Telegram Web Link
چین سه فضانورد به فضا فرستاد

فضاپیمای سرنشین دار چینی شنزو ۱۸ دیروز از پایگاه فضایی جیکوان در استان گانسو در شمال غربی چین به فضا پرتاب شد.

پرتاب راکت لانگ مارچ-۲-اف حامل این فضا پیما طبق برنامه در ساعت ۱۶:۳۰ به وقت ایران انجام شد

این مأموریت توسط یه گوانفو که قبلاً یکی از خدمه مأموریت شنزو ـ ۱۳ بود، رهبری می شود. فضانوردان لی کونگ و لی گوانگسو نیز به مدار رفتند که این پرواز برای آنها اولین پرواز در حرفه آنها است.

@rus_cosmos
برگزاری نمایشگاه «روز فضایی چین» در «ووهان»

«نمایشگاه هوافضا» بخشی از مراسم گرامیداشت «روز فضایی چین» در سال جاری است که ترویج علم و دستاوردهای صنعت هوافضا را به نمایش گذاشته و بازدیدکنندگان را با دیدی فراگیر از صنعت هوافضای چین و دستاوردهای آن در سال‌های اخیر آشنا می‌کند.

این نمایشگاه روز چهارشنبه ۲۴ آوریل به روی عموم گشوده شد و بخش دستاوردهای صنعت هوافضای آن تا ۲۷ آوریل و بخش عمومی سازی و ترویج علم آن تا ۵ می پذیرای بازدیدکنندگان و علاقه‌مندان خواهد بود.

@rus_cosmos
فقط امیدوارم این عکس توسط تمدن های فرازمینی دیده نشود!!! هزاران تناقض در این عکس هست :

آخوندی که سربازی اجباری نمی رود لباس رزم پوشیده !!!

اصلا چرا باید یک تعداد طلبه بیگانه درباره عملکرد پلیس کشور ما نظر دهند ؟؟؟

و .....

(اگر شما هم مخالف این حرکت تندروها هستید با 👎 نشان دهید)
استفاده از رانش‌زاهای الکتریکی در ماهواره‌ها نخستین بار توسط شوروی سابق انجام گرفت. اولین رانش‌زای مورد استفاده در یک ماموریت فضایی یک رانش‌زای الکتریکی از نوع پالس پلاسمایی بود که در سال ۱۹۶۴ بر روی ماهواره زوند-۲ با ماموریت کنترل وضعیت سه محوره به پرواز درآمد. این اولین استفاده از یک رانش‌زا در فضا بود که زمینه گسترش انواع دیگر رانش‌زاهای الکتریکی را برای استفاده در ماموریت‌های فضایی پس از آن فراهم کرد.

@rus_cosmos
پرورش ماهی در فضا

فضاپیمای شنزو-۱۸ که روز گذشته به فضا پرتاب شد حامل یک اکواریم ماهی برای تحقیقات هم است.

در این اوکرایوم، چهار گورخرماهی و علف شاخی مغروق قرار داده شده و اکواریوم نیز مجهز به کارکردهایی نظیر تغذیه خودکار، کنترل دما و نورپردازی است.

به علاوه، این اکواریوم همچنین می تواند تخم های ماهی را جمع آوری کند تا در آینده برای تحقیقات بیشتر دانشمندان، توسط فضانوردان به زمین بازگردانده شوند.

گورخرماهی یک گونه رایج مورد استفاده در تحقیقات آزمایشگاهی است که ژنوم آن با انسان ۷۰ درصد شباهت دارد.

به گفته جانگ وی، محقق مرکز مهندسی و فناوری فضایی آکادمی علوم چین: «گورخرماهی و علف شاخی مغروق یک اکوسیستم کوچک را تشکیل می دهند. در عین حال، گورخرماهی یک نوع جانور مهره دار کوچک است که روی آن، مطالعات کاهش تراکم استخوان و آتروفی عضلانی در فضا را انجام خواهیم داد و بر این اساس، یک سری مطالعات را به پیش خواهیم برد.»

@rus_cosmos
امواج رادیویی ما تا ۱۲۰ سال نوری در کهکشان راه شیری پخش شده (هرچند قدرت سیگنالها با با افزایش فاصله کاهش می یابد)در صورت وجود حیات از نوع هوشمند و داشتن ابزار رصد سیگنال آنها سیگنالهای ما را دریافت میکنند.

البته انرژی این سیگناله در حدود نانو و پیکو وات است و تقویت آنها به راحتی ممکن نیست.

@rus_cosmos
رانش‌زا الکتریکی یک سیستم پیشرانه با استفاده از میدان‌های الکتریکی و مغناطیسی است.

این سیستم می‌تواند سرعت یک فضاپیما را تغییر دهد یا موقعیت آن را جابجا کند.

این نوع سیستم‌های محرکه فضاپیما با خارج کردن بار الکتریکی پیشرانهٔ (جرم واکنشی) با سرعت زیاد کار می‌کنند.

رانش‌زاهای الکتریکی معمولاً از نیروی پیشرانهٔ بسیار کمتری نسبت به رانش‌زاهای شیمیایی استفاده می‌کنند زیرا سرعت خروجی آن‌ها نسبت به موشک‌های شیمیایی بالاتر است: (در یک ضربه ویژه بالاتر کار می‌کنند).

به دلیل قدرت الکتریکی محدود، رانش در مقایسه با موشک‌های شیمیایی بسیار ضعیف‌تر است، اما رانش‌زا الکتریکی می‌تواند رانش کوچکی را برای مدت زمان طولانی ایجاد کند.

در کل رانش‌زا الکتریکی می‌تواند در مدت طولانی به سرعت بالایی دست یابد و بنابراین می‌تواند برای برخی از مأموریت‌های فضایی بهتر از موشک‌های شیمیایی عمل کند

@rus_cosmos
⭕️آیا ممکن است تولید گاز های گلخانه ای توسط موجودات هوشمند باستانی سیاره ناهید باعث تغییرات آب و هوایی این سیاره شده باشد ؟

شاید در نگاه اول کاملا تخیلی باشد اما با نگاهی عمیق تر و علمی تر به این قضیه در میابیم که هر چند این احتمال بسیار اندک است اما با توجه به آینده مشابهی که ممکن است برای سیاره ما شکل بگیرد باید با جدیت به این فرضیه نگاه کنیم

فرضیه ما این است که شاید ناهید برای میلیاردها سال، اقلیم ثابتی مانند زمین داشته و تغییرات اقلیمی در اثر فعالیت موجودات هوشمند، آن را به یک سیاره غیرقابل سکونت تبدیل کرده است و پس از تمام شدن ذخایر آب ناهید، میزان دی‌اکسید کربن در جو آن افزایش یافت و این، پایان امکان حیات در ناهید بوده است

بررسی دادهای هواشناسی هم نشان می دهد اگر بشریت رشد تولید گازهای گلخانه ای در سیاره خود را کاهش ندهد در آینده ای نچندان دور شاهد تغییرات بسیار شدیدی در سیاره خود می شود که این تغییرات می تواند امکان حیات در این سیاره را تهدید کند


@rus_cosmos
سفرهای فضایی منجر به تغییر زیستی پایدار چندانی نمی‌شوند

اسکات کِلی و میخائیل کورینکو یک سال در ایستگاه فضایی بین‌المللی بودن. اما برادر دوقلوی اسکات «مارک کلی» در زمین بود.
یک تیم تحقیقاتی بزرگ تصمیم گرفت وضعیت سلامتی و زیستی اسکات و برادرش را مورد بررسی قرار بدهد تا اثرات پروازهای فضایی بر بدن انسان با شفافیت بیشتری همراه باشد.

آنچه محققان کشف کردند برای سفرهای فضاییِ نزدیک زمین، نویدبخش است. اگرچه بدن اسکات در مقایسه با مارک دستخوش تغییراتی قرار گرفت، اما وقتی او به خانه بازگشت، شرایط تا حد زیادی به حالت عادی بازگشت.

برخی از یافته‌های این مطالعه:

دیواره رگ کارتوئید اسکات در طول عملیات ضخیم‌تر شد؛ این یک عامل خطر برای بروز بیماری‌های قلبی و سکته در نظر گرفته شده است.
واکسن آنفلوانزا به همان شیوه‌ای در فضا عمل کرد که در زمین شاهدش بودیم. این نشان می دهد که دستگاه ایمنی در خارج از سیاره زمین بطرز قابل توجهی دستخوش تغییرات منفی قرار نمی گیرد.
تغییر در ترکیب باکتری‌های معده اسکات در فضا بیشتر از تغییرات مرتبط با استرس نبود که محققان در زمین بررسی کرده‌اند.


@rus_cosmos
اخترشناسان پیش از پرتاب تلسکوپ هابل در سال ۱۹۹۰ عمر کیهان را بین ۱۰ میلیارد یا ۲۰ میلیارد سال تخمین می زدند اما بررسی ستاره‌های تپنده توسط هابل این محدوده را کوچک کرد و سپس دانشمندان اعلام کردند که به دقت می‌دانند که جهان ۱۳٫۸ میلیارد سال پیشینه دارد که البته با اطلاعاتی که جیمز وب فرستاد شک بزرگی درباره ۱۳.۸ میلیارد سال ایجاد کرد.

@rus_cosmos
امروز، الکساندر گوربنوف کیهانورد روسی برای تمرین پیاده روی فضایی درون استخر شبیه ساز میکرو جاذبه، با نمونه بازوی کنترلی ایستگاه فضایی کار کرد.

در این استخر که شرایطی مشابه شرایط بی وزنی کیهانوردان ایجاد می کند، آنها انجام پیاده روی فضایی را روی زمین تمرین می کنند.

@rus_cosmos
سه فضانورد داخل یک ماکت ماژول فرماندهی پروژه فضایی آپولو در داونی کالیفرنیا در سال ۱۹۶۳

از سمت چپ اسکات کارپنتر، جان گلن، و والتر شیرا

@rus_cosmos
جهش بزرگ هند در توسعه‌ی فناوری موتورهای فضایی

سازمان تحقیقات فضایی هند (ایسرو) از بکارگیری فناوری فیبر-کربن در تولید خروجی موتور (نازل) حامل‌های فضایی خبر داد که ظرفیت حمل بار محموله را به طور قابل‌ملاحظه‌ای افزایش می‌دهد.

کارکرد نازل در دمای بالاتر (۱۲۱۶ کلوین) و سبک‌سازی آن (تا سقف ۶۷ درصد) باعث می‌شود که مشخصه‌هایی همچون سطح نیروی پیشران، ضربه‌ی ویژه، و نسبت نیروی پیشران به وزن افزایش پیدا کرده و در نتیجه ظرفیت باربری حامل، به‌ویژه حامل قطبی این سازمان، تا حدود ۱۵ کیلوگرم بهبود یابد.

مرکز فضایی ویکرام سارابهای، این مواد پیشرفته را با استفاده از یک پوشش ضداکسید خاص (کاربید سیلیکون) تولید کرده که منجر به کاهش تنش حرارتی نازل و افزایش مقاومت در برابر خوردگی شده‌است. گفتنی‌ست که نتایج آزمون‌های گرم این نازل نیز مطابق انتظارات ایسرو بوده‌اند.


@rus_cosmos
اولین عکس از یک زباله فضایی واقعی

شرکت ژاپنی "آستراسکیل" اولین عکس جهان از زباله های فضایی را منتشر کرده است که پس از نزدیک شدن یک ماهواره به صورت کنترل شده به آن گرفته شده است.

این عکس که توسط ماهواره ای ویژه از فاصله چند صد متری گرفته شده است، بخشی از یک راکت فضایی را نشان می دهد.

در اوایل این ماه، "آستراسکیل" توانست به طور ایمن یک حرکت کنترل شده توسط ماهواره خود به سمت زباله های فضایی ایجاد کند و در نتیجه تصویر گرفته شود. این شرکت انتظار دارد در آینده نزدیک این عملیات را تکرار کند تا از زوایای دیگر عکس های بیشتری بگیرد.


@rus_cosmos
#تاریخنگار_فضایی

در 28 آوریل 2016 اولین پرتاب از پایگاه فضایی واستوچنی انجام شد

در این پرتاب یک راکت سایوز 2.1a سه ماهواره را به مدار زمین حمل کرد.

تا به امروز ، چندین پرتاب از پایگاه فضایی واستوچنی انجام شده است (از جمله دو پرتاب در سال 2021) و همچنین برنامه هایی شامل توسعه مجتمع برای پرتابگر کلاس سنگین "آنگارا" و ایجاد زیرساخت برای پرتاب های سرنشین دار در این مرکز در حال تکمیل است

@rus_cosmos
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
لحظه جدا شدن ۲ بوستر کمکی شاتل فضایی پس از اتمام سوختشان

برنامه شاتل فضایی بدلیل ریسک بالا و هزینه زیاد در سال ۲۰۱۱ متوقف شد و سپس استفاده از راکت های فضایی یکبار مصرف و چندبار مصرف جایگزین آن شد.

@rus_cosmos
راکت فضایی کلاس متوسط ایران شروع نشده نابود شد.

بنابر خبر کوتاهی که در پایگاه خبری انصاف‌نیوز منتشر شده موعود شمخانی به اتهام دست داشتن در پرونده اختلاس ۱۳۰ هزار میلیارد تومانی بازداشت شده است. این اختلاس بیشتر از ۲ میلیارد دلار است که این هزینه بیشتر از هزینه ای است که کره جنوبی برای ساخت راکت کلاس متوسط خود انجام داده است.

تحقیقات و ساخت راکت نوری ساخت کره جنوبی که در ۲۱ اکتبر ۲۰۲۱ برای اولین بار به فضا پرتاب شد، برای کره جنوبی حدود ۲ تریلیون وون ( ۱.۶ میلیارد دلار) هزینه داشته است. وزن آن ۲۰۰ تن و طول آن ۴۸ متر است و دارای شش موتور سوخت مایع است.

این راکت فضایی توانایی حمل محموله ۳.۳ تنی به مدار پایین زمین و همچنین محموله ۱ تنی به مدار زمین آهنگ را دارد و تمام نیاز های کشور را می تواند تامین کند و حتی پروازهای تجاری هم انجام دهد.

در مجموع اختلاس شمخانی چیزی معادل ساخت این راکت فضایی است.

@rus_cosmos
#تاریخنگار_فضایی

در 29 آپریل 2021 ماژول فضایی تیان هی توسط راکت فضایی لانگ مارچ 5 بی به فضا پرتاب شد.
تیان هی اولین ماژول ایستگاه فضایی بزرگ مدولار چین است که به عنوان نخستین پرتاب از فاز نهایی برنامه تیانگونگ 3 وارد مدار شد.

در نهایت دو ماژول دیگر هم به این ماژول اضافه شد و این ایستگاه فضایی با جرم کلی 96 تن و ساختار T شکل تبدیل به سومین ایستگاه فضایی ماژولار تاریخ بشریت شد.


@rus_cosmos
2024/05/17 06:05:32
Back to Top
HTML Embed Code: