انجمن قلب آمریکا، آمار جدید مرتبط با بیماری های قلبی و سکته مغزی را برای این کشور گزارش کرده است. (لینک)

در سال های 2020 و 2021 هزینه های سالانه مستقیم و غیرمستقیم بیماری های قلبی و عروقی در آمریکا حدود 417.9 میلیارد دلار برآورد شده است.

بر اساس داده های مربوط به سالهای 2017 تا 2020:

1- بیش از نیمی جمعیت بزرگسال آمریکا درگیر دیابت هستند و یا این که در مرحله پیش از دیابت قرار دارند.
2- بیش از یک چهارم از بزرگسالان در آمریکا سطح LDL-C بالا به مقدار بیش از 130 mg/dL دارند.
3- شیوع چاقی در کودکان و نوجوانان 2 تا 19 ساله، 20 درصد بوده است.

از هر 10 دانش آموز دبیرستانی در آمریکا، یک نفر در یکماه گذشته از سیگار الکترونیکی استفاده کرده است. (بر اساس داده های سال 2023)

به طور متوسط، هر 34 ثانیه یک نفر در ایالات متحده به دلیل بیماری های قلبی و عروقی جان خود را از دست می دهد. به عبارتی هر روز، 2580 مرگ ناشی از بیماری های قلبی و عروقی در آمریکا گزارش شده است. (بر اساس داده های 2022)

به طور متوسط ​​هر 3 دقیقه و 11 ثانیه یک نفر در آمریکا بر اثر سکته مغزی جان خود را از دست می دهد. به عبارتی 453 مرگ در آمریکا بر اثر سکته مغزی در هر روز گزارش شده است. (بر اساس داده های 2022)

@Scientometric

مصرف طولانی‌مدت ماست ممکن است اثر محافظتی در برابر حداقل برخی از انواع سرطان روده بزرگ داشته باشد. احتمالا این تأثیر، به میزان بیفیدوباکتریوم در بافت تومور بستگی دارد. (لینک)

نتایج یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که مصرف طولانی‌مدت ماست ممکن است خطر ابتلا به سرطان کولورکتال را در زیرگروه خاصی از بیماران کاهش دهد. این تحقیق که بر روی بیش از ۱۳۲ هزار نفر انجام شده، نشان داده است که تأثیر مصرف ماست بر خطر سرطان به میزان باکتری بیفیدوباکتریوم در بافت تومور بستگی دارد.

بر اساس یافته‌ها، افرادی که حداقل دو بار در هفته ماست مصرف کرده‌اند، ۲۰ درصد کمتر به سرطان کولورکتال با تومورهای دارای بیفیدوباکتریوم مبتلا شده‌اند. در مقابل، این رابطه برای تومورهای فاقد این باکتری دیده نشده است.

این اثر محافظتی به‌ویژه برای سرطان کولون پروگزیمال (قسمت ابتدایی روده بزرگ) قابل‌توجه بوده است. محققان تأکید می‌کنند که مطالعات بیشتری برای بررسی مکانیسم‌های احتمالی این اثر محافظتی مورد نیاز است.

@Scientometric

دکتر حسین اکبری‌ به همراهی گروهی از محققین از دانشگاه‌های مختلف از ایران، استرالیا، آمریکا و اوگاندا در مقاله‌ای که در مجله New England Journal of Medicine AI منتشر شده است (لینک)، به بررسی نقش هوش مصنوعی مولد (Generative AI) در بهبود سلامت جهانی، به‌ویژه در کشورهای کم‌درآمد و با درآمد متوسط (LMICs) پرداخته‌اند.

 این فناوری می‌تواند با کاهش نابرابری‌های بهداشتی، تحول بزرگی در سیستم‌های سلامت ایجاد کند. هوش مصنوعی مولد کاربردهای متنوعی در حوزه سلامت دارد. این فناوری می‌تواند سیستم‌های تصمیم‌یار را برای تشخیص و درمان شخصی‌سازی‌شده بهبود بخشد، شیوع بیماری‌ها را پیش‌بینی کند، و الگوریتم‌های تشخیصی کم‌هزینه توسعه دهد. همچنین، در تفسیر تصاویر پزشکی مانند رادیولوژی و پاتولوژی نقش مهمی دارد و می‌تواند خدمات پزشکی از راه دور را تقویت کند. ترجمه اطلاعات پزشکی به زبان‌های محلی نیز یکی از مزایای این فناوری است که به افزایش سواد سلامت و بهبود درک بیماران کمک می‌کند. علاوه بر این، هوش مصنوعی مولد در کشف داروهای جدید و بهینه‌سازی واکسیناسیون برای مقابله با بیماری‌های عفونی مؤثر است.

