#فایل_صوتی سخنرانی دکتر محمد امین #قانعی_راد در پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی با عنوان " #خودکشی های شهری و امید اجتماعی "
@sigmund1freud1

#ادامه
بنابراین هیچ یک از این ها نمی توانند بر من آسیب رسانند. زیرا کسی نمی تواند مرا در زشتی و تباهی شریک سازد. من هم نمی توانم بر برادرم غضب کنم یا از او متنفر باشم؛ زیرا ما آفریده شده ایم تا همچون پا ها، دست ها، چشم ها، و دو ردیف دندان های بالا و پایین با یکدیگر همکاری کنیم. ایجاد مانع مقابل یکدیگر خلاف قانون طبیعت است و مگر غضب و نفرت نوعی ایجاد مانع نیست؟
ادامه دارد...
#تاملات
#مارکوس_اورلیوس
#قسمت_چهاردهم
@sigmund1freud1

در درمان مراجعین، وقتی داستان ها بدون مقدمه در میان یک گفتگو مطرح می شوند، افراد با اشتیاق و کنجکاوی بیشتری به آن گوش می کنند.
" مطلبی برای درمانگران "
کتاب #فنون_پیشرفته_مشاوره_و_رواندرمانی
نویسنده: #کریستیان_کنت
مترجم: #مجتبی_دلیر
@sigmund1freud1

"سپاسگذار معلمی هستم که اندیشیدن را به من اموخت نه اندیشه ها را"

از طرف تیم گرداننده ی کانال و صفحه ی زیگموند فروید روز معلم را به تمام معلمین عزیز تبریک عرض می کنیم. 🌹
@sigmund1freud1
Instagram.com/sigmund1freud1

@sigmund1freud1
اگر شخصی در اتاقی با دیوار سیمانی بایستد و یک توپ پلاستیکی را به سمت دیوار پرتاب کند، توپ به سوی او باز خواهد گشت. در واقع، هرچه توپ محکمتر پرتاب شود سریعتر باز می گردد. از طرفی، اگر فردی توپی را در اتاقی به سوی بالش های نرم روی یک تخت پرتاب کند، بالش ها انرژی آن را جذب خواهند کرد، و توپ بر روی تخت باقی خواهد ماند. برای پرتاب مجدد توپ، این فرد باید به سوی آن طرف اتاق رفته، توپ را بردارد، به جایی که بوده برگشته، و دوباره آن را پرتاب کند. سرانجام، این فرد به واسطه حرکت کردن در طول اتاق برای رسیدن به توپ انرژی خود را از دست خواهد داد و قادر نخواهد بود تا توپ را به همان اندازه محکم پرت کند. با گذشت زمان، این فرد تمام انرژی خود را برای پرتاب کردن توپ از دست خواهد داد و احتمالا این کار را رها خواهد نمود. اگر شما بتوانید یاد بگیرید که وقتی دیگران شروع به بحث کردن با شما می کنند تخت باشید، سرانجام، آنها انرژی خود را از دست داده و تلاش برای درگیر کردن شما در موضوع را متوقف می کنند و یاد می گیرند که نمی توانند شما را مجبور به آن کار کنند. وقتی احساسات دیگران را تایید می کنیم به جای اینکه محتوا یا معنای اصلی گفتارشان را انعکاس دهیم، تبدیل به تختی استعاره ای می شویم.
کتاب #فنون_پیشرفته_مشاوره_و_رواندرمانی
نویسنده: #کریستیان_کنت
مترجم: #مجتبی_دلیر
@sigmund1freud1

🗣 وقتی کسی داره با تمام وجود نصیحتت می‌کنه، مخاطبش در اون لحظه تو نیستی
خودش در گذشتشه
@sigmund1freud1
Instagram.com/sigmund1freud1

🌟تفسیر ما از رویاها، مسیر شکوهمندانه به شناخت فعالیت های ناخوداگاه ذهن است. 🌟
#زیگموند_فروید
ششم مِی سالروز تولد پدر علم روانکاوی به همه ی دوستداران و پیروان تفکراتش مبارک 🌹
@sigmund1freud1
Instagram.com/sigmund1freud1

#ادامه
۲. من ترکیبی هستم از کمی جسم، کمی‌ روح و عقلی حاکم بر کل (کتاب ها را فراموش کن؛ دیگر بر آن ها میلی نداشته باش؛ آن ها بخشی از امکانات و توانایی هایت نیستند.) همچون کسی که در حال احتضار باشد، جسمت را هیچ انگار، جسمی شامل خون لزج، استخوان ها ، شبکه عروق و اعصاب و شرایین.
ادامه دارد...
#تاملات
#مارکوس_اورلیوس
#قسمت_پانزدهم
@sigmund1freud1

#ادامه
همچنین روح را؛ روح چیست؟ کمی باد و نه بادی یکسان، بلکه بادی که با هر دم و بازدم تجدید می شود. ولی بر عقل تمرکز کن، عقلی که باید ارباب و فرمانروا باشد. اکنون که موهایت سفید شده، مگذار عقل همچنان برده باشد و سائقه خودخواهانه او را همچون عروسک خیمه شب بازی به این سو و آن سو کشانند، دیگر از تقدیر و سرنوشت ناراحت مشو، نه از امروز شکایت کن و نه در عزای فردا باش.
ادامه دارد...
#تاملات
#مارکوس_اورلیوس
#قسمت_شانزدهم
@sigmund1freud1

با سلام. از امروز با مطلب ضمیر ناخودآگاه از زیگموند فروید در خدمت شما هستیم.
لطفا نظراتتون در خصوص مطالب کانال رو از طریق اکانت ادمین کانال به ما اطلاع بدین 🌹
@zigmund1freud12
--------------------------
از روانکاوی آموخته ایم که ماهیت فرایند سرکوب در پایان دادن و محو کردن ایده یا فکری، که امری غریزی را نشان میدهد نهفته نیست، بلکه ماهیت این فرایند جلوگیری از آگاهانه شدن آن ایده است. وقتی چنین امری رخ میدهد، میگوییم که آن ایده در وضعیت «ناخودآگاه» است، و قادر هستیم دلیل و بیّنه کارآمدی فراهم آوریم تا نشان دهیم حتی وقتی این فکر ناخودآگاه است، حتی وقتی شامل ایده ای است که در نهایت به آگاهی وارد خواهد شد، میتواند تأثیراتی ایجاد کند. هر چیزی که سرکوب میشود حتماً در ضمیر ناخودآگاه باقی می ماند، لیکن باید دقیقاً از همین اول خاطرنشان کرد که امور سرکوب شده همه ضمیر ناخودآگاه را تشکیل نمی دهند. ضمیر ناخودآگاه حیطه ای گسترده تر دارد و امور سرکوب شده بخشی از ناخودآگاه اند.
@sigmund1freud1
ما چگونه به شناختی از ناخودآگاه میرسیم؟ البته ناخودآگاه را فقط به منزله امری آگاهانه است که درک میکنیم، وقتی که دستخوش تغییر شکل یا ترجمه به امری آگاهانه قرار گرفته باشد. آثار روانکاوی هر روزه به ما نشان میدهند که ترجمه این نوع از امور [یعنی ناخودآگاه] ممکن است. برای آنکه چنین ترجمه ای رخ دهد، فرد تحت روانکاوی باید بر موانع و انواع مقاومت های خاص غلبه کند، همان مقاومت هایی که پیشتر، با پس راندنِ ایدهای از ضمیر ناخودآگاه، مصالحی فراهم کرده بودند تا سرکوبش کنند.
#ضمیر_ناخوداگاه
نویسنده: #زیگموند_فروید
مترجم: #شهریار_وقفی_پور
#قسمت_اول
@sigmund1freud1

#ادامه
۳. هر امری از امور الهی آکنده از مشیت الهی است. حتی تصادف هم از طرح کلی طبیعت جدا نیست؛ یعنی، در نقشینه ظریف فرمان های مشیت الهی برای خود جایی دارد. همه چیز از مشیت الهی سرچشمه می گیرد؛ گذشته از آن نمی توان ضرورت، و سعادت عالم آفرینش را نادیده گرفت.
ادامه دارد...
#تاملات
#مارکوس_اورلیوس
#قسمت_هفدهم
@sigmund1freud1

۱- توجیه مفهوم ضمیرناخودآگاه
محافل بسیاری این موضوع را مورد بحث و گفت و گو قرار داده اند که آیا ما حق داریم فرض کنیم امری روانی وجود دارد که ناخودآگاه است و این فرض را براي مقاصد کار علمی به کار بریم؟ به این تردید میتوان چنین جواب داد که فرض ما در مورد وجود ضمیرناخودآگاه فرضی ضروری و معقول است و ما شماری از براهین وجود آن را در دست داریم.
این وجود از آن رو ضروری است که داده های آگاهی، درون خودشان، دارای شمار بسیاری شکاف و فاصله اند. غالباً، هم در افراد سالم و هم در بیماران، کنش هایی روانی رخ میدهند که تنها وقتی قابل توضیح اند که وجود نوع دیگری از کنش ها را مسلّم فرض کنیم، کنش هایی که، مع الوصف، آگاهی هیچ توضیحی برایشان در اختیار ندارد. این کنشها فقط رویا در افراد سالم و همه آن چیزهایی نیست که در افراد بیمار، آنها را به عنوان علامت بیماری روانی یا نوعی وسواس تشریح میکنیم؛ بلکه شخصی ترین تجربه های روزمرّه مان ما را با ایده هایی رو در رو میکنند که نمیدانیم از کجا به ذهنمان رسیده اند و با نتایجی ذهنی ملازم اند که نمیدانیم چه طور به آنها رسیده ایم. حال اگر همچنان بر این ادعا پافشاری کنیم که هر کنش روحی که در ما رخ میدهد لزوماً باید توسط خود ما از خلال آگاهی تجربه شده باشد، آنگاه تمامی کنش های آگاهانه [ای که در بالا بدانها اشاره شد] بی ربط و ناملموس باقی خواهند ماند.
#ضمیر_ناخوداگاه
نویسنده: #زیگموند_فروید
مترجم: #شهریار_وقفی_پور
#قسمت_دوم
@sigmund1freud1
Instagram.com/sigmund1freud1

موضوعی که نامرتبط با مسائل این روزهای کشور هم نیست!
لطفا دیدگاه خودتون رو زیر اخرین پست صفحه اینستاگرام ما قرار بدین
نشانی صفحه اینستاگرام 👇🏻
Instagram.com/sigmund1freud1

#ادامه
تو خود بخشی از عالم آفرینش هستی؛ و برای هر بخش از طبیعت همان چیزی خوب است که طبیعت جهان برایش مقدر ساخته و در خدمت حفظ آن است. افزون بر این، آن چه که کل جهان را تداوم می بخشد تغییر است...
ادامه دارد...
#تاملات
#مارکوس_اورلیوس
#قسمت_هجدهم
@sigmund1freud1

به عبارت دیگر، اگر ما بین این کنشها، کنشهای ناخودآگاهانه ای را که استنتاج کرده ایم به طور فرضی اضافه کنیم آنگاه بین کنش ها پیوندی قابل فهم برقرار میشود. بهره و افزایشی که بدینسان در معنا به دست می آید مبنایی دقیقاً موجه برای فراتر رفتن از محدوده های تجربه مستقیم است. علاوه بر آن، وقتی معلوم میشود فرض وجود ضمیری ناخودآگاه قادرمان میسازد که روندي موفقیت آمیز را بنا کنیم که به واسطه آن میتوانیم تأثیري کارا بر خط سیر فرایند آگاهی اعمال کنیم، آنگاه خود این موفقیت اثباتی خدشه ناپذیر بر وجود آن چیزی است که از قبل فرضش کرده ایم. از همین رو، وجود ضمیر ناخودآگاه این گفته را به ادعایی غیرقابل قبول بدل میکند که ما باید موضعی اتخاذ کنیم تا چنین مقرر داریم که هر آنچه در ذهن می گذرد برای آگاهی نیز شناخته شده باشد. میشود پیشتر رفت و در دفاع از فرض وجود نوعی حالت روانی ناخودآگاه چنین استدلال کرد که خودآگاهیِ [بالفعل ما] در همه حال تنها شامل محتوای اندکی است؛ بنابراین قسمت اعظم آنچه معرفت آگاه مینامیم، باید در دورهه ای قابل توجه از زمان در حالت نهفتگی باشد؛ به عبارت بهتر، از نظر روانی، در ضمیر ناخودآگاه باشد. وقتی تمامی خاطرات نهفته مان را مورد ملاحظه قرار میدهیم متوجه میشویم که کاملاً درک ناپذیر است که چه طور میشود وجود ضمیر ناخودآگاه را انکار کرد. لیکن در اینجا با اعتراضی مواجهیم مبنی بر آنکه این یادهای نهفته را دیگر نمیتوان به منزله خاطراتی روانی توصیف کرد، بلکه باید گفت که آنها با پسمانده فرایندهای جسمانی متناظرند، فرایندهایی که امر روانی میتواند مجدداً از درون آنها برخیزد.
#ضمیر_ناخوداگاه
نویسنده: #زیگموند_فروید
مترجم: #شهریار_وقفی_پور
#قسمت_سوم
@sigmund1freud1
Instagram.com/sigmund1freud1

#ادامه
۴. به یاد آر که چندین سال تعلل کرده ای؛ و از آن همه فرصت های اضافی که خدایان به تو دادند استفاده ای نکردی. اکنون وقت آن است که به طبیعت جهانی که به آن تعلق داری پی ببری، و بفهمی که چه قدرتی بر آن حاکم است و از چه منشایی برخواسته ای؛ و دریابی که وقت محدودی داری. پس وقت را غنیمت شمار و بر آگاهیت بیفزا، وگرنه آن را برای همیشه از دست خواهی داد.
ادامه دارد...
#تاملات
#مارکوس_اورلیوس
#قسمت_نوزدهم
@sigmund1freud1

پاسخ واضح به چنین تردیدي آن است که خاطره نهفته، برعکس، بقایای پرسش ناپذیری از فرایندی روانی است. لیکن مهمتر است که به روشنی دریابیم که این اعتراض مبتنی است بر یکسان انگاشتن آنچه آگاهانه است و آنچه روانی است ــ هرچند این فرض صریحاً بیان نشده، بلکه به منزله یکی از اصول موضوعه فرض شده است. این یکسان انگاری یا مصادره به مطلوب است که به این پرسش از قبل پاسخ مثبت میدهد که آیا
هر آنچه روانی است ضرورتاً آگاهانه هم هست، یا اینکه این یکسان انگاری امری اعتباری و ناشی از نظام نامگذاری است. البته دومی، نظیر بقیه امور اعتباری، به روی ابطال گشوده نیست. پرسش این است که آیا این امر اعتباری شایسته آن هست که خود را به پذیرش آن محدود کنیم یا نه. شاید بشود چنین پاسخ داد که تساوی امر روانی و امر خودآگاه کاملاً بیمورد است. چنین فرضی استمرار روانی را از هم میگسلد و ما را با مشکلات لاینحل ناشی از برابريِ روانی ـ فیزیکی درگیر میکند؛ همچنین در برابر این انتقاد قرار دارد که بدون دلیلی واضح نقشی را که آگاهی بر عهده دارد بیش از حد برآورد میکند و به گونه ای شتاب زده ما را از حوزه تحقیق روانشناختی محروم میکند، بی آنکه قادر باشد این محرومیت را با نتایج حوزه های دیگر جبران کند.
#ضمیر_ناخوداگاه
نویسنده: #زیگموند_فروید
مترجم: #شهریار_وقفی_پور
#قسمت_چهارم
@sigmund1freud1
Instagram.com/sigmund1freud1

#ادامه
۵. همواره با اراده ای محکم، رومی صفت و مردانه، با متانتی درست و طبیعی، و با ر‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌افت، استقلال رای و عدالت به کاری که در پیش داری بیندیش. دیگر ملاحظات را از سر بیرون کن. تو بر این کار قادری، اگر هر کاری را به گونه ای انجام دهی که انگار آخرین کار زندگی ات است، عاری از پریشان فکری، فارغ از سلطه عواطف بر عقل، عاری از خودنمایی، رها از خودپرستی و بی گله و شکایت از دست تقدیر. ملاحظه کن که زندگی آرام و پرهیزگارانه چه ملزومات اندکی دارد: آدمی فقط باید همین چند اندرز را به کار بندد، خدایان چیزی بیش از این نمی خواهند.
ادامه دارد...
#تاملات
#مارکوس_اورلیوس
@sigmund1freud1

باری، واضح است که این پرسش با خطر تحلیل بردنِ خویش در مناقشه ای لفظی رو به رو است. به هر حال، فرقی ندارد حالات نهفته زندگیِ روحی را، که وجودش انکارناپذیر است،به مثابه حالات روانیِ آگاهی بشناسیم یا به مثابه حالات فیزیکی؛ به جای آن بهتر است توجهمان را بر آن چیزی متمرکز کنیم که با اطمینان از ماهیت این حالات مورد بحث میدانیم. تا آنجا که به مشخصه های روانیِ این حالات مربوط است، برای ما کاملاً دسترس ناپذیرند؛ هیچ مفهوم روانشناختی یا فرایند شیمیایی نمیتواند به ما تصوری از ماهیت آن حالات بدهد. از سوی دیگر، به یقین میدانیم که این حالات در نقاط بیشماری با فرایندهای روحیِ آگاه تماس دارند، و با اندکی کلنجار رفتن میتوان آنها را به فرایندهای روحی آگاه تبدیل کرد یا این فرایندها را جانشینشان کرد؛ و میشود تمامیِ مقولاتی را که برای توصیف کنش های روحیِ آگاه به کار میبریم بر آنها نیز اعمال کنیم، مقولاتی چون ایده ها، مقاصد، تصمیمات و نظایر آن. در واقع باید گفت شماری از این حالات نهفته دقیقاً در غیبت آگاهی وجود دارند و فقط از این جنبه است که با حالات آگاه متفاوت اند. از همین رو بهتر است که در پذیرش این حالات به منزله ابژه های تحقیق روانشناسی تردید نکنیم، و در عین حال به گونه ای با آنها رفتار نکنیم که گویا عمیق ترین پیوند را با کنش های روحی آگاه دارند.
#ضمیر_ناخوداگاه
نویسنده: #زیگموند_فروید
مترجم: #شهریار_وقفی_پور
#قسمت_پنجم
@sigmund1freud1
Instagram.com/sigmund1freud1