⭕️ ضرورت تقویت نهادهای حمایتی از زنان
🖌 صالح نقره‌کار؛ حقوقدان
♦️اصلاح قانون مهریه به تازگی به یکی از مباحث مهم در فضای عمومی و پارلمانی تبدیل شده است. پس از نامه آیت‌الله جعفر سبحانی به رئیس قوه قضاییه، بحث‌هایی در خصوص امکان پرداخت مهریه بر مبنای استطاعت مالی زوج به جریان افتاد. در این نامه، آیت‌الله سبحانی تأکید کردند که پرداخت مهریه باید متناسب با توان مالی مرد باشد و این موضوع از دو جنبه مورد توجه قرار گرفت؛ اول اینکه الزامی بودن پرداخت مهریه در شرایطی که مرد توان مالی ندارد، نه تنها از نظر شرعی معتبر نیست بلکه منجر به مشکلات اجتماعی و افزایش زندانیان به دلیل ناتوانی در پرداخت مهریه می‌شود.
◀️ بحث «عندالاستطاعه» و «عندالمطالبه» یکی از مهم‌ترین مسائل مطرح در این خصوص است. در حالی که «عندالمطالبه» به معنای الزام مرد به پرداخت مهریه به محض مطالبه همسر است، «عندالاستطاعه» شرایطی را تعریف می‌کند که پرداخت مهریه فقط در صورتی الزامی است که مرد توان مالی داشته باشد.
*️⃣ با توجه به نگرانی‌هایی که از سوی برخی فعالان حقوق زنان در مورد این اصلاحات مطرح شده، به ویژه نگرانی از کاهش سقف مهریه، باید گفت که هدف اصلی این اصلاحات حفظ حقوق زنان است.
⏹️ معتقدم که اصلاحات در زمینه مهریه باید همزمان با تقویت نهادهای حمایتی صورت گیرد. در کنار کاهش زندانیان مهریه باید مقررات مربوط به نفقه، اجرت‌المثل و تقسیم دارایی‌های مشترک به درستی اجرا شوند. از سوی دیگر باید تلاش کنیم که فرهنگ عمومی نسبت به مهریه تغییر کند.
⏺️ در نهایت باید گفت که اصلاح قانون مهریه یک گام مهم در راستای تعادل‌بخشی به حقوق زنان و مردان است. این اصلاحات نه تنها باید به کاهش مشکلات اجتماعی و قضائی کمک کند بلکه باید به بهبود شرایط زندگی خانوادگی و افزایش آگاهی عمومی در مورد مفهوم واقعی مهریه منجر شود. در صورتی که این اصلاحات با مشارکت واقعی زنان، حقوقدانان و دیگر نهادهای اجتماعی به مرحله اجرا برسد، می‌تواند گامی مؤثر در تحقق عدالت اجتماعی و حقوقی باشد.
🔺برای خواندن ادامه این مطلب به سایت سازندگی مراجعه کنید
https://saazandegi.ir/ضرورت-تقویت-نهادهای-حمایتی-از-زنان
درباره کاهش سقف مهریه با حفظ حقوق زنان
🖌 صالح نقره‌کار؛ حقوقدان
♦️اصلاح قانون مهریه به تازگی به یکی از مباحث مهم در فضای عمومی و پارلمانی تبدیل شده است. پس از نامه آیت‌الله جعفر سبحانی به رئیس قوه قضاییه، بحث‌هایی در خصوص امکان پرداخت مهریه بر مبنای استطاعت مالی زوج به جریان افتاد. در این نامه، آیت‌الله سبحانی تأکید کردند که پرداخت مهریه باید متناسب با توان مالی مرد باشد و این موضوع از دو جنبه مورد توجه قرار گرفت؛ اول اینکه الزامی بودن پرداخت مهریه در شرایطی که مرد توان مالی ندارد، نه تنها از نظر شرعی معتبر نیست بلکه منجر به مشکلات اجتماعی و افزایش زندانیان به دلیل ناتوانی در پرداخت مهریه می‌شود.
◀️ بحث «عندالاستطاعه» و «عندالمطالبه» یکی از مهم‌ترین مسائل مطرح در این خصوص است. در حالی که «عندالمطالبه» به معنای الزام مرد به پرداخت مهریه به محض مطالبه همسر است، «عندالاستطاعه» شرایطی را تعریف می‌کند که پرداخت مهریه فقط در صورتی الزامی است که مرد توان مالی داشته باشد.
*️⃣ با توجه به نگرانی‌هایی که از سوی برخی فعالان حقوق زنان در مورد این اصلاحات مطرح شده، به ویژه نگرانی از کاهش سقف مهریه، باید گفت که هدف اصلی این اصلاحات حفظ حقوق زنان است.
⏹️ معتقدم که اصلاحات در زمینه مهریه باید همزمان با تقویت نهادهای حمایتی صورت گیرد. در کنار کاهش زندانیان مهریه باید مقررات مربوط به نفقه، اجرت‌المثل و تقسیم دارایی‌های مشترک به درستی اجرا شوند. از سوی دیگر باید تلاش کنیم که فرهنگ عمومی نسبت به مهریه تغییر کند.
⏺️ در نهایت باید گفت که اصلاح قانون مهریه یک گام مهم در راستای تعادل‌بخشی به حقوق زنان و مردان است. این اصلاحات نه تنها باید به کاهش مشکلات اجتماعی و قضائی کمک کند بلکه باید به بهبود شرایط زندگی خانوادگی و افزایش آگاهی عمومی در مورد مفهوم واقعی مهریه منجر شود. در صورتی که این اصلاحات با مشارکت واقعی زنان، حقوقدانان و دیگر نهادهای اجتماعی به مرحله اجرا برسد، می‌تواند گامی مؤثر در تحقق عدالت اجتماعی و حقوقی باشد.
🔺برای خواندن ادامه این مطلب به سایت سازندگی مراجعه کنید
https://saazandegi.ir/ضرورت-تقویت-نهادهای-حمایتی-از-زنان
⭕️ افق جنگ یا صلح؟
♦️شرمالشیخ، شهری که پیش‌تر تنها به‌عنوان مقصدی گردشگری شناخته می‌شد، این روزها در مرکز توجه جهانی قرار گرفته است. روز دوشنبه ۲۱ مهرماه، رهبران بیش از ۲۰ کشور در این شهر گرد هم می‌آیند تا با حضور «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهوری ایالات متحده و «عبدالفتاح السیسی» رئیس‌جمهوری مصر برای نخستین بار پس از دو سال جنگ و ویرانی، توافقی برای صلح در غزه را مورد بررسی و امضا قرار دهند.
*️⃣ با این حال، واقعیت نشان می‌دهد که بسیاری از ناظران این نشست را بیشتر گامی مقدماتی می‌دانند تا نقطه پایانی بحران غزه. یکی از جنجالی‌ترین نکات، عدم دعوت از تشکیلات خودگردان فلسطین است. مصر دلیل این تصمیم را مخالفت تشکیلات خودگردان با طرح ترامپ برای نوار غزه اعلام کرده و گفته است که حضور آنها ضروری نبوده است. این امر نگرانی‌هایی جدی درباره مشروعیت و قابلیت اجرایی توافق احتمالی ایجاد کرده است.آمادگی‌های امنیتی در شرمالشیخ نیز دیده می‌شود.
⏺️ بر اساس منابع خبری، سند نهایی اجلاس شامل محورهایی حیاتی مانند «آتش‌بس فوری»، «تبادل گسترده اسرا و گروگان‌ها» و «بسته بازسازی غزه» خواهد بود. این بسته بازسازی که توسط کشورهای ثروتمند منطقه و قدرت‌های جهانی تأمین مالی می‌شود شامل ایجاد زیرساخت‌های انسانی و اقتصادی در غزه است و هدف آن بازسازی زندگی روزمره مردم پس از سال‌ها جنگ و محاصره است.
◀️ تحلیلگران معتقدند که اجلاس شرمالشیخ می‌تواند، نقطه آغازی برای روند تازه‌ای در مسیر صلح باشد اما تأثیر فوری آن محدود خواهد بود. یک دیپلمات غربی تأکید کرده است: «توافق واقعی نه در سالن‌های اجلاس بلکه در گفت‌وگوهای پشت‌پرده‌ای شکل خواهد گرفت که هفته‌ها و شاید ماه‌ها ادامه پیدا کند». در نهایت، شرمالشیخ ممکن است صحنه امضای بزرگ‌ترین توافق پس از آغاز جنگ غزه باشد اما پرسش اصلی همچنان پابرجاست: آیا این بار صلح از کاغذ به واقعیت تبدیل خواهد شد یا همچون بسیاری از نشست‌های گذشته، تنها یادگاری دیگری از امیدهای ناتمام خاورمیانه باقی خواهد ماند؟
🔺برای خواندن ادامه این مطلب به سایت سازندگی مراجعه کنید
https://saazandegi.ir/افق-جنگ-یا-صلح؟
رهبران ۲۰ کشور جهان در اجلاس شرمالشیخ برای آینده خاورمیانه تصمیم می‌گیرند
♦️شرمالشیخ، شهری که پیش‌تر تنها به‌عنوان مقصدی گردشگری شناخته می‌شد، این روزها در مرکز توجه جهانی قرار گرفته است. روز دوشنبه ۲۱ مهرماه، رهبران بیش از ۲۰ کشور در این شهر گرد هم می‌آیند تا با حضور «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهوری ایالات متحده و «عبدالفتاح السیسی» رئیس‌جمهوری مصر برای نخستین بار پس از دو سال جنگ و ویرانی، توافقی برای صلح در غزه را مورد بررسی و امضا قرار دهند.
*️⃣ با این حال، واقعیت نشان می‌دهد که بسیاری از ناظران این نشست را بیشتر گامی مقدماتی می‌دانند تا نقطه پایانی بحران غزه. یکی از جنجالی‌ترین نکات، عدم دعوت از تشکیلات خودگردان فلسطین است. مصر دلیل این تصمیم را مخالفت تشکیلات خودگردان با طرح ترامپ برای نوار غزه اعلام کرده و گفته است که حضور آنها ضروری نبوده است. این امر نگرانی‌هایی جدی درباره مشروعیت و قابلیت اجرایی توافق احتمالی ایجاد کرده است.آمادگی‌های امنیتی در شرمالشیخ نیز دیده می‌شود.
⏺️ بر اساس منابع خبری، سند نهایی اجلاس شامل محورهایی حیاتی مانند «آتش‌بس فوری»، «تبادل گسترده اسرا و گروگان‌ها» و «بسته بازسازی غزه» خواهد بود. این بسته بازسازی که توسط کشورهای ثروتمند منطقه و قدرت‌های جهانی تأمین مالی می‌شود شامل ایجاد زیرساخت‌های انسانی و اقتصادی در غزه است و هدف آن بازسازی زندگی روزمره مردم پس از سال‌ها جنگ و محاصره است.
◀️ تحلیلگران معتقدند که اجلاس شرمالشیخ می‌تواند، نقطه آغازی برای روند تازه‌ای در مسیر صلح باشد اما تأثیر فوری آن محدود خواهد بود. یک دیپلمات غربی تأکید کرده است: «توافق واقعی نه در سالن‌های اجلاس بلکه در گفت‌وگوهای پشت‌پرده‌ای شکل خواهد گرفت که هفته‌ها و شاید ماه‌ها ادامه پیدا کند». در نهایت، شرمالشیخ ممکن است صحنه امضای بزرگ‌ترین توافق پس از آغاز جنگ غزه باشد اما پرسش اصلی همچنان پابرجاست: آیا این بار صلح از کاغذ به واقعیت تبدیل خواهد شد یا همچون بسیاری از نشست‌های گذشته، تنها یادگاری دیگری از امیدهای ناتمام خاورمیانه باقی خواهد ماند؟
🔺برای خواندن ادامه این مطلب به سایت سازندگی مراجعه کنید
https://saazandegi.ir/افق-جنگ-یا-صلح؟
❤1
⭕️ نمایش صلح‌طلبی
"دونالد ترامپ" در اظهاراتی متناقض، هم ایران را تهدید کرد و هم خواستار گفت‌وگو و مذاکره با ایران شد. او حتی مدعی شد که تهران در حال حرکت به سمت توافقی تازه با واشنگتن است
♦️قلب واقعیت
دو روایت متفاوت درباره چگونگی مطلع‌شدن رئیس‌جمهور وقت از شلیک به هواپیمایی اوکراینی
♦️آینده غزه
"قاسم محبعلی"
♦️نوبل نوآوری
درباره برندگان نوبل اقتصاد
♦️شهریار خردمند
درباره "کوروش" و همبستگی ملی
♦️سرمقاله: راهی میان تسلیم و پرهیز
باید به انفعال دیپلماتیک پایان داد و جهان را شگفت‌زده کرد، چنانکه حماس چنین کرد
به‌قلم؛ محمد قوچانی؛ رئیس کمیته سیاسی حزب کارگزاران سازندگی ایران
🔺در شماره ۲۰۸٦ روزنامه #سازندگی بخوانید
@Saazandeginews
"دونالد ترامپ" در اظهاراتی متناقض، هم ایران را تهدید کرد و هم خواستار گفت‌وگو و مذاکره با ایران شد. او حتی مدعی شد که تهران در حال حرکت به سمت توافقی تازه با واشنگتن است
♦️قلب واقعیت
دو روایت متفاوت درباره چگونگی مطلع‌شدن رئیس‌جمهور وقت از شلیک به هواپیمایی اوکراینی
♦️آینده غزه
"قاسم محبعلی"
♦️نوبل نوآوری
درباره برندگان نوبل اقتصاد
♦️شهریار خردمند
درباره "کوروش" و همبستگی ملی
♦️سرمقاله: راهی میان تسلیم و پرهیز
باید به انفعال دیپلماتیک پایان داد و جهان را شگفت‌زده کرد، چنانکه حماس چنین کرد
به‌قلم؛ محمد قوچانی؛ رئیس کمیته سیاسی حزب کارگزاران سازندگی ایران
🔺در شماره ۲۰۸٦ روزنامه #سازندگی بخوانید
@Saazandeginews
👍2
⭕️ نمایش صلح‌طلبی
♦️در حالی که هنوز زخم‌های جنگ غزه التیام نیافته، دونالد ترامپ با چهره‌ای پیروزمندانه در پارلمان اسرائیل ظاهر شد و از «پایان جنگ» سخن گفت. او توافق تازه میان اسرائیل و حماس را «دستاوردی تاریخی» نامید و گفت این توافق، نتیجه فشارهای مشترک واشنگتن و متحدان عربش بر حماس بوده است. اما فراتر از این واژه‌های پرطمطراق، واقعیت میدانی پیچیده‌تر است. ترامپ در سخنانش مدعی شد، ایران «در حال حرکت به سمت توافقی تازه با واشنگتن» است؛ جمله‌ای که اگرچه بلافاصله تیتر خبرگزاری‌ها شد اما نشانه‌هایی از آن در ایران نه تنها دیده نمیشود بلکه ایران پیش از آن از شرکت در اجلاس شرمالشیخ انصراف داد و تاکید کرد، نمی‌تواند باب گفت‌وگوی تازه‌ای را با ترامپ آن هم زیر فشار و تهدید آغاز کند.
❇️ طبق گزارش رویترز، اسرائیل در چارچوب این توافق متعهد شده است حدود ۲۵۰ زندانی فلسطینی محکوم به حبس ابد و بیش از ۱۷۰۰ بازداشتی از نوار غزه را آزاد کند. در مقابل، گروه‌های مقاومت نیز تمامی ۲۰ گروگان زنده را تحویل داده‌اند و اجساد چند گروگان جان‌باخته نیز در مسیر انتقال به اسرائیل است.
در میانه اجرای توافق، سفر غیرمنتظره «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهور ایالات متحده به اسرائیل، بُعدی تازه به این تحولات بخشید. حضور او در کنست و سخنرانی احساسی‌اش با عنوان «طلوع خاورمیانه‌ای نو» به تیتر نخست رسانه‌های جهان تبدیل شد. ترامپ در نطق خود گفت: «آزادی گروگان‌ها نقطه عطفی تاریخی است. ما به پایان عصر ترور و مرگ نزدیک شده‌ایم و زمان آن رسیده که صلح را بسازیم». او از رهبران منطقه خواست، خشونت را کنار بگذارند و با همکاری برای بازسازی غزه گام بردارند. رئیس‌جمهور آمریکا وعده داد، واشنگتن از طرح‌های بازسازی و ارسال کمک‌های انسانی حمایت خواهد کرد.
کاخ سفید در بیانیه‌ای رسمی اعلام کرد که ساختار مذاکرات و تضمین‌های تبادل گروگان‌ها تحت هدایت واشنگتن شکل گرفته است. با این حال تحلیلگران تردید دارند که ایالات متحده در مقام «تضمین‌گر پایدار» باقی بماند. طبق توافق، گروهی از ناظران بین‌المللی متشکل از نیروهای آمریکایی، مصری و قطری، مأمور نظارت بر آتش‌بس و توزیع کمک‌های بشردوستانه خواهند بود.
در داخل اسرائیل، «بنیامین نتانیاهو» نخست‌وزیر این رژیم در سخنرانی خود در کنست از نقش ترامپ در پیشبرد توافق قدردانی کرد و آزادی گروگان‌ها را «پیروزی ملی» خواند. او با لحنی دوگانه گفت: «ما از رئیس‌جمهور آمریکا برای حمایت قاطعش سپاسگزاریم اما اجازه نخواهیم داد، تهدید علیه شهروندان اسرائیل بازگردد». نتانیاهو تأکید کرد که هر روند سیاسی آینده باید تضمین کند که گروه‌هایی مانند حماس دیگر توان تهدید اسرائیل را نداشته باشند.
در سوی دیگر، نوار غزه با چالشی عظیم روبه‌روست. زیرساخت‌های حیاتی ویران شده، بیمارستان‌ها و مدارس آسیب دیده‌اند و هزاران خانواده آواره در انتظار کمک‌های بشردوستانه هستند.
توافق اخیر، در بهترین حالت، فرصتی کوتاه برای نفس کشیدن در میانه جنگی فرسایشی است. اما همین توقف نیز می‌تواند، نقطه آغاز تحولی بزرگ باشد؛ اگر بازیگران منطقه‌ای و جهانی اراده لازم برای عبور از «دیپلماسی نمادین» به «راه‌حل واقعی» را داشته باشند.
🔺برای خواندن ادامه این مطلب به سایت سازندگی مراجعه کنید
https://saazandegi.ir/نمایش-صلح-طلبی
دونالد ترامپ در اظهاراتی متناقض، هم ایران را تهدید کرد و هم خواستار گفت‌وگو و مذاکره با ایران شد
او حتی مدعی شد که تهران در حال حرکت به سمت توافقی تازه با واشنگتن است
♦️در حالی که هنوز زخم‌های جنگ غزه التیام نیافته، دونالد ترامپ با چهره‌ای پیروزمندانه در پارلمان اسرائیل ظاهر شد و از «پایان جنگ» سخن گفت. او توافق تازه میان اسرائیل و حماس را «دستاوردی تاریخی» نامید و گفت این توافق، نتیجه فشارهای مشترک واشنگتن و متحدان عربش بر حماس بوده است. اما فراتر از این واژه‌های پرطمطراق، واقعیت میدانی پیچیده‌تر است. ترامپ در سخنانش مدعی شد، ایران «در حال حرکت به سمت توافقی تازه با واشنگتن» است؛ جمله‌ای که اگرچه بلافاصله تیتر خبرگزاری‌ها شد اما نشانه‌هایی از آن در ایران نه تنها دیده نمیشود بلکه ایران پیش از آن از شرکت در اجلاس شرمالشیخ انصراف داد و تاکید کرد، نمی‌تواند باب گفت‌وگوی تازه‌ای را با ترامپ آن هم زیر فشار و تهدید آغاز کند.
❇️ طبق گزارش رویترز، اسرائیل در چارچوب این توافق متعهد شده است حدود ۲۵۰ زندانی فلسطینی محکوم به حبس ابد و بیش از ۱۷۰۰ بازداشتی از نوار غزه را آزاد کند. در مقابل، گروه‌های مقاومت نیز تمامی ۲۰ گروگان زنده را تحویل داده‌اند و اجساد چند گروگان جان‌باخته نیز در مسیر انتقال به اسرائیل است.
سخنرانی ترامپ در کنست
در میانه اجرای توافق، سفر غیرمنتظره «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهور ایالات متحده به اسرائیل، بُعدی تازه به این تحولات بخشید. حضور او در کنست و سخنرانی احساسی‌اش با عنوان «طلوع خاورمیانه‌ای نو» به تیتر نخست رسانه‌های جهان تبدیل شد. ترامپ در نطق خود گفت: «آزادی گروگان‌ها نقطه عطفی تاریخی است. ما به پایان عصر ترور و مرگ نزدیک شده‌ایم و زمان آن رسیده که صلح را بسازیم». او از رهبران منطقه خواست، خشونت را کنار بگذارند و با همکاری برای بازسازی غزه گام بردارند. رئیس‌جمهور آمریکا وعده داد، واشنگتن از طرح‌های بازسازی و ارسال کمک‌های انسانی حمایت خواهد کرد.
نقش آمریکا
کاخ سفید در بیانیه‌ای رسمی اعلام کرد که ساختار مذاکرات و تضمین‌های تبادل گروگان‌ها تحت هدایت واشنگتن شکل گرفته است. با این حال تحلیلگران تردید دارند که ایالات متحده در مقام «تضمین‌گر پایدار» باقی بماند. طبق توافق، گروهی از ناظران بین‌المللی متشکل از نیروهای آمریکایی، مصری و قطری، مأمور نظارت بر آتش‌بس و توزیع کمک‌های بشردوستانه خواهند بود.
قدردانی نتانیاهو و نگرانی‌های تازه
در داخل اسرائیل، «بنیامین نتانیاهو» نخست‌وزیر این رژیم در سخنرانی خود در کنست از نقش ترامپ در پیشبرد توافق قدردانی کرد و آزادی گروگان‌ها را «پیروزی ملی» خواند. او با لحنی دوگانه گفت: «ما از رئیس‌جمهور آمریکا برای حمایت قاطعش سپاسگزاریم اما اجازه نخواهیم داد، تهدید علیه شهروندان اسرائیل بازگردد». نتانیاهو تأکید کرد که هر روند سیاسی آینده باید تضمین کند که گروه‌هایی مانند حماس دیگر توان تهدید اسرائیل را نداشته باشند.
چالش بازسازی غزه
در سوی دیگر، نوار غزه با چالشی عظیم روبه‌روست. زیرساخت‌های حیاتی ویران شده، بیمارستان‌ها و مدارس آسیب دیده‌اند و هزاران خانواده آواره در انتظار کمک‌های بشردوستانه هستند.
آینده‌ای پرابهام
توافق اخیر، در بهترین حالت، فرصتی کوتاه برای نفس کشیدن در میانه جنگی فرسایشی است. اما همین توقف نیز می‌تواند، نقطه آغاز تحولی بزرگ باشد؛ اگر بازیگران منطقه‌ای و جهانی اراده لازم برای عبور از «دیپلماسی نمادین» به «راه‌حل واقعی» را داشته باشند.
🔺برای خواندن ادامه این مطلب به سایت سازندگی مراجعه کنید
https://saazandegi.ir/نمایش-صلح-طلبی
👍2
⭕️ راهی میان تسلیم و پرهیز
🖌 محمد قوچانی؛ رئیس کمیته سیاسی حزب کارگزاران سازندگی ایران
♦️تصمیم دولت ایران برای رد دعوت دولت مصر به اجلاس شرمالشیخ در هر دو سطح رئیس‌جمهور و وزیر امور خارجه گرچه اصولگرایانه می‌نماید اما دولت را در برابر پرسش‌های جدی قرار می‌دهد:
1️⃣ یکم. استدلال دولت این است که نمی‌تواند با مهاجمان دور یک میز بنشیند. پس چرا در نیویورک به روایت سخنگوی دولت، منتظر استیو ویتکاف بودند؟ و از او گله می‌کنند که سر قرار نیامده است؟
2️⃣ دوم. فرض بر این قرار گرفته که متجاوز و قربانی نباید دور یک میز باشند. با این منطق چرا جنبش حماس که قربانی مستقیم جنایت‌های اسرائیل با حمایت‌های آمریکاست به شرمالشیخ می‌رود؟
3️⃣ سوم. جالب اینجاست که ایران از دیپلماسی حماس حمایت می‌کند و حتی در این رد دعوت مصر باز هم از روند صلح با حماس حمایت کرده که اقدامی درست است. یعنی هزینه را می‌دهیم اما فایده نمی‌بریم!
4️⃣ چهارم. اگر در شرمالشیخ- در هر سطحی- حضور می‌یافتیم، می‌توانستیم با صدای بلند به آمریکا و اسرائیل اعتراض کنیم بدون آنکه به عنوان مخل صلح شناخته شویم.
5️⃣ پنجم. با تعمیم استدلال عدم مذاکره با مهاجمان به ایران، استقبال وزیر امور خارجه ایران در گفت‌وگوی پریشب با تلویزیون از احتمال مذاکره غیرمستقیم با آمریکا دچار تناقض می‌شود.
6️⃣ ششم. با توجه به توقف حملات انصارالله یمن و راهبرد عاقلانه صبر و انتظار حزب‌الله لبنان و دیپلماسی شرفتمندانه صلح حماس و حتی سیاست اعلامی ایران در استقبال از صلح ابتکار عمل ما در برابر شرمالشیخ چه خواهد بود؟
7️⃣ هفتم. اسرائیل و ایران دو غایب بزرگ شرمالشیخ هستند. با توجه به نقش مصر و ترکیه در اتحاد اسلام علیه اسرائیل- که ظاهرا دوستان ایران هم هستند- جایگاه آینده ما در جهان اسلام کجاست؟
✳️ اگر تفکر دیجیتالی را به تفکر آنالوگ برگردانیم، می‌توان به جز صفر و صد عددهای دیگری هم پیدا کرد. میان تسلیم و پرهیز راه سومی هم هست و آن مبارزه فعال با استعمار جدید غرب است. باید به انفعال دیپلماتیک پایان داد و جهان را شگفت‌زده کرد. چنانکه حماس چنین کرد و ثابت کرد مقاومت یک شکل ندارد. وزارت امور خارجه و هیات دولت مسوولیت دارد به عنوان عقل منفصل حاکمیت، گزینه‌های فراخ‌تری پیش پای کشور قرار دهد و به جای کارگزاری صرف، کار کارشناسی کند.
❇️ وقتی جنگ رخ داده است آیا می‌توان همچنان در تعلیق زندگی و حتی مبارزه کرد؟ ما می‌توانستیم مثلا در سطح دبیر شورای عالی امنیت ملی در این اجلاس حضور یابیم و دوستان‌مان از جمله حماس، ترکیه و مصر که نمی‌خواهند، اسرائیل یکه‌تاز منطقه شود را خوشحال کنیم و آن مرد دیوانه و مستعمره‌اش در آسیای غربی را دیوانه‌تر کنیم.
🔺برای خواندن ادامه این مطلب به سایت سازندگی مراجعه کنید
https://saazandegi.ir/راهی-میان-تسلیم-و-پرهیز
باید به انفعال دیپلماتیک پایان داد و جهان را شگفت‌زده کرد، چنانکه حماس چنین کرد
🖌 محمد قوچانی؛ رئیس کمیته سیاسی حزب کارگزاران سازندگی ایران
♦️تصمیم دولت ایران برای رد دعوت دولت مصر به اجلاس شرمالشیخ در هر دو سطح رئیس‌جمهور و وزیر امور خارجه گرچه اصولگرایانه می‌نماید اما دولت را در برابر پرسش‌های جدی قرار می‌دهد:
1️⃣ یکم. استدلال دولت این است که نمی‌تواند با مهاجمان دور یک میز بنشیند. پس چرا در نیویورک به روایت سخنگوی دولت، منتظر استیو ویتکاف بودند؟ و از او گله می‌کنند که سر قرار نیامده است؟
2️⃣ دوم. فرض بر این قرار گرفته که متجاوز و قربانی نباید دور یک میز باشند. با این منطق چرا جنبش حماس که قربانی مستقیم جنایت‌های اسرائیل با حمایت‌های آمریکاست به شرمالشیخ می‌رود؟
3️⃣ سوم. جالب اینجاست که ایران از دیپلماسی حماس حمایت می‌کند و حتی در این رد دعوت مصر باز هم از روند صلح با حماس حمایت کرده که اقدامی درست است. یعنی هزینه را می‌دهیم اما فایده نمی‌بریم!
4️⃣ چهارم. اگر در شرمالشیخ- در هر سطحی- حضور می‌یافتیم، می‌توانستیم با صدای بلند به آمریکا و اسرائیل اعتراض کنیم بدون آنکه به عنوان مخل صلح شناخته شویم.
5️⃣ پنجم. با تعمیم استدلال عدم مذاکره با مهاجمان به ایران، استقبال وزیر امور خارجه ایران در گفت‌وگوی پریشب با تلویزیون از احتمال مذاکره غیرمستقیم با آمریکا دچار تناقض می‌شود.
6️⃣ ششم. با توجه به توقف حملات انصارالله یمن و راهبرد عاقلانه صبر و انتظار حزب‌الله لبنان و دیپلماسی شرفتمندانه صلح حماس و حتی سیاست اعلامی ایران در استقبال از صلح ابتکار عمل ما در برابر شرمالشیخ چه خواهد بود؟
7️⃣ هفتم. اسرائیل و ایران دو غایب بزرگ شرمالشیخ هستند. با توجه به نقش مصر و ترکیه در اتحاد اسلام علیه اسرائیل- که ظاهرا دوستان ایران هم هستند- جایگاه آینده ما در جهان اسلام کجاست؟
✳️ اگر تفکر دیجیتالی را به تفکر آنالوگ برگردانیم، می‌توان به جز صفر و صد عددهای دیگری هم پیدا کرد. میان تسلیم و پرهیز راه سومی هم هست و آن مبارزه فعال با استعمار جدید غرب است. باید به انفعال دیپلماتیک پایان داد و جهان را شگفت‌زده کرد. چنانکه حماس چنین کرد و ثابت کرد مقاومت یک شکل ندارد. وزارت امور خارجه و هیات دولت مسوولیت دارد به عنوان عقل منفصل حاکمیت، گزینه‌های فراخ‌تری پیش پای کشور قرار دهد و به جای کارگزاری صرف، کار کارشناسی کند.
❇️ وقتی جنگ رخ داده است آیا می‌توان همچنان در تعلیق زندگی و حتی مبارزه کرد؟ ما می‌توانستیم مثلا در سطح دبیر شورای عالی امنیت ملی در این اجلاس حضور یابیم و دوستان‌مان از جمله حماس، ترکیه و مصر که نمی‌خواهند، اسرائیل یکه‌تاز منطقه شود را خوشحال کنیم و آن مرد دیوانه و مستعمره‌اش در آسیای غربی را دیوانه‌تر کنیم.
🔺برای خواندن ادامه این مطلب به سایت سازندگی مراجعه کنید
https://saazandegi.ir/راهی-میان-تسلیم-و-پرهیز
👍1
⭕️ قلب واقعیت
♦️پس از گذشت حدود ۶ سال از سقوط تلخ هواپیمای اوکراینی در آسمان تهران، روایت تازه‌ای از چگونگی مطلع شدن حسن روحانی، رئیس‌جمهور وقت از حادثه از زبان علی شمخانی، دبیر وقت شورای عالی امنیت ملی منتشر شده است؛ روایتی که در ظاهر قصد روشنگری دارد اما در عمل بیشتر به بازتعریف یک پرونده بسته می‌ماند. شمخانی در سخنان اخیر خود مدعی شده است که حسن روحانی، رئیس‌جمهور وقت از همان ساعات اولیه از ماجرا آگاه بوده و با وجود این اطلاع سه روز سکوت کرده تا شورای عالی امنیت ملی تصمیم به اطلاع‌رسانی بگیرد.
◀️ شمخانی در اظهارات اخیر خود گفته است: «به محض اطلاع از حادثه شخصا موضوع را به رئیس‌جمهور منتقل کردم. ایشان در جریان قرار گرفت و گفت باید منتظر تصمیم شورای عالی امنیت ملی بمانیم. وظیفه‌ای نداشتم که این خبر را به آقای ظریف اعلام کنم». او در بخش دیگری از سخنانش افزوده است که «شورا تصمیم گرفت تا بررسی کامل علت حادثه از اعلام رسمی خودداری شود». در مقابل واعظی در شرح همان روزها گفته بود: «آقای روحانی تا صبح جمعه از ماجرا خبر نداشت. وقتی از واقعیت باخبر شد، گفت بلافاصله باید اطلاع‌رسانی کنیم و مردم را در جریان بگذاریم».
🔰این دو روایت نه‌تنها هم‌پوشانی ندارند بلکه در نقطه مقابل هم قرار می‌گیرند؛ در یکی روحانی از آغاز مطلع و ساکت است و در دیگری، بی‌اطلاع اما پیگیر روشن شدن واقعیت و انتشار آن. اگر ادعای شمخانی درست باشد، پس روایت واعظی درباره «اصرار روحانی بر اعلام سریع حقیقت» عملا فرو می‌ریزد اما اگر گفته واعظی به واقعیت نزدیک‌تر باشد، روایت شمخانی رنگ و بوی تسویه‌حساب سیاسی می‌گیرد.
✴️ در سال‌های اخیر فایل صوتی از گفت‌وگوی محمدجواد ظریف و سعید لیلاز درز پیدا کرد که در بخشی از آن ظریف به روایت ماجرای هواپیمای اوکراینی پرداخته است. ظریف در این گفت‌وگو می‌گوید: «صبح چهارشنبه هواپیمای اوکراینی را زدند، من ظهر جمعه رفتم جلسه ویژه دبیرخانه شورای امنیت و عرض کردم که حالا دنیا می‌گوید موشک خورده است، اگر واقعا موشک خورده است، بگویید تا ببینیم چطور می‌توانیم علاج کنیم. خدا شاهد است آنگونه با من برخورد کردند که انگار کفر ابلیس گفتم».
اما نکته پرسش‌برانگیز، زمان انتشار این سخنان است. چرا شمخانی با وجود گذشت سال‌ها از آن حادثه، اکنون تصمیم گرفته، جزئیاتی را مطرح کند که می‌داند بازتاب سنگینی خواهد داشت؟ پاسخ احتمالی را باید در شرایط کنونی سیاست داخلی جست‌وجو کرد. در ماه‌های اخیر، فضای سیاسی کشور شاهد بازآرایی قدرت میان جناح‌های مختلف بوده و شمخانی نیز پس از کناره‌گیری از دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی در موقعیتی تازه قرار گرفته است.
✳️ حالا روایت تازه شمخانی با بیان اینکه روحانی از ابتدا از واقعیت باخبر بوده عملا آن خشم را دوباره زنده می‌کند و گویی می‌خواهد نشان دهد، بی‌اعتمادی آن روزها بی‌دلیل هم نبوده است. اما در این میان غایب بزرگ ماجرا همچنان خود شمخانی است، کسی که باید توضیح دهد در جایگاه دبیری نهادی که مسئول امنیت ملی کشور است، چه نقشی در تصمیم‌سازی یا تأخیر اطلاع‌رسانی داشته است.
نقد اصلی به سخنان تازه شمخانی اما نه در محتوا بلکه در ماهیت و زمان بیان آن است. هر روایتی که سال‌ها بعد از وقوع حادثه مطرح می‌شود، به‌ویژه وقتی از زبان یکی از مقامات اصلی ماجرا باشد، باید با مستندات دقیق همراه باشد. اما شمخانی در اظهاراتش به هیچ سند مشخصی اشاره نکرده جز نقل شفاهی از گفت‌وگو با رئیس‌جمهور. این شیوه نه‌تنها برای افکار عمومی قانع‌کننده نیست بلکه نوعی بازنویسی سیاسی تاریخ را تداعی می‌کند؛ تلاشی برای بازتعریف نقش‌ها در حافظه عمومی.
❇️ روایت شمخانی بیش از آنکه پرده از حقیقتی تازه بردارد، یادآور زخمی قدیمی است؛ زخم عدم شفافیت. افکار عمومی امروز بیش از هر چیز خسته از بازنویسی‌های متناقض و دیرهنگام است. حقیقت نه در خاطرات شفاهی مقامات بلکه در شفاف‌سازی نهادی و ثبت مستندات قابل دسترس برای مردم معنا پیدا می‌کند.
🔺برای خواندن ادامه این مطلب به سایت سازندگی مراجعه کنید
https://saazandegi.ir/قلب-واقعیت
دو روایت متفاوت درباره چگونگی مطلع شدن رئیس‌جمهور وقت از شلیک به هواپیمایی اوکراینی
♦️پس از گذشت حدود ۶ سال از سقوط تلخ هواپیمای اوکراینی در آسمان تهران، روایت تازه‌ای از چگونگی مطلع شدن حسن روحانی، رئیس‌جمهور وقت از حادثه از زبان علی شمخانی، دبیر وقت شورای عالی امنیت ملی منتشر شده است؛ روایتی که در ظاهر قصد روشنگری دارد اما در عمل بیشتر به بازتعریف یک پرونده بسته می‌ماند. شمخانی در سخنان اخیر خود مدعی شده است که حسن روحانی، رئیس‌جمهور وقت از همان ساعات اولیه از ماجرا آگاه بوده و با وجود این اطلاع سه روز سکوت کرده تا شورای عالی امنیت ملی تصمیم به اطلاع‌رسانی بگیرد.
◀️ شمخانی در اظهارات اخیر خود گفته است: «به محض اطلاع از حادثه شخصا موضوع را به رئیس‌جمهور منتقل کردم. ایشان در جریان قرار گرفت و گفت باید منتظر تصمیم شورای عالی امنیت ملی بمانیم. وظیفه‌ای نداشتم که این خبر را به آقای ظریف اعلام کنم». او در بخش دیگری از سخنانش افزوده است که «شورا تصمیم گرفت تا بررسی کامل علت حادثه از اعلام رسمی خودداری شود». در مقابل واعظی در شرح همان روزها گفته بود: «آقای روحانی تا صبح جمعه از ماجرا خبر نداشت. وقتی از واقعیت باخبر شد، گفت بلافاصله باید اطلاع‌رسانی کنیم و مردم را در جریان بگذاریم».
🔰این دو روایت نه‌تنها هم‌پوشانی ندارند بلکه در نقطه مقابل هم قرار می‌گیرند؛ در یکی روحانی از آغاز مطلع و ساکت است و در دیگری، بی‌اطلاع اما پیگیر روشن شدن واقعیت و انتشار آن. اگر ادعای شمخانی درست باشد، پس روایت واعظی درباره «اصرار روحانی بر اعلام سریع حقیقت» عملا فرو می‌ریزد اما اگر گفته واعظی به واقعیت نزدیک‌تر باشد، روایت شمخانی رنگ و بوی تسویه‌حساب سیاسی می‌گیرد.
✴️ در سال‌های اخیر فایل صوتی از گفت‌وگوی محمدجواد ظریف و سعید لیلاز درز پیدا کرد که در بخشی از آن ظریف به روایت ماجرای هواپیمای اوکراینی پرداخته است. ظریف در این گفت‌وگو می‌گوید: «صبح چهارشنبه هواپیمای اوکراینی را زدند، من ظهر جمعه رفتم جلسه ویژه دبیرخانه شورای امنیت و عرض کردم که حالا دنیا می‌گوید موشک خورده است، اگر واقعا موشک خورده است، بگویید تا ببینیم چطور می‌توانیم علاج کنیم. خدا شاهد است آنگونه با من برخورد کردند که انگار کفر ابلیس گفتم».
هدف روایت تازه
اما نکته پرسش‌برانگیز، زمان انتشار این سخنان است. چرا شمخانی با وجود گذشت سال‌ها از آن حادثه، اکنون تصمیم گرفته، جزئیاتی را مطرح کند که می‌داند بازتاب سنگینی خواهد داشت؟ پاسخ احتمالی را باید در شرایط کنونی سیاست داخلی جست‌وجو کرد. در ماه‌های اخیر، فضای سیاسی کشور شاهد بازآرایی قدرت میان جناح‌های مختلف بوده و شمخانی نیز پس از کناره‌گیری از دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی در موقعیتی تازه قرار گرفته است.
✳️ حالا روایت تازه شمخانی با بیان اینکه روحانی از ابتدا از واقعیت باخبر بوده عملا آن خشم را دوباره زنده می‌کند و گویی می‌خواهد نشان دهد، بی‌اعتمادی آن روزها بی‌دلیل هم نبوده است. اما در این میان غایب بزرگ ماجرا همچنان خود شمخانی است، کسی که باید توضیح دهد در جایگاه دبیری نهادی که مسئول امنیت ملی کشور است، چه نقشی در تصمیم‌سازی یا تأخیر اطلاع‌رسانی داشته است.
ضرورت پایان دادن به سیاست روایت‌سازی
نقد اصلی به سخنان تازه شمخانی اما نه در محتوا بلکه در ماهیت و زمان بیان آن است. هر روایتی که سال‌ها بعد از وقوع حادثه مطرح می‌شود، به‌ویژه وقتی از زبان یکی از مقامات اصلی ماجرا باشد، باید با مستندات دقیق همراه باشد. اما شمخانی در اظهاراتش به هیچ سند مشخصی اشاره نکرده جز نقل شفاهی از گفت‌وگو با رئیس‌جمهور. این شیوه نه‌تنها برای افکار عمومی قانع‌کننده نیست بلکه نوعی بازنویسی سیاسی تاریخ را تداعی می‌کند؛ تلاشی برای بازتعریف نقش‌ها در حافظه عمومی.
❇️ روایت شمخانی بیش از آنکه پرده از حقیقتی تازه بردارد، یادآور زخمی قدیمی است؛ زخم عدم شفافیت. افکار عمومی امروز بیش از هر چیز خسته از بازنویسی‌های متناقض و دیرهنگام است. حقیقت نه در خاطرات شفاهی مقامات بلکه در شفاف‌سازی نهادی و ثبت مستندات قابل دسترس برای مردم معنا پیدا می‌کند.
🔺برای خواندن ادامه این مطلب به سایت سازندگی مراجعه کنید
https://saazandegi.ir/قلب-واقعیت
👍3
⭕️ آینده غزه
🖌 قاسم محبعلی؛ مدیرکل پیشین خاورمیانه وزارت خارجه
♦️در ظاهر، توافق آتش‌بس غزه شامل آزادی بخشی از گروگان‌های اسرائیلی و تعدادی از اسرای فلسطینی، ورود کمک‌های انسانی و کاهش موقت حملات است. اما این تنها سطحی از ماجراست؛ چراکه در عمق آن، پرونده‌هایی بسیار سنگین‌تر مانند نحوه اداره غزه، خلع سلاح حماس، بازسازی و حتی تعیین وضعیت نهایی این منطقه در جریان است. مساله اداره غزه پس از جنگ به یکی از چالش‌های اصلی تبدیل شده است. اسرائیل می‌خواهد، اطمینان یابد حماس دیگر به عنوان نیروی نظامی یا سیاسی بازنخواهد گشت، در حالی که واشنگتن ترجیح می‌دهد، سازوکاری چندجانبه شامل تشکیلات خودگردان فلسطین و برخی کشورهای عربی بر این منطقه نظارت کنند.
◀️ فاصله میان مواضع تل‌آویو و طرف‌های فلسطینی، آنچنان زیاد است که حتی طرح پیشنهادی دونالد ترامپ نیز در تفسیر و اجرا با اختلافات عمیق مواجه شده است. اسرائیل این طرح را به‌گونه‌ای می‌خواند که دستش را برای کنترل امنیتی و شهرک‌سازی باز بگذارد، در حالی که آمریکایی‌ها و برخی عرب‌ها آن را چارچوبی برای بازگشت ثبات می‌دانند. اما پرسش اصلی اینجاست که آیا آتش‌بس فعلی می‌تواند، زمینه‌ساز توافق نهایی باشد؟ پاسخ، دست‌کم در شرایط کنونی منفی به نظر می‌رسد.
✳️ در کنار این اختلافات، تلاش آمریکا برای جلب حمایت کشورهای عربی و گسترش «پیمان ابراهیم» وارد مرحله تازه‌ای شده است. واشنگتن می‌کوشد با مشارکت دادن امارات، بحرین و حتی قطر در بازسازی غزه ضمن کاستن از بار مالی خود، روند عادی‌سازی روابط عربی- اسرائیلی را شتاب دهد. نگاه‌ها اکنون بیش از هر چیز متوجه عربستان سعودی است؛ کشوری که همچنان بر تشکیل دولت مستقل فلسطینی تأکید دارد و تاکنون از پیوستن رسمی به پیمان ابراهیم خودداری کرده است.
❇️ وی در پایان گفت: اگر ایران می‌خواهد در شکل‌گیری نظم جدید خاورمیانه سهمی داشته باشد باید به سمت حضور فعال در دیپلماسی منطقه‌ای حرکت کند. در غیر این صورت ممکن است دیگران درباره سرنوشت فلسطین تصمیم بگیرند بی‌آنکه ایران حتی در اتاق مذاکره حضور داشته باشد.
🔺برای خواندن ادامه این مطلب به سایت سازندگی مراجعه کنید
https://saazandegi.ir/آینده-غزه
بازاندیشی در سیاست‌های منطقه‌ای ضرورت دارد
🖌 قاسم محبعلی؛ مدیرکل پیشین خاورمیانه وزارت خارجه
♦️در ظاهر، توافق آتش‌بس غزه شامل آزادی بخشی از گروگان‌های اسرائیلی و تعدادی از اسرای فلسطینی، ورود کمک‌های انسانی و کاهش موقت حملات است. اما این تنها سطحی از ماجراست؛ چراکه در عمق آن، پرونده‌هایی بسیار سنگین‌تر مانند نحوه اداره غزه، خلع سلاح حماس، بازسازی و حتی تعیین وضعیت نهایی این منطقه در جریان است. مساله اداره غزه پس از جنگ به یکی از چالش‌های اصلی تبدیل شده است. اسرائیل می‌خواهد، اطمینان یابد حماس دیگر به عنوان نیروی نظامی یا سیاسی بازنخواهد گشت، در حالی که واشنگتن ترجیح می‌دهد، سازوکاری چندجانبه شامل تشکیلات خودگردان فلسطین و برخی کشورهای عربی بر این منطقه نظارت کنند.
◀️ فاصله میان مواضع تل‌آویو و طرف‌های فلسطینی، آنچنان زیاد است که حتی طرح پیشنهادی دونالد ترامپ نیز در تفسیر و اجرا با اختلافات عمیق مواجه شده است. اسرائیل این طرح را به‌گونه‌ای می‌خواند که دستش را برای کنترل امنیتی و شهرک‌سازی باز بگذارد، در حالی که آمریکایی‌ها و برخی عرب‌ها آن را چارچوبی برای بازگشت ثبات می‌دانند. اما پرسش اصلی اینجاست که آیا آتش‌بس فعلی می‌تواند، زمینه‌ساز توافق نهایی باشد؟ پاسخ، دست‌کم در شرایط کنونی منفی به نظر می‌رسد.
✳️ در کنار این اختلافات، تلاش آمریکا برای جلب حمایت کشورهای عربی و گسترش «پیمان ابراهیم» وارد مرحله تازه‌ای شده است. واشنگتن می‌کوشد با مشارکت دادن امارات، بحرین و حتی قطر در بازسازی غزه ضمن کاستن از بار مالی خود، روند عادی‌سازی روابط عربی- اسرائیلی را شتاب دهد. نگاه‌ها اکنون بیش از هر چیز متوجه عربستان سعودی است؛ کشوری که همچنان بر تشکیل دولت مستقل فلسطینی تأکید دارد و تاکنون از پیوستن رسمی به پیمان ابراهیم خودداری کرده است.
❇️ وی در پایان گفت: اگر ایران می‌خواهد در شکل‌گیری نظم جدید خاورمیانه سهمی داشته باشد باید به سمت حضور فعال در دیپلماسی منطقه‌ای حرکت کند. در غیر این صورت ممکن است دیگران درباره سرنوشت فلسطین تصمیم بگیرند بی‌آنکه ایران حتی در اتاق مذاکره حضور داشته باشد.
🔺برای خواندن ادامه این مطلب به سایت سازندگی مراجعه کنید
https://saazandegi.ir/آینده-غزه
⭕️ نوبل نوآوری
♦️آکادمی سلطنتی علوم سوئد در ۱۳ اکتبر ۲۰۲۵ اعلام کرد، جایزه «علوم اقتصادی بانک مرکزی سوئد به یاد آلفرد نوبل» امسال را به سه اقتصاددان برجسته جوئل موکر، فیلیپ آگیون و پیتر هویت به دلیل پژوهش‌های بنیادین‌شان درباره چگونگی شکل‌گیری و تداوم رشد اقتصادی از مسیر نوآوری اعطا کرده است. این جایزه که مبلغ آن ۱۱ میلیون کرون سوئد است به‌گونه‌ای تقسیم شده که نیمی از آن به جوئل موکر تعلق می‌گیرد «برای شناسایی پیش‌نیازهای رشد پایدار از طریق پیشرفت فناوری» و نیم دیگر به طور مشترک به فیلیپ آگیون و پیتر هویت اعطا می‌شود «برای ارائه نظریه رشد پایدار از طریق تخریب خلاق».
جوئل موکر، استاد دانشگاه نورث‌وسترن در آمریکا اقتصاددانی است که تاریخ را نه صرفاً برای روایت گذشته بلکه به‌عنوان آزمایشگاهی برای درک پویایی پیشرفت بررسی کرده است. او با تحلیل منابع تاریخی و داده‌های مربوط به انقلاب صنعتی اروپا نشان داد که تحول علمی و فرهنگی قرن هجدهم عامل اصلی گذار از رکود به رشد پایدار بود. به باور موکر، پیش از انقلاب صنعتی، بسیاری از اختراعات بشر تنها به‌صورت پراکنده ظهور می‌کردند و اثر بلندمدت نداشتند زیرا دانش نظری پشت آنها درک نمی‌شد. جامعه می‌دانست که «چیزی کار می‌کند» اما نه «چرا» کار می‌کند.
در سوی دیگر این پژوهش بزرگ، دو اقتصاددان نام‌آشنای معاصر، فیلیپ آگیون و پیتر هویت، قرار دارند که در سال ۱۹۹۲ با انتشار مقاله‌ای مهم، چارچوبی نظری برای تبیین پویایی رشد اقتصادی ارائه کردند. آنها مدلی ریاضی از فرآیندی ارائه کردند که پیش‌تر توسط جوزف شومپیتر، فیلسوف و اقتصاددان اتریشی با عنوان تخریب خلاق مطرح شده بود اما تاکنون به‌صورت منسجم و قابل اندازه‌گیری مدل‌سازی نشده بود. در این مدل، هر نوآوری همزمان دو اثر دارد: از یک سو خلاقانه است زیرا محصول یا فناوری جدیدی را وارد بازار می‌کند و از سوی دیگر ویرانگر است چون شرکت‌ها و فناوری‌های قدیمی را از میدان خارج می‌کند.
❇️ جایزه نوبل اقتصاد ۲۰۲۵ نه صرفاً برای پاسداشت سه پژوهشگر برجسته بلکه برای یادآوری یک اصل بنیادی در اقتصاد مدرن است: پیشرفت، تنها در جامعه‌ای زنده می‌ماند که به نوآوری اجازه دهد، خود را جایگزین کند. نوآوری بدون مقاومت، رشد بدون رقابت و فناوری بدون آزادی اندیشه دوام نخواهد آورد. برندگان امسال با پژوهش‌های تاریخی و نظری خود نشان داده‌اند که اگر جوامع سازوکارهای خلاقیت و رقابت را حفظ نکنند، دیر یا زود به همان سکون و رکودی بازمی‌گردند که پیش از انقلاب صنعتی بر تاریخ بشر حاکم بود.
🔺برای خواندن ادامه این مطلب به سایت سازندگی مراجعه کنید
https://saazandegi.ir/نوبل-نوآوری
آیا موکر، آگیون و هویت مستحق دریافت نوبل اقتصاد ۲۰۲۵ هستند؟
♦️آکادمی سلطنتی علوم سوئد در ۱۳ اکتبر ۲۰۲۵ اعلام کرد، جایزه «علوم اقتصادی بانک مرکزی سوئد به یاد آلفرد نوبل» امسال را به سه اقتصاددان برجسته جوئل موکر، فیلیپ آگیون و پیتر هویت به دلیل پژوهش‌های بنیادین‌شان درباره چگونگی شکل‌گیری و تداوم رشد اقتصادی از مسیر نوآوری اعطا کرده است. این جایزه که مبلغ آن ۱۱ میلیون کرون سوئد است به‌گونه‌ای تقسیم شده که نیمی از آن به جوئل موکر تعلق می‌گیرد «برای شناسایی پیش‌نیازهای رشد پایدار از طریق پیشرفت فناوری» و نیم دیگر به طور مشترک به فیلیپ آگیون و پیتر هویت اعطا می‌شود «برای ارائه نظریه رشد پایدار از طریق تخریب خلاق».
تاریخ‌دان اقتصاد و راز پایداری رشد
جوئل موکر، استاد دانشگاه نورث‌وسترن در آمریکا اقتصاددانی است که تاریخ را نه صرفاً برای روایت گذشته بلکه به‌عنوان آزمایشگاهی برای درک پویایی پیشرفت بررسی کرده است. او با تحلیل منابع تاریخی و داده‌های مربوط به انقلاب صنعتی اروپا نشان داد که تحول علمی و فرهنگی قرن هجدهم عامل اصلی گذار از رکود به رشد پایدار بود. به باور موکر، پیش از انقلاب صنعتی، بسیاری از اختراعات بشر تنها به‌صورت پراکنده ظهور می‌کردند و اثر بلندمدت نداشتند زیرا دانش نظری پشت آنها درک نمی‌شد. جامعه می‌دانست که «چیزی کار می‌کند» اما نه «چرا» کار می‌کند.
بسط دهندگان نظریه تخریب خلاق
در سوی دیگر این پژوهش بزرگ، دو اقتصاددان نام‌آشنای معاصر، فیلیپ آگیون و پیتر هویت، قرار دارند که در سال ۱۹۹۲ با انتشار مقاله‌ای مهم، چارچوبی نظری برای تبیین پویایی رشد اقتصادی ارائه کردند. آنها مدلی ریاضی از فرآیندی ارائه کردند که پیش‌تر توسط جوزف شومپیتر، فیلسوف و اقتصاددان اتریشی با عنوان تخریب خلاق مطرح شده بود اما تاکنون به‌صورت منسجم و قابل اندازه‌گیری مدل‌سازی نشده بود. در این مدل، هر نوآوری همزمان دو اثر دارد: از یک سو خلاقانه است زیرا محصول یا فناوری جدیدی را وارد بازار می‌کند و از سوی دیگر ویرانگر است چون شرکت‌ها و فناوری‌های قدیمی را از میدان خارج می‌کند.
❇️ جایزه نوبل اقتصاد ۲۰۲۵ نه صرفاً برای پاسداشت سه پژوهشگر برجسته بلکه برای یادآوری یک اصل بنیادی در اقتصاد مدرن است: پیشرفت، تنها در جامعه‌ای زنده می‌ماند که به نوآوری اجازه دهد، خود را جایگزین کند. نوآوری بدون مقاومت، رشد بدون رقابت و فناوری بدون آزادی اندیشه دوام نخواهد آورد. برندگان امسال با پژوهش‌های تاریخی و نظری خود نشان داده‌اند که اگر جوامع سازوکارهای خلاقیت و رقابت را حفظ نکنند، دیر یا زود به همان سکون و رکودی بازمی‌گردند که پیش از انقلاب صنعتی بر تاریخ بشر حاکم بود.
🔺برای خواندن ادامه این مطلب به سایت سازندگی مراجعه کنید
https://saazandegi.ir/نوبل-نوآوری
⭕️ شهریار خردمند
♦️۲۵۸۲ روز از تاسیس دولت کوروش گذشت. در چنین روزی در سال ۵۵۹ پیش از میلاد، در سرزمینی که هنوز به نام ایران شناخته نمی‌شد، مردی پادشاه ایران شد و تاج بر سر نهاد که نامش نه فقط در تاریخ که در حافظه جمعی بشر نیز جاودانه شد. کوروش، بنیان‌گذار سلسله هخامنشی، مردی بود که با خرد، سیاست و شجاعت توانست امپراتوری‌ای بی‌سابقه بسازد؛ امپراتوری‌ای که از کوه‌های زاگرس تا سواحل مدیترانه گسترده بود و مجموعه‌ای از اقوام، فرهنگ‌ها و ادیان مختلف را در خود جای می‌داد. بسیاری معتقدند که نام او در قرآن که کلام الهی است، آمده و ذوالقرنین اشاره مستقیم خداوند به اوست که از وی به نیکی یاد شده است.
⏹️ بسیاری از پژوهشگران همین اسناد را نخستین نشانه‌های «مدیریت مدرن امپراتوری» می‌دانند؛ الگویی که بعدها در حکومت‌های بزرگ جهان از روم تا بریتانیا، الهام‌بخش سیاستمداران شد. اما اهمیت کوروش فراتر از قلمرو حکومتی و نظامی اوست. پس از سقوط هخامنشیان حتی در دوران تهاجم اسکندر و پس از آن، نام کوروش در متون زرتشتی، اسلامی و فارسی زنده ماند. او نه تنها بنیان‌گذار امپراتوری بود بلکه نمادی از ایرانی بودن شد. کسی که حکمرانی بر پایه عدالت، احترام متقابل و تساهل را نشان داد. در قرون اخیر، روشنفکران ایرانی از میرزا آقاخان کرمانی گرفته تا محمدعلی فروغی، کوروش را الگویی از هویت ملی ایرانی بازخوانی کردند؛ رهبری که می‌تواند، مرزهای قومی و مذهبی را در هم بیامیزد و هویت جمعی را تقویت کند.
⏺️ امروز، می‌توانیم کوروش را نه تنها به عنوان یک شخصیت ملی و تاریخی بلکه به عنوان ایده‌ای زنده بازخوانی کنیم؛ ایده‌ای که نشان می‌دهد، ملی‌گرایی وقتی اصیل است که بر عدالت دینی، خرد و تساهل استوار باشد نه بر انحصار و خشونت. نام کوروش، پس از بیش از دو هزار سال، همچنان یادآور امید است؛ امید به یک ایران متحد، متکثر و انسانی که در جهان امروز می‌تواند، الگویی برای همزیستی مسالمت‌آمیز و مدیریت تفاوت‌ها باشد.
💠 بازگشت به چنین ریشه‌هایی، اگر با صراحت و صداقت همراه باشد، می‌تواند حس تعلق جمعی را تقویت کند. کوروش، به عنوان نمادی از ایرانی بودن در عین احترام به تفاوت‌ها، می‌تواند نقطه‌ای مشترک باشد که همه ایرانیان، فارغ از دیدگاه سیاسی یا مذهبی بر سر آن توافق ضمنی داشته باشند. این بازخوانی نه بازگشت به گذشته بلکه استفاده هوشمندانه از تاریخ برای ایجاد انسجام اجتماعی در شرایط پرتنش امروز است.
🔺برای خواندن ادامه این مطلب به سایت سازندگی مراجعه کنید
https://saazandegi.ir/شهریار-خردمند
چگونه از کوروش و مفهومی که او بنیان گذاشت برای همبستگی ملی استفاده کنیم؟
♦️۲۵۸۲ روز از تاسیس دولت کوروش گذشت. در چنین روزی در سال ۵۵۹ پیش از میلاد، در سرزمینی که هنوز به نام ایران شناخته نمی‌شد، مردی پادشاه ایران شد و تاج بر سر نهاد که نامش نه فقط در تاریخ که در حافظه جمعی بشر نیز جاودانه شد. کوروش، بنیان‌گذار سلسله هخامنشی، مردی بود که با خرد، سیاست و شجاعت توانست امپراتوری‌ای بی‌سابقه بسازد؛ امپراتوری‌ای که از کوه‌های زاگرس تا سواحل مدیترانه گسترده بود و مجموعه‌ای از اقوام، فرهنگ‌ها و ادیان مختلف را در خود جای می‌داد. بسیاری معتقدند که نام او در قرآن که کلام الهی است، آمده و ذوالقرنین اشاره مستقیم خداوند به اوست که از وی به نیکی یاد شده است.
⏹️ بسیاری از پژوهشگران همین اسناد را نخستین نشانه‌های «مدیریت مدرن امپراتوری» می‌دانند؛ الگویی که بعدها در حکومت‌های بزرگ جهان از روم تا بریتانیا، الهام‌بخش سیاستمداران شد. اما اهمیت کوروش فراتر از قلمرو حکومتی و نظامی اوست. پس از سقوط هخامنشیان حتی در دوران تهاجم اسکندر و پس از آن، نام کوروش در متون زرتشتی، اسلامی و فارسی زنده ماند. او نه تنها بنیان‌گذار امپراتوری بود بلکه نمادی از ایرانی بودن شد. کسی که حکمرانی بر پایه عدالت، احترام متقابل و تساهل را نشان داد. در قرون اخیر، روشنفکران ایرانی از میرزا آقاخان کرمانی گرفته تا محمدعلی فروغی، کوروش را الگویی از هویت ملی ایرانی بازخوانی کردند؛ رهبری که می‌تواند، مرزهای قومی و مذهبی را در هم بیامیزد و هویت جمعی را تقویت کند.
⏺️ امروز، می‌توانیم کوروش را نه تنها به عنوان یک شخصیت ملی و تاریخی بلکه به عنوان ایده‌ای زنده بازخوانی کنیم؛ ایده‌ای که نشان می‌دهد، ملی‌گرایی وقتی اصیل است که بر عدالت دینی، خرد و تساهل استوار باشد نه بر انحصار و خشونت. نام کوروش، پس از بیش از دو هزار سال، همچنان یادآور امید است؛ امید به یک ایران متحد، متکثر و انسانی که در جهان امروز می‌تواند، الگویی برای همزیستی مسالمت‌آمیز و مدیریت تفاوت‌ها باشد.
💠 بازگشت به چنین ریشه‌هایی، اگر با صراحت و صداقت همراه باشد، می‌تواند حس تعلق جمعی را تقویت کند. کوروش، به عنوان نمادی از ایرانی بودن در عین احترام به تفاوت‌ها، می‌تواند نقطه‌ای مشترک باشد که همه ایرانیان، فارغ از دیدگاه سیاسی یا مذهبی بر سر آن توافق ضمنی داشته باشند. این بازخوانی نه بازگشت به گذشته بلکه استفاده هوشمندانه از تاریخ برای ایجاد انسجام اجتماعی در شرایط پرتنش امروز است.
🔺برای خواندن ادامه این مطلب به سایت سازندگی مراجعه کنید
https://saazandegi.ir/شهریار-خردمند
⭕️ بحران چشمانداز برای آینده ایران!
🖌 نوید حسینیون؛ عضو شورای استان خراسان رضوی حزب کارگزاران سازندگی ایران
♦️این روزها ترامپ با تند کردن دور اتفاقات منطقه همه را وارد بازی صفر و صد کرده است. بازی که خطوط آن را برای همه ترسیم می‌کند با خصوصیات شخصی که دارد، نقش و جایگاه هر بازیگر را مشخص می‌کند و سعی می‌کند با تحریک دیگران به بازی خود مشروعیت ببخشد.
✴️ پیش‌بینی اینکه منطقه به کدام سو می‌رود هنوز زود و تقریبا غیرممکن است به سمت جنگی فراگیر یا صلحی شکننده! اما جایگاه استراتژیک ایران در این میانه کجاست؟ تصمیم تغییرات ساختاری در داخل ایران به چه نحوی است، عقب‌افتادگی و شرایط سخت اقتصادی تا کجا قرار است ادامه پیدا کند، تعلل در پیوستن به سازمان‌های مالی و بین‌دولتی مثل FATF و قبول آن بعد از چند سال وقت‌کشی به کجا خواهد رسید و کی قرار است برای رهایی از وضعیت شکننده و سخت کشور، تصمیمی سخت و قابل قبول بگیریم؟
با شرایط امروز اولین مساله‌ای که باید مورد توجه قرار بگیرد، چشمانداز آینده ایران است، با شرایط اقتصادی امروز کشور و فشارهای ژئوپلیتیکی که به کشور وارد می‌شود، نبود یک چشمانداز روشن خطرناک‌ترین بحران آینده ایران خواهد بود.
✳️ برای گذر کردن از برنامه پوست‌اندازی منطقه باید پتانسیل و توان داخلی کشور را تقویت کرد. منشا قدرت هر کشوری اقتصاد است، اقتصاد از تولید همدلی اجتماعی برای حل مشکلات کشور و به رسمیت شناختن سبک زندگی همه شهروندان یک کشور به وجود می‌آید. با اقدامات نمایشی مثل حذف ۴ صفر از پول ملی قطعا نمی‌توان به اثرات قابل توجهی بر اقتصاد کشور رسید.
❇️ شرایط موجود کشور با توجه به فشارهای خارجی و تغییر و تحولات سریع جهانی و اهمیت جایگاه استراتژیک ایران در بازی‌های جهانی همچنین تحولات اجتماعی و ضعف اقتصادی که ناشی از تحریم خارجی و ناکارآمدی داخلی است، اجازه فرصت‌سوزی به تصمیم‌گیران کشور را نمی‌دهد. با ورود به تصمیمات مقطعی و بی‌حاصلی مثل حذف صفرها از واحد پول ملی، ایجاد ساختارهای موازی و توزیع رانت نامولد نباید فرصت تحول را از دست داد.
🔺برای خواندن ادامه این مطلب به سایت سازندگی مراجعه کنید
https://saazandegi.ir/بحران-چشمانداز-برای-آینده-ایران
از تحولات منطقه تا حذف چهار صفر
🖌 نوید حسینیون؛ عضو شورای استان خراسان رضوی حزب کارگزاران سازندگی ایران
♦️این روزها ترامپ با تند کردن دور اتفاقات منطقه همه را وارد بازی صفر و صد کرده است. بازی که خطوط آن را برای همه ترسیم می‌کند با خصوصیات شخصی که دارد، نقش و جایگاه هر بازیگر را مشخص می‌کند و سعی می‌کند با تحریک دیگران به بازی خود مشروعیت ببخشد.
✴️ پیش‌بینی اینکه منطقه به کدام سو می‌رود هنوز زود و تقریبا غیرممکن است به سمت جنگی فراگیر یا صلحی شکننده! اما جایگاه استراتژیک ایران در این میانه کجاست؟ تصمیم تغییرات ساختاری در داخل ایران به چه نحوی است، عقب‌افتادگی و شرایط سخت اقتصادی تا کجا قرار است ادامه پیدا کند، تعلل در پیوستن به سازمان‌های مالی و بین‌دولتی مثل FATF و قبول آن بعد از چند سال وقت‌کشی به کجا خواهد رسید و کی قرار است برای رهایی از وضعیت شکننده و سخت کشور، تصمیمی سخت و قابل قبول بگیریم؟
با شرایط امروز اولین مساله‌ای که باید مورد توجه قرار بگیرد، چشمانداز آینده ایران است، با شرایط اقتصادی امروز کشور و فشارهای ژئوپلیتیکی که به کشور وارد می‌شود، نبود یک چشمانداز روشن خطرناک‌ترین بحران آینده ایران خواهد بود.
✳️ برای گذر کردن از برنامه پوست‌اندازی منطقه باید پتانسیل و توان داخلی کشور را تقویت کرد. منشا قدرت هر کشوری اقتصاد است، اقتصاد از تولید همدلی اجتماعی برای حل مشکلات کشور و به رسمیت شناختن سبک زندگی همه شهروندان یک کشور به وجود می‌آید. با اقدامات نمایشی مثل حذف ۴ صفر از پول ملی قطعا نمی‌توان به اثرات قابل توجهی بر اقتصاد کشور رسید.
❇️ شرایط موجود کشور با توجه به فشارهای خارجی و تغییر و تحولات سریع جهانی و اهمیت جایگاه استراتژیک ایران در بازی‌های جهانی همچنین تحولات اجتماعی و ضعف اقتصادی که ناشی از تحریم خارجی و ناکارآمدی داخلی است، اجازه فرصت‌سوزی به تصمیم‌گیران کشور را نمی‌دهد. با ورود به تصمیمات مقطعی و بی‌حاصلی مثل حذف صفرها از واحد پول ملی، ایجاد ساختارهای موازی و توزیع رانت نامولد نباید فرصت تحول را از دست داد.
🔺برای خواندن ادامه این مطلب به سایت سازندگی مراجعه کنید
https://saazandegi.ir/بحران-چشمانداز-برای-آینده-ایران
❤2
⭕️ تهران فریز نمیشود
♦️مطهر محمدخانی، سخنگوی زاکانی، شهردار تهران گفته که «اگر مخالفت با رویکرد فریز شهر تهران در حوزه ساختوساز، تراکم‌فروشی است، ابایی از این اتهام نداریم!» احتمالا این اولین بار است که از تریبون رسمی شهرداری تهران و بعد از ادعاهای متعدد که ما تراکم‌فروشی نمی‌کنیم، مدیری از شهرداری بگوید از اتهام تراکم‌فروشی ابایی ندارد. البته آمار و ارقام مجوزهای صادر شده و حتی سهل‌گیری‌هایی که در دوره ۴ ساله مدیریت زاکانی در این حوزه اعمال شده حاکی از آن است که حتی پیش از اعتراف به این موضوع، شهرداری زاکانی، تهران را به بهانه مخالفت با فریز شهر، به کارگاه ساختمان‌سازی تبدیل کرده است.
⏹️ امیرحسین عبدالهی‌نژاد، کارشناس حوزه شهرسازی در گفت‌وگو با «سازندگی» تراکم‌فروشی شهرداری تهران همراه با تفاخر را یکی از عجایب دوره جدید مدیریت شهری می‌داند. در دهه‌های ۸۰ و ۹۰ این موضوع به‌طور ضمنی انکار می‌شد و شهرداری‌ها تمایلی به فخرفروشی در مورد این تراکم‌فروشی نداشتند چراکه می‌دانستند این اقدام با عواقب منفی همراه است و تنها به دلیل شرایط اضطراری انجام می‌شود.
*️⃣ به گفته عبدالهی‌نژاد؛ یکی از نکات مهم این است که از همان دهه ۶۰ حتی در دوران دهه ۷۰ که شاهد توسعه گسترده‌ای در شهر تهران بودیم، تراکم‌فروشی تنها به عنوان یک اقدام اضطراری برای حل مسائل فوری مطرح بود و هیچ شهرداری‌ای از آن به عنوان یک فعالیت افتخارآمیز یاد نمی‌کرد. در واقع، مسئولین شهرداری‌ها این اقدام را همچون یک درمان موقتی و ضروری می‌دیدند، مشابه به فردی که به مصرف دارویی برای حل یک مشکل موقت می‌پردازد و هیچ‌گاه به آن به عنوان یک عمل ارزشمند نمی‌نگرد.
⏺️ این کارشناس حوزه شهرسازی معتقد است؛ تعارض منافع زمانی ایجاد می‌شود که شخصی که مسئول نظارت و کنترل است، خود درگیر فعالیت‌های تجاری یا اقتصادی باشد که نتیجه آن ممکن است بر تصمیمات او تأثیر بگذارد. در این حالت، انتخاب مهندس ناظر از طرف مالک یا سازنده نه تنها موجب کاهش استقلال تصمیمات نظارتی می‌شود بلکه کیفیت نظارت را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهد. در واقع این مساله می‌تواند منجر به اتخاذ تصمیمات غیرمؤثر و حتی خطرناک برای ایمنی ساختمان‌ها شود. یکی از پیامدهای مستقیم این تعارض منافع، کاهش کیفیت ساخت‌وسازها و ایجاد خطرات جدی برای ایمنی ساختمان‌هاست.
◀️ اما آنچه که در عمل اتفاق می‌افتد این است که هنوز انتخاب مهندس ناظر توسط مالکان ادامه دارد و در این زمینه مستندات جدیدی نیز منتشر شده که این روند همچنان ادامه دارد. این وضعیت نشان‌دهنده این است که اگرچه دستور قضایی برای توقف این روند صادر شده است اما در عمل همچنان مشکلات اساسی در نحوه نظارت و کنترل بر ساختمان‌ها وجود دارد و این مشکلات باید به‌طور جدی مورد توجه قرار گیرند. بنابراین اقداماتی برای بازنگری در نحوه نظارت شهرداری بر پروژه‌های ساختمانی و تقویت استقلال و کیفیت نظارت ضروری است. شهرداری باید به‌طور فعال مسئولیت‌های نظارتی خود را انجام دهد و نظارت بر ساختوساز را به‌طور دقیق و بی‌طرفانه انجام دهد تا از بروز مشکلات ایمنی و کیفیتی جلوگیری شود.
🔺برای خواندن ادامه این مطلب به سایت سازندگی مراجعه کنید
https://saazandegi.ir/تهران-فریز-نمیشود
سخنگوی شهرداری تهران می‌گوید این نهاد از اتهام تراکم‌فروشی ابایی ندارد
♦️مطهر محمدخانی، سخنگوی زاکانی، شهردار تهران گفته که «اگر مخالفت با رویکرد فریز شهر تهران در حوزه ساختوساز، تراکم‌فروشی است، ابایی از این اتهام نداریم!» احتمالا این اولین بار است که از تریبون رسمی شهرداری تهران و بعد از ادعاهای متعدد که ما تراکم‌فروشی نمی‌کنیم، مدیری از شهرداری بگوید از اتهام تراکم‌فروشی ابایی ندارد. البته آمار و ارقام مجوزهای صادر شده و حتی سهل‌گیری‌هایی که در دوره ۴ ساله مدیریت زاکانی در این حوزه اعمال شده حاکی از آن است که حتی پیش از اعتراف به این موضوع، شهرداری زاکانی، تهران را به بهانه مخالفت با فریز شهر، به کارگاه ساختمان‌سازی تبدیل کرده است.
⏹️ امیرحسین عبدالهی‌نژاد، کارشناس حوزه شهرسازی در گفت‌وگو با «سازندگی» تراکم‌فروشی شهرداری تهران همراه با تفاخر را یکی از عجایب دوره جدید مدیریت شهری می‌داند. در دهه‌های ۸۰ و ۹۰ این موضوع به‌طور ضمنی انکار می‌شد و شهرداری‌ها تمایلی به فخرفروشی در مورد این تراکم‌فروشی نداشتند چراکه می‌دانستند این اقدام با عواقب منفی همراه است و تنها به دلیل شرایط اضطراری انجام می‌شود.
*️⃣ به گفته عبدالهی‌نژاد؛ یکی از نکات مهم این است که از همان دهه ۶۰ حتی در دوران دهه ۷۰ که شاهد توسعه گسترده‌ای در شهر تهران بودیم، تراکم‌فروشی تنها به عنوان یک اقدام اضطراری برای حل مسائل فوری مطرح بود و هیچ شهرداری‌ای از آن به عنوان یک فعالیت افتخارآمیز یاد نمی‌کرد. در واقع، مسئولین شهرداری‌ها این اقدام را همچون یک درمان موقتی و ضروری می‌دیدند، مشابه به فردی که به مصرف دارویی برای حل یک مشکل موقت می‌پردازد و هیچ‌گاه به آن به عنوان یک عمل ارزشمند نمی‌نگرد.
⏺️ این کارشناس حوزه شهرسازی معتقد است؛ تعارض منافع زمانی ایجاد می‌شود که شخصی که مسئول نظارت و کنترل است، خود درگیر فعالیت‌های تجاری یا اقتصادی باشد که نتیجه آن ممکن است بر تصمیمات او تأثیر بگذارد. در این حالت، انتخاب مهندس ناظر از طرف مالک یا سازنده نه تنها موجب کاهش استقلال تصمیمات نظارتی می‌شود بلکه کیفیت نظارت را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهد. در واقع این مساله می‌تواند منجر به اتخاذ تصمیمات غیرمؤثر و حتی خطرناک برای ایمنی ساختمان‌ها شود. یکی از پیامدهای مستقیم این تعارض منافع، کاهش کیفیت ساخت‌وسازها و ایجاد خطرات جدی برای ایمنی ساختمان‌هاست.
◀️ اما آنچه که در عمل اتفاق می‌افتد این است که هنوز انتخاب مهندس ناظر توسط مالکان ادامه دارد و در این زمینه مستندات جدیدی نیز منتشر شده که این روند همچنان ادامه دارد. این وضعیت نشان‌دهنده این است که اگرچه دستور قضایی برای توقف این روند صادر شده است اما در عمل همچنان مشکلات اساسی در نحوه نظارت و کنترل بر ساختمان‌ها وجود دارد و این مشکلات باید به‌طور جدی مورد توجه قرار گیرند. بنابراین اقداماتی برای بازنگری در نحوه نظارت شهرداری بر پروژه‌های ساختمانی و تقویت استقلال و کیفیت نظارت ضروری است. شهرداری باید به‌طور فعال مسئولیت‌های نظارتی خود را انجام دهد و نظارت بر ساختوساز را به‌طور دقیق و بی‌طرفانه انجام دهد تا از بروز مشکلات ایمنی و کیفیتی جلوگیری شود.
🔺برای خواندن ادامه این مطلب به سایت سازندگی مراجعه کنید
https://saazandegi.ir/تهران-فریز-نمیشود
❤2
⭕ روز سیاه سینما
سینمای ایران یکی از بهترین کارگردان‌های خود را از دست داد. "ناصر تقوایی"، فیلمساز و نویسنده شهیر ایرانی پس از یک دوره بیماری در سن ۸۴سالگی درگذشت. سازندگی به زندگی، زمانه، آثار مکتوب و سینمایی او پرداخته است
♦️نه جنگ، نه تسلیم
سخنان "حسن روحانی" درباره بازدارندگی، مردم‌سالاری و آینده کشور
♦️مذاکره از موضع قدرت
پیشنهاد "ظریف" برای مذاکره مستقیم با آمریکا
♦️طلوع شکننده صلح
در اجلاس شرمالشیخ چه گذشت؟
♦️پرونده حساس صدیقی
برخی از متهمان دوباره بازداشت شدند
♦️یادداشت روز: خشونت خانگی؛ بحران پنهان
به بهانه مرگ "زهرا قائمی" به دست همسرش
به‌قلم؛ الهام فخاری؛ روان‌شناس
🔺در شماره ۲۰۸۷ روزنامه #سازندگی بخوانید
@Saazandeginews
سینمای ایران یکی از بهترین کارگردان‌های خود را از دست داد. "ناصر تقوایی"، فیلمساز و نویسنده شهیر ایرانی پس از یک دوره بیماری در سن ۸۴سالگی درگذشت. سازندگی به زندگی، زمانه، آثار مکتوب و سینمایی او پرداخته است
♦️نه جنگ، نه تسلیم
سخنان "حسن روحانی" درباره بازدارندگی، مردم‌سالاری و آینده کشور
♦️مذاکره از موضع قدرت
پیشنهاد "ظریف" برای مذاکره مستقیم با آمریکا
♦️طلوع شکننده صلح
در اجلاس شرمالشیخ چه گذشت؟
♦️پرونده حساس صدیقی
برخی از متهمان دوباره بازداشت شدند
♦️یادداشت روز: خشونت خانگی؛ بحران پنهان
به بهانه مرگ "زهرا قائمی" به دست همسرش
به‌قلم؛ الهام فخاری؛ روان‌شناس
🔺در شماره ۲۰۸۷ روزنامه #سازندگی بخوانید
@Saazandeginews
❤4👍2
⭕️ روز سیاه سینما
♦️روزگار عجب بازی‌هایی دارد. ناصر تقوایی دو سال پس از روزی که داریوش مهرجویی به قتل رسید از دنیا می‌رود و این همزمانی چه داستان‌ها و روایت‌هایی را رقم می‌زند. از حالا به بعد ۲۲ مهر، روز سیاهی برای سینمای ایران خواهد بود که مرگ دو بزرگ را در خود دارد. دو کارگردانی که زیست و کارشان بی‌شباهت به هم نبود. تقریبا همزمان با هم در سینما شروع به کار کردند، سینماگر مولف لقب گرفته بودند و از آغازگران موج نو سینمای ایران در میان وفور فیلم‌فارسی‌ها به شمار می‌آیند. آثارشان رنگ توقیف به خود گرفته و سال‌های زیادی را بدون اینکه موفق به ساخت فیلمنامه‌هایشان باشند، سپری کردند. می‌بینید با همه اینها خیلی هم بیراه نیست که هر دو در یک روز از دنیا بروند و حسرت‌های زیادی را مرگ‌شان به دنبال داشته باشد.
🔰ناصر تقوایی برخلاف مهرجویی خیلی زودتر از رفتن‌اش، کار و تدریس را کنار گذاشت. چندین سال بود که به سختی چیزی را از گذشته به خاطر می‌آورد و در این یکی دو سال آخر زندگی نباتی داشت. دوستان و همکارانش نمی‌توانستند به دیدار او بروند چراکه همسرش موافق این کار نبود، شاید به این خاطر که نمی‌خواست تصویر تقوایی از آنچه در ذهن همه هست، تفاوت پیدا کند. او که بسیار کمتر از کارگردانان هم‌نسل خود و فیلمسازان موج نوی سینمای ایران، فرصت ساخت فیلم پیدا کرده بود در طول عمرش تنها موفق به کارگردانی ۷ فیلم شد که تازه یکی از آنها هم یک اپیزود از فیلمی سه اپیزودی بود.
ناصر تقوایی در ۲۲ تیر۱۳۲۰ در یک روستای عرب‌نشین در حوالی آبادان به دنیا آمد. پدرش، علی، کارمند اداره گمرک بود و به همین دلیل، او ناگزیر بود تا همراه پدر به بندر لنگه سفر کند. تقوایی از همان سال‌های نوجوانی به سینما و ادبیات علاقه‌مند شد. کاری که انگار در خون و روح بچه‌‌های آبادان ریشه دارد و آنها را به سمت هنر جادوی تصویر می‌‌کشاند. تقوایی در مدرسه در رشته ریاضی تحصیل کرد اما به دلیل علاقه‌اش به ادبیات در جوانی داستان‌های کوتاه می‌نوشت و در همان زمانی که در دبیرستان رازی آبادان درس می‌خواند، خود را با نوشتن داستان راضی به ادامه درس خواندن می‌کرد.
✴️ اولین فیلمش را در سال ۱۳۴۹ ساخت. «آرامش در حضور دیگران» نمایش محدودی در جشن هنر شیراز داشت و توقیف شد. برای فیلمسازی که تنها ۲۹ سال از عمرش می‌گذرد و مستندش هم با تیغ توقیف و ممنوعیت نیمه‌کاره مانده، توقیف اولین فیلم بلند، ضربه‌ای اساسی به روح و روانش وارد می‌کند که می‌تواند تا سال‌ها با او باشد و آسیب‌‌هایش او را رها نکند.
✳️ تقوایی که در آن دوران هنوز سرخورده و ناامید نشده بود و سر پرشوری برای کار در سینما داشت، «صادق کرده» و «نفرین» را با فاصله کمی از اولین فیلمش کارگردانی کرد و بعد ساخت سریال «دایی جان ناپلئون» به او پیشنهاد شد که دو سال پیش از انقلاب از تلویزیون پخش شد و همین سریال بود که مانع از ادامه کار او در سال‌های اولیه پس از انقلاب شد. تقوایی پس از ۸ سال در سال ۱۳۶۵ اولین و ماندگارترین فیلمش را جلو دوربین برد. «ناخدا خورشید» که یکی از برترین اقتباس‌های سینمایی در ایران است، بیشترین جوایز را برای او و همکارانش به همراه داشت. این فیلم امروز تبدیل به یکی از ارزشمندترین فیلم‌های سینمای ما شده که حالا در کنار سریال «دایی جان ناپلئون» از بهترین یادگاری‌های تقوایی هم به حساب می‌آید.
❇️ تقوایی یکی از معدود سینماگرانی است که آثار ناتمام‌اش تقریبا با تعداد کارهایی که به سرانجام رسیده، برابری می‌کند. او در کارنامه خود چندین کار سینمایی و تلویزیونی ناتمام دارد. مجموعه تلویزیونی داستان‌سرایان (۱۳۵۷) که به زندگی و آثار نویسندگان نام‌آور ادبیات معاصر می‌پرداخت از آن جمله است. او پیش از انقلاب قرار بود «شوهر آهو خانم» نوشته علی‌محمد افغانی را هم بسازد که نشد. تقوایی پس از انقلاب، پروژه عظیم «کوچک جنگلی» نوشته خودش را در سال ۱۳۶۲ به اجبار نیمه‌کاره گذاشت و بهروز افخمی به جای او نشست. فیلمنامه این سریال در سه جلد به چاپ رسیده و بسیاری براین عقیده‌اند که مدیران تلویزیون وقت نمی‌خواستند، تقوایی این کار را به سرانجام برساند و بر سر راهش سنگ‌‌ا‌ندازی کردند.
🔺برای خواندن ادامه این مطلب به سایت سازندگی مراجعه کنید
https://saazandegi.ir/روز-سیاه-سینما
سینمای ایران یکی از بهترین کارگردان‌های خود را از دست داد. “ناصر تقوایی”، فیلمساز و نویسنده شهیر ایرانی پس از یک دوره بیماری در سن ۸۴سالگی درگذشت. سازندگی به زندگی، زمانه، آثار مکتوب و سینمایی او پرداخته است
♦️روزگار عجب بازی‌هایی دارد. ناصر تقوایی دو سال پس از روزی که داریوش مهرجویی به قتل رسید از دنیا می‌رود و این همزمانی چه داستان‌ها و روایت‌هایی را رقم می‌زند. از حالا به بعد ۲۲ مهر، روز سیاهی برای سینمای ایران خواهد بود که مرگ دو بزرگ را در خود دارد. دو کارگردانی که زیست و کارشان بی‌شباهت به هم نبود. تقریبا همزمان با هم در سینما شروع به کار کردند، سینماگر مولف لقب گرفته بودند و از آغازگران موج نو سینمای ایران در میان وفور فیلم‌فارسی‌ها به شمار می‌آیند. آثارشان رنگ توقیف به خود گرفته و سال‌های زیادی را بدون اینکه موفق به ساخت فیلمنامه‌هایشان باشند، سپری کردند. می‌بینید با همه اینها خیلی هم بیراه نیست که هر دو در یک روز از دنیا بروند و حسرت‌های زیادی را مرگ‌شان به دنبال داشته باشد.
🔰ناصر تقوایی برخلاف مهرجویی خیلی زودتر از رفتن‌اش، کار و تدریس را کنار گذاشت. چندین سال بود که به سختی چیزی را از گذشته به خاطر می‌آورد و در این یکی دو سال آخر زندگی نباتی داشت. دوستان و همکارانش نمی‌توانستند به دیدار او بروند چراکه همسرش موافق این کار نبود، شاید به این خاطر که نمی‌خواست تصویر تقوایی از آنچه در ذهن همه هست، تفاوت پیدا کند. او که بسیار کمتر از کارگردانان هم‌نسل خود و فیلمسازان موج نوی سینمای ایران، فرصت ساخت فیلم پیدا کرده بود در طول عمرش تنها موفق به کارگردانی ۷ فیلم شد که تازه یکی از آنها هم یک اپیزود از فیلمی سه اپیزودی بود.
فرزند آبادان
ناصر تقوایی در ۲۲ تیر۱۳۲۰ در یک روستای عرب‌نشین در حوالی آبادان به دنیا آمد. پدرش، علی، کارمند اداره گمرک بود و به همین دلیل، او ناگزیر بود تا همراه پدر به بندر لنگه سفر کند. تقوایی از همان سال‌های نوجوانی به سینما و ادبیات علاقه‌مند شد. کاری که انگار در خون و روح بچه‌‌های آبادان ریشه دارد و آنها را به سمت هنر جادوی تصویر می‌‌کشاند. تقوایی در مدرسه در رشته ریاضی تحصیل کرد اما به دلیل علاقه‌اش به ادبیات در جوانی داستان‌های کوتاه می‌نوشت و در همان زمانی که در دبیرستان رازی آبادان درس می‌خواند، خود را با نوشتن داستان راضی به ادامه درس خواندن می‌کرد.
✴️ اولین فیلمش را در سال ۱۳۴۹ ساخت. «آرامش در حضور دیگران» نمایش محدودی در جشن هنر شیراز داشت و توقیف شد. برای فیلمسازی که تنها ۲۹ سال از عمرش می‌گذرد و مستندش هم با تیغ توقیف و ممنوعیت نیمه‌کاره مانده، توقیف اولین فیلم بلند، ضربه‌ای اساسی به روح و روانش وارد می‌کند که می‌تواند تا سال‌ها با او باشد و آسیب‌‌هایش او را رها نکند.
✳️ تقوایی که در آن دوران هنوز سرخورده و ناامید نشده بود و سر پرشوری برای کار در سینما داشت، «صادق کرده» و «نفرین» را با فاصله کمی از اولین فیلمش کارگردانی کرد و بعد ساخت سریال «دایی جان ناپلئون» به او پیشنهاد شد که دو سال پیش از انقلاب از تلویزیون پخش شد و همین سریال بود که مانع از ادامه کار او در سال‌های اولیه پس از انقلاب شد. تقوایی پس از ۸ سال در سال ۱۳۶۵ اولین و ماندگارترین فیلمش را جلو دوربین برد. «ناخدا خورشید» که یکی از برترین اقتباس‌های سینمایی در ایران است، بیشترین جوایز را برای او و همکارانش به همراه داشت. این فیلم امروز تبدیل به یکی از ارزشمندترین فیلم‌های سینمای ما شده که حالا در کنار سریال «دایی جان ناپلئون» از بهترین یادگاری‌های تقوایی هم به حساب می‌آید.
❇️ تقوایی یکی از معدود سینماگرانی است که آثار ناتمام‌اش تقریبا با تعداد کارهایی که به سرانجام رسیده، برابری می‌کند. او در کارنامه خود چندین کار سینمایی و تلویزیونی ناتمام دارد. مجموعه تلویزیونی داستان‌سرایان (۱۳۵۷) که به زندگی و آثار نویسندگان نام‌آور ادبیات معاصر می‌پرداخت از آن جمله است. او پیش از انقلاب قرار بود «شوهر آهو خانم» نوشته علی‌محمد افغانی را هم بسازد که نشد. تقوایی پس از انقلاب، پروژه عظیم «کوچک جنگلی» نوشته خودش را در سال ۱۳۶۲ به اجبار نیمه‌کاره گذاشت و بهروز افخمی به جای او نشست. فیلمنامه این سریال در سه جلد به چاپ رسیده و بسیاری براین عقیده‌اند که مدیران تلویزیون وقت نمی‌خواستند، تقوایی این کار را به سرانجام برساند و بر سر راهش سنگ‌‌ا‌ندازی کردند.
🔺برای خواندن ادامه این مطلب به سایت سازندگی مراجعه کنید
https://saazandegi.ir/روز-سیاه-سینما
⭕️ خشونت خانگی؛ بحران پنهان
🖌 الهام فخاری؛ روان‌شناس
♦️مرگ مشکوک زهرا قائمی، پژوهشگر مطالعات زنان و خانواده در دانشگاه تهران، شوکی بزرگ ایجاد کرد. گزارش‌های اولیه از شبکه‌های اجتماعی و چند رسانه حکایت داشت که او روز شنبه ۱۹ مهرماه در منزلش در شهر قدس توسط همسرش خفه و کشته شده است و برخی همکاران این خبر را تایید کردند. پلیس تهران ابتدا اعلام کرد که پرونده‌ای به آنها ارجاع نشده است اما چند روز بعد پلیس شهر قدس گفت که او به شکل مشکوکی فوت کرده و همسرش بازداشت شده است تا نتیجه پزشکی قانونی مشخص شود.
✳️ خشونت خانگی پدیده‌ای پنهان اما گسترده است. آمارها نشان می‌دهد، بخشی از قتل‌های زنان توسط شریک زندگی رخ می‌دهد و قربانیان اغلب دچار اضطراب، افسردگی و اختلال استرس پس از سانحه می‌شوند. پژوهش‌ها حاکی است که ۶۶ درصد زنان ایرانی حداقل یک‌بار خشونت را تجربه کرده‌اند و شایع‌ترین نوع آن خشونت روانی و کلامی است.
✴️ اما بر این باورم که مسئولیت ما فراتر از همدردی است. نباید خشونت را مساله‌ای خصوصی فرض کنیم و بی‌تفاوت بمانیم اما باید به اصول دادرسی عادلانه احترام بگذاریم و از قضاوت عجولانه پرهیز کنیم. رسانه‌ها باید از انتشار اخبار تأیید نشده و هیجان‌انگیز خودداری کنند و به جای بزرگ‌نمایی، زمینه‌های اجتماعی و روانی خشونت را واکاوی کنند.
❇️ ما باید به خشونت خانگی به عنوان یک بحران جدی در جامعه توجه کنیم. این اتفاق بار دیگر نشان می‌دهد که نیاز داریم به طور جدی‌تر و سیستماتیک‌تر به حمایت از زنان پرداخته و خشونت خانگی را به عنوان یک معضل اجتماعی حل کنیم. سکوت در برابر خشونت تنها به قربانیان آسیب نمی‌زند بلکه سلامت جامعه را نیز تهدید می‌کند. با آگاهی، همبستگی و اقدام قاطع می‌توانیم از بروز چنین حوادثی جلوگیری کرده و دنیایی امن‌تر و عادلانه‌تر برای زنان بسازیم.
🔺برای خواندن ادامه این مطلب به سایت سازندگی مراجعه کنید
https://saazandegi.ir/خشونت-خانگی؛-بحران-پنهان
به بهانه مرگ “زهرا قائمی” به دست همسرش
🖌 الهام فخاری؛ روان‌شناس
♦️مرگ مشکوک زهرا قائمی، پژوهشگر مطالعات زنان و خانواده در دانشگاه تهران، شوکی بزرگ ایجاد کرد. گزارش‌های اولیه از شبکه‌های اجتماعی و چند رسانه حکایت داشت که او روز شنبه ۱۹ مهرماه در منزلش در شهر قدس توسط همسرش خفه و کشته شده است و برخی همکاران این خبر را تایید کردند. پلیس تهران ابتدا اعلام کرد که پرونده‌ای به آنها ارجاع نشده است اما چند روز بعد پلیس شهر قدس گفت که او به شکل مشکوکی فوت کرده و همسرش بازداشت شده است تا نتیجه پزشکی قانونی مشخص شود.
✳️ خشونت خانگی پدیده‌ای پنهان اما گسترده است. آمارها نشان می‌دهد، بخشی از قتل‌های زنان توسط شریک زندگی رخ می‌دهد و قربانیان اغلب دچار اضطراب، افسردگی و اختلال استرس پس از سانحه می‌شوند. پژوهش‌ها حاکی است که ۶۶ درصد زنان ایرانی حداقل یک‌بار خشونت را تجربه کرده‌اند و شایع‌ترین نوع آن خشونت روانی و کلامی است.
✴️ اما بر این باورم که مسئولیت ما فراتر از همدردی است. نباید خشونت را مساله‌ای خصوصی فرض کنیم و بی‌تفاوت بمانیم اما باید به اصول دادرسی عادلانه احترام بگذاریم و از قضاوت عجولانه پرهیز کنیم. رسانه‌ها باید از انتشار اخبار تأیید نشده و هیجان‌انگیز خودداری کنند و به جای بزرگ‌نمایی، زمینه‌های اجتماعی و روانی خشونت را واکاوی کنند.
❇️ ما باید به خشونت خانگی به عنوان یک بحران جدی در جامعه توجه کنیم. این اتفاق بار دیگر نشان می‌دهد که نیاز داریم به طور جدی‌تر و سیستماتیک‌تر به حمایت از زنان پرداخته و خشونت خانگی را به عنوان یک معضل اجتماعی حل کنیم. سکوت در برابر خشونت تنها به قربانیان آسیب نمی‌زند بلکه سلامت جامعه را نیز تهدید می‌کند. با آگاهی، همبستگی و اقدام قاطع می‌توانیم از بروز چنین حوادثی جلوگیری کرده و دنیایی امن‌تر و عادلانه‌تر برای زنان بسازیم.
🔺برای خواندن ادامه این مطلب به سایت سازندگی مراجعه کنید
https://saazandegi.ir/خشونت-خانگی؛-بحران-پنهان
⭕️ نه جنگ، نه تسلیم
♦️حسن روحانی، رئیس‌جمهور پیشین ایران، روز یک‌شنبه در نشست دوره‌ای با استانداران دولت تدبیر و امید با اشاره به تحولات اخیر منطقه و تجربه جنگ ۱۲ روزه تأکید کرد: «اگر قدرت نظامی و اطلاعاتی و سیاسی و دیپلماسی را تقویت کنیم و بالاتر از همه قدرت ملی را افزایش دهیم، جنگ نخواهد شد. رهبری فرمود «نه جنگ، نه صلح» به نفع کشور نیست، «نه جنگ» را محقق کنیم و این کار شدنی است».
✳️ رئیس دولت‌های یازدهم و دوازدهم در ادامه به لزوم تقویت قدرت نظامی پرداخت و با اشاره به تجربه شخصی خود در دوران جنگ ایران و عراق گفت که در آن زمان، با وجود برتری فنی عراق و دریافت موشک‌های ضد رادار از شوروی و فرانسه، پدافند هوایی ایران با ابتکار و خلاقیت توانست، راه‌حلی برای مقابله بیابد و توازن قوا را برگرداند.
*️⃣ روحانی سپس به موضوع اطلاعات و امنیت پرداخت و آن را یکی از مهم‌ترین ابزارهای بازدارندگی دانست. او گفت دستگیری حتی ۱۰ جاسوس حرفه‌ای موساد می‌تواند، طرح‌های دشمن را برای ماه‌ها مختل کند و در شرایط «نه جنگ و نه صلح» چنین اقداماتی موجب تقویت بازدارندگی و اعتماد عمومی می‌شود. او بارها بر این نکته تأکید کرد که وضعیت کنونی «نه جنگ و نه صلح» برای کشور زیان‌بار است؛ زیرا در چنین فضایی، سرمایه‌گذاران و تولیدکنندگان دچار تردید می‌شوند، فعالیت اقتصادی کند می‌شود و آینده نامعلوم می‌شود.
⏹️ در حوزه اقتصاد، روحانی بر ضرورت اصلاح ساختار اقتصادی و مهار تورم تأکید کرد و گفت، مردم پس از تحمل سختی‌های جنگ انتظار دارند، اصلاحاتی واقعی در معیشت خود ببینند. او خواستار تمرکز دولت بر مهار نقدینگی، اولویت دادن بانک‌ها به تأمین سرمایه در گردش تولیدکنندگان و بازگرداندن ارز حاصل از صادرات به چرخه رسمی اقتصاد شد. به گفته او همین سه اقدام اگر جدی گرفته شود، می‌تواند رشد تورم را متوقف کند و به مردم امید بدهد. روحانی همچنین از دولت خواست به جای افزایش مالیات‌ها، با قاچاق گسترده مبارزه کند و با ساماندهی اقتصاد غیرشفاف، منابع از دست‌رفته را به بودجه بازگرداند.
⏺️ وی به تجربه برجام نیز اشاره کرد و گفت برخلاف برخی ادعاها، دولت تدبیر و امید روابط نزدیکی با شرق، به‌ویژه چین و روسیه، داشت. او یادآور شد که پس از برجام، بالاترین سطح مذاکرات اقتصادی با چین انجام شد و شی جین‌پینگ وعده ۴۰ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری در ایران داده بود. روحانی گفت، ادعای کسانی که میگویند دولت او فقط به غرب چشم داشت، دروغ است و اتفاقا در دولت او روسیه و چین در چند قطعنامه علیه ایران، رأی منفی یا وتو کردند.
◀️ روحانی گفت: اگر کشور بخواهد از وضعیت شکننده فعلی خارج شود باید سه محور را همزمان تقویت کند: قدرت نظامی و اطلاعاتی برای بازدارندگی، دیپلماسی هوشمندانه برای تعامل جهانی و رابطه صادقانه و محترمانه با ملت. او تأکید کرد که هیچ‌کدام از این سه بدون دیگری به نتیجه نمی‌رسد. در پایان، روحانی از مسئولان خواست با اصلاح قانون انتخابات، ملی کردن صداوسیما، مهار تورم و بازگرداندن اعتماد عمومی از فداکاری ملت در جنگ ۱۲ روزه قدردانی کنند.
🔺برای خواندن ادامه این مطلب به سایت سازندگی مراجعه کنید
https://saazandegi.ir/نه-جنگ،-نه-تسلیم
سخنان اخیر حسن روحانی درباره بازدارندگی، مردم‌سالاری و آینده کشور
♦️حسن روحانی، رئیس‌جمهور پیشین ایران، روز یک‌شنبه در نشست دوره‌ای با استانداران دولت تدبیر و امید با اشاره به تحولات اخیر منطقه و تجربه جنگ ۱۲ روزه تأکید کرد: «اگر قدرت نظامی و اطلاعاتی و سیاسی و دیپلماسی را تقویت کنیم و بالاتر از همه قدرت ملی را افزایش دهیم، جنگ نخواهد شد. رهبری فرمود «نه جنگ، نه صلح» به نفع کشور نیست، «نه جنگ» را محقق کنیم و این کار شدنی است».
✳️ رئیس دولت‌های یازدهم و دوازدهم در ادامه به لزوم تقویت قدرت نظامی پرداخت و با اشاره به تجربه شخصی خود در دوران جنگ ایران و عراق گفت که در آن زمان، با وجود برتری فنی عراق و دریافت موشک‌های ضد رادار از شوروی و فرانسه، پدافند هوایی ایران با ابتکار و خلاقیت توانست، راه‌حلی برای مقابله بیابد و توازن قوا را برگرداند.
*️⃣ روحانی سپس به موضوع اطلاعات و امنیت پرداخت و آن را یکی از مهم‌ترین ابزارهای بازدارندگی دانست. او گفت دستگیری حتی ۱۰ جاسوس حرفه‌ای موساد می‌تواند، طرح‌های دشمن را برای ماه‌ها مختل کند و در شرایط «نه جنگ و نه صلح» چنین اقداماتی موجب تقویت بازدارندگی و اعتماد عمومی می‌شود. او بارها بر این نکته تأکید کرد که وضعیت کنونی «نه جنگ و نه صلح» برای کشور زیان‌بار است؛ زیرا در چنین فضایی، سرمایه‌گذاران و تولیدکنندگان دچار تردید می‌شوند، فعالیت اقتصادی کند می‌شود و آینده نامعلوم می‌شود.
⏹️ در حوزه اقتصاد، روحانی بر ضرورت اصلاح ساختار اقتصادی و مهار تورم تأکید کرد و گفت، مردم پس از تحمل سختی‌های جنگ انتظار دارند، اصلاحاتی واقعی در معیشت خود ببینند. او خواستار تمرکز دولت بر مهار نقدینگی، اولویت دادن بانک‌ها به تأمین سرمایه در گردش تولیدکنندگان و بازگرداندن ارز حاصل از صادرات به چرخه رسمی اقتصاد شد. به گفته او همین سه اقدام اگر جدی گرفته شود، می‌تواند رشد تورم را متوقف کند و به مردم امید بدهد. روحانی همچنین از دولت خواست به جای افزایش مالیات‌ها، با قاچاق گسترده مبارزه کند و با ساماندهی اقتصاد غیرشفاف، منابع از دست‌رفته را به بودجه بازگرداند.
⏺️ وی به تجربه برجام نیز اشاره کرد و گفت برخلاف برخی ادعاها، دولت تدبیر و امید روابط نزدیکی با شرق، به‌ویژه چین و روسیه، داشت. او یادآور شد که پس از برجام، بالاترین سطح مذاکرات اقتصادی با چین انجام شد و شی جین‌پینگ وعده ۴۰ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری در ایران داده بود. روحانی گفت، ادعای کسانی که میگویند دولت او فقط به غرب چشم داشت، دروغ است و اتفاقا در دولت او روسیه و چین در چند قطعنامه علیه ایران، رأی منفی یا وتو کردند.
◀️ روحانی گفت: اگر کشور بخواهد از وضعیت شکننده فعلی خارج شود باید سه محور را همزمان تقویت کند: قدرت نظامی و اطلاعاتی برای بازدارندگی، دیپلماسی هوشمندانه برای تعامل جهانی و رابطه صادقانه و محترمانه با ملت. او تأکید کرد که هیچ‌کدام از این سه بدون دیگری به نتیجه نمی‌رسد. در پایان، روحانی از مسئولان خواست با اصلاح قانون انتخابات، ملی کردن صداوسیما، مهار تورم و بازگرداندن اعتماد عمومی از فداکاری ملت در جنگ ۱۲ روزه قدردانی کنند.
🔺برای خواندن ادامه این مطلب به سایت سازندگی مراجعه کنید
https://saazandegi.ir/نه-جنگ،-نه-تسلیم
❤2
⭕️ مذاکره از موضع قدرت
♦️در گفت‌وگوی مفصل محمدجواد ظریف با روزنامه لبنانی النهار، او با صراحت درباره وضعیت ایران، تجربه برجام، جنگ اخیر با اسرائیل و ضرورت مذاکره واقعی سخن گفت. بخش آغازین گزارش النهار با مرور کوتاهی بر جایگاه تاریخی ظریف در دیپلماسی ایران آغاز می‌شود: در میان ۶۷ وزیر خارجه ایران در ۱۵۰ سال گذشته، تنها چند نفر ردپایی ماندگار بر جای گذاشته‌اند و در دوران پس از انقلاب تقریبا اجماع وجود دارد که ظریف (۲۰۱۳ تا ۲۰۲۱) تأثیرگذارترین بوده است.
⏹️ ظریف در این گفت‌وگو ضمن دفاع از مذاکره، تأکید کرد که ایران باید از موضع قدرت و انسجام ملی وارد گفت‌وگو شود: «مذاکره واقعی یعنی رهایی از زندان گذشته و استفاده از همه ظرفیت‌های ملی. در جنگ ۱۲ روزه، ایران نشان داد تنها کشوری است که هم شجاعت و هم توان ضربه زدن به اسرائیل را دارد». او گفت تخلیه پایگاه‌های آمریکایی پیش از پاسخ ایران و پذیرش آن از سوی ترامپ، نشانه اذعان واشنگتن به اراده ایران بود و افزود اکنون فرصتی محدود وجود دارد تا ایران از موضع قدرت وارد مذاکره‌ای مستقیم و چندجانبه با غرب شود.
⏺️ در بخش دیگری، ظریف روایت غالب درباره «نیروهای نیابتی» ایران را رد کرد و گفت: هیچ گروهی به‌جای ایران نجنگیده است؛ ایران از مقاومت برای اهداف خودش حمایت کرده و تضعیف مقاومت الزاما به معنای تضعیف ایران نیست. او افزود که باید از اختلاف منافع میان آمریکا، اسرائیل و اعراب برای منافع ملی ایران بهره گرفت: اسرائیل به دنبال فروپاشی ایران است؛ آمریکا به دنبال مهار نه سرنگونی ایران است، و کشورهای عربی به‌دلیل رفتار تهاجمی اسرائیل به ایران قدرتمند به‌عنوان توازن منطقه‌ای نیاز دارند.
◀️ ظریف، رفتار سه کشور اروپایی را «ریاکارانه» دانست و گفت آنها نه‌تنها به تعهدات برجامی عمل نکردند بلکه در جنگ ۱۲ روزه، جانب اسرائیل را گرفتند. ظریف پیش‌بینی کرد با رقابت آمریکا و چین در فناوری، اروپا نقش خود را در نظم جهانی از دست خواهد داد. ظریف در پایان، راهکار ایران برای عبور از بحران را چنین برشمرد:
1️⃣ ۱- تقویت انسجام اجتماعی و ملی به‌عنوان مهم‌ترین منبع قدرت.
2️⃣ ۲- بازسازی توان دفاعی و گسترش روابط منطقه‌ای.
3️⃣ ۳- آغاز مذاکرات چندجانبه با آمریکا برای حل اختلافات، چون به باور او «رابطه دوستانه کامل، غیرواقع‌بینانه است».
▪️به باور ظریف، بهبود اقتصاد و اعتماد عمومی، کلید انسجام است و بدون مبارزه با فساد و تضمین امنیت سرمایه‌گذاری، هیچ قدرت سیاسی یا نظامی پایدار نخواهد ماند.
🔺برای خواندن ادامه این مطلب به سایت سازندگی مراجعه کنید
https://saazandegi.ir/مذاکره-از-موضع-قدرت
محمدجواد ظریف می‌گوید راه‌حل اختلاف مذاکره مستقیم با آمریکاست
♦️در گفت‌وگوی مفصل محمدجواد ظریف با روزنامه لبنانی النهار، او با صراحت درباره وضعیت ایران، تجربه برجام، جنگ اخیر با اسرائیل و ضرورت مذاکره واقعی سخن گفت. بخش آغازین گزارش النهار با مرور کوتاهی بر جایگاه تاریخی ظریف در دیپلماسی ایران آغاز می‌شود: در میان ۶۷ وزیر خارجه ایران در ۱۵۰ سال گذشته، تنها چند نفر ردپایی ماندگار بر جای گذاشته‌اند و در دوران پس از انقلاب تقریبا اجماع وجود دارد که ظریف (۲۰۱۳ تا ۲۰۲۱) تأثیرگذارترین بوده است.
⏹️ ظریف در این گفت‌وگو ضمن دفاع از مذاکره، تأکید کرد که ایران باید از موضع قدرت و انسجام ملی وارد گفت‌وگو شود: «مذاکره واقعی یعنی رهایی از زندان گذشته و استفاده از همه ظرفیت‌های ملی. در جنگ ۱۲ روزه، ایران نشان داد تنها کشوری است که هم شجاعت و هم توان ضربه زدن به اسرائیل را دارد». او گفت تخلیه پایگاه‌های آمریکایی پیش از پاسخ ایران و پذیرش آن از سوی ترامپ، نشانه اذعان واشنگتن به اراده ایران بود و افزود اکنون فرصتی محدود وجود دارد تا ایران از موضع قدرت وارد مذاکره‌ای مستقیم و چندجانبه با غرب شود.
⏺️ در بخش دیگری، ظریف روایت غالب درباره «نیروهای نیابتی» ایران را رد کرد و گفت: هیچ گروهی به‌جای ایران نجنگیده است؛ ایران از مقاومت برای اهداف خودش حمایت کرده و تضعیف مقاومت الزاما به معنای تضعیف ایران نیست. او افزود که باید از اختلاف منافع میان آمریکا، اسرائیل و اعراب برای منافع ملی ایران بهره گرفت: اسرائیل به دنبال فروپاشی ایران است؛ آمریکا به دنبال مهار نه سرنگونی ایران است، و کشورهای عربی به‌دلیل رفتار تهاجمی اسرائیل به ایران قدرتمند به‌عنوان توازن منطقه‌ای نیاز دارند.
◀️ ظریف، رفتار سه کشور اروپایی را «ریاکارانه» دانست و گفت آنها نه‌تنها به تعهدات برجامی عمل نکردند بلکه در جنگ ۱۲ روزه، جانب اسرائیل را گرفتند. ظریف پیش‌بینی کرد با رقابت آمریکا و چین در فناوری، اروپا نقش خود را در نظم جهانی از دست خواهد داد. ظریف در پایان، راهکار ایران برای عبور از بحران را چنین برشمرد:
1️⃣ ۱- تقویت انسجام اجتماعی و ملی به‌عنوان مهم‌ترین منبع قدرت.
2️⃣ ۲- بازسازی توان دفاعی و گسترش روابط منطقه‌ای.
3️⃣ ۳- آغاز مذاکرات چندجانبه با آمریکا برای حل اختلافات، چون به باور او «رابطه دوستانه کامل، غیرواقع‌بینانه است».
▪️به باور ظریف، بهبود اقتصاد و اعتماد عمومی، کلید انسجام است و بدون مبارزه با فساد و تضمین امنیت سرمایه‌گذاری، هیچ قدرت سیاسی یا نظامی پایدار نخواهد ماند.
🔺برای خواندن ادامه این مطلب به سایت سازندگی مراجعه کنید
https://saazandegi.ir/مذاکره-از-موضع-قدرت
⭕️ طلوع شکننده صلح
♦️نشست شرمالشیخ با موضوع صلح در غزه دوشنبه‌شب ۲۱ مهرماه در فضایی سنگین از انتظار و ابهام برگزار شد؛ نشستی که دستور کار اصلی آن پایان جنگ غزه و امضای سندی جامع برای آینده این باریکه خون‌بار بود. در پایان نشست، رهبران آمریکا، مصر، ترکیه و قطر سندی موسوم به «توافق غزه» را امضا کردند تا شاید نقطه پایانی بر ماه‌ها درگیری و خونریزی باشد؛ اما در دل این مراسم پرزرق‌وبرق، اختلاف دیدگاه‌ها و رفتارهای جنجالی نیز کم نبود.
در صدر همه خبرها، سخنرانی طولانی و پرابهام دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا قرار داشت؛ چهره‌ای که از ابتدای بازگشتش به کاخ سفید وعده داده بود «صلحی تاریخی» را در خاورمیانه رقم بزند. او در شرمالشیخ اعلام کرد: «ما سند جامعی در مورد توافق بین اسرائیل و حماس امضا می‌کنیم. مساله اجساد اسیران اسرائیلی هنوز حل نشده است اما تلاش‌ها ادامه دارد. این توافق، بزرگ‌ترین و پیچیده‌ترین توافق تاریخ معاصر است و ما جنگ جهانی سوم نمی‌خواهیم».
در میان سخنرانی‌های پرشمار رهبران، اظهارات شهباز شریف نخست‌وزیر پاکستان، بازتابی گسترده داشت. او گفت: «امروز بزرگ‌ترین روز تاریخ معاصر است زیرا صلح پس از تلاش‌های طاقت‌فرسا حاصل شد».
در مقابل شور و شعف ترامپ و متحدانش، صدای تردید از سوی پاریس به گوش رسید. امانوئل مکرون، رئیس‌جمهور فرانسه در سخنرانی خود اعلام کرد: «طرح ایالات متحده درباره اداره و حکومت آینده نوار غزه با ابهامات جدی روبه‌روست. لازم است جنبه‌های اجرایی و سیاسی آن روشن‌تر شود».
موضع متفاوت دیگر از سوی ایتالیا بیان شد. جورجیا ملونی، نخست‌وزیر این کشور پس از نشست گفت: «پس از توافق آتش‌بس در غزه، رم به شناسایی کشور مستقل فلسطین نزدیک شده و آماده اعزام نیروهای حافظ صلح به این منطقه است». این موضع‌گیری بی‌سابقه از سوی یکی از اعضای کلیدی اتحادیه اروپا، از تغییر تدریجی در سیاست خارجی ایتالیا نسبت به منازعه فلسطین حکایت دارد.
در سوی دیگر، تمیم بن حمد آل ثانی امیر قطر ضمن استقبال از توافق غزه گفت: «امیدواریم نتایج نشست شرمالشیخ به راه‌حلی جامع و پایدار برای مسأله فلسطین منجر شود. پایبندی به تفاهمات حاصل شده به خیر و صلاح همه طرف‌ها خواهد بود».
از لندن نیز صدایی محتاط به گوش رسید. کی‌یر استارمر، نخست‌وزیر بریتانیا امضای توافق‌نامه آتش‌بس را «تاریخی» خواند اما هشدار داد: «نباید در اجرای آن اشتباهی رخ دهد. چالش اصلی فردا آغاز می‌شود».
میزبان اجلاس، عبدالفتاح السیسی رئیس‌جمهور مصر، سخنانی محتاط اما معنادار ایراد کرد. او گفت: «منطقه در حال گذر از لحظه‌ای تاریخی و سرنوشت‌ساز است.
با پایان نشست شرم الشیخ، بیانیه‌ای صادر شد. در بیانیه پایانی با قدردانی از نقش آمریکا، قطر، ترکیه و مصر در میانجی‌گری بر ضرورت همکاری جامعه جهانی برای اجرای کامل توافق از جمله توقف جنگ در غزه، تکمیل تبادل اسرا، خروج تدریجی نیروهای اسرائیلی و ورود کمک‌های بشردوستانه تأکید شد.
اما آنچه بیش از محتوای توافق در صدر اخبار قرار گرفت، رفتارهای غیرمعمول دونالد ترامپ در طول نشست بود. به گزارش دیلی‌میل، رئیس‌جمهور آمریکا در سخنرانی خود با لحنی تحقیرآمیز درباره برخی رهبران جهانی صحبت کرد و گفت: «از تعدادی از رهبران خوشم نمی‌آید اما خودتان حدس بزنید چه کسانی هستند». او در برخورد با کی‌یر استارمر نخست‌وزیر بریتانیا، شوخی‌هایی کرد که از نگاه بسیاری «نامتعارف» بود و باعث معذب شدن او شد.
🔺برای خواندن ادامه این مطلب به سایت سازندگی مراجعه کنید
https://saazandegi.ir/طلوع-شکننده-صلح
در اجلاس شرمالشیخ چه گذشت؟
♦️نشست شرمالشیخ با موضوع صلح در غزه دوشنبه‌شب ۲۱ مهرماه در فضایی سنگین از انتظار و ابهام برگزار شد؛ نشستی که دستور کار اصلی آن پایان جنگ غزه و امضای سندی جامع برای آینده این باریکه خون‌بار بود. در پایان نشست، رهبران آمریکا، مصر، ترکیه و قطر سندی موسوم به «توافق غزه» را امضا کردند تا شاید نقطه پایانی بر ماه‌ها درگیری و خونریزی باشد؛ اما در دل این مراسم پرزرق‌وبرق، اختلاف دیدگاه‌ها و رفتارهای جنجالی نیز کم نبود.
ترامپ و رؤیای «صلح بزرگ»
در صدر همه خبرها، سخنرانی طولانی و پرابهام دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا قرار داشت؛ چهره‌ای که از ابتدای بازگشتش به کاخ سفید وعده داده بود «صلحی تاریخی» را در خاورمیانه رقم بزند. او در شرمالشیخ اعلام کرد: «ما سند جامعی در مورد توافق بین اسرائیل و حماس امضا می‌کنیم. مساله اجساد اسیران اسرائیلی هنوز حل نشده است اما تلاش‌ها ادامه دارد. این توافق، بزرگ‌ترین و پیچیده‌ترین توافق تاریخ معاصر است و ما جنگ جهانی سوم نمی‌خواهیم».
تمجید شریف از ترامپ
در میان سخنرانی‌های پرشمار رهبران، اظهارات شهباز شریف نخست‌وزیر پاکستان، بازتابی گسترده داشت. او گفت: «امروز بزرگ‌ترین روز تاریخ معاصر است زیرا صلح پس از تلاش‌های طاقت‌فرسا حاصل شد».
ابهامات مکرون
در مقابل شور و شعف ترامپ و متحدانش، صدای تردید از سوی پاریس به گوش رسید. امانوئل مکرون، رئیس‌جمهور فرانسه در سخنرانی خود اعلام کرد: «طرح ایالات متحده درباره اداره و حکومت آینده نوار غزه با ابهامات جدی روبه‌روست. لازم است جنبه‌های اجرایی و سیاسی آن روشن‌تر شود».
شناسایی احتمالی فلسطین
موضع متفاوت دیگر از سوی ایتالیا بیان شد. جورجیا ملونی، نخست‌وزیر این کشور پس از نشست گفت: «پس از توافق آتش‌بس در غزه، رم به شناسایی کشور مستقل فلسطین نزدیک شده و آماده اعزام نیروهای حافظ صلح به این منطقه است». این موضع‌گیری بی‌سابقه از سوی یکی از اعضای کلیدی اتحادیه اروپا، از تغییر تدریجی در سیاست خارجی ایتالیا نسبت به منازعه فلسطین حکایت دارد.
پیام دوحه
در سوی دیگر، تمیم بن حمد آل ثانی امیر قطر ضمن استقبال از توافق غزه گفت: «امیدواریم نتایج نشست شرمالشیخ به راه‌حلی جامع و پایدار برای مسأله فلسطین منجر شود. پایبندی به تفاهمات حاصل شده به خیر و صلاح همه طرف‌ها خواهد بود».
هشدار لندن
از لندن نیز صدایی محتاط به گوش رسید. کی‌یر استارمر، نخست‌وزیر بریتانیا امضای توافق‌نامه آتش‌بس را «تاریخی» خواند اما هشدار داد: «نباید در اجرای آن اشتباهی رخ دهد. چالش اصلی فردا آغاز می‌شود».
حق تعیین سرنوشت فلسطینیان
میزبان اجلاس، عبدالفتاح السیسی رئیس‌جمهور مصر، سخنانی محتاط اما معنادار ایراد کرد. او گفت: «منطقه در حال گذر از لحظه‌ای تاریخی و سرنوشت‌ساز است.
بیانیه پایانی
با پایان نشست شرم الشیخ، بیانیه‌ای صادر شد. در بیانیه پایانی با قدردانی از نقش آمریکا، قطر، ترکیه و مصر در میانجی‌گری بر ضرورت همکاری جامعه جهانی برای اجرای کامل توافق از جمله توقف جنگ در غزه، تکمیل تبادل اسرا، خروج تدریجی نیروهای اسرائیلی و ورود کمک‌های بشردوستانه تأکید شد.
حاشیه‌های پر سر و صدای نشست
اما آنچه بیش از محتوای توافق در صدر اخبار قرار گرفت، رفتارهای غیرمعمول دونالد ترامپ در طول نشست بود. به گزارش دیلی‌میل، رئیس‌جمهور آمریکا در سخنرانی خود با لحنی تحقیرآمیز درباره برخی رهبران جهانی صحبت کرد و گفت: «از تعدادی از رهبران خوشم نمی‌آید اما خودتان حدس بزنید چه کسانی هستند». او در برخورد با کی‌یر استارمر نخست‌وزیر بریتانیا، شوخی‌هایی کرد که از نگاه بسیاری «نامتعارف» بود و باعث معذب شدن او شد.
🔺برای خواندن ادامه این مطلب به سایت سازندگی مراجعه کنید
https://saazandegi.ir/طلوع-شکننده-صلح
⭕️ مخترع اسنپ‌بک
▫️روس‌ها میگویند: اسنپ‌بک دامی بود که غربی‌ها برای "محمدجواد ظریف" گذاشتند
▫️آمریکایی‌ها میگویند: اسنپ‌بک به پیشنهاد "لاوروف"، وزیر خارجه روسیه در برجام گنجانده شد
▫️"سازندگی" به این موضوع پرداخته است
♦️استقلال ازدست‌رفته
انتخابات سازمان نظام پزشکی در سایه ردصلاحیت‌های گسترده، روز جمعه برگزار می‌شود
♦️پنهان‌کاری نمی‌کنیم
سخنگوی دولت اعلام کرد: فعلاً تصمیمی برای افزایش قیمت بنزین نداریم، اما اگر بخواهد تغییری صورت بگیرد، مربوط به سهمیه معمول مردم نیست، بلکه مربوط به سهمیه‌های اضافی است
♦️زیر آتش دو جبهه
انتقاد جریان‌های سیاسی از "عراقچی"
♦️از عشق و درد
به یاد "رضا یحیایی" مجسمه‌‌ساز ایرانی
♦️نسل طلایی به شماره افتاد
به یاد "سعید مظفری" دوبلور قدیمی
♦️جیب‌ها و مغزهای خالی
درباره روز جهانی مبارزه با فقر
♦️یادداشت روز: تهدید حقوق اعضای جامعه پزشکی
راهکار ائتلاف سپید برای حفظ حقوق انتخاب‌کنندگان و انتخاب‌شوندگان
به‌قلم؛ علی تاجرنیا؛ دبیرکل انجمن اسلامی جامعه پزشکی ایران
🔺در شماره ۲۰۸۸ روزنامه #سازندگی بخوانید
@Saazandeginews
▫️روس‌ها میگویند: اسنپ‌بک دامی بود که غربی‌ها برای "محمدجواد ظریف" گذاشتند
▫️آمریکایی‌ها میگویند: اسنپ‌بک به پیشنهاد "لاوروف"، وزیر خارجه روسیه در برجام گنجانده شد
▫️"سازندگی" به این موضوع پرداخته است
♦️استقلال ازدست‌رفته
انتخابات سازمان نظام پزشکی در سایه ردصلاحیت‌های گسترده، روز جمعه برگزار می‌شود
♦️پنهان‌کاری نمی‌کنیم
سخنگوی دولت اعلام کرد: فعلاً تصمیمی برای افزایش قیمت بنزین نداریم، اما اگر بخواهد تغییری صورت بگیرد، مربوط به سهمیه معمول مردم نیست، بلکه مربوط به سهمیه‌های اضافی است
♦️زیر آتش دو جبهه
انتقاد جریان‌های سیاسی از "عراقچی"
♦️از عشق و درد
به یاد "رضا یحیایی" مجسمه‌‌ساز ایرانی
♦️نسل طلایی به شماره افتاد
به یاد "سعید مظفری" دوبلور قدیمی
♦️جیب‌ها و مغزهای خالی
درباره روز جهانی مبارزه با فقر
♦️یادداشت روز: تهدید حقوق اعضای جامعه پزشکی
راهکار ائتلاف سپید برای حفظ حقوق انتخاب‌کنندگان و انتخاب‌شوندگان
به‌قلم؛ علی تاجرنیا؛ دبیرکل انجمن اسلامی جامعه پزشکی ایران
🔺در شماره ۲۰۸۸ روزنامه #سازندگی بخوانید
@Saazandeginews
❤1
⭕️ مخترع اسنپ‌بک
♦️سرگئی لاوروف به تازگی در مصاحبه‌ای روایت پرجنجال اسنپ‌بک را زنده کرد و درباره چگونگی ورود آن به برجام گفت: «اگر شرکای ایرانی ما با چنین فرمولی موافقت کردند، صادقانه بگویم یک دام حقوقی بود و ما دلیلی برای مخالفت نداشتیم».
⏹️ لاوروف در توضیح بیشتر گفت، او درک می‌کند چرا محمدجواد ظریف، وزیر خارجه وقت ایران از آن فرمول حمایت کرد؛ چون ایران باور داشت هیچ‌گاه تعهداتش را نقض نخواهد کرد و دلیلی برای نگرانی از فعال شدن ماشه وجود ندارد. اما داستان همان‌طور که تاریخ نشان داد به مسیر دیگری رفت: ایران توافق را نقض نکرد اما آمریکا از آن خارج شد و اروپایی‌ها هم، در سکوتی طولانی، از ایفای نقش خود بازماندند. لاوروف ادامه داد:«اروپایی‌ها که باید برای حفظ توافق تلاش می‌کردند به جای آن شروع کردند به متقاعد کردن ایران که عقب‌نشینی کند. گفتند «آمریکایی‌ها کنار کشیدند، ناراحت نباشید، بیایید موضوع دیگری پیشنهاد دهیم، اینجا تسلیم شوید».درست در نقطه‌ای که لاوروف این اظهارات را بیان کرد، بررسی روایت فرد دیگری که در اتاق‌های بسته هتل کوبورگ وین حضور داشت، جالب به نظر می‌رسد.
◀️ وندی شرمن در کتاب خاطراتش با عنوان «ترس یعنی شکست» از همان «دام حقوقی» سخن می‌گوید اما با زاویه‌ای کاملاً متفاوت. او می‌نویسد:«گنجاندن اسنپ‌بک یا همان بازگشت خودکار تحریم‌های سازمان ملل، یکی از آخرین و دشوارترین بخش‌های مذاکرات بود. این لاوروف بود که با طرحی خلاقانه، بن‌بست را شکست». به روایت او، کشورهای ۱+۵ نمی‌خواستند دوباره مسیر طاقت‌فرسای تصویب قطعنامه‌های جدید در شورای امنیت را طی کنند اما در عین حال باید راهی برای برخورد با تخطی احتمالی ایران می‌یافتند. در همان حال روسیه نمی‌خواست اختیار «حق وتو» از دستش خارج شود. راه‌حل، به سبک روسی، دقیق و پیچیده بود: اگر یکی از اعضای گروه معتقد می‌شد ایران توافق را نقض کرده، می‌توانست از شورای امنیت بخواهد قطعنامه‌ای را به رأی بگذارد، قطعنامه‌ای که در ظاهر خواستار ادامه لغو تحریم‌ها بود. اگر یکی از اعضا، مثلاً آمریکا، این قطعنامه را وتو می‌کرد، تحریم‌ها به‌طور خودکار بازمی‌گشتند. به بیان دیگر تحریم‌ها هرگز لغو نشدند بلکه تنها در حالت تعلیق قرار گرفتند؛ معادله‌ای که امروز ۱۰ سال پس از امضای برجام، معنای تلخ خود را نشان داده است.
اکنون با گذشت سال‌ها از آن مذاکرات نفس‌گیر، لاوروف می‌گوید مکانیسم ماشه ابداع ظریف بود؛ و شرمن مدعی است که لاوروف خودش معمار آن بوده است. تضاد میان این دو روایت در شرایطی تازه معنا می‌یابد که چند هفته پیش، مکانیسم ماشه بار دیگر علیه ایران فعال شد و شورای امنیت سازمان ملل، با استناد به همان بند، تحریم‌های گذشته را احیا کرد.
پاسخ این پرسش را باید در بند ۳۶ برجام جست‌وجو کرد؛ بندی که در ظاهر، تنها سازوکاری برای حل اختلافات بود اما در عمل به کلید بازگشت تحریم‌ها تبدیل شد. این بند مقرر می‌کند که هر یک از طرف‌ها، ایران یا اعضای ۱+۵ اگر معتقد باشند طرف مقابل به تعهداتش پایبند نبوده، می‌تواند موضوع را به کمیسیون مشترک ارجاع دهد. در صورت عدم توافق، پرونده به سطح وزیران خارجه می‌رسد و در نهایت هر کشور می‌تواند، موضوع را به شورای امنیت ببرد.
برجام در تابستان ۲۰۱۵ در وین امضا شد. هوای گرم و خسته‌کننده آن روزها در حافظه دیپلمات‌های ایرانی و غربی مانده است؛ روزهایی که ساعت‌ها گفت‌وگو گاهی به یک جمله ختم می‌شد. وقتی قلم‌ها بر کاغذ نشست و عکس تاریخی گرفته شد، ظریف لبخند می‌زد.
در ماه‌های اخیر با فعال شدن مکانیسم ماشه، دوباره قطعنامه‌های پیش از برجام به صحنه بازگشته‌اند. در سازمان ملل، نمایندگان آمریکا و اروپا از «لزوم واکنش به رفتار ایران» سخن میگویند و روسیه و چین طبق انتظار، خواستار گفت‌وگو و خویشتنداری هستند.
امروز که نام مکانیسم ماشه دوباره در تیترها تکرار می‌شود، کمتر کسی به یاد دارد که ابتدا قرار بود این بند، راهی برای «حل اختلاف» باشد نه آغاز دوباره تحریم‌ها. در این میان، روایت‌ها همچنان در تضادند: لاوروف از «دام غربی» سخن می‌گوید، شرمن از «ابتکار روسی» و عراقچی از «باطل بودن ادعای بازگشت تحریم‌ها». اما شاید حقیقت در میانه این خطوط پنهان باشد؛ جایی میان اطمینان و تردید، امید و واقعیت.
🔺برای خواندن ادامه این مطلب به سایت سازندگی مراجعه کنید
https://saazandegi.ir/مخترع-اسنپ-بک
▫️روس‌ها میگویند: اسنپ‌بک دامی بود که غربی‌ها برای “محمدجواد ظریف” گذاشتند
▫️آمریکایی‌ها میگویند: اسنپ‌بک به پیشنهاد “لاوروف”، وزیر خارجه روسیه در برجام گنجانده شد
▫️”سازندگی” به این موضوع پرداخته است
♦️سرگئی لاوروف به تازگی در مصاحبه‌ای روایت پرجنجال اسنپ‌بک را زنده کرد و درباره چگونگی ورود آن به برجام گفت: «اگر شرکای ایرانی ما با چنین فرمولی موافقت کردند، صادقانه بگویم یک دام حقوقی بود و ما دلیلی برای مخالفت نداشتیم».
⏹️ لاوروف در توضیح بیشتر گفت، او درک می‌کند چرا محمدجواد ظریف، وزیر خارجه وقت ایران از آن فرمول حمایت کرد؛ چون ایران باور داشت هیچ‌گاه تعهداتش را نقض نخواهد کرد و دلیلی برای نگرانی از فعال شدن ماشه وجود ندارد. اما داستان همان‌طور که تاریخ نشان داد به مسیر دیگری رفت: ایران توافق را نقض نکرد اما آمریکا از آن خارج شد و اروپایی‌ها هم، در سکوتی طولانی، از ایفای نقش خود بازماندند. لاوروف ادامه داد:«اروپایی‌ها که باید برای حفظ توافق تلاش می‌کردند به جای آن شروع کردند به متقاعد کردن ایران که عقب‌نشینی کند. گفتند «آمریکایی‌ها کنار کشیدند، ناراحت نباشید، بیایید موضوع دیگری پیشنهاد دهیم، اینجا تسلیم شوید».درست در نقطه‌ای که لاوروف این اظهارات را بیان کرد، بررسی روایت فرد دیگری که در اتاق‌های بسته هتل کوبورگ وین حضور داشت، جالب به نظر می‌رسد.
◀️ وندی شرمن در کتاب خاطراتش با عنوان «ترس یعنی شکست» از همان «دام حقوقی» سخن می‌گوید اما با زاویه‌ای کاملاً متفاوت. او می‌نویسد:«گنجاندن اسنپ‌بک یا همان بازگشت خودکار تحریم‌های سازمان ملل، یکی از آخرین و دشوارترین بخش‌های مذاکرات بود. این لاوروف بود که با طرحی خلاقانه، بن‌بست را شکست». به روایت او، کشورهای ۱+۵ نمی‌خواستند دوباره مسیر طاقت‌فرسای تصویب قطعنامه‌های جدید در شورای امنیت را طی کنند اما در عین حال باید راهی برای برخورد با تخطی احتمالی ایران می‌یافتند. در همان حال روسیه نمی‌خواست اختیار «حق وتو» از دستش خارج شود. راه‌حل، به سبک روسی، دقیق و پیچیده بود: اگر یکی از اعضای گروه معتقد می‌شد ایران توافق را نقض کرده، می‌توانست از شورای امنیت بخواهد قطعنامه‌ای را به رأی بگذارد، قطعنامه‌ای که در ظاهر خواستار ادامه لغو تحریم‌ها بود. اگر یکی از اعضا، مثلاً آمریکا، این قطعنامه را وتو می‌کرد، تحریم‌ها به‌طور خودکار بازمی‌گشتند. به بیان دیگر تحریم‌ها هرگز لغو نشدند بلکه تنها در حالت تعلیق قرار گرفتند؛ معادله‌ای که امروز ۱۰ سال پس از امضای برجام، معنای تلخ خود را نشان داده است.
دو روایت، یک تناقض
اکنون با گذشت سال‌ها از آن مذاکرات نفس‌گیر، لاوروف می‌گوید مکانیسم ماشه ابداع ظریف بود؛ و شرمن مدعی است که لاوروف خودش معمار آن بوده است. تضاد میان این دو روایت در شرایطی تازه معنا می‌یابد که چند هفته پیش، مکانیسم ماشه بار دیگر علیه ایران فعال شد و شورای امنیت سازمان ملل، با استناد به همان بند، تحریم‌های گذشته را احیا کرد.
بند ۳۶؛ قلب پنهان توافق
پاسخ این پرسش را باید در بند ۳۶ برجام جست‌وجو کرد؛ بندی که در ظاهر، تنها سازوکاری برای حل اختلافات بود اما در عمل به کلید بازگشت تحریم‌ها تبدیل شد. این بند مقرر می‌کند که هر یک از طرف‌ها، ایران یا اعضای ۱+۵ اگر معتقد باشند طرف مقابل به تعهداتش پایبند نبوده، می‌تواند موضوع را به کمیسیون مشترک ارجاع دهد. در صورت عدم توافق، پرونده به سطح وزیران خارجه می‌رسد و در نهایت هر کشور می‌تواند، موضوع را به شورای امنیت ببرد.
مسیر پرپیچ تصمیم‌ها
برجام در تابستان ۲۰۱۵ در وین امضا شد. هوای گرم و خسته‌کننده آن روزها در حافظه دیپلمات‌های ایرانی و غربی مانده است؛ روزهایی که ساعت‌ها گفت‌وگو گاهی به یک جمله ختم می‌شد. وقتی قلم‌ها بر کاغذ نشست و عکس تاریخی گرفته شد، ظریف لبخند می‌زد.
بازگشت سایه‌ها
در ماه‌های اخیر با فعال شدن مکانیسم ماشه، دوباره قطعنامه‌های پیش از برجام به صحنه بازگشته‌اند. در سازمان ملل، نمایندگان آمریکا و اروپا از «لزوم واکنش به رفتار ایران» سخن میگویند و روسیه و چین طبق انتظار، خواستار گفت‌وگو و خویشتنداری هستند.
پایان باز
امروز که نام مکانیسم ماشه دوباره در تیترها تکرار می‌شود، کمتر کسی به یاد دارد که ابتدا قرار بود این بند، راهی برای «حل اختلاف» باشد نه آغاز دوباره تحریم‌ها. در این میان، روایت‌ها همچنان در تضادند: لاوروف از «دام غربی» سخن می‌گوید، شرمن از «ابتکار روسی» و عراقچی از «باطل بودن ادعای بازگشت تحریم‌ها». اما شاید حقیقت در میانه این خطوط پنهان باشد؛ جایی میان اطمینان و تردید، امید و واقعیت.
🔺برای خواندن ادامه این مطلب به سایت سازندگی مراجعه کنید
https://saazandegi.ir/مخترع-اسنپ-بک
❤1👍1
⭕️ استقلال ازدست‌رفته
♦️در آستانه برگزاری نهمین دوره انتخابات سازمان نظام پزشکی، بحث گسترده‌ای بر سر اعلام نامزدهای ردصلاحیت شده در جریان است. سیدمحمد جمالیان، رئیس هیات نظارت مرکزی این انتخابات، تعداد ثبت‌نام‌کنندگان را ۶۱۰ نفر اعلام کرده و گفته است: «خوشبختانه از میان حدود ۶۱۰ نفر ثبت‌نام‌کننده، تنها ۳۵ نفر ردصلاحیت شدند و این نشان‌دهنده سیاست باز، عادلانه و قانون‌مدار هیات نظارت است».
⏹️ با وجود موضع رسمی درباره کم بودن میزان ردصلاحیت، بسیاری از پزشکان ردصلاحیت شده مدعی‌اند، تعداد واقعی بسیار بیشتر است. هادی یزدانی، پزشک اصفهانی از داوطلبان منتفی شده، می‌گوید: «بسیاری از افراد از جمله خود من، بدون داشتن محکومیت قضایی یا انتظامی و حتی بدون سوءپیشینه صرفاً براساس استعلام‌های نامشخص ردصلاحیت شده‌اند».
وجه دیگری از نگرانی‌ها به عدم شفافیت در اعلام دلایل ردصلاحیت‌ها مربوط می‌شود. پزشکان میگویند نه تنها مصادیق ردصلاحیت‌ها روشن نیست بلکه خود هیات‌های نظارت استانی هم در تصمیم‌گیری نقشی صرفاً تشریفاتی دارند.
✳️ گمانه‌زنی‌های دیگری درباره ملاک‌های پنهان نیز شنیده می‌شود. برای مثال عده‌ای حدس می‌زنند «پیامک‌های حجاب» برای برخی زنان پزشک ملاک قرار گرفته است. یزدانی می‌گوید: «شنیده شده که برای بعضی افراد به‌دلیل دریافت پیامک مرتبط با حجاب، «عدم التزام اخلاقی» در نظر گرفته شده و ردصلاحیت شده‌اند». رضا لاری‌پور، سخنگوی سازمان نظام پزشکی اما چنین موضوعی را «بعید» می‌داند و می‌گوید: «موضوع حجاب مسبوق به سابقه نیست و فکر نمی‌کنم در این دوره اضافه شده باشد».
این ابهامات و شایعه‌ها، واکنش‌هایی را برانگیخته است. یکی از موارد بارز، استعفای اعتراضی ناهید خداکرمی، عضو هیات اجرایی انتخابات نظام پزشکی بوده است. او در نامه‌ای عمومی روند اعلام صلاحیت‌ها را «توهین به کرامت صنفی پزشکان» خوانده است. از سوی دیگر، برخی پزشکان در شبکه‌های اجتماعی از «مهندسی انتخابات» و دخالت نهادهای خاص در جریان رقابت انتقاد کرده‌اند.
فرزانه ترکان، پزشک در گفت‌وگو با سازندگی با اشاره به تاریخچه ایجاد سازمان نظام پزشکی و استقلال از دست رفته آن به «سازندگی» می‌گوید: سازمان نظام پزشکی ایران در سال ۱۳۳۹ با شخصیت حقوقی مستقل تأسیس شد و پزشکان نامدار و پزشکان قابل اعتماد جامعه پزشکی از پیشکسوتان در مرجعیت نظام پزشکی، تصمیم‌های اساسی را در جامعه پزشکی اتخاذ می‌کردند. از دهه ۶۰ متاسفانه برخورد ناجوانمردانه‌ای با اعضای هیات مدیره نظام پزشکی صورت گرفت. این برخورد تند به دلیل اختلافات سیاسی میان اعضای هیات مدیره، که بسیاری از آنها هماهنگ با دولت نبودند، به وقوع پیوست.
⏺️ او ادامه می‌دهد: در حال حاضر متاسفانه شاهد ردصلاحیت‌هایی در انتخابات نظام پزشکی هستیم که بسیاری از افراد با صلاحیت و مورد تایید جامعه پزشکی از حضور در انتخابات محروم شده‌اند. این روند به جز در چند مورد خاص که افراد توانستند وارد سازمان شوند و تاثیر مثبتی داشته باشند، در بیشتر مواقع ادامه پیدا کرده است. در آخرین دوره، اعضای هیات مدیره نظام پزشکی عملاً ضعیف‌ترین عملکرد را از خود نشان دادند و نتواستند از حقوق جامعه پزشکی به طور موثر دفاع کنند.
ترکان اضافه می‌کند: مشکلات معیشتی پزشکان، به ویژه پزشکان جوان و دستیاران، باید به طور جدی مورد توجه قرار گیرد. بیش از ۳۰ هزار پزشک، شغل پزشکی را ترک کرده‌اند و به مشاغل دیگر پرداخته‌اند، بسیاری از پزشکان نیز به دلیل شرایط دشوار اقتصادی مهاجرت کرده‌اند. در این راستا باید ریشه این مشکلات شناسایی و برای حل آنها اقدام اساسی انجام شود. در مورد تعرفه‌ها و اصلاح دستمزدها این موضوع باید به طور جدی پیگیری شود. اگر درآمد یک پزشک عمومی از یک کارمند معمولی کمتر باشد طبیعتاً او در این سیستم نمی‌تواند باقی بماند.
◀️ ترکان ادامه می‌دهد: برخی روسای دانشگاه‌ها بارها اعلام کرده‌اند که امکانات کافی برای افزایش ظرفیت پذیرش دانشجوی پزشکی ندارند و به همین دلیل دانشجویانی که وارد این رشته می‌شوند به لحاظ علمی دچار ضعف هستند. در حالی که بررسی‌های آماری نشان می‌دهد که ما کمبود پزشک نداریم بلکه مشکل اصلی کمبود پزشکانی است که وارد بازار کار می‌شوند و بسیاری از آنها به دلیل نداشتن درآمد مناسب، شغل پزشکی را رها کرده‌اند. اگر این مسائل اصلاح شوند به جای هزینه‌های گزاف برای افزایش ظرفیت دانشگاه‌ها قطعاً مشکلات کمتری خواهیم داشت.
🔺برای خواندن ادامه این مطلب به سایت سازندگی مراجعه کنید
https://saazandegi.ir/استقلال-ازدست-رفته
انتخابات سازمان نظام پزشکی در سایه ردصلاحیت‌های گسترده، روز جمعه برگزار می‌شود
♦️در آستانه برگزاری نهمین دوره انتخابات سازمان نظام پزشکی، بحث گسترده‌ای بر سر اعلام نامزدهای ردصلاحیت شده در جریان است. سیدمحمد جمالیان، رئیس هیات نظارت مرکزی این انتخابات، تعداد ثبت‌نام‌کنندگان را ۶۱۰ نفر اعلام کرده و گفته است: «خوشبختانه از میان حدود ۶۱۰ نفر ثبت‌نام‌کننده، تنها ۳۵ نفر ردصلاحیت شدند و این نشان‌دهنده سیاست باز، عادلانه و قانون‌مدار هیات نظارت است».
⏹️ با وجود موضع رسمی درباره کم بودن میزان ردصلاحیت، بسیاری از پزشکان ردصلاحیت شده مدعی‌اند، تعداد واقعی بسیار بیشتر است. هادی یزدانی، پزشک اصفهانی از داوطلبان منتفی شده، می‌گوید: «بسیاری از افراد از جمله خود من، بدون داشتن محکومیت قضایی یا انتظامی و حتی بدون سوءپیشینه صرفاً براساس استعلام‌های نامشخص ردصلاحیت شده‌اند».
ابهام در معیارهای رد صلاحیت
وجه دیگری از نگرانی‌ها به عدم شفافیت در اعلام دلایل ردصلاحیت‌ها مربوط می‌شود. پزشکان میگویند نه تنها مصادیق ردصلاحیت‌ها روشن نیست بلکه خود هیات‌های نظارت استانی هم در تصمیم‌گیری نقشی صرفاً تشریفاتی دارند.
✳️ گمانه‌زنی‌های دیگری درباره ملاک‌های پنهان نیز شنیده می‌شود. برای مثال عده‌ای حدس می‌زنند «پیامک‌های حجاب» برای برخی زنان پزشک ملاک قرار گرفته است. یزدانی می‌گوید: «شنیده شده که برای بعضی افراد به‌دلیل دریافت پیامک مرتبط با حجاب، «عدم التزام اخلاقی» در نظر گرفته شده و ردصلاحیت شده‌اند». رضا لاری‌پور، سخنگوی سازمان نظام پزشکی اما چنین موضوعی را «بعید» می‌داند و می‌گوید: «موضوع حجاب مسبوق به سابقه نیست و فکر نمی‌کنم در این دوره اضافه شده باشد».
واکنش جامعه پزشکی
این ابهامات و شایعه‌ها، واکنش‌هایی را برانگیخته است. یکی از موارد بارز، استعفای اعتراضی ناهید خداکرمی، عضو هیات اجرایی انتخابات نظام پزشکی بوده است. او در نامه‌ای عمومی روند اعلام صلاحیت‌ها را «توهین به کرامت صنفی پزشکان» خوانده است. از سوی دیگر، برخی پزشکان در شبکه‌های اجتماعی از «مهندسی انتخابات» و دخالت نهادهای خاص در جریان رقابت انتقاد کرده‌اند.
سلب استقلال سازمان نظام پزشکی
فرزانه ترکان، پزشک در گفت‌وگو با سازندگی با اشاره به تاریخچه ایجاد سازمان نظام پزشکی و استقلال از دست رفته آن به «سازندگی» می‌گوید: سازمان نظام پزشکی ایران در سال ۱۳۳۹ با شخصیت حقوقی مستقل تأسیس شد و پزشکان نامدار و پزشکان قابل اعتماد جامعه پزشکی از پیشکسوتان در مرجعیت نظام پزشکی، تصمیم‌های اساسی را در جامعه پزشکی اتخاذ می‌کردند. از دهه ۶۰ متاسفانه برخورد ناجوانمردانه‌ای با اعضای هیات مدیره نظام پزشکی صورت گرفت. این برخورد تند به دلیل اختلافات سیاسی میان اعضای هیات مدیره، که بسیاری از آنها هماهنگ با دولت نبودند، به وقوع پیوست.
⏺️ او ادامه می‌دهد: در حال حاضر متاسفانه شاهد ردصلاحیت‌هایی در انتخابات نظام پزشکی هستیم که بسیاری از افراد با صلاحیت و مورد تایید جامعه پزشکی از حضور در انتخابات محروم شده‌اند. این روند به جز در چند مورد خاص که افراد توانستند وارد سازمان شوند و تاثیر مثبتی داشته باشند، در بیشتر مواقع ادامه پیدا کرده است. در آخرین دوره، اعضای هیات مدیره نظام پزشکی عملاً ضعیف‌ترین عملکرد را از خود نشان دادند و نتواستند از حقوق جامعه پزشکی به طور موثر دفاع کنند.
اولویت‌های سازمان جدید
ترکان اضافه می‌کند: مشکلات معیشتی پزشکان، به ویژه پزشکان جوان و دستیاران، باید به طور جدی مورد توجه قرار گیرد. بیش از ۳۰ هزار پزشک، شغل پزشکی را ترک کرده‌اند و به مشاغل دیگر پرداخته‌اند، بسیاری از پزشکان نیز به دلیل شرایط دشوار اقتصادی مهاجرت کرده‌اند. در این راستا باید ریشه این مشکلات شناسایی و برای حل آنها اقدام اساسی انجام شود. در مورد تعرفه‌ها و اصلاح دستمزدها این موضوع باید به طور جدی پیگیری شود. اگر درآمد یک پزشک عمومی از یک کارمند معمولی کمتر باشد طبیعتاً او در این سیستم نمی‌تواند باقی بماند.
◀️ ترکان ادامه می‌دهد: برخی روسای دانشگاه‌ها بارها اعلام کرده‌اند که امکانات کافی برای افزایش ظرفیت پذیرش دانشجوی پزشکی ندارند و به همین دلیل دانشجویانی که وارد این رشته می‌شوند به لحاظ علمی دچار ضعف هستند. در حالی که بررسی‌های آماری نشان می‌دهد که ما کمبود پزشک نداریم بلکه مشکل اصلی کمبود پزشکانی است که وارد بازار کار می‌شوند و بسیاری از آنها به دلیل نداشتن درآمد مناسب، شغل پزشکی را رها کرده‌اند. اگر این مسائل اصلاح شوند به جای هزینه‌های گزاف برای افزایش ظرفیت دانشگاه‌ها قطعاً مشکلات کمتری خواهیم داشت.
🔺برای خواندن ادامه این مطلب به سایت سازندگی مراجعه کنید
https://saazandegi.ir/استقلال-ازدست-رفته
👍1