با این حال، چالش‌های متعددی در مسیر اجرای این فناوری وجود دارد. زیرساخت‌های ضعیف دیجیتال در بسیاری از کشورهای کم‌درآمد مانعی برای توسعه آن محسوب می‌شود. نقض احتمالی حریم خصوصی بیماران به دلیل نبود قوانین محافظتی کافی، تعصبات الگوریتمی که می‌تواند منجر به تشخیص‌های ناعادلانه شود، و تأثیرات فرهنگی که پذیرش فناوری را دشوار می‌کند، از دیگر موانع هستند. همچنین، مصرف بالای انرژی و اثرات زیست‌محیطی ناشی از پردازش مدل‌های هوش مصنوعی نیاز به راهکارهای پایدار دارد.

نویسندگان مقاله در ادامه مقاله قبلی خود در Nature پیشنهاد می‌کنند (لینک) که "مراکز عالی هوش مصنوعی" در کشورهای کم‌درآمد ایجاد شود تا مدل‌های هوش مصنوعی متناسب با نیازهای محلی توسعه یابند. همچنین، همکاری‌های بین‌المللی برای توسعه فناوری‌های پایدار و عادلانه در این کشورها ضروری است.

این مقاله نشان می‌دهد که هوش مصنوعی مولد می‌تواند تحول بزرگی در سلامت جهانی ایجاد کند، اما تحقق این هدف نیازمند همکاری جهانی، سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌ها و آموزش نیروی انسانی است.

@Scientometric

همه گیری دروغ

رییس مرکز اورژانس استان تهران که امین مردم در حفظ کیفیت خدمات اورژانس پیش بیمارستانی در این استان هستند دیروز در واکنش به خبر تجاوز و آزار جنسی در اورژانس فرموده‌اند:

" پرداختن به این موضوع، بیشتر با هدف دیده شدن انجام شده"

و همینطور افزوده اند:

"در حوادث ترافیکی، نیاز به معاینه لگن است که اگر فردی این موضوع را نداند ممکن است برداشت اشتباهی از رفتار نیروهای اورژانس داشته باشد."

آقای توکلی، کدام معاینه لگن و واژینال جلوی مرگ فوری فرد را میگیرد و شما طبق کدام آموزه علمی و اخلاقی به تکنسینهای اورژانس پیش بیمارستانی مجوز معاینه اندام تناسلی بیمار بدون اجازه وی را داده اید، که امروز این رفتارهای خارج از اخلاق پزشکی را برای مردم هنجار پزشکی معرفی میکنید؟

اعتبار و اعتماد در گرو صداقت و پذیرش خطا است و اینکه فکری برای نابسامانی انتظامی این شغل بفرمایید نه در ماله کشی و دروغ.

تخلفات اورژانس پیش بیمارستانی، اعتماد مردم را نه فقط به این حرفه که به تمام حرفه مندان سلامت و بخصوص کادر اورژانس بیمارستانی را مخدوش میکند. چرا اورژانس پیش بیمارستانی تحت هیچ نظام حرفه ای برای رسیدگی نیست؟ چرا رسیدگی انتظامی به این سوء رفتارها در اختیار نظام پزشکی نیست و هیچ رویه ای برای بررسی مجوز ادامه کار این افراد در شغلشان در این حرفه وجود ندارد؟ برای آرامش و اعتماد مردم بگویید برای ساماندهی انتظامی حرفه خود چه کرده اید؟

خداوند سایه دروغ و خشکسالی را از این کشور دور کند.

در سال ۲۰۲۴، بیش از ۲/۳ میلیون manuscript برای بیش از ۳۰۰۰ مجله از ناشر Springer Nature ارسال شده که از این تعداد، بیش از ۴۸۲ هزار مقاله پذیرفته و منتشر شده است. (لینک)
در مجموع بیش از۱۷۴ هزار ادیتور و ۱/۲ میلیون داور تاکنون به این ناشر کمک کرده‌اند.
این ناشر در سال ۲۰۲۴ همچنین۲۹۲۳ مقاله را سلب اعتبار (Retract) کرده است. حدود ۶۱٪ از مقالات سلب اعتبار شده قبل از ژانویه ۲۰۲۳ منتشر شده بوده‌اند.
مجلات Environmental Science and Pollution Research، Scientific Reports و Applied Nanoscience در بین مجلات با بیشترین تعداد مقاله سلب اعتبار شده از این ناشر دیده می‌شوند. (لینک)

@Scientometric

از “Paper Mill” تا “Patent Mill”: افشای تجارت جعلی پتنت‌های علمی

پس از سال‌ها افشای فروش جعلی نویسندگی مقالات علمی(Paper Mill)، حالا شرکت‌های سودجو وارد عرصه جدیدی (Patent Mill)شده‌اند (گزارش ساینس):

تحقیقات جدید (لینک) نشان می‌دهد که این شرکت‌ها با دریافت پول، طرح‌های جعلی را در دفتر مالکیت فکری بریتانیا (U.K.’s Intellectual Property Office) ثبت کرده و نام پژوهشگران را به‌عنوان مالک آن درج می‌کنند. این روند به‌ویژه در کشورهایی مانند هند و پاکستان رایج شده، زیرا در این کشورها ثبت اختراع می‌تواند به ارتقا شغلی و دریافت پاداش برای پژوهشگران منجر شود.

بررسی‌ها نشان می‌دهد که بسیاری از این طراحی‌ها فاقد ارزش علمی هستند؛ مانند “کفش هوشمند برای نابینایان” با دوربین و پورت USB یا “دستگاه تشخیص سرطان پوست با هوش مصنوعی” که در واقع تصویری از یک تفنگ با صفحه نمایش است!

تاکنون هشت شرکت مشکوک شناسایی شده‌اند که بیش از ۳۰۰۰ طرح در دو سال اخیر ثبت کرده‌اند. این روند علاوه بر تضعیف اعتبار دانشگاه‌ها، سیستم مالکیت فکری را با مشکل مواجه می‌کند.
پیشنهاد شده است که دانشگاه‌ها به‌جای تأکید بر تعداد پتنت‌ها، کیفیت آنها را معیار ارزیابی قرار دهند تا از ادامه این نوع تقلب‌ها جلوگیری شود.

@Scientometric

از پست جدید کانال @irevidence متوجه شدم که بر اساس دادگان Web of Science یا همان ISI قبلی، حالا تعداد مقالات و مستندات علمی عربستان در ۲۰۲۴ برای اولین بار از ایران بیشتر شده است. من اینجا سعی کردم، نمودار مربوط به این روند را قرار دهم.

دو نمودار در تصویر (ورق بزنید)، تعداد مقالات و مستندات علمی عربستان و ایران را در فاصله سالهای ۲۰۰۵ تا ۲۰۲۴ (۲۰ سال) بر اساس دادگان Web of Science یا همان ISI قبلی و همین طور دادگان اسکپوس نشان می دهد.

در سال های ۲۰۱۸ و ۲۰۱۹ ایران بیشترین اختلاف با عربستان را از نظر تعداد مقاله سالیانه داشته و از آن به بعد این اختلاف کمتر شده تا در ۲۰۲۴ بر اساس Web of Science، عربستان توانسته از ایران پیشی بگیرد. بر اساس اسکپوس همچنان در ۲۰۲۴ هم ایران از عربستان جلوتر است.

توضیحات:

۱- هنوز ممکن است تعداد مستندات برای هر کشور در ۲۰۲۴ تغییر کند.

۲- نمودار Web of Science مربوط به Final Publication Year و WOS core collection است.

۳- بر اساس داده های Scimago (گرفته شده از اسکپوس) تعداد استنادات سالیانه عربستان در ۲۰۲۲ و ۲۰۲۳ بیشتر از ایران شده است. هنوز آمار ۲۰۲۴ منتشر نشده است.

۴- ایران برای ۱۲ سال متوالی، از نظر تعداد مقالات علمی، رتبه اول در خاورمیانه را داشت. در ۲۰۲۳ ایران جای خود را به ترکیه داد.

