🕌معرفی اماکن مذهبی: مسجد دیوریغی در ترکیه

🔸مسجد جامع و دارالشفای دیوریغی (Divriği Ulu Camii ve Darüşşifası) در شهر دیوریغی از استان سیواس، یکی از شگفت‌انگیزترین آثار معماری اسلامی و شاهکارهای دوران سلجوقی در قرن هفتم هجری قمری است. این مجموعه در سال ۱۲۲۸ میلادی به دستور احمدشاه بن سلیمان‌شاه از دودمان منگوجک‌ها و به دست معمار ایرانی، احمد بن ابراهیم تبریزی ساخته شد.
بنا از دو بخش اصلی تشکیل شده است: مسجد جامع برای عبادت و دارالشفا به‌عنوان درمانگاه، که هر دو به هم پیوسته‌اند. معماری آن آمیزه‌ای از هنر سلجوقی، ایرانی و آناتولی است و به دلیل تزئینات سنگی بی‌نظیرش، در سال ۱۹۸۵ میلادی در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شد.
درهای این بنا، شاهکارهای کم‌نظیر حجاری جهان اسلام به شمار می‌آیند. هر در دارای نقش‌ونگارهای متفاوت و نمادهای عرفانی است؛ از جمله درِ شمالی معروف به «درِ بهشت» که زیباترین و پرشکوه‌ترین درِ بناست. تمام نقوش آن توصیف‌کننده‌ی بهشت هستند؛ طرح‌هایی که از آیات قرآن الهام گرفته‌اند. این در چنان در تابش نور، سایه‌هایی زنده و روحانی بر سطحش پدیدار می‌شود، گویی دروازه‌ای واقعی به سوی بهشت گشوده می‌گردد🔸

✅دیدار تاریخی شاه بریتانیا و پاپ در واتیکان؛ نخستین دعای مشترک پس از ۵۰۰ سال

🔸در رویدادی تاریخی و بی‌سابقه از زمان جدایی کلیسای انگلستان از کلیسای کاتولیک، شاه چارلز سوم، پادشاه بریتانیا، به‌همراه ملکه کامیلا در واتیکان با پاپ لئوی چهاردهم دیدار و در یک مراسم دعای مشترک شرکت کرد.
این دیدار که به دعوت رسمی واتیکان انجام شد، نماد آشتی و همگرایی میان کلیسای کاتولیک و کلیسای انگلستان دانسته می‌شود.
پاپ لئوی چهاردهم در بخشی از سخنان خود این دیدار را «نشانه‌ای از امید برای وحدت و صلح میان پیروان مسیح» توصیف کرد.
این نخستین‌بار از قرن شانزدهم میلادی است که یک پادشاه بریتانیایی با پاپ در مراسم مذهبی رسمی و عمومی حضور می‌یابد.
ناظران مذهبی و سیاسی این دیدار را گامی نمادین اما بسیار مهم در ترمیم روابط تاریخی میان رم و لندن توصیف کرده‌اند🔸

✅برداشت زیتون در کوه زیتون؛ آیینی سنتی و معنوی

🔸راهبان و راهبه‌های مسیحی، آیین سالانهٔ برداشت زیتون را در کوه زیتون برگزار کردند. این مراسم که هر سال در زمین‌های اطراف باغ جتسیمانی انجام می‌شود، برای مسیحیان نماد صلح، ایمان و پایداری معنوی است.
شرکت‌کنندگان با لباس‌های سنتی رهبانی، زیتون‌ها را از درختان کهنسال جمع‌آوری کردند و در فضایی همراه با دعا و نیایش، روغن آن را برای مصارف مقدس کلیساها و چراغ‌های دینی آماده کردند. یکی از راهبان در این باره گفت:
«هر زیتون نمادی از امید و ایمان است و ادامه این سنت، تداوم پیوند ما با ارزش‌های معنوی را نشان می‌دهد.»
این آیین مذهبی، که ریشه در سنت‌های چند صدساله دارد، برای بسیاری از مسیحیان نه تنها یک فعالیت کشاورزی، بلکه فرصتی برای تجدید ایمان و تعمق معنوی است و هر ساله گردشگران و زائران زیادی را به کوه زیتون جذب می‌کند🔸