✳️بیانیه بیش از 32 شورای صنفی دانشگاه های کشور به مناسبت روز دانشجو

شانزدهم آذر – روز دانشجو – نماد مبارزه‌ی دانشجویان پیشرو در راه عدالت و آزادی است. برای سال‌ها، این روز در قالب ِ برنامه‌های کم‌مایه‌ی چند تشکل سیاسیِ رسمی برای ایجاد شور و هیجانِ زودگذر و بیان شعارهای جناح‌های سیاسی مسخ شده بود. اما اکنون سه سال است که دانشجویان مستقل و فعالان صنفی عزم کرده‌اند تا معنا و تصویری دیگر به این روز بدهند. پیام آن‌ها یک چیز بوده است: «دست زورمندان اقتصادی و سیاسی باید از دانشگاه کوتاه شود» چنان‌که از دیگر قلمروهای حیات انسانی. این فریاد نه از شور و احساسی زودگذر، بلکه از درد و دغدغه‌های هرروزه‌ی دانشجویان برآمده، و علاوه بر آن، متکی بر تحلیلی مشخص از شرایط جامعه و دانشگاه بوده است.
*
در سه دهه‌ی گذشته، تهاجمی هدفمند و برنامه‌ریزی‌شده، ساحت‌های گوناگون جامعه‌ی ایران را زیر ضربه‌های مُهلِک خود گرفته است. در اثر بحران‌های ناشی از اقتصاد دوران جنگ ازیک‌سو، و فشارهای بین‌المللی برای «آزادسازی» اقتصاد ازسویی‌دیگر، دولت‌های پس از جنگ یکی پس از دیگری، با عزمی راسخ، سیاست‌های موسوم به «تعدیل ساختاری» را پیش بُرده‌اند و، بی توجه به پیامدهای اجتماعیِ فاجعه‌بارِ این سیاست‌ها در ایران و سایر کشورهای جهان، کوشیده‌اند هرگونه مقاومتی را در برابر این سیاست‌ها از میان بردارند. این تهاجمِ همه‌جانبه عمدتاً با سه اهرم صورت گرفته است: واگذاریِ بنگاه‌های اقتصادی به بخش خصوصی، خصوصی‌سازی و گران‌سازیِ خدمات اجتماعی، و تشدیدِ سازوکارهای کنترلی بر مبنای انواع و اقسام تبعیض‌های اجتماعی و نظارت‌های امنیتی. تهاجمی که در دولت‌های گوناگون با همراهی مجلس و نهادهای مربوطه هدایت می‌شد، در دولت کنونی، علاوه بر تثبیت فاجعه‌ی دولت‌های قبل، به طرز چشم‌گیری شدت یافته است.
در زمینه‌ی مسائل کارگری، دولت‌های پس از جنگ عزمی جدّی داشته‌اند که با استفاده از فضای ناشی از سرکوب تشکل‌های مستقل کارگری در سال‌های قبل، هر قدر می‌توانند نیروی کار را بی‌ثبات‌تر، ارزان‌تر و مُطیع‌تر کنند. خارج‌کردن کارگاه‌های زیر ده نفر از شمول قانون کار در دولت «اصلاحات»، لوایح اصلاح قانون کار در دولت‌های «مهرورزی» و «اعتدال»، و همین اواخر طرح «کارورزی دانش‌آموختگان دانشگاهی» تنها نمونه‌های معدودی از تلاش یکپارچه‌ی دولت‌ها در این زمینه‌اند.

در حوزه‌ی بهداشت و سلامت، روند آزادسازیِ قیمت خدمات درمانی با سرعت پیش رفته است. حتی طرح بیمه‌ی سلامت – که خود پوششی بر آزادسازیِ قیمت‌ها و بستری برای بهره‌کشیِ بیش‌تر از پرستاران بود – عملاً کنار گذاشته شده است.

در عرصه‌ی آموزش عمومی شاهد افزایش چشمگیر مدارس غیرانتفاعی و کالایی‌سازی و کنکوری‌سازی آموزش بوده‌ایم. عدم‌پرداخت دستمزد واقعیِ معلمان، جذب نیروهای حق‌التدریسیِ بی‌ثبات با دستمزدهای بسیار کم و حبس فعالان صنفی معلمان از دیگر حمله‌ها به عرصه‌ی آموزش عمومی و معلمان بوده است.

#ادامه
در زمینه‌ی مسکن، چشمگیرترین تلاش دولت‌ها برای تأمین مسکن اجتماعی («مسکن مهر») عمدتاً به محملی برای سودآوری وابستگان سیاسی و اقتصادی بدل شد، و دولت کنونی نیز نه‌تنها هیچ وظیفه‌ی اجتماعی‌ای را – از جمله ساخت مسکن برای مردم – بر عهده‌ی خود نمی‌داند، بلکه با طرح پیشنهاد فروش مسکن در بازار بورس، قصد دارد تیر خلاص را بر ایده‌ی مسکن اجتماعی شلیک کند.
فرایندهای بالا، مشخصاً در حوزه‌ی آموزش عالی نیز اجرا شده است. در دهه‌های اخیر، دولت‌ها هر چه بیش‌تر از حمایت‌های اقتصادیِ خود از دانشگاه‌ها کاسته‌اند. در برنامه‌ی پنجم توسعه – دست‌پُختِ دولت «مهرورزی»– وظیفه‌ی احداث و تأمین خوابگاه برای دانشجویان از دوش دولت برداشته شده است. وضعیت اسفباری که امروز در خوابگاه‌ها شاهد هستیم، نتیجه‌ی این سیاست‌هاست که امروز هم در قالب طرح‌هایی چون طبقه‌بندیِ کیفیِ خوابگاه، با شدت بیش‌تری ادامه دارد. همین مسئله درباره‌ی دیگر خدمات رفاهی – از جمله تغذیه و حمل‌ونقل – نیز صدق می‌کند. ساخت فودکورت‌ها و رستوران‌های خصوصی در برخی دانشگاه‌ها، پیوندی مستقیم با کاهش کیفیت تغذیه‌ی عمومیِ دانشجویان دارد. از سوی دیگر، در کنار پولی‌سازی و گران‌سازیِ خدمات رفاهی، برخورداری از پُشتیبانی مالی نیز برای دانشجویان دشوار و دشوارتر شده است. در شش سال اخیر، در این زمینه سنگ تمام گذاشته‌اند: با دانشجویانی که از تسهیلات و وام استفاده کرده‌اند، همچون بدهکار بانکی برخورد می‌شود.

اجرای موفقیت‌آمیز این سیاست‌ها نیازمند اهرم‌های امنیتی و انضباطی نیرومند است. احضار و تهدید کنشگران صنفی از سوی نهادهای امنیتیِ خارج از دانشگاه و تشدید تبعیض‌های جنسیتی، چه در گزینش دانشگاه‌ها و چه در مقررات ناعادلانه‌ی خوابگاه‌های دختران، از جمله‌ی این اهرم‌های انضباطی است.
این سیاست‌ها مشخصاً یک هدف دارند: تبدیل دانشجویان به نیروی کار ارزان یا حتی رایگان. طرح «کارورزی دانش‌آموختگان دانشگاهی» نشان از همین هدف دارد. بر بستر این آموزش عالیِ خصوصی‌شده و گران است که دانشجویان ترجیح می‌دهند به جای تحصیل در دانشگاه و ماندن در محیط عمومیِ آن، جذب بازار کاری بی‌ثبات و ناامن شوند. با روندی که از برنامه‌های توسعه و برنامه‌های بودجه‌ی سالیانه – به ویژه برنامه بودجه 96 شاهد هستیم – دانشگاه‌ها بیش از پیش به بنگاه تأمین اُپراتور و نیروی کار ارزان برای صنایع، و فروش پژوهش‌های آکادمیک به ثروتمندان خواهد شد و هر آنچه پیش‌ازاین نام علم انتقادی را با خود یدک می کشید، از میان می‌رود.
*
شوراهای صنفی سراسر کشور، در تمام سال‌های تهاجم عِنان‌گُسیخته‌ی سرمایه و قدرت به دانشگاه‌ها، نماینده‌ی راستین دانشجویان ایران بوده و هستند. این شوراها، این‌بار به بهانه‌ی شانزدهم آذر 1396، در همبستگی با دیگر کنشگران اجتماعی -که کوشیده‌اند سدّی در راه این تهاجم باشند- مطالبات صنفی و اجتماعیِ دانشجویان را اعلام و بر این باور خود تأکید می‌کنند که راه تحقق خواسته‌ها، قدرت جمعیِ دانشجویان و اراده‌ی مستقل آنان است:
1) لغو بی‌چون‌وچرای طرح استثماریِ «کارورزی دانش‌آموختگان دانشگاهی»
2) افزایش ظرفیت‌های دوره‌ی روزانه، توقف گسترش ظرفیت‌های پولی و انحلال پردیس‌های بین‌الملل
3) توقف واگذاریِ فضاهای دانشگاهی به کسب‌وکارهای خصوصی، و بازگرداندن آن به تشکل‌ها و کانون‌های دانشجویی
4) پوشش کامل خدمات و یارانه‌ی دولتی در زمینه‌ی تغذیه، اسکان و حمل‌ونقل دانشجویان
5) الغای قانون سنوات و حذف قانون تخصیص بودجه دانشجویان بر اساس سنوات
6) حذف تهدیدها و برخوردهای امنیتی در پاسخ به اعتراضات و مطالبات دانشجویی
7) اعطای مجوز به ایجاد تشکل‌های دانشجوییِ دگراندیش و مستقل از جناح‌های قدرت
8) بازگشت کامل دانشجویان ستاره‌دار و محروم از تحصیل به دانشگاه‌ها
9) الغای تبعیض‌های جنسیتی و جغرافیایی در گزینش دانشجویان
10) تضمین حق تحصیل برابر برای همه‌ی قومیت‌ها و پیروان همه‌ی مذاهب و آیین‌ها
11) تصحیح آیین‌نامه‌های تشکل‌ها و مشخصاً شوراهای صنفی و حذف مواردی که در سال‌های اخیر به آیین‌نامه اضافه و مانع از تأسیس یا احیای بسیاری از شوراهای صنفی شده‌اند
12) اعطای مجوز برای تشکیل «اتحادیه‌ی شوراهای صنفی کشوری» در جهت افزایش توان مداخله‌گری شوراهای صنفی و هماهنگی بیش‌تر آن‌ها در طرح مسائل صنفیِ دانشجویان
آذر 1396
4⃣0⃣8⃣
🆔 @senfi_uni_iran

شوراهای صنفی دانشگاه های:
شهید مدنی
سیستان بلوچستان
صنعتی ارومیه
تهران
نوشیروانی بابل
سمنان
نیشابور
علم و صنعت
بناب
خوارزمی
فرهنگیان همدان
علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری تربیت دبیر رجایی تهران
صنعتی بیرجند
مالک اشتر واحد اصفهان
بین الملل قزوین
صنعتی اراک
صنعت نفت
ملایر
زنجان
صنعتی شیراز
رازی کرمانشاه
صنعتی کرمانشاه
تبریز
تربیت مدرس
شریف
قم
فردوسی مشهد
هنر تبریز
امیر کبیر
شیراز
صنعتی اصفهان
گنبد کاووس
دانشکده ادبیات و زبان های خارجه دانشکده علامه طباطبایی
و همچنین فعالین صنفی دانشگاه های: علامه طباطبایی
بهشتی
صنعت نفت اهواز
تا کنون این بیانیه را امضا کرده اند.

این لیست به روز رسانی خواهد شد.

🆔 @senfi_uni_iran

✅ جلسه پرسش و پاسخ با رييس دانشگاه

از طريق آي دي روابط عمومي مي توانيد نقطه نظرات خود را به اطلاع ما برسانيد.

@shorasenfi_polytechnic

#فوري

به اطلاع دانشجويان خوابگاه ميرساند، درهاي دانشگاه به روي كساني كه قصد سپري كردن شب در صحن دانشگاه را دارند، باز است.

لطفا اخبار زلزله را فقط از خبرگزاري هاي رسمي پيگيري كنيد.

