‏آدم نمیدونه چقدر به یک مکان وابسته است تا زمانی‌که از خونه‌اش خداحافظی میکنه...

تا حالا آینده رو اینقدر مبهم ندیده بودم.

از خزر تا خلیج فارس...
#𝐒𝐓𝐎𝐑𝐘🖤
𖦼siaho sefide

اکثرا متوجه نمیشن چقدر این فرار کردن سخته. اره درسته جونمو نجات دادم و بابتش خوشحالم، اما روحمو چی؟ وسایلم چی؟ مگه فقط به ارزش مادیش میپردازم؟ همه‌ی زندگیمو گذاشتم و اومدم. واقعا نمیتونم. جدی نمیتونم. احساس میکنم هویتمو از دست دادم. کاش چشمامو باز کنم ببینم کابوس بوده.

‏هیچکس نگران خودش نیست، همه نگران هم دیگه‌ایم.

من به پایان ظرفیت روانیم نزدیکم.

به خودم اومدم ديدم چقدر زندگي نكردم، چقدر دليل دارم برا زندگى كردن چقدر غصه خوردم برا چيزايي كه مهم نبوده چقدر اذيت كردم روحم رو برا وقتايي كه اصلا واجب نبوده چقدر عزيز دارم كه بايد نگرانشون باشم و چقدر زندگيمو دوست دارم.

یادتونه قبلنا هی میگفتم تو مرز فروپاشی‌ام؟ اشتباه میکردم. اونجا خیلی با مرز فاصله داشت. مرز اینجاست که الان وایسادم.

خراب آن کس که آبادت نخواهد...
#𝐒𝐓𝐎𝐑𝐘🖤
𖦼siaho sefide

نسل ما،
هر بار كه خواست كلمه‌ى "آينده" را بنويسد،
حادثه‌اى،
جمله را نا تمام گذاشت…

زندگی یک وطن بهم بدهکاره که توش فقط به زندگی فکر کنم نه تحریم، نه تورم، نه جنگ، نه بیماری، نه تنش نه استرس...

میترسم برگردم به جاهایی که قبلا بودم، ببینم آدمایی که میشناختم دیگه نیستن.

:)

بعد از ۴ روز بالاخره تونستم بیام:))))

دلم براتون تنگ شده بود

امیدوارم که حال همتون خوب باشه🥲🖤

فشاری روانی که قطعی اینترنت بهم وارد کرد از فشار جنگ بیشتر بود.

دغدغه‌های هفته پیشم انگار مال زندگیای قبلیمه.

دچار آوارگی مجازی شدیم.
نوع جدیدی از جنگ‌زدگی.