وقتی به شخصی گفت: کجا می روی؟ گفت: به حجاز .گفت آنجا چه کنی؟ گفت: خدای را طلب کنم.
گفت:خدای خراسان کجاست که به حجاز می‌باید شد؟ رسول‌الله فرمود:که طلب علم کنید اگر به چین باید شدن، نگفت طلب خدای کنید!




ابوالحسن خرقانی


https://www.tg-me.com/sokhan6

که جز نکویی اهل کَرَم نخواهد ماند.


🖋 سپیده موسوی



وقتی به این خانه آمدم یکی از همسایه‌ها گفت: حواست به فلانی باشد. آدم ناسازگار و‌ فضولیست. با اینکه خودم خیلی اهل معاشرت نیستم باز هم سعی کردم از تجربه‌های پیشین جمع استفاده کنم و مجموعاً حواسم باشد که آرامش محیطم را از دست ندهم.

پیرمردی هفتاد و چند ساله بود. زیاد به باغچه خانه سر می‌زد و به گلها و درختان آب می‌داد. خانه من هم که کنار باغچه بود پس ناخواسته زیاد می‌دیدمش. اما از شما چه پنهان نمی‌دیدمش! چند باری پیش می‌آمد که در حین آب دادن به باغچه از کنارش رد می‌شدم. سلام می‌دادم اما جواب نمی‌داد! نمی‌دانم نمی‌شنید یا دوست نداشت جواب بدهد. هر چه که بود هیچ سلامی هم بین ما رد و بدل نمی‌شد. تا اینکه یک‌بار موقع برگشت به خانه خودش پیشدستی کرد و سلام داد! من هم متعجب و هیجان‌زده جواب دادم. این سلام گفتن همان و ترک‌خوردن برداشت اولیه همان. بعد از آن باز هم دیدمش. با اینکه بیش از سلام گفتن هیچ حرفی بین ما رد و بدل نمی‌شد اما فضای همسایگی انگار صمیمانه‌تر شده بود. هر چه بود زیر سر جادوی «سلام» بود.

هفته پیش حوالی ساعت پنج و نیم آماده رفتن به باشگاه شدم. مسیر خانه تا آنجا حدود نیم ساعت راه بود و من هم مطابق معمول باید هر روز حداکثر ده هزار قدم برمی‌داشتم. در همین لحظه، پیرمرد به اتفاق پسرش از پارکینگ خانه خارج شد. چشمش که به من خورد صدا زد: خانم موسوی کجا میری؟بیا برسونیمت.
گفتم: دستتون درد نکنه خودم میرم. کار هر روزمه. قبول نکرد و قطار اصرارش را به صدا درآورد. آخرش هم گفت: این، حق‌همسایگیه. سوار بشین می‌رسونیت.
حرفش به دلم نشست. احساس کردم این بار تَرَک بزرگتری به دیوار همسایگی ما خورده شد. سوار شدم و آن دو مرا تا دم باشگاه رساندند. موقع پیاده شدن پیرمرد به سرعت بیرون آمد و در ماشین را برایم باز کرد! و این بار نه تنها تَرَک‌ها کنار رفتند بلکه مهرش هم به دلم نشست.

دیروز دیدم آگهی ترحیمش دم در خانه زده شده! او رفت اما مهر کاشت و رفت و من در دلم برای محبت آخرینش دانه‌ای کاشتم و با خود گفتم: «که جز نکویی اهل کَرَم نخواهد ماند.»



https://www.tg-me.com/sokhan6

نه رویِ رفتنم از خاکِ آستانهٔ دوست
نه احتمالِ نشستن، نه پایِ رفتارم

کجا روم؟ که دلم پای‌بندِ مهرِ کسی‌ست
سفر کنید رفیقان که من گرفتارم


سعدی

یکی از بهترین سرایندگان تغزل و تشبیب‌های قصاید فارسی فرخی سیستانی است. تبحر او در عاشقانه‌سرایی‌های آغازین برخی قصاید، آن چنان است که خواننده با خود می‌گوید کاش او یکسره در کار غزل گفتن می‌بود. اما چه سود که او متعلق است به دوران شادخواری و برخورداری شاعران شعر پارسی.

ممارست و اصرار فرخی در قصیده‌سرایی در تلطیف زبان قصیده موثر افتاد و خواندن اشعار او را نه صرفا به خاطر تحلیل مدایح، که به قصد برخورداری از لذت زبان شعر نیز می‌کشاند. نمونه زیبای این دست اشعار او، قصیده‌ی زیر است که ماجرای یک قهر و آشتی و دیداری عاشقانه را به زیبایی به تصویر می‌کشد:


آشتی کردم با دوست پس از جنگ دراز
هم بدان شرط که با من نکند دیگر ناز

زانچه کرده‌ست پشیمان شد و عذر همه خواست
عذر پذرِفتم و دل در کف او دادم باز

گر نبودم به مراد دل او دی و پریر
به مراد دل او باشم از امروز فراز

دوش ناگاه رسیدم به در حجره او
چون مرا دید بخندید و مرا برد نماز

گفتم ای جان جهان خدمت تو بوسه بسست
چه شوی رنجه به خم دادن بالای دراز

تو زمین بوسه مده خدمت بیگانه مکن
مر ترا نیست بدین خدمت بیگانه نیاز

شادمان گشت و دو رخ چون دو گل نو بفروخت
زیر لب گفت که احسنت و زه، ای بنده نواز



https://www.tg-me.com/sokhan6

مقایسه مدل عرفانی ابوسعید ابوالخیر و ابوالحسن خرقانی


دکتر سپیده موسوی


https://www.tg-me.com/sokhan6

گر تیغ برکشد که محبان همی‌زنم
اول کسی که لاف محبت زند منم


سعدی


https://www.tg-me.com/sokhan6

انسان، زن به دنیا نمی‌آید زن می‌شود.

سیمون دوبووار


https://www.tg-me.com/sokhan6

گر مرا بر شعـر گویان جهان رَشک آمـدی
مـن در شعـر دَری بر شاعــــران نگشادمی



روز شعر و ادب فارسی بر همگان فرخنده باد.



https://www.tg-me.com/sokhan6

گله گذاری‌های عاشقانه شیرین از خسرو همواره فراموشکار

کدامین ساعت از من یاد کردی‌؟
کدامین روزم از خود شاد کردی‌؟

کدامین جامه بر یادم دریدی‌؟
کدامین خواری از بهرم کشیدی‌؟

کدامین پیک را دادی پیامی‌؟
کدامین شب فرستادی سلامی‌؟

تو ساغر می‌زدی با دوستان شاد
قلم شاپور می‌زد، تیشه فرهاد!


نظامی


https://www.tg-me.com/sokhan6

شک ندارم که فارسی بوده
اینکه من سال‌هاست دربه‌درم


شعر زیبای احسان موسوی بدخشانی در ستایش زبان فارسی


https://www.tg-me.com/sokhan6

پاسداشت شعر و ادب فارسی زیر سایه قومیت‌گرایی!

🖋سپیده موسوی


هیچگاه مفهوم تعصب قومی برایم معقول و پذیرفتنی نبوده است. همواره سعی داشته‌ام این قبیل جانبداری‌ها را در راه عشق به وطن مصروف کنم. از این رو با دیدن چنین نقطه‌نظرهایی که متأسفانه در پان ترکیسم با آب و تابتر و‌ هدفمندانه‌تر جلو می‌رود همواره متعجب می‌شوم و در دلم می‌گویم: خب! می‌خواهند از ایران جدا شوند که چه؟ مقصدشان چیست؟ آذربایجان! همانجا که هویت ملی اش بی وجود ایران معنای چندانی ندارد یا به ترکیه که مجبور است برای حفظ رقابت ملی و ادبی‌اش با ایران سفت و سخت به مولانا بچسبد و به هیچ‌ طریق از این فضای رقابتی فاصله نگیرد؟

شکی ندارم اگر خود مولانا هم با وجود یک جادوی مدرن دوباره زنده می‌شد و این حرفها را می‌شنید خنده‌اش می.گرفت و از این همه بی‌رنگی‌هایی که اسیر رنگ شده شگفت زده می‌شد و می‌گفت:


در کف هر یک اگر شمعی بدی
اختلاف از گفتشان بیرون شدی



https://www.tg-me.com/sokhan6

از خربندگی به خداپرستی


"روزی یکی همراه شد با بایزید اَندَر رَهی
پس بایزیدش گفت: «چه پیشه گُزیدی اِی دَغا؟»

گفتا که «مَن خَربَنده‌ام*» پس بایزیدش گفت «رو»
یا رَب خَرَش را مرگ دِه تا او شود بنده خدا"


مولانا

* خربنده به کسی می‌گویند که اسب، الاغ و شتر را کرایه بدهد.


https://www.tg-me.com/sokhan6

نارنجی غروب را دوست دارم
که با شعله‌ی آزادی که تو آن را روشن کرده.ای همرنگ است
عشق حتی بوی نارنج می‌دهد
این ترش، دهان مرا آب انداخته است
آن را با نمک تو خواهم خورد
خوردن، مرا و خورده شدن، تو را گوارا باد!

بوی بهار نارنج، جان مرا شیراز کرده است
به غروب نگاه کن
مرگ نارنجی آفتاب تماشایی است!



قدمعلی سرامی


https://www.tg-me.com/sokhan6

مهر با تو می‌شود آغاز


اول مهر زادروز خجسته استاد شجربان🌹


https://www.tg-me.com/sokhan6

مردم باید بگویند که ما یک موسیقی را می‌خواهیم یا نه.


نظر استاد شجریان درباره عدم تخصص کارشناسان موسیقی وزارت ارشاد


https://www.tg-me.com/sokhan6