Telegram Web Link
#وقت_خوب_شعر

به‌غیر از غزل - این رفیقِ قدیمی -
کسی نیست با خلوتِ ما صمیمی

چه بامِ بلندی‌ست دلتنگی عشق!
تکانده‌‌ست آن‌جا دلِ ما گلیمی

نزاده‌ست از عقل، جز حکمتِ سرد
چه حُزن عمیقی، چه رنجِ عقیمی!

سر از کار دنیا کسی درنیاورد؛
گُلِ کاغذینی که دارد شَمیمی

مُدارا کن ای عُمر با من که دارم
نه قلبِ درستی، نه عقلِ سلیمی

چو موسای دل‌بُرده‌ی خِضرمُرده‌
بُریدم دل از هر رحیم و رجیمی

غُبارِ رَه و آستانه‌نشینم
بیاید؟ نیاید؟ مبادا نسیمی...

#عبدالحمید_ضیایی

@abdolhamidziaei
@sbiabanaki

نشانی برای دریافت نطرات شما:
@sbyabanaky
مجله خوان های دهه پنجاه که «جوانان» و «اطلاعات هفتگی» می خواندند حتما با داستان های « ر. اعتمادی » و قلم زیبایش آشنا هستند....
اعتمادی اگر چه در رده‌ی نویسندگان عامه پسند قرار می گرفت ولی مخاطبان زیادی داشت...

«ر. اعتمادی» امروز در گذشت. روحش، شاد.

@sbiabanaki

اینجا کامنت بگذارید:

@sbyabanaky
یک متکدی پیشنهاد رشوه ۱۴۴ میلیون تومانی به شهرداری داد

👤 شهردار سنندج:

🔹 یک فرد متکدی که در ماه ۶۰ میلیون تومان درآمد دارد، برای اینکه ماموران مرکز متکدیان از فعالیتش جلوگیری نکنند پیشنهاد سالانه ۱۴۴ میلیون تومان و ماهانه ۱۲ میلیون تومان رشوه را به مدیر این مرکز داد./ایسنا


تازه این متکدی توی سنندج فعالیت می کنه، ببین متکدیان پایتخت چه می کنند!

@sbiabanaki

اینجا کامنت بذارید:
@sbyabanaky
یک عمر نبود در دلش بیمِ حسین
از بیخ نداشت میلِ تکریمِ حسین

یک مرتبه ده روز به‌طورِ قرضی
از تیمِ یزید رفت در تیمِ حسین!

#شروین_سلیمانی

@sbiabanaki

اینجا کامنت بذارید:

@sbyabanaky
از تازه ها:

رود بی تاب مرا یاد تو می اندازد
گل مهتاب مرا یاد تو می اندازد

سر فرازی و تهی دستی و آزاده و مست
سرو شاداب مرا یاد تو می اندازد

«از ازل تا به ابد فرصت درویشان است»
کاسه ای آب مرا یاد تو می اندازد

مستم از دیدن و بوییدن و نوشیدن تو
غزلی ناب مرا یاد تو می اندازد

ای نمازی که قد و قامت ناز تو شکست
عطر محراب مرا یاد تو می اندازد

می نشینم لب این رود و عطش می نوشم
گریه در آب مرا یاد تو می اندازد...

سعید بیابانکی
عاشورای ۱۴۴۵ قمری

@sbiabanaki

اینجا نظر بدید:

@sbyabanaky
در بند تو از بند جهان آزاد است
نام تو عبادتی پر از فریاد است
ای غافل از قافله جا مانده بیا
ته مانده ی جام کربلا سجاد است

@sbiabanaki
این گوشه اگر ناف لواسانات است
آن گوشه ولی فاقد امکانات است
این گوشه و آن گوشه چه فرقی دارد
وقتی که جهان قلعه‌ی حیوانات است!