🔴بیانیه‌ی شوراهای صنفی سراسر کشور

🔹در محکومیت 《سناریوسازی‌های اخیر علیه شوراهای صنفی》و
《 بازداشت گسترده دانشجویان و فعالان صنفی》
🔸در هفته‌ای که گذشت، دانشجویان و فعالان صنفی – در کنار دیگر مردم – روزهای سختی را از سر گذراندند. با آغاز اعتراضات فراگیر معیشت محور، دولت و تمامی نهادهای مسئول در دانشگاه و بیرون از دانشگاه که گویا برخاستن صدایی مستقل از دانشجویان در این سال‌ها به مذاقشان خوش نیامده است، کوشیدند فرصت را مغتنم شمارند و با توجه اعتراضات اخیر، فعالان صنفی و مستقل در سرتاسر کشور را نیز تحت فشار قرار دهند. بازداشت‌های فلّه‌ای و غیرقانونی تنها نشان می‌داد كه نهادهای مسئول تا چه اندازه از جریانی مستقل که صدای خواسته‌های دانشجویان و نماینده‌ی اقشار فرودست جامعه باشد، هراس دارند.
🔸مراجعه ای اجمالی به موضع گیری‌ها و فعالیت های دادخواهانه سال‌های اخیر شوراهای صنفی کشور، به روشنی این نکته را عیان میسازد که شورای صنفی در مسیر فعالیت‌های خود، همواره بر ماهیت «صنفی» فعالیت‌هایش تأکید داشته است. مسائل صنفی مشخصاً مسائلی هستند که دانشجویان در زیست روزمره‌ی خود در دانشگاه با آن‌ها روبه‌رو می‌شوند. مصادیق چنین مسائلی بر همه‌ی دانشجویان روشن است: کیفیت خوابگاه‌ها، تأمین وعده‌های غذایی مناسب، بهداشت محیط دانشگاه، دسترس‌پذیری فضاهای عمومی دانشگاه برای دانشجویان، سنوات تحصیلی و.... نکته‌ای که در همه‌ی این مصادیق واضح است، تأثیرپذیری آن‌ها از سیاست‌گذاری‌های کلان اقتصادی و اجتماعی است. کیفیت آموزشی و زیستی دانشگاه‌ها با میزان بودجه‌ی تخصیص‌یافته به دانشگاه‌ها و نوع نگاه به مسائل دانشگاه در برنامه‌های توسعه پیوند تنگاتنگی دارد.

♦️ شوراهای صنفی همواره به صراحت اعلام کرده‌اند که نه درگیر بازی جناح‌های سیاسی داخلی هستند و نه هیچ‌گونه ارتباطی با جریان‌ها و گروه‌های سیاسیِ خارج از کشور دارند و مدعیان نیز تاکنون چیزی جز لفاظی‌های بی‌معنا و بولتن‌سازی‌های دروغین ارائه نکرده‌اند. علاوه بر این‌ها، به واسطه‌ی درهم‌تنیدگی و پیچیدگی روابط اجتماعی و فراروی اثر سیاست‌گذاری‌های کلان از سطح دانشگاه، طبیعتاً مطالبات صنفی-معیشتی دانشجویان با مطالبات صنفی معلمان، پرستاران، کارگران و سایر اقشار زحمتکش و فرودست جامعه پیوند می‌خورد و این بخشی بدیهی از کنش نقادانه و فعالانه نمایندگانی است که مطالبات بدنه دانشجویی خود را به صورت علمی در سطوح کلان اقتصادی ـ سیاسی بررسی و تشریح می‌کنند. واگذاری بنگاه‌های اقتصادی، گران‌سازی و خصوصي‌سازي خدمات عمومي، تضعيف قدرت چانه‌زني نيروي كار و تشدید سازوکارهای کنترلی بر مبنای انواع و اقسام تبعیض‌های اجتماعی و نظارت‌های امنیتی از جمله سياست‌هاي كلان حاكم بر كشور است كه حيات دانشجويان و آينده آنان را همچون ديگر نيروهاي مزدبگير نشانه گرفته است.

⚖پس از بازداشت جمعی از دانشجویان در هفته‌ی گذشته، فعالان صنفی پیگیری حقوقی لازم را برای مطالبه‌ آزادی دانشجویان در بند، آغاز کردند. دیدار فعالان دانشگاه‌های تهران و علامه طباطبایی با رؤسای دانشگاه‌هایشان اولین گام برای این هدف بود. اما نیروهای حراستی و امنیتی نشان دادند که ادعای گفت و گو پذیری و نقدشنوی ایشان، ادعایی پوچ و دروغین است: هم دانشجویان دانشگاه تهران و هم دانشجویان علامه طباطبایی، به محض خروج از جلسه، بازداشت شدند! پس از بازداشت این عده، موجی از دستگیری‌های غیرقانونی، احضارها و تهدیدها آغاز شد. دبیر و نایب دبیر شورای صنفی مرکزی دانشگاه تهران – یکی در منزل خود و دیگری هنگام صرف نهار! – بازداشت شدند. ده‌ها فعال صنفی کنونی و سابق نیز نه در خیابان که در خانه‌هایشان دستگیر شدند. دلیل ارائه شده برای این بازداشت‌های غیرقانونی خود بخش مهمی از فاجعه‌ای است که هر روز در حال رخ دادن است: پیشگیری فراقانونی از اتهاماتی که هرگز نمی توانند اثباتشان کنند. از شهرستان‌ها نیز، مشخصاً احضار و تهدید فعالان صنفی به وفور گزارش شده است. در حالی که فعالان صنفی از راه‌های متعارف و رایزنی سعی در آزادی دانشجویان داشتند، با مشت آهنین و گسترده تر شدن بازداشت‌ها، پاسخ گرفتند.
از طرفی دیگر تشکل‌های قدرت ساخته در دانشگاه‌ها که همواره دست در دست جناح‌های قدرت، بخشی از پروژه تعرض به فعالیت مستقل و حق طلبانه فعالان و شوراهای صنفی را به پیش بردند؛ امروز نیز، در وانفسای برخوردهای ستمگرانه نهادهای امنیتی با دانشجویان، دست از انتشار مصاحبه‌ها و سناریوهای فریب‌کارانه و فرصت‌طلبانه خود برنداشتند. معنی این موضع‌گیری‌ها برای ما واضح و مبرهن است: خاموش کردن هر صدای دادخواهانه و هر انتقاد بنیادین و حقیقی از جانب بازوی کنشگر دانشجویان مستقل.
ادامه 👇👇👇

