انتشار نسخه صوتی کتاب حقوق کارگر

🔹کتاب حقوق کارگر که پیش‌تر به زبان‌های فارسی، ترکی، عربی و بلوچی منتشر شده بود، به صورت کتاب صوتی نیز منتشر شده است. قلم شیوای آقای موسی برزین، حقوقدان و وکیل دادگستری، نه تنها به کارگران، بلکه به علاقه‌مندان به آشنایی با قوانین کمک می‌کند تا با زبانی ساده نسبت به حقوق اولیه خود آگاهی داشته باشند.

🔹مراجعه به این قوانین به معنای پذیرش آنها نیست. بدون شک بسیاری از این قوانین باید تغییر یابند. اما امروز آگاهی از آنها می‌تواند به بخش بزرگی از جامعه کارگران کمک کند تا نسبت به حقوق حداقلی خود آگاه باشند.

🔹از آنجا که بنیاد شیرین عبادی ارزش و احترام قابل توجهی برای زبان‌های مادری قائل است، این کتاب همچون سایر آثار منتشر شده به زبان‌های ترکی، کردی و بلوچی نیز به صورت صوتی منتشر شده است و به صورت رایگان در دسترس همگان است.

🔸این کتاب را به دوستان و علاقه‌مندان به آگاهی نسبت به قوانین معرفی کنید.

@ShirinEbadiLibrary

بحران‌های واقعی رها شده، تتوی «زن، زندگی، آزادی» جرم‌انگاری می‌شود

🔹آب نیست، برق نیست، دارو برای بیماران نیست، نان نیست، کارگر دست‌فروش را در روز روشن به باد کتک می‌گیرند فله‌ای اعدام می‌کنند، گروهی حبس می‌دهند، دلار از ۱۰۵ هزار تومان گذشته و تیغ تحریم روی گردن مملکت است، اما دغدغه‌ی حکومت چیست؟ «جرم‌انگاری تتوی زن، زندگی، آزادی»!

🔹این وسواس بر سرکوبِ یک شعار و حتی یک تتو، چیزی فراتر از سلیقه‌ی قضایی است: امنیتی‌سازیِ زندگی روزمره و خصوصی‌ترین انتخاب‌ها. حکومتی که از تأمین آب و برق و دارو عاجز است، در تلاش است روی پوست مردم حکمرانی کند!! آزادی بیان را تا حد جوهر و سوزن فرو می‌کاهد و همان را هم «تهدید» می‌خواند. این نمایش، هم اعتراف به ضعف است و هم کوششی برای ترساندن جامعه با پرونده‌سازی بر سر شعاری سه‌کلمه‌ای که مطالبه‌ی بدیهی کرامت انسانی است.

🔹پاسخ ما روشن است: «زن، زندگی، آزادی» جرم نیست؛ محکمه‌ی واقعی، وجدان عمومی است. وقتی نان و درمان و امنیت فرو می‌ریزد اما بودجه و نیرو برای تعقیب یک تتو بسیج می‌شود، مسئله یک جلسه ساده قضایی نیست، الگوی حکمرانی ضدزندگی است. حکومت ضد زن، ضد زندگی و ضد آزادی باید سرنگون شود.

@ShirinEbadiofficial

ده سال حبس برای سه فعال مدنی در اشنویه؛ ادامه سرکوب سیستماتیک اقلیت‌ها

🔹اشنویه بار دیگر شاهد نمونه‌ای روشن از سرکوب سیستماتیک علیه شهروندان کُرد شد. سه فعال مدنی، یاسر شریفیان، رشید فقی‌زاده و امید ابراهیمی، در مجموع به ده سال حبس محکوم شده‌اند. دادگاه انقلاب اشنویه این احکام را با برچسب‌های آشنایی چون «اقدام علیه امنیت ملی»، «تبلیغ علیه نظام» و «همکاری با احزاب مخالف» صادر کرده است؛ اتهاماتی کلی و مبهم که سال‌هاست ابزار اصلی حکومت برای خاموش کردن صدای منتقدان و فعالان مناطق محروم و حاشیه‌ای است.

