جنگی‌ست تمام‌نشدنی،
بین منِ غمگین و منی که تلاش می‌کند
غمگین نباشد.

یه مرگی هم وجود داره، به این
صورت که تو به خاطر وجودِ شخصی
که حتی باهاش تو رابطه نیستی،
با کسی وارد رابطه نمی‌شی.
آره دیگه همین.

و او باز هم در خلوت خود گریست چون
می‌دانست زخم‌هایش خوب نخواهد شد.

یه روزی دنبالت میگردن که یا خودت نیستی
یا حست.

مشکل اینجاست که:
همیشه فکر می‌کنید گزینه بهتری
هم هست، برای همین هیچ‌وقت قدر
هیچکس و هیچی رو نمیدونید.

دلتنگ چیزاییم که دیگه هیچوقت نمیخوام
داشته باشمشون.

اگه یکی رو واقعا دوست دارید
و این دوست داشتنتون دو طرفس‌
سعی کنید برای هم تلاش کنید حتی
اگه از هم‌ راهتون دوره بازم نکشید
کنار‌ صبر کنید چون همین صبر
کردنس‌ که قشنگ میکنه آخرش رو
بعدا می‌فهمید چه کار خوبی کردین
از اینکه پس نکشیدین و ادامه دادید.

عشق و ابراز علاقه رو نمیدونم اما
مطمئنم «احترام» آدم‌ها رو تا ابد
کنار هم نگه میداره...

تمام حرف‌های جهان درگلویم جمع شده‌اند،
اما من حتی حوصله حرف زدن را هم ندارم.

نه
عزیزم
درست
نشد،
فقط
انقد
تکرار
شد
که
دیگه
عادت
کردم!