خودخواهی توی همه حرفاش موج میزنه

میگه برو

بهم میگه برو :)

همیشه برای نگه داشتن آدما تو زندگیم تنهایی تلاش کردم

اشتباه کردم

رها کردن اونجا قشنگه که به این مرحله نرسیده باشی

تا اینجایی که من رسیدم خیلی فرسودگی داشت

امروز باز فروپاشی روانی...

تو منو وقتی که خیلی بهت نیاز داشتم ول کردی.

من هیچ وقت این کارو با کسی که دوستم داره نمیکردم.

لیاقتمو نداشتن

اومدم راه برم دلم واشه
ولی همون نیمکته رو دیدم که دوتایی روش نشستیم و آهنگ خوندیم و خندیدیم و فیلم گرفتیم
رفتم همونجایی که دوتایی نشستیم پاهامونو آویزون کردیم و شیرکاکائو خوردیم. ولی تو دیگه نیستی. دلم برای تو تنگ شده، دلم برای لحظه هامون تنگ شده، دلم برای خودم وقتی تو کنارم بودی تنگ شده.
خلاصه که کوفتم شد هواخوری.

مریضم کردی :)

این حمله های عصبی گردن توعه

گریه های با صدای بلند، التماسای به سمت آسمون برای یه ذره حال خوب..

این بی کسی و تنهاییا..

منزجرکننده و کثیف ترین آدمارو راه دادم توو تنهاییام. شرمنده‌‌ روح و جسمم هستم. آلوده کننده بودن. :)

آدمایی که از احساس چیزی سرشون نمیشه

انگار کن انارهای رسیده ی آبان ماه را فشرده باشند به روی پیراهن سفید محبوبت، انگار کن تمام آدم هایی که خیال کرده بودی قریب دنیایت هستند، غریب ترینند. انگار کن کسانی که تمام تلاشت را کرده بودی لحظه ای لبخند روی لبشان بیاید، ساعت ها، روزها، ماه ها، مادر گریه هایت شوند. انگار کن برای دیدن ستاره دنباله دار ساعت ها راه رفته باشی و چند ثانیه ای دیر رسیده باشی.
انگار کن ساعت ها نبوده باشی و کسی متوجه نشده باشد. انگار کن ساعت ها چشم به در دوخته باشی و کسی نیامده باشد. انگار کن آرامشت را فروخته باشی به قیمت هیچ.

حالا که خوب فکر می کنم می بینم ارزششو نداشت