🔹این سه شهروند در اردیبهشت‌ماه توسط نیروهای امنیتی بازداشت و مدتی در زندان اشنویه نگهداری شدند. هرچند با وثیقه آزاد شدند، اما دستگاه قضایی جمهوری اسلامی اکنون با صدور احکام سنگین، بار دیگر نشان داده که هدف اصلی‌اش ایجاد رعب و جلوگیری از هرگونه فعالیت مدنی یا سیاسی مستقل است.

🔹سرکوب در اشنویه و دیگر شهرهای کردنشین مصداق تبعیضی ساختاری است که اقلیت‌ها در ایران با آن روبه‌رو هستند. در حالی‌که بحران‌های واقعی چون فقر، بیکاری و بی‌ثباتی زندگی مردم را فرا گرفته، حکومت همچنان با پرونده‌سازی و احکام قضایی تلاش می‌کند هزینه هرگونه فعالیت مدنی و سیاسی را برای شهروندان کرد، بلوچ، عرب و ترک سنگین‌تر کند. این الگو روشن می‌سازد که عدالت و امنیت در جمهوری اسلامی نه برای همه، بلکه تنها برای حاکمان و هم‌پیمانانشان معنا دارد.

@ShirinEbadiofficial

وجمهوری اسلامی مشوق بی‌سوادی است؛ فاجعه آموزشی به قلب ایران رسید

🔹محرومیت از تحصیل دیگر محدود به استان‌های محروم و حاشیه‌نشین مانند سیستان و بلوچستان، خوزستان، هرمزگان، کهگیلویه و بویراحمد، ایلام و کردستان نیست. حالا این زخم عمیق به قلب کشور هم رسیده است. در استان قزوین، بنا بر آمار رسمی، ۵۵۷۲ کودک از تحصیل بازمانده‌اند. این رقم کوچک نیست؛ ۵۵۰۰ کودک یعنی یک جامعه، یک نسل، و آینده‌ای که از همین امروز غارت می‌شود.

🔹مدیرکل آموزش و پرورش قزوین اعلام کرده که ۴۳۰ دانش‌آموز در مقطع ابتدایی، ۱۲۸۱ نفر در متوسطه اول و ۳۸۶۱ دانش‌آموز در متوسطه دوم ترک تحصیل کرده‌اند. پشت این اعداد، هزاران زندگی واقعی وجود دارد: کودکانی که به جای نشستن پشت نیمکت، به کارگری، کولبری، ازدواج اجباری یا سرگردانی در خیابان‌ها کشانده می‌شوند. آینده‌ای که باید ساخته می‌شد، ویران می‌شود.

🔹اما آیا این بحران برای هیچ مقام جمهوری اسلامی اهمیت دارد؟ این حکومت که سال‌هاست با فساد، تبعیض و بی‌کفایتی، استان‌های محروم را به قتلگاه فرصت‌ها بدل کرده، امروز هم مشوق بی‌سوادی و دشمن دانایی است. نتیجه روشن است: باید در انتظار فجایع اجتماعی و روانی بزرگ‌تری بود؛ فجایعی که نه فقط آینده کودکان قزوین، بلکه آینده کل ایران را به آتش خواهد کشید.

@ShirinEbadiofficial

کنکور ۱۴۰۴، نماد آشکار طبقاتی شدن آموزش در ایران

🔹نتایج تازه‌ی کنکور، بار دیگر تصویری روشن از طبقاتی شدن آموزش در ایران به دست می‌دهد. از میان ۳۷ رتبه اول، سهم مدارس عادی صفر است؛ یعنی فرزندان طبقات فرودست عملاً از گردونه رقابت بیرون رانده شده‌اند. در مقابل، ۷۸ درصد رتبه‌های برتر در اختیار مدارس سمپاد، ۱۰ درصد غیرانتفاعی و ۸ درصد نمونه دولتی قرار گرفته‌اند.

🔹آمار به‌ویژه در گروه تجربی تکان‌دهنده است: ۹۰ درصد رتبه‌های برتر از مدارس سمپاد آمده‌اند. در ریاضی، سهم سمپاد ۷۰ درصد و غیرانتفاعی‌ها ۳۰ درصد است. در گروه انسانی هم ۷۰ درصد سهم سمپاد و باقی در اختیار نمونه دولتی و مدارس خصوصی است. در سطح جغرافیایی نیز تهران و مشهد با هم ۴۲ درصد کل رتبه‌های برتر را در اختیار دارند، نشانه‌ای آشکار از تمرکز امکانات و شکاف استانی.

