Telegram Web Link
تداوم سرکوب جنبش معلمان؛ احکام قطعی علیه ۸ معلم کرمانی

🔹دادگاه تجدیدنظر کرمان با صدور احکام قطعی برای هشت معلم، از جمله میترا نیک‌پور، زهرا عزیزی، حسین رشیدی زرندی، لیلا افشار، مجید نادری، شهناز رضایی شریف‌آبادی، فاطمه یزدانی و محمدرضا بهزادپور، بار دیگر نشان داد که جمهوری اسلامی کوچک‌ترین صدای اعتراضی در صفوف معلمان را برنمی‌تابد. این فعالان صنفی، به‌خاطر تلاش برای دفاع از حقوق همکاران و دانش‌آموزانشان، با اتهاماتی سنگین چون «عضویت در گروه معاند»، «تبلیغ علیه نظام» و حتی «توهین به رهبری» روبه‌رو شده‌اند؛ اتهاماتی که هیچ نسبتی با فعالیت‌های صنفی و آموزشی آنان ندارد.

🔹سه تن از این معلمان بحبس تعزیری محکوم شده‌اند و پنج نفر دیگر نیز به جریمه نقدی. چنین احکامی نه تنها فشار مالی سنگینی بر دوش معلمان و خانواده‌هایشان می‌گذارد، بلکه پیامی آشکار از سوی حاکمیت است: جنبش صنفی معلمان باید خاموش بماند. اما این فشارها واقعیت دیگری را نیز آشکار می‌کند: گسترش فضای سرکوب به عرصه‌های صنفی و مدنی که در اصل باید امن‌ترین فضاها برای بیان آزادانه باشد.

🔹این احکام را «اقدامی آشکار در راستای سرکوب جنبش معلمان» خوانده و خواستار لغو فوری آن‌ها و آزادی همه معلمان در بند شده است. امروز روشن است که مبارزه معلمان برای حق آموزش رایگان، کیفیت آموزشی، و معیشت شایسته، نه تهدیدی برای امنیت کشور بلکه شرط بقا و امید جامعه است. سرکوب این جنبش، سرکوب آینده فرزندان ایران است.

@ShirinEbadiofficial
بی‌خبری از سرنوشت شش دانش‌آموز کامیارانی؛ نقض آشکار حقوق کودک در آستانه بازگشایی مدارس

🔹تنها چند روز مانده به آغاز سال تحصیلی جدید، خانواده‌های شش دانش‌آموز کامیارانی،‌کاوان صبوری، اوراز زمانی، بهروز رشیدی، سوران مظفری، پیام حسینی و احسان صبوری، هنوز در بی‌خبری کامل به‌سر می‌برند. این کودکان بدون حکم قضایی بازداشت شده و تا امروز نه محل نگهداری‌شان مشخص است، نه وضعیت سلامتی و نه حتی اتهامات واردشده به آن‌ها. این بلاتکلیفی، خانواده‌هایشان را در اضطرابی کشنده و جامعه را در شوکی عمیق فرو برده است.

🔹جمهوری اسلامی درست در آستانه سالگرد جنبش «زن، زندگی، آزادی» و چند روز پیش از شروع مدرسه، کودکان را گروگان گرفته است؛ کودکانی که باید این روزها در فکر کلاس، معلم و کوله‌پشتی‌هایشان باشند، نه در هراس بازجویی و زندان. بازداشت و پنهان‌کردن کودکان، نقض فاحش حقوق بنیادین آنان و مصداق روشن شکنجه روانی است؛ اقدامی که هیچ توجیه قانونی یا اخلاقی ندارد.

🔹مسئولیت جان و سلامت این کودکان بر دوش مقامات جمهوری اسلامی است. جهان باید بداند: حکومتی که در آستانه بازگشایی مدارس به‌جای حمایت از دانش‌آموزان، آنان را به سیاهچال می‌فرستد، هیچ نسبتی با آموزش، عدالت و کرامت انسانی ندارد.

@ShirinEbadiofficial
از توقیف یک مجله تا فریاد «زن، زندگی، آزادی»؛ ۲۷ سال تغییر جامعه ایران

🔹وقتی می‌گوییم جامعه ایران تغییر کرده است، منظور چیست؟ مرور تاریخ پاسخ را روشن می‌کند. ۲۷ سال پیش، در سال ۱۳۷۷، تنها انتشار عکس یک دختر تاجیکی بر جلد مجله‌ی گردشگری زمان کافی بود تا مجله توقیف شود. محمدرضا باهنر، نماینده تندروی وقت، آن جلد را در مجلس بالا گرفت و آن را «ترویج فحشا» نامید؛ بهانه‌ای برای حمله به دولت وقت و ابزار سرکوب مطبوعات.

🔹۲۷ سال رنج، سانسور و تحقیر به‌ویژه بر زنان ایران گذشته است. از آن روزها تا امروز، هزاران روزنامه‌نگار، فعال و زن مبارز در مسیر آزادی قربانی فشار و خشونت حکومت شده‌اند. با این حال، برای تاریخ این همه، تنها یک چشم به‌هم زدن است و درست در همین گذر کوتاه، جامعه ایران دیگر همان جامعه ۱۳۷۷ نیست. دخترانی که روزی تصویرشان جرم بود، امروز در خیابان فریاد «زن، زندگی، آزادی» سر داده‌اند. چهره ایران به تمامی تغییر کرده است.

🔹تندروی، همان‌طور که تجربه نشان داده، فقط گذشته را نابود نمی‌کند؛ امروز و آینده را هم با خود می‌سوزاند. اما برخلاف اراده حاکمان، این تاریخ کوتاه نشان می‌دهد که جامعه توانسته از دل سرکوب، به بلوغی تازه برسد. اگر دیروز عکسی بر جلد مجله خط قرمز بود، امروز حضور آزادانه زنان در خیابان و در برابر سرنیزه، مرز تازه‌ای از شجاعت و مقاومت را رقم زده است.

📷 کانال خاطرات و خطرات

@ShirinEbadiofficial
تاسیس «قرارگاه نظارت بر رعایت حریم اسلامی» در بازار؛ حکومت با تورم افسارگسیخته کاری ندارد

🔹مردم نان شب ندارند، آب در بسیاری از شهرها جیره‌بندی است، برق مرتب قطع می‌شود و کودکان درست در آستانه بازگشایی مدارس در بازداشتگاه‌ها به گروگان گرفته می‌شوند. در همین روزها، فقط در یک هفته دست‌کم ۱۵ تجمع اعتراضی به گرانی، بیکاری و شرایط فلاکت‌بار زندگی برگزار شده است. اما دغدغه اصلی حکومت چه چیزی است؟ نه نان مردم، نه امنیت جان، نه آموزش فرزندان؛ بلکه «حجاب»، «شوی لباس» و «آیین‌نامه اخلاقی» برای بازار!

🔹شهرداری منطقه ۱۲ تهران با افتخار از تشکیل «قرارگاه فرهنگی مشترک» در بازار و نظارت بر «حریم‌های اسلامی» سخن می‌گوید، در حالی که همان بازار، زیر بار تورم افسارگسیخته و فقر نظام‌مند در حال خالی شدن از مشتری است. دادستانی واحد تجاری برگزارکننده یک شوی لباس را پلمب می‌کند، اما هزاران واحد تولیدی و تجاری هر روز در سکوت به دلیل فشار اقتصادی نابود می‌شوند.

🔹این تصویر واقعی جمهوری اسلامی است: حکومتی که به جای حل بحران‌های حیاتی، در پی مهندسی پوشش و زندگی مردم است. سرکوب فرهنگی و پلیس‌گری اخلاقی تنها برای آن است که صدای فقر، اعتراض و فروپاشی اجتماعی شنیده نشود. اما حقیقت انکارشدنی نیست: ملتی که نان و آزادی ندارد، دیگر با «قرارگاه فرهنگی» و آیین‌نامه‌های مضحک ساکت نخواهد شد.

@ShirinEbadiofficial
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🔹️چرا عاشق نباشم

🔹️اکبر گلپایگانی

«شادی و زندگی حق مردم است. زنده می‌مانیم تا خشم خود را بر ستمگر فریاد زنیم»


@ShirinEbadiofficial
ابوالفضل رنجبری را فراموش نکنیم.

#آزادی_زندانیان_سیاسی

🌕امروز جمعه ۲۸ شهریور ۱۴۰۴
🌕برابر با ۱۹ سپتامبر ۲۰۲۵

@ShirinEbadiofficial
از سلول تا چوبه دار؛ آخرین فریاد بابک شهبازی علیه اعترافات اجباری

🔹بابک شهبازی پیش از اعدام در نامه‌ای نوشته، سندی خونین از ماشین سرکوبِ جمهوری اسلامی است: اعتراف به شکنجه‌های جسمی و روانی، تلاش نظام‌مند برای گرفتن «اعترافات اجباری» و تهدید مداوم برای حذف جسمی هر کسی که «مطیع» نشود. او جزئیات هجوم به سلول‌ها، ریختن نفت روی تنش، ضرب و شتم مکرر و فشارهای روانی برای وادار کردن به اعتراف را شرح داده است. این رفتارهای دستگاه امنیتی الگوی تکرارشونده‌ای‌‌ست که نهادهای حقوق بشری بارها درباره‌اش هشدار داده‌اند.

🔹اعدام بابک، پس از این نامه، فقط مجازات یک فرد نبود؛ پیامی ترسناک و هدفمند به جامعه بود: هر که سخن مخالف یا حتی نگاه متفاوت داشته باشد، با شکنجه و طناب دار روبه‌رو خواهد شد. وقتی دستگاه قضایی بر پایه اعترافات اجباری حکم صادر و اجرا می‌کند، «عدالت» بدل می‌شود به ابزارِ حذف سیاسی. این نه مبارزه با «جاسوسی» که سرکوبِ حقیقت و کشتنِ هر صدای معترض است.

🔹ما باید این نامه را با صدای بلند بخوانیم و نشر دهیم؛ باید خواستار تحقیق مستقل، شناسایی عاملان شکنجه و پیگرد قضاییِ مسئولان این پرونده باشیم. سکوتِ بین‌المللی و داخلی در برابر این روش‌ها معنایی جز اجازه دادن به ادامه جنایت ندارد. یاد بابک شهبازی و دیگران را گرامی بداریم و فریاد بزنیم: اعترافات اجباری قابل قبول نیست، اعدام بر پایه شکنجه جنایت است، و مسئولان این جنایت‌ها باید پاسخگو شوند.

@ShirinEbadiofficial
جمهوری اسلامی دشمن زمین و زندگی؛ از خشکاندن دریاچه ارومیه تا آتش‌زدن جنگل‌های کردستان

🔹آتش‌سوزی اخیر در ارتفاعات سورین مریوان، بار دیگر پرده از واقعیتی تلخ برداشت: نابودی محیط زیست در ایران نتیجه مستقیم سیاست‌های ویرانگر جمهوری اسلامی است. فعالان محیط‌زیست و داوطلبان مردمی پس از مهار شعله‌ها در اطراف «کانی که‌وه» و «پیرانه‌کون»، با بقایای اشیای آتش‌زا مواجه شدند که شباهت زیادی به مواد منفجره داشت. بنا به گزارش‌ها این ابزار نظامی با قابلیت ایجاد حرارت شدید، عمداً برای شعله‌ور کردن طبیعت استفاده شده است.

🔹جمهوری اسلامی همان حکومتی است که دریاچه ارومیه را خشکاند، تالاب‌های خوزستان را نابود کرد و امروز هم جنگل‌های کردستان را به آتش می‌کشد. چندین داوطلب و فعال محیط‌زیست طی سال‌های گذشته در جریان تلاش برای خاموش کردن آتش‌سوزی‌ها در کوهستان‌های کردستان جان خود را از دست داده‌اند، اما ماشین ویرانی همچنان با قدرت به مسیر خود ادامه می‌دهد.

🔹این سیاست‌ها تنها طبیعت را نمی‌سوزانند، بلکه زندگی و آینده مردمی را هدف گرفته‌اند که وابسته به همین سرزمین و منابع طبیعی‌اند. نابودی زیست‌محیطی در کنار سرکوب سیاسی، چهره واقعی حکومتی را نشان می‌دهد که دشمن زمین، انسان و آزادی است.

@ShirinEbadiofficial
فصل مدارس، فصل شرمندگی والدین؛ کودکان قربانی سیاست‌های ویرانگر

🔹گزارش ایلنا پیرامون ناتوانی خانواده‌ها از خرید نوشت‌افزار در آستانه سال تحصیلی، تصویر دقیقی از عمق فاجعه در آستانه سال تحصیلی جدید به دست می‌دهد، فاجعه‌ای که مستقیماً آینده نسل جوان ایران را هدف گرفته است. جمهوری اسلامی با سوءمدیریت و فساد ساختاری، از یک‌سو خانواده‌ها را در گرداب فقر و تورم غرق کرده و از سوی دیگر هیچ سیاست حمایتی واقعی برای حفظ حق تحصیل کودکان و نوجوانان به کار نمی‌گیرد.

🔹پدر و مادری که با حسرت به ویترین مغازه‌ها نگاه می‌کنند یا به اجبار فرزندانشان را وادار می‌کنند از همان دفتر و مداد رنگی سال گذشته استفاده کنند، روایتگر جامعه‌ای هستند که در آن «تحصیل» به یک کالای لوکس تبدیل شده است. این شرایط به معنای نقض آشکار حق آموزش رایگان و برابر است، حقی که در اسناد بین‌المللی و حتی قانون اساسی ایران به رسمیت شناخته شده، اما امروز بیش از هر زمان دیگری پایمال می‌شود.

🔹وقتی کارشناسان نسبت به «ترک تحصیل» هشدار می‌دهند، یعنی فقر به شکلی سیستماتیک چرخه‌ای از نابرابری و تبعیض را بازتولید می‌کند. کودکی که به دلیل نداشتن دفتر و کتاب از مدرسه جا می‌ماند، در حقیقت قربانی همان سیاست‌هایی است که سرمایه‌های کشور را به جای آموزش، رفاه و توسعه، صرف سرکوب، فساد و جاه‌طلبی‌های سیاسی می‌کنند.

@ShirinEbadiofficial
بی‌توجهی عامدانه در زندان قرچک؛ جان سمیه رشیدی در خطر جدی است

🔹سمیه رشیدی، زن ۴۲ ساله و زندانی سیاسی محبوس در زندان قرچک ورامین، در حالی به بیمارستان منتقل شد که پزشکان زندان ماه‌ها علائم بیماری او را نادیده گرفته و به جای درمان مؤثر، او را به «تمارض» متهم کرده بودند. این بی‌توجهی عامدانه به وخامت وضعیت جسمی او انجامید تا جایی که روز ۲۵ شهریور، سمیه دچار تشنج شد و با تأخیر به بیمارستان مفتح ورامین منتقل گردید. سطح هوشیاری او اکنون پایین گزارش شده و پزشکان وضعیت را بحرانی و بدون امید جدی به بهبود اعلام کرده‌اند.

🔹اتهام سمیه رشیدی چیزی جز «شعارنویسی» در محله جوادیه تهران نیست، اما حکومت او را به جرم ساده‌ترین اشکال اعتراض مدنی به بند کشیده و در برابر نیاز حیاتی‌اش به درمان، تنها با تحقیر و بی‌رحمی پاسخ داده است. او مبتلا به اختلالات روانی است که به صورت دوره‌ای بروز می‌کند و بارها موجب از دست دادن توان حرکتی و نیاز به کمک دیگر زندانیان شده است. با وجود این، مسئولان زندان نه‌تنها درمان مؤثری برای او فراهم نکردند، بلکه با انتقال اجباری به قرچک، فشار مضاعفی بر او وارد ساختند.

🔹بی‌توجهی به وضعیت سمیه رشیدی مصداق آشکار «شکنجه سفید» و نقض فاحش حق دسترسی زندانیان به درمان است. جمهوری اسلامی بارها از محرومیت پزشکی به عنوان ابزار سرکوب و مجازات زندانیان سیاسی استفاده کرده است. امروز جان سمیه رشیدی در خطر است و مسئولیت کامل این وضعیت بر عهده قوه قضاییه، سازمان زندان‌ها و نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی است. جامعه جهانی نمی‌تواند در برابر مرگ تدریجی زندانیان سیاسی در ایران سکوت اختیار کند.

@ShirinEbadiofficial
حذف یارانه بازنشستگان؛ دولت پزشکیان بار دیگر دست در جیب فقرا برد

🔹در حالی‌که سازمان هدفمندسازی یارانه‌ها خبر از واریز یارانه نقدی شهریور برای دهک‌های یک تا سه داده است، سه هزار نفر از بازنشستگان آموزش و پرورش با شوک بزرگی روبه‌رو شدند: قطع یارانه در شرایطی که حقوق بسیاری از آنان حتی کفاف هزینه‌های اولیه زندگی را نمی‌دهد.

🔹این تصمیم در ادامه همان روند دهک‌بندی معیوب و غیرواقعی است که سال‌هاست با اعتراض کارشناسان و فعالان صنفی مواجه شده است. دولت بارها شهروندانی را که زیر خط فقر زندگی می‌کنند در دهک‌های بالاتر قرار داده تا از بار مالی پرداخت یارانه بکاهد؛ اقدامی که نتیجه‌ای جز فشار مضاعف بر ضعیف‌ترین اقشار جامعه ندارد.

🔹بازنشستگانی که دهه‌ها عمر خود را صرف آموزش نسل‌های بعد کرده‌اند، امروز نه‌تنها از افزایش حقوق متناسب با تورم بی‌بهره مانده‌اند، بلکه حتی از حداقل حمایت‌های معیشتی هم محروم می‌شوند. حذف یارانه این گروه آشکارا نشان می‌دهد دولت پزشکیان، همچون دولت‌های پیشین، کسری بودجه و بی‌کفایتی خود را از جیب فقیرترین و آسیب‌پذیرترین شهروندان جبران می‌کند.

@ShirinEbadiofficial
ماجرای پرحاشیه برزخی‌ها در روایت محسن مخملباف

🔹سینمای ایران پیش از انقلاب ۵۷ با ستاره‌های پرشمار، قصه‌های پرمخاطب و فروش‌های گسترده شناخته می‌شد، اما پس از انقلاب فضای فرهنگی و هنری کشور به‌طور کامل دگرگون شد. یکی از نخستین نمونه‌های این تغییر، فیلم برزخی‌ها (۱۳۵۹) به کارگردانی ایرج قادری بود؛ اثری که با حضور بازیگران سرشناس پیش از انقلاب ساخته شد و در همان اکران کوتاه خود با استقبال گسترده مردم روبه‌رو شد. اما همین فیلم به سرعت به یکی از پرحاشیه‌ترین آثار تاریخ سینمای ایران بدل شد و نهایتاً توقیف شد.

