.

روزتون بخیر

.

بارالها امروز پنج شنبه
پانزدهم خرداد ماه زیبا
ﺩﻭ ﭼﯿﺰ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺩﺭﻭنمان ﺍﺭﺗﻘﺎﺀ
ﺑﺒﺨش، ﺍﯾﻤﺎﻥ و ﺻﺒﺮ، ﺍﻭﻟﯽ
ﺩﺍﺷﺘﻪ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﯿﺸﺘﺮ میكند
ﻭ ﺩﻭﻣﯽ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪها ﺭﺍ ﺑﻪ
ما ﻧﺰﺩﯾﮏ میكند، الهی ﺑﻪ
ﺩﻭ ﭼﯿﺰ ﻣﺒﺘﻼ ﻧﮕﺮﺩیم
ﻓﺮﺍﻣﻮﺷﯽ ﻭ ﻧﺎﺳﭙﺎﺳﯽ، ﺍﻭﻟﯽ
ﭘﺎکی ﺟﺴﻢ ﺭﺍ میگيرد
ﻭ ﺩﻭﻣﯽ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺩﺭﻭﻥ را...

♦️صبح می خندد و باغ از نفس گرم بهار
می گشاید مژه و میشکند مستی خواب

🔹صبحتون بخیر

پنجشنبه و یاد درگذشتگان

پنجشنبہ است و روز دل تنگے
براےعزیزانےڪہ در ڪنار ما نیستند

ڪدام دلخوشے زندگی
توان پر ڪردن جاےخالیشان را دارد؟
شاد ڪنیم آنها را ڪہ در آن  سرای بہ انتظارند
با فاتحہ و صلواتے و خیراتے

روحشون شاد و قرین رحمت الهی



‌

.

زاده ۱۵ خرداد تولدت مبارک⚘🎂🍀

شاید اون کسیکه دوربین رو اختراع کرد
هیچوقت نمیدونست عکس ها میتونن چه قدرتی داشته باشن،
نمیدونست آدما می تونن با دیدن یه عکس
برگردن به یه روز خاص
و ثانیه به ثانیه ش رو مرور کنن
و همراه با آدم های توی عکس متوقف بشن،
نمیدونست یه روزی آدما
میشینن پای آلبوم عکس هاشون
و تازه میفهمن زمان سریع تر از چیزی که فکر میکردن گذشته،
نمیدونست با یه عکس میشه خونه هایی رو دید که سال ها پیش خراب شدن،
به آدم هایی نگاه کرد که مدت هاست کنارمون نیستن،
مکان هایی رو دید که هیچوقت اونجا نرفتی، نمیدونست گاهی نگاه کردن به یه عکس
میتونه احساسات قدیمی
همون احساساتی که سال هاست از دست دادی رو زنده کنه،
میتونه همزمان باعث خنده و اشکت بشه،
میتونه رفع دلتنگی کنه
یا حتی بیشتر دلتنگت کنه ...
آدم هایی که از عکس‌ گرفتن فرار میکنن
همونایی هستن که بهتر از هر کسی از قدرت عکس ها با خبرن،
اونا میدونن عکسی که تو یه لحظه ثبت میشه
برای یه عمر خاطره میسازه ...

.

وه چه بیگانه گذشتی نه کلامی نه سلامی
نه نگاهی به نویدی نه امیدی به پیامی

رفتی آن گونه که نشناختم از فرط لطافت
کاین تویی یا که خیال است از این هر دو کدامی؟

روزگاری شد و گفتم که شد آن مستیِ دیرین
باز دیدم که همان باده‌ی جامی و مدامی

همه شوری و نشاطی ، همه عشقی و امیدی
همه سِحری و فسونی ، همه نازی و خرامی

آفتابِ منی افسوس که گرمی دِه غیری !
بامدادِ منی ای وای که روشنگرِ شامی !

خفته بودم که خیالِ تو، به دیدارِ من آمد
کاش آن دولتِ بیدارِ مرا بود دوامی !


#محمدرضا_شفیعی_کدکنی
‌
‌.

یه جا توے ڪتاب ڪلیدر میڪَه:

«در من چیزے ڪم بود و در این زندڪَانی
هم چیزے ڪج بود ...
میان ما و زندڪَانی یڪ چیزے ڪَنڪَ ماند
ما دیر آمدیم یا زود
هر چه بود به موقع نیامدیم ...
ڪَذشت و بهتر ڪه می‌ڪَذرد...»

.

یک‌حرف نخواندیم دراین کهنه‌خبرها،
جز قصّه‌ی تکرارِ اگرها و مگرها.

جز سردی ازاین خَلقِ بَداندیش ندیدیم؛
قربانِ تو و لذّتِ آن گرم‌نظرها!

مرگ است مَتاعی که درآن نیست نزاعی،
از ارثِ پدرها که بمانَد به پسرها.