🔹این نتایج خشم و ناامیدی بسیاری از کاربران شبکه‌های اجتماعی را برانگیخته است. بسیاری می‌نویسند: «اگر پول نداشته باشی، شانسی برای قبولی نداری.» کارشناسان آموزشی هم بارها هشدار داده‌اند که دهک‌های کم‌درآمد عملاً دسترسی به کلاس‌های خصوصی گران‌قیمت، مشاوران حرفه‌ای و امکاناتی که رتبه‌های برتر را می‌سازند، ندارند. در چنین شرایطی، کنکور دیگر نه سنجش توانایی، بلکه بازتولید تبعیض طبقاتی است؛ سیستمی که در آن آینده فرزندان فقیر پیشاپیش مصادره شده است.

@ShirinEbadiofficial

🍃🍃

🎼 وداع بعد از رفتن

خواننده و موسیقی: مهدی یراحی

شعر: مونا برزویی

طراحی و ویدیو: ایثار جمالی

سوگ والدین و دادخواهی

@ShirinEbadiofficial

سعید شاه‌قلعه را فراموش نکنیم

#آزادی_زندانیان_سیاسی

🌕امروز سه‌شنبه ۱۱ شهریور ۱۴۰۴
🌕برابر با دوم سپتامبر ۲۰۲۵

@ShirinEbadiofficial

تداوم کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در ۵۱ زندان مختلف در هفته هشتادوچهارم

🔘 پیوستن زندان لنگرود قم به «کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام»

🔹در آستانه چهلمین روز اعدام بزدلانه مهدی حسنی و بهروز احسانی هستیم؛ دو زندانی سیاسی اعدام شده که همچنان پس از ۳۶ روز، خانواده و دوستانشان از محل دفن آن‌ها بی‌خبرند. این رفتار غیرانسانی که معنایی جز ناپدیدسازی قهری و شکنجه خانواده جانباختگان ندارد، بخشی از الگوی مستمر نقض حقوق بشر و حقوق خانواده‌های داغدار در ایران است.

🔹اعدام‌های گسترده و بی‌رحمانه‌ای که هر هفته در کشور ما رقم می‌خورد، با آمار نگران‌کننده‌ی ۳۹ اعدام، شامل ۲ زن زندانی در هفته گذشته و ۷۰۴ اعدام در سال جاری [۱۴۰۴] ، نه تنها نقض آشکار حقوق بنیادین بشر است، بلکه نشانگر سرکوب خونین مردم و تلاش حکومت برای حفظ قدرت از طریق ترساندن و خاموش کردن صدای آزادی و عدالت‌خواهی است.

🔹با وجود همه این‌ها، باور داریم که جای قربانیان این ظلم‌ها نه در خاک فراموشی، بلکه در قلب تک‌تک ایرانیان آزاده است. خون آنان همچنان در رگ‌های جوانان جوشان و جاری است و راه آن‌ها چراغ امید برای آینده‌ای بدون اعدام و خشونت خواهد بود.

🔹با پیوستن جمعی از زندانیان زندان لنگرود قم در هفته هشتادوچهارم به کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام، آمار زندان‌هایی که در کارزار مشارکت دارند به ۵۱ زندان افزایش یافت و این همه نشان از مقاومت گسترده زندانیان و جامعه در مقابله با اعدام است.

🔹کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» مصمم است تا لغو کامل احکام اعدام در ایران و تضمین احترام به حقوق بشر و عدالت، صدای خانواده‌های داغدار، زندانیان و همه مردم آزادی‌خواه باشد.

🔹در پایان، این کارزار فقدان یکی از همراهان و حامیان کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» (آقای ولی دانشورکار پدر زندانی سیاسی شاهرخ دانشورکار که حضوری موثر در تجمعات داشتند) را به خانواده محترم ایشان و همه حامیان و اعضای کارزار، صمیمانه تسلیت می‌گوید.

