نویسنده :کامران چاه تل(ترکیه)
دوشنبه/۲۸/جولای/۲۰۲۵


https://www.tg-me.com/resanekgabarishahrvand
🖋مقدمه
ایران امروز نه در آغاز یک بحث تازه، بلکه در پایان یک تجربه طولانی ایستاده است. تجربه‌ای که از دهه هفتاد خورشیدی با برچسب «اصلاحات» آغاز شد و در هر بزنگاه، با چهره‌ای متفاوت اما با ساختاری یکسان، دوباره به مردم عرضه شد. اصلاح‌طلبی در جمهوری اسلامی هرگز یک پروژه برای تغییر ساختاری نبود، بلکه ابزاری بود برای بازتولید بقا. ملت ایران بارها به این جریان فرصت داد، اما هر بار نتیجه چیزی نبود جز بازآفرینی همان ساختار قدرت.


♟️دوره اول: شیخ رفسنجانی « *پدر خوانده اصلاحات*»
اکبر هاشمی رفسنجانی، اگرچه در ظاهر نماد عملگرایی و توسعه‌گرایی اقتصادی معرفی شد، اما بنیان‌گذار همان اصلاح‌طلبی حکومتی بود که امروز به بن‌بست رسیده است. او پس از مرگ خمینی، با پروژه «سازندگی» و چهره‌ای پراگماتیست، تلاش کرد نظام را از بحران عبور دهد. اما در عمل، خصوصی‌سازی‌های رانتی، شکل‌گیری طبقه‌ای جدید از رانت‌خواران، و تداوم سرکوب سیاسی، نشان داد که اصلاحات او چیزی جز بازآرایی قدرت در چارچوب همان ولایت مطلقه نبود.


🕸دوره دوم: شیخ لبخندها محمد خاتمی
با ورود خاتمی، جامعه امیدوار شد که «آزادی» و «جامعه مدنی» از شعار به واقعیت تبدیل شود. دو خرداد ۷۶ نه فقط یک انتخابات، بلکه یک انفجار اجتماعی بود. اما حاصل هشت سال ریاست‌جمهوری خاتمی، در برابر فشار ساختار امنیتی، عقب‌نشینی‌های پی‌درپی و نهایتاً تسلیم بود. قتل‌های زنجیره‌ای، توقیف گسترده مطبوعات، و حصر رهبران جنبش دانشجویی، همه در دوران او رخ داد. پروژه خاتمی، با همه لبخندها و ادبیات ملایمش، سرانجام به تقویت همان نظامی ختم شد که وعده تغییرش را داده بود.


🦊دوره سوم: شیخ شیاد « بنفش حسن روحانی»
روحانی که با شعار «کلید حل مشکلات» و وعده گشایش اقتصادی وارد میدان شد، بیش از هر دوره‌ای ماهیت واقعی اصلاح‌طلبی حکومتی را برملا کرد. برجام، که می‌توانست فرصتی برای تنفس اقتصادی باشد، عملاً به دلیل وابستگی کامل به سیاست خارجی آمریکا و بی‌پشتوانگی داخلی، به ابزاری برای وقت‌کشی نظام بدل شد. سرکوب آبان ۹۸ و انکار خون‌های ریخته شده، در کنار سقوط اقتصادی بی‌سابقه، نشان داد که اصلاحات نه فقط ناتوان از ایجاد تغییر است، بلکه در بزنگاه‌های تاریخی، شریک جرم سرکوب نیز می‌شود.

🦚دوره چهارم: بازی میر حسین موسوی ( بازگشت به «عصر طلایی امام»)
در میانه این چرخه فرسایشی، چهره‌ای دیگر به‌عنوان «امید تازه» وارد صحنه شد: میر حسین موسوی. او که سال‌ها در سکوت به‌سر برده بود، با بیانیه‌ها و مواضعی دوباره به میدان بازگشت و تلاش کرد خود را به‌عنوان آلترناتیو اخلاقی معرفی کند. اما بخش مهمی از گفتمان موسوی بر محور بازگشت به «عصر طلایی امام» است؛ عبارتی که برای ملت ایران به‌روشنی یادآور دهه‌ای است پر از سرکوب، اعدام‌های گسترده ۶۷، جنگ بی‌پایان و اقتصاد کوپنی.
موسوی با تکیه بر نوستالژی دهه اول جمهوری اسلامی، عملاً در پی بازسازی همان ساختار ایدئولوژیک بود، با ظاهری مدرن‌تر. این بازگشت به گذشته، برای جامعه‌ای که از تکرار تاریخ آسیب دیده، نه راه‌حل که تداوم همان بن‌بست است.


دوره پنجم: پزشکیان « آخرین امید فریب»
انتخابات ۱۴۰۳ و پیروزی پزشکیان با کم‌ترین مشارکت مردمی در تاریخ جمهوری اسلامی، سند نهایی پایان سرمایه اجتماعی اصلاح‌طلبان بود. پزشکیان، که با چهره‌ای «مردمی» و با حمایت بی‌چون‌وچرای رهبر وارد میدان شد، حتی در ظاهر هم وعده تغییر ساختاری نداد. این‌بار مردم نه فریب خوردند، نه امید بستند. مشارکت پایین نشان داد که ملت ایران دیگر بازی دوگانه اصولگرا واصلاح‌طلب را باور ندارد.
https://www.tg-me.com/resanekgabarishahrvand

🧠تحلیل فلسفی و ژئوپلیتیک
اصلاح‌طلبان حکومتی هرگز دغدغه «حق حاکمیت ملت» را نداشتند. از رفسنجانی تا پزشکیان، دغدغه اصلی همیشه «حفظ نظام» بوده است. امنیت ملی در ادبیات این جریان، نه امنیت مردم، بلکه امنیت ساختار قدرت است. این جریان حتی در ماجرای نفوذ خارجی نیز بازی دوگانه‌ای پیش برده است: از یک‌سو با ادعای مقابله با دشمن، مردم را در فضای رعب نگه داشته، و از سوی دیگر با شبکه‌های نفوذی که حتی زیر گوش خودشان فعال بوده (از پرونده‌های اطلاعاتی دهه ۷۰ تا عملیات موساد در قلب تهران) بی‌عملی یا هم‌پوشانی داشته‌اند.

مردم امروز به‌خوبی می‌دانند که اسرائیل از زیر عبای همین نظام و همین جناح‌ها بیرون آمده است. همان کسانی که امروز فریاد «استقلال» می‌زنند، دهه‌هاست در برابر نفوذ و عملیات خارجی یا سکوت کرده‌اند یا از آن به‌عنوان ابزار سیاسی استفاده کرده‌اند.

🔍نتیجه‌گیری: پایان یک بازی تکراری
ملت ایران امروز دیگر در دام اصلاح‌طلبی حکومتی نمی‌افتد. تجربه چهار دهه نشان داده که هر بار این جریان با چهره‌ای تازه، وعده‌های تازه، اما با همان ساختار کهنه بازمی‌گردد. این بار جامعه در پی جابه‌جایی نقاب نیست، بلکه در پی پایان دادن به کل چرخه است.

استقلال ملی و آزادی، نه از مسیر لبخندهای سیاستمداران حکومتی، که از اراده مستقل ملت می‌گذرد. این ملت نه به ولایت مطلقه امیدی بسته، و نه به ولایت اصلاحات. بازی به پایان رسیده است.

نویسنده:کامران چاه تل (ترکیه)
دوشنبه /۲۸/جولای/۲۰۲۵
🌹🙏✌
https://www.tg-me.com/resanekgabarishahrvand

با درود به تمامی آزادگان سرافراز ایران‌زمین،

ندای آزادی و رهایی ایران از سوی آنانی برمی‌خیزد که عمیقاً به کرامت و شأن انسانی باور دارند؛ نه آنان که از سجده می‌افتند و از تحقیر انسان در برابر انسان دیگر خشنود می‌شوند.

جمهوری‌خواهی، اتکای راسخ به اراده ملت، تلاش صادقانه در راه خدمت به مردم، و باور به شایستگی و حق حاکمیت آنان بر سرنوشت خویش است.
جمهوری‌خواهان دموکرات ملی،
خبر خوش در راه است!

خواهشمندیم این کلیپ را در جهت آگاهی و بیداری هرچه بیشتر هم‌میهنان آزاده، منتشر فرمایید.
با مهر

https://www.tg-me.com/Seminar_Republican/41

کامران چاه تل(ترکیه)
چهارشنبه/۳۰/جولای/۲۰۲۵
https://www.tg-me.com/resanekgabarishahrvand


ایران، آواز آزادی

ای خاک ِ جاودانی!
با آوای آزادی
در تو تولد دوباره می‌دمد
و خورشید،
از تکه‌های زخمی‌ات
سر برمی‌آورد
هر بامداد.

بیا ای مادر مهربان،
ای فریادِ هزاران فرزند
بر شعله‌ی استقامت
که شب را سوزاند
تا سحر شکفتن تو را
در گهواره‌ی باد ببینیم.

به یاد آر
سرود خون‌هایی را
که در جویبار سنگفرش‌های تو ریختند
به آشتی با عصیان؛
تا روزی
درختی شود این آزادی
که سایه‌اش،
خانه‌گاه تمام پرندگان اسیر گردد.

هرچند
هنوز پشت شیشه‌ی بیم
مهتاب امید لرزان است،
اما رؤیای ما
پرنده‌ای‌ست
که از شاخه به شاخه،
تا مرزهای تو
می‌دود
ایران!

ز کوه، دشت و دریا
تا شهرهای بی‌قرار
زبان فرزندانت
سرود پیروزی می‌خواند
بر اهریمن کهن،
بر خاکستر جور
که بادها در چهارگوشه می‌پراکنند.

ای وطن!
بهار دموکراسی
از مشعلِ سینه‌ی جان‌ها
روشنی می‌گیرد
و خاک تو
در جشن هم‌زیستی،
در آغوش خورشید
پای کوبی خواهد کرد.

بیا، بمان،
ای وطن
جاودان بمان
که هیچ عشقی
بی‌نام تو
کامل نیست
و پیکر استقلالت
معبد آزادی ما خواهد بود
تا همیشه.
کامران چاه تل(ترکیه)
چهارشنبه/۳۰/جولای/۲۰۲۵
🌹🙏✌

برای ایران، برای فرزندانش، برای آزادی، برای جاودانگی.
https://www.tg-me.com/resanekgabarishahrvand

به هیچ بهانه‌ی اجازه ندهید اعدام را توجیه کنند!
《نه به اعدام، نه به هر دو چهره‌ی استبداد؛ چه عمامه‌دار، چه تاج‌برسر》

هم‌میهنان آزاد‌ه‌،
اعدام، ابزار همیشگی حکومت‌های استبدادی برای خاموش کردن صدای آزادی است. امروز جمهوری اسلامی با موجی از اعدام‌ها، به‌ویژه اعدام زندانیان سیاسی، نشان می‌دهد که همچنان در مسیر خون و سرکوب گام برمی‌دارد.
اما شگفت و دردناک آن‌که، در اعتراض به اعدام‌های اخیر که جمعی از هموطنانمان در برابر سفارتخانه جمهوری اسلامی در لندن گردهمآمده بودند، گروهی از لمپن‌ها و فاشیست‌های سلطنت‌طلب با شعار «مرگ بر سه فاسد: ملا، چپی، مجاهد» عملاً در کنار رژیم تبهکار ایستادند و جنایت‌های ابن ضدایرانی را تأیید کردند.

این رفتار زشت، چهره‌ی واقعی پهلوی‌پرستان را آشکار کرد. آنان دیکتاتورهای کوچکی هستتد که اگر بر مسند قدرت بنشینند، همان‌قدر خونریز و بی‌رحم خواهند بود که حاکمان امروز ایران.

آزادی یعنی نه گفتن به هر دیکتاتوری و به هر خط سرکوب، چه در لباس عمامه و چه با تاج سلطنت، باشد.

مبارزه‌ی ما نه تنها برای سرنگونی رژیم کودک‌کش جمهوری اسلامی است، بلکه برای جلوگیری از باز تولید هر شکل از استبداد در فردای آزادی ایران.

پاینده ایران، سرافراز ایرانی 🌹✌️

اکبر کریمیان

https://www.tg-me.com/akbar_karimian/2748

https://www.tg-me.com/resanekgabarishahrvand

جنگل را سوزاندند، تا منبر برپا کنند
بر ساقه‌های خشک، هزاران دار صف کشیدند
در سایه‌سار این منبرها، اذان صبح را
به خون ستارگان دشت شقایق نوشتند

باد صبا گریست، در کوچه‌های آتش‌زده
مادران داغدار، گیسو به خاک سپردند
پدران، هله‌هله، با مشت گره‌کرده
به رقص دار، جان عزیزان بدرقه کردند

و هر دار، سیاره‌ای شد
که هزاران ستارهٔ خشم و امید زایید
خورشید بر دشت رخشید
و برف یخ‌زدهٔ سکوت ترکید

قیام در گلوها فوران کرد:
نه به اعدام!
نه به پایان آدم‌کشی!
نه به آغاز آدم‌کشی!

از نخستین فرزندان آدم
که قربانی شرع خونین ابوالبشر شدند
تا امروز که نسل آزادی
با دشنهٔ دینِ آدم‌کش
بر خاک می‌افتد

اما آتش در رگ‌ها
خاموشی نمی‌شناسد
عشق نجیب مادران،
قهر پدران،
هله‌هلهٔ خواهران،
رقص بر دار را
به سپیده وصل می‌کند

ای شب، کوتاه شو!
که روز می‌آید
و خورشید، با صدای ملت
فریاد می‌زند:
نه به اعدام!
نه به اعدام!
نه به اعدام!
کامران چاه تل(ترکیه)
۳۱/جولای/۲۰۲۵
🌹🙏✌
https://www.tg-me.com/resanekgabarishahrvand

کامران چاه تل(ترکیه)
جمعه /۱/آگوست/۲۰۲۵
https://www.tg-me.com/resanekgabarishahrvand

ای خاکِ سوخته از تفتان تا زاگرس،
ای خونِ جوشان از الوند تا بندر!
ای آوازِ موجِ کارون،
ای نعره کوه‌های کردستان،
دست به دست شدیم
از گیلانِ سبز تا طبسِ تفتیده،
از گرگانِ کهن تا سیستانِ خسته،
از کرمان و شیراز تا اصفهانِ رنج‌دیده!

هی هه‌بو، هه‌بو، مارش آزادی!
زن، زندگی، آزادی!
خه‌بات تا خه‌بات، تا سپیده،
هه‌تا ئازادی!

ای صدای مادرانِ سیاه‌پوش،
که گهواره‌ها را با لالایی خون تکان دادید.
ای برادرانِ به دارآویخته،
که نامتان را با فریاد،
بر دیوار زندان‌ها نوشتیم!
ای زندانیانِ بی‌نام و بی‌صورت،
که دیوارهای سیمانی را با قلب خود شکافتید،
ما قسم خورده‌ایم،
که هیچ زنجیری به‌جا نگذاریم!

آزادی بِوِه، نورِ سحر بیایه،
خاک گِل گُلی شه‌د، بهار بیایه!


ای تفتانِ خشمگین، بخروش!
ای اروندِ خون‌رنگ، بتاز!
ای الوندِ سترگ، بایست!
و ای زاگرسِ کهن، فریاد بزن
که ما یک صدا،
از هر لهجه، از هر خاک،
با یک پرچمِ خورشیدوار،
به رقصِ آزادی برمی‌خیزیم!

زن، زندگی، آزادی!
کورد و لک، گیل و بلوچ،
بندر و طبس، اصفهان و کرمان،
دست در دست،
مارش حرکت، به سوی آزادی!

زمین می‌رقصد،
آسمان می‌رقصد،
و خونِ ریخته،
گل می‌شود بر هر وجب این خاک،
ایران آزاد می‌شود!
ایران آباد می شود!
با تمام قدرت مردم،
ایران آزاد آباد می شود از نو.

کامران چاه تل (ترکیه)
جمعه /۱/آگوست/۲۰۲۵
🌹🙏✌
https://www.tg-me.com/resanekgabarishahrvand

https://www.tg-me.com/resanekgabarishahrvand

کامران چاه تل (ترکیه)
سه شنبه/۵/آگوست/۲۰۲۵

🥀«رقص بردار»

حیاط زندان
یخ زده است
دیوارها نفس نمی‌کشند
ساعت،
ثانیه‌ها را می‌بلعد
و چشم‌ها
در هوای سرد، می‌سوزند.

مادر
با دست‌هایی که شانه‌های آسمان را گرفته‌اند
به دیوار تکیه داده
پدر،
چشمانش
به بند کفش‌های فرزند دوخته
که دیگر
راهی برای برگشت ندارد.

خواهر
گیسوانش را رها کرده بر خاک
برادر
مشت‌هایش را به در می‌کوبد
کودک
آرام می‌پرسد:
«بابا… خواب نمی‌مانی؟»

دژخیم
با کفش‌هایش زمین را زخمی می‌کند
طناب
از سقف آویخته،
مثل افعی سیاه، بی‌صدا.

زندانی
با قامتی بلندتر از دیوارها
قدم برمی‌دارد
طناب را می‌بوسد
صدایش
در حیاط می‌پیچد:
زنده باد آزادی!
مرگ بر استبداد!

طنین
از حیاط می‌گذرد
کوچه‌ها را پر می‌کند
به دیوار خانه‌ها می‌چسبد
به اشک مادران گره می‌خورد
به فریاد برادران،
به لرزش صدای خواهران.

خاک
صبح را می‌بلعد
زمین،
دهانش تلخ می‌شود
مادر
بر خاک می‌افتد
پدر
با دستانی لرزان، گور را در آغوش می‌گیرد
و کودک
با مداد شکسته
روی کفن می‌نویسد:
«بابا هنوز نفس می‌کشد…»

شب
کوچه‌ها پر از زمزمه می‌شوند
فریاد،
از دهان باد می‌گذرد
و رقص بردار،
به آوازی در هر خانه بدل می‌شود:
زنده باد آزادی!
مرگ بر استبداد!

و نسل‌ها،
با خون و اشک،
سرودی تازه می‌نویسند:
ما زنده‌ایم…
و دیکتاتور مرده است.

کامران چاه تل(ترکیه)
سه شنبه/۵/اگوست
🌹🙏✌
https://www.tg-me.com/resanekgabarishahrvand

بسملِ بی‌وطن

(قصیده‌ای از رنج مهاجر)

همچو مرغ بسمل‌ام…
گلویم، زخمی کهنه،
هر دم می‌سوزد از داغی که خاموش نمی‌شود.

دست‌هایم بسته،
پاهایم در گِلِ تبعید،
چشم‌هایم در حسرتِ افقی که هرگز نمی‌رسد.
و جانم…
جانم چون شمعی در باد،
می‌لرزد، می‌سوزد، کم‌کم تمام می‌شود.

ای خدای دور،
کو آن دستی که مرا از خون و خاک برکَند؟
کو آن پناه که پیش از مرگ، مرا در آغوش گیرد؟
اگر یاری هست،
چرا هر سوی این جهان،
دیوار است و دیوار،
و بر هر دیوار، سایه‌ای که می‌گوید: «صبر کن… بمیر»؟

در این غربت،
نامم را کسی صدا نمی‌زند،
زبانم را کسی نمی‌فهمد،
دردم را کسی نمی‌بیند.
تنها صدایم، در گلوی خودم خفه می‌شود
و هیچ‌کس، حتی برای یک لحظه، گوش نمی‌سپارد.

می‌گویند: «رها شدی! از آن جهنم دوری!»
رهایی؟!
این، رهایی نیست…
این، سقوطی‌ست بی‌پایان،
که در آن، مرگ هم خسته می‌شود از آمدن.

ای آدم‌ها…
من در میان شما، هزار بار بسمل شده‌ام،
بی‌چاقو، بی‌قاتل،
فقط با تیغِ سکوت و بی‌تفاوتی.
شاید نمی‌بینید،
اما این زخم بر گلو،
هر روز تازه می‌شود.

شب‌ها، به جای خواب،
صدای گریهٔ کودکان اردوگاه را می‌شنوم،
بوی نانِ مانده،
و لرزشِ دستان مادری که نمی‌داند فردا کجاست.
پدرانی را می‌بینم که نگاهشان در مرزها جا ماند،
مادرانی که خاک، فرزندشان را بلعید،
و کودکانی که معنای «خانه» را
تنها در قصه‌های مادربزرگ شنیده‌اند.

ای که این شعر را می‌خوانی…
به چشمانت اعتماد کن،
به قلبت گوش بده…
این فغان، فقط از من نیست،
از هزاران بسملِ بی‌وطن است،
که هنوز امید دارند
دستی، نگاهی، یا حتی کلامی،
آن‌ها را پیش از خاموشی برگیرد.

من، زخمی‌ام که به راه افتاده،
زخمی که می‌خواهد زنده بماند،
نه فقط برای خود،
که برای خاکی که هنوز در خواب، بویش را نفس می‌کشم.

اگر امروز مرا نمی‌بینی،
فردا، شاید نامم را در فهرست مردگان بخوانی.
و آن وقت…
این زمزمهٔ بسمل،
به سکوتی ابدی بدل خواهد شد.

نگارنده:کامران چاه تل (ترکیه)
جمعه/۸/اگوست/۲۰۲۵
🌹🙏✌
https://www.tg-me.com/resanekgabarishahrvand

آیا جمهوری اسلامی در سراشیبی سقوط است؟
آیا این رژیم توانایی عبور از بحران‌های کنونی را دارد؟

https://www.youtube.com/live/JJYBhIKAUsk?feature=shared

در این برنامه، به بررسی عمیق وضعیت کنونی جمهوری اسلامی ایران می‌پردازیم. از انزوای بین‌المللی گرفته تا اعتراضات داخلی و تهدیدات جنگ، همه و همه نشان از یک دوران سرنوشت‌ساز دارند. این تحلیل را از دست ندهید!

در این برنامه چه بررسی میشه:
آیا اعتراضات مردمی به یک انقلاب تمام‌عیار تبدیل خواهد شد؟
چه عواملی باعث انزوای بیشتر ایران در عرصه بین‌المللی شده است؟
آیا احتمال وقوع جنگ در منطقه وجود دارد و چه تاثیری بر ایران خواهد گذاشت؟
سناریوهای پیش روی جمهوری اسلامی کدام‌اند؟

مجری برنامه: حسین ثوری
مهمان برنامه: اکبر کریمیان، کنشگر و تحلیلگر سیاسی از لندن

به نظر شما، آینده جمهوری اسلامی به کدام سو خواهد رفت؟ نظرات خود را با ما در میان بگذارید!

https://www.tg-me.com/akbar_karimian/2762

کامران چاه تل(ترکیه)
دوشنبه/۱۱/اگوست//۲۰۲۵

https://www.tg-me.com/resanekgabarishahrvand


🖋:معماری بحران؛ از فقر مهندسی‌شده تا اپوزیسیون همزاد

مقدمه

در ایران امروز، بحران نه حادثه‌ای ناگهانی، که محصول طراحی آگاهانه است. جمهوری اسلامی توانسته از تلاقی فشار خارجی و بحران داخلی، سازوکاری برای بقای خود بسازد؛ سازوکاری که می‌توان آن را «مهندسی ناامنی» نامید.


💫بخش اول – مهندسی ناامنی و فقر به‌عنوان ابزار بقا

حاکمیت به جای حل مشکلات ریشه‌ای، آن‌ها را به سلاحی برای کنترل جامعه بدل کرده است. بحران‌های مزمن برق و آب، تورم افسارگسیخته، فقر گسترده و فرسایش اخلاقی نه نشانه ضعف مدیریتی، که بخشی از سیاست بقای نظام‌اند.

با نگاه‌داشتن میلیون‌ها نفر در مرز یا زیر خط فقر، اراده جمعی برای اعتراض فلج می‌شود.

با امنیتی‌کردن فضای عمومی، سیاست «النصر بالرعب» در زندگی روزمره جاری می‌گردد.

این ناامنیِ کنترل‌شده، به برگ برنده‌ای در چانه‌زنی‌های ژئوپلیتیک بدل می‌شود.


📌بخش دوم – اپوزیسیون همزاد و چرخه انحراف

مانع اصلی تغییر، صرفاً سرکوب حکومتی نیست؛ بلکه شبکه‌ای از «اپوزیسیون همزاد» نیز وجود دارد که یا از ابتدا در دستگاه امنیتی طراحی شده، یا در گذر زمان، به خدمت اهداف آن درآمده است.

ریشه‌های داخلی: چهره‌هایی پرورش‌یافته در بطن ساختار امنیتی.

شبکه‌های خارجی: افراد و گروه‌هایی در اروپا و آمریکای شمالی که با بهره‌گیری از رسانه و فضای مجازی، به جای همبستگی، تخریب و تفرقه را ترویج می‌کنند.

روش‌ها: حملات هدفمند به نیروهای برانداز اصیل، ساخت قهرمانان پوشالی، دلسردکردن مردم، و بی‌اثرکردن انرژی اعتراضی.


این پروژه، حاصل سرمایه‌گذاری بلندمدت جمهوری اسلامی است: کاشت بذر بی‌اعتمادی، آلوده‌کردن گفتمان مبارزه، و تزریق آرام‌بخش‌های رسانه‌ای برای خاموش‌کردن خیزش اجتماعی.


📊بخش سوم – پیامدهای اجتماعی و روانی

ترکیب فقر ساختاری و اپوزیسیون همزاد، دو پیامد ویرانگر دارد:

1. فرسایش اعتماد عمومی به هر نیروی سیاسی.


2. عادی‌سازی بحران و کاهش حساسیت جامعه به سرکوب.


🔴نتیجه این‌که بسیاری از کنشگران و گروه‌ها به جای تمرکز بر دشمن اصلی، به نزاع داخلی مشغول می‌شوند؛ وضعیتی که مطلوب‌ترین سناریو برای ساختار قدرت است.


🔍جمع‌بندی راهبردی

برای عبور از این وضعیت، باید دو دیوار را هم‌زمان شکست:

دیوار سرکوب مستقیم جمهوری اسلامی.

دیوار انحراف و تخریب از سوی اپوزیسیون همزاد.


🗝سه گام کلیدی در این مسیر:

1. افشای پیوسته و بی‌امان این ساختارهای موازی با حاکمیت.


2. بازسازی اعتماد اجتماعی بر پایه شفافیت و اخلاق سیاسی.


3. ایجاد رهبری هدفمند که انرژی پراکنده را به کنش سازمان‌یافته بدل کند.

🧠ملت ایران بارها از آزمون‌های دشوار گذشته است. این بار نیز، با آگاهی، انسجام و شجاعت، حتی پیچیده‌ترین معماری بحران فروخواهد ریخت.

کامران چاه تل(ترکیه)
دوشنبه/۱۱/اگوست/۲۰۲۵
🌹🙏✌

https://www.tg-me.com/resanekgabarishahrvand

کودتای ۲۸ مرداد، همسویی روحانیت با بیگانگان و دربار

به مناسبت سالگرد کودتای ۲۸ مرداد، برنامه تالار زوم در تاریخ شنبه ۲۳ اوت رگزار می‌شود.

زمان: شنبه ۲۳/۰۸/۲۰۲۵
ساعت:
۲۰:۳۰ به وقت ایران
۱۹ به وقت اروپای مرکزی
لینک ورود به تالار زوم:
https://us02web.zoom.us/j/89766454347?pwd=D8K4NrPCbdp0PmSMI5YzgWoUSbB0TI.1
آیدی تالار:
Meeting ID: 89766454347
کد ورود به تالار:
Passcode: 1332

با درود به تمامی اعضای گرامی کانال تدارکات کنگرهٔ جمهوری‌خواهان دموکرات ملی،

به آگاهی شما عزیزان می‌رسانم که شورای برگزاری کنفرانس تدارکاتی کنگرهٔ جمهوری‌خواهان دموکرات ملی، برنامهٔ کاری خود را آغاز کرده است. در روزهای آینده اطلاعات بیشتری دربارهٔ محل و زمان برگزاری در اختیارتان قرار خواهیم داد.

با مهر

https://www.tg-me.com/Seminar_Republican/43

سخنرانی اکبر کریمیان در نشست جمهوری‌خواهان هامبورگ ۲۹/۰۸/۲۰۲۵،

با سپاس از جمهوری‌خواهان هامبورگ بویژه همایش جمهوری‌خواهان هامبورگ و حومه، که با کوشش بسیار و با گام‌های استوار در جهت همگرایی جمهوریخواهان دموکرات ملی به نتیجه‌های چشمگیری دست یافتند.

در این سخنرانی؛
- آشکار شده که جمهوری‌خواهان سرنگون طلب، با داشتند دیدگاه های دموکراتیک ملی چگونه برای سرنگونی و رسیدن به بسترهای یک نظام دموکراتیک گام برمی‌دارند.
- مرزبندی عمیق نظری و عملی جمهوری‌خواهان دموکرات ملی با استمرار طلبان و آنانی که در چارچوب حاکمیت فعلی بدنبال تغییرات "ساختاری" هستند، را نمایان و مشخص شد.
- ترمهای 《سرنگونی》،《براندازی》و 《انقلاب》توضیح داده شده و پرده از تفسیرهای تخریبی برداشته شد.
پاینده و سربلند باد ایران و ایرانی🌹✌️

اکبر کریمیان


https://youtu.be/7UqNzncpXJw

فایل صوتی:
https://www.tg-me.com/akbar_karimian/2788

نگاهی به کنفرانس شانگهای در تیانجین؛ آغاز پایان جهان تک‌قطبی

نشست اخیر سازمان همکاری شانگهای (SCO) در شهر تیانجینِ چین، بار دیگر جایگاه این سازمان را به‌عنوان یکی از مهم‌ترین بسترهای شکل‌دهنده به نظم نوین جهانی را برجسته کرد. حضور ۱۲ کشور در این گردهم‌آیی، به‌ویژه نقش پر رنگ چین و روسیه، نشان داد که تحولات ژئوپلیتیکی و اقتصادی، بیش از هر زمان دیگر به سمت چندقطبی شدن در حرکت است.

اهداف و چشم‌انداز رهبران؛
رهبران کشورهای عضو هر یک با اهداف و انگیزه‌های متفاوت، اما در یک چارچوب مشترک در کنفرانس حاضر شدند:

چین به رهبری شی جین‌پینگ به دنبال کاهش وابستگی به نظام مالی ایالات متحده و ترویج نظمی نوین جهانی است. نظمی که از سلطه دلار بکاهد و نهادهای منطقه‌ای برای همکاریهای اقتصادی تقویت کند.

روسیه به رهبری ولادیمیر پوتین، سازمان همکاری شانگهای را ابزاری برای تحقق «چندجانبه‌گرایی واقعی» و برون‌ رفت از تحریم‌های غربی معرفی کرد. به باور او سازمان همکاری‌های شانگهای ابزاری است که می‌تواند امنیت اقتصادی و سیاسی مسکو را در شرایط فشارهای خارجی بویژه امریکا تضمین کند.

هند با موضع‌گیری نارندرا مودی، پرهیز از گرفتارشدن هند در دام دستور کار ضد چینی واشنگتن بود و با تأکید بر حل اختلافات مرزی با چین، استقلال هند در برابر فشارهای آمریکا را به نمایش گذاشت.

ایران به نمایندگی از مسعود پزشکیان، حضوری کم‌رمق اما معنادار داشت. این حضور بیشتر با امید به یافتن روزنه‌ای برای کاهش فشار تحریم‌ها همراه بود؛ هرچند عملاً تهران در این گردهم‌آیی اهرم قابل‌توجهی برای کسب امتیاز نداشت.

موضع‌گیری‌ها و پیام‌های کلیدی،
نشست شانگهای صرفاً یک گردهم‌آیی نمادین نبود، بلکه با مواضع صریح رهبران، پیام‌های ژئوپلیتیکی مهمی به غرب ارسال کرد:

شی جین‌پینگ با محکوم‌کردن «سلطه‌طلبی و رفتارهای زورگویانه» آمریکا، خواستار «دموکراتیک‌سازی حکمرانی جهانی» شد و تأکید کرد که ارزش‌های چندجانبه‌گرایی ریشه در اسناد و معاهدات بین‌المللی دارد، نه در قواعد تحمیلی چند قدرت غربی بویژه امریکا.

پوتین مستقیماً ایالات متحده و متحدانش را مسئول تشدید جنگ اوکراین دانست و شانگهای را چارچوبی برای ایجاد نظمی امنیتی در اوراسیا معرفی کرد. نظمی که می‌تواند از نفوذ ناتو کاسته و به امنیت روسیه در برابر ناتو بی‌افزايد.

مودی با تعامل و در آغوش گرفتن علنی رهبران چین و روسیه، بر تشکیل یک مثلث اوراسیایی تأکید کرد و تصویری از همسویی آگاهانه در برابر فشارهای امریکا به نمایش گذاشت.

پزشکیان، برخلاف رهبران دیگر، موضعی آشکار ارائه نکرد و بیشتر به امید کاهش فشارهای خارجی در سایه تقابل قدرت‌های بزرگ با آمریکا دل بسته بود.

آنچه می‌توان از بررسی نشست سازمان همکاری شانگهای در تیانجین بیان کرد، نقطه عطفی است که در روند گذار از جهان تک‌قطبی به نظمی چندقطبی است. شکل‌گیری ائتلاف‌های جدید، تقویت بانک‌های توسعه منطقه‌ای، همکاری‌های انرژی و حتی نمایش قدرت نظامی، همگی نشانه‌هایی از تغییر موازنه قدرت در سطح جهانی هستند.
این تغییر نشان می‌دهد که دوران سلطه بی‌رقیب آمریکا رو به پایان است و جهان به سمت نظمی حرکت می‌کند که در آن تصمیم‌ گیری‌های حیاتی دیگر به اجازه یا تأیید امریکا نیاز نخواهد داشت.
اکبر کریمیان

https://www.tg-me.com/akbar_karimian/2792

چرا وامانده‌ایم؟

اگر بخواهید هرم مخروطی را از راس آن بر زمینی استوار کنید، به‌زودی درمی‌یابید که چنین امری ناممکن است. اما همین‌که آن را به گردش درآورید، مشاهده خواهید کرد که واژگون ساختنش دیگر میسّر نیست، تا زمانی که می‌چرخد.

نظامی تبهکار، جامعه‌ی ما را واژگون ساخته و با بحران‌ها و مصیبت‌های پی‌درپی، این پیکره‌ی سر و ته‌ شده را به گردش انداخته است و این، هنر این بی‌هنران است.

اکنون رسالت اهل هنر و اندیشه نه صرفا در متوقف ساختن این گردش شوم، بلکه در نشاندن جامعه بر قاعده‌ی حقیقی خویش است. جامعه‌ای سالم و پیشرو، بدون انسان‌هایی که تولیدکننده‌ی اندیشه و آفریننده‌ی فکر باشند، نه می‌تواند خود را بازیابد و نه بر جایگاه راستین خویش بنشیند.

برای ساختن آینده‌ای روشن، باید دست از ابزارهای فرسوده و زنگ‌خورده برداشت و نگاه را فراتر از چارچوب‌های ذهنی کهنه گشود.

ایران، امروز بیش از هر زمان، نیازمند نگاهی نو، اندیشه‌ای نو و راهکاری نو است.
پاینده و سرافراز باد ایران و ایرانی ✌️🌹

اکبر کریمیان

https://www.tg-me.com/akbar_karimian/2794

مثنوی هجو رهبر و دستگاه

کامران چاه تل (ترکیه)
🌹🙏✌
https://www.tg-me.com/resanekgabarishahrvand
در طلوع عصر زیبای زمان
مردم‌اند اندر عذاب بی‌امان

نان ندارند، برق هر شب می‌پرد
آب اگر باشد، بوی گندش می‌زند

رهبر الدنگ، بی‌شرف، بی‌ریشه
جز دروغ و دزدی و خون، هیچی‌ـشه

گفت آزادی، ولی زندان بنا کرد
با تفنگ و چوبه‌ی دارش، می‌نما کرد

ملک را دادند دست مشتی گدا
ملاهای دزد و شیخِ بی‌حیا

شیخِ حروم‌زاده با ریش بلند
از شکم‌بارگی شده مثل گوسپند

ملت اما توی صف مرغ و نان
مثل خر بار می‌کشند بی‌جان

هرچه دروغ است، ملا اختراع کرد
هرچه جنایت بود، رهبر دفاع کرد

نه خدایی، نه رسالتی، نه دین
همه‌اش بازی‌ست با خون زمین

لعنت ای خامنه‌ای بر نسل تو
بر دروغ و مکر و بر هر فَسق تو

ملت از بس صبر کردند، خسته‌اند
دست آخر مثل سیل، آماده‌اند

روزی آید، ریش‌ها را می‌تراشند
این دکان دین فروشان را می‌پاشند

آن زمان ملت به پا، آزاد و شاد
می‌زنند این تخت ظلم را بر باد

کامران چاه تل(ترکیه)
شنبه /۶/سپتامبر/۲۰۲۵
🌹🙏✌
https://www.tg-me.com/resanekgabarishahrvand