تاریکی مطلقی که مال خودم باشه رو ترجیح
میدم به اون نوری که به بقیه هم می‌تابه.

دیگر
چیزی
مرا
آزار
نمی‌دهد،
من
خودِ
دردم!

عمیق‌ترین بلوغ انسان زمانی آغاز
می‌شود که بفهمد نه نجات کسی
بر دوش اوست و نه نجات خودش
در دستان دیگری.

‏زندگی ایده آل:
شغلی که سرت باهاش گرم باشه +
کسی که دوستت داشته باشه + یکی
دوتا دوست واقعی+ باشگاه و هدف
هایی که یکی یکی داری تیک میزنی.

ولی همیشه از دست نمیدی که
بهترشو به دست بیاری گاهی از
دست میدی چون لیاقتشو نداشتی.

‏کات کردن خیلی عجیبه، یکی بهت
کلی وعده داده، همه جا باهم رفتین،
یه عالمه خاطره دارین، برای آینده
برنامه چیدید و هزاران کار دیگه با
هم کردین دیگه از فردا نیست و قرار
نیست دیگه تکست بده و زنگ بزنه...

همه‌ی ما یک روز، یک‌جا، با یک اتفاق
تمام وجودمان را از دست دادیم...

جذابیت اصلی تو شعور و شخصیته!

عادی شدن منو میترسونه!
عادی شدن ذوقی که برای کار داری،
عادی شدن قشنگی‌های کوچیک
اطراف، عادی شدن روابط،
عادی شدن حس ها،
عادی شدن زندگی...

خانه را مرتب کرده‌ام‌ حالا تنها چیزی که
اینجا به هم ریخته است، منم.

مشکل از خودت بوده.
همه جوره پای یه عده موندی،
همیشه با همه چیز ساختی،
بی چشم داشت خوبی کردی،
همه جوره بخشیدی،
همه جوره جنگیدی،
همه جوره برگشتی،
در صورتی که باید می‌رفتی
و پشتتم نگاه نمی‌کردی.