۵- عربستان و ایران هر دو در جمع ده کشور با بیشترین نسبت تعداد مقاله سلب اعتبار شده در دنیا هستند. عربستان در سالهای اخیر وضعیت بدتری پیدا کرده و این نسبت برای عربستان از ایران بدتر شده است.

۶- برخی دانشگاههای عربستان با پرداخت پول و دیگر مزایا به دانشمندان برتر جهان از آنها خواسته اند تا افلیشین اصلی خود را به عربستان تغییر دهند.

۷- در نظر گرفتن تعداد مقالات علمی منتشر شده توسط هر کشور به تنهایی، نشاندهنده جایگاه علمی آن کشور نیست. برای بررسی این موضوع حتما باید فاکتورهای مختلفی را کنار یکدیگر بررسی کرد.

@Scientometric

▫️آیا نویسندگی همچنان معنایی دارد؟

آقای Stuart Macdonald استاد مدعو دانشگاه لستر انگلستان اخیراً در وبسایت مدرسه اقتصاد و علوم سیاسی لندن مطلب جالبی را نوشته است که بارتاب‌های زیادی در محافل علمی داشته است.

ترجمه کاملی از این نوشته را در فایل پیوست این پست می‌توانید دریافت و مطالعه کنید. اما در این پست جملات و پاراگراف‌های مهم را می‌آورم:

آن دوران گذشته است که محققان تنها به انجام پژوهش و انتشار نتایج آن می‌پرداختند. امروزه، ارزش مقالات بیش از آنکه بر پایه محتوایشان باشد، بر اساس نقشی که در سنجش عملکرد علمی ایفا می‌کنند، تعیین می‌شود. در این میان، استناد مهم‌ترین شاخص به‌شمار می‌رود.

شعار منتشر کن یا نابود شو گمراه‌کننده است: در واقع اگر دانشگاهیان استناد نگیرند نابود می‌شوند. مقاله علمی، در وهله اول بستری برای گرفتن استناد است. استنادات اشتباه (نامناسب، بی‌ربط یا حتی غیرواقعی) همان‌قدر ارزش آماری دارند که استنادات درست؛ و بسیاری از استنادات هم اشتباه‌اند — که چندان شگفت‌آور نیست وقتی بدانیم ۸۰ درصد نویسندگان هرگز مقالاتی را که به آن‌ها استناد می‌دهند، نخوانده‌اند.

این باور که "بهترین مقالات همان‌هایی هستند که بیشترین استناد را دریافت می‌کنند" پنجاه سال پیش توسط یوجین گارفیلد مطرح شد. این گزاره از همان ابتدا زیر سؤال بود.

استناد اجباری (coercive citation)-یعنی وقتی ویراستاران شرط پذیرش مقاله را استناد به خود مجله می‌گذارند- در مجلات برتر به‌شدت رواج دارد. بیش از ۹۰ درصد نویسندگان هم از این خواسته تبعیت می‌کنند.

فقط یکی دو دستکاری ساده می‌تواند سرنوشت را زیر و رو کند؛ مثلاً تغییر طبقه‌بندی چکیده‌های نشست‌ها (meeting abstracts) به مقالات علمی (academic papers) در یک مجله زیست‌شناسی باعث شد ضریب تأثیر آن از ۰٫۲۴ به ۱۸٫۳ در یک سال جهش کند.

مزیت کووید-۱۹ ضریب تأثیر مجلۀ Lancet را از ۷۹.۳ در سال ۲۰۲۱ به ۲۰۲.۷ در سال بعد رساند که جهشی ۲۵۵ درصدی در کیفیتِ اندازه‌گیری‌شده محسوب می‌شود.

وقتی دستکاری سنجه‌ها این‌قدر پاداش دارد، دیگر چه نیازی به بهبود واقعی عملکرد نویسندگان است؟ اصلاً چرا به خودِ نویسنده نیاز داشته باشیم؟

در فهرست نویسندگان پرکارِ اسکوپوس، تعدادی از افراد، دهه‌ها قبل از تولدشان شروع به انتشار مقاله کرده‌اند. یکی از نویسندگان که ۱۲ مقاله علمی، ۱۴۴ استناد و اچ-ایندکس ۱۲ دارد، لریِ گربه (Larry the cat) است!

چین با انواع دستکاری، خود را به صدر فهرست تحقیقات پُراستناد جهان رسانده و کلاریویت نیز ۱۰۰۰ نفر از ۶۸۴۹ نویسنده پُراستناد سالانه‌اش را تقلبی برچسب زده است.

عربستان سعودی به پژوهشگران خارجی پُرکار پول می‌دهد تا خود را وابسته به دانشگاه‌های عربستان معرفی کنند و بدین ترتیب جایگاه علمی آن کشور را بالا ببرند. دانشگاه ملک عبدالعزیز – که سالانه ۷۶ هزار دلار به هر نویسندگان خارجی می‌پردازد – حتی در رده‌بندی ریاضیاتِ US News & World Report از کمبریج هم پیشی گرفته است. نیازی هم به داشتن یک دپارتمان ریاضیات نیست!

تعداد نویسندگان هر مقاله به‌سرعت رو به افزایش است؛ چراکه نویسندگان همکار نیز به آثار خود استناد می‌کند و در نتیجه میزان استنادها، ضریب تأثیر و همه شاخص‌های وابسته به‌طرز چشمگیری بالا می‌رود. هرجا تعداد نویسندگان زیاد شوند، ضریب تأثیر هم افرایش پیدا می‌کند.

اخلاق مدیریتی در تمام شئون نشر دانشگاهی نفوذ کرده و باعث شده است مدیران عالی‌رتبه، از جمله رؤسا و معاونان دانشگاه، خود را محق بدانند نامشان را روی مقالاتی بگذارند که زیردستانِ گمنام‌شان نوشته‌اند.

چند سال پیش مشخص شد که ۱۶ درصد مقالاتِ مجله معتبر New England Journal of Medicine دارای نویسنده سایه یا شبح (ghost author) هستند و دست‌کم ۴۴ درصد دیگر مقالات، نویسندگان افتخاری (honorary authors) دارند.

تعداد نویسندگانی که سالانه بیش از ۶۰ مقاله چاپ می‌کنند، در عرض یک دهه تقریباً چهار برابر شده است.

هدف از تولید مقالات، صرفاً گرفتن استناد است و حتی خواندنشان لزوماً از عنوان و چکیده و چند کلیدواژه فراتر نمی‌رود.

در واقع این استناد است—نه خود پژوهش—که جایگاه نویسندگان را ارتقا می‌دهد.

زمانی نقش انتشار علمی این بود که دانشِ حاصل از پژوهش را در اختیار عموم بگذارد. اما اکنون خودِ پژوهشگر، مشتری است و برای رسیدن به شاخص‌های عملکرد مورد نیاز، مستقیماً به ناشر پول می‌دهد.

به این ترتیب، پژوهشگران برای چاپ مقالاتشان پول می‌پردازند و به دنبال مقاله‌هایی می‌گردند که بتوان برای هر موضوعی و در تأیید تقریباً هر ادعایی به آن‌ها استناد کرد، تا بالاترین بازده را به دست آورند و در مقام نویسنده، سرانجام به نوعی میان‌مایگی‌ (mediocrity) تن می‌دهند که سنجه‌های عملکردْ آن را به‌عنوان پژوهشِ واقعی تلقی می‌کند. (لینک)

#authorship
#research_ethics
#citation

🆔 @irevidence

آیا جدای از کمک به تشخیص، استفاده از ChatGPT می‌تواند عملکرد کلی پزشکان در مدیریت بیماری (مثل انتخاب روش‌های درمانی، آزمایش‌های مورد نیاز، مدیریت ریسک و …) را نیز بهبود ببخشد؟

یک مطالعه کارآزمایی بالینی سعی کرده به این سوال پاسخ بدهد.نتایح در Nature Medicine منتشر شده است (لینک).

تعداد ۶۷ پزشک متخصص و ۲۵ رزیدنت در رشته‌های داخلی، طب اورژانس و پزشک خانواده، به صورت تصادفی در دو گروه مورد بررسی قرار گرفته‌اند. یک گروه فقط اجازه استفاده از روش های معمول مثل گوگل و ‌UpToDate را داشته‌اند و گروه دیگر علاوه بر روش‌های معمول، اجازه استفاده از ChatGPT Plus هم داشته‌اند.در نهایت پنج مورد سناریوی بالینی پیچیده بر اساس مواجهه های واقعی بیماران (محیط شبیه سازی شده) به هر نفر ارائه شده است.

برخی از مهمترین نتایج به این صورت بود که

بر اساس تحلیل تایید شده توسط متخصصان، عملکرد پزشکانی که از ChatGPT استفاده کرده بودند، به طور قابل توجهی بهتر از پزشکانی بود که به تنهایی از منابع معمول استفاده کردند. در واقع گروه ChatGPT در مدیریت بیماری، تشخیص و تصمیم‌گیری متناسب با شرایط بیمار عملکرد بهتری داشتند. (با صرف مدت زمان بیشتر برای بررسی هر مورد)

همین طور احتمال یا شدت آسیب در هر دو گروه (ChatGPT و منابع معمول) مشابه بود.

عملکرد ChatGPT به‌تنهایی مشابه عملکرد پزشکانی بود که از ChatGPT استفاده کرده بودند.

نیاز است تا این در شرایط واقعی بالینی نیز مورد بررسی قرار بگیرد.

@Scientometric

مرگی که کاملا قابل پیشگیری بود!

یک کودک واکسینه نشده در آمریکا بر اثر سرخک جان خود را از دست داده و این اولین مرگ ناشی از این ویروس در یک دهه گذشته از سال ۲۰۱۵ در این کشور است.
این کودک که در سن مدرسه بود، در تگزاس درگذشت. جایی که با بزرگترین شیوع سرخک در ۳۰ سال گذشته مواجه است.
رابرت اف. کندی ، وزیر بهداشت آمریکا که در گذشته اطلاعات نادرستی درباره واکسن‌ها منتشر کرده، این شیوع را کم‌اهمیت جلوه داده و آن را «غیرعادی» ندانسته و مثلا گفته است که بیشتر بیمارانی که بستری شده‌اند، فقط برای «قرنطینه» بوده است.
در حالی که پزشکان مربوطه این ادعاها را نادرست می‌دانند و اعلام کرده‌اند که ما بیماران را برای قرنطینه بستری نمی‌کنیم. آنها همینطور نسبت به کاهش نرخ واکسیناسیون، هشدار داده‌اند و گفته‌اند که این یک مسأله جدی است و ما می‌دانستیم که سرخک در جامعه ما وجود دارد و اکنون شاهد یک پیامد بسیار جدی هستیم. (لینک)

@Scientometric

متوجه شدم که مجله International Wound Journal، حداقل ۲۷ مقاله از محقیین ایرانی (بویژه از علوم پزشکی گیلان) را در تقریبا کمتر از یکماه اخیر سلب اعتبار (Retract) کرده است.

تاجایی که من بررسی کردم اکثر این مقالات از نوع مرور نظام مند و متاآنالیز بوده و در دوسال اخیر منتشر شده بودند.

در حداقل ۲۰ مورد از این مقالات، معاونت پژوهش دانشگاه علوم پزشکی گیلان (لینک) به عنوان نویسنده اول، یا مسئول و یا حداقل همکار حضور دارند.

در دو مقاله نام رئیس دانشگاه علوم پزشکی گیلان (لینک) هم دیده می شود که در یک مورد نویسنده اول می باشند. (لینک و لینک)

در بیانیه های سلب اعتبار این مقالات به صورت کلی مواردی از جمله موارد زیر ذکر شده است:

- موارد متعدد از ارجاعات تکراری به مقالات خود نویسندگان

- نقص در فرایند داوری همتا

- همپوشانی متنی قابل توجه با مقالات دیگر خود محققین


لیست برخی مقالات (از ۲۷ مورد) که تاکنون از این مجله سلب اعتبار شده و من متوجه آنها شدم:

https://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/iwj.70235
https://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/iwj.70239
https://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/iwj.70241
https://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/iwj.70242
https://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/iwj.70246
https://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/iwj.70247
https://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/iwj.70248
https://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/iwj.70249
https://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/iwj.70250
https://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/iwj.70251
https://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/iwj.70253
https://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/iwj.70256
https://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/iwj.70257
https://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/iwj.70269
https://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/iwj.70270
https://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/iwj.70275
https://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/iwj.70280
https://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/iwj.70290
https://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/iwj.70291
https://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/iwj.70296

تا جایی که من متوجه شدم، مجله ی International Wound Journal با ضریب نفوذ ۲/۶، تاکنون حداقل ۵۰ مقاله را فقط در ۲۰۲۵ سلب اعتبار کرده است.