ما را به کجا می‌کشد آخر به شبِ تار،
گم‌گشته‌هدف‌ها و سراسیمه‌سَفرها؟

این‌مرغِ شباهنگ، ندانم زِ کجا خاست؟
کز ناله‌ی وی، خون چکد از چاکِ سَحَرها.

از هر وَزشِ باد، تپد دل، مگر امشب،
آورده زِ گلزارِ منِ زار، خبرها.

جز زیر وزَبَر گشته خَمِ گیسویِ آن‌ماه،
هرگز ننهم دل به دگر زیر و زبرها.

من آدم‌های خوب زیادی را شناخته‌ام و آدم‌های خوب زیادی را دوست داشته‌ام.
من از آجر رنج‌هایم پله ساخته‌ام، و با ساده‌ترین اتفاقات و جزئیات، دلخوشی‌های کوچک و امنی پس‌انداز کرده‌ام برای خودم.
من تلاش کرده‌ام کسی باشم که بعد از من بگویند؛ هیچ چیز حریفِ این آدم نشد،
که شکست‌ناپذیرترین بود و تسلیم‌ناپذیر ترین...

#نرگس_صرافیان_طوفان


.

مردم زمانی که شما تنهایید بهتون اهمیت نمیدن، اونا فقط وقتی اهمیت میدن که خودشون تنهان!

تامل_برانگیز

‎‌‌‌‌‎‌‌
.

با من که غمگینم بگو امشب چرا
این آسمان باران ندارد…

.

من را ز من بستان برو...

علی ساعدی

.

تو غریبیّ و من انگار غریبانه‌ترم
بی‌تو، در شهر تو من از همه بیگانه‌ترم

از چه می‌نالم و از دردِ چه؟ رسوایم کن
که بفهمند چرا بی‌تو ز پیمانه، تَرَم

آنقدَر بی‌خودم از خویش که دارد کم‌کم
باورم می‌شود از چشم تو دیوانه‌ترم!

چاره‌ای نیست، دچارم کن و بر بادم دِه
که من از باد هم انگار که بی‌خانه‌ترم

هر شب این‌گونه به ناچار غزل می‌گویم
ورنه از مرزِ غزل‌های تو پرچانه‌ترم...



#نجمه_زارع‌

‌.

باز با یادت گذر از کوچه ی غم میکنم
از بهارم روز دیگر٬ بی تو من کم میکنم

آتشی بر خاطرات تلخ و شیرین میزنم
روی آن آتش گلم من چای غم دم میکنم

گوشه ای کنج خیابان می نشینم منتظر
چون زمین لرزه ٬همان ویرانی بم میکنم

بی گناهم گر شدم سر در گریبان خزان
قامتم بر حکمت و تقدیر حق خم میکنم

میشود گاهی دلم تنگت ولی ای بی وفا
آینه تا ظلم تو گوید ز خود رم میکنم

باز قلیانی سفارش میدهم بر قهوه چی
در میان دود قلیان چهره بر هم میکنم

میتراشم نام خود سنگ صبور غصه ها
از بهارم روز دیگر ٬ بی تو من کم میکنم

#جواد_الماسی


‌ .

امپاتی (empathy) چیست؟
"امپاتی" به معنی خود را به جای دیگران قرار دادن است.

مادری کودکش را به گردش می‌برد. او خیلی خوشحال است، اما کودک زارزار گریه می‌کند.
مادر ابتدا دلیل گریه کودک را نمی‌فهمد، اما وقتی خود را جای کودک می‌گذارد و از دید کودک به جهان می‌نگرد، تازه متوجه می‌شود کودک فقط پاهای آدم‌ها را می‌بیند و در این شلوغی چیز دیگری نمی‌بیند.
از این پایین دنیا خیلی خسته‌کننده است.

هر چه توانایی امپاتی در شما افزایش پیدا کند، ارتباط‌های صمیمانه‌تری با دیگران خواهید داشت.

پژوهشگران معتقدند که امپاتی می‌تواند تا حد زیادی مشکلات خانوادگی را که عموما از عدم درک متقابل ناشی می‌شود، حل و فصل کند.
اگر پدر و یا مادر هستید، خودتان را جای فرزندتان بگذارید؛ آیا چنین والدینی را دوست دارید؟
خودتان را جای همسر، معلم، شاگرد، فروشنده، خریدار و یا دوست‌تان بگذارید.
آیا طرف مقابل‌تان را دوست دارید؟

"توانایی امپاتی را تمرین کنید و در خود افزایش دهید."

.

🌸✨با نام یگانہ معبود
🤍✨خدای بزرگ و مهربان
🌸✨آغاز میکنیم روز دیگر را
🤍✨خدایا در این روز زیبا
🌸✨تورو به بزرگیت قسم
🤍✨تورو به مهربونی هات
🌸✨هرڪسی هرمشڪلی داره
🤍✨خودت برطرفش ڪن تا امروز
🌸✨بشه یه روز بیاد ماندنی برای همہ

🌸✨بسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
🤍✨الـــهــی بــه امــیــد تـــو