@sbiabanaki

اینجا کامنت بذارید:

@sbyabanaky
«در گرامی داشت هفدهم مهرماه سالگرد خاموشی استاد محمدرضا شجریان»

دکتر شفیعی کدکنی در جمله ای حکیمانه فرموده اند : «جایگاه شجریان در موسیقی ایرانی هم تراز جایگاه حافظ در شعر فارسی است» .
حافظ در مقطعی از تاریخ نفس می کشد که از همه ی شاعران پیش از خود تاثیر گرفته و بر همه ی شاعران پس از خود تاثیر گذاشته است.«شعر حافظ همه بیت الغزل معرفت است». و از شعر او کسی آگاه است که «لطف طبع و سخن گفتن دری داند».شعر او را هم عارف می خواند و می فهمد هم عامی، هم گدا هم پادشاه ،هم پیر هم جوان،هم مست هم عاقل.
حافظ ،غزل فارسی را به کمال رسانده و عبور از او همان گونه که ششصد سال است ناممکن بوده ششصد سال دیگر هم ناممکن است.هر اهل دلی فراخور درک و آگاهی خود از شعر حافظ بهره می برد و شجریان نیز در موسیقی ایرانی به چنین جایگاهی دست یافته است.همان کسانی که باعث رنجش او شدند و از بردن نامش هراس دارند هم از صدای او لذت می برند چرا که «فکند زمزمه ی عشق در عراق و حجاز ...»
ناگفته نماند که بخش مهمی از توفیق شجریان شعر و موسیقی است. قرار گرفتن نام او کنار نوازندگان و آهنگسازان و شاعران بزرگ است که به هنر و صدای او اعتباری مضاعف داده است. نوازندگان و آهنگسازانی چون محمدرضا لطفی،جلیل شهناز،محمد موسوی،پرویزمشکاتیان،داریوش پیرنیاکان،حسین علیزاده،کیهان کلهر و دیگران.ناگفته نماند که شرایط تاریخی روزگاری که او در او زیست هم باید به این مجموعه مراد افزود.
شجریان چه در آلبوم های رسمی و چه در کنسرت ها و محافل خانگی هرگز از تراز هنری خود عدول نکرده است. در محافل خانگی همان قدر در انتخاب کلام و دستگاه، متین و زیرک است که در کنسرت های بزرگ و در آلبوم های رسمی.ناگفته نماند علی رغم تسلط و آشنایی او با شعر فارسی و هم نشینی با شاعران بزرگی چون اخوان،ابتهاج،شفیعی کدکنی ومشیری بالغ بر ده مورد غلط خوانی شعر حافظ و سعدی و دیگران در آثارش مشهود است که اندکی عجیب می نماید.
اغلب آثار شجریان زمزمه پذیر است و هر اهل ذوقی با اندک صدایی می تواند بسیاری از تصنیف ها و چه بسا دشوارترین آوازهای او را زمزمه کند و این توفیق بزرگی است.توفیقی که حتی بسیاری از شاگردان ممتاز او هم به آن دست نیافته اند.
من در سال های ۷۷ و ۷۸ توفیق داشتم به عنوان مدیر روابط عمومی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی در برپایی کنسرت گروه آوا در دانشگاه اصفهان و ارکستر ملی ایران در چهلستون نقش کوچکی داشته باشم و ساعاتی محضر او را درک کنم و از او بیاموزم.در سالگرد کوچ او به او که عمری برای اعتلای موسیقی ایرانی تلاش کرد درود می فرستم.

رضوان حق بر آن جان شیدا باد

سعید بیابانکی

@sbiabanaki

نشانی برای دریافت نظرات شما:

@sbyabanaky
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
بیستم مهر، روز حافظ فرخنده باد

@sbiabanaki

اینجا کامنت بذارید:

@sbyabanaky
برای داریوش مهرجویی

نسل ما با «هامون» داریوش مهرجویی در روزگار دانشجویی عاشق شد،گریست،کتاب خوان شد،فکر کرد،خل شد،شعر گفت و خلاصه جوانی کرد.
از صبح که این خبرهولناک را شنیدم انگار خودم نیستم.یک جورهایی شده ام هامون گیج و دیوانه و عاشق.انگار همه ی راه ها برایم بسته شده.شده ام هامونی که دنبال علی عابدینی بود تا قدری با او درد دل کند.فکر کنم بالای ۱۰۰ بار هامون را دیده ام.هامون خود مهرجویی بود.در جستجوی حقیقت،گیج،عاشق،تنها، مجنون.«هامون» قطعا ماندگارترین و باور پذیرترین شخصیتی است که سینمای ایران تا امروز آفریده است.و خالق این شخصیت امروز به دیدار «هامون» رفت.
یاد این شعر شاملو می افتم که «حمید هامون» می خواند :

منم آری منم
که از اینگونه تلخ می‌گریم
که اینک
زایشِ من
از پسِ دردی چهل‌ساله
در نگرانی‌ِ این نیمروزِ تفته
در دامانِ تو که اطمینان است و پذیرش است
که نوازش است و بخشش است.

در نگرانی‌ِ این لحظه‌ی یأس،
که سایه‌ها دراز می‌شوند
و شب با قدم‌های کوتاه
دره را می‌انبارد.

ای کاش که دستِ تو پذیرش نبود
نوازش نبود و
بخشش نبود
که این
همه
پیروزیِ حسرت است،
بازآمدنِ همه بینایی‌هاست
به هنگامی که
آفتاب
سفر را
جاودانه
بار بسته است

@sbiabanaki
اینجا کامنت بگذارید:
@sbyabanaky
یلدای چند سال پیش با دوستان شاعر اسماعیل امینی و نادر ختایی رفته بودیم کیش .تفالی زدیم به دیوان خواجه رندان.حاصلش شد شعر زیر.
دیشب که رسیدم کیش یاد این شعر افتادم
.


کیشم به راه است هر هفته هر ماه
با خرج دولت الحمدلله..!

من جای دیگر هرگز نرفتم
الا به مسجد بسیار کوتاه

یک شب چو شاگرد با شخص استاد
خلوت گزیدیم استغفرالله

یکبار هم ما اسنپ گرفتیم
از پاسداران رفتیم فلاح

هی می زدم می جام پیاپی
با تنبک و نی در دوره ی شاه!

فرق است بین من با انوشه
من می روم کیش او می رود ماه

در ساحل کیش دیدیم و خوردیم
هم سینه هم ران با حجم دلخواه،

مرغی که باشد سرشار هورمون
یک خرده بهتر از یونجه و کاه

اما چه گویم از مزه ی آن
بسیار جانسوز بسیار جانکاه

تا حد شرعی ارشاد کردیم
هیهات هیهات زین خلق گمراه

بر حلق مردم باید نهادن
هم تیغ اسلام هم تیغ اصلاح

هر چند یلدا خیلی بلند است
اما نخوابید این بخت کوتاه

خواننده ی پاپ اینجا زیاد است
ای حاج منصور بفرست مداح..!

این سوی، مسجد آن سوی، ویلا
آن راه ابلیس این راه الله

اما نرفتیم نه این نه آن را
علاف بودیم در راه و ناگاه،

آمد ندایی از سمت شیراز
گردن نهادیم الحکم لله...!

@sbiabanaki
اینجا کامنت بذارید:
@sbyabanaky
هشتم آبان سالمرگ شاعر مهربانی ها دکتر قیصر امین پور است. این شعر را همان سال ها در سوگ او گفته بودم:



ای قاصدکان خوش خبر چندی است
گرد در و بام من نمی گردید
از قاصد روزهای بارانی
رفتید ولی خبر نیاوردید

ای قاصدکان خوش خبر اینجا
کار من دل گرفته بی صبری است
این خانه شبیه خانه ی نیما
از هر طرفی که می روی ابری است

در شعر اگر من و رفیقانم
از حافظ و از فروغ می گوییم
اما به هوای سکه ای زرین
پشت سر هم دروغ می گوییم

امروز اگر من و رفیقانم
تیغ آخته ایم بر گلوی هم
دیروز پر از بگو مگو بودیم
«ما چون دو دریچه روبروی  هم»

بی شاعر روزهای بارانی
«هر لحظه غمی و هر غمی دردی»
خنجر همه در کف رفیقان است
ای وای چه روزگار نامردی

سنگیم میان شهر سنگستان
شعر از غم ما مگر فروکاهد
شاعر! غزلی ترانه ای بیتی ...
این شهر هوای تازه می خواهد

با وعده به هیچ می فروشندت
ای وای چه روزگار ارزانی
آی ای اخوان که خفته ای در طوس
بر خیز که سرکنی زمستانی

چندی است به لاک غم فرو رفته است
این شهر فسونگر برادر کش
از سکه فتاده غیرت و مردی
ما شاعرکان به سکه ای دلخوش

ای قاصدکان خوش خبر چندی است
این خانه ی دل گرفته کم نور است
آشفتگی ترانه های من
از دوری قیصر امین پور است ....

*
۱: م. امید
۲: مصرع از مجید زهتاب است

سعید بیابانکی

@sbiabanaki
اینجا کامنت بذارید:
@sbyabanaky
«شعر نیمایی»

مگر می توان باد را گفت:
یک‌گوشه بنشین!
مگر می توان رود را گفت:
برگرد تا کوه!
مگر می توان ماه را گفت:
از امشب نباید بتابی!
مگر می توان صبح را گفت:
فعلا برو عصر برگرد!
اگر می توانی
به واژه بگو: کوفت! ساکت!
به شعرم بگو:
به خودکار برگرد!
به کاغذ بگو: شعر ممنوع!
اگر می توانی به یک ابر گریان بگویی نبارد،
بگو تا دهان مرا گِل بگیرند!

حمیدرضا شکارسری

@sbiabanaki

اینجا کامنت بگذارید:

@sbyabanaky
مدتی است شوخی‌های زبانی در فضای مجازی زیاد شده و این نشان دهنده‌ی ظرفیت بالای زبان فارسی است به عنوان مثال:

- می‌دونید به باقی مونده‌ی بسته‌ی اینترنتی چی می‌گن؟ ته گیگ!

-می‌دونید تلفن های همراه کجا مُجازن حساب باز کنن؟ پاور بانک!

- می‌دونید پرنده ها وقتی می خوان جدا شن چه کار می‌کنن؟ می‌رن کفترخونه از هم کلاغ می‌گیرن!

-می‌دونید پرنده‌ها به استکان چای چی می‌گن؟ طوطی!

-می دونید ماهیا به خواهرشون چی می‌گن؟ آبزی!

- می‌دونید نونا وقتی ۱۸ سالشون می‌شه چه اتفاقی می‌افته؟ به سن جانونی می‌رسن!

@sbiabanaki

اینجا نظر بدید:

@sbyabanaky
نقیضه

«شراب تلخ می خواهم که مرد افکن بود زورش »
به شرطی که نبیند گشت نامحسوس از دورش

عبادت‌های بعضی مومنین بودار میباشد
بهشتی دیده اند و حوریان جور وا جورش

به دانشگاه رفتم پادگان آمد به یاد من
که هر دو مشترک بودند در میزان کافورش!

من از این سینمای گیشه ای صدبار بیزارم
که آن «یارو» بُود از کارگردان های مشهورش

مدیری می شناسم جیب او بسیار جادار است
که در جیب کتش جا می شود بهرام با گورش!

به غیر از اینکه باید رفت با او با زبان خوش
چه باید کرد هنگامی که معذور است مامورش

جهان را قهوه ای می دید آن «یارو» به کنجی رفت
و چسبانید شیئ قهوه ای رنگی به وافورش

برایش شعر گفتم گفت:جمعش کن بینیم بابا
نمی‌دانم چه بود از گفتن این حرف منظورش

ببین گندش درآمد وای کل شهر فهمیدند
خداوندا خدایا در نیاید بیش از این شورش

بدان یک جای کار این جهان همواره می لنگد
دلیل روشنی دارم ببین لنگ است تیمورش

«یکی از عقل می لافد یکی طامات می بافد »
جهان شاد است با نطق ریاست‌های جمهورش

خودش خیلی بلا می باشد آن یار بلا بُرده
تو هم لطفاً خداوندا نگهدار از بلا دورش

دلش را زد به نام ما به یاد این وفاداری
لبانش را به مهر بوسه فرمودیم ممهورش...

سعید بیابانکی

@sbiabanaki

اینجا کامنت بذارید

@sbyabanaky
از عاشقانه ها

بگذار چشم مست تو افسونگری کند
شب را شمیم زلف تو نیلوفری کند

بگذار گیسوان سیاهت بریزد و
انگشت‌های سرد مرا جوهری کند

پروانه‌ای سیاهم و ای کاش آتشی
یک شب مرا بگیرد و خاکستری کند

تنها شراب چشم خمار تو قادر است
میخانه را دوباره پر از مشتری کند

تلخ است این زمانه که باید شبانه‌روز
خنجر میان ما رفقا داوری کند

ما آهنین‌دلان به همین چرم دل‌خوشیم
تا کاوه‌ای بیاید و آهنگری کند

گهواره‌ای رها شده‌ام، کاش نیل غم
در حق من جفا نکند، مادری کند

پنداشت اینکه مثل خودش صاف و ساده‌ام
سنگی مرا به آینه یادآوری کند

سعید بیابانکی

@sbiabanaki

اینجا نظر بدید:

@sbyabanaky
«شعر طنز»

دادگر زر میزند بیدادگر زر میزند
هر کسی در حد خود این دور و بر زر میزند

از نگاه زر شناسی جنگ، جنگِ قدرت است
طبق این قانون، ابَر قدرت ابَر زر میزند

دود اگر بالا نشیند کسر شأن شعله نیست
هر که بالا تر نشيند بیشتر زر میزند

یک نفر را می‌شناسم از نژاد مرغ حق
از سر شب می‌نشیند تا سحر زر میزند

می‌ستاند ازعوام الناس پول زور و زر
فکر کردی مُفت دارد اين قَدر زر میزند ؟

هرکجا گندیست کار بچه های آدم است
پس چرا پشت سر شیطان بشر زر میزند؟

زر زدن در حال حاضر کار خیلی راحتی است
یک جماعت می‌نشیند یک‌نفر زر میزند!

مسلم حسن شاهی

@sbiabanaki

اینجا کامنت بذارید:

@sbyabanaky
از کتاب سکته‌ی ملیح
نشر شهرستان ادب

@sbiabanaki
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
ایمان بیاوریم به آغاز فصل سرد

@sbiabanaki
«عصر آدینه» یک برنامه‌ی ادبی هنری است که قرار است از جمعه‌ی این هفته هر ماه در خانه‌ی هنرمندان تهران برگزار شود.
«عصر آدینه‌» را ۲۹ دی ماه ساعت ۱۶ کلید خواهیم زد.دوستان عزیزی که مایل به شعرخوانی در برنامه هستند شعرشان را در پیامگیرها به شماره‌ی روابط عمومی برنامه بفرستند.
09927920132
به علت ظرفیت محدود سالن لطفا سر وقت تشریف بیاورید.

مهمانان این برنامه:

عبدالجبار کاکایی
محمدرضا چراغعلی
مهدی خاکی فیروز

@sbiabanaki
2024/06/07 12:25:02
Back to Top
HTML Embed Code: