♦️ ترامپ: گفتم بفرمایید به ما موشک بزنید!

🔹 ادعای عجیب پیرمرد پرحاشیه درباره‌ی حملات موشکی ایران به پایگاه نظامی آمریکا در خاک قطر!

🔹 ترامپ: از ایران با من تماس گرفتند و خیلی محترمانه گفتند که باید به ما حمