🔴مادر اینستاگرام: ویدئو است
🔵مادر تلگرام: فایل‌ صوتی
⚪️و مادر وب‌سایت: نوشتار

✍شادی صفوی

shadisafavi.ir
@shadisafavi_writer
@shadisafavi

#دیزاین‌محتوا
#زندگی‌خلاق

☘زندگی ازبالا

یادم می‌آید در دوران نوجوانی پریدن یکی از موارد امتحان ورزش بود. برای همین گوشه‌ای از حیاط را خط‌کشی می‌کردند تا بچه‌ها یکی‌یکی بپرند. هنگام پرش، فکر می‌کردم اگر خط بالاتری را درنظر بگیرم بیشتر می‌پرم.

بعدها این دیدگاه را به زندگی‌ام تعمیم دادم. هر گاه می‌خاستم هدف‌گذاری کنم همیشه معیارهای بالا را در نظر می‌گرفتم. این کمی‌گرایی گاهی مثبت بود زیرا توجه متمرکز* مرا افزایش می‌داد. همچنین سبب می‌شود:
🔺زود قانع نشوم.
🔺بیشتر تلاش کنم.
🔺برای طول مسیر برنامه‌ریزی دقیق‌تری داشته باشم.

اما همیشه هم کارآمد نیست. زیرا نگرشی خطی است. به این معنی که تنها کمیت را اصل می‌داند. گاهی کمی مکث می‌کنم. سپس از توجه گسترده‌ام* استفاده می‌کنم. سپس‌تر ازبالا به درون و بیرونم می‌نگرم و از خودم می‌پرسم:
✔️من کیستم؟
✔️چه اشتیاقی دارم؟
✔️چه پیشینه‌ای دارم؟
✔️چه توانایی‌هایی دارم؟

پس از پاسخ به پرسش‌های بالا وارد دیدگاه طیفی می‌شوم. زیرا دیگر تنها یک معیار را درنظر نمی‌گیرم.


⏳پرسش‌ اساسی: آیا معیارهای بالا متناسب با ویژگی‌ها، علاقه‌ها و شرایط کنونی من‌ است؟

شاید یک مثال به روشن شدن موضوع کمک کند: روزی روزگاری در جنگلی بزرگ حیوانات جنگل می‌خواستند با هم مسابقه دهند. چالش مسابقه: بالارفتن از درخت بود. حیوانات گوناگونی برای برگزاری مسابقه به خط شدند. حیواناتی مانند: شیر، طوطی، پلنگ، میمون، ماهی، مار، خرس و جغد.

میمون به سرعت از درخت بالا رفت. طوطی به سر شاخه‌ی درخت پرواز کرد.  اما بقیه‌ی حیوانات ناامید و شکست خورده به خانه‌هایشان برگشتند. درحالیکه چالش مسابقه‌ بر اساس ماهیت وجودی هر یک از آنها طراحی نشده بود.

حدود ۴ سال پیش جایی از زندگیم ایستادم و ازبالا به آن نگریستم. سپس میان تلاش برای ادامه تحصیل(دکترای فیزیک)و جستجو برای راهی تازه، دومی را برگزیدم. زیرا دوست داشتم مسیری را بیابم که بیشتر با مجموعه‌ی شناخت من از خودم و شرایط کنونی‌ام، هم‌خانی داشته باشد.

پی‌نوشت: این یادداشت محصول جلسه‌ی کتابخانی با دوست عزیزم سمیه توکلی است.

✍شادی صفوی

*تمرکز همواره مفید نیست

shadisafavi.ir
@shadisafavi_writer
@shadisafavi

#تداوم
#زندگی‌خلاق