🔹کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» سه‌شنبه ۱۱ شهریور در ۵۱ زندان زیر در هفته هشتادوچهارم در اعتصاب غذا می‌باشند:

زندان اوین، زندان قزلحصار (واحد ۳و ۴)، زندان مرکزی کرج، زندان فردیس کرج، زندان تهران بزرگ، زندان قرچک، زندان خورین ورامین، زندان چوبیندر قزوین، زندان اهر، زندان اراک، زندان خرم آباد، زندان یاسوج، زندان اسد آباد اصفهان، زندان دستگرد اصفهان، زندان شیبان اهواز، زندان سپیدار اهواز (بند زنان و مردان)، زندان نظام شیراز، زندان عادل آباد شیراز (بند زنان و مردان)، زندان فیروزآباد فارس، زندان دهدشت، زندان زاهدان (بند زنان)، زندان برازجان، زندان رامهرمز، زندان بهبهان، زندان بم، زندان یزد، زندان کهنوج، زندان طبس، زندان مشهد، زندان گنبد کاووس، زندان قائمشهر، زندان رشت (بند مردان و زنان)، زندان رودسر، زندان حویق تالش، زندان ازبرم لاهیجان، زندان دیزل آباد کرمانشاه، زندان اردبیل، زندان تبریز، زندان ارومیه، زندان سلماس، زندان خوی، زندان نقده، زندان میاندوآب، زندان مهاباد، زندان بوکان، زندان سقز، زندان بانه، زندان مریوان، زندان سنندج، زندان کامیاران و زندان لنگرود قم

هفته هشتادوچهارم
۱۱شهریور ۱۴۰۴

@ShirinEbadiofficial

زادروز امید؛ تولدی در دل زندان و نمادی از مقاومت

🔹امروز زادروز یکی از نمادهای مقاومت در ایران است؛ زنی که زیر فشار سنگین جمهوری اسلامی، از زندان و تهدید و پرونده‌سازی تا حملات مداوم امنیتی، خم به ابرو نیاورده و با استقامت خود به الهام‌بخش هزاران انسان آزادیخواه بدل شده است. او به یاد همه یادآوری می‌کند که حتی در دل تاریک‌ترین سلول‌ها، می‌توان چراغ امید و مقاومت را روشن نگاه داشت.

🔹همان‌طور که گروهی از زندانیان سیاسی در بیانیه‌ای گفته‌اند، صدای او چه در خیابان و چه از پشت میله‌های زندان پژواکی است که دیوارهای ترس را در هم می‌شکند. این زندانیان تأکید کرده‌اند که تن را می‌توان زندانی کرد، اما اندیشه و آرمان آزادی هرگز به زنجیر کشیده نمی‌شود. تولد او برای آنان یک مناسبت شخصی نیست، بلکه نمادی است از امیدی که در برابر استبداد همچنان زنده مانده است.

🔹زادروز امروز، یادآور این حقیقت است که هر بار جمهوری اسلامی کوشیده زندگی یک فرد معترض را در هم بشکند، آن فرد با ایستادگی‌اش به نمادی از مقاومت بدل شده است. او اکنون نه فقط یک زندانی سیاسی، بلکه نشانه‌ای از تداوم مبارزه و ایستادگی جمعی است؛ گواهی زنده بر اینکه هیچ سرکوبی نمی‌تواند میل به آزادی را خاموش کند.

@ShirinEbadiofficial

لیلا صارمی؛ بازداشت یک مادر، فشار بر یک خانواده دادخواه

🔹بیش از چهل روز است که لیلا صارمی، مادر زندانی سیاسی فرزاد معظمی گودرزی، در سلول انفرادی و بلاتکلیفی محبوس است. او نه به خاطر جرمی مشخص، بلکه صرفاً به‌عنوان ابزاری برای فشار بر خانواده‌ای دادخواه بازداشت شده.

🔹یورش شبانه مأموران امنیتی به خانه خانواده معظمی گودرزی ، با ۱۷ مأمور، ضرب‌وشتم، تحقیر و مصادره وسایل شخصی، یادآور شیوه‌های رعب‌افکنانه‌ای است که حکومت برای خاموش کردن صدای معترضان و خانواده‌هایشان به کار می‌گیرد. این رفتار نه اقدامی قضایی، بلکه عملیات سیاسی و امنیتی علیه خانواده‌ای است که تنها «جرم»شان دادخواهی و ایستادگی است.

🔹پرونده لیلا صارمی نشان می‌دهد که سرکوب در ایران تنها متوجه زندانیان سیاسی نیست. هر بازداشت خودسرانه، هر سلول انفرادی و هر پرونده‌سازی تازه، بخشی از همان سیاست سیستماتیکی است که هدفش شکستن اراده جامعه و ایجاد ترس عمومی است. اما همان‌طور که تاریخ نشان داده، فشار بر خانواده‌های دادخواه نه‌تنها صدای آنان را خاموش نمی‌کند، بلکه به پژواکی رساتر علیه نظام جهل و استبداد بدل می‌شود.

@ShirinEbadiofficial

مرگ مشکوک امیر امیری؛ زندان‌های جمهوری اسلامی قتلگاه خاموش

🔹امیر امیری، مردی ۴۲ ساله و پدر یک دختر، در زندان قزلحصار جان خود را از دست داد؛ مرگی که خانواده‌اش هیچ توضیحی برای آن دریافت نکردند. او تنها دو روز پیش‌تر، در تماس تلفنی خواستار رسیدگی پزشکی شده بود. همین سکوت مرگبار حکومت، مرگ او را نه یک حادثه، بلکه نتیجه مستقیم سیاست بی‌توجهی و سلب مسئولیت در زندان‌های جمهوری اسلامی می‌سازد.

🔹امیر امیری مانند هزاران زندانی دیگر، قربانی چرخه‌ای شد که در آن «جرم مواد مخدر» تنها پوششی برای سرکوب، اعدام‌های انبوه و کشتار تدریجی در زندان‌هاست. صاحبان اصلی کارتل‌های مواد مخدر آزادانه در سپاه و دستگاه‌های امنیتی می‌چرخند، اما جوانان و پدرانی از مناطق محروم، با اتهاماتی ناعادلانه پشت میله‌ها می‌پوسند و بی‌صدا جان می‌دهند.

🔹مرگ‌های مشکوک در زندان‌های ایران به یک الگوی تکراری بدل شده است: زندانی بیمار درخواست درمان می‌دهد، مسئولان تعلل می‌کنند، و ناگهان خبر مرگ می‌رسد. هیچ پاسخگویی، هیچ تحقیق مستقلی، هیچ مسئولیتی وجود ندارد. این قتل‌های خاموش بخشی از همان سیاست تبعیض‌آمیز و ضدانسانی است که زندگی زندانیان ــ به‌ویژه اقلیت‌ها و ساکنان مناطق محروم ــ را بی‌ارزش می‌شمارد.

@ShirinEbadiofficial

گفتگو با مجله حقوق ما: ماده ۴ طرح تشدید مجازات جاسوسی؛ امنیت ملی یا تهدید آزادی‌های مدنی؟

🔹به عقیده من هدف از تدوین و تصویب این قانون و همچنین دستور رییس قوه قضاییه که تأکید می‌کند باید رسیدگی به این گونه پرونده‌ها تسریع شود، زهر چشم گرفتن از مخالفین و معترضین است. می‌خواهند از یک جنبش اجتماعی دیگر مانند «زن، زندگی، آزادی» پیش‌گیری کرده و علاج واقعه قبل از وقوع کنند. در واقع جنبه ارعاب قضیه را سنگین‌تر می‌کنند. رهبر جمهوری اسلامی سال‌ها پیش گفته بود خدای دهه ۶۰ هنوز زنده است. معنای این جمله تهدید مستقیم مردم است که اگر حق‌شان را مطالبه کنند، همان کشتارها تکرار خواهد شد. من بارها نسبت به جان زندانیان سیاسی هشدار داده‌ام و می‌ترسم همان خدای قهار سراغ آن‌ها برود.

🔹مصادیق ماده ۴ اصلاً مشخص نیست. مثلا اگر خانه‌ام با بمباران خراب شود و من فقط عکس تخریب را بگیرم و بگویم خانواده‌ام زیر آوار مانده‌اند، حتی این می‌تواند به جاسوسی تعبیر شود و مرا به زندان بیندازند. عکس گرفتن از خانه خراب‌شده یا خیابان تخریب‌شده چطور همکاری با دشمن است؟ همه این‌ها بهانه‌ای برای سرکوب بیشتر است. طبق قانون باید دادگاه تصمیم‌گیرنده باشد، اما در ایران بازجوهای امنیتی تصمیم می‌گیرند و قضات دادگاه انقلاب صرفاً احکام بازجو را تأیید می‌کنند. من موکلانی داشتم که بازجو به آن‌ها گفته بود حکم‌شان چه خواهد بود و همان حکم هم در دادگاه صادر شد.

🔹این قانون دقیقاً برای همین تدوین شده تا بتوانند فعالان مدنی، رسانه‌ای و حتی شهروندان عادی را تحت تعقیب قرار دهند. مثال زدم که با یک عکس ساده می‌توانند شما را تا پای اعدام ببرند. بعد از شروع جنگ ۱۲ روزه اولین چیزی که ممنوع کردند، عکس و فیلم گرفتن بود. حکومت می‌گوید این تصاویر اطلاعات به دشمن می‌دهد، در حالی که دشمن همه اطلاعات را دارد؛ حتی آدرس خانه و ماشین سران رژیم. جاسوس واقعی کسانی هستند که در دل حکومت‌اند، نه شهروندی که فقط عکس خانه‌اش را می‌گیرد.

🔹این قانون امنیت ملی را افزایش نمی‌دهد؛ فقط فاصله مردم با حکومت را بیشتر می‌کند. جوانان ایران بارها شهامت خود را نشان داده‌اند و این قوانین فقط به نفرت عمومی خواهد افزود. مجازات‌های در نظر گرفته‌شده هم خلاف عدالت است: از زندان و محرومیت‌های اجتماعی گرفته تا قطع اینترنت موبایل به عنوان مجازات تکمیلی. این‌ها همه غیرقانونی است.

🔹جاسوسی یعنی انتقال اطلاعات ویژه به دشمن. یک معلم، راننده یا سوپرمارکت‌دار چه اطلاعاتی دارد که جاسوسی کند؟ اگر جایی برای جاسوسی باشد در دل حکومت است؛ کسانی که به اطلاعات حساس دسترسی دارند. خود مقامات هم بارها گفته‌اند که میزان نفوذ دشمن بسیار بالاست. همین واقعیت‌ها ثابت می‌کند که متهم کردن شهروند عادی به جاسوسی فقط یک بهانه برای سرکوب است.

🔹این قانون نه با قانون اساسی ایران و نه با موازین بین‌المللی هم‌خوانی دارد. آن‌ها می‌دانند در دهه ۶۰ چه جنایاتی کردند و حالا با تصویب چنین قوانینی می‌خواهند همان سرکوب و کشتار را قانونی جلوه دهند. اما جنایت هیچ‌گاه قانونی نمی‌شود.

@ShirinEbadiofficial

https://iranhr.net/fa/articles/7933/

🎼 شهرام ناظری

🔹اجرای تصنیف کردی «شیرین شیرین» با ارکستر کومیتاس ارمنستان به رهبری لوریس چکناواریان

@ShirinEbadiofficial

مالک داورشناس را فراموش نکنیم

#آزادی_زندانیان_سیاسی

🌕امروز چهارشنبه ۱۲ شهریور ۱۴۰۴
🌕برابر با سوم سپتامبر ۲۰۲۵

@ShirinEbadiofficial

از اوین تا تورنتو؛ جهانی شدن صدای مقاومت محمد نجفی

🔹محمد نجفی، وکیل شجاع و آزاده‌ای که سال‌هاست در دفاع از عدالت و کرامت انسانی در برابر دستگاه سرکوب ایستاده، برنده جایزه بین‌المللی حقوق بشر در تورنتو کانادا شد. او اکنون هشتمین سال حبس خود را در زندان اوین می‌گذراند، اما نامش در بیرون از دیوارهای زندان به‌عنوان نماد شرافت وکالت ایران می‌درخشد. شجاعت او در دفاع از زندانیان سیاسی و دادخواهان، یادآور این حقیقت است که آزادی و عدالت، حتی در سخت‌ترین شرایط، خاموش نمی‌شوند.

🔹نجفی در پیام قدردانی خود نوشت این جایزه تلخ را به ملت ایران تقدیم می‌کند؛ ملتی که حقوق بنیادین‌شان توسط حکومت پایمال شده است. او این جایزه را به جان‌باختگان راه آزادی، زندانیان سیاسی و عقیدتی در سراسر ایران، خانواده‌های داغدار، و به‌ویژه همسر شجاع و صبورش محبوبه رنجبر و فرزندش امیرحسین تقدیم کرد که ۱۶ سال بار مبارزه او را بر دوش کشیده‌اند. پیام او نه صرفاً یک تشکر، بلکه یادآوری رنج و مقاومت ملتی است که با وجود سرکوب، همچنان برای آزادی ایستاده است.

🔹کسب این جایزه برای محمد نجفی، تنها یک افتخار فردی نیست، بلکه سندی بر شجاعت و شرافت او و نشانه‌ای از قدردانی جهانی از مقاومت مردم ایران است. من نیز به او تبریک می‌گویم. این جایزه نماد تعهدی دوباره است؛ تعهد به ادامه مبارزه برای آزادی و عدالت، تا روزی که ایران از سایه استبداد رها شود.

@ShirinEbadiofficial

بازداشت دو وکیل در رشت؛ حمله تازه به آخرین سنگر دفاع از حقوق شهروندان

🔹در روزهایی که جامعه ایران بیش از هر زمان دیگری به وکلای مستقل و شجاع نیاز دارد، حکومت با فشارهای سیستماتیک می‌کوشد آخرین سنگرهای دفاع حقوقی را در هم بشکند. بازداشت هم‌زمان دو وکیل دادگستری، شهرزاد شربیانی و حسام پوراحمدی در رشت، نمونه‌ای آشکار از سیاست سرکوبی است که هدف اصلی آن، ساکت کردن وکلای مستقل و ممانعت از ایفای وظیفه قانونی آنان در دفاع از شهروندان است.

🔹شهرزاد شربیانی به اتهام کلیشه‌ای و مبهم «تبلیغ علیه نظام» بازداشت و به زندان لاکان منتقل شده است. حسام پوراحمدی نیز بیش از یک هفته است که در سلول انفرادی و در وضعیت بلاتکلیف به‌سر می‌برد. اتهام او، به ادعای نیروهای امنیتی، انتشار چند پیام انتقادی در شبکه‌های اجتماعی بوده است. در هر دو پرونده، ضابطان امنیتی نه به قانون پایبند بوده‌اند و نه به استقلال نهاد وکالت احترام گذاشته‌اند؛ این برخوردها نشان می‌دهد که حتی نقد نرم و محدود در فضای مجازی می‌تواند به بازداشت و انفرادی ختم شود.

🔹چنین رفتارهایی بخشی از یک الگوی گسترده‌تر است: حکومت در نبود مشروعیت اجتماعی، با فشار حداکثری بر وکلا می‌کوشد امکان دفاع از زندانیان سیاسی و معترضان را نابود کند. در عمل، قوه قضاییه با همراهی نهادهای امنیتی، اصل حق دادرسی عادلانه را نقض کرده و وکالت مستقل را به جرم تبدیل کرده است. بازداشت شربیانی و پوراحمدی فقط بازداشت دو فرد نیست؛ بلکه پیام آشکار نظام است به همه وکلای ایران: «اگر در کنار مردم بایستید، خودتان نیز زندانی خواهید شد.»

@ShirinEbadiofficial

«امنیت ملی یا جنگ علیه مردم؟»؛ موج سرکوب جمهوری اسلامی زیر ذره‌بین عفو بین‌الملل و دیدبان حقوق بشر

🔹موج سرکوبی که جمهوری اسلامی پس از درگیری‌های ژوئن ۲۰۲۵ با اسرائیل به راه انداخته است، از نگاه عفو بین‌الملل و دیدبان حقوق بشر نه اقدامی در راستای «امنیت ملی»، بلکه نشانه‌ای از بحران عمیق مشروعیت و هراسی است که حاکمان از جامعه خود دارند. این دو نهاد بین‌المللی در گزارش تازه‌شان هشدار داده‌اند که ابعاد سرکوب کنونی به سطحی رسیده که پاسخ‌گویی کیفری بین‌المللی ضرورتی فوری است.

🔹طبق این گزارش، در کمتر از سه ماه بیش از ۲۰ هزار نفر بازداشت شده‌اند؛ از فعالان سیاسی و روزنامه‌نگاران گرفته تا اقلیت‌های قومی و مذهبی. بازداشت افغان‌ها، بهاییان، مسیحیان و یهودیان در کنار کردها و بلوچ‌ها، نشان می‌دهد که حکومت در پیوند «امنیت ملی» با هویت قومی و مذهبی، تبعیض ساختاری را به سیاست رسمی سرکوب بدل کرده است. این روند، یادآور الگوی دیرینه‌ای است که به‌جای تأمین امنیت، همبستگی اجتماعی را نابود و جامعه را به سمت شکاف‌های خطرناک‌تر سوق می‌دهد.

🔹قتل شهروندان بی‌دفاع در جاده‌ها و حتی کشتن یک کودک سه‌ساله و مادرش، تنها نمونه‌ای از آن است که سرکوب جمهوری اسلامی تا کجا گسترش یافته: حق بنیادین زندگی. آنچه امروز در ایران جریان دارد، نه دفاع از مرزها، بلکه جنگی تمام‌عیار علیه جامعه مدنی است. همان‌طور که این دو سازمان تأکید کرده‌اند، اگر جهان در برابر چنین جنایاتی خاموش بماند، چرخه خشونت بی‌پایان جمهوری اسلامی مشروعیت خواهد گرفت.

@ShirinEbadiofficial

«استرس» بهانه، کشتار نتیجه؛ سیاست پدافند غیرعامل!

🔹غلامرضا جلالی فراهانی، رییس پدافند غیرعامل، در سخنانی شگفت‌انگیز و تکان‌دهنده اعلام کرده است که پناهگاه‌های زیادی در کشور ساخته‌اند اما از اعلام عمومی و تابلوگذاری آن‌ها خودداری می‌کنند، چون «مردم دچار استرس می‌شوند»!

🔹این سخن نه تنها بی‌پایه، بلکه سندی آشکار از منطق ضدانسانی جمهوری اسلامی است. در همه‌ جای دنیا پناهگاه‌ها با علائم مشخص و اطلاع‌رسانی گسترده در دسترس مردم قرار می‌گیرند تا در زمان بمباران یا حمله بتوانند جانشان را نجات دهند. اما در ایران، حکومت به‌جای حفظ امنیت و حق ابتدایی شهروندان برای بقا، مرگ زیر آوار بمب و موشک را «ترجیح‌پذیر» جلوه می‌دهد.

🔹واقعیت این است که برای جمهوری اسلامی و سپاه پاسداران، جان مردم ارزشی ندارد. آنچه برای آنان اهمیت دارد، حفظ اقتدار پوشالی و ادامه دادن چرخه سرکوب و دروغ است. این طرز تفکر نه امنیت می‌آورد و نه آرامش؛ بلکه تنها «مرگ و اضطراب» را بر سر ملت آوار می‌کند. چنین اظهاراتی به‌روشنی نشان می‌دهد که این حکومت نه تنها توانایی پاسداری از جان مردم را ندارد، بلکه خود به معمار مرگ و وحشت بدل شده است؛ دستگاهی که بقای خود را نه در خدمت به ملت، بلکه در تبدیل کردن زندگی روزمره به صحنه‌ی دائم هراس و نابودی جست‌وجو می‌کند

@ShirinEbadiofficial

🔸️" گل گلدون من"

🔸️سیمین غانم

@ShirinEbadiofficial

ناصر بکرزاده را فراموش نکنیم

#آزادی_زندانیان_سیاسی

🌕امروز پنج‌شنبه ۱۳ شهریور ۱۴۰۴
🌕برابر با چهارم سپتامبر ۲۰۲۵

@ShirinEbadiofficial