🆔 @senfi_uni_iran

👆👆👆
🔴ما، اعضای شوراهای صنفی سراسر کشور، ضمن محکوم‌کردن این رفتارهای غیرقانونی و توجیه ناپذیر با تمام توان خود، آزادی بی‌قیدوشرط یکایک دانشجویان و فعالان صنفی را مطالبه می‌کنیم. این بدین معناست که قرار کفالت و قید وثیقه نیز که در واقع حاکی از تشکیل پرونده‌‌هایی مبنی بر اتهامات واهی برای دانشجویان در بند است، برای ما پذیرفتنی نیست. هرچند روند غیرقانونی بازداشت‌های اخیر ما را از حسن نیت و همراهی وزارت علوم و مسئولان دانشگاه ها ناامید کرده است، ناگزیریم خطاب به آنان اعلام کنیم:
🔻《اگر از تلاش برای آزادی تمام و کمال دانشجویان ناتوانید، تامین موجبات و قید و شرط (وثیقه، کفالت و غیره) آزادی آنها مستقیما برعهده شماست.》
همچنین سم‌پاشی بدون سند و مدرک تشکل‌های معلوم‌الحال ‌باید با واکنش مسئولانه نهادهای مربوطه متوقف و پیگیری شود.

🔸شوراهای صنفی دانشجویان سراسر کشور، قاطعانه دربرابر هرگونه تعرض و دست درازی به نقش و کنش اثرگذار ساحت شورا به نفع فرودستان و محذوفین اجتماعی خواهد ایستاد و تمام قد از حقانیت جایگاه مستقل صنفی خود دفاع خواهد کرد. ما اعلام مي‌كنيم، دربرابر هجوم جناح‌ها و تشكل‌هاي وابسته به نهاد شوراي صنفي ايستادگي مي‌كنيم و فعاليت‌هاي صنفي خود را كه برخاسته از تجربه زيسته، وضعيت معيشتي و سياست‌هاي اقتصادي كلان حاكم بر كشور است، با جديتي بيش از پيش پيگيري خواهيم كرد.

4⃣4⃣8⃣
🆔 @senfi_uni_iran

✳️دانشگاه های امضا کننده بیانیه شوراهای صنفی کشور:

1_شورای صنفی دانشگاه تربیت مدرس
2_شورای صنفی دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل
3_شورای صنفی دانشگاه مراغه
4_شورای صنفی دانشگاه شهید مدنی تبریز
5_شورای صنفی دانشگاه رازی
6_شورای صنفی دانشگاه تبریز
7_شورای صنفی دانشگاه حکیم سبزواری
8_شورای صنفی دانشگاه صنعتی شریف
9_شورای صنفی دانشگاه علم و صنعت
10_شورای صنفی دانشگاه نیشابور
11_شورای صنفی مجتمع آموزش عالی فنی و مهندسی اسفراین
12_شورای صنفی دانشکده فنی دانشگاه تهران
13_شورای صنفی دانشگاه مازندران
14_فعالین صنفی دانشگاه علامه
15_شورای صنفی دانشکده ادبیات دانشگاه علامه
16_شورای صنفی دانشگاه منابع طبیعی گرگان
17_شورای صنفی پردیس هنرهای زیبا دانشگاه تهران
18_شورای صنفی دانشگاه صنعتی همدان
19_شورای صنفی دانشگاه صنعت نفت
20_شورای صنفی دانشگاه فرهنگیان
21_شورای صنفی دانشگاه صنعتی کرمانشاه
22_شورای صنفی دانشگاه سیستان و بلوچستان
23_شورای صنفی دانشگاه بیرجند
24_شورای صنفی دانشگاه زنجان
25_فعالین صنفی دانشگاه صنعتی اصفهان
26_شورای صنفی دانشگاه بناب
27_شورای صنفی دانشگاه تحصیلات تکمیلی و فناوری پیشرفته کرمان
28_شورای صنفی دانشگاه کاشان
29_شورای صنفی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران
30_شورای صنفی دانشگاه بین المللی امام خمینی قزوین
31_شورای صنفی دانشگاه بجنورد
32_شورای صنفی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران
33_شورای صنفی خوابگاه های سطح شهر و کوی دانشگاه تهران
34_شورای صنفی خوابگاه چمران دانشگاه تهران
35_شورای صنفی دانشگاه امیر کبیر
36_شورای صنفی دانشگاه گرمسار


✅این لیست بروز رسانی خواهد شد.

🆔 @senfi_uni_iran

دو‌ ماه پس از جلسه با ریاست دانشگاه، ما در چه جایگاهی ایستاده ایم؟

از جلسه ویژه تمامی کانون ها و تشکل ها با دکتر معتمدی، ریاست دانشگاه دو ماه گذشته و اکنون باید به این موضوع توجه کرد که این جلسه چه تاثیری در پیشبرد مشکلات داشته و چه پیشرفتی در تمامی زمینه هایی که با ایشان از جایگاه شورای صنفی کل مطرح کردیم، حاصل شده؟

شورای صنفی خوابگاه ها
امروز و پس از جلسات مکرر و تاکید شورای صنفی کل به مسئولین دانشگاه مبنی بر لزوم تشکیل شورای صنفی خوابگاه ها که اولین و‌مهم ترین خواسته ی ما و ادوار پیش از ما بوده، همچنان هیچگونه اقدام عملی و تاثیر گذاری در این زمینه صورت نگرفته است.گویی این رشته سر دراز دارد. گویی مشکلات پرشمار خوابگاه ها نه قصد حل شدن دارند نه کسی به فکر آن هاست. بار ها به ضرورت تشکیل این شورا به مفصل پرداخته ایم. از اتاق های بی کیفیت و شلوغ گفته ایم. از مسئولین خوابگاه بله قربان گو که معلوم نیست طبق چه متر و معیاری انتخاب می شوند و عموما دارای طیف فکری مشخص هستند، گفته ایم. به مشکلات بی شمار خوابگاه دختران، به توهین های پی در پی به شخصیت آن ها، سرک‌ کشیدن در زندگی شخصیشان، احضاریه های بی مورد انضباطی به دلایل بی منطق و خنده دار که اکثرا با محرومیت های جدی روبرو است اشاره کرده ایم و همه و همه که تنها این عزیزان را هر روز نسبت به شرایط محیط زندگیشان نا امید تر می کند. البته این مشکلات به دانشگاه وحتی سطح کشور هم عمومیت پیدا کرده و رفتار های سلیقه ای و سختگیرانه و متعصبانه بدون هیچ گونه استدلال منطقی و صرف تفسیر های فرا قانونی و ظالمانه علیه آن ها به هیچ وجه دور از انتظار نیست. به عدم شفاف سازی های مالی در زمینه ساخت و توسعه خوابگاه ها بار ها اعتراض کرده ایم و موارد و مشکلات متعدد دیگر که از سال های پیش در میان دانشجویان خوابگاهی موجود بوده است و احتمال قطع به یقین به قوت خودشان باقی خواهند ماند. به راستی چگونه می توان همه این مشکلات را مدیریت کرده و به گوش مسئولان رساند؟ مگر در رسیدگی بقیه امور صنفی دانشجویان، شورا وارد عمل نمی شود؟ آیا وظیفه شورای صنفی چیزی جز این است؟پس چرا به متن صریح قانون و اساسنامه شورا های صنفی عمل نمی کنیم؟ چند سال باید بگذرد؟ چند شورا باید بیاید و برود و اعتراض کند که “آقایان پس شورای صنفی خوابگاه ها چه شد؟” قول هایی که در ابتدا می دادید چرا به حقیقت نمی پیوندند؟ در جلسات پیش به ما قول داده بودند که پیگیری می کنند.همان قول های همیشگی. بحث انتخاب میان کمیته ویژه خوابگاه ها از بین اعضای شورا و تشکیل شورای صنفی هم بود که مسئولین نظرشان بیشتر روی گزینه اول بود. اما نکته جالب اینجاست که حتی به این قول هم عمل نشد. نه خبری شد و نه پیگیریی خاصی انجام شد. همچنان مشکلات باقی است و ما به عنوان نهاد مسئول در این زمینه، دسترسی یک‌پارچه و متمرکز و شفاف به رویداد های پیرامون این موضوع نداشته و موجب خلل در انجام وظایف این نهاد گشته و حقوق دانشجویان همچنان پایمال خواهد شد واصلا نمی دانیم در خوابگاه ها دقیقا چه می گذرد؟ به راستی برای اعتراض، دانشجویان خوابگاه به چه شخص یا اشخاصی مراجعه کنند؟ آیا این مراجعات حضوری می تواند همه ی مشکلات آن ها را پوشش دهد؟ آیا اصلا این مشکلات به گوش ما یامسئولین ذی ربط می رسد یا همانند رسم موجود در این کشور، مشمول”گذر زمان ها” و “انشا الله بر طرف می شود ها” می شود؟
ما همچنان اصرار و پا فشاری بر لزوم تشکیل شورای خوابگاه ها داشته و حتی مسئولیت کامل برگزاری انتخابات آن را بر عهده می گیریم. از مسئولین هم انتظار حمایت که هیچ تنها انتظار پاسخگویی داریم تا حداقل تکلیفمان مشخص شود که اگر قرار است یا بهتر بگوییم به نفع بعضی هاست که این شورا بر خلاف قانون موجودیت پیدا نکند، به دنبال راه های دیگری برای رسیدگی و‌پیگیری مشکلات دانشجویان خوابگاهی باشیم و بیشتر از این وقت ارزشمند آقایان را برای اعتراض نگیریم.
به قلم شروین شفیعی
🆔@Shorasenfi_Polytechnic

غرفه های بازارچه خیریه پذیرای تمامی دانشجویان عزیزی است که قصد یاری رساندن به هموطنان #زلزله‌ زده کرمانشاه را دارند. وعده ما، شنبه ۹ صبح تا دوشنبه.

اطلاعیه مهم به دانشجویان خوابگاهی
به اطلاع دانشجویان محترم خوابگاهی می‌رساند طبق قوانین و اطلاع مدیریت دانشجویی تمامی واحد های خوابگاهی تا پایان شنبه مورخ ۲۶ اسفند ۹۶ دایر بوده و لذا دانشجویانی که مایل به حضور در خوابگاه تا تاریخ ۲۸ اسفند هستند، سریعا به اداره امور خوابگاه ها مراجعه کرده تا برای این عزیزان محل اسکان موقت تعریف گردد.
@Shorasenfi_Polytechnic

اطلاعیه تکمیلی
دانشجویانی که به دلیل حضور در کلاس های شنبه ۲۶ تا دوشنبه ۲۸ اسفند مجبور به استفاده از خوابگاه ها می‌باشند اسامی خود را به آموزش دانشکده مربوطه اعلام کرده و سپس برای مشخص شدن محل اسکان به اداره امور خوابگاه ها مراجعه کنند.
@Shorasenfi_Polytechnic

قابل توجه متقاضیان استفاده از سالن های مطالعاتی
دانشجویان محترمی که در ایام عید قصد استفاده از سالن های مطالعاتی دانشگاه و دانشکده خود را دارند اسامی‌شان را به آیدی @blast_outfit داده تا هماهنگی های لازم جهت ورود آن ها به دانشگاه انجام گردد.
@Shorasenfi_Polytechnic

#گزارش_شورای_صنفی

🔸وضعیت کتابخانه مرکزی قراراست در ایام عید چگونه پیش برود؟
همانطور که همه می دانیم، با توجه به اطلاعیه ای که اخیرا منتشر شد، مطلعیم بر خلاف روند سال های گذشته، امسال دانشجویان جواز ورود به دانشگاه و استفاده از سالن های مطالعه کتابخانه مرکزی را ندارند.
♦️اما در پس این پرده و قانونی که مبنی بر تعطیلی کتابخانه مرکزی در این ایام اعلام شد،چیزی جز اجاره دادن این مکان به اردوهای مطالعاتی کنکوری های دبیرستانی نبوده است؛ دانشگاه دیگر از زمین چمن و سالن های ورزشی و آمفی تاتر ها هم گذشته و کتابخانه را که بیت المال محسوب میشود و حق تمامی دانشجویان است را به روی آن ها بسته و به دانش آموزان اجاره داده است. دلیلش از این امر نیز آن است که تعداد معدودی از دانشجویان در این ایام از سالن های مطالعه استفاده می کنند.
فراخوانی که در کانال شورای صنفی گذاشته شد برای برآورد دانشجویان متقاضی استفاده کننده از سالن های مطالعاتی در ایام عید بود، که بر خلاف گفته دانشگاه که این رقم به زحمت به 30-40 نفر می رسد،تا الان بالغ بر 140 نفر متقاضی داشته است!

🔹صبح امروز شنبه 25 اسفند ماه لیست این دانشجویان تحویل دکتر ذکایی رییس کتابخانه مرکزی صبوری شد و ایشان ابتدا حرف از سالن مطالعه ابوریحان زدند که پیگیری هایی نیز انجام شده بود که آن مکان را به مطالعه دانشجویان اختصاص دهند، اما بعد از بررسی فهمیدیم که نه تنها ابوریحان و صبوری، بلکه چند سالن مطالعه ی دیگر را همانند کتابخانه مرکزی اجاره داده اند و بعد از چندین بار پاسکاری اعضای شورای صنفی نزذ دکتر ذکایی و دکتر حسینی معاونت پژوهشی دانشگاه و اظهار ناتوانی هر دو شخص برای برطرف کردن این مشکل، حتی سنگ هم جلوی پایمان انداختند که لیست دانشجویان باید توسط رئیس هر دانشکده و اساتید مشاور تأیید گردد و ادعا کردند که سالهای پیش نیز روال همینگونه بوده است، در حالی که دکتر حسینی مدت زمان زیادی نیست که به سمت معاون پژوهشی منصوب شده اند و بعید است از روال سالهای پیش اطلاع داشته باشند و همچنین همه میدانیم که سال های گذشته چنین مساله ای مطرح نبوده و طبق ادعای خود دکتر ذکایی، امسال اولین سال است که چنین تصمیمی برای اجاره سالن مطالعه گرفته اند.
در ادامه، تنها پاسخ این دو شخص در طی این جلسات از سوی دکتر ذکایی به شرح زیر روی داد:
🔘《هماهنگی با اداره ی انجمن های علمی برای جای دادن دانشجویان میان دانش آموزان》
و از سوی دکتر حسینی:
🔘《گذاشتن میز و صندلی اضافی در لابی صبوری و اختصاص آن مکان به دانشجویان》.
🔹در نهایت با پیشنهاد اعضای شورای صنفی مبنی بر اختصاص دادن دو دانشکده فیزیک و صنایع که بیرون دانشگاه هستند و آنچنان مشکل جواز حراست را هم ندارند، با این پاسخ از طرف دکتر حسینی مواجه شدیم که با مسئولین دو دانشکده فیزیک و صنایع صحبت می کنند که انشاا... سالن مطالعه های این دو دانشکده برای دانشجویان باز شود ( در صورتی که آن ها را نیز اجاره نداده باشند!) و همچنین در طبقات آن ها نیز میز و صندلی گذاشته شود تا با کمبود ظرفیت سالن های مطالعه روبرو نشویم، که قول اعلام نتیجه را برای فردا صبح به ما داده اند.

📝به قلم سرود ذاکرالحسینی

با توجه به اطلاعیه های اخیر و پیگیری های شورای صنفی از طریق دکتر حسینی و دکتر ذکایی، ایشان هماهنگی های لازم جهت استفاده دانشجویان متقاضی از سالن مطالعه دانشکده فیزیک و مهندسی انرژی را به عمل آورده اند؛ و دانشجویانی که متقاضی بودند میتوانند از تاریخ 5 فروردین تا 9 فروردین از ساعت 8 صبح الی 8 شب از سالن مطالعه ی این دانشکده استفاده کنند.

@shorasenfi_polytechnic

به اطلاع دانشجویان می‌رساند زمان برگزاری انتخابات شورای صنفی مطابق جدول است. نحوه ثبت نام و اطلاعات تکمیلی متعاقبا اعلام خواهد شد.

متقاضیان جهت ثبت نام به در گاه اینترنتی امور فرهنگی به نشانی زیر مراجعه نمایند.

Farhangi.aut.ac.ir