بسنده نکردند. شهرداری از سویی و اوقاف از سوی دیگر، علاوه‌بر پیشروی گورستان در حریم محوطه باستانی، اسکلتی فلزی، درست در عرصه آن برپا کردند و ساختمانی ساختند؛ می‌گویند غسالخانه‌ای است روی عرصه تپه باستانی. جایی که در دهه ۴۰ باستان‌شناسان را شگفت‌زده کرده بود. در هشت سال کاوش هیئت کانادایی در این محوطه، آثار ارزشمند دوره ماد یک‌به‌یک سر از خاک بیرون می‌آوردند و هر کدام روایتی داشتند از داستان استقرار در این سرزمین. حالا همان محوطه در حال تبدیل شدن به گورستانی است که می‌توانست در هر نقطه دیگری از شهر قرار گیرد؛ اما لجوجانه این نقطه را انتخاب کرده‌اند: «گودین‌تپه». بی‌مهری‌ها به گودین‌تپه سابقه چند دهه‌ای دارد، اما تجاوز آشکار به عرصه و حریم آن چند سالی است که با اعتراض مردم و کارشناسان از سویی و سکوت و انفعال مسئولان میراث‌فرهنگی از سوی دیگر روبه‌رو است. شهرداری و اوقاف بی‌توجه به اعتراضات و تذکرها کار را پیش می‌برند، کارشناسان میراث‌فرهنگی نگران‌اند غسالخانه به بهره‌برداری برسد و دیگر نتوان کاری از پیش برد. مدیرکل و معاون میراث‌فرهنگی کرمانشاه هم پاسخشان به تمام این اتفاقات سکوت است.
🔺درختان باغی که اوقاف برای توسعه امامزاده مجاور گودین‌تپه غرس کرده بود، حالا سه‌ساله شده‌اند. همان سه سال پیش میراث‌فرهنگی در مکاتباتی مخالفت خود را با ایجاد این باغ اعلام کرده بود و اوقاف هم پاسخی به آن نامه‌ها نداده بود و میراث هم جز مکاتبه کار دیگری نکرده بود. ماجرای غسالخانه هم همین است. شهرداری می‌گوید برای رفاه حال شهروندان غسالخانه را ساخته است. میراث‌فرهنگی مکاتبه و اعتراض خود را اعلام کرده، شهرداری پروژه را تا مرحله پایانی رسانده و حالا با اینکه پروژه به دستور یگان حفاظت میراث‌فرهنگی متوقف شده است، اما بیم بهره‌برداری از آن می‌رود. ماجرای گودین‌تپه به گوش سازمان بازرسی کل کشور هم رسیده و آنها هم گفته‌اند اوقاف و شهرداری متخلف‌اند، اما باز هم تغییری در شرایط ایجاد نشده است. واحد حقوقی اداره‌کل میراث کرمانشاه می‌گوید موضوع را پیگیری کرده، اما هنوز دادستانی دستور توقف کامل پروژه را نداده است. موضوع اما توقف پروژه نیست. «مرتضی گراوند»، باستان‌شناس و مدیر پایگاه میراث ملی معبد آناهیتا، به «پیام ما» می‌گوید: «مسئله فقط توقف این تعرض‌ها نیست، سازه‌هایی که روی عرصه ساخته شده‌اند، طبق قوانین و ضوابط عرصه و حریم میراث‌فرهنگی باید به‌کلی برچیده شوند. اما در چند سال گذشته این اتفاق نیفتاده، درحالی‌که طبق قانون حتی درختانی که به‌شکل غیرقانونی در حریم گودین‌تپه غرس شده‌اند هم باید جابه‌جا شوند تا عرصه و حریم اثر به‌کلی آزاد شود.»
گزارش کامل را در سایت «پیام ما» بخوانید.
https://payamema.ir/payam/140769
#میراث_فرهنگی #تپه_باستانی #کرمانشاه #پیام_ما
@payamema
ساخت غسالخانه روی محوطه ۷هزارساله
🔺گورها یک به یک پیش آمدند؛ از محوطه اطراف امامزاده رسیدند به حریم درجه یک تپه باستانی. متعرضان به حریم میراث ثبت‌ملی‌شده اما به همین مقدار بسنده نکردند. شهرداری از سویی و اوقاف از سوی دیگر، علاوه‌بر پیشروی گورستان در حریم محوطه باستانی، اسکلتی فلزی، درست در عرصه آن برپا کردند و ساختمانی ساختند؛ می‌گویند غسالخانه‌ای است روی عرصه تپه باستانی. جایی که در دهه ۴۰ باستان‌شناسان را شگفت‌زده کرده بود. در هشت سال کاوش هیئت کانادایی در این محوطه، آثار ارزشمند دوره ماد یک‌به‌یک سر از خاک بیرون می‌آوردند و هر کدام روایتی داشتند از داستان استقرار در این سرزمین. حالا همان محوطه در حال تبدیل شدن به گورستانی است که می‌توانست در هر نقطه دیگری از شهر قرار گیرد؛ اما لجوجانه این نقطه را انتخاب کرده‌اند: «گودین‌تپه». بی‌مهری‌ها به گودین‌تپه سابقه چند دهه‌ای دارد، اما تجاوز آشکار به عرصه و حریم آن چند سالی است که با اعتراض مردم و کارشناسان از سویی و سکوت و انفعال مسئولان میراث‌فرهنگی از سوی دیگر روبه‌رو است. شهرداری و اوقاف بی‌توجه به اعتراضات و تذکرها کار را پیش می‌برند، کارشناسان میراث‌فرهنگی نگران‌اند غسالخانه به بهره‌برداری برسد و دیگر نتوان کاری از پیش برد. مدیرکل و معاون میراث‌فرهنگی کرمانشاه هم پاسخشان به تمام این اتفاقات سکوت است.
🔺درختان باغی که اوقاف برای توسعه امامزاده مجاور گودین‌تپه غرس کرده بود، حالا سه‌ساله شده‌اند. همان سه سال پیش میراث‌فرهنگی در مکاتباتی مخالفت خود را با ایجاد این باغ اعلام کرده بود و اوقاف هم پاسخی به آن نامه‌ها نداده بود و میراث هم جز مکاتبه کار دیگری نکرده بود. ماجرای غسالخانه هم همین است. شهرداری می‌گوید برای رفاه حال شهروندان غسالخانه را ساخته است. میراث‌فرهنگی مکاتبه و اعتراض خود را اعلام کرده، شهرداری پروژه را تا مرحله پایانی رسانده و حالا با اینکه پروژه به دستور یگان حفاظت میراث‌فرهنگی متوقف شده است، اما بیم بهره‌برداری از آن می‌رود. ماجرای گودین‌تپه به گوش سازمان بازرسی کل کشور هم رسیده و آنها هم گفته‌اند اوقاف و شهرداری متخلف‌اند، اما باز هم تغییری در شرایط ایجاد نشده است. واحد حقوقی اداره‌کل میراث کرمانشاه می‌گوید موضوع را پیگیری کرده، اما هنوز دادستانی دستور توقف کامل پروژه را نداده است. موضوع اما توقف پروژه نیست. «مرتضی گراوند»، باستان‌شناس و مدیر پایگاه میراث ملی معبد آناهیتا، به «پیام ما» می‌گوید: «مسئله فقط توقف این تعرض‌ها نیست، سازه‌هایی که روی عرصه ساخته شده‌اند، طبق قوانین و ضوابط عرصه و حریم میراث‌فرهنگی باید به‌کلی برچیده شوند. اما در چند سال گذشته این اتفاق نیفتاده، درحالی‌که طبق قانون حتی درختانی که به‌شکل غیرقانونی در حریم گودین‌تپه غرس شده‌اند هم باید جابه‌جا شوند تا عرصه و حریم اثر به‌کلی آزاد شود.»
گزارش کامل را در سایت «پیام ما» بخوانید.
https://payamema.ir/payam/140769
#میراث_فرهنگی #تپه_باستانی #کرمانشاه #پیام_ما
@payamema
Forwarded from خبرگزاری‌کارایران"ایلنا"
🔹احداث ساختمان ۴ طبقه در جوار خانه تاریخی حاکم گیلان طبق ضوابط میراث‌فرهنگی است
🔹عمارت تاریخی محمد ولی خان تنکابنی که به خانه قدیری معروف است را شاهکار معماری دوره قاجار در رشت می‌دانند. این عمارت که توسط محمدعالی خان تنکابنی حاکم وقت گیلان ساخته شده و یکی از مهمترین بناهای تاریخی شهرستان رشت محسوب می‌شود که در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است. با این حال، در جوار و همسایگی این بنای تاریخی، ساختمان ۴ طبقه در حال احداث است که گفته می‌شود با مجوز و تایید مدیر میراث‌فرهنگی وقت بوده است.
🔗https://www.ilna.ir/fa/tiny/news-1700081
@ilnair
🔹عمارت تاریخی محمد ولی خان تنکابنی که به خانه قدیری معروف است را شاهکار معماری دوره قاجار در رشت می‌دانند. این عمارت که توسط محمدعالی خان تنکابنی حاکم وقت گیلان ساخته شده و یکی از مهمترین بناهای تاریخی شهرستان رشت محسوب می‌شود که در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است. با این حال، در جوار و همسایگی این بنای تاریخی، ساختمان ۴ طبقه در حال احداث است که گفته می‌شود با مجوز و تایید مدیر میراث‌فرهنگی وقت بوده است.
🔗https://www.ilna.ir/fa/tiny/news-1700081
@ilnair
Forwarded from ناف تهرون - حمیدرضا حسینی
💠کاشت رایگان و تضمینی مو برای شاعران ایرانی، توسط اداره فرهنگ و ارشاد یزد!
امروز، دوستی مطلب کوتاهی را از کانال «احسان‌نامه» برایم فرستاد، که حیفم آمد با مخاطبان کانال «ناف تهرون» به اشتراک نگذارم. نمونه‌ای است از عملکرد مدیرانی که حتی نمی‌دانند کار خوب را چطور باید انجام داد!
«در خبرها بود که تندیس وحشی بافقی، شاعر بزرگ عصر صفوی در یزد ساخته و رونمایی شده است که دستشان درد نکند. فقط یک نکتۀ کوچکی این میان هست که جناب وحشی، تاس یا به قول امروزی‌ها کچل بوده و علاوه بر یکی دو بیت معروف از او در این باب (مثل «اگرچه هیچ ندارم، سرِ کلی دارم/ چو شب شود به سر خویش مشعلی دارم»)، هم معاصرانش با این قضیه شوخی می‌کردند و هم خودش (جواب طنزآمیزش به حکیمی که پیشنهاد درمان داده بود، در دیوانش آمده). احتمالا مجسمه‌ساز نمی‌خواسته کچلی شاعر را به رو بیاورد، که دمش گرم، ولی دیگر این‌همه زلف هم لازم نبود!»
جالب اینکه تندیس وحشی بافقی، شاعر دوره صفوی، که در بوستان وحشی بافقی شهر یزد نصب شده، (عکس دوم) بدون موی سر است.
🔺تلگرام و اینستاگرام ناف تهرون @nafetehroon
امروز، دوستی مطلب کوتاهی را از کانال «احسان‌نامه» برایم فرستاد، که حیفم آمد با مخاطبان کانال «ناف تهرون» به اشتراک نگذارم. نمونه‌ای است از عملکرد مدیرانی که حتی نمی‌دانند کار خوب را چطور باید انجام داد!
«در خبرها بود که تندیس وحشی بافقی، شاعر بزرگ عصر صفوی در یزد ساخته و رونمایی شده است که دستشان درد نکند. فقط یک نکتۀ کوچکی این میان هست که جناب وحشی، تاس یا به قول امروزی‌ها کچل بوده و علاوه بر یکی دو بیت معروف از او در این باب (مثل «اگرچه هیچ ندارم، سرِ کلی دارم/ چو شب شود به سر خویش مشعلی دارم»)، هم معاصرانش با این قضیه شوخی می‌کردند و هم خودش (جواب طنزآمیزش به حکیمی که پیشنهاد درمان داده بود، در دیوانش آمده). احتمالا مجسمه‌ساز نمی‌خواسته کچلی شاعر را به رو بیاورد، که دمش گرم، ولی دیگر این‌همه زلف هم لازم نبود!»
جالب اینکه تندیس وحشی بافقی، شاعر دوره صفوی، که در بوستان وحشی بافقی شهر یزد نصب شده، (عکس دوم) بدون موی سر است.
🔺تلگرام و اینستاگرام ناف تهرون @nafetehroon
Forwarded from پیام ما آنلاین
🔸در سالروز 54 سالگی برج آزادی؛
«شهرداری برای چندمین‌بار ایزوگام برج آزادی را تخریب کرد»
🔺تصاویری که به دست «پیام ما» رسیده نشان می‌دهد شهرداری منطقه ۹ تهران ایزوگام و عایق‌کاری برج آزادی را کنده و هدف این اقدام را بهسازی سطح پیرامونی برج آزادی مطرح کرده است.
🔺این در حالیست که در سال‌های پیشین هم شهرداری بارها اقدام به بهسازی کرده بود که یکی از آنها به سال ۹۷ بازمی‌گردد و دلیل تکرار آن گفته نشده.
🔺همچنین مشخص نیست که آیا استعلام از میراث فرهنگی گرفته شده خیر اما پیگیری‌های پیام ما ادامه دارد./پیام ما
#پیام_ما #توسعه_پایدار #تهران #برج_آزادی #شهرداری_تهران
@payamema
«شهرداری برای چندمین‌بار ایزوگام برج آزادی را تخریب کرد»
🔺تصاویری که به دست «پیام ما» رسیده نشان می‌دهد شهرداری منطقه ۹ تهران ایزوگام و عایق‌کاری برج آزادی را کنده و هدف این اقدام را بهسازی سطح پیرامونی برج آزادی مطرح کرده است.
🔺این در حالیست که در سال‌های پیشین هم شهرداری بارها اقدام به بهسازی کرده بود که یکی از آنها به سال ۹۷ بازمی‌گردد و دلیل تکرار آن گفته نشده.
🔺همچنین مشخص نیست که آیا استعلام از میراث فرهنگی گرفته شده خیر اما پیگیری‌های پیام ما ادامه دارد./پیام ما
#پیام_ما #توسعه_پایدار #تهران #برج_آزادی #شهرداری_تهران
@payamema
Forwarded from 7Sobh.com | رسانه هفت صبح
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
Forwarded from پیام ما آنلاین
سکوت معنادار معاون میراث‌فرهنگی کشور در مقابل موج نگرانی‌ها نسبت به مهمترین اثر جهانی ایران
تختجمشید میدان توسعه و تعارض
🔺|پیام ما| «بیش از ۹۰ درصد نمایندگان از ایجاد محدودیت حرایم [آثار تاریخی] ناراضی هستند. ما قول می‌دهیم كه حتماً یک بازنگری در ضوابط حرایم در سراسر كشور داشته باشیم. نمی‌شود قانونی وضع كنیم كه ۹۰ درصد نمایندگان از آن ناراضی باشند.» این جملات بخشی از نطق وزیر میراث‌فرهنگی در جلسه رأی اعتمادی است که منجر به سپردن سکان میراث‌فرهنگی کشور به او شد. بسیاری از کارشناسان و علاقه‌مندان به میراث‌فرهنگی همان روزها و پس‌ازآن نسبت به عواقب این رویکرد و وعده‌ای که وزیر به نمایندگان مجلس داد، هشدار دادند و ابراز نگرانی کردند. آنها امروز را می‌دیدند و خوب می‌دانستند ماجرایی که از بافت تاریخی گرگان و محوطه‌های باستانی آغاز شود، بالاخره روزی به آثار شاخصی مثل پاسارگاد و تختجمشید می‌رسد.
🔺ماجرای بازنگری در ضوابط حریم به تختجمشید رسید و حامی آن هم نماینده مرودشت در مجلس بود. هرچند با واکنش‌های عمومی و تشکیل کارزاری در این زمینه، موضوع تعرض به حریم تختجمشید و نقشه‌های منتشرشده تکذیب شد، اما با رویکردی که مدیران میراث‌فرهنگی در پیش گرفته‌اند، نگرانی نسبت به تختجمشید و تمام آثار تاریخی ایران همچنان به قوت خود باقی است. توسعه شهری با قلدری تمام به حریم آثار تاریخ خزیده و مدیران میراث‌فرهنگی بیش از هر اقدامی، با کلمات بازی می‌کنند و بازنگری در ضوابط حریم را «تدقیق» حرایم می‌خوانند. با گذشت نزدیک به ۱۰ روز از رسانه‌ای شدن این موضوع و تأکید نماینده مرودشت بر موافقت میراث‌فرهنگی با طرح تفصیلی و تعرض به حریم درجه دو تختجمشید، هنوز واکنش و توضیح شفافی از سوی معاون میراث‌فرهنگی کشور که مسئول مستقیم این اتفاق است، ارائه نشده.
🔺سرنوشت یکی از سه اثر نخستین ایران که در فهرست جهانی یونسکو به ثبت رسید، این روزها منشأ نگرانی‌های بسیاری شده است. هرچند سال‌هاست این نگرانی درباره وضعیت فرونشست و تهدید گل‌سنگ‌ها در مورد تختجمشید وجود داشته و دارد، اما در هفته‌های اخیر اظهارات «اسفندیار عبداللهی» نماینده مردم مرودشت در مجلس، درباره تصویب طرح جامع شهر مرودشت باعث بروز نگرانی جدید درباره تختجمشید شده است. او هم‌زمان با اعلام خبر تصویب این طرح گفته بود: «براساس این طرح ۹۶۰ هکتار به اراضی شهری مرودشت الحاق خواهد شد.» نقشه‌هایی که همراه این خبر منتشر شده بود، نشان می‌داد بخشی از زمین‌های الحاق‌شده با حریم درجه دو تختجمشید همپوشانی دارد. با افزایش واکنش‌های عمومی به این خبر، نقشه‌های منتشرشده از سوی میراث‌فرهنگی تکذیب شد، اما با اظهارات عبداللهی که نشان می‌دهد حاضران در جلسه تصویب طرح تفصیلی با علم به اینکه بخشی از نقشه توسعه با حریم تختجمشید همپوشانی دارد آن را تصویب کرده‌اند، نمی‌شود نسبت به سرنوشت این طرح نگران نبود. عبداللهی در مورد تصویب طرح به صدای میراث گفته بود: «۹۰ هکتار زمین در حریم درجه دو تختجمشید در شهرک مهدیه به محدوده شهری مرودشت افزوده شده است.
گزارش کامل را در سایت «پیام ما» بخوانید.
https://payamema.ir/payam/141000
#میراث_فرهنگی #شیراز #تخت_جمشید #فرونشست #پیام_ما
@payamema
تختجمشید میدان توسعه و تعارض
🔺|پیام ما| «بیش از ۹۰ درصد نمایندگان از ایجاد محدودیت حرایم [آثار تاریخی] ناراضی هستند. ما قول می‌دهیم كه حتماً یک بازنگری در ضوابط حرایم در سراسر كشور داشته باشیم. نمی‌شود قانونی وضع كنیم كه ۹۰ درصد نمایندگان از آن ناراضی باشند.» این جملات بخشی از نطق وزیر میراث‌فرهنگی در جلسه رأی اعتمادی است که منجر به سپردن سکان میراث‌فرهنگی کشور به او شد. بسیاری از کارشناسان و علاقه‌مندان به میراث‌فرهنگی همان روزها و پس‌ازآن نسبت به عواقب این رویکرد و وعده‌ای که وزیر به نمایندگان مجلس داد، هشدار دادند و ابراز نگرانی کردند. آنها امروز را می‌دیدند و خوب می‌دانستند ماجرایی که از بافت تاریخی گرگان و محوطه‌های باستانی آغاز شود، بالاخره روزی به آثار شاخصی مثل پاسارگاد و تختجمشید می‌رسد.
🔺ماجرای بازنگری در ضوابط حریم به تختجمشید رسید و حامی آن هم نماینده مرودشت در مجلس بود. هرچند با واکنش‌های عمومی و تشکیل کارزاری در این زمینه، موضوع تعرض به حریم تختجمشید و نقشه‌های منتشرشده تکذیب شد، اما با رویکردی که مدیران میراث‌فرهنگی در پیش گرفته‌اند، نگرانی نسبت به تختجمشید و تمام آثار تاریخی ایران همچنان به قوت خود باقی است. توسعه شهری با قلدری تمام به حریم آثار تاریخ خزیده و مدیران میراث‌فرهنگی بیش از هر اقدامی، با کلمات بازی می‌کنند و بازنگری در ضوابط حریم را «تدقیق» حرایم می‌خوانند. با گذشت نزدیک به ۱۰ روز از رسانه‌ای شدن این موضوع و تأکید نماینده مرودشت بر موافقت میراث‌فرهنگی با طرح تفصیلی و تعرض به حریم درجه دو تختجمشید، هنوز واکنش و توضیح شفافی از سوی معاون میراث‌فرهنگی کشور که مسئول مستقیم این اتفاق است، ارائه نشده.
🔺سرنوشت یکی از سه اثر نخستین ایران که در فهرست جهانی یونسکو به ثبت رسید، این روزها منشأ نگرانی‌های بسیاری شده است. هرچند سال‌هاست این نگرانی درباره وضعیت فرونشست و تهدید گل‌سنگ‌ها در مورد تختجمشید وجود داشته و دارد، اما در هفته‌های اخیر اظهارات «اسفندیار عبداللهی» نماینده مردم مرودشت در مجلس، درباره تصویب طرح جامع شهر مرودشت باعث بروز نگرانی جدید درباره تختجمشید شده است. او هم‌زمان با اعلام خبر تصویب این طرح گفته بود: «براساس این طرح ۹۶۰ هکتار به اراضی شهری مرودشت الحاق خواهد شد.» نقشه‌هایی که همراه این خبر منتشر شده بود، نشان می‌داد بخشی از زمین‌های الحاق‌شده با حریم درجه دو تختجمشید همپوشانی دارد. با افزایش واکنش‌های عمومی به این خبر، نقشه‌های منتشرشده از سوی میراث‌فرهنگی تکذیب شد، اما با اظهارات عبداللهی که نشان می‌دهد حاضران در جلسه تصویب طرح تفصیلی با علم به اینکه بخشی از نقشه توسعه با حریم تختجمشید همپوشانی دارد آن را تصویب کرده‌اند، نمی‌شود نسبت به سرنوشت این طرح نگران نبود. عبداللهی در مورد تصویب طرح به صدای میراث گفته بود: «۹۰ هکتار زمین در حریم درجه دو تختجمشید در شهرک مهدیه به محدوده شهری مرودشت افزوده شده است.
گزارش کامل را در سایت «پیام ما» بخوانید.
https://payamema.ir/payam/141000
#میراث_فرهنگی #شیراز #تخت_جمشید #فرونشست #پیام_ما
@payamema
Forwarded from میراث باشی
📍شفاف‌سازی پاشنه آشیل وزارت میراث‌فرهنگی
🔺طرح جامع مرودشت چه نسخه‌ای برای درمان فرونشست دارد؟
‼️آیا بارگذاری گردشگری به جای کشاورزی جلوی فرونشست محدوده تخت جمشید و نقش رستم را می‌گیرد؟
🔸به گزارش میراث‌باشی؛ بحث الحاق روستای مهدیه به محدوده شهر مرودشت در طرح جامع این شهر در حالی با حاشیه‌های جدی از سوی دغدغه‌مندان حوزه میراث فرهنگی مواجه شد که به گفته کارشناسان وزارت میراث فرهنگی و وزارت راه و شهرسازی این طرح در کمیته‌ها و شوراهای متعدد با حضور کارشناسان بررسی شده و هیچ گونه خدشه‌ای به حریم تخت جمشید وارد نمی‌کند و نه تنها همان ضوابط حریم تخت جمشید بر منطقه الحاقی جاری است که قرار است برای این محدوده «طرح ویژه گردشگری» تهیه شود که آن هم باید به تصویب شورای عالی راه و شهرسازی و میراث فرهنگی برسد و هرگونه اقدامی بدون حضور کارشناسان پژوهشگاه میراث فرهنگی در صورت رویت آثار احتمالی میسر نیست و ضوابط ارتفاعی هم همان ۸.۵ متر است که در حریم تخت جمشید پیش از تعریف شده بود.
📍اما ذیل همه این گفته‌ها ذکر چند نکته ضروری است:
1⃣نخست چرا وزارت میراث فرهنگی از ساخت حتی یک فیلم کوتاه که در آن مدیران و کارشناسان توضیحات مکفی و شفاف به دغدغه‌مندان بدهند دریغ می‌کند. چرا یک نشست رسانه‌ای با حضور مدیر دفتر بناها، محوطه‌ها و بافت‌های تاریخی و مدیر کل دفتر امور پایگاههای ملی و جهانی و مدیر کل دفتر ثبت آثار تاریخی و کارشناسان برگزار نکرده است تا به پرسش‌‌های افکار عمومی پاسخ دهد؟
وزارت میراث فرهنگی از درک این نکته عاجز است که ارسال متن‌های اداری فاقد هرگونه شفافیت زایی است و بر ابهامات و شایعات بیشتر می‌افزاید و این نخستین مورد هم نیست که با موضوع‌های حساسیت‌زا چنین برخورد می‌شود.
2⃣این که موضوع در جلسات شورای عالی معماری و شهرسازی و کمیته‌های تخصصی آن و در شوراهای وزارت میراث فرهنگی مطرح شده و نتیجه ماحصل یک خرد جمعی است، قبول. اما چرا وزارت میراث فرهنگی همین اقدامات را پیشتر مرحله به مرحله اعلام نکرده است.
3⃣ کارشناسان اعلام می‌کنند با این اقدام روستای مهدیه از بلاتکلیفی درآمده و قرار است در آن بارگذاری‌های گردشگری انجام شود و آن را اقدام مثبتی تلقی می‌کنند اما پرسش اصلی اینجاست که توسعه شهری در مرودشت با توجه به فرونشست شدید که به نقش رستم و تخت جمشید رسیده و آثارش کاملا مشهود هست، با چه رویکردی انجام خواهد شد؟! چه فرقی بین شهر مرودشت با این حجم از آثار ثبت جهانی و ملی با شهری که به این میزان در معرض فرونشست آثار جهانی نیست وجود دارد؟ چه راهکاری برای جلوگیری یا کاهش فرونشست هست؟ اراضی واقع در حریم شهر و کشاورزی در آنها که اتفاقا در مرودشت بسیار رونق دارد، چاه‌های غیر مجاز، آیا تکلیف این موارد در طرح جامع مشخص شده است؟ تکالیف سایر دستگاه‌ها در خصوص این فرونشست‌ها چیست؟
🔸آیا صرف این که در جلسه کمیته فنی و شورای‌عالی همه راضی باشند که طرح ویژه گردشگری برای روستای الحاقی مهدیه دیده شده و ... کافی است؟
✅واقعا طرح جامع به این شرایط خاص چگونه پاسخ داده و مواجهه‌اش با از بین رفتن تدریجی نقش رستم چیست؟
مسئله اصلی ارزیابی توان سرزمین برای بارگذاری است. چه گردشگری چه کشاورزی چه هر چیز دیگر.مسئله اصلی الحاق مهدیه و ... نیست. چون این محدوده‌ها همین الان هم ساخت و ساز و جمعیت خود را با رعایت ضابطه ارتفاعی دارد و این ضوابط در این طرح الحاق فرقی نکرده است.
✅مسئله جدی و حیاتی فرونشست است. آیا کارشناسان کشاورزی و زمین‌شناسی و آب تشخیص داده‌اند بارگذاری گردشگری راهکاری قابل اتکا به جای کاربری کشاورزی خواهد بود؟
✅واقعا اساس و حیات و ممات طرح جامع مرودشت باید بر اساس الگوی کاهش فرونشست برای کل این شهر و دشت‌های اطراف آن طراحی می‌شد. طرح جامع مرودشت چه پاسخی به معضل اساسی و حیاتی ترک‌هایی که تا بیخ گوش آرامگاه‌های نقش رستم رسیده دارد؟ در طرح جامع چه جایگزین‌هایی برای جلوگیری از فرونشست مرودشت دیده شده است؟
http://instagram.com/miras_bashi
@mirasbashi
🔺طرح جامع مرودشت چه نسخه‌ای برای درمان فرونشست دارد؟
‼️آیا بارگذاری گردشگری به جای کشاورزی جلوی فرونشست محدوده تخت جمشید و نقش رستم را می‌گیرد؟
🔸به گزارش میراث‌باشی؛ بحث الحاق روستای مهدیه به محدوده شهر مرودشت در طرح جامع این شهر در حالی با حاشیه‌های جدی از سوی دغدغه‌مندان حوزه میراث فرهنگی مواجه شد که به گفته کارشناسان وزارت میراث فرهنگی و وزارت راه و شهرسازی این طرح در کمیته‌ها و شوراهای متعدد با حضور کارشناسان بررسی شده و هیچ گونه خدشه‌ای به حریم تخت جمشید وارد نمی‌کند و نه تنها همان ضوابط حریم تخت جمشید بر منطقه الحاقی جاری است که قرار است برای این محدوده «طرح ویژه گردشگری» تهیه شود که آن هم باید به تصویب شورای عالی راه و شهرسازی و میراث فرهنگی برسد و هرگونه اقدامی بدون حضور کارشناسان پژوهشگاه میراث فرهنگی در صورت رویت آثار احتمالی میسر نیست و ضوابط ارتفاعی هم همان ۸.۵ متر است که در حریم تخت جمشید پیش از تعریف شده بود.
📍اما ذیل همه این گفته‌ها ذکر چند نکته ضروری است:
1⃣نخست چرا وزارت میراث فرهنگی از ساخت حتی یک فیلم کوتاه که در آن مدیران و کارشناسان توضیحات مکفی و شفاف به دغدغه‌مندان بدهند دریغ می‌کند. چرا یک نشست رسانه‌ای با حضور مدیر دفتر بناها، محوطه‌ها و بافت‌های تاریخی و مدیر کل دفتر امور پایگاههای ملی و جهانی و مدیر کل دفتر ثبت آثار تاریخی و کارشناسان برگزار نکرده است تا به پرسش‌‌های افکار عمومی پاسخ دهد؟
وزارت میراث فرهنگی از درک این نکته عاجز است که ارسال متن‌های اداری فاقد هرگونه شفافیت زایی است و بر ابهامات و شایعات بیشتر می‌افزاید و این نخستین مورد هم نیست که با موضوع‌های حساسیت‌زا چنین برخورد می‌شود.
2⃣این که موضوع در جلسات شورای عالی معماری و شهرسازی و کمیته‌های تخصصی آن و در شوراهای وزارت میراث فرهنگی مطرح شده و نتیجه ماحصل یک خرد جمعی است، قبول. اما چرا وزارت میراث فرهنگی همین اقدامات را پیشتر مرحله به مرحله اعلام نکرده است.
3⃣ کارشناسان اعلام می‌کنند با این اقدام روستای مهدیه از بلاتکلیفی درآمده و قرار است در آن بارگذاری‌های گردشگری انجام شود و آن را اقدام مثبتی تلقی می‌کنند اما پرسش اصلی اینجاست که توسعه شهری در مرودشت با توجه به فرونشست شدید که به نقش رستم و تخت جمشید رسیده و آثارش کاملا مشهود هست، با چه رویکردی انجام خواهد شد؟! چه فرقی بین شهر مرودشت با این حجم از آثار ثبت جهانی و ملی با شهری که به این میزان در معرض فرونشست آثار جهانی نیست وجود دارد؟ چه راهکاری برای جلوگیری یا کاهش فرونشست هست؟ اراضی واقع در حریم شهر و کشاورزی در آنها که اتفاقا در مرودشت بسیار رونق دارد، چاه‌های غیر مجاز، آیا تکلیف این موارد در طرح جامع مشخص شده است؟ تکالیف سایر دستگاه‌ها در خصوص این فرونشست‌ها چیست؟
🔸آیا صرف این که در جلسه کمیته فنی و شورای‌عالی همه راضی باشند که طرح ویژه گردشگری برای روستای الحاقی مهدیه دیده شده و ... کافی است؟
✅واقعا طرح جامع به این شرایط خاص چگونه پاسخ داده و مواجهه‌اش با از بین رفتن تدریجی نقش رستم چیست؟
مسئله اصلی ارزیابی توان سرزمین برای بارگذاری است. چه گردشگری چه کشاورزی چه هر چیز دیگر.مسئله اصلی الحاق مهدیه و ... نیست. چون این محدوده‌ها همین الان هم ساخت و ساز و جمعیت خود را با رعایت ضابطه ارتفاعی دارد و این ضوابط در این طرح الحاق فرقی نکرده است.
✅مسئله جدی و حیاتی فرونشست است. آیا کارشناسان کشاورزی و زمین‌شناسی و آب تشخیص داده‌اند بارگذاری گردشگری راهکاری قابل اتکا به جای کاربری کشاورزی خواهد بود؟
✅واقعا اساس و حیات و ممات طرح جامع مرودشت باید بر اساس الگوی کاهش فرونشست برای کل این شهر و دشت‌های اطراف آن طراحی می‌شد. طرح جامع مرودشت چه پاسخی به معضل اساسی و حیاتی ترک‌هایی که تا بیخ گوش آرامگاه‌های نقش رستم رسیده دارد؟ در طرح جامع چه جایگزین‌هایی برای جلوگیری از فرونشست مرودشت دیده شده است؟
http://instagram.com/miras_bashi
@mirasbashi
Forwarded from miraskhabar
بیل‌وکلنگ به دست انسان یا حیوان؟
تپه ایلامی «هیربدان» پر از حفره‌های کوچک
عیسی فولادفر
در تازه‌ترین مشاهدات میدانی، تپهٔ ایلامی «هیربدان» نیز سوراخ‌سوراخ شده و برای پنهان‌کاری، حفره‌های کوچک پر شده‌اند تا کمتر جلب توجه کنند. جالب آنکه در زمین‌های کشاورزی اطراف تپه‌ها نیز همان حفره‌ها دیده می‌شود و گسترهٔ این حفاری‌ها در پیرامون تپه‌ها نیز مشهود است. این در حالی است که مسئولان با اعلام وضعیت امن و امان، اخبار مربوط به حفاری‌های هدفمند در داراب را سیاه‌نمایی می‌خوانند.
حفاران غیرمجاز در داراب، هیچ نقطه‌ای را از قلم نمی‌اندازند و برای یافتن گنج،همهٔ عرصه‌های تاریخی را زیر و رو می‌کنند. در ماه های گذشته، تپهٔ «تل یونجه» هدف حفاری هدفمند قرار گرفت. در واکنش به این رویداد، عده‌ای با طرح بحث اینکه حیوانات و جانوران هستند که گودال‌ها را ایجاد می‌کنند، کوشیدند واقعیت را تحت‌تأثیر قرار دهند، این‌طور به‌نظر می‌رسد که جانوران این منطقه با بیل و کلنگ به حفاری غیرمجاز می‌روند، پس از پایان کار، چاله‌ها را به آرامی پر می‌کنند و سپس در تپه‌ای دیگر به کار خود ادامه می‌دهند.
روند نگران‌کنندهٔ این حفاری‌ها با سرعت زیادی در حال پیشروی است و الگویی ثابت از چندین سال پیش، در تپه‌ها و آثار تاریخی داراب دنبال می‌شود. مسئولان با ارائهٔ گزارش‌های رسمی، این رویدادها را سیاه‌نمایی خوانده‌اند، اما همین تکذیب‌ها و ساده‌انگاری‌ها سبب شده که بسیاری از محوطه‌های داراب سوراخ سوراخ شود.
به‌نظر می‌رسد، حفاران در مرحلهٔ نخست، چندین نقطه از اثر را با حفاری‌های کوچک می‌آزمایند و پس از دستیابی به لایه‌های زیرین خاک، به نقطهٔ بعدی می‌روند. این نقاط با فاصله‌ای سه تا چهار متری و در مواردی بسته به وسعت اثر در نقاط دورتری حفر می‌شوند تا به هدف نهایی برسند.
طی دو سه سال گذشته، بارها از حفاری‌های هدفمند سخن گفته شد،اما به جای پیگیری و شناسایی عاملان، به تحریف و تکذیب اکتفا شد.این در حالی است که روند حفاری‌ها روزبه‌روز در حال پیشرفت است و هر ماه یک اثر مورد هدف قرار می‌گیرد. گویا مدیران مربوطه هنوز تصمیمی برای مقابله با حفاران غیرمجاز در دستور کار ندارند وعزم جدی برای توقف این روند دیده نمی‌شود.
دوستداران میراث‌فرهنگی امیدوارند که مسئولان میراث فرهنگی استان فارس پیگیر باشند تا شاید سرنخی از این حفاری‌ها به دست آید.
تپه ایلامی «هیربدان» پر از حفره‌های کوچک
عیسی فولادفر
در تازه‌ترین مشاهدات میدانی، تپهٔ ایلامی «هیربدان» نیز سوراخ‌سوراخ شده و برای پنهان‌کاری، حفره‌های کوچک پر شده‌اند تا کمتر جلب توجه کنند. جالب آنکه در زمین‌های کشاورزی اطراف تپه‌ها نیز همان حفره‌ها دیده می‌شود و گسترهٔ این حفاری‌ها در پیرامون تپه‌ها نیز مشهود است. این در حالی است که مسئولان با اعلام وضعیت امن و امان، اخبار مربوط به حفاری‌های هدفمند در داراب را سیاه‌نمایی می‌خوانند.
حفاران غیرمجاز در داراب، هیچ نقطه‌ای را از قلم نمی‌اندازند و برای یافتن گنج،همهٔ عرصه‌های تاریخی را زیر و رو می‌کنند. در ماه های گذشته، تپهٔ «تل یونجه» هدف حفاری هدفمند قرار گرفت. در واکنش به این رویداد، عده‌ای با طرح بحث اینکه حیوانات و جانوران هستند که گودال‌ها را ایجاد می‌کنند، کوشیدند واقعیت را تحت‌تأثیر قرار دهند، این‌طور به‌نظر می‌رسد که جانوران این منطقه با بیل و کلنگ به حفاری غیرمجاز می‌روند، پس از پایان کار، چاله‌ها را به آرامی پر می‌کنند و سپس در تپه‌ای دیگر به کار خود ادامه می‌دهند.
روند نگران‌کنندهٔ این حفاری‌ها با سرعت زیادی در حال پیشروی است و الگویی ثابت از چندین سال پیش، در تپه‌ها و آثار تاریخی داراب دنبال می‌شود. مسئولان با ارائهٔ گزارش‌های رسمی، این رویدادها را سیاه‌نمایی خوانده‌اند، اما همین تکذیب‌ها و ساده‌انگاری‌ها سبب شده که بسیاری از محوطه‌های داراب سوراخ سوراخ شود.
به‌نظر می‌رسد، حفاران در مرحلهٔ نخست، چندین نقطه از اثر را با حفاری‌های کوچک می‌آزمایند و پس از دستیابی به لایه‌های زیرین خاک، به نقطهٔ بعدی می‌روند. این نقاط با فاصله‌ای سه تا چهار متری و در مواردی بسته به وسعت اثر در نقاط دورتری حفر می‌شوند تا به هدف نهایی برسند.
طی دو سه سال گذشته، بارها از حفاری‌های هدفمند سخن گفته شد،اما به جای پیگیری و شناسایی عاملان، به تحریف و تکذیب اکتفا شد.این در حالی است که روند حفاری‌ها روزبه‌روز در حال پیشرفت است و هر ماه یک اثر مورد هدف قرار می‌گیرد. گویا مدیران مربوطه هنوز تصمیمی برای مقابله با حفاران غیرمجاز در دستور کار ندارند وعزم جدی برای توقف این روند دیده نمی‌شود.
دوستداران میراث‌فرهنگی امیدوارند که مسئولان میراث فرهنگی استان فارس پیگیر باشند تا شاید سرنخی از این حفاری‌ها به دست آید.
Forwarded from جامعهٔ باستان‌شناسی ایران
«جامعۀ باستان‌شناسی ایران»، نگرانی عمیق خود را نسبت به طرحی با عنوان «مقابله با نفوذ سرویس‌های اطلاعاتی و دولت‌ها یا نهادهای بیگانه در کشور» که محدودیت‌های گسترده‌ای بر همکارهای علمی، فرهنگی و پژوهشی با نهادها، مؤسسات و دانشگاه‌های خارجی اعمال می‌کند، اعلام می‌دارد. در حالی که این طرح ناظر بر برخی دغدغه‌های امنیتی است، به موارد و مسائلی از جمله حوزۀ میراث فرهنگی و یافته‌های باستان‌شناسی نیز پرداخته که عملاً ماهیتی امنیتی ندارند. امنیتی کردن مسائل فرهنگی نه تنها موجب صیانت از آنها نخواهد شد بلکه به آسیب‌رسانی به این حوزه منجر می‌شود.
در شرایطی که وضعیت حفاری‌های غیرمجاز و غارت اموال فرهنگی وارد مرحلۀ بحرانی شده و آسیب‌های ناشی از این فعالیت‌ها مصداق بارز نقض امنیت و تمامیت ارضی کشور است، طرح یادشده به جای تمرکز بر این معضل اساسی، محدویت‌های گسترده‌ای را بر ارتباط میان پژوهشگران ایرانی و نهادهای علمی جهانی اعمال می‌کند. این امر نه تنها موجب انزوای بیشتر جامعۀ علمی ایران خواهد شد؛ بلکه روند تحقیق، پژوهش، مستندسازی و معرفی میراث فرهنگی این سرزمین را نیز با آسیب جدی مواجه می‌سازد.
در شرایطی که وضعیت حفاری‌های غیرمجاز و غارت اموال فرهنگی وارد مرحلۀ بحرانی شده و آسیب‌های ناشی از این فعالیت‌ها مصداق بارز نقض امنیت و تمامیت ارضی کشور است، طرح یادشده به جای تمرکز بر این معضل اساسی، محدویت‌های گسترده‌ای را بر ارتباط میان پژوهشگران ایرانی و نهادهای علمی جهانی اعمال می‌کند. این امر نه تنها موجب انزوای بیشتر جامعۀ علمی ایران خواهد شد؛ بلکه روند تحقیق، پژوهش، مستندسازی و معرفی میراث فرهنگی این سرزمین را نیز با آسیب جدی مواجه می‌سازد.
جامعهٔ باستان‌شناسی ایران
«جامعۀ باستان‌شناسی ایران»، نگرانی عمیق خود را نسبت به طرحی با عنوان «مقابله با نفوذ سرویس‌های اطلاعاتی و دولت‌ها یا نهادهای بیگانه در کشور» که محدودیت‌های گسترده‌ای بر همکارهای علمی، فرهنگی و پژوهشی با نهادها، مؤسسات و دانشگاه‌های خارجی اعمال می‌کند، اعلام…
همکاری‌های علمی بین‌المللی، از جمله پروژه‌های باستان‌شناسی مشترک، بر پایۀ اصول شفافیت، اعتماد متقابل و احترام به حاکمیت ملی کشورها شکل می گیرند و نقش مهمی در حفاظت از میراث فرهنگی و گسترش نتایج پژوهش‌های علمی ایفا می‌کنند. مطابق مواد ۳، ۴ و 5 این طرح، هرگونه ارائۀ اطلاعات، گزارش یا آمار به نهادهای غیر ایرانی یا تابع خارج بدون مجوز وزارت اطلاعات ممنوع بوده و «مرتکب به حبس و محرومیت دائمی از شغل مربوط محکوم می‌گردد». همچنین هرگونه همکاری با سایر نهادهای غیرایرانی، از جمله ارسال نمونه‌های پژوهشی و باستان‌شناسی به نهادهایی که در فهرست مجاز وزارت اطلاعات نام آنها ذکر نشده است، ممنوع و مشمول مجازات خواهد بود. اجرای چنین قانونی، در عمل به معنای انسداد ارتباطات علمی ایران با جهان و توقف همکاری‌های پژوهشی در حوزه‌هایی مانند باستان‌شناسی، دیرینه اقلیم‌شناسی، ژنتیک و علوم میان‌رشته‌ای مرتبط با فهم زیست انسان است.
ما تأکید می‌کنیم که همکاری‌های علمی بین‌المللی باید بر اساس معیارهای علمی و اخلاق حرفه‌ای، نه نگاه‌های امنیتی یا محدودکننده، تنظیم شوند. مشارکت پژوهشگران ایران در پروژه‌های بین المللی، یکی از ابزارهای اصلی انتقال دانش، ارتقای استانداردهای پژوهشی و حفاظت از میراث فرهنگی این سرزمین است. هرگونه محدودسازی یا جرم انگاری ارتباطات علمی نه تنها به زیان جامعۀ دانشگاهی ایران خواهد بود، بلکه به اعتبار علمی و فرهنگی ایران در عرصه بین‌المللی آسیب جدی وارد می‌کند.
در نهایت، اگر هدف واقعی صیانت و حفاظت از میراث و فرهنگ ایران است، راه آن بستن درها نیست، بلکه گشودن آن به روی همکاری، دانش و تعامل فرهنگی است. دفاع از منافع و هویت ایران در عرصۀ جهانی زمانی ممکن است که ایران در گفتگوی فرهنگی و علمی فعال باشد. هر صدایی که خلاف این مسیر را تبلیغ کند، در عمل نه مدافع، بلکه مانع رشد و اعتلا و صیانت فرهنگ و هویت ایران است.
جامعۀ باستان‌شناسی ایران از دولت و مجلس شورای اسلامی می‌خواهد پیش از تصویب نهایی این طرح، با جامعۀ علمی و نهادهای فرهنگی کشور مشورت کنند تا از تصویب قوانینی که به انزوای علمی و تضعیف همکاری‌های بین‌المللی منجر می شود، جلوگیری گردد.
@SocietyIranianArchaeology
ما تأکید می‌کنیم که همکاری‌های علمی بین‌المللی باید بر اساس معیارهای علمی و اخلاق حرفه‌ای، نه نگاه‌های امنیتی یا محدودکننده، تنظیم شوند. مشارکت پژوهشگران ایران در پروژه‌های بین المللی، یکی از ابزارهای اصلی انتقال دانش، ارتقای استانداردهای پژوهشی و حفاظت از میراث فرهنگی این سرزمین است. هرگونه محدودسازی یا جرم انگاری ارتباطات علمی نه تنها به زیان جامعۀ دانشگاهی ایران خواهد بود، بلکه به اعتبار علمی و فرهنگی ایران در عرصه بین‌المللی آسیب جدی وارد می‌کند.
در نهایت، اگر هدف واقعی صیانت و حفاظت از میراث و فرهنگ ایران است، راه آن بستن درها نیست، بلکه گشودن آن به روی همکاری، دانش و تعامل فرهنگی است. دفاع از منافع و هویت ایران در عرصۀ جهانی زمانی ممکن است که ایران در گفتگوی فرهنگی و علمی فعال باشد. هر صدایی که خلاف این مسیر را تبلیغ کند، در عمل نه مدافع، بلکه مانع رشد و اعتلا و صیانت فرهنگ و هویت ایران است.
جامعۀ باستان‌شناسی ایران از دولت و مجلس شورای اسلامی می‌خواهد پیش از تصویب نهایی این طرح، با جامعۀ علمی و نهادهای فرهنگی کشور مشورت کنند تا از تصویب قوانینی که به انزوای علمی و تضعیف همکاری‌های بین‌المللی منجر می شود، جلوگیری گردد.
@SocietyIranianArchaeology