🔹جمهوری اسلامی از همان آغاز، به‌جای حمایت از هنرمندان، به سرکوب و حذف آنان روی آورد. بسیاری از بازیگران محبوب ممنوع‌الکار شدند، سالن‌ها و آثار توقیف گردید و نهادهای نظارتی تازه‌تأسیس بر فضای فرهنگی سایه انداختند. این برخوردها نه تنها ضربه‌ای جدی به سینماگران و نویسندگان وارد کرد، بلکه جامعه را نیز از دسترسی آزاد به هنر و روایت‌های متنوع محروم ساخت.

🔹در این میان، روایت محسن مخملباف که خود امروز مغضوب حکومت محسوب می‌شود، از ماجرای توقیف برزخی‌ها روایتی است که خواندن آن خالی از لطف نیست. همین روایت نشان می‌دهد که سرنوشت سینما و هنرمندان ایران پس از انقلاب، آمیخته‌ای از فشار و روایت‌های گاهاً متفاوت بوده است.

🔸روایت محسن مخملباف را در این لینک بخوانید.

@SHirinEbadiofficial
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🎼 رویای باران خورده

🎙 سحر سروری


@ShirinEbadiofficial
فاطمه ضیایی را فراموش نکنیم.

#آزادی_زندانیان_سیاسی

🌕امروز شنبه ۲۹ شهریور ۱۴۰۴
🌕برابر با ۲۰ سپتامبر ۲۰۲۵

@ShirinEbadiofficial
عامل اصلی و مسبب تمام مشکلات ایران از جمله تحریم‌ها، جمهوری اسلامی است

🔹پس از جلسه دیروز شورای امنیت، تنها یک هفته تا فعال‌سازی کامل «مکانیسم ماشه» باقی مانده است. بازگشت تحریم‌های سازمان ملل، به‌ویژه تحریم‌های مالی، بانکی و انرژی، زندگی مردم ایران را به شکل مستقیم تحت تاثیر قرار می‌دهد. هنوز هیچ‌چیز اجرایی نشده، بازار ایران واکنش نشان داده و بحران اقتصادی از همیشه آشکارتر است. دولتی که همین حالا از تأمین برق و آب و نان برای مردم ناتوان است، باید خود را برای روزهایی آماده کند که کوچک‌ترین مبادلات مالی جهانی نیز زیر تیغ تحریم‌ها برود. حکومتی که با آغاز جنگ اوکراین شادی می‌کرد و برای زمستان سرد اروپا کف می‌زد، امروز خود در آستانه سردترین زمستان تاریخش ایستاده است!

🔹تحریم‌ها اگرچه ابزار فشار بر حاکمیت‌اند، اما در واقع جان مردم را آهسته می‌گیرند. همان طور که پیش‌تر گفته‌ام آن‌ها از جنگ خطرناک‌ترند، چرا که مرگ تدریجی مردم، به ويژه اقشار آسیب‌پذیر جامعه را در پی خواهند داشت. مسئول این فاجعه، جمهوری اسلامی است؛ نظامی که جنایت‌کار علیه بشریت است و در ۴۷ سال گذشته جز سرکوب، کشتار و فساد چیزی به مردم نداده، بعید است در یک هفته باقی‌مانده دست به اقدامی برای حفاظت از مردم بزند؛ اگر حرکتی هم کند، تنها برای حفظ بقای خود خواهد بود.

🔹جامعه جهانی باید این را به روشنی ببیند: جمهوری اسلامی دشمن زنان است، دشمن زندگی است، دشمن آزادی است، دشمن محیط‌زیست است و تهدیدی برای امنیت بین‌المللی. اما فراموش نکند که این حکومت بیش از ۸۰ میلیون شهروند را به گروگان گرفته است. تحریم‌ها ممکن است حکومت را تضعیف کنند، اما قربانی نخست آن‌ها همان مردم‌اند؛ مردمی که همزمان زیر چرخ استبداد داخلی و فشار جهانی خرد می‌شوند.

🔹با این‌حال، به جامعه مدنی ایران و همه فعالان باید گفت: اگر جمهوری اسلامی مانند سگ هار به جان مردم افتاده، دلیلش کینه عمیقی است که از تغییرات اجتماعی در دل دارد؛ تغییراتی که مردم ایران خود رقم زدند. راه آزادی دشوار است، پر از هزینه و رنج، اما بی‌تردید ادامه دارد. جمهوری اسلامی آینده‌ای جز سقوط ندارد، و این سقوط دیر یا زود به‌دست همان مردمی رقم خواهد خورد که امروز بهای سنگینش را می‌پردازند.

@ShirinEbadiofficial
اروپا در برابر استبداد جمهوری اسلامی؛ ضعف یا همدستی؟

🔹در گفت‌وگویی که روز ۱۸ سپتامبر ۲۰۲۵ با روزنامه Messaggero Veneto در ایتالیا داشتم، در آستانه سومین سالگرد قتل حکومتی ژینا مهسا امینی، تأکید کردم که امروز بیش از هر زمان دیگری نشانه‌های سقوط جمهوری اسلامی دیده می‌شود. مردم ایران زیر بار فقر، فساد، تبعیض و سرکوب به ستوه آمده‌اند و تغییر، اجتناب‌ناپذیر است. اما اروپا در این مسیر نقشی کلیدی دارد و نباید منفعل و مطیع باشد.

🔹در این گفت‌وگو به صراحت گفتم که قاره‌ای که خود را مهد دموکراسی می‌داند، در برابر استبداد جمهوری اسلامی بیش از اندازه ضعیف عمل کرده است. نمونه روشن این ضعف، آزادی دیپلمات ایرانی محکوم به تروریسم در بلژیک بود؛ فردی که به جرم تلاش برای بمب‌گذاری در اروپا به بیست سال زندان محکوم شده بود اما خیلی زود آزاد و به ایران بازگردانده شد. چنین تصمیمی نه‌تنها جان شهروندان اروپایی را به خطر انداخت، بلکه پیامی از عقب‌نشینی اروپا در برابر استبداد به جامعه ایران مخابره کرد.

🔹مردم ایران میان ملت‌ها و دولت‌ها تفاوت قائل می‌شوند. آن‌ها می‌دانند شهروندان اروپایی در کنار آزادی‌خواهان ایران ایستاده‌اند، حتی اگر دولت‌هایشان به‌دلیل منافع کوتاه‌مدت با جمهوری اسلامی معامله کنند. همین همبستگی مردمی است که امید به آینده‌ای آزاد را در دل ایرانیان زنده نگه داشته است.

🔹ایران سرزمین مردم است، نه حکومت سرکوبگر. و همان‌طور که گفتم، شعار «زن، زندگی، آزادی» امروز دیگر تنها یک شعار نیست؛ بلکه قلب تپنده جنبشی است که نشان می‌دهد مبارزه مردم ایران با استبداد بخشی از نبرد جهانی برای کرامت انسانی است.

@ShirinEbadiofficial
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
نیکا شاکرمی؛ دختری که روسری‌اش را به آتش و نامش را به تاریخ سپرد

🔹نیکا شاکرمی، دختر شانزده‌ساله‌ای از خرم‌آباد، در تهران برای تحصیل زندگی می‌کرد اما سرنوشت او به یکی از تلخ‌ترین و در عین‌حال الهام‌بخش‌ترین لحظه‌های تاریخ معاصر ایران گره خورد. ۲۹ شهریور ۱۴۰۱، در بلوار کشاورز، بر روی سطل زباله‌ای ایستاد، روسری‌اش را آتش زد و با شجاعتی فراتر از سن‌اش فریاد زد. شاهدان گفته‌اند جمعیت پشت سر او شعار می‌دادند و هر حرکتش جرقه‌ای از امید و جسارت بود؛ تصویری که از همان روز در حافظه جمعی ایرانیان حک شد.

🔹اما همان شب، نیکا ناپدید شد. آخرین تماس‌هایش نشان می‌داد نیروهای امنیتی او را تعقیب می‌کردند. ده روز بعد، پیکرش را خانواده در کهریزک تحویل گرفتند؛ پیکری که آثار ضربه‌های شدید بر سر داشت. روایت‌ها از شکنجه و تعرض تکان‌دهنده بود و حتی امروز هم جزئیات آن، به دلیل دروغ‌پردازی و سرپوش‌گذاری حکومت، پر از ابهام باقی مانده است.

🔹نیکا با مرگش به نمادی زنده تبدیل شد. روسری شعله‌ور در دست او، ایستادگی‌اش در برابر ترس، و فریادهایش، به صدای مشترک میلیون‌ها زن و مرد بدل شد. سه سال گذشته، اما یاد او همچنان زنده است؛ نیکا شاکرمی دیگر تنها یک دختر نوجوان نیست، او به چهره‌ای ماندگار در جنبش «زن، زندگی، آزادی» تبدیل شده است؛ نمادی از نسلی که حتی آخرین نفس‌هایش را به آزادی گره زد.

@ShirinEbadiofficial
مسمومیت دسته‌جمعی زندانیان در شیبان؛ بی‌توجهی سیستماتیک به جان انسان‌ها

🔹زندان شیبان اهواز بار دیگر به نماد بی‌توجهی ساختاری جمهوری اسلامی به ابتدایی‌ترین حقوق زندانیان بدل شده است. گزارش تازه‌ی سازمان حقوق بشری «کارون» نشان می‌دهد که بیش از نیمی از چهار هزار زندانی این زندان، دچار مسمومیت غذایی شده‌اند؛ وضعیتی که با علائمی چون اسهال و استفراغ همراه بوده است. زندانیان می‌گویند مرغ‌هایی که به عنوان غذای اصلی توزیع می‌شود، رنگی تیره و غیرعادی دارد و حتی ظن «مریض یا مرده بودن» آن‌ها میان زندانیان قوت گرفته است.

🔹این بحران تنها به غذای ناسالم محدود نمی‌شود. زندان شیبان سال‌هاست که به دلیل شرایط غیرانسانی، در مرکز گزارش‌های حقوق بشری قرار دارد. در حالی که هزاران زندانی در این زندان محبوس‌اند، تنها یک پزشک زندانی، یک پزشک شیفت اداری و یک بهدار برای رسیدگی به سلامت آن‌ها وجود دارد. نتیجه چنین کمبودی، تأخیر در رسیدگی و بی‌توجهی به وضعیت زندانیانی است که با بیماری و مسمومیت دست و پنجه نرم می‌کنند.

🔹زندان شیبان، که پیش‌تر نیز محل اعتراضات گسترده زندانیان و سرکوب خونین آن‌ها بوده، امروز بار دیگر نشان می‌دهد که زندان‌های ایران عملاً به «کارخانه‌های رنج» تبدیل شده‌اند. بی‌کیفیتی غذا، نبود خدمات درمانی و شرایط غیرانسانی زندگی، مصداق آشکار شکنجه سفید و نقض سیستماتیک حقوق بشر است. جامعه جهانی باید نسبت به این بحران‌ها واکنشی فراتر از ابراز نگرانی نشان دهد؛ زیرا زندگی هزاران انسان بی‌دفاع هر روز بیش از پیش در معرض نابودی قرار می‌گیرد.

@ShirinEbadiofficial
امیرحسین موسوی را فراموش نکنیم.

#آزادی_زندانیان_سیاسی

🌕امروز یکشنبه ۳۰ شهریور ۱۴۰۴
🌕برابر با ۲۱ سپتامبر ۲۰۲۵

@ShirinEbadiofficial
2025/10/23 05:59:01
Back to Top
HTML Embed Code: