عباس دریس را فراموش نکنیم
#آزادی_زندانیان_سیاسی
🌕امروز پنج‌شنبه یکم آبان ۱۴۰۴
🌕برابر با ۲۳ اکتبر ۲۰۲۵
@ShirinEbadiofficial
#آزادی_زندانیان_سیاسی
🌕امروز پنج‌شنبه یکم آبان ۱۴۰۴
🌕برابر با ۲۳ اکتبر ۲۰۲۵
@ShirinEbadiofficial
🔴 سه کودک بلوچ ناپدید شدند؛ جمهوری اسلامی حتی یک پرونده باز نکرد
🔹این نخستین‌بار نیست که کودکان در ایران، به‌ویژه در بلوچستان، ناپدید می‌شوند و هیچ نهادی پاسخگو نیست. سرزمین فقر و تبعیض، حالا دوباره شاهد فاجعه‌ای انسانی است: یاسر، مدثر و محمدصدرا شاهوزهی، سه برادر ۱۴، ۱۲ و ۷ ساله از روستای «هراتی» در شهرستان زابل، از عصر یک‌شنبه ۲۵ مهر برای بازی از خانه بیرون رفتند و هرگز بازنگشتند. چهار روز است که از آنها خبری نیست. خانواده‌شان به پلیس، بیمارستان‌ها و تمام نهادهای حکومتی مراجعه کرده‌اند اما ردی از آنها نیافته‌اند.
🔹در گزارش‌های منتشرشده آمده که نهادهای مسئول هیچ اقدام مؤثری برای جست‌وجو انجام نداده‌اند. نیروهای امنیتی که در سرکوب مردم و بازداشت معترضان چابک و خشن‌اند، وقتی پای جان سه کودک بی‌دفاع در میان است، ناگهان ناتوان می‌شوند. همان حکومتی که فقط در جریان «جنگ ۱۲ روزه» بیش از بیست هزار پرونده تشکیل داد، برای یافتن سه کودک هیچ کاری نمی‌کند. این نه کم‌کاری، بلکه نشانه‌ی آشکار بی‌ارزشی جان انسان‌ها در منطق قدرت جمهوری اسلامی است.
🔹سیستان و بلوچستان، استانی که مدارسش بی‌معلم‌اند، جاده‌هایش ناامن و کودکانش یا در مسیر سوخت‌بری و کارگری جان می‌بازند یا بی‌صدا ناپدید می‌شوند. وقتی دولتی که باید حافظ جان شهروندان باشد، خود عامل ناامنی است، دیگر واژه «امنیت» بی‌معنا می‌شود.
🔹پرسش ساده‌ای که بر جای می‌ماند این است: در کشوری که برای کنترل روسری زنان هزاران مأمور دارد، چرا برای یافتن سه کودک بی‌دفاع حتی یک تیم جست‌وجو ندارد؟ تا زمانی که عدالت، شفافیت و پاسخ‌گویی در این سرزمین وجود نداشته باشد، نام‌های کودکان بلوچ یکی‌یکی به فهرست قربانیان فراموشی اضافه خواهند شد.
@ShirinEbadiofficial
🔹این نخستین‌بار نیست که کودکان در ایران، به‌ویژه در بلوچستان، ناپدید می‌شوند و هیچ نهادی پاسخگو نیست. سرزمین فقر و تبعیض، حالا دوباره شاهد فاجعه‌ای انسانی است: یاسر، مدثر و محمدصدرا شاهوزهی، سه برادر ۱۴، ۱۲ و ۷ ساله از روستای «هراتی» در شهرستان زابل، از عصر یک‌شنبه ۲۵ مهر برای بازی از خانه بیرون رفتند و هرگز بازنگشتند. چهار روز است که از آنها خبری نیست. خانواده‌شان به پلیس، بیمارستان‌ها و تمام نهادهای حکومتی مراجعه کرده‌اند اما ردی از آنها نیافته‌اند.
🔹در گزارش‌های منتشرشده آمده که نهادهای مسئول هیچ اقدام مؤثری برای جست‌وجو انجام نداده‌اند. نیروهای امنیتی که در سرکوب مردم و بازداشت معترضان چابک و خشن‌اند، وقتی پای جان سه کودک بی‌دفاع در میان است، ناگهان ناتوان می‌شوند. همان حکومتی که فقط در جریان «جنگ ۱۲ روزه» بیش از بیست هزار پرونده تشکیل داد، برای یافتن سه کودک هیچ کاری نمی‌کند. این نه کم‌کاری، بلکه نشانه‌ی آشکار بی‌ارزشی جان انسان‌ها در منطق قدرت جمهوری اسلامی است.
🔹سیستان و بلوچستان، استانی که مدارسش بی‌معلم‌اند، جاده‌هایش ناامن و کودکانش یا در مسیر سوخت‌بری و کارگری جان می‌بازند یا بی‌صدا ناپدید می‌شوند. وقتی دولتی که باید حافظ جان شهروندان باشد، خود عامل ناامنی است، دیگر واژه «امنیت» بی‌معنا می‌شود.
🔹پرسش ساده‌ای که بر جای می‌ماند این است: در کشوری که برای کنترل روسری زنان هزاران مأمور دارد، چرا برای یافتن سه کودک بی‌دفاع حتی یک تیم جست‌وجو ندارد؟ تا زمانی که عدالت، شفافیت و پاسخ‌گویی در این سرزمین وجود نداشته باشد، نام‌های کودکان بلوچ یکی‌یکی به فهرست قربانیان فراموشی اضافه خواهند شد.
@ShirinEbadiofficial
🔴 جان احسان فریدی در خطر است؛ دیوان عالی کشور درخواست اعاده دادرسی را در یک روز رد کرد
🔹دیوان عالی کشور در اقدامی بی‌سابقه، درخواست اعاده دادرسی احسان فریدی، دانشجوی محکوم به اعدام را تنها در یک روز رد کرده است! تصمیمی که بدون بررسی لایحه دفاعیه و بدون طی هیچ روند عادلانه‌ای گرفته شد. وکیل او، محمود بهزادی‌راد، تأیید کرده که این درخواست روز سه‌شنبه ۲۲ مهر ثبت و ظهر روز چهارشنبه ۲۳ مهر، ساعت ۱۲:۵۰، بدون هیچ توضیحی از سوی شعبه ۲۹ دیوان عالی کشور رد شده است.
🔹احسان فریدی، فعال دانشجویی اهل تبریز، در روزهای گذشته یک‌بار دیگر به اداره اطلاعات منتقل و چهار روز تمام در بازجویی نگهداری شد؛ دوره‌ای که خانواده‌اش از او بی‌خبر بودند و منابع حقوق بشری احتمال می‌دهند او تحت فشار برای اعتراف اجباری قرار گرفته باشد. حالا با رد فوری درخواست اعاده دادرسی، خطر اجرای حکم اعدام او به شکلی جدی افزایش یافته است.
🔹پرونده این جوان بی‌گناه، تصویری روشن از دستگاه قضایی جمهوری اسلامی است؛ سیستمی که نه به عدالت، که به حذف متهم می‌اندیشد. در حالی‌که اصل بدیهی دادرسی عادلانه اقتضا می‌کند هر پرونده با دقت و بی‌طرفی بررسی شود، در ایران حتی جان انسان‌ها قربانی شتاب‌زدگی و منجلاب سیاسی حاکم بر کشور می‌شود. صدای احسان فریدی باید شنیده شود، پیش از آن‌که دیر شود.
@ShirinEbadiofficial
🔹دیوان عالی کشور در اقدامی بی‌سابقه، درخواست اعاده دادرسی احسان فریدی، دانشجوی محکوم به اعدام را تنها در یک روز رد کرده است! تصمیمی که بدون بررسی لایحه دفاعیه و بدون طی هیچ روند عادلانه‌ای گرفته شد. وکیل او، محمود بهزادی‌راد، تأیید کرده که این درخواست روز سه‌شنبه ۲۲ مهر ثبت و ظهر روز چهارشنبه ۲۳ مهر، ساعت ۱۲:۵۰، بدون هیچ توضیحی از سوی شعبه ۲۹ دیوان عالی کشور رد شده است.
🔹احسان فریدی، فعال دانشجویی اهل تبریز، در روزهای گذشته یک‌بار دیگر به اداره اطلاعات منتقل و چهار روز تمام در بازجویی نگهداری شد؛ دوره‌ای که خانواده‌اش از او بی‌خبر بودند و منابع حقوق بشری احتمال می‌دهند او تحت فشار برای اعتراف اجباری قرار گرفته باشد. حالا با رد فوری درخواست اعاده دادرسی، خطر اجرای حکم اعدام او به شکلی جدی افزایش یافته است.
🔹پرونده این جوان بی‌گناه، تصویری روشن از دستگاه قضایی جمهوری اسلامی است؛ سیستمی که نه به عدالت، که به حذف متهم می‌اندیشد. در حالی‌که اصل بدیهی دادرسی عادلانه اقتضا می‌کند هر پرونده با دقت و بی‌طرفی بررسی شود، در ایران حتی جان انسان‌ها قربانی شتاب‌زدگی و منجلاب سیاسی حاکم بر کشور می‌شود. صدای احسان فریدی باید شنیده شود، پیش از آن‌که دیر شود.
@ShirinEbadiofficial
🔴 از همدان تا تهران؛ دانشگاهی که به میدان سرکوب تبدیل شده است
🔹در همدان، دانشجویان را به جرم اعتراض به حضور نیروهای وابسته به حشدالشعبی بازداشت می‌کنند. در شریف، دختران دانشجو را به خاطر «حجاب» از ورود به دانشگاه منع می‌کنند. و حالا در قلب پایتخت، در دانشگاه تهران، نماینده شورای صنفی را با چاقو می‌زنند. آن هم نه توسط یک غریبه، بلکه توسط عضو رسمی بسیج دانشجویی! این‌ها تصادف نیستند، بلکه نشانه‌های یک سیاست واحدند: سیاست حذف، ارعاب و بی‌قانونی.
🔹بر اساس گزارش‌ها، روز ۲۹ مهرماه در محوطه دانشکده مدیریت دانشگاه تهران، یکی از اعضای بسیج به یکی از نمایندگان شورای صنفی حمله فیزیکی کرد. درگیری در برابر چشم دانشجویان رخ داد و فضای دانشگاه را به‌شدت متشنج کرد. شورای صنفی در بیانیه‌ای نوشت که این اقدام «غیرقانونی و مغایر با اصول اخلاقی دانشگاه» است و در ادامه فشارهایی صورت گرفته که علیه فعالیت‌های قانونی شورا افزایش یافته است. با این حال، قربانی این حمله با وجود جراحت و تهدید، از ثبت شکایت رسمی خودداری کرد. در کشوری که ضارب، حامی امنیتی دارد و قربانی، تنها می‌ماند.
🔹دانشگاه در ایران دیگر «خانه علم و آزادی» نیست، بلکه میدان تمرین خشونت حکومت است. از کمیته‌های انضباطی تا حراست و بسیج، از بازداشت تا ضرب‌وشتم، هدف یکی است: ساکت کردن صدای دانشجو. و در برابر این خشونت سازمان‌یافته، تنها یک معنا می‌ماند: جمهوری اسلامی از آگاهی می‌ترسد.
@ShirinEbadiofficial
🔹در همدان، دانشجویان را به جرم اعتراض به حضور نیروهای وابسته به حشدالشعبی بازداشت می‌کنند. در شریف، دختران دانشجو را به خاطر «حجاب» از ورود به دانشگاه منع می‌کنند. و حالا در قلب پایتخت، در دانشگاه تهران، نماینده شورای صنفی را با چاقو می‌زنند. آن هم نه توسط یک غریبه، بلکه توسط عضو رسمی بسیج دانشجویی! این‌ها تصادف نیستند، بلکه نشانه‌های یک سیاست واحدند: سیاست حذف، ارعاب و بی‌قانونی.
🔹بر اساس گزارش‌ها، روز ۲۹ مهرماه در محوطه دانشکده مدیریت دانشگاه تهران، یکی از اعضای بسیج به یکی از نمایندگان شورای صنفی حمله فیزیکی کرد. درگیری در برابر چشم دانشجویان رخ داد و فضای دانشگاه را به‌شدت متشنج کرد. شورای صنفی در بیانیه‌ای نوشت که این اقدام «غیرقانونی و مغایر با اصول اخلاقی دانشگاه» است و در ادامه فشارهایی صورت گرفته که علیه فعالیت‌های قانونی شورا افزایش یافته است. با این حال، قربانی این حمله با وجود جراحت و تهدید، از ثبت شکایت رسمی خودداری کرد. در کشوری که ضارب، حامی امنیتی دارد و قربانی، تنها می‌ماند.
🔹دانشگاه در ایران دیگر «خانه علم و آزادی» نیست، بلکه میدان تمرین خشونت حکومت است. از کمیته‌های انضباطی تا حراست و بسیج، از بازداشت تا ضرب‌وشتم، هدف یکی است: ساکت کردن صدای دانشجو. و در برابر این خشونت سازمان‌یافته، تنها یک معنا می‌ماند: جمهوری اسلامی از آگاهی می‌ترسد.
@ShirinEbadiofficial
🔴 پس از ۱۹ روز بی خبری محل دفن سامان محمدی خیاره اعلام شد
۱۹ روز پس از اعدام سامان محمدی خیاره، شهروند کرد محکوم به اعدام، خانواده‌اش سرانجام از محل دفن او آگاه شدند. مقامات قضایی جمهوری اسلامی، پس از نزدیک به سه هفته بی‌خبری و سکوت مطلق، اعلام کردند که پیکر او در قطعه ۹۳ بهشت زهرا دفن شده است، بدون اطلاع‌رسانی عمومی، بدون حضور خانواده، و با همان سیاست تحقیر و بی‌حرمتی که حکومت در حق قربانیانش اعمال می‌کند.
🔹سامان محمدی خیاره، روز ۱۲ مهرماه ۱۴۰۴ در زندان قزل‌حصار اعدام شد. او در دوران بازداشت بارها تحت شکنجه قرار گرفت و از حق دسترسی به وکیل محروم بود. منابع نزدیک به خانواده تأیید کرده‌اند که حکم اعدام او پیش‌تر لغو شده و به ۱۵ سال حبس کاهش یافته بود. سامان قرار بود در شب یلدا آزاد شود، اما ناگهان، در سکوت خبری، به سلول انفرادی برده و بی‌خبر از همه، اعدام شد.
🔹حکومت جمهوری اسلامی حتی پس از مرگ هم از انتقام‌گیری دست نمی‌کشد. پنهان کردن محل دفن، تهدید خانواده‌ها و دفن شبانه قربانیان، بخشی از الگوی سازمان‌یافته‌ی سرکوب پس از مرگ است. آنچه بر سامان محمدی خیاره گذشت، گواهی است بر این واقعیت تلخ که در جمهوری اسلامی، حتی مرگ هم به رسم انسانیت برگزار نمی‌شود.
@ShirinEbadiofficial
۱۹ روز پس از اعدام سامان محمدی خیاره، شهروند کرد محکوم به اعدام، خانواده‌اش سرانجام از محل دفن او آگاه شدند. مقامات قضایی جمهوری اسلامی، پس از نزدیک به سه هفته بی‌خبری و سکوت مطلق، اعلام کردند که پیکر او در قطعه ۹۳ بهشت زهرا دفن شده است، بدون اطلاع‌رسانی عمومی، بدون حضور خانواده، و با همان سیاست تحقیر و بی‌حرمتی که حکومت در حق قربانیانش اعمال می‌کند.
🔹سامان محمدی خیاره، روز ۱۲ مهرماه ۱۴۰۴ در زندان قزل‌حصار اعدام شد. او در دوران بازداشت بارها تحت شکنجه قرار گرفت و از حق دسترسی به وکیل محروم بود. منابع نزدیک به خانواده تأیید کرده‌اند که حکم اعدام او پیش‌تر لغو شده و به ۱۵ سال حبس کاهش یافته بود. سامان قرار بود در شب یلدا آزاد شود، اما ناگهان، در سکوت خبری، به سلول انفرادی برده و بی‌خبر از همه، اعدام شد.
🔹حکومت جمهوری اسلامی حتی پس از مرگ هم از انتقام‌گیری دست نمی‌کشد. پنهان کردن محل دفن، تهدید خانواده‌ها و دفن شبانه قربانیان، بخشی از الگوی سازمان‌یافته‌ی سرکوب پس از مرگ است. آنچه بر سامان محمدی خیاره گذشت، گواهی است بر این واقعیت تلخ که در جمهوری اسلامی، حتی مرگ هم به رسم انسانیت برگزار نمی‌شود.
@ShirinEbadiofficial