این مجله از سال ۲۰۲۳ و در سالگرد بیست سالگی خود به مجله Open Access تبدیل شده است.

بیشترین محققینی که در این مجله مقاله منتشر کرده اند از چین (۵۳٪)، ایران (۶٪) و آمریکا (۵٪) می باشند.

پست قبلی Retraction Watch در مورد این مجله: لینک

@Scientometric

چند روز قبل، دومین مرگ ناشی از سرخک هم در یک فرد واکسینه نشده (این‌بار در یک فرد بزرگسال) در آمریکا در یک دهه گذشته گزارش شده است. (لینک)
مورد اول در یک کودک‌شش ساله بود:

https://www.tg-me.com/scientometric/6992

⭕️جان مردم عرصه ی خیال پردازی طبی و آزمون و خطا نیست

وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی که متولی اصلی و علمی سلامت در کشور می باشد مدتیست کمپین نه به تصادف را به شکل سراسری به راه انداخته است.
در برنامه ای که در یکی از شبکه های صدا و سیما پخش شده است،‌ خیراندیش مدعی طبابت سنتی که پزشک نمی باشد را به یکی از برنامه های خود دعوت میکند و مقابل میلیون ها ایرانی توصیه میکند اگر کسی در حین تصادف مُرد، رگ بین دو انگشت را فصد کنید، اگر خون فوران کند زنده خواهد شد.

این صحبت ها که متاسفانه در صدای سیمای ملی پخش و قطعا در فضای مجازی طرفداران این جریان نیز بازنشر می شود در اصل دستور زخمی کردن یک بدن برای تخمین حیات اوست و به هیچ عنوان علمی نبوده و نتیجه ای جز اضافه کردن آسیب به آسیب های فرد ترومایی ندارد.
نشر و گسترش شبه علم در این ابعاد تبعات منفی زیادی بر سلامت مردم خواهد داشت.
بدون هیچ ابایی باید گفت شبه علم و انواع مکاتب نوظهور مدعی طبابت از وجاهت علمی کافی برخوردار نیستند و در طی چند سال اخیر مخل سلامت مردم بوده اند و هستند حتی اگر هر روز در همه ی شبکه های رسانه ای پخش شوند.

https://www.tg-me.com/drmohammadmirkhani

در مورد این شخص (خیراندیش)، یادآوری این نوشته قبلی پوریا ناظمی در مورد توافق همکاری میان دانشگاه علوم پزشکی ایران و آستان امامزادگان عینعلی و زینعلی (ع) هم جالب (لینک)است.
درمانگاه طب سنتی این نهاد زیر نظر این شخص است.
«….افرادی که به هر دلیل این حوزه غیر قابل راستی آزمایی را ترویج می کنند به معنی واقعی کلمه با جان مردم بازی می کنند و افسوس که نهاد علمی پزشکی ما به جای ایستادن قاطع دربرابر آن تن به این فریب بزرگ داده است.»


✅ از صحبتهای دکتر آرامش (لینک):
«بخشی از طبابت ابن سینا که نظریه هایی هست که امروز منسوخ شده مثل نظریه مزاجی، اخلاط و‌… به تاریخ پزشکی تعلق دارد. اگر کسی این را مبنای پزشکی امروزی قرار دهد، به وادی شبه علم وارد شده، شبیه آنچه در دپارتمانهای طب سنتی دانشگاه های ایران انجام می‌شود. »


✅ وزارت بهداشت در ایران خودش حامی نظریه های منسوخ مزاج و اخلاط است و همچنان هم از آنها دفاع می‌کند. هر چند این موارد ریشه حاکمیتی دارد.

@Scientometric

نامه رئیس کل سازمان نظام پزشکی به رئیس سازمان صدا و سیما در‌مورد تلاش برای برچیده شدن زمینه اشاعه خرافات و شبه علم با توجه توصیه های جاهلانه آقای خیراندیش را از اینجا ببینید.

پی نوشت:
امیدوارم پیگیری فقط در حد این نامه باقی نماند.
من تا به حال واکنشی از سوی وزارت بهداشت در این مورد ندیدم.

@Scientometric