⭕️ تاچر ژاپن
♦️روزی که سانائه تاکایچی با کت سرمه‌ای و لبخندی خویشتن‌دار در برابر مجلس ژاپن ایستاد و به عنوان نخستین زن در تاریخ این کشور سوگند یاد کرد، بسیاری از تحلیلگران گفتند: «ژاپن، بانوی آهنین خود را پیدا کرده است». تشبیه آسانی است؛ او خودش بارها گفته که از مارگارت تاچر الهام گرفته. اما در پس این شباهت ظاهری، نوعی بازآفرینی محافظه‌کاری قرن بیستم در قلب آسیای مدرن نهفته است. چراکه او نخستین زنی است که در کشوری با سنت‌های مردسالارانه به بالاترین مقام اجرایی رسیده است. سانائه تاکایچی ۶۴ ساله نه از اشراف سیاسی برخاسته و نه از خاندان‌های قدیمی حزب لیبرال‌دموکرات.
❇️ او در دوران دانشگاه، نوازنده درامز در یک گروه موسیقی بود. تاکایچی طرفدار هوی متال و از گروه‌هایی چون «دیپ پرپل» و «آیرن میدن» به‌عنوان علاقه‌های موسیقایی خود یاد کرده است. او حتی یک بار در تلویزیون ملی آهنگی را اجرا کرد و همچنان علاقه شدیدی به موتورسیکلت و خودرو دارد. تاکایچی از همان آغاز در حزب لیبرال‌دموکرات، راه خود را از دیگران جدا کرد. او نه پوپولیست است و نه اصلاح‌طلب نرم‌خو. زنی است با ذهنی نظم‌گرا، نگاهی محافظه‌کارانه و زبانی بی‌پروا. در کابینه‌های پیشین، از جمله در دولت شینزو آبه، به عنوان وزیر امور داخلی سپس وزیر امنیت اقتصادی به سختگیری و دقت شهرت داشت.
*️⃣ تاکایچی همانند تاچر، بر سه محور اصلی تکیه دارد: اول دولت مقتدر اما کوچک در اقتصاد. او خواهان کاهش مالیات‌ها و در عین حال افزایش بهره‌وری در بخش عمومی است. دوم میهن‌دوستی صریح. در کشوری که خاطره جنگ جهانی هنوز حساسیت‌برانگیز است، تاکایچی از بازخوانی گذشته ژاپن ابایی ندارد و بر «غرور ملی» تأکید می‌کند و سوم نقش فعال‌تر ژاپن در جهان.
⏹️ تاکایچی هرگز از زن بودنش به عنوان ابزار تبلیغاتی استفاده نکرده است. او بارها گفته که «زن بودن نه امتیاز است، نه مانع؛ بلکه بخشی از واقعیت من است». این نگاه، برخلاف بسیاری از سیاستمداران زن، او را از شعارهای فمینیستی دور کرده و به سوی واقع‌گرایی سوق داده است.
⏺️ با وجود آنکه تاکایچی اولین زن در رأس دولت ژاپن است، انتظار نمی‌رود سیاست‌های او در جهت برابری جنسیتی باشد. او با ازدواج هم‌جنس‌گرایان مخالف است و از نظام سلطنتی مردسالار حمایت می‌کند. با این حال درباره سلامت زنان و چالش‌های شخصی‌اش در دوران یائسگی و ناباروری صریح سخن گفته است. او ناپدری سه فرزند و مادربزرگ چهار نوه است. مارگارت تاچر زمانی گفته بود: «رهبران برای محبوب بودن نمی‌آیند، برای تغییر می‌آیند». سانائه تاکایچی نیز ظاهراً همین را در ذهن دارد. او با صراحت اعلام کرده که «دوران ملاحظه‌کاری ژاپن» به پایان رسیده است.
◀️ اما آیا او تاچر دیگری خواهد شد؟ هنوز زود است. تاچر در دوران رکود و بحران، اقتصاد بریتانیا را هرچند با هزینه‌های اجتماعی سنگین دگرگون کرد. تاکایچی باید با جمعیتی سالخورده، رشد اقتصادی نزدیک به صفر و روابط پیچیده با چین و آمریکا دست‌وپنجه نرم کند. اگر بتواند در این میدان پر از تضادها تعادل برقرار کند شاید روزی تاریخ بنویسد که «در قرن بیست‌ویکم، تاچریسم از لندن به توکیو رسید».
🔺برای خواندن ادامه این مطلب به سایت سازندگی مراجعه کنید
https://saazandegi.ir/تاچر-ژاپن
برای اولین‌بار در نظام مردسالارانه ژاپن، یک زن به نخست‌وزیری رسید. “سانائه تاکایچی” ۶۴ ساله، خود را پیرو “مارگارت تاچر” خوانده است. زنی که با ذهنی نظم‌گرا، نگاهی محافظه‌کار و زبانی بی‌پروا، روح‌ملی، اعتقاد به خانواده و مسئولیت تاریخی را ترویج می‌کند و معتقد به دولت کوچک اما مقتدر است
♦️روزی که سانائه تاکایچی با کت سرمه‌ای و لبخندی خویشتن‌دار در برابر مجلس ژاپن ایستاد و به عنوان نخستین زن در تاریخ این کشور سوگند یاد کرد، بسیاری از تحلیلگران گفتند: «ژاپن، بانوی آهنین خود را پیدا کرده است». تشبیه آسانی است؛ او خودش بارها گفته که از مارگارت تاچر الهام گرفته. اما در پس این شباهت ظاهری، نوعی بازآفرینی محافظه‌کاری قرن بیستم در قلب آسیای مدرن نهفته است. چراکه او نخستین زنی است که در کشوری با سنت‌های مردسالارانه به بالاترین مقام اجرایی رسیده است. سانائه تاکایچی ۶۴ ساله نه از اشراف سیاسی برخاسته و نه از خاندان‌های قدیمی حزب لیبرال‌دموکرات.
❇️ او در دوران دانشگاه، نوازنده درامز در یک گروه موسیقی بود. تاکایچی طرفدار هوی متال و از گروه‌هایی چون «دیپ پرپل» و «آیرن میدن» به‌عنوان علاقه‌های موسیقایی خود یاد کرده است. او حتی یک بار در تلویزیون ملی آهنگی را اجرا کرد و همچنان علاقه شدیدی به موتورسیکلت و خودرو دارد. تاکایچی از همان آغاز در حزب لیبرال‌دموکرات، راه خود را از دیگران جدا کرد. او نه پوپولیست است و نه اصلاح‌طلب نرم‌خو. زنی است با ذهنی نظم‌گرا، نگاهی محافظه‌کارانه و زبانی بی‌پروا. در کابینه‌های پیشین، از جمله در دولت شینزو آبه، به عنوان وزیر امور داخلی سپس وزیر امنیت اقتصادی به سختگیری و دقت شهرت داشت.
*️⃣ تاکایچی همانند تاچر، بر سه محور اصلی تکیه دارد: اول دولت مقتدر اما کوچک در اقتصاد. او خواهان کاهش مالیات‌ها و در عین حال افزایش بهره‌وری در بخش عمومی است. دوم میهن‌دوستی صریح. در کشوری که خاطره جنگ جهانی هنوز حساسیت‌برانگیز است، تاکایچی از بازخوانی گذشته ژاپن ابایی ندارد و بر «غرور ملی» تأکید می‌کند و سوم نقش فعال‌تر ژاپن در جهان.
⏹️ تاکایچی هرگز از زن بودنش به عنوان ابزار تبلیغاتی استفاده نکرده است. او بارها گفته که «زن بودن نه امتیاز است، نه مانع؛ بلکه بخشی از واقعیت من است». این نگاه، برخلاف بسیاری از سیاستمداران زن، او را از شعارهای فمینیستی دور کرده و به سوی واقع‌گرایی سوق داده است.
⏺️ با وجود آنکه تاکایچی اولین زن در رأس دولت ژاپن است، انتظار نمی‌رود سیاست‌های او در جهت برابری جنسیتی باشد. او با ازدواج هم‌جنس‌گرایان مخالف است و از نظام سلطنتی مردسالار حمایت می‌کند. با این حال درباره سلامت زنان و چالش‌های شخصی‌اش در دوران یائسگی و ناباروری صریح سخن گفته است. او ناپدری سه فرزند و مادربزرگ چهار نوه است. مارگارت تاچر زمانی گفته بود: «رهبران برای محبوب بودن نمی‌آیند، برای تغییر می‌آیند». سانائه تاکایچی نیز ظاهراً همین را در ذهن دارد. او با صراحت اعلام کرده که «دوران ملاحظه‌کاری ژاپن» به پایان رسیده است.
◀️ اما آیا او تاچر دیگری خواهد شد؟ هنوز زود است. تاچر در دوران رکود و بحران، اقتصاد بریتانیا را هرچند با هزینه‌های اجتماعی سنگین دگرگون کرد. تاکایچی باید با جمعیتی سالخورده، رشد اقتصادی نزدیک به صفر و روابط پیچیده با چین و آمریکا دست‌وپنجه نرم کند. اگر بتواند در این میدان پر از تضادها تعادل برقرار کند شاید روزی تاریخ بنویسد که «در قرن بیست‌ویکم، تاچریسم از لندن به توکیو رسید».
🔺برای خواندن ادامه این مطلب به سایت سازندگی مراجعه کنید
https://saazandegi.ir/تاچر-ژاپن
⭕️ آئین امید
🖌 حسینعلی امیری؛ استاندار فارس
♦️فارس، این سرزمین نور و نغمه، دیارِ فرهنگ و فرزانگی این بار درخشش خود را در آیینه دیپلماسی و تجارت منطقه‌ای و بین‌المللی به نمایش گذاشت. شیراز اکسپو ۲۰۲۵ نه‌تنها بزرگ‌ترین رویداد اقتصادی و نمایشگاهی جنوب کشور بود بلکه نشانی از امید، خرد و اراده جمعی برای ساختن آینده‌ای درخشان‌تر برای فارس و ایران شد.
این رویداد بزرگ که با حضور بیش از ۱۵۷ شرکت تولیدی، فناور و دانش‌بنیان از سراسر کشور و نیز شمار قابل توجهی از سرمایه‌گذاران خارجی برگزار شد، فرصتی بود برای بازنمایی ظرفیت‌های متنوع استان فارس در عرصه‌های صنعت، کشاورزی، گردشگری، فناوری و صادرات. محصول مبارک این رویداد، امضای ۶۰ تفاهم‌نامه و قرارداد همکاری به ارزش حدود ۳ میلیارد دلار است؛ قراردادهایی که حاصل گفت‌وگو، اعتماد و همگرایی میان دولت، بخش خصوصی و جامعه کارآفرینان و فعالان اقتصادی بود.
✳️ فارس امروز، دیگر تنها سرزمین فرهنگ، هنر، ادب و اندیشه نیست؛ بلکه دروازه تازه‌ای برای تجارت، فناوری و سرمایه‌گذاری در ایران است. حضور شرکت‌های بزرگ در حوزه انرژی، صنایع غذایی، داروسازی، ماشین‌آلات، کشاورزی هوشمند و فناوری‌های نوین، گواهی است بر اینکه فارس می‌تواند- و شایسته است- که محور توسعه در جنوب کشور باشد. از سویی دیگر، میزهای تعامل با نمایندگان کشورهای منطقه و فعالان اقتصادی حوزه خلیج فارس و آسیای میانه در حاشیه شیراز اکسپو، دریچه‌ای تازه برای دیپلماسی اقتصادی در فارس گشود. فارس حالا وارد دورانی تازه شده است؛ دوره‌ای که بی‌شک در مسیر تعامل سازنده با بازارهای منطقه‌ای گام نهاده و بستر همکاری‌های بین‌المللی در حوزه‌های صادرات محصولات کشاورزی، گردشگری سلامت و فناوری را فراهم کرده است.
❇️ شیراز اکسپو ۲۰۲۵ بیش از هر چیز، آیین امید بود؛ امید به اینکه فارس با تکیه بر دانش، سرمایه انسانی و میراث فرهنگی خویش در منظومه پیشرفت ایران بدرخشد. اینک از دل این تجربه درخشان، فصلی نو در تاریخ توسعه فارس گشوده شده است؛ فصلی که در آن، «امید»، «عمل» و «باور به فردا» سرود مشترک همه ما خواهد بود.
در پایان از همه مدیران، کارشناسان، فعالان اقتصادی، دانشگاهیان، اصحاب رسانه و مردمان شریف فارس که با تلاش، همدلی و باور به آینده، این ایده را به عمل بدل ساختند، صمیمانه قدردانی می‌کنم.
🔺برای خواندن ادامه این مطلب به سایت سازندگی مراجعه کنید
https://saazandegi.ir/آئین-امید
گامی موثر به سوی توسعه و دیپلماسی اقتصادی
🖌 حسینعلی امیری؛ استاندار فارس
♦️فارس، این سرزمین نور و نغمه، دیارِ فرهنگ و فرزانگی این بار درخشش خود را در آیینه دیپلماسی و تجارت منطقه‌ای و بین‌المللی به نمایش گذاشت. شیراز اکسپو ۲۰۲۵ نه‌تنها بزرگ‌ترین رویداد اقتصادی و نمایشگاهی جنوب کشور بود بلکه نشانی از امید، خرد و اراده جمعی برای ساختن آینده‌ای درخشان‌تر برای فارس و ایران شد.
این رویداد بزرگ که با حضور بیش از ۱۵۷ شرکت تولیدی، فناور و دانش‌بنیان از سراسر کشور و نیز شمار قابل توجهی از سرمایه‌گذاران خارجی برگزار شد، فرصتی بود برای بازنمایی ظرفیت‌های متنوع استان فارس در عرصه‌های صنعت، کشاورزی، گردشگری، فناوری و صادرات. محصول مبارک این رویداد، امضای ۶۰ تفاهم‌نامه و قرارداد همکاری به ارزش حدود ۳ میلیارد دلار است؛ قراردادهایی که حاصل گفت‌وگو، اعتماد و همگرایی میان دولت، بخش خصوصی و جامعه کارآفرینان و فعالان اقتصادی بود.
✳️ فارس امروز، دیگر تنها سرزمین فرهنگ، هنر، ادب و اندیشه نیست؛ بلکه دروازه تازه‌ای برای تجارت، فناوری و سرمایه‌گذاری در ایران است. حضور شرکت‌های بزرگ در حوزه انرژی، صنایع غذایی، داروسازی، ماشین‌آلات، کشاورزی هوشمند و فناوری‌های نوین، گواهی است بر اینکه فارس می‌تواند- و شایسته است- که محور توسعه در جنوب کشور باشد. از سویی دیگر، میزهای تعامل با نمایندگان کشورهای منطقه و فعالان اقتصادی حوزه خلیج فارس و آسیای میانه در حاشیه شیراز اکسپو، دریچه‌ای تازه برای دیپلماسی اقتصادی در فارس گشود. فارس حالا وارد دورانی تازه شده است؛ دوره‌ای که بی‌شک در مسیر تعامل سازنده با بازارهای منطقه‌ای گام نهاده و بستر همکاری‌های بین‌المللی در حوزه‌های صادرات محصولات کشاورزی، گردشگری سلامت و فناوری را فراهم کرده است.
❇️ شیراز اکسپو ۲۰۲۵ بیش از هر چیز، آیین امید بود؛ امید به اینکه فارس با تکیه بر دانش، سرمایه انسانی و میراث فرهنگی خویش در منظومه پیشرفت ایران بدرخشد. اینک از دل این تجربه درخشان، فصلی نو در تاریخ توسعه فارس گشوده شده است؛ فصلی که در آن، «امید»، «عمل» و «باور به فردا» سرود مشترک همه ما خواهد بود.
در پایان از همه مدیران، کارشناسان، فعالان اقتصادی، دانشگاهیان، اصحاب رسانه و مردمان شریف فارس که با تلاش، همدلی و باور به آینده، این ایده را به عمل بدل ساختند، صمیمانه قدردانی می‌کنم.
🔺برای خواندن ادامه این مطلب به سایت سازندگی مراجعه کنید
https://saazandegi.ir/آئین-امید
⭕️ بازگشت رادیکالیسم
♦️در هفته‌های اخیر، همزمان با افزایش تنش‌های دیپلماتیک به ویژه پس از فعال شدن مکانیسم ماشه به نظر می‌رسد که طیف اصولگرایان تندرو به شکل محسوسی فعال‌تر شده‌اند؛ از انتشار مواضع تند علیه دولت گرفته تا طرح‌های بحث‌برانگیز در مجلس درباره حجاب، گشت ارشاد، کنترل فضای مجازی و حتی فشار بر وزرا. نشانه‌های تازه‌ای از شکاف‌های درونی در میان نیروهایی که تا چندی پیش در موضع هم‌سویی کامل با یکدیگر بودند نیز دیده می‌شود.
◀️ مجتبی زارعی، نماینده مجلس، اخیرا در توئیتی کم‌سابقه از حمید رسایی، چهره جنجالی جریان اصولگرا، او را متهم کرد که با تهمت‌زنی به نظام، رهبر انقلاب و فرماندهان شهید برای کسب رأی در انتخابات شورای شهر تهران فعالیت می‌کند. توئیت تند و صریح زارعی که با زبان بی‌پرده و بی‌سابقه‌ای از درون اردوگاه اصولگرایی منتشر شد، شکاف در میان این جریان را بیش از پیش برجسته کرد.
سعید شریعتی، فعال سیاسی و عضو شورای مرکزی حزب اتحاد ملت ایران اسلامی در پاسخ به پرسش گزارش سازندگی می‌گوید که «جریان‌های افراطی بدون درک شرایط عمومی کشور، خواستار تحقق حداکثری اهداف و دیدگاه‌های خود در جامعه هستند». او معتقد است که «وقتی با اعمال فشارهای بین‌المللی به طور کلی کشور در موضع ضعف قرار می‌گیرد، آنها نیز فرصت را غنیمت می‌شمارند تا فشارها را بر دولت و جامعه افزایش دهند».
✴️ شریعتی تاکید می‌کند که «اگر وارد فاز اقدام و عمل شوند، آن وقت نهادهای عالی حکومت حتما باید تدبیر کنند». او به قانون عفاف و حجاب اشاره می‌کند و ادامه می‌دهد:«برای نمونه در موضوع قانون عفاف و حجاب-که اساسا در قانونی بودن آن نیز تردیدهایی وجود داشت اما به هر حال برای تبدیل شدن به قانون، ترکیبات و تنظیمات ظاهری را طی کرده بود- به تشخیص درست رئیس‌جمهور و تأیید شورای امنیت ملی، اجرای آن متوقف و عملا «کان‌لم‌یکن» شد.
غلامعلی رجایی، فعال سیاسی اصلاح‌طلب، معتقد است: «در حال حاضر تندروها ظرفیتی برای هجمه‌های خود علیه برخی شخصیت‌ها، به‌خصوص ظریف و روحانی، پیدا کرده‌اند. ظریف باعث رفتن پزشکیان به پاستور شد و توقع می‌رفت که آقای پزشکیان یا عراقچی، جواب لاوروف را بدهند و ظریف را در مقابل ضربات او تنها نگذارند. البته خود آقای ظریف گفته بود: «از خجالت لاوروف بیرون می‌آیم و ناگفتنی‌هایی را خواهم گفت». به نظر می‌رسد، ظریف دارد تاوان آن را می‌دهد و پیش‌بینی من این است که حملات به او ادامه خواهد داشت و آنها ادعاهای سخیفی را دوباره مطرح می‌کنند؛ از پس دادن سکه‌ها تا بحث محاکمه روحانی و … قبلاً هم اگر خاطرتان باشد، در دوره‌ای کاریکاتور او را با لباس زندان می‌کشیدند».
❇️ او ادامه می‌دهد:«سؤال این است که چرا قوه قضاییه و دیگران فقط ظریف را گیر آورده‌اند. عده‌ای دیگر از دولتمردان فعلی دقیقاً همین مشکل را دارند که من نمی‌خواهم به آن وارد شوم. به نظر می‌رسد، برخورد با تندروها نه از قوه قضاییه برمی‌آید- چون ما هیچ خروجی‌ای ندیدیم- نه از دولت. حتی در ماجرایی که اخیراً در ارتباط با آقای شمخانی، دبیر سابق شورای امنیت ملی، ایجاد شد، قوه قضاییه کوتاهی کرد.
فضای ملتهبی که تندروها به‌ویژه پس از اسنپ‌بک موجب شده‌اند، سبب شده رئیس‌جمهور در هفته‌های اخیر بارها تأکید کند که «از اختلافات داخلی بیش از تهدید خارجی می‌ترسد». اشاره‌ای که به‌درستی نشان می‌دهد، بخشی از انرژی دولت به جای مواجهه با بحران‌های واقعی، صرف مهار تنش‌های سیاسی درون‌جناحی شده است. از نگاه برخی ناظران این وضعیت بیش از هر چیز به ضرر حاکمیت است. اختلافات مکرر در سطوح بالا، بی‌اعتمادی عمومی را تشدید می‌کند و توان حاکمیت برای یکپارچگی در تصمیم‌گیری را کاهش می‌دهد. تندروها با حمله به اشخاص و برنامه‌های دولت و ارائه طرح‌های تشدیدکننده حساسیت جامعه، به‌ظاهر در پی صیانت از ارزش‌ها هستند اما در عمل، پایه‌های کارآمدی و ثبات را تضعیف می‌کنند.
🔺برای خواندن ادامه این مطلب به سایت سازندگی مراجعه کنید
https://saazandegi.ir/بازگشت-رادیکالیسم
سعید شریعتی و غلامعلی رجایی در گفت‌وگو با سازندگی از نقش تندروها در تحریک جامعه سخن گفتند
♦️در هفته‌های اخیر، همزمان با افزایش تنش‌های دیپلماتیک به ویژه پس از فعال شدن مکانیسم ماشه به نظر می‌رسد که طیف اصولگرایان تندرو به شکل محسوسی فعال‌تر شده‌اند؛ از انتشار مواضع تند علیه دولت گرفته تا طرح‌های بحث‌برانگیز در مجلس درباره حجاب، گشت ارشاد، کنترل فضای مجازی و حتی فشار بر وزرا. نشانه‌های تازه‌ای از شکاف‌های درونی در میان نیروهایی که تا چندی پیش در موضع هم‌سویی کامل با یکدیگر بودند نیز دیده می‌شود.
◀️ مجتبی زارعی، نماینده مجلس، اخیرا در توئیتی کم‌سابقه از حمید رسایی، چهره جنجالی جریان اصولگرا، او را متهم کرد که با تهمت‌زنی به نظام، رهبر انقلاب و فرماندهان شهید برای کسب رأی در انتخابات شورای شهر تهران فعالیت می‌کند. توئیت تند و صریح زارعی که با زبان بی‌پرده و بی‌سابقه‌ای از درون اردوگاه اصولگرایی منتشر شد، شکاف در میان این جریان را بیش از پیش برجسته کرد.
ضرورت مرزبندی حاکمیت با تندروها
سعید شریعتی، فعال سیاسی و عضو شورای مرکزی حزب اتحاد ملت ایران اسلامی در پاسخ به پرسش گزارش سازندگی می‌گوید که «جریان‌های افراطی بدون درک شرایط عمومی کشور، خواستار تحقق حداکثری اهداف و دیدگاه‌های خود در جامعه هستند». او معتقد است که «وقتی با اعمال فشارهای بین‌المللی به طور کلی کشور در موضع ضعف قرار می‌گیرد، آنها نیز فرصت را غنیمت می‌شمارند تا فشارها را بر دولت و جامعه افزایش دهند».
✴️ شریعتی تاکید می‌کند که «اگر وارد فاز اقدام و عمل شوند، آن وقت نهادهای عالی حکومت حتما باید تدبیر کنند». او به قانون عفاف و حجاب اشاره می‌کند و ادامه می‌دهد:«برای نمونه در موضوع قانون عفاف و حجاب-که اساسا در قانونی بودن آن نیز تردیدهایی وجود داشت اما به هر حال برای تبدیل شدن به قانون، ترکیبات و تنظیمات ظاهری را طی کرده بود- به تشخیص درست رئیس‌جمهور و تأیید شورای امنیت ملی، اجرای آن متوقف و عملا «کان‌لم‌یکن» شد.
برنامه تندروها برای آینده
غلامعلی رجایی، فعال سیاسی اصلاح‌طلب، معتقد است: «در حال حاضر تندروها ظرفیتی برای هجمه‌های خود علیه برخی شخصیت‌ها، به‌خصوص ظریف و روحانی، پیدا کرده‌اند. ظریف باعث رفتن پزشکیان به پاستور شد و توقع می‌رفت که آقای پزشکیان یا عراقچی، جواب لاوروف را بدهند و ظریف را در مقابل ضربات او تنها نگذارند. البته خود آقای ظریف گفته بود: «از خجالت لاوروف بیرون می‌آیم و ناگفتنی‌هایی را خواهم گفت». به نظر می‌رسد، ظریف دارد تاوان آن را می‌دهد و پیش‌بینی من این است که حملات به او ادامه خواهد داشت و آنها ادعاهای سخیفی را دوباره مطرح می‌کنند؛ از پس دادن سکه‌ها تا بحث محاکمه روحانی و … قبلاً هم اگر خاطرتان باشد، در دوره‌ای کاریکاتور او را با لباس زندان می‌کشیدند».
❇️ او ادامه می‌دهد:«سؤال این است که چرا قوه قضاییه و دیگران فقط ظریف را گیر آورده‌اند. عده‌ای دیگر از دولتمردان فعلی دقیقاً همین مشکل را دارند که من نمی‌خواهم به آن وارد شوم. به نظر می‌رسد، برخورد با تندروها نه از قوه قضاییه برمی‌آید- چون ما هیچ خروجی‌ای ندیدیم- نه از دولت. حتی در ماجرایی که اخیراً در ارتباط با آقای شمخانی، دبیر سابق شورای امنیت ملی، ایجاد شد، قوه قضاییه کوتاهی کرد.
دولت در سایه فشارهای داخلی
فضای ملتهبی که تندروها به‌ویژه پس از اسنپ‌بک موجب شده‌اند، سبب شده رئیس‌جمهور در هفته‌های اخیر بارها تأکید کند که «از اختلافات داخلی بیش از تهدید خارجی می‌ترسد». اشاره‌ای که به‌درستی نشان می‌دهد، بخشی از انرژی دولت به جای مواجهه با بحران‌های واقعی، صرف مهار تنش‌های سیاسی درون‌جناحی شده است. از نگاه برخی ناظران این وضعیت بیش از هر چیز به ضرر حاکمیت است. اختلافات مکرر در سطوح بالا، بی‌اعتمادی عمومی را تشدید می‌کند و توان حاکمیت برای یکپارچگی در تصمیم‌گیری را کاهش می‌دهد. تندروها با حمله به اشخاص و برنامه‌های دولت و ارائه طرح‌های تشدیدکننده حساسیت جامعه، به‌ظاهر در پی صیانت از ارزش‌ها هستند اما در عمل، پایه‌های کارآمدی و ثبات را تضعیف می‌کنند.
🔺برای خواندن ادامه این مطلب به سایت سازندگی مراجعه کنید
https://saazandegi.ir/بازگشت-رادیکالیسم
👍1🔥1
⭕️ خاموشی در سکوت
♦️قاسم مهرنیا، شاعر پیشکسوت شعر آیینی و فعال فرهنگی خراسان‌شمالی و از مؤسسان هیأت دیوانگان حسینی، به دلیل کهولت سن و بیماری، شب سه‌شنبه در ۸۰ سالگی درگذشت. مراسم تشییع این شاعر فقید امروز با حضور هنرمندان، شاعران، جمعی از مسئولان و مردم از محل سالن گلشن بجنورد به سوی آرامگاه ابدی برگزار خواهد شد.
قاسم مهرنیا ۱۵ آذر ۱۳۲۴ در محلۀ خاور بجنورد متولد شد. تحصیلات رسمی‌اش تا سوم راهنمایی ادامه یافت و به دلیل درگذشت زودهنگام مادر، وارد حرفه در و پنجره‌سازی شد. با این حال علاقۀ او به مطالعه و شعر هیچگاه کم نشد و مجلات و صفحات ادبی آن زمان را دنبال می‌کرد. این شاعر پیشکسوت از دوران نوجوانی به حفظ و خواندن اشعار فارسی علاقه‌مند شد و به دلیل برخورداری از صدای خوش در هیأت‌های مذهبی به مدح و مرثیه ائمه اطهار (ع) پرداخت و گاه اشعاری در مدح آنان سرود.
قاسم مهرنیا در دوران خدمت سربازی نیز سروده‌هایی دربارۀ هجران و زندگی نظامی آفرید و در سال ۱۳۴۶ با بزرگانی همچون حاج کاظم تبریزی و مرحوم عارف بجنوردی آشنا شد و از آثار آنها تأثیر پذیرفت. قاسم مهرنیا در قالب‌های قصیده، مثنوی و ترکیب‌بند شعر سروده اما عمدتاً به غزل و رباعی گرایش داشت. مضامین اشعار او بیشتر عرفانی است و در مناسبت‌های مختلف به سرودن اشعاری در قالب‌های مختلف پرداخته است. نیم قرن فعالیت فرهنگی و هنری او در خراسان‌شمالی، نامش را در ادبیات و فرهنگ استان ماندگار کرده است.
مهرنیا سال ۱۳۹۷ در گفت‌وگو با خبرگزاری مهر دربارۀ اینکه نوحه‌خوانی را از چه افرادی آموخته، گفته: «نوحه‌خوانی را از اساتیدی همچون مرحوم حاج کربلایی محمد دهگاهی از نوحه‌خوان‌های فارسی و ترکی بودند، مرحوم طراقی، مرحوم خیاط‌پور، مرحوم موسوی و مرحوم زابلی آموخته‌ام.» و دربارۀ ارتباطش با بزرگان در عرصه شعر و مداحی نیز گفته: «بیشتر با شعرای آئینی همچون مرحوم ذبیح‌الله صاحب‌کار، زنده‌یاد خراسانی و قهرمانی مراوده و ارتباط داشته‌ام و در حال حاضر با محمدجواد غفورزاده‌شفق از شعرای برجستۀ آئینی کشور ارتباط دارم. دوستان روحانی بنده که پای منبر می‌رفتم، مرحوم کافی و آیت‌الله راوی بودند که از سخنان آنان استفاده می‌کردم. قبل از انقلاب در ایام فاطمیه به قم سفر کردم و با آیت‌الله مرعشی، آیت‌الله گلپایگانی و آیت‌الله وحیدی‌تبریزی دیدار داشتم که در حضور آیت‌الله وحیدی‌تبریزی، نوحه‌‌ای به زبان ترکی خواندم که ایشان پسندیدند و هدیه‌ای اهدا کردند همچنین با هیأت فاطمیه بجنورد سه ماه پس از انقلاب با امام خمینی(ره) دیدار داشتم، همچنین از طرف کانون مداحان کشور با مقام معظم رهبری دیدار داشته‌ایم.»
❇️ از گذشته‌های دور تا به امروز هر استان و شهرستانی برای مراسم عزاداری در ماه محرم آیین‌های خاصی دارند که فرهنگ قلمداد می‌شود به طوری که در دیگر نقاط مورد استقبال مردم قرار نمی‌گیرد. خراسان‌شمالی نیز در گذشته همچون دیگر مناطق آیین‌های خاصی همچون آیین زنجیر دیوانه را داشته که هیات شاهزاده علی‌اصغر برگرفته از این آیین است که متأسفانه در چند سال اخیر از بین رفته است. در حال حاضر جوانان به سبب شور و هیجان‌هایی که دارند به شیوه‌های مختلف سینه می‌زنند که با گذشته کاملاً تغییر کرده است. برخی مداحان امروزی به مفهوم کلامی که بیان می‌کنند، توجهی ندارند و در واقع سنگین‌خوانی که مورد تأکید پیش‌کسوتان بوده، کم‌رنگ شده است.»
🔺برای خواندن ادامه این مطلب به سایت سازندگی مراجعه کنید
https://saazandegi.ir/خاموشی-در-سکوت
قاسم مهرنیا شاعر پیشکسوت شعر آیینی درگذشت
♦️قاسم مهرنیا، شاعر پیشکسوت شعر آیینی و فعال فرهنگی خراسان‌شمالی و از مؤسسان هیأت دیوانگان حسینی، به دلیل کهولت سن و بیماری، شب سه‌شنبه در ۸۰ سالگی درگذشت. مراسم تشییع این شاعر فقید امروز با حضور هنرمندان، شاعران، جمعی از مسئولان و مردم از محل سالن گلشن بجنورد به سوی آرامگاه ابدی برگزار خواهد شد.
پیرغلام اهل بیت
قاسم مهرنیا ۱۵ آذر ۱۳۲۴ در محلۀ خاور بجنورد متولد شد. تحصیلات رسمی‌اش تا سوم راهنمایی ادامه یافت و به دلیل درگذشت زودهنگام مادر، وارد حرفه در و پنجره‌سازی شد. با این حال علاقۀ او به مطالعه و شعر هیچگاه کم نشد و مجلات و صفحات ادبی آن زمان را دنبال می‌کرد. این شاعر پیشکسوت از دوران نوجوانی به حفظ و خواندن اشعار فارسی علاقه‌مند شد و به دلیل برخورداری از صدای خوش در هیأت‌های مذهبی به مدح و مرثیه ائمه اطهار (ع) پرداخت و گاه اشعاری در مدح آنان سرود.
نیم قرن فعالیت فرهنگی و هنری
قاسم مهرنیا در دوران خدمت سربازی نیز سروده‌هایی دربارۀ هجران و زندگی نظامی آفرید و در سال ۱۳۴۶ با بزرگانی همچون حاج کاظم تبریزی و مرحوم عارف بجنوردی آشنا شد و از آثار آنها تأثیر پذیرفت. قاسم مهرنیا در قالب‌های قصیده، مثنوی و ترکیب‌بند شعر سروده اما عمدتاً به غزل و رباعی گرایش داشت. مضامین اشعار او بیشتر عرفانی است و در مناسبت‌های مختلف به سرودن اشعاری در قالب‌های مختلف پرداخته است. نیم قرن فعالیت فرهنگی و هنری او در خراسان‌شمالی، نامش را در ادبیات و فرهنگ استان ماندگار کرده است.
تفاوت هیأت‌های قدیم و جدید
مهرنیا سال ۱۳۹۷ در گفت‌وگو با خبرگزاری مهر دربارۀ اینکه نوحه‌خوانی را از چه افرادی آموخته، گفته: «نوحه‌خوانی را از اساتیدی همچون مرحوم حاج کربلایی محمد دهگاهی از نوحه‌خوان‌های فارسی و ترکی بودند، مرحوم طراقی، مرحوم خیاط‌پور، مرحوم موسوی و مرحوم زابلی آموخته‌ام.» و دربارۀ ارتباطش با بزرگان در عرصه شعر و مداحی نیز گفته: «بیشتر با شعرای آئینی همچون مرحوم ذبیح‌الله صاحب‌کار، زنده‌یاد خراسانی و قهرمانی مراوده و ارتباط داشته‌ام و در حال حاضر با محمدجواد غفورزاده‌شفق از شعرای برجستۀ آئینی کشور ارتباط دارم. دوستان روحانی بنده که پای منبر می‌رفتم، مرحوم کافی و آیت‌الله راوی بودند که از سخنان آنان استفاده می‌کردم. قبل از انقلاب در ایام فاطمیه به قم سفر کردم و با آیت‌الله مرعشی، آیت‌الله گلپایگانی و آیت‌الله وحیدی‌تبریزی دیدار داشتم که در حضور آیت‌الله وحیدی‌تبریزی، نوحه‌‌ای به زبان ترکی خواندم که ایشان پسندیدند و هدیه‌ای اهدا کردند همچنین با هیأت فاطمیه بجنورد سه ماه پس از انقلاب با امام خمینی(ره) دیدار داشتم، همچنین از طرف کانون مداحان کشور با مقام معظم رهبری دیدار داشته‌ایم.»
❇️ از گذشته‌های دور تا به امروز هر استان و شهرستانی برای مراسم عزاداری در ماه محرم آیین‌های خاصی دارند که فرهنگ قلمداد می‌شود به طوری که در دیگر نقاط مورد استقبال مردم قرار نمی‌گیرد. خراسان‌شمالی نیز در گذشته همچون دیگر مناطق آیین‌های خاصی همچون آیین زنجیر دیوانه را داشته که هیات شاهزاده علی‌اصغر برگرفته از این آیین است که متأسفانه در چند سال اخیر از بین رفته است. در حال حاضر جوانان به سبب شور و هیجان‌هایی که دارند به شیوه‌های مختلف سینه می‌زنند که با گذشته کاملاً تغییر کرده است. برخی مداحان امروزی به مفهوم کلامی که بیان می‌کنند، توجهی ندارند و در واقع سنگین‌خوانی که مورد تأکید پیش‌کسوتان بوده، کم‌رنگ شده است.»
🔺برای خواندن ادامه این مطلب به سایت سازندگی مراجعه کنید
https://saazandegi.ir/خاموشی-در-سکوت
⭕️ دیگر آبی نمانده
♦️ محمد نورصالحی، رئیس شورای شهر اصفهان، نسبت به کاهش شدید ذخایر زاینده‌رود هشدار داده و گفته است اگر روند کنونی ادامه یابد تا ۴۵ روز آینده تأمین آب شرب شهروندان با مشکل مواجه می‌شود. او عنوان کرده که ورودی آب به سد در حال حاضر حدود ۶ مترمکعب بر ثانیه و خروجی آن ۲۸ تا ۳۰ مترمکعب بر ثانیه است. برای اینکه حداقل ۱۲ مترمکعب بر ثانیه آب به تصفیه‌خانه برسد باید حدود ۳۰ مترمکعب بر ثانیه از سد رها شود اما بین ۱۵ تا ۱۸ مترمکعب در مسیر برداشت می‌شود. طبق گزارش‌های رسمی، ذخیره سد زاینده‌رود در پایان مهرماه به حدود ۱۵۱ میلیون مترمکعب رسیده است،
مسئولان آبفای اصفهان اعلام کردند که نیاز آب آشامیدنی استان در دوره‌های اوج مصرف حدود ۲۱٫۱ مترمکعب بر ثانیه است اما توان تولید فعلی ۱۸٫۲ مترمکعب بر ثانیه برآورد می‌شود؛ بنابراین ۲٫۹ مترمکعب کمبود آب آشامیدنی وجود دارد. در محدوده سامانه آبرسانی اصفهان بزرگ این کمبود به ۳٫۴ مترمکعب بر ثانیه می‌رسد.
خشکی زاینده‌رود و برداشت بی‌رویه از منابع زیرزمینی نه تنها آب شرب بلکه محیط‌زیست را نیز تهدید کرده است. نورصالحی یادآور می‌شود که زاینده‌رود در چهار سال گذشته مجموعاً تنها ۱۷۶ روز آب داشته و همین امر به برداشت گسترده از منابع آب زیرزمینی و فرونشست زمین انجامیده است. او تخمین می‌زند که دشت اصفهان حدود ۱۲ میلیارد مترمکعب از منابع آب زیرزمینی خود را از دست داده که به فرونشست و تخلیه مدارس در شمال شهر منجر شده است.
یکی از عوامل تشدید بحران، برداشت‌های غیرمجاز و بی‌برنامه از زاینده‌رود است. شورای شهر اصفهان خواستار توقف برداشت‌های غیرشرب، به‌ویژه در بخش‌های کشاورزی و صنعتی، شده است. نورصالحی به تومار تاریخی شیخ بهایی– سند تقسیم آب زاینده‌رود در سده یازدهم هجری– استناد می‌کند که براساس آن هر شهر و روستا، حتی خود رودخانه و تالاب گاوخونی، حقابه مشخصی دارد. از نظر او، رعایت این حقابه‌ها و توقف برداشت‌های غیرقانونی می‌تواند، مانع تشدید بحران شود.
دولت برای تأمین آب صنایع بزرگ، پروژه انتقال آب دریای عمان را اجرا کرده است. استاندار اصفهان اعلام کرده که فاز نخست این پروژه– شامل خط لوله‌ای حدود ۸۰۰ کیلومتر و شیرین‌سازی آب– تکمیل شده و امکان انتقال ۷۰ میلیون مترمکعب آب به اصفهان فراهم شده است. او گفته که این آب ابتدا به پالایشگاه و صنایع شمال استان سپس به فولاد مبارکه و سایر صنایع جنوبی خواهد رسید. در مرحله دوم، انتقال ۴۰۰ میلیون مترمکعب آب دیگر پیش‌بینی شده است. این طرح با دو نقد عمده مواجه است: نخست، هزینه بالای تأمین هر مترمکعب آب شور و انتقال آن به فلات مرکزی که به گفته کارشناسان بین دو تا سه یورو است؛ دوم، پیامدهای زیست‌محیطی برای سواحل دریای عمان و نیز نگرانی از ایجاد توسعه جدید صنایع آب‌بر در استان.
🔺برای خواندن ادامه این مطلب به سایت سازندگی مراجعه کنید
.
اصفهان تا 45 روز دیگر برای تامین آب شرب با بحران مواجه می‌شود
♦️ محمد نورصالحی، رئیس شورای شهر اصفهان، نسبت به کاهش شدید ذخایر زاینده‌رود هشدار داده و گفته است اگر روند کنونی ادامه یابد تا ۴۵ روز آینده تأمین آب شرب شهروندان با مشکل مواجه می‌شود. او عنوان کرده که ورودی آب به سد در حال حاضر حدود ۶ مترمکعب بر ثانیه و خروجی آن ۲۸ تا ۳۰ مترمکعب بر ثانیه است. برای اینکه حداقل ۱۲ مترمکعب بر ثانیه آب به تصفیه‌خانه برسد باید حدود ۳۰ مترمکعب بر ثانیه از سد رها شود اما بین ۱۵ تا ۱۸ مترمکعب در مسیر برداشت می‌شود. طبق گزارش‌های رسمی، ذخیره سد زاینده‌رود در پایان مهرماه به حدود ۱۵۱ میلیون مترمکعب رسیده است،
نیاز مصرفی و کسری تولید
مسئولان آبفای اصفهان اعلام کردند که نیاز آب آشامیدنی استان در دوره‌های اوج مصرف حدود ۲۱٫۱ مترمکعب بر ثانیه است اما توان تولید فعلی ۱۸٫۲ مترمکعب بر ثانیه برآورد می‌شود؛ بنابراین ۲٫۹ مترمکعب کمبود آب آشامیدنی وجود دارد. در محدوده سامانه آبرسانی اصفهان بزرگ این کمبود به ۳٫۴ مترمکعب بر ثانیه می‌رسد.
تبعات زیست‌محیطی و اجتماعی
خشکی زاینده‌رود و برداشت بی‌رویه از منابع زیرزمینی نه تنها آب شرب بلکه محیط‌زیست را نیز تهدید کرده است. نورصالحی یادآور می‌شود که زاینده‌رود در چهار سال گذشته مجموعاً تنها ۱۷۶ روز آب داشته و همین امر به برداشت گسترده از منابع آب زیرزمینی و فرونشست زمین انجامیده است. او تخمین می‌زند که دشت اصفهان حدود ۱۲ میلیارد مترمکعب از منابع آب زیرزمینی خود را از دست داده که به فرونشست و تخلیه مدارس در شمال شهر منجر شده است.
سوءمدیریت دامنه‌دار
یکی از عوامل تشدید بحران، برداشت‌های غیرمجاز و بی‌برنامه از زاینده‌رود است. شورای شهر اصفهان خواستار توقف برداشت‌های غیرشرب، به‌ویژه در بخش‌های کشاورزی و صنعتی، شده است. نورصالحی به تومار تاریخی شیخ بهایی– سند تقسیم آب زاینده‌رود در سده یازدهم هجری– استناد می‌کند که براساس آن هر شهر و روستا، حتی خود رودخانه و تالاب گاوخونی، حقابه مشخصی دارد. از نظر او، رعایت این حقابه‌ها و توقف برداشت‌های غیرقانونی می‌تواند، مانع تشدید بحران شود.
نقد به پروژه‌های انتقال آب
دولت برای تأمین آب صنایع بزرگ، پروژه انتقال آب دریای عمان را اجرا کرده است. استاندار اصفهان اعلام کرده که فاز نخست این پروژه– شامل خط لوله‌ای حدود ۸۰۰ کیلومتر و شیرین‌سازی آب– تکمیل شده و امکان انتقال ۷۰ میلیون مترمکعب آب به اصفهان فراهم شده است. او گفته که این آب ابتدا به پالایشگاه و صنایع شمال استان سپس به فولاد مبارکه و سایر صنایع جنوبی خواهد رسید. در مرحله دوم، انتقال ۴۰۰ میلیون مترمکعب آب دیگر پیش‌بینی شده است. این طرح با دو نقد عمده مواجه است: نخست، هزینه بالای تأمین هر مترمکعب آب شور و انتقال آن به فلات مرکزی که به گفته کارشناسان بین دو تا سه یورو است؛ دوم، پیامدهای زیست‌محیطی برای سواحل دریای عمان و نیز نگرانی از ایجاد توسعه جدید صنایع آب‌بر در استان.
🔺برای خواندن ادامه این مطلب به سایت سازندگی مراجعه کنید
.
⭕️ معمار اصلاحات
♦️اگر امروز زنده بود، سیدمحمد حسینی‌بهشتی ۹۸ ساله می‌شد. شاید در گوشه‌ای از تهران یا قم، مردی سپیدموی و آرام با نگاهی تیزبین با صدایی آرام و ملایم درباره آینده ایران سخن می‌گفت. او از آن نسل روحانیانی بود که سیاست را نه میدان حذف بلکه عرصه نظم و عقل می‌دانست. مردی که در میانه هیاهوی تندروها، تلاش کرد میان ایمان و مدیریت و میان شور و قانون، تعادلی بسازد.
*️⃣ اما پس از انقلاب ۵۷ مجالی برای معماری پیدا نکرد. همه چیز سریع و بی‌قرار بود. انقلابیون در خیابان‌ها، روحانیان در سیاست و احزاب در حال تصفیه یکدیگر بودند. در میانه این وضعیت، بهشتی سعی کرد نظم بدهد. او از بنیان‌گذاران حزب جمهوری اسلامی شد، نه برای قدرت‌طلبی بلکه برای اینکه معتقد بود، نظام تازه باید «تشکیلات» داشته باشد. همان زمان گفت:«بی‌نظمی، دشمن انقلاب است. ما اگر سازمان ندهیم، شور، ما را می‌بلعد».
⏹️ در همین دوران بود که حزب توده علیه او کارزار رسانه‌ای راه انداخت، مجاهدین خلق در تجمعات علیه او شعار مرگ سر می‌دادند. اما بهشتی در جلسات کاری و سخنرانی‌ها، لحنش را تغییر نداد. کینه نورزید. آرام، منظم و محاسبه‌گر باقی ماند. در پاسخ به حملات گفت: «من برای خدا و مردم کار می‌کنم، نه برای آنها که فریاد می‌زنند».
بهشتی به معنای دقیق کلمه، اصلاح‌طلب بود؛ اما نه در مفهوم سیاسی امروزی بلکه در معنای فلسفی و مدیریتی آن. او اصلاح را یعنی تبدیل شور به ساختار، تبدیل ایمان به نظام، و تبدیل انقلاب به دولت می‌دانست. مخالف خشونت و شتاب بود. وقتی برخی از روحانیون جوان مانند صادق خلخالی خواستار مجازات سریع و علنی بودند، هشدار داد: «اگر عدالت را قربانی احساس کنیم، از عدالت چیزی نمی‌ماند.» خلخالی یکی از مخالفان او بود. سال پیش نیز سازمان اوج، مستندی به نام «ضدقهرمان» ساخت که به تقابل این دو نفر که حاصل دو دیدگاه بود، می‌پرداخت. اما صداهای آرام در زمان شور انقلابی معمولاً شنیده نمی‌شوند. او تلاش کرد، دستگاه قضایی تازه را بر پایه قانون‌گرایی بسازد.
⏺️ در تابستان ۱۳۶۰ درحالی که کشور میان بحران‌های سیاسی و درگیری‌های خیابانی می‌سوخت، دفتر حزب جمهوری اسلامی در یک بمب‌گذاری توسط منافقین منفجر شد. او به همراه اعضای حزب شهید شد. انفجار منجر به شهادت ۷٣ نفر از وزرای دولت، نمایندگان مجلس و اعضای حزب جمهوری اسلامی شد. سعید شاهسوندی، عضو سابق کمیته مرکزی سازمان منافقین گفته است، این انفجار توسط سازمان طراحی و اجرا شد و او و گروه دیگری که در جریان انجام این عملیات قرار داشته‌اند در آن شب بی‌سیم سپاه را شنود می‌کردند تا از میزان موفقیت عملیات مطلع شوند.
◀️ پس از شهادت، تصویرش قدسی شد. مخالفانش به موافقانش تبدیل شدند. به چهره‌ای در قاب‌ها، نامی در خیابان‌ها و جمله‌هایی در کتاب‌های درسی تبدیل شد. بهشتی یک مدیر مدرن بود. او از جنس شاعران آرمان‌گرا یا مبارزان پرشور نبود. از جنس معماران بود. کسانی که می‌خواهند آجرهای قدرت را طوری بچینند که دوام بیاورد. اگر زنده می‌ماند شاید مسیر جمهوری اسلامی شکلی دیگر پیدا می‌کرد. او می‌توانست، چهره تعادلی میان روحانیت و تکنوکراسی باشد و با ذهن منظمش شاید مانع از فرسایش بروکراسی سیاسی می‌شد.
🔺برای خواندن ادامه این مطلب به سایت سازندگی مراجعه کنید
.
درباره سیدمحمد بهشتی و عقلانیتی که تلاش داشت تندروی را در قالب قانون محبوس کند
♦️اگر امروز زنده بود، سیدمحمد حسینی‌بهشتی ۹۸ ساله می‌شد. شاید در گوشه‌ای از تهران یا قم، مردی سپیدموی و آرام با نگاهی تیزبین با صدایی آرام و ملایم درباره آینده ایران سخن می‌گفت. او از آن نسل روحانیانی بود که سیاست را نه میدان حذف بلکه عرصه نظم و عقل می‌دانست. مردی که در میانه هیاهوی تندروها، تلاش کرد میان ایمان و مدیریت و میان شور و قانون، تعادلی بسازد.
*️⃣ اما پس از انقلاب ۵۷ مجالی برای معماری پیدا نکرد. همه چیز سریع و بی‌قرار بود. انقلابیون در خیابان‌ها، روحانیان در سیاست و احزاب در حال تصفیه یکدیگر بودند. در میانه این وضعیت، بهشتی سعی کرد نظم بدهد. او از بنیان‌گذاران حزب جمهوری اسلامی شد، نه برای قدرت‌طلبی بلکه برای اینکه معتقد بود، نظام تازه باید «تشکیلات» داشته باشد. همان زمان گفت:«بی‌نظمی، دشمن انقلاب است. ما اگر سازمان ندهیم، شور، ما را می‌بلعد».
⏹️ در همین دوران بود که حزب توده علیه او کارزار رسانه‌ای راه انداخت، مجاهدین خلق در تجمعات علیه او شعار مرگ سر می‌دادند. اما بهشتی در جلسات کاری و سخنرانی‌ها، لحنش را تغییر نداد. کینه نورزید. آرام، منظم و محاسبه‌گر باقی ماند. در پاسخ به حملات گفت: «من برای خدا و مردم کار می‌کنم، نه برای آنها که فریاد می‌زنند».
بهشتی به معنای دقیق کلمه، اصلاح‌طلب بود؛ اما نه در مفهوم سیاسی امروزی بلکه در معنای فلسفی و مدیریتی آن. او اصلاح را یعنی تبدیل شور به ساختار، تبدیل ایمان به نظام، و تبدیل انقلاب به دولت می‌دانست. مخالف خشونت و شتاب بود. وقتی برخی از روحانیون جوان مانند صادق خلخالی خواستار مجازات سریع و علنی بودند، هشدار داد: «اگر عدالت را قربانی احساس کنیم، از عدالت چیزی نمی‌ماند.» خلخالی یکی از مخالفان او بود. سال پیش نیز سازمان اوج، مستندی به نام «ضدقهرمان» ساخت که به تقابل این دو نفر که حاصل دو دیدگاه بود، می‌پرداخت. اما صداهای آرام در زمان شور انقلابی معمولاً شنیده نمی‌شوند. او تلاش کرد، دستگاه قضایی تازه را بر پایه قانون‌گرایی بسازد.
⏺️ در تابستان ۱۳۶۰ درحالی که کشور میان بحران‌های سیاسی و درگیری‌های خیابانی می‌سوخت، دفتر حزب جمهوری اسلامی در یک بمب‌گذاری توسط منافقین منفجر شد. او به همراه اعضای حزب شهید شد. انفجار منجر به شهادت ۷٣ نفر از وزرای دولت، نمایندگان مجلس و اعضای حزب جمهوری اسلامی شد. سعید شاهسوندی، عضو سابق کمیته مرکزی سازمان منافقین گفته است، این انفجار توسط سازمان طراحی و اجرا شد و او و گروه دیگری که در جریان انجام این عملیات قرار داشته‌اند در آن شب بی‌سیم سپاه را شنود می‌کردند تا از میزان موفقیت عملیات مطلع شوند.
◀️ پس از شهادت، تصویرش قدسی شد. مخالفانش به موافقانش تبدیل شدند. به چهره‌ای در قاب‌ها، نامی در خیابان‌ها و جمله‌هایی در کتاب‌های درسی تبدیل شد. بهشتی یک مدیر مدرن بود. او از جنس شاعران آرمان‌گرا یا مبارزان پرشور نبود. از جنس معماران بود. کسانی که می‌خواهند آجرهای قدرت را طوری بچینند که دوام بیاورد. اگر زنده می‌ماند شاید مسیر جمهوری اسلامی شکلی دیگر پیدا می‌کرد. او می‌توانست، چهره تعادلی میان روحانیت و تکنوکراسی باشد و با ذهن منظمش شاید مانع از فرسایش بروکراسی سیاسی می‌شد.
🔺برای خواندن ادامه این مطلب به سایت سازندگی مراجعه کنید
.
👎2❤1
⭕️ دو قدرت در بن‌بست
عدم توافق "ترامپ" و "پوتین" برای پایان دادن به جنگ اوکراین، دیپلماسی دو کشور را به تعلیق برده است. لغو نشست "بوداپست" نشان می‌دهد که نه واشنگتن و نه مسکو، هنوز راهی برای خروج از بن‌بست اوکراین ندارند. "سازندگی" به این موضوع پرداخته است
♦️درخواست آمریکا برای گفت‌وگوی مستقیم با ایران
نماینده آمریکا در سازمان ملل از تهران خواست تا وارد مذاکرات مستقیم با واشنگتن شود. نماینده ایران در سازمان ملل در پاسخ به او گفت: آمریکا باید به حاکمیت کشورها و عدم دخالت در آنها احترام بگذارد
♦️خداوند اشیاء
به یاد "واحد خاکدان"، نقاش صاحب‌نام و صاحب‌سبک که در ۷۵سالگی درگذشت
♦️سرمقاله: بازآرایی نظام مدیریت
درباره ضرورت بازتعریف سطوح مدیریت و تفویض اختیارات به استانداران
بهقلم؛ سیدحسین مرعشی؛ دبیرکل حزب کارگزاران سازندگی ایران
🔺در شماره ۲۰۹۵ روزنامه #سازندگی بخوانید
@Saazandeginews
عدم توافق "ترامپ" و "پوتین" برای پایان دادن به جنگ اوکراین، دیپلماسی دو کشور را به تعلیق برده است. لغو نشست "بوداپست" نشان می‌دهد که نه واشنگتن و نه مسکو، هنوز راهی برای خروج از بن‌بست اوکراین ندارند. "سازندگی" به این موضوع پرداخته است
♦️درخواست آمریکا برای گفت‌وگوی مستقیم با ایران
نماینده آمریکا در سازمان ملل از تهران خواست تا وارد مذاکرات مستقیم با واشنگتن شود. نماینده ایران در سازمان ملل در پاسخ به او گفت: آمریکا باید به حاکمیت کشورها و عدم دخالت در آنها احترام بگذارد
♦️خداوند اشیاء
به یاد "واحد خاکدان"، نقاش صاحب‌نام و صاحب‌سبک که در ۷۵سالگی درگذشت
♦️سرمقاله: بازآرایی نظام مدیریت
درباره ضرورت بازتعریف سطوح مدیریت و تفویض اختیارات به استانداران
بهقلم؛ سیدحسین مرعشی؛ دبیرکل حزب کارگزاران سازندگی ایران
🔺در شماره ۲۰۹۵ روزنامه #سازندگی بخوانید
@Saazandeginews
👍1
⭕️ دو قدرت در بن‌بست
♦️لغو دیدار برنامه‌ریزی شده میان دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور ایالات متحده و ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه، بار دیگر توجه افکار عمومی جهان را به تنش‌های فزاینده میان دو قدرت بزرگ جهانی و ادامه اختلافات بر سر بحران اوکراین جلب کرده است. این دیدار قرار بود در ادامه رایزنی‌های سیاسی دو طرف درباره راه‌های کاهش تنش‌ها و احتمال رسیدن به توافقی برای پایان جنگ اوکراین برگزار شود اما به گفته ترامپ، شرایط برای دستیابی به نتایج ملموس مهیا نبود. ترامپ در جریان دیدار با مارک روته، دبیرکل ناتو در کاخ سفید اعلام کرد که احساس نمی‌کرد این نشست به نتیجه مطلوب برسد و به همین دلیل لغو آن را ضروری دانسته است.
⏹️ پوتین همچنین با اشاره به سخنان ترامپ گفت که به نظر می‌رسد، واشنگتن تصمیم گرفته این نشست را نه به‌طور کامل لغو بلکه به زمان دیگری موکول کند. او بار دیگر تأکید کرد که گفت‌وگو و تعامل، همواره بر تقابل و کشمکش ارجح است و مسکو همچنان از ادامه مسیر دیپلماتیک حمایت می‌کند.
⏺️ در نگاه مسکو، گسترش ناتو به‌ویژه با احتمال پیوستن اوکراین به این پیمان نظامی، تهدیدی مستقیم برای امنیت ملی روسیه تلقی می‌شود. کرملین بارها اعلام کرده که اقداماتش در قبال اوکراین، واکنشی به بی‌توجهی غرب به نگرانی‌های امنیتی روسیه است. پوتین همچنین بر این باور است که مناطق شرقی اوکراین، به‌ویژه دونباس، شاهد سرکوب جمعیت روس‌زبان هستند و مداخله نظامی روسیه با هدف حمایت از این اقلیت انجام می‌گیرد.
◀️ لغو دیدار پوتین را می‌توان، نتیجه عواملی چون پافشاری روسیه بر خواسته‌های حداکثری، نارضایتی ترامپ از نبود پیشرفت، رد آتش‌بس فوری و شکست مذاکرات قبلی دانست. این اتفاق نشان داد که هنوز زیرساخت‌های دیپلماتیک لازم از جمله توافق بر سر چارچوبی مشخص و قابل مذاکره برای دستیابی به صلح فراهم نشده و برگزاری چنین نشستی در شرایط موجود، می‌توانست با شکست و پیامدهای سیاسی همراه باشد.
🔺برای خواندن ادامه این مطلب به سایت سازندگی مراجعه کنید
https://saazandegi.ir/دو-قدرت-در-بن-بست
عدم توافق “ترامپ” و “پوتین” برای پایان دادن به جنگ اوکراین، دیپلماسی دو کشور را به تعلیق برده است. لغو نشست “بوداپست” نشان می‌دهد که نه واشنگتن و نه مسکو، هنوز راهی برای خروج از بن‌بست اوکراین ندارند. “سازندگی” به این موضوع پرداخته است
♦️لغو دیدار برنامه‌ریزی شده میان دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور ایالات متحده و ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه، بار دیگر توجه افکار عمومی جهان را به تنش‌های فزاینده میان دو قدرت بزرگ جهانی و ادامه اختلافات بر سر بحران اوکراین جلب کرده است. این دیدار قرار بود در ادامه رایزنی‌های سیاسی دو طرف درباره راه‌های کاهش تنش‌ها و احتمال رسیدن به توافقی برای پایان جنگ اوکراین برگزار شود اما به گفته ترامپ، شرایط برای دستیابی به نتایج ملموس مهیا نبود. ترامپ در جریان دیدار با مارک روته، دبیرکل ناتو در کاخ سفید اعلام کرد که احساس نمی‌کرد این نشست به نتیجه مطلوب برسد و به همین دلیل لغو آن را ضروری دانسته است.
⏹️ پوتین همچنین با اشاره به سخنان ترامپ گفت که به نظر می‌رسد، واشنگتن تصمیم گرفته این نشست را نه به‌طور کامل لغو بلکه به زمان دیگری موکول کند. او بار دیگر تأکید کرد که گفت‌وگو و تعامل، همواره بر تقابل و کشمکش ارجح است و مسکو همچنان از ادامه مسیر دیپلماتیک حمایت می‌کند.
⏺️ در نگاه مسکو، گسترش ناتو به‌ویژه با احتمال پیوستن اوکراین به این پیمان نظامی، تهدیدی مستقیم برای امنیت ملی روسیه تلقی می‌شود. کرملین بارها اعلام کرده که اقداماتش در قبال اوکراین، واکنشی به بی‌توجهی غرب به نگرانی‌های امنیتی روسیه است. پوتین همچنین بر این باور است که مناطق شرقی اوکراین، به‌ویژه دونباس، شاهد سرکوب جمعیت روس‌زبان هستند و مداخله نظامی روسیه با هدف حمایت از این اقلیت انجام می‌گیرد.
◀️ لغو دیدار پوتین را می‌توان، نتیجه عواملی چون پافشاری روسیه بر خواسته‌های حداکثری، نارضایتی ترامپ از نبود پیشرفت، رد آتش‌بس فوری و شکست مذاکرات قبلی دانست. این اتفاق نشان داد که هنوز زیرساخت‌های دیپلماتیک لازم از جمله توافق بر سر چارچوبی مشخص و قابل مذاکره برای دستیابی به صلح فراهم نشده و برگزاری چنین نشستی در شرایط موجود، می‌توانست با شکست و پیامدهای سیاسی همراه باشد.
🔺برای خواندن ادامه این مطلب به سایت سازندگی مراجعه کنید
https://saazandegi.ir/دو-قدرت-در-بن-بست
❤1
⭕️ بازآرایی نظام مدیریت
🖌 به قلم؛ سیدحسین مرعشی؛ دبیرکل حزب کارگزاران سازندگی ایران
♦️موضوع واگذاری اختیارات از دولت مرکزی به استان‌ها از مباحث کلیدی در حکمرانی کارآمد و توسعه متوازن کشور است. این بحث برای نخستین بار در دولت اول آیت‌الله هاشمی‌رفسنجانی، زمانی که آقای عبدالله نوری وزیر کشور و آقای خوانساری معاون ایشان بودند به‌صورت جدی مطرح شد. در آن زمان که من استاندار کرمان بودم، گروهی از استانداران و اعضای ستاد مرکزی وزارت کشور مأمور شدند تا برای مطالعه تطبیقی، نظام تفویض اختیارات و سطح‌بندی مسئولیت‌ها را در چند کشور بررسی کنند. حاصل آن مطالعه، بررسی دو کشور پاکستان و ژاپن بود.
🔰در این نظام، سطح‌بندی اختیارات به‌صورت دقیق و روشن تعریف شده بود. در سطح محله، هر محله دارای شهردار و شورای مستقل خود بود. وظایفی چون صدور شناسنامه برای نوزادان، ثبت احوال، جمع‌آوری زباله از جلوی منازل تا ایستگاه‌های تعیین‌شده و مرمت معابر کمتر از ۱۲ متر بر عهده شهرداری محله بود و شهردار محله کاملا مستقل از شهردار شهر فعالیت می‌کرد. در سطح شهر، شهرداری مسئول حمل زباله از ایستگاه‌های محله تا مراکز بازیافت و نیز نگهداری معابر بین ۱۲ تا ۲۴ متر بود. سطح فرمانداری نیز مجموعه‌ای از وظایف معین را بر عهده داشت و سایر امور فرادست به استانداری سپرده شده بود. در رأس این ساختار نیز دولت مرکزی با نفرات محدود و فقط با ۹ وزیر فعالیت می‌کرد.
✴️ در ایران اما شرایط متفاوت است زیرا مسائل ملی و محلی ما در تمامی سطوح به‌صورت درهم تنیده پیش می‌رود. به‌عنوان مثال، وزیر کشور تا سطح دهیاری‌های روستاها، نقش و مسئولیت دارد و از سوی دیگر، استانداران نیز در کار وزارتخانه‌های ملی و حتی شرکت‌های بزرگ مداخله می‌کنند. بنابراین مهم‌تر از تفویض اختیار به رسمیت شناختن سطح‌بندی مدیریت است. تا زمانی که مرزهای مسئولیت در سطوح مختلف مدیریتی مشخص نباشد، واگذاری اختیارات تأثیری در بهبود نظام اداری کشور نخواهد داشت.
✳️ بنابراین با توجه به شرایط فرهنگی و ساختاری ایران به نظر می‌رسد، سه سطح از تصمیم‌گیری و مدیریت قابل تفویض است؛ اول، مدیریت محلی که شامل شهرداری‌ها و دهیاری‌هاست؛ در شهرها، شهردار و در روستاها، دهیار مسئولیت دارد و حجم قابل‌توجهی از امور اجرایی دولت را می‌توان به این سطح سپرد. دوم، مدیریت استانی و شهرستانی که می‌تواند، مأموریت‌های مشخص و تعریف شده‌ای را از دولت مرکزی دریافت کند. سوم، مدیریت ملی که باید محدود شود به اموری که تأثیرگذاری فراتر از سطح استان دارند. بنابراین پیش از هرگونه تفویض اختیاری لازم است، نظام مدیریتی کشور بازتعریف و سطح‌بندی شود.
❇️ اگر دولت و مجلس محترم واقعا قصد دارند از حجم مسئولیت‌ها و مأموریت‌های دولت مرکزی بکاهند باید ابتدا به سطح‌بندی اختیارات و مسئولیت‌ها بپردازند. به این معنا که اختیارات باید به‌صورت ذاتی و ساختاری منتقل شوند نه با بخشنامه و دستور موقت. در حوزه نظارت هم، همان‌گونه که وزرا در سطح ملی پاسخگوی مجلس هستند، استانداران، شهرداران و دهیاران نیز باید پاسخگوی شوراهای استانی باشند. در واقع لازم است در هر استان، پارلمان محلی یا مجلس کوچک استانی شکل گیرد تا مسئولیت و پاسخگویی در همان سطح انجام شود.
🔺برای خواندن ادامه این مطلب به سایت سازندگی مراجعه کنید
https://saazandegi.ir/بازآرایی-نظام-مدیریت
درباره ضرورت بازتعریف سطوح مدیریت و تفویض اختیارات به استانداران
🖌 به قلم؛ سیدحسین مرعشی؛ دبیرکل حزب کارگزاران سازندگی ایران
♦️موضوع واگذاری اختیارات از دولت مرکزی به استان‌ها از مباحث کلیدی در حکمرانی کارآمد و توسعه متوازن کشور است. این بحث برای نخستین بار در دولت اول آیت‌الله هاشمی‌رفسنجانی، زمانی که آقای عبدالله نوری وزیر کشور و آقای خوانساری معاون ایشان بودند به‌صورت جدی مطرح شد. در آن زمان که من استاندار کرمان بودم، گروهی از استانداران و اعضای ستاد مرکزی وزارت کشور مأمور شدند تا برای مطالعه تطبیقی، نظام تفویض اختیارات و سطح‌بندی مسئولیت‌ها را در چند کشور بررسی کنند. حاصل آن مطالعه، بررسی دو کشور پاکستان و ژاپن بود.
🔰در این نظام، سطح‌بندی اختیارات به‌صورت دقیق و روشن تعریف شده بود. در سطح محله، هر محله دارای شهردار و شورای مستقل خود بود. وظایفی چون صدور شناسنامه برای نوزادان، ثبت احوال، جمع‌آوری زباله از جلوی منازل تا ایستگاه‌های تعیین‌شده و مرمت معابر کمتر از ۱۲ متر بر عهده شهرداری محله بود و شهردار محله کاملا مستقل از شهردار شهر فعالیت می‌کرد. در سطح شهر، شهرداری مسئول حمل زباله از ایستگاه‌های محله تا مراکز بازیافت و نیز نگهداری معابر بین ۱۲ تا ۲۴ متر بود. سطح فرمانداری نیز مجموعه‌ای از وظایف معین را بر عهده داشت و سایر امور فرادست به استانداری سپرده شده بود. در رأس این ساختار نیز دولت مرکزی با نفرات محدود و فقط با ۹ وزیر فعالیت می‌کرد.
✴️ در ایران اما شرایط متفاوت است زیرا مسائل ملی و محلی ما در تمامی سطوح به‌صورت درهم تنیده پیش می‌رود. به‌عنوان مثال، وزیر کشور تا سطح دهیاری‌های روستاها، نقش و مسئولیت دارد و از سوی دیگر، استانداران نیز در کار وزارتخانه‌های ملی و حتی شرکت‌های بزرگ مداخله می‌کنند. بنابراین مهم‌تر از تفویض اختیار به رسمیت شناختن سطح‌بندی مدیریت است. تا زمانی که مرزهای مسئولیت در سطوح مختلف مدیریتی مشخص نباشد، واگذاری اختیارات تأثیری در بهبود نظام اداری کشور نخواهد داشت.
✳️ بنابراین با توجه به شرایط فرهنگی و ساختاری ایران به نظر می‌رسد، سه سطح از تصمیم‌گیری و مدیریت قابل تفویض است؛ اول، مدیریت محلی که شامل شهرداری‌ها و دهیاری‌هاست؛ در شهرها، شهردار و در روستاها، دهیار مسئولیت دارد و حجم قابل‌توجهی از امور اجرایی دولت را می‌توان به این سطح سپرد. دوم، مدیریت استانی و شهرستانی که می‌تواند، مأموریت‌های مشخص و تعریف شده‌ای را از دولت مرکزی دریافت کند. سوم، مدیریت ملی که باید محدود شود به اموری که تأثیرگذاری فراتر از سطح استان دارند. بنابراین پیش از هرگونه تفویض اختیاری لازم است، نظام مدیریتی کشور بازتعریف و سطح‌بندی شود.
❇️ اگر دولت و مجلس محترم واقعا قصد دارند از حجم مسئولیت‌ها و مأموریت‌های دولت مرکزی بکاهند باید ابتدا به سطح‌بندی اختیارات و مسئولیت‌ها بپردازند. به این معنا که اختیارات باید به‌صورت ذاتی و ساختاری منتقل شوند نه با بخشنامه و دستور موقت. در حوزه نظارت هم، همان‌گونه که وزرا در سطح ملی پاسخگوی مجلس هستند، استانداران، شهرداران و دهیاران نیز باید پاسخگوی شوراهای استانی باشند. در واقع لازم است در هر استان، پارلمان محلی یا مجلس کوچک استانی شکل گیرد تا مسئولیت و پاسخگویی در همان سطح انجام شود.
🔺برای خواندن ادامه این مطلب به سایت سازندگی مراجعه کنید
https://saazandegi.ir/بازآرایی-نظام-مدیریت
👍1
⭕️ خداوند اشیاء
♦️واحد خاکدان، نقاش هایپررئالیست ایرانی که با سرطان مری می‌جنگید و در هفته‌های احیر در بیمارستان جم بستری بود، پنج‌شنبه اول آبان- یک ماه مانده به ۷۵ سالگی‌اش- درگذشت. واحد خاکدان، بیش از همه با نقاشی‌هایی شناخته می‌شود که از اتاقی متروک با انبوهی از اشیاء قدیمی و درهم‌ریخته تصویر کرده است. موضوع اصلی آثار خاکدان ناپایداری زمان، اشیا و انسان‌هاست و او به جزئیات زندگی که انسان به آن وابسته است اما از بین خواهد رفت، توجه زیادی دارد. تجربه مهاجرت، تأثیر زیادی بر هنر خاکدان گذاشته است.
واحد خاکدان ۷ آذر ۱۳۲۹ در خانواده‌ای مهاجر به دنیا آمد. پدربزرگش از اهالی آذربایجان بود که در جوانی به یکی از شهرهای روسیه مهاجرت می‌کند، آن‌جا ماندگار می‌شود و با زنی روسی ازدواج کرده که ولی‌الله خاکدان پدر واحد از ثمرۀ این ازدواج است. ولی‌الله در سال‌های بعد از انقلاب اکتبر به ایران برگشت و در تبریز زندگی کرد. پدرش طراح صحنۀ تئاتر بود و تمام دوران کودکی واحد در پشت صحنه‌های تئاتر گذشت. او از همان کودکی، نقاشی می‌کرد و مشاهدۀ صحنۀ تئاتر و فضای فانتزی‌ای که با چیده شدن اشیاء شکل می‌گرفت در شکل‌گیری ذهنیت هنری او تأثیر زیادی داشت.
۲۴ ساله بود که سال ۱۳۵۲ اولین نمایشگاه انفرادی خود را در گالری سیحون برگزار کرد. این آثار که نقطۀ آغاز فعالیت حرفه‌ای او به‌شمار می‌آید، نقاشی‌هایی انتزاعی بود که در آنها از نقش‌مایه‌های ایرانی به ویژه نقوش دوران پیش از تاریخ، با فرم‌هایی کوبیسمی استفاده کرده بود و مورد استقبال مخاطبان قرار گرفت. خاکدان، سال ۱۳۵۴ نقاشی‌هایش را در تالار قندریز به نمایش گذاشت. این نقاشی‌ها اولین کارهای او بود که در آنها فضای سورئالیستی دیده می‌شد. او در سال ۱۳۵۵ به خدمت سربازی رفت و آشنایی با زندگی سخت مردم و فقر در شهرهای کوچک و دورافتاده، تأثیر بسیاری در بینش هنری او برجا گذاشت. از این دوران پیکره‌ها و اشیاء واقع‌گرایانه در کارش پدیدار شد. او انسان‌هایی را تصویر می‌کرد که حالت‌هایی از ترس، تنهایی، توهم و وحشت را القا می‌کردند و شیوۀ کنار هم قرار دادن عناصر و اشیایی مثل استخوان‌ها، صندلی‌ها، تخت‌خواب‌ها و ابرهای شناور در فضا، آثار او را به نقاشی‌های سوررئال نزدیک می‌کرد.
❇️ او استودیویی اجاره کرد و کار نقاشی‌های رنگ روغن بزرگ‌‌اندازه را از همین جا آغاز کرد. نقاشی‌های خاکدان، بازتابی از مشاهدات همچنین تجربۀ زیسته او بود و به این روند کاری خود بیش از ۵۰ سال پایبند ماند. خاکدان در اغلب آثار خود، بخشی از اتاقی را به تصویر می‌کشد که نور گرم و کم‌رمقی به داخل آن تابیده و پیکره‌هایی عجیب و هراس‌زده یا انبوهی از خرت‌وپرت‌ها و اشیاء قدیمی به شکل درهم‌ریخته و مرموزی در آن چیده شده است. انتخاب زاویۀ روبه‌رو، پرسپکتیو تک‌نقطه‌ای و نوع چیدمان اشیاء قدیمی، فضایی نوستالژیک را در این نقاشی‌ها به وجود آورده است.
خاکدان به مسألۀ گذر زمان توجه زیادی دارد. عکس‌های سیاه و سفید، اسباب‌بازی‌ها، نامه‌های پراکنده شده در فضا، صندوقچه‌ها و چمدان‌های پر از لوازم فراموش شده، همه نشانه‌هایی از زندگی از بین رفته‌ای هستند که آثار آن هنوز پابرجاست. همان‌طور که خودش گفته، تجربۀ مهاجرت در این آثار منعکس شده است. خاکدان دقت بسیار زیادی در نمایش اشیاء به شکل واقعی و جزئیات آنها داشت و همین موضوع، شیوۀ کار او را به هایپررئالیسم نزدیک می‌کرد اما خاکدان کاملاً ذهنی به نقاشی می‌پرداخت و بدون استفاده از عکس یا مدل، آثار خود را خلق می‌کرد. هایپررئالیسم/ Hyperrealism (فراواقعیت، فزون واقع‌نمایی یا واقع‌گرایی افراطی) رویکردی به واقع‌نمایی با الهام از هنر عکاسی است که در آن به‌صورت بسیار دقیق و عکس‌گونه، چهره و پیکر انسان و اشیای صنعتی در ابعاد بزرگ تصویر می‌شود.
🔺برای خواندن ادامه این مطلب به سایت سازندگی مراجعه کنید
https://saazandegi.ir/خداوند-اشیاء
واحد خاکدان نقاش صاحب نام و صاحب سبک درگذشت
♦️واحد خاکدان، نقاش هایپررئالیست ایرانی که با سرطان مری می‌جنگید و در هفته‌های احیر در بیمارستان جم بستری بود، پنج‌شنبه اول آبان- یک ماه مانده به ۷۵ سالگی‌اش- درگذشت. واحد خاکدان، بیش از همه با نقاشی‌هایی شناخته می‌شود که از اتاقی متروک با انبوهی از اشیاء قدیمی و درهم‌ریخته تصویر کرده است. موضوع اصلی آثار خاکدان ناپایداری زمان، اشیا و انسان‌هاست و او به جزئیات زندگی که انسان به آن وابسته است اما از بین خواهد رفت، توجه زیادی دارد. تجربه مهاجرت، تأثیر زیادی بر هنر خاکدان گذاشته است.
عبور از سوررئالیسم
واحد خاکدان ۷ آذر ۱۳۲۹ در خانواده‌ای مهاجر به دنیا آمد. پدربزرگش از اهالی آذربایجان بود که در جوانی به یکی از شهرهای روسیه مهاجرت می‌کند، آن‌جا ماندگار می‌شود و با زنی روسی ازدواج کرده که ولی‌الله خاکدان پدر واحد از ثمرۀ این ازدواج است. ولی‌الله در سال‌های بعد از انقلاب اکتبر به ایران برگشت و در تبریز زندگی کرد. پدرش طراح صحنۀ تئاتر بود و تمام دوران کودکی واحد در پشت صحنه‌های تئاتر گذشت. او از همان کودکی، نقاشی می‌کرد و مشاهدۀ صحنۀ تئاتر و فضای فانتزی‌ای که با چیده شدن اشیاء شکل می‌گرفت در شکل‌گیری ذهنیت هنری او تأثیر زیادی داشت.
۲۴ ساله بود که سال ۱۳۵۲ اولین نمایشگاه انفرادی خود را در گالری سیحون برگزار کرد. این آثار که نقطۀ آغاز فعالیت حرفه‌ای او به‌شمار می‌آید، نقاشی‌هایی انتزاعی بود که در آنها از نقش‌مایه‌های ایرانی به ویژه نقوش دوران پیش از تاریخ، با فرم‌هایی کوبیسمی استفاده کرده بود و مورد استقبال مخاطبان قرار گرفت. خاکدان، سال ۱۳۵۴ نقاشی‌هایش را در تالار قندریز به نمایش گذاشت. این نقاشی‌ها اولین کارهای او بود که در آنها فضای سورئالیستی دیده می‌شد. او در سال ۱۳۵۵ به خدمت سربازی رفت و آشنایی با زندگی سخت مردم و فقر در شهرهای کوچک و دورافتاده، تأثیر بسیاری در بینش هنری او برجا گذاشت. از این دوران پیکره‌ها و اشیاء واقع‌گرایانه در کارش پدیدار شد. او انسان‌هایی را تصویر می‌کرد که حالت‌هایی از ترس، تنهایی، توهم و وحشت را القا می‌کردند و شیوۀ کنار هم قرار دادن عناصر و اشیایی مثل استخوان‌ها، صندلی‌ها، تخت‌خواب‌ها و ابرهای شناور در فضا، آثار او را به نقاشی‌های سوررئال نزدیک می‌کرد.
❇️ او استودیویی اجاره کرد و کار نقاشی‌های رنگ روغن بزرگ‌‌اندازه را از همین جا آغاز کرد. نقاشی‌های خاکدان، بازتابی از مشاهدات همچنین تجربۀ زیسته او بود و به این روند کاری خود بیش از ۵۰ سال پایبند ماند. خاکدان در اغلب آثار خود، بخشی از اتاقی را به تصویر می‌کشد که نور گرم و کم‌رمقی به داخل آن تابیده و پیکره‌هایی عجیب و هراس‌زده یا انبوهی از خرت‌وپرت‌ها و اشیاء قدیمی به شکل درهم‌ریخته و مرموزی در آن چیده شده است. انتخاب زاویۀ روبه‌رو، پرسپکتیو تک‌نقطه‌ای و نوع چیدمان اشیاء قدیمی، فضایی نوستالژیک را در این نقاشی‌ها به وجود آورده است.
سبک هنری
خاکدان به مسألۀ گذر زمان توجه زیادی دارد. عکس‌های سیاه و سفید، اسباب‌بازی‌ها، نامه‌های پراکنده شده در فضا، صندوقچه‌ها و چمدان‌های پر از لوازم فراموش شده، همه نشانه‌هایی از زندگی از بین رفته‌ای هستند که آثار آن هنوز پابرجاست. همان‌طور که خودش گفته، تجربۀ مهاجرت در این آثار منعکس شده است. خاکدان دقت بسیار زیادی در نمایش اشیاء به شکل واقعی و جزئیات آنها داشت و همین موضوع، شیوۀ کار او را به هایپررئالیسم نزدیک می‌کرد اما خاکدان کاملاً ذهنی به نقاشی می‌پرداخت و بدون استفاده از عکس یا مدل، آثار خود را خلق می‌کرد. هایپررئالیسم/ Hyperrealism (فراواقعیت، فزون واقع‌نمایی یا واقع‌گرایی افراطی) رویکردی به واقع‌نمایی با الهام از هنر عکاسی است که در آن به‌صورت بسیار دقیق و عکس‌گونه، چهره و پیکر انسان و اشیای صنعتی در ابعاد بزرگ تصویر می‌شود.
🔺برای خواندن ادامه این مطلب به سایت سازندگی مراجعه کنید
https://saazandegi.ir/خداوند-اشیاء
⭕️ درخواست آمریکا برای گفت‌وگوی مستقیم با ایران
♦️مایک والتز، سفیر و نماینده آمریکا در سازمان ملل با تکرار ادعاهای واشنگتن علیه ایران، مدعی شد که تهران باید «برای منافع مردم و امنیت منطقه با حسن‌نیت وارد گفت‌وگوی مستقیم با آمریکا شود» و تا زمانی که در مسیر کنونی حرکت می‌کند باید با پیامدهای اقداماتش مواجه شود. او در نشست شورای امنیت ادعا کرد که «توافق صلح رئیس‌جمهور ترامپ تنها پایان جنگ غزه نیست بلکه آغازگر منطقه‌ای قدرتمند، پایدار و شکوفا خواهد بود که خشونت و ترور را کنار می‌گذارد».
⏺️ در پاسخ به این ادعاها امیرسعید ایروانی، سفیر و نماینده دائم کشورمان در سازمان ملل با رد قاطع این ادعاها تأکید کرد که سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران بر اصول منشور ملل متحد از جمله احترام به حاکمیت کشورها، عدم مداخله در امور داخلی دیگران و حسن همجواری استوار است و ایران همواره آمادگی خود را برای گفت‌وگوی واقعی و عادلانه اعلام کرده است.
◀️ ادعاهای والتز علیه ایران و درخواست برای مذاکره مستقیم تهران با واشنگتن درحالی مطرح می‌شود که پیش‌تر سیدعباس عراقچی، وزیر امور خارجه نیز تأکید کرده بود تا زمانی که آمریکا سیاست‌های زیاده‌خواهانه و درخواست‌های غیرمنطقی خود را کنار نگذارد، بازگشت به میز مذاکره امکان‌پذیر نخواهد بود.
🔺برای خواندن ادامه این مطلب به سایت سازندگی مراجعه کنید
https://saazandegi.ir/درخواست-آمریکا-برای-گفت-وگوی-مستقیم
نماینده آمریکا در سازمان ملل از تهران خواست تا وارد مذاکرات مستقیم با واشنگتن شود نماینده ایران در سازمان ملل در پاسخ به او گفت: آمریکا باید به حاکمیت کشورها و عدم دخالت در آنها احترام بگذارد
♦️مایک والتز، سفیر و نماینده آمریکا در سازمان ملل با تکرار ادعاهای واشنگتن علیه ایران، مدعی شد که تهران باید «برای منافع مردم و امنیت منطقه با حسن‌نیت وارد گفت‌وگوی مستقیم با آمریکا شود» و تا زمانی که در مسیر کنونی حرکت می‌کند باید با پیامدهای اقداماتش مواجه شود. او در نشست شورای امنیت ادعا کرد که «توافق صلح رئیس‌جمهور ترامپ تنها پایان جنگ غزه نیست بلکه آغازگر منطقه‌ای قدرتمند، پایدار و شکوفا خواهد بود که خشونت و ترور را کنار می‌گذارد».
⏺️ در پاسخ به این ادعاها امیرسعید ایروانی، سفیر و نماینده دائم کشورمان در سازمان ملل با رد قاطع این ادعاها تأکید کرد که سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران بر اصول منشور ملل متحد از جمله احترام به حاکمیت کشورها، عدم مداخله در امور داخلی دیگران و حسن همجواری استوار است و ایران همواره آمادگی خود را برای گفت‌وگوی واقعی و عادلانه اعلام کرده است.
◀️ ادعاهای والتز علیه ایران و درخواست برای مذاکره مستقیم تهران با واشنگتن درحالی مطرح می‌شود که پیش‌تر سیدعباس عراقچی، وزیر امور خارجه نیز تأکید کرده بود تا زمانی که آمریکا سیاست‌های زیاده‌خواهانه و درخواست‌های غیرمنطقی خود را کنار نگذارد، بازگشت به میز مذاکره امکان‌پذیر نخواهد بود.
🔺برای خواندن ادامه این مطلب به سایت سازندگی مراجعه کنید
https://saazandegi.ir/درخواست-آمریکا-برای-گفت-وگوی-مستقیم
👎2
⭕️ متهم آزاد شد
▫️"پژمان جمشیدی"، بازیگر سینما که با شکایت خصوصی در بازداشت بود، با تبدیل قرارش به وثیقه، آزاد شد
▫️"سازندگی" در گفت‌وگو با "کامبیز نوروزی" و "صالح نقره‌کار" به این موضوع پرداخته است که آیا سلبریتی‌ها حریم امن دارند با نه؟
توصیه "سیدمحمد خاتمی" به "پزشکیان":
♦️ مقتدر باشید
ما چند دولت در این کشور باید داشته باشیم؟ هر کشور باید یک دولت و یک اقتصاد داشته باشد
♦️توقف در ایستگاه پالرمو
ایران از لیست سیاه خارج نشد
♦️پایان مأموریت گروسی
نامه مشترک ایران، چین و روسیه
♦️در امتداد بیهقی
"محمود دولت‌آبادی" از "ابراهیم گلستان" گفت
♦️زنگ خطر جدی
عواقب کاهش نرخ تولد در ایران
♦️ یادداشت روز: اهمیت آمار
آمار، وجدان توسعه است و اجازه نمی‌دهد خطا پنهان بماند
بهقلم؛ روح‌الله اسلامی؛ دانشیار علوم سیاسی دانشگاه فردوسی مشهد
🔺در شماره ۲۰۹۶ روزنامه #سازندگی بخوانید
@Saazandeginews
▫️"پژمان جمشیدی"، بازیگر سینما که با شکایت خصوصی در بازداشت بود، با تبدیل قرارش به وثیقه، آزاد شد
▫️"سازندگی" در گفت‌وگو با "کامبیز نوروزی" و "صالح نقره‌کار" به این موضوع پرداخته است که آیا سلبریتی‌ها حریم امن دارند با نه؟
توصیه "سیدمحمد خاتمی" به "پزشکیان":
♦️ مقتدر باشید
ما چند دولت در این کشور باید داشته باشیم؟ هر کشور باید یک دولت و یک اقتصاد داشته باشد
♦️توقف در ایستگاه پالرمو
ایران از لیست سیاه خارج نشد
♦️پایان مأموریت گروسی
نامه مشترک ایران، چین و روسیه
♦️در امتداد بیهقی
"محمود دولت‌آبادی" از "ابراهیم گلستان" گفت
♦️زنگ خطر جدی
عواقب کاهش نرخ تولد در ایران
♦️ یادداشت روز: اهمیت آمار
آمار، وجدان توسعه است و اجازه نمی‌دهد خطا پنهان بماند
بهقلم؛ روح‌الله اسلامی؛ دانشیار علوم سیاسی دانشگاه فردوسی مشهد
🔺در شماره ۲۰۹۶ روزنامه #سازندگی بخوانید
@Saazandeginews
👍2
⭕️ متهم آزاد شد
♦️پژمان جمشیدی با سپردن وثیقه از زندان آزاد شد؛ خبری که عصر شنبه به نقل از وکیل مدافع او منتشر شد. او چند روزی به اتهام سنگین «تجاوز به عنف» در بازداشت به سر برده بود. اتهامی که هنوز اثبات نشده است. چندی پیش دختری حدودا ۲۰ ساله با مراجعه به پلیس از پژمان جمشیدی شکایت کرد. وی مدعی شده بود که مورد تعرض و تجاوز قرار گرفته است. با طرح این شکایت، پرونده در دستگاه قضایی به جریان افتاد. جمشیدی ابتدا با قرار وثیقه آزاد بود اما پس از مواجهه حضوری با شاکی در ۲۸ مهرماه، قاضی قرار وثیقه او را به بازداشت موقت تبدیل کرد و وی از ۲۹ مهر روانه زندان قزل‌حصار شد.
◀️ همزمان افکار عمومی نیز به دو دسته تقسیم شد، گروهی احتمال انگیزه اخاذی از سوی شاکی را مطرح کردند؛ در مقابل، عده‌ای دیگر معتقد بودند که بازداشت یک چهره مشهور بدون دلایل متقن صورت نمی‌گیرد و باید از شاکی حمایت کرد. سرانجام دادگاه تجدیدنظر تهران قرار بازداشت موقت پژمان جمشیدی را نقض و به وثیقه تبدیل کرد. پس از تودیع وثیقه، او از زندان آزاد شد و رسیدگی قضایی به اتهاماتش ادامه دارد. سازندگی در گفت‌وگو با دو حقوقدان به این پرسش‌ها می‌پردازد که رسانه‌ها و افکار عمومی در مواجهه با چنین پرونده‌هایی چگونه باید رفتار کنند؟
کامبیز نوروزی، حقوقدان و روزنامه‌نگار در این باره به «سازندگی» می‌گوید: نخستین خبر رسمی از سوی مرکز رسانه قوه قضاییه منتشر شد که بر اساس آن، جمشیدی به اتهامی سنگین بازداشت و به قرنطینه بند ۳ زندان قزل‌حصار منتقل شده است. با این حال، روایت‌های بعدی که در سایت‌های زرد و غیررسمی بازتاب یافتند فاقد منبع معتبر بودند و ماجرایی از ربایش و تجاوز خشونت‌بار را بدون هیچ استناد یا سندی بازگو می‌کردند.
✴️ گذشت زمان می‌تواند، آثار جسمی را از بین ببرد و نبود شاهد نیز تشخیص وقوع تجاوز را پیچیده‌تر کند. با وجود این دشواری‌ها، هنوز مشخص نیست چه شواهد یا قرائنی موجب تفهیم اتهام و صدور قرار بازداشت شده است. از سوی دیگر، برخی گزارش‌ها ادعا کرده‌اند که پیش‌تر نیز شکایتی مشابه علیه جمشیدی مطرح سپس با پرداخت پول مختومه شده است؛ در حالی که تجاوز از جرایم عمومی است و با رضایت شاکی پایان نمی‌یابد.
صالح نقره‌کار، حقوقدان نیز در گفت‌وگو با سازندگی به ۵ نکته درباره پرونده پژمان جمشیدی اشاره کرده و می‌گوید: اول اینکه افراد ممکن است از حیث وجاهت اجتماعی، سیاسی یا مالی در شرایط خاصی قرار گیرند و نگاه‌های بیشتری متوجه آنها باشد اما هیچگاه جامعه، افکار عمومی و رسانه‌ها مجاز نیستند به بهانه جایگاه یا اعتبار اجتماعی افراد، حریم خصوصی آنها را مخدوش کنند. حریم خصوصی افراد باید مورد احترام و توجه قرار گیرد و نباید به دلیل جایگاه اجتماعی‌شان در معرض قضاوت عمومی یا اتهام‌زنی رسانه‌ای قرار گیرند. جامعه‌ای که حرمت شهروندان و حریم خصوصی آنان را پاس ندارد، دچار آسیب‌های جدی اخلاقی و اجتماعی خواهد شد. او ادامه می‌دهد: در چنین مواقعی، لازم است رسانه‌ها و شهروندان آموزش ببینند تا اصول اخلاقی و وجدانی را در برخورد با دیگران رعایت کنند.
❇️ در همین راستا، انتظار جامعه و رسانه‌ها از قوه قضاییه آن است که همچنان بر اصول استقلال، بی‌طرفی و عدالت‌محوری پای بفشارد و اجازه ندهد که جریان‌های بیرونی یا فضای احساسی جامعه، روند تصمیم‌گیری قضایی را منحرف سازند. نقش رسانه‌ها نیز در این میان، مطالبه‌گری مسئولانه و نظارت اجتماعی است؛ نه در جهت اعمال فشار، بلکه برای اطمینان از آنکه تمامی امور قضایی در مسیر قانون، شایستگی و انصاف انجام می‌گیرد و حقوق همه شهروندان، بدون استثنا، حفظ می‌شود.
🔺برای خواندن ادامه این مطلب به سایت سازندگی مراجعه کنید
https://saazandegi.ir/متهم-آزاد-شد
▫️”پژمان جمشیدی”، بازیگر سینما که با شکایت خصوصی در بازداشت بود، با تبدیل قرارش به وثیقه، آزاد شد
▫️”سازندگی” در گفت‌وگو با “کامبیز نوروزی” و “صالح نقره‌کار” به این موضوع پرداخته است که آیا سلبریتی‌ها حریم امن دارند با نه؟
♦️پژمان جمشیدی با سپردن وثیقه از زندان آزاد شد؛ خبری که عصر شنبه به نقل از وکیل مدافع او منتشر شد. او چند روزی به اتهام سنگین «تجاوز به عنف» در بازداشت به سر برده بود. اتهامی که هنوز اثبات نشده است. چندی پیش دختری حدودا ۲۰ ساله با مراجعه به پلیس از پژمان جمشیدی شکایت کرد. وی مدعی شده بود که مورد تعرض و تجاوز قرار گرفته است. با طرح این شکایت، پرونده در دستگاه قضایی به جریان افتاد. جمشیدی ابتدا با قرار وثیقه آزاد بود اما پس از مواجهه حضوری با شاکی در ۲۸ مهرماه، قاضی قرار وثیقه او را به بازداشت موقت تبدیل کرد و وی از ۲۹ مهر روانه زندان قزل‌حصار شد.
◀️ همزمان افکار عمومی نیز به دو دسته تقسیم شد، گروهی احتمال انگیزه اخاذی از سوی شاکی را مطرح کردند؛ در مقابل، عده‌ای دیگر معتقد بودند که بازداشت یک چهره مشهور بدون دلایل متقن صورت نمی‌گیرد و باید از شاکی حمایت کرد. سرانجام دادگاه تجدیدنظر تهران قرار بازداشت موقت پژمان جمشیدی را نقض و به وثیقه تبدیل کرد. پس از تودیع وثیقه، او از زندان آزاد شد و رسیدگی قضایی به اتهاماتش ادامه دارد. سازندگی در گفت‌وگو با دو حقوقدان به این پرسش‌ها می‌پردازد که رسانه‌ها و افکار عمومی در مواجهه با چنین پرونده‌هایی چگونه باید رفتار کنند؟
پرسش‌های بی‌پاسخ پرونده جمشیدی
کامبیز نوروزی، حقوقدان و روزنامه‌نگار در این باره به «سازندگی» می‌گوید: نخستین خبر رسمی از سوی مرکز رسانه قوه قضاییه منتشر شد که بر اساس آن، جمشیدی به اتهامی سنگین بازداشت و به قرنطینه بند ۳ زندان قزل‌حصار منتقل شده است. با این حال، روایت‌های بعدی که در سایت‌های زرد و غیررسمی بازتاب یافتند فاقد منبع معتبر بودند و ماجرایی از ربایش و تجاوز خشونت‌بار را بدون هیچ استناد یا سندی بازگو می‌کردند.
✴️ گذشت زمان می‌تواند، آثار جسمی را از بین ببرد و نبود شاهد نیز تشخیص وقوع تجاوز را پیچیده‌تر کند. با وجود این دشواری‌ها، هنوز مشخص نیست چه شواهد یا قرائنی موجب تفهیم اتهام و صدور قرار بازداشت شده است. از سوی دیگر، برخی گزارش‌ها ادعا کرده‌اند که پیش‌تر نیز شکایتی مشابه علیه جمشیدی مطرح سپس با پرداخت پول مختومه شده است؛ در حالی که تجاوز از جرایم عمومی است و با رضایت شاکی پایان نمی‌یابد.
حق دانستن یا نقض حیثیت؟ مرز باریک رسانه و عدالت
صالح نقره‌کار، حقوقدان نیز در گفت‌وگو با سازندگی به ۵ نکته درباره پرونده پژمان جمشیدی اشاره کرده و می‌گوید: اول اینکه افراد ممکن است از حیث وجاهت اجتماعی، سیاسی یا مالی در شرایط خاصی قرار گیرند و نگاه‌های بیشتری متوجه آنها باشد اما هیچگاه جامعه، افکار عمومی و رسانه‌ها مجاز نیستند به بهانه جایگاه یا اعتبار اجتماعی افراد، حریم خصوصی آنها را مخدوش کنند. حریم خصوصی افراد باید مورد احترام و توجه قرار گیرد و نباید به دلیل جایگاه اجتماعی‌شان در معرض قضاوت عمومی یا اتهام‌زنی رسانه‌ای قرار گیرند. جامعه‌ای که حرمت شهروندان و حریم خصوصی آنان را پاس ندارد، دچار آسیب‌های جدی اخلاقی و اجتماعی خواهد شد. او ادامه می‌دهد: در چنین مواقعی، لازم است رسانه‌ها و شهروندان آموزش ببینند تا اصول اخلاقی و وجدانی را در برخورد با دیگران رعایت کنند.
❇️ در همین راستا، انتظار جامعه و رسانه‌ها از قوه قضاییه آن است که همچنان بر اصول استقلال، بی‌طرفی و عدالت‌محوری پای بفشارد و اجازه ندهد که جریان‌های بیرونی یا فضای احساسی جامعه، روند تصمیم‌گیری قضایی را منحرف سازند. نقش رسانه‌ها نیز در این میان، مطالبه‌گری مسئولانه و نظارت اجتماعی است؛ نه در جهت اعمال فشار، بلکه برای اطمینان از آنکه تمامی امور قضایی در مسیر قانون، شایستگی و انصاف انجام می‌گیرد و حقوق همه شهروندان، بدون استثنا، حفظ می‌شود.
🔺برای خواندن ادامه این مطلب به سایت سازندگی مراجعه کنید
https://saazandegi.ir/متهم-آزاد-شد
❤1
⭕️ اهمیت آمار
🖌 روح‌الله اسلامی؛ دانشیار علوم سیاسی دانشگاه فردوسی مشهد
♦️مسائل امروز جامعه ایران- از بیکاری و فقر تا بحران آب و مهاجرت نخبگان- دیده‌هایی پیچیده و چندعاملی‌اند که بدون زبان عدد و مدل‌های تحلیلی قابل فهم نیستند. با این حال بخش مهمی از سیاست‌گذاری در ایران همچنان متکی به حدس، سلیقه فردی و روایت‌های توصیفی است و نتیجه، چیزی جز سیاست‌های پرهزینه و کم بازده نبوده است. حکمرانی مدرن بر پایه داده‌های معتبر، تحلیل‌های آماری و ارزیابی پیامدها استوار است. نبود این بنیان همان خلأیی است که به «بحران دانایی» در مدیریت عمومی کشور تبدیل شده: تصمیم‌گیری در شرایط ابهام، عدم یادگیری نهادی و تکرار اشتباهات گذشته و نقطه آغاز اصلاح این بحران، پذیرش این حقیقت بنیادین است: علم حکمرانی بدون آمار و ریاضیات، علمی ناقص است.
⏺️ در نتیجه به‌جای گسترش زیرساخت‌های آمارگیری، آزمایشگاه‌های تخصصی و مراکز تحلیل داده، شیوه‌ای از دانش‌ورزی در ایران رواج یافت که بر گفتارهای کلی و استعاری تأکید داشت. اندیشکده، آینده‌پژوهی و حتی هوش مصنوعی بیش از آنکه تولید محتوا و مدل کنند به تولید «زبان علمی» بسنده کردند. این یعنی ظاهرسازی علمی به جای روش علمی. زمانی که سیاست‌گذار به جای شاخص، استعاره می‌شنود؛ و به جای عدد، هشدارهای بی‌پشتوانه؛ طبیعتا سیاست‌ها به سمت خطای ساختاری می‌روند. بنابراین حذف آمار نه صرفا یک مشکل روش‌شناختی بلکه مساله‌ای اخلاقی است؛ چون مانع پاسخگویی و عدالت می‌شود.
◀️ بنابراین برای اصلاح چرخه سیاست‌گذاری باید عقلانیت کمی در سه سطح نهادی، نهادینه شود: دانشگاه باید به جای تکرار نظریه‌های کلی بر آموزش حل مساله و مهارت مدل‌سازی تمرکز کند (اصلاح نظام تولید دانش). ادغام بانک‌های داده، شفافیت اطلاعات و ارزیابی پیامدی باید الزام قانونی شود (پاسخگویی عددی دولت). شاخص‌های عملکردی برای همه سیاست‌ها تعریف شود و تخصیص منابع منوط به تحقق اهداف شود (پاسخگویی عددی دولت). این سه سطح همدیگر را تقویت می‌کنند و به‌صورت هم‌پیوند، «اصلاح ساختار دانایی» را رقم می‌زنند. ریاضی‌زدایی از حکمرانی عملا انسان‌زدایی از سیاست است. در مقابل، آمار و ریاضیات با مریی کردن رنج‌ها و شادی‌ها، سیاست را پاسخگو و اخلاقی می‌کنند. عدد، مسئولیت ایجاد می‌کند و مدل، تصمیم را عقلانی می‌سازد.
🔺برای خواندن ادامه این مطلب به سایت سازندگی مراجعه کنید
https://saazandegi.ir/اهمیت-آمار
آمار، وجدان توسعه است و اجازه نمی‌دهد خطا پنهان بماند
🖌 روح‌الله اسلامی؛ دانشیار علوم سیاسی دانشگاه فردوسی مشهد
♦️مسائل امروز جامعه ایران- از بیکاری و فقر تا بحران آب و مهاجرت نخبگان- دیده‌هایی پیچیده و چندعاملی‌اند که بدون زبان عدد و مدل‌های تحلیلی قابل فهم نیستند. با این حال بخش مهمی از سیاست‌گذاری در ایران همچنان متکی به حدس، سلیقه فردی و روایت‌های توصیفی است و نتیجه، چیزی جز سیاست‌های پرهزینه و کم بازده نبوده است. حکمرانی مدرن بر پایه داده‌های معتبر، تحلیل‌های آماری و ارزیابی پیامدها استوار است. نبود این بنیان همان خلأیی است که به «بحران دانایی» در مدیریت عمومی کشور تبدیل شده: تصمیم‌گیری در شرایط ابهام، عدم یادگیری نهادی و تکرار اشتباهات گذشته و نقطه آغاز اصلاح این بحران، پذیرش این حقیقت بنیادین است: علم حکمرانی بدون آمار و ریاضیات، علمی ناقص است.
⏺️ در نتیجه به‌جای گسترش زیرساخت‌های آمارگیری، آزمایشگاه‌های تخصصی و مراکز تحلیل داده، شیوه‌ای از دانش‌ورزی در ایران رواج یافت که بر گفتارهای کلی و استعاری تأکید داشت. اندیشکده، آینده‌پژوهی و حتی هوش مصنوعی بیش از آنکه تولید محتوا و مدل کنند به تولید «زبان علمی» بسنده کردند. این یعنی ظاهرسازی علمی به جای روش علمی. زمانی که سیاست‌گذار به جای شاخص، استعاره می‌شنود؛ و به جای عدد، هشدارهای بی‌پشتوانه؛ طبیعتا سیاست‌ها به سمت خطای ساختاری می‌روند. بنابراین حذف آمار نه صرفا یک مشکل روش‌شناختی بلکه مساله‌ای اخلاقی است؛ چون مانع پاسخگویی و عدالت می‌شود.
◀️ بنابراین برای اصلاح چرخه سیاست‌گذاری باید عقلانیت کمی در سه سطح نهادی، نهادینه شود: دانشگاه باید به جای تکرار نظریه‌های کلی بر آموزش حل مساله و مهارت مدل‌سازی تمرکز کند (اصلاح نظام تولید دانش). ادغام بانک‌های داده، شفافیت اطلاعات و ارزیابی پیامدی باید الزام قانونی شود (پاسخگویی عددی دولت). شاخص‌های عملکردی برای همه سیاست‌ها تعریف شود و تخصیص منابع منوط به تحقق اهداف شود (پاسخگویی عددی دولت). این سه سطح همدیگر را تقویت می‌کنند و به‌صورت هم‌پیوند، «اصلاح ساختار دانایی» را رقم می‌زنند. ریاضی‌زدایی از حکمرانی عملا انسان‌زدایی از سیاست است. در مقابل، آمار و ریاضیات با مریی کردن رنج‌ها و شادی‌ها، سیاست را پاسخگو و اخلاقی می‌کنند. عدد، مسئولیت ایجاد می‌کند و مدل، تصمیم را عقلانی می‌سازد.
🔺برای خواندن ادامه این مطلب به سایت سازندگی مراجعه کنید
https://saazandegi.ir/اهمیت-آمار
توصیه “سیدمحمد خاتمی” به “پزشکیان”:
⭕️ مقتدر باشید
ما چند دولت در این کشور باید داشته باشیم؟ هر کشور باید یک دولت و یک اقتصاد داشته باشد
♦️سیدمحمد خاتمی در دیدار با جمعی از فعالان سیاسی و اجتماعی استان یزد با تأکید بر لزوم اقتدار و یکپارچگی در اداره کشور گفت: توصیه من به دولت این است که اقتدار داشته باشد؛ ما چند دولت در این کشور باید داشته باشیم؟! هر کشور باید یک دولت و یک اقتصاد داشته باشد. رئیس دولت اصلاحات همچنین با اشاره به نقش تعیین‌کننده مردم و توان موشکی در جنگ ۱۲ روزه اظهار کرد: نکند اشتباه کنیم و بگوییم مردم ما را تأیید کردند بلکه مردم ایران را تأیید کردند و این ما هستیم که باید به سمت ایران حرکت کنیم.
❇️ وی افزود: «دین نمی‌تواند پرسش را نفی کند؛ چراکه همان خدایی که دین را آفریده، قدرت پرسش‌گری را هم به انسان داده است. بنابراین دین نمی‌تواند به کسی بگوید تو چرا پرسش می‌کنی؟! دین واقعی، تأییدگر پرسش‌گری است و نیز تلاش برای پاسخگویی را می‌شناسد. البته نباید انتظار داشت، دین به همه پرسش‌ها پاسخ بدهد اما راهکار عقلانی و انسانی پاسخ به پرسش‌ها را تأیید می‌کند».
دین و پرسش‌گری
خاتمی تأکید کرد: «دین اگر می‌خواهد جاودانه باشد باید حق پرسش‌گری را قبول کند و زمینه را برای رسیدن به پاسخ فراهم کند؛ چه درون دین باشد، چه توسط عقل به آن دست یابیم. بسیاری از باید و نبایدها را علم پاسخگوست و این امر مورد قبول دین نیز هست. اگر دینی با پرسش‌ها که تابع زمان است هماهنگ نباشد و تصدیق نکند که این پرسش‌ها درون انسان نهفته است، جاودانه نخواهد بود». او با بیان اینکه «ریشه دین قدسی است اما برداشت‌های ما قدسی نیست» افزود: «امام خمینی نیز زمان و مکان را دو عنصر تعیین‌کننده، حتی در مورد حکم- و نه فقط موضوع- می‌دانند به‌ویژه این امر در مورد حکومتی که خود را منتسب به دین می‌داند باید مورد اهتمام و احترام باشد».
ایران برای همه ایرانیان است
خاتمی با اشاره به وضعیت خطیر تاریخی و شاخص‌های اقتصادی کشور گفت: «اسرائیل جز به سقوط جمهوری اسلامی قانع نیست و جز به تجزیه و تضعیف ایران نمی‌اندیشد تا هیچگاه کشوری به نام ایران نتواند باشد یا قدرتمند باشد و جنگ اخیر نیز شدت خطر را نشان داد». او در ادامه «موشک» و «مردم» را دو عامل اصلی سربلندی ایران در جنگ ۱۲ روزه عنوان کرد و افزود: «موضوع ساخت موشک از زمان ریاست جمهوری بنده آغاز شد. البته آنچه در زمان ما آغاز شد بسیار کوچک‌تر از وضع موشکی فعلی بود و ما در جنگ اخیر دیدیم این موشک‌ها چگونه زندگی در آن منطقه جغرافیای کوچک را بر دشمن سخت کرد.
دولت باید مقتدر باشد
رئیس‌جمهور اسبق با تأکید بر قرار دادن «توسعه» در دستور کار کشور اظهار کرد: «اگرچه نباید ذلت را بپذیریم اما در عین حال می‌توانیم به سمت توسعه حرکت کنیم». او با پذیرش برخی نقدها درباره جلوگیری از ورود نسل‌های جوان به محدودیت‌های تأیید صلاحیت‌ها اشاره کرد و گفت: «ما چند دولت در این کشور باید داشته باشیم؟! هر کشور باید یک دولت و یک اقتصاد داشته باشد. توصیه من به دولت این است که اقتدار داشته باشد و مسئولیت‌های خود را به‌خوبی انجام دهد». خاتمی همچنین یادآور شد: «رئیس‌جمهور و دولت باید مقتدر باشد و رئیس‌جمهور، امور را فرماندهی کند؛ گرچه در این زمینه همواره سختی‌هایی وجود داشته و دارد».
🔺برای خواندن ادامه این مطلب به سایت سازندگی مراجعه کنید
https://saazandegi.ir/مقتدر-باشید
⭕️ توقف در ایستگاه پالرمو
♦️اختلاف روایت‌ها میان تهران و گروه ویژه اقدام مالی (FATF) بر سر کنوانسیون پالرمو ادامه دارد. در اجلاس اخیر این نهاد، پالرمو محور گفت‌وگوها بود؛ مقامات ایرانی از پذیرش مستندات داخلی و ادامه تعامل و اصلاح قوانین می‌گویند و FATF از حق تحفظ‌های گسترده و اجرای ناقص تعهدات ایران.
✳️ معاون وزیر اقتصاد و دبیر شورای عالی پیشگیری و مقابله با پولشویی در توضیح روند اخیر گفته که در اجلاس اخیر، تنها کنوانسیون پالرمو محور بررسی‌ها بوده است؛ زیرا تصویب CFT در ایران پس از مهلت مقرر برای ارسال گزارش انجام شده بود. او تأکید کرده که به جز یک شرط نیازمند بررسی حقوقی، سایر موارد مورد پذیرش قرار گرفته و مستندات ارائه شده، نشان داده است که قوانین داخلی ایران در حوزه مقابله با پولشویی و تأمین مالی تروریسم در مواردی از الزامات پالرمو نیز فراتر می‌رود. رئیس مرکز اطلاعات مالی نیز در توضیح جزئیات تعاملات اخیر گفته است: برنامه اقدام ایران بر دو محور اصلی متمرکز است؛ نخست، اصلاح قوانین و مقررات در چارچوب استانداردهای جهانی و دوم، اثبات اجرایی بودن این قوانین در داخل کشور. او یادآور شد که تصویب پالرمو و CFT تنها نقطه آغاز همکاری با FATF است و به‌تنهایی به معنای خروج از فهرست سیاه تلقی نمی‌شود.
❇️ در سوی مقابل FATF در بیانیه رسمی خود ضمن تأیید از سرگیری تعامل با ایران، تصریح کرده که کشور هنوز از فهرست سیاه خارج نشده است. علت اصلی این موضوع به گفته این نهاد «حق تحفظ‌های گسترده ایران نسبت به کنوانسیون پالرمو» است که با استانداردهای بین‌المللی همخوانی ندارد. FATF یادآور شده که ایران از سال ۲۰۱۶ تاکنون بخش قابل توجهی از برنامه اقدام خود را اجرا نکرده و اصلاح این تحفظ‌ها برای پیشرفت در مسیر همکاری ضروری است.
❇️ در مجموع، تعامل ایران با FATF در مرحله‌ای میانی قرار دارد: نه قطع تعامل، نه تحقق کامل اهداف. از این رو، مسیر خروج از فهرست سیاه مستلزم تداوم گفت‌وگوهای کارشناسی، اصلاح برخی ملاحظات حقوقی و تقویت دیپلماسی اقتصادی است؛ مسیری که می‌تواند، زمینه‌ساز بازگشت تدریجی ایران به نظم مالی جهانی و کاستن از فشارهای ناشی از انزوای بانکی باشد.
🔺برای خواندن ادامه این مطلب به سایت سازندگی مراجعه کنید
https://saazandegi.ir/توقف-در-ایستگاه-پالرمو
ایران از لیست سیاه خارج نشد
♦️اختلاف روایت‌ها میان تهران و گروه ویژه اقدام مالی (FATF) بر سر کنوانسیون پالرمو ادامه دارد. در اجلاس اخیر این نهاد، پالرمو محور گفت‌وگوها بود؛ مقامات ایرانی از پذیرش مستندات داخلی و ادامه تعامل و اصلاح قوانین می‌گویند و FATF از حق تحفظ‌های گسترده و اجرای ناقص تعهدات ایران.
✳️ معاون وزیر اقتصاد و دبیر شورای عالی پیشگیری و مقابله با پولشویی در توضیح روند اخیر گفته که در اجلاس اخیر، تنها کنوانسیون پالرمو محور بررسی‌ها بوده است؛ زیرا تصویب CFT در ایران پس از مهلت مقرر برای ارسال گزارش انجام شده بود. او تأکید کرده که به جز یک شرط نیازمند بررسی حقوقی، سایر موارد مورد پذیرش قرار گرفته و مستندات ارائه شده، نشان داده است که قوانین داخلی ایران در حوزه مقابله با پولشویی و تأمین مالی تروریسم در مواردی از الزامات پالرمو نیز فراتر می‌رود. رئیس مرکز اطلاعات مالی نیز در توضیح جزئیات تعاملات اخیر گفته است: برنامه اقدام ایران بر دو محور اصلی متمرکز است؛ نخست، اصلاح قوانین و مقررات در چارچوب استانداردهای جهانی و دوم، اثبات اجرایی بودن این قوانین در داخل کشور. او یادآور شد که تصویب پالرمو و CFT تنها نقطه آغاز همکاری با FATF است و به‌تنهایی به معنای خروج از فهرست سیاه تلقی نمی‌شود.
❇️ در سوی مقابل FATF در بیانیه رسمی خود ضمن تأیید از سرگیری تعامل با ایران، تصریح کرده که کشور هنوز از فهرست سیاه خارج نشده است. علت اصلی این موضوع به گفته این نهاد «حق تحفظ‌های گسترده ایران نسبت به کنوانسیون پالرمو» است که با استانداردهای بین‌المللی همخوانی ندارد. FATF یادآور شده که ایران از سال ۲۰۱۶ تاکنون بخش قابل توجهی از برنامه اقدام خود را اجرا نکرده و اصلاح این تحفظ‌ها برای پیشرفت در مسیر همکاری ضروری است.
❇️ در مجموع، تعامل ایران با FATF در مرحله‌ای میانی قرار دارد: نه قطع تعامل، نه تحقق کامل اهداف. از این رو، مسیر خروج از فهرست سیاه مستلزم تداوم گفت‌وگوهای کارشناسی، اصلاح برخی ملاحظات حقوقی و تقویت دیپلماسی اقتصادی است؛ مسیری که می‌تواند، زمینه‌ساز بازگشت تدریجی ایران به نظم مالی جهانی و کاستن از فشارهای ناشی از انزوای بانکی باشد.
🔺برای خواندن ادامه این مطلب به سایت سازندگی مراجعه کنید
https://saazandegi.ir/توقف-در-ایستگاه-پالرمو
⭕️ پایان مأموریت گروسی
♦️با پایان یافتن مهلت قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت در تاریخ ۲۶ مهرماه، نمایندگان ایران، روسیه و چین در آژانس بین‌المللی انرژی اتمی طی نامه‌ای رسمی به رافائل گروسی، مدیرکل آژانس، اعلام کردند که وظیفه این نهاد برای نظارت و گزارش‌دهی در چارچوب این قطعنامه نیز به پایان رسیده است. این نامه که از سوی سفیران سه کشور ارسال شده به نامه مشترک وزرای خارجه ایران، روسیه و چین در تاریخ ۲۸ آگوست ۲۰۲۵ اشاره دارد و بر موضع مشترک آنان در برابر اقدامات اخیر سه کشور اروپایی، یعنی انگلستان، فرانسه و آلمان، تأکید می‌کند. در متن نامه آمده است که تلاش کشورهای اروپایی برای فعال‌سازی مکانیسم موسوم به «اسنپ‌بک» فاقد اعتبار حقوقی و رویه‌ای است؛ زیرا این کشورها خود تعهداتشان در چارچوب برجام و قطعنامه ۲۲۳۱ را نقض کرده‌اند و حتی روند حل‌وفصل اختلافات را نیز به‌طور کامل طی نکرده‌اند.
از منظر تهران، با پایان یافتن اعتبار قطعنامه ۲۲۳۱ پرونده ایران باید به وضعیت عادی پادمانی بازگردد و دیگر هیچ‌یک از سازوکارهای مرتبط با این قطعنامه حق استمرار ندارند. این رویکرد به معنای کاهش وزن سیاسی پرونده در آژانس و محدود شدن امکان بهره‌برداری برخی دولت‌ها از بستر شورای امنیت برای اعمال فشار است. ایران در تلاش است تا پرونده را از فضای سیاسی نیویورک به مسیر فنی وین منتقل کند؛ مسیری که در آن قواعد، رویه‌ها و معیارها روشن‌تر و قابل کنترل‌تر هستند.نامه مشترک ایران، روسیه و چین با هدف جلوگیری از باقی ماندن موضوع قطعنامه ۲۲۳۱ در دستور جلسات شورای حکام تنظیم شده است؛ چراکه این عنوان بستری برای اعمال فشارهای سیاسی بوده است.
◀️ این نامه حامل پیام‌های روشنی برای بازیگران مختلف بین‌المللی است. برای ایالات متحده، یادآور محدودیت‌های فزاینده در استفاده از سازوکارهای اجماع‌سازی در شورای امنیت و نیاز روزافزون به پشتوانه‌های سیاسی و اقتصادی برای پیشبرد فشارهای یک‌جانبه است. برای اروپا، هشدار می‌دهد که ادعای بازگشت تحریم‌ها بدون پایبندی واقعی به تعهدات و طی مراحل قانونی حل اختلاف، اعتبار خود را از دست خواهد داد.
🔺برای خواندن ادامه این مطلب به سایت سازندگی مراجعه کنید
https://saazandegi.ir/پایان-مأموریت-گروسی
پایان مأموریت گروسی
♦️با پایان یافتن مهلت قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت در تاریخ ۲۶ مهرماه، نمایندگان ایران، روسیه و چین در آژانس بین‌المللی انرژی اتمی طی نامه‌ای رسمی به رافائل گروسی، مدیرکل آژانس، اعلام کردند که وظیفه این نهاد برای نظارت و گزارش‌دهی در چارچوب این قطعنامه نیز به پایان رسیده است. این نامه که از سوی سفیران سه کشور ارسال شده به نامه مشترک وزرای خارجه ایران، روسیه و چین در تاریخ ۲۸ آگوست ۲۰۲۵ اشاره دارد و بر موضع مشترک آنان در برابر اقدامات اخیر سه کشور اروپایی، یعنی انگلستان، فرانسه و آلمان، تأکید می‌کند. در متن نامه آمده است که تلاش کشورهای اروپایی برای فعال‌سازی مکانیسم موسوم به «اسنپ‌بک» فاقد اعتبار حقوقی و رویه‌ای است؛ زیرا این کشورها خود تعهداتشان در چارچوب برجام و قطعنامه ۲۲۳۱ را نقض کرده‌اند و حتی روند حل‌وفصل اختلافات را نیز به‌طور کامل طی نکرده‌اند.
اهداف نامه مشترک
از منظر تهران، با پایان یافتن اعتبار قطعنامه ۲۲۳۱ پرونده ایران باید به وضعیت عادی پادمانی بازگردد و دیگر هیچ‌یک از سازوکارهای مرتبط با این قطعنامه حق استمرار ندارند. این رویکرد به معنای کاهش وزن سیاسی پرونده در آژانس و محدود شدن امکان بهره‌برداری برخی دولت‌ها از بستر شورای امنیت برای اعمال فشار است. ایران در تلاش است تا پرونده را از فضای سیاسی نیویورک به مسیر فنی وین منتقل کند؛ مسیری که در آن قواعد، رویه‌ها و معیارها روشن‌تر و قابل کنترل‌تر هستند.نامه مشترک ایران، روسیه و چین با هدف جلوگیری از باقی ماندن موضوع قطعنامه ۲۲۳۱ در دستور جلسات شورای حکام تنظیم شده است؛ چراکه این عنوان بستری برای اعمال فشارهای سیاسی بوده است.
◀️ این نامه حامل پیام‌های روشنی برای بازیگران مختلف بین‌المللی است. برای ایالات متحده، یادآور محدودیت‌های فزاینده در استفاده از سازوکارهای اجماع‌سازی در شورای امنیت و نیاز روزافزون به پشتوانه‌های سیاسی و اقتصادی برای پیشبرد فشارهای یک‌جانبه است. برای اروپا، هشدار می‌دهد که ادعای بازگشت تحریم‌ها بدون پایبندی واقعی به تعهدات و طی مراحل قانونی حل اختلاف، اعتبار خود را از دست خواهد داد.
🔺برای خواندن ادامه این مطلب به سایت سازندگی مراجعه کنید
https://saazandegi.ir/پایان-مأموریت-گروسی
⭕️ زنگ خطر جدی
♦️برای اولین بار در ۶۰ سال اخیر تعداد تولد در سال ۱۴۰۳ به زیر یک میلیون تولد رسیده است. کاهش نرخ تولد به زیر یک میلیون نفر در سال، زنگ خطر جدی برای آینده جمعیتی و اقتصادی کشور است. کاهش نرخ تولد به زیر نرخ جانشینی که حدود ۲.۱ فرزند به ازای هر زن است، پیامدهای گسترده‌ای برای آینده ایران دارد، به‌ویژه در حوزه اقتصاد. با کاهش تعداد تولدها به زیر یک میلیون در سال ۱۴۰۳ ساختار جمعیتی کشور به سمت پیری حرکت می‌کند که اثرات زیادی را بر اقتصاد خواهد داشت. اثر نخست این است که کاهش نیروی کار جوان باعث کمبود نیروی انسانی در بازار کار می‌شود. با کاهش جمعیت در سن کار عرضه نیروی کار کاهش یافته و این امر می‌تواند به کاهش تولید، نوآوری و رقابت‌پذیری اقتصادی منجر شود.
کشورهایی مانند ژاپن، کره جنوبی، چین، فرانسه، سوئد و مجارستان که دهه‌ها پیش با کاهش نرخ تولد به زیر سطح جانشینی مواجه شدند، سیاست‌های متنوعی را برای مقابله با این چالش اتخاذ کردند، هرچند موفقیت‌ها متفاوت بوده و هیچ‌کدام نرخ باروری را کاملاً به سطح ۲.۱ بازنگردانده‌اند. در ژاپن، دولت از اوایل دهه ۱۹۹۰ بر سیاست‌های حمایتی تمرکز کرد و برنامه‌هایی مانند یارانه‌های ماهانه برای هر کودک و گسترش مهدکودک‌های رایگان را اجرا کرد؛ همچنین کمپین‌های فرهنگی برای تشویق ازدواج و فرزندآوری راه‌اندازی شد اما نرخ باروری همچنان حدود ۱.۳ باقی مانده و دولت اخیراً بر افزایش سن بازنشستگی به ۶۵ سال و جذب مهاجران ماهر برای جبران کمبود نیروی کار تکیه کرده است.
◀️ این تغییرات نرخ باروری را کمی به ۱.۰۹ در ۲۰۲۲ افزایش داد اما پیری سریع جمعیت را با اصلاح سیستم بازنشستگی و تشویق مهاجرت داخلی جبران می‌کنند. فرانسه با نرخ باروری نسبتاً بالاتر، مدل موفق‌تری دارد و از دهه ۱۹۳۰ سیاست‌های خانواده‌محور را پیگیری کرده از جمله تخصیص ۳ درصد GDP به حمایت از خانواده‌ها با یارانه‌های نقدی ماهانه، مرخصی والدین تا ۳ سال با حقوق جزیی، مهدکودک‌های رایگان از ۳ سالگی و معافیت‌های مالیاتی برای خانواده‌های بزرگ؛ این رویکرد بر اساس برابری جنسیتی و حمایت از اشتغال زنان بنا شده و نرخ باروری را بالاتر از میانگین اروپا نگه داشته است.
🔺برای خواندن ادامه این مطلب به سایت سازندگی مراجعه کنید
https://saazandegi.ir/زنگ-خطر-جدی
کاهش نرخ تولد چه عواقبی برای کشور دارد؟
♦️برای اولین بار در ۶۰ سال اخیر تعداد تولد در سال ۱۴۰۳ به زیر یک میلیون تولد رسیده است. کاهش نرخ تولد به زیر یک میلیون نفر در سال، زنگ خطر جدی برای آینده جمعیتی و اقتصادی کشور است. کاهش نرخ تولد به زیر نرخ جانشینی که حدود ۲.۱ فرزند به ازای هر زن است، پیامدهای گسترده‌ای برای آینده ایران دارد، به‌ویژه در حوزه اقتصاد. با کاهش تعداد تولدها به زیر یک میلیون در سال ۱۴۰۳ ساختار جمعیتی کشور به سمت پیری حرکت می‌کند که اثرات زیادی را بر اقتصاد خواهد داشت. اثر نخست این است که کاهش نیروی کار جوان باعث کمبود نیروی انسانی در بازار کار می‌شود. با کاهش جمعیت در سن کار عرضه نیروی کار کاهش یافته و این امر می‌تواند به کاهش تولید، نوآوری و رقابت‌پذیری اقتصادی منجر شود.
تجربه دیگران
کشورهایی مانند ژاپن، کره جنوبی، چین، فرانسه، سوئد و مجارستان که دهه‌ها پیش با کاهش نرخ تولد به زیر سطح جانشینی مواجه شدند، سیاست‌های متنوعی را برای مقابله با این چالش اتخاذ کردند، هرچند موفقیت‌ها متفاوت بوده و هیچ‌کدام نرخ باروری را کاملاً به سطح ۲.۱ بازنگردانده‌اند. در ژاپن، دولت از اوایل دهه ۱۹۹۰ بر سیاست‌های حمایتی تمرکز کرد و برنامه‌هایی مانند یارانه‌های ماهانه برای هر کودک و گسترش مهدکودک‌های رایگان را اجرا کرد؛ همچنین کمپین‌های فرهنگی برای تشویق ازدواج و فرزندآوری راه‌اندازی شد اما نرخ باروری همچنان حدود ۱.۳ باقی مانده و دولت اخیراً بر افزایش سن بازنشستگی به ۶۵ سال و جذب مهاجران ماهر برای جبران کمبود نیروی کار تکیه کرده است.
◀️ این تغییرات نرخ باروری را کمی به ۱.۰۹ در ۲۰۲۲ افزایش داد اما پیری سریع جمعیت را با اصلاح سیستم بازنشستگی و تشویق مهاجرت داخلی جبران می‌کنند. فرانسه با نرخ باروری نسبتاً بالاتر، مدل موفق‌تری دارد و از دهه ۱۹۳۰ سیاست‌های خانواده‌محور را پیگیری کرده از جمله تخصیص ۳ درصد GDP به حمایت از خانواده‌ها با یارانه‌های نقدی ماهانه، مرخصی والدین تا ۳ سال با حقوق جزیی، مهدکودک‌های رایگان از ۳ سالگی و معافیت‌های مالیاتی برای خانواده‌های بزرگ؛ این رویکرد بر اساس برابری جنسیتی و حمایت از اشتغال زنان بنا شده و نرخ باروری را بالاتر از میانگین اروپا نگه داشته است.
🔺برای خواندن ادامه این مطلب به سایت سازندگی مراجعه کنید
https://saazandegi.ir/زنگ-خطر-جدی
⭕️ در امتداد بیهقی
♦️شامگاه اول آبان ماه، مراسم «قرار دلتنگی برای ابراهیم گلستان» در کافه‌کتاب نشر ثالث با حضور محمود دولت‌آبادی و لیلی گلستان برگزار شد.
به گزارش ایبنا در این مراسم محمود دولت‌آبادی گفت: «چنین مراسمی و حتی در ابعادی گسترده‌تر باید برگزار شود تا آقای ابراهیم گلستان بدانند که مردم ما فراموش نمی‌کنند آنان که برای‌شان کار کرده‌اند، زحمت کشیده‌اند و عمر خود را در این راه گذاشته‌اند.»
دولت‌آبادی ادامه داد: امروز، اول آبان ماه، روز ابوالفضل بیهقی است. اهل خراسان این روز را گرامی می‌دارند و در دیگر شهرها نیز ممکن است، برگزار شود. من این را نه از سر تعصب بلکه از سر قدرشناسی نسبت به میراث فرهنگی‌مان می‌گویم. چراکه یادآوری چنین روزهایی نشانه آن است که ما نویسندگان و بزرگان ادب گذشته را فراموش نکرده‌ایم. مردم ما قدرشناس‌اند. می‌خواهم دربارۀ نثر ابراهیم گلستان سخن بگویم، اما پیش از آن، یک صفحه از تاریخ بیهقی می‌خوانم تا بعد به بحث گلستان برسم. یکی از ویژگی‌های برجستۀ گلستان این بود که ادبیات کهن فارسی را به‌خوبی خوانده و فهمیده بود.
◀️ محمود دولت‌آبادی ادامه داد: «همان‌گونه که در این نمونه می‌بینید، نثر هزار سال پیش ما چقدر استوار و دقیق بوده است. در آن زمان دو گرایش زبانی در دیوان‌ها وجود داشت: یکی گرایش به عربی و دیگری گرایش به فارسی. در دربار غزنویان، احمد حسن میمندی طرفدار زبان عربی در دیوان بود و در مقابل، حسنک وزیر از فارسی حمایت می‌کرد. این دو با یکدیگر در تقابل بودند تا از دل این کشاکش، ابوالفضل بیهقی پدید آمد. اهمیت زبان در آن دوران در همین نکته نهفته است: زبانی که بعدها در آثار نویسندگان بزرگ، مانند گلستان، استمرار یافت. در همه ادوار تاریخی ما، زبان نقش نجات‌بخش داشته است. در دورۀ ابراهیم گلستان نیز همانند گذشته، نوعی دوئیت وجود داشت: از یک سو گرایش به زبان مردمی و از سوی دیگر حفظ اصالت و ساختار ادبی. گلستان به‌خوبی میان این دو تعادل برقرار کرد.
در ادامه، لیلی گلستان، مترجم ادبی و دختر ابراهیم گلستان، گفت: «می‌خواهم بگویم چقدر تأسف‌برانگیز است که بسیاری از هنرمندان ما از ایران رفتند. باور دارم که بیشترشان اشتباه کردند. هر کدام به دلایلی رفتند اما در نهایت، هیچ‌یک از آنان نتوانستند آن‌گونه که باید، کار خود را ادامه دهند یا اثری خلق کنند که در شأن هنرشان باشد. بسیاری از آنها، اگرچه تلاش کردند اما نتیجه کارشان به‌اندازه استعدادشان نبود. ابراهیم گلستان ۵۰ سال در ایران نبود. این غیبت طولانی اشتباه بزرگی بود. ۵۰ سال تمام، یک خط ننوشت. هرچه از او چاپ شده، متعلق به پیش از انقلاب است. همان آثاری که پیش‌تر نوشته بود و منتشر کرده بود تا بمانند و از یاد نروند. اما دیگر هیچ اثر تازه‌ای نیافرید.
❇️ او پنجاه سال تمام منفعل بود. پنجاه سال تمام می‌توانست درگیر باشد، کار کند، رنج بکشد اما در وطن بماند و خلق کند. نکرد. اشتباه کرد. من از طرف او، از همه شما که امروز اینجا هستید، عذرخواهی می‌کنم. بودن او در ایران برای ما بسیار ارزشمند بود؛ حضورش به ما تکیه و اطمینان می‌داد. اما رفت. و من می‌گویم کاش نمی‌رفت. به هر حال، برای او احترام قائلم. او برای همه ما یادآور نسلی است که اندیشه و نوآوری را با سخت‌کوشی همراه کرد. اما در عین احترام، نمی‌توانم تأسفم را پنهان کنم از اینکه پنجاه سال از عمرش را در دوری از وطن گذراند و در آن دوران، سکوت کرد.»
🔺برای خواندن ادامه این مطلب به سایت سازندگی مراجعه کنید
https://saazandegi.ir/در-امتداد-بیهقی
محمود دولت‌آبادی در مراسم قرار دلتنگی برای ابراهیم گلستان
♦️شامگاه اول آبان ماه، مراسم «قرار دلتنگی برای ابراهیم گلستان» در کافه‌کتاب نشر ثالث با حضور محمود دولت‌آبادی و لیلی گلستان برگزار شد.
به گزارش ایبنا در این مراسم محمود دولت‌آبادی گفت: «چنین مراسمی و حتی در ابعادی گسترده‌تر باید برگزار شود تا آقای ابراهیم گلستان بدانند که مردم ما فراموش نمی‌کنند آنان که برای‌شان کار کرده‌اند، زحمت کشیده‌اند و عمر خود را در این راه گذاشته‌اند.»
نقش نجات‌بخش زبان از بیهقی تا گلستان
دولت‌آبادی ادامه داد: امروز، اول آبان ماه، روز ابوالفضل بیهقی است. اهل خراسان این روز را گرامی می‌دارند و در دیگر شهرها نیز ممکن است، برگزار شود. من این را نه از سر تعصب بلکه از سر قدرشناسی نسبت به میراث فرهنگی‌مان می‌گویم. چراکه یادآوری چنین روزهایی نشانه آن است که ما نویسندگان و بزرگان ادب گذشته را فراموش نکرده‌ایم. مردم ما قدرشناس‌اند. می‌خواهم دربارۀ نثر ابراهیم گلستان سخن بگویم، اما پیش از آن، یک صفحه از تاریخ بیهقی می‌خوانم تا بعد به بحث گلستان برسم. یکی از ویژگی‌های برجستۀ گلستان این بود که ادبیات کهن فارسی را به‌خوبی خوانده و فهمیده بود.
◀️ محمود دولت‌آبادی ادامه داد: «همان‌گونه که در این نمونه می‌بینید، نثر هزار سال پیش ما چقدر استوار و دقیق بوده است. در آن زمان دو گرایش زبانی در دیوان‌ها وجود داشت: یکی گرایش به عربی و دیگری گرایش به فارسی. در دربار غزنویان، احمد حسن میمندی طرفدار زبان عربی در دیوان بود و در مقابل، حسنک وزیر از فارسی حمایت می‌کرد. این دو با یکدیگر در تقابل بودند تا از دل این کشاکش، ابوالفضل بیهقی پدید آمد. اهمیت زبان در آن دوران در همین نکته نهفته است: زبانی که بعدها در آثار نویسندگان بزرگ، مانند گلستان، استمرار یافت. در همه ادوار تاریخی ما، زبان نقش نجات‌بخش داشته است. در دورۀ ابراهیم گلستان نیز همانند گذشته، نوعی دوئیت وجود داشت: از یک سو گرایش به زبان مردمی و از سوی دیگر حفظ اصالت و ساختار ادبی. گلستان به‌خوبی میان این دو تعادل برقرار کرد.
اشتباه بزرگ گلستان
در ادامه، لیلی گلستان، مترجم ادبی و دختر ابراهیم گلستان، گفت: «می‌خواهم بگویم چقدر تأسف‌برانگیز است که بسیاری از هنرمندان ما از ایران رفتند. باور دارم که بیشترشان اشتباه کردند. هر کدام به دلایلی رفتند اما در نهایت، هیچ‌یک از آنان نتوانستند آن‌گونه که باید، کار خود را ادامه دهند یا اثری خلق کنند که در شأن هنرشان باشد. بسیاری از آنها، اگرچه تلاش کردند اما نتیجه کارشان به‌اندازه استعدادشان نبود. ابراهیم گلستان ۵۰ سال در ایران نبود. این غیبت طولانی اشتباه بزرگی بود. ۵۰ سال تمام، یک خط ننوشت. هرچه از او چاپ شده، متعلق به پیش از انقلاب است. همان آثاری که پیش‌تر نوشته بود و منتشر کرده بود تا بمانند و از یاد نروند. اما دیگر هیچ اثر تازه‌ای نیافرید.
❇️ او پنجاه سال تمام منفعل بود. پنجاه سال تمام می‌توانست درگیر باشد، کار کند، رنج بکشد اما در وطن بماند و خلق کند. نکرد. اشتباه کرد. من از طرف او، از همه شما که امروز اینجا هستید، عذرخواهی می‌کنم. بودن او در ایران برای ما بسیار ارزشمند بود؛ حضورش به ما تکیه و اطمینان می‌داد. اما رفت. و من می‌گویم کاش نمی‌رفت. به هر حال، برای او احترام قائلم. او برای همه ما یادآور نسلی است که اندیشه و نوآوری را با سخت‌کوشی همراه کرد. اما در عین احترام، نمی‌توانم تأسفم را پنهان کنم از اینکه پنجاه سال از عمرش را در دوری از وطن گذراند و در آن دوران، سکوت کرد.»
🔺برای خواندن ادامه این مطلب به سایت سازندگی مراجعه کنید
https://saazandegi.ir/در-امتداد-بیهقی
⭕️ جدال بر سر روسیه
روز گذشته "محمدباقر قالیباف"، رئیس مجلس علیه "حسن روحانی"، رئیس‌جمهور پیشین سخن گفت و سخنان او در نقد روسیه را لطمه‌زننده به روابط ایران و روسیه خواند. همزمان برخی از نمایندگان مجلس خواستار محاکمه و زندانی شدن "روحانی" شدند. "سازندگی" به نقد این موضوع پرداخته است
♦️رودخانه‌خواری دولتی
انتقاد "محمد درویش" از مصوبه دولت و عملکرد وزارت میراث فرهنگی
♦️پوتین در لباس رزم
رونمایی روسیه از موشک کروز هسته‌ای
♦️قدرت‌نمایی در آسیا
سفر "ترامپ" به شرق دور
♦️شاعر مبارز
به یاد "طاهره صفارزاده"
♦️یادداشت روز: مرگ چهار دانش‌‌آموز در یک ماه
آموزش‌وپرورش کجای راه را اشتباه رفته است؟
بهقلم؛ الهام فخاری؛ روان‌شناس
🔺در شماره ۲۰۹۷ روزنامه #سازندگی بخوانید
@Saazandeginews
روز گذشته "محمدباقر قالیباف"، رئیس مجلس علیه "حسن روحانی"، رئیس‌جمهور پیشین سخن گفت و سخنان او در نقد روسیه را لطمه‌زننده به روابط ایران و روسیه خواند. همزمان برخی از نمایندگان مجلس خواستار محاکمه و زندانی شدن "روحانی" شدند. "سازندگی" به نقد این موضوع پرداخته است
♦️رودخانه‌خواری دولتی
انتقاد "محمد درویش" از مصوبه دولت و عملکرد وزارت میراث فرهنگی
♦️پوتین در لباس رزم
رونمایی روسیه از موشک کروز هسته‌ای
♦️قدرت‌نمایی در آسیا
سفر "ترامپ" به شرق دور
♦️شاعر مبارز
به یاد "طاهره صفارزاده"
♦️یادداشت روز: مرگ چهار دانش‌‌آموز در یک ماه
آموزش‌وپرورش کجای راه را اشتباه رفته است؟
بهقلم؛ الهام فخاری؛ روان‌شناس
🔺در شماره ۲۰۹۷ روزنامه #سازندگی بخوانید
@Saazandeginews
🔥4