پانزدهم اردیبهشت ماه روز شیراز گرامی باد


@Successfulwomen1

🌿پژوهشی جدید: زنان با ورزش در میانسالی می‌توانند سال‌های بدون فعالیت خود را جبران کنند

🔺پژوهشگران استرالیایی با بررسی وضعیت ۱۱٬۰۰۰ زن می‌گویند زنان می‌توانند با شروع ورزش در دهه ۴۰ یا ۵۰ زندگی، زمان را به عقب بازگردانند. زنانی که در این مطالعه برنامه حداقل ۱۵۰ دقیقه ورزش هفتگی را برای ۱۵ سال حفظ کردند، از زنانی که چنین نکردند نمرات سلامتی بالاتری داشتند.

🔺آخرین بررسی شرکت‌کنندگان نشان داد که زنانی که پیش از دهه ۵۰ ورزش نمی‌کردند، در آزمون‌های فیزیکی عملکرد تقریباً مشابهی با گروهی که پیش از میانسالی نیز مرتب ورزش می‌کردند داشتند. آن‌ها توانستند سلامت فیزیکی خود را به‌خوبی تا ۷۰ سالگی حفظ کنند./ دیجیایتو



@swhriran

@successfulwomen1

🔴 نفی امکان همسرگزینی از خردسالان؛ این بار در آمریکا

🔻اخیرا ایالت ویرجینیا در آمریکا تصویب کرد که ازدواج و همسرگزینی از افراد زیر 18 سال ممنوع میشود و دیگر مانند گذشته امکان ازدواج با خردسالان پذیرفته نیست. این مصوبه مورد توجه برخی تحلیل گران و فعالان مدنی در رسانه های جهانی قرار گرفت و آنرا یک پیروزی برای حقوق کودک تلقی کردند ولی با استناد به این رویداد، یادآوری کردند که با این تصویب جدید در ویرجینیا، هم اینک در آمریکا فقط 12 ایالت قانونی بودن همسرگزینی از خردسالان و پدیده کودک همسری را ممنوع اعلام کرده اند . این ممنوعیت ها نیز بین سالهای 2017 الی 2024 تصویب شده است و قبل آن در سراسر آمریکا ممنوعیت قانونی در این خصوص وجود نداشته است. با این توصیف، علیرغم تحولات سالهای اخیر در جهت رعایت حقوق کودکان در مقوله نفی امکان کودک همسری، هنوز 38 ایالت آمریکا با این پدیده از حیث قانونی مشکلی ندارند.
https://shorturl.at/ekN19

🔻شایان ذکر است بنا به بررسی امور پژوهشی کمیسیون حقوق بشر اسلامی ایران،تمامی کشورهای جهان به کنوانسیون حقوق کودک ملحق شده و متعهد گردیده اند که به تعهدات انسانی مبتنی بر آن  از جمله نفی امکان همسر گزینی از میان کودکان و رعایت حق کودکان برای رشد و نمو طبیعی و برخورداری از سلامت جسمی و روحی و حق دسترسی به تحصیل و حفظ عالی ترین منافع کودک، عمل کنند، سومالی و سودان جنوبی آخرین ها بوده اند که در 2015 ملحق شده اند. تنها آمریکا به این کنوانسیون نپیوسته و خود را موظف به اجرای آن نمی داند.  در خور تامل است که دولتمردان آمریکا هر ساله گزارشی در مورد  وضع حقوق بشر در خصوص تمامی کشورهای دنیا تهیه می کنند و در مورد حقوق کودک نیز اعلام می دارند که مقررات نظام ما از حقوق مندرج در کنوانسیون حقوق کودک جلوتر است فلذا نیازی نیست دیگران نگران رعایت حقوق انسانی و حقوق کودک در جامعه ما باشند !
https://shorturl.at/wzY69
📍گزارش 2015 مرکز تحقیقاتی وابسته به کنگره آمریکا در خصوص کنوانسیون حقوق کودک و روندهای مربوط به آمریکا که خطاب به قانونگذاران آمریکا اعلام کرده الحاق به این سند می تواند امکان بهره برداری از آن در سیاست خارجی را فراهم آورد:
https://crsreports.congress.gov/product/pdf/R/R40484/25

@@successfulwonen1

«من فکر می‌کنم امید دروغین بدتر از ناامیدی است. چون ناامیدی باعث می‌شود که ما دست به عمل بزنیم. […] در حالی که تاکنون امیدهای دروغین و خودفریبی‌ها سال‌ها ما را عقب انداخته.»

‏- جدال با جهل؛ بهرام بیضایی، گفتگو با نوشابه امیری.

@successfulwonen1

🟢 فرهنگسازی به زمان نیاز دارد

📝فهیمه فرهمندپور؛ ‌رئیس شورای فرهنگی و اجتماعی خانواده و زنان

🔹 سؤالی مطرح شده مبنی بر اینکه چه کارهایی باید می‌شد تا شاهد اتفاقات و توهین‌هایی که در بازی پرسپولیس و سپاهان به تماشاگران زن شد، نباشیم. در این موضوع چند نکته وجود دارد؛ نکته نخست این است که کارهای فرهنگی تدریجی و دیربازده است. فرهنگسازی چه به این معنا که مقوله‌ای می‌خواهد فرهنگ شود و چه به این معنا که می‌خواهیم مقوله‌ای از فرهنگ حذف یا اصلاح شود، به زمان نیاز دارد. فرهنگ ورزشگاه نه در مدت 6ماه و یک سال ساخته شده‌ و نه قرار است در این مدت 6ماه و یک سال تغییر کند.
نکته دوم؛ این اتفاق نشان داد اینکه ادعا شود با حضور تعدادی از زنان در ورزشگاه می‌شود بر فرهنگ موجود در این فضا مسلط شد و آن را تغییر داد، در ساحت واقعیت، شدنی نیست. تامین امنیت زنان در ورزشگاه فقط این نیست که در ورودی و خروجی مجزا برای زنان درنظر گرفته شود یا سرویس‌های بهداشتی مناسب برای آنها پیش‌بینی شود. مسئله مهم در این موضوع، وضعیت فرهنگی ورزشگاه‌هاست. این وضعیت موجود در یک سال و 6ماه شکل نگرفته ‌که با یک سال و 6ماه کار بتوانیم آن را تغییر بدهیم. متأسفانه ورزشگاه‌رفتن زنان طبیعتا چنین مخاطراتی را به همراه دارد و به‌نظر نمی‌رسد که صرفا با دستگیری یک نفر خاطی‌ یا عذرخواهی او این مسئله حل شود و تضمینی وجود ندارد که تکرار نشود.

🔹 موافقان حضور زنان در ورزشگاه‌ها این موضوع را با حضور زنان در سینماها و پارک‌ها مقایسه می‌کنند و می‌گویند همانطور که زنان و مردان در سینما و تئاتر یا در خیابان و پارک می‌توانند در فضای مشترک کنار هم باشند، در ورزشگاه‌ها هم می‌توانند با هم فوتبال تماشا کنند. زنان را کنار بگذاریم و خود مردان را با هم مقایسه کنیم. مردانی را سراغ دارید که بعد از تماشای یک فیلم صندلی‌های سالن سینما را بشکنند؟ ولی بارها این اتفاق در ورزشگاه‌ها افتاده است. فضای ورزشگاه با سینما و تئاتر قابل مقایسه نیست و نگاه متفاوتی را برای حل مسائل می‌طلبد. افرادی که مخالف حضور زنان در ورزشگاه‌ها هستند، این دغدغه‌ها را داشتند. با اتفاقاتی که افتاده است می‌شود واقع‌بینانه اظهارنظر کرد که با صرف درست‌شدن زیرساخت‌هایی مثل نرده‌کشی، ورودی و خروجی مجزا و... مسئله حل نمی‌شود.

🔹 این مسئله را چطور می‌شود حل کرد؟ نظر بعضی این است که با درنظر‌گرفتن جرایم سنگین و برخوردهای انضباطی برای خاطیان، فضا را برای حضور زنان فراهم کنیم. در این موضوع هم باز زنان را کنار بگذاریم و ببینیم در حوزه ورزش آقایان، در مسابقات و سالن‌های ورزشی مردان، جریمه‌هایی که قبلا درنظر گرفته شده و برخوردهای انضباطی که انجام داده‌اند، برای مواجهه با تخلفات، خشونت‌ها و بی‌اخلاقی‌ها بازدارنده بوده است؟ به‌نظر می‌رسد که جواب به این سؤال منفی است. هیجان در ورزشگاه‌ها بالاست و غالبا مجازاتی که درنظر گرفته می‌شود، بازدارنده نیست‌.

🔹 در این شرایط عده‌ای از زنان هم علاقه‌مند به حضور در ورزشگاه‌ها هستند و دغدغه حضور در این فضاها را دارند و شاید گفته شود که این حق آنهاست که به علاقه‌شان پاسخ داده شود، اما باید دید پاسخ‌دادن به این علاقه ارزش چنین هزینه‌هایی را دارد یا نه؟ مقایسه فایده - هزینه است؛ اینکه ارزش دارد برای پاسخ به این علاقه زنان، آنها مورد اهانت قرار بگیرند؟ باید موضوع یک‌بار از این منظر و از این نگاه مورد بررسی قرار بگیرد. صرف آماده‌کردن زیرساخت‌های فیزیکی برای حضور زنان، امنیت‌بخش نیست.

🔹 منکر ضرورت کار فرهنگی‌ یا مواجهه انضباطی با خاطیان نیستم؛ مسئله میزان اثربخشی چنین اقداماتی برای تضمین امنیت فیزیکی، اخلاقی و روانی خانم‌هاست؛ نکته‌ای که حتما باید در ارزیابی درخصوص پاسخ به نیازهای خانم‌ها برای حضور در میادین ورزشی مردان، مورد توجه و تأکید قرار گیرد./همشهری

مطالعات_زنان
@successfulwomen1

به‌راستی در تاریکی است که ما نور را می‌یابیم...
برای همین
وقتی دچار اندوهیم،
نور از همه‌چیز به ما نزدیک‌تر است!✨💓


شب درپناه پروردگار مهربان و بخشایشگر
🌙✨
@Successfulwomen1

مادر محمود محرابی هر روز در آستانه در در انتظار پسرش می نشیند.
محمود محرابی زندانی سیاسی در انتظار حکم اعدام به سر می برد.
جوانان ما سرمایه های کشور ما هستند .
این زنان تمام جوانی شان رفته این ها همان مادران سجاده های نمازند .
امید است مهر و رأفت اسلامی و نگاه انسانی قوه قضائیه چشم های آنها را به دیدار فرزندانشان روشن کند.

#حق_مادری
#رنج_مادر
#رنج_های_زنان

@Successfulwomen1

فراموش کردن، یگانه شکلِ بخشودن است، هم تنها راه انتقام‌گیری است و هم تنها راهِ کیفر دادن. به نظرم بخشش و انتقام، جوهری یکسان دارند و آن چیزی نیست جز فراموشی.


#خورخه_لوئیس_بورخس

شب در پناه رحمت بی کران خداوند 💫🌙


@Successfulwomen1

🌿اطلاع‌رسانی نشست

🔸️معاونت فرهنگی و اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی برگزار می‌کند:

🔹️بررسی جایگاه زن در جمهوری اسلامی ایران

◽️دکتر الهه کولایی؛ استاد تمام دانشگاه تهران
◽️دکتر معصومه اسماعیلی؛ استاد تمام دانشگاه علامه طباطبایی

یکشنبه ۲۳ اردیبهشت ۱۴۰۳
سالن‌همایش‌های کتابخانه مرکزی دانشگاه علامه طباطبایی

📌حق‌بان؛ رسانه جمعیت حمایت از حقوق بشر زنان

@swhriran

@successfulwomen1

أُريدك دائماً بِقُربي
إن وقع حُزن الأرض على كَتفي أميلُ إليك.

می‌خواهم همیشه کنارم باشی
تا اگر اندوه زمین روی شانه‌هایم افتاد
به سمت تو کج شوم.

- زهرا الحجاج

شب در پناه رحمت بی کرانش 🌙✨


@Successfulwomen1

🟢 فرهنگسازی به زمان نیاز دارد

📝فهیمه فرهمندپور؛ ‌رئیس شورای فرهنگی و اجتماعی خانواده و زنان

🔹 سؤالی مطرح شده مبنی بر اینکه چه کارهایی باید می‌شد تا شاهد اتفاقات و توهین‌هایی که در بازی پرسپولیس و سپاهان به تماشاگران زن شد، نباشیم. در این موضوع چند نکته وجود دارد؛ نکته نخست این است که کارهای فرهنگی تدریجی و دیربازده است. فرهنگسازی چه به این معنا که مقوله‌ای می‌خواهد فرهنگ شود و چه به این معنا که می‌خواهیم مقوله‌ای از فرهنگ حذف یا اصلاح شود، به زمان نیاز دارد. فرهنگ ورزشگاه نه در مدت 6ماه و یک سال ساخته شده‌ و نه قرار است در این مدت 6ماه و یک سال تغییر کند.
نکته دوم؛ این اتفاق نشان داد اینکه ادعا شود با حضور تعدادی از زنان در ورزشگاه می‌شود بر فرهنگ موجود در این فضا مسلط شد و آن را تغییر داد، در ساحت واقعیت، شدنی نیست. تامین امنیت زنان در ورزشگاه فقط این نیست که در ورودی و خروجی مجزا برای زنان درنظر گرفته شود یا سرویس‌های بهداشتی مناسب برای آنها پیش‌بینی شود. مسئله مهم در این موضوع، وضعیت فرهنگی ورزشگاه‌هاست. این وضعیت موجود در یک سال و 6ماه شکل نگرفته ‌که با یک سال و 6ماه کار بتوانیم آن را تغییر بدهیم. متأسفانه ورزشگاه‌رفتن زنان طبیعتا چنین مخاطراتی را به همراه دارد و به‌نظر نمی‌رسد که صرفا با دستگیری یک نفر خاطی‌ یا عذرخواهی او این مسئله حل شود و تضمینی وجود ندارد که تکرار نشود.

🔹 موافقان حضور زنان در ورزشگاه‌ها این موضوع را با حضور زنان در سینماها و پارک‌ها مقایسه می‌کنند و می‌گویند همانطور که زنان و مردان در سینما و تئاتر یا در خیابان و پارک می‌توانند در فضای مشترک کنار هم باشند، در ورزشگاه‌ها هم می‌توانند با هم فوتبال تماشا کنند. زنان را کنار بگذاریم و خود مردان را با هم مقایسه کنیم. مردانی را سراغ دارید که بعد از تماشای یک فیلم صندلی‌های سالن سینما را بشکنند؟ ولی بارها این اتفاق در ورزشگاه‌ها افتاده است. فضای ورزشگاه با سینما و تئاتر قابل مقایسه نیست و نگاه متفاوتی را برای حل مسائل می‌طلبد. افرادی که مخالف حضور زنان در ورزشگاه‌ها هستند، این دغدغه‌ها را داشتند. با اتفاقاتی که افتاده است می‌شود واقع‌بینانه اظهارنظر کرد که با صرف درست‌شدن زیرساخت‌هایی مثل نرده‌کشی، ورودی و خروجی مجزا و... مسئله حل نمی‌شود.

🔹 این مسئله را چطور می‌شود حل کرد؟ نظر بعضی این است که با درنظر‌گرفتن جرایم سنگین و برخوردهای انضباطی برای خاطیان، فضا را برای حضور زنان فراهم کنیم. در این موضوع هم باز زنان را کنار بگذاریم و ببینیم در حوزه ورزش آقایان، در مسابقات و سالن‌های ورزشی مردان، جریمه‌هایی که قبلا درنظر گرفته شده و برخوردهای انضباطی که انجام داده‌اند، برای مواجهه با تخلفات، خشونت‌ها و بی‌اخلاقی‌ها بازدارنده بوده است؟ به‌نظر می‌رسد که جواب به این سؤال منفی است. هیجان در ورزشگاه‌ها بالاست و غالبا مجازاتی که درنظر گرفته می‌شود، بازدارنده نیست‌.

🔹 در این شرایط عده‌ای از زنان هم علاقه‌مند به حضور در ورزشگاه‌ها هستند و دغدغه حضور در این فضاها را دارند و شاید گفته شود که این حق آنهاست که به علاقه‌شان پاسخ داده شود، اما باید دید پاسخ‌دادن به این علاقه ارزش چنین هزینه‌هایی را دارد یا نه؟ مقایسه فایده - هزینه است؛ اینکه ارزش دارد برای پاسخ به این علاقه زنان، آنها مورد اهانت قرار بگیرند؟ باید موضوع یک‌بار از این منظر و از این نگاه مورد بررسی قرار بگیرد. صرف آماده‌کردن زیرساخت‌های فیزیکی برای حضور زنان، امنیت‌بخش نیست.

🔹 منکر ضرورت کار فرهنگی‌ یا مواجهه انضباطی با خاطیان نیستم؛ مسئله میزان اثربخشی چنین اقداماتی برای تضمین امنیت فیزیکی، اخلاقی و روانی خانم‌هاست؛ نکته‌ای که حتما باید در ارزیابی درخصوص پاسخ به نیازهای خانم‌ها برای حضور در میادین ورزشی مردان، مورد توجه و تأکید قرار گیرد./همشهری


@successfulwomen1

🔺لباس از تن دختر ایران در می‌آورند چون روسری ندارد!

رادان فرمانده نیروی انتظامی چند روز پیش گفت: امروز خاکریزهای کمیل در خیابان و کوچه و پس‌کوچه‌های ایران است.

او نمی‌فهمد که پشت خاکریزهای کمیل با دشمن متجاوز عراقی می‌جنگیدند، نه دختران معصوم ایرانی!
یاشار سلطانی



تاریخ این همه حجم از ننگ را ثبت خواهد کرد
چه می کنید با زنان با ریشه های جامعه ....



@Successfulwomen1

🟢 شهرداری تهران حکم تخلیه ساختمان «سرای غزل» را صادر کرده است؛ تعطیل شدن ۵ مرکز حمایت از زنان آسیب دیده تهران طی ۳۲ ماه

🔹 با حکم تخلیه‌ای که اردیبهشت امسال، شهرداری منطقه ۱۰ برای یکی از ساختمان‌های « طلوع بی‌نشان‌ها » صادر کرد، پنجمین مرکز حمایت از زنان آسیب دیده در شهر تهران هم تعطیل شد. « سرای غزل » یکی از مراکز متعلق به موسسه خیریه «طلوع بی‌نشان‌ها» بود که از چند سال قبل به زنان آسیب دیده یا در معرض آسیب، خدمات حمایتی و بهداشتی و درمانی ارایه می‌کرد.

🔹 ساختمان این مرکز، متعلق به شهرداری منطقه ۱۰ بود که ۴ اردیبهشت‌ماه امسال، حکم تخلیه این ساختمان به دست مدیرعامل «طلوع» رسید و حالا «سرای غزل» بعد از خانه خورشید (محدوده دروازه‌غار) موسسه نور سپید هدایت (محدوده میدان شوش) سرپناه شبانه زنان (محدوده دروازه غار)  و سازمان پزشکان بدون مرز (محدوده مولوی) پنجمین مرکز ارایه خدمات حمایتی به زنان آسیب دیده و بی‌خانمان در شهر تهران است که ظرف ۳۲ ماه اخیر (از پاییز ۱۴۰۰ تا اردیبهشت ۱۴۰۳) تعطیل می‌شود. / اعتماد

#مطالعات_زنان


@successfulwomen1

🟢 هر خانواده سه تا پنج فرزند به دنیا بیاورد

رئیس فراکسیون جمعیت مجلس:

🔹️بنیادهای اسراییلی فعالیت‌های گسترده‌ای برای کاهش جمعیت در ایران انجام دادند.

🔹اجرای سیاست تنظیم خانواده از تولد ۲۰ میلیون فرزند در ایران جلوگیری کرد.

🔹اگر در این پنج سال هر خانواده حداقل بین سه تا پنج فرزند به دنیا نیاورد، ما داخل سیاه‌چاله جمعیتی فرو خواهیم رفت./ باشگاه خبرنگاران

#مطالعات_زنان


زنان به چه امیدی فرزند بیاورند
دخترانشان را بکشید پسرانشان را اعدام کنید به چه امیدی........


مگر همین دختران و همان پسران فرزندان وطن نیستند برای یکبار هم که شده دولت باید با تجديد نظر و اصلاح در سیاست های اقتصادی و فرهنگی جامعه امید به زندگی و شادی را به جوانان بازگرداند سپس سخن از افزایش نرخ جمعیت بزند

​​در ماه‌های گذشته یکی از همبستگی و اعتراضات مهم زنان که کمتر دیده شد، راهپیمایی زنان بلوچ پاکستان از ناحیه کیچ در نزدیکی مرز ایران تا اسلام‌آباد بود؛ تظاهرات چشمگیری که زنان بیش از ۹۰۰ مایل راه را طی کردند، هدف‌شان رسیدن به اسلام‌آباد و تجمع و چادر زدن جلوی درب ورودی «کلوب رسانه‌ها» در پایتخت بود. این تظاهرات زنان در اعتراض و دادخواهی برای ناپدیدشدگان و کشته‌شدگان بلوچ است که در سال‌های اخیر شمار آن‌ها از همیشه بیشتر شده است. آن‌ها مادران، خواهران و همسران مردانی‌اند که ناگهان روزی ربوده و ناپدید شدند، گاهی جنازه‌ای تحویل گرفتند و اغلب هیچ اطلاعی از سرنوشت عزیزشان ندارند.

این حرکت و همبستگی را ماه‌رنگ بلوچ کلید زد؛ ماه‌رنگ بلوچ زن جوان ۳۰ ساله‌ای است که فعالیت حقوق بشری را از دوران دانشجویی و فعالیت در اتحادیه دانشجویان آغاز کرد. پدرش که کارگر بود،در راه بیمارستان که به همسر مریض خود سر بزند، به به دست نیروهای امنیتی پاکستان ربوده شد. دو سال بعد جنازه‌ی پدرش در حالی که سراسر بدن‌اش آثار شکنجه بود، بالاخره به آن‌ها تحویل داده شد. ماه‌رنگ بلوچ از همان ۱۶ سالگی اعتراض و فعالیت علیه ظلمی را که بر پدرش رفت، شروع کرد. شش سال بعد برادرش نیز به دست نیروهای امنیتی ربوده شد و تا ۳ ماه بعد که او را رها کردند، خانواده هیچ اطلاعی از وضعیت او نداشت.

سازمان غیردولتی «صدای بلوچ» در دو دهه‌ی اخیر نزدیک به ۷ هزار مورد ناپدیدشدگان قهری را ثبت کرده است و آمار واقعی می‌تواند از این هم بیشتر باشد. فعالان بلوچ می‌گویند هرکسی و اغلب مردان به راحتی بدون هیچ ادله‌ای به اتهام «اقدام علیه امنیت ملی» یا «مشکوک به فعالیت ضد دولتی» بازداشت یا ربوده و در بی‌قانونی سیستم قضایی برای بلوچ‌ها ناپدید می‌شود. پیش از این اغلب جنازه چند ماه بعد در حاشیه‌ی جاده‌ای پیدا می‌شد، حالا اما بیشتر جنازه‌ها - اگر اصلا جنازه‌ای پیدا شود- در مناطق مرزی پیدا می‌شود و مقامات امنیتی مدعی می‌شوند که فرد «تروریستی» در حال عملیات تروریستی در مرز بود که به ضرب گلوله کشته شد.

برای بسیاری از زنان این راهپیمایی طولانی، این اولین تجربه‌ی هرگونه فعالیت سیاسی و فعالیت در خارج از چهاردیواری خانه بود. بلوچستان پاکستان با مردسالاری ریشه‌دار و تمام محدودیت‌ها و سرکوب‌های عرفی و سنتی و مذهبی علیه زنان روبرو است. تمام اعتراضات کوچک پیش از این علیه ظلم دستگاه‌های امنیتی دولتی، به دست مردان شروع شده و اکثر تظاهرات‌کنندگان مردان بودند. این اولین‌بار بود که تظاهراتی به دست زنان و با حضور زنان و بچه‌هایشان شروع شد و از این منظر بسیار قابل توجه است.

در طول مسیر طولانی راهپیمایی، زنان با انواع آزار و اذیت‌ها از سوی مقامات امنیتی مواجه شدند: از کتک خوردن گرفته تا بستن کامل مسیر راهپیمایی، از پاره کردن و جمع‌آوری چادرهایشان تا انواع تهمت‌ها و ناسزاهای جنسیتی و … مواجه شدند. وقتی بالاخره به مرز اسلام‌آباد رسیدند، پلیس از ورود آن‌ها به شهر جلوگیری کرد و با باتوم به جان‌شان افتاد. بعضی از زنان و بچه‌ها توانستند خودشان را به «کلوب رسانه‌ها» برسانند و کمپ بزنند. صدها فمینیست، روزنامه‌نگار و فعال حقوق بشر در پایتخت در اعلام همبستگی به کمپ آن‌ها پیوستند. عمران ریاض، خبرنگار مشهور پاکستان که خود در سال ۲۰۲۳ برای ۵ ماه بعد از انتقاد علیه دولت ربوده و ناپدید شده بود و تنها در اثر فشارهای بسیار بین‌المللی آزاد شد، به کمپ زنان بلوچ معترض پیوست. رسانه‌های جریان‌اصلی پاکستان به دستور دولت اخبار تظاهرات عظیم زنان را تا بتوانند پوشش نمی‌دهند و آن‌ها را با الفاظ «عناصر مخرب ضد دولت» معرفی می‌کنند.

فعالیت سیاسی در بلوچستان پاکستان تا پیش از این همیشه در چنبره مردان و قبیله‌گرایی بود و بس. این اولین‌بار است که نه تنها اکثر معترضین زنان‌اند و بسیار خلاقانه عمل می‌کنند، بلکه تمام حرکت به دست زنان شروع و هماهنگ شده است و از قبیله‌گرایی عبور کردند. آن‌ها با رسانه‌های بین‌المللی مصاحبه می‌کنند، خواهان عدالت و عدالت‌خانه‌اند و صدای نوینی در مبارزه‌ی سیاسی در پاکستان مردسالار.



فرناز سیفی
@@successfulwonen1

حوالی من روح بید سبز بید مجنونیست
که رویاهایش بلندتر از درختان جنگل روئیده اند.


🎋🤍🪽
@Successfulwomen1

🎧تاریخ شفاهی بنیاد مطالعات ایران:
فریده فرجام

▫️فریده فرجام نخستین زن نمایش‌نامه‌نویس ایرانی است.
او با کتاب «مهمان‌های ناخوانده» به شهرت رسید.
فرجام در این پادکست از نحوه ورودش به ادبیات کودک می‌گوید.

🔻از لینک زیر بشنوید:
https://castbox.fm/vd/381133900

@Successfulwomen1

هر كدام از ما چیزی را كه برایش با ارزش بوده از دست می‌دهد. موقعیت‌های از دست رفته٬ احساساتی كه هرگز نمی‌توانیم دوباره به‌ دست بیاوریم.
این بخشی از آن چیزی‌ست كه معنی‌اش زنده‌بودن است. اما درون سرمان اتاق كوچكی است كه آن خاطرات را در آن نگه می‌داریم.
اتاقی شبیه قفسه‌های توی این كتابخانه. و برای درک عملكرد قلب‌مان باید مدام كارت‌های مرجع جدید درست كنیم.
باید هرچندوقت یكبار چیزها را گردگیری كنیم٬ آنها را هوا بدهیم٬ آب گلدان‌ها را عوض كنیم.
تو برای ابد در كتابخانه‌ی خصوصی خودت زندگی می‌كنی.


#کافکا_در_کرانه
#هاروکی_موراکامی

شب در پناه رحمت بی کرانش
🍃🌙
@successfulwomen1

🟢 مسئله فقدان حضور زنان در عرصه اندیشه‌ورزی

اعضای گروه «زنان و اندیشه» در یادداشتی برای «شرق» نوشته‌اند:

🔹زنان در طول تاریخ شکل‌گیری جامعه ما هیچ‌گاه به‌طور جدی در مقام نظریه‌پرداز ظاهر نشده‌اند و اگر شده‌اند هم دیده نشده‌اند.

🔹متأسفانه عدم حضور زنان در عرصه اندیشه‌ورزی کاملا طبیعی به‌ نظر می‌رسد. عاملیت زنان ایرانی در حوزه اندیشه‌ورزی همچنان به‌ رسمیت شناخته نمی‌شود؛ حتی در جامعه روشنفکری، جنبش زنان و خواسته‌های آنان را مردان صورت‌بندی و تحلیل می‌کنند.

🔹هدف ما از تشکیل این گروه، نشان‌دادن این «غیبت» و آشکارا سخن‌گفتن درباره آن است؛ غیبتی که منشأ آثار دامنه‌دار و عمیقی در زندگی روزمره ما بوده و همچنان نیز هست. برگزاری نشست‌های فکری با حضور تقریبا انحصاری مردان امری است معمول که به‌ ندرت (و در سال‌های اخیر) مورد نقد قرار گرفته است. ما پس از گفت‌وگوی بسیار به این نتیجه رسیدیم که تأکید بر عاملیت زنان در حوزه نظرورزی، جز با عاملیت خود زنان ممکن نیست.

🔹یادداشت کامل را اینجا بخوانید:
https://www.sharghdaily.com/fa/tiny/news-931026


#مطالعات_زنان


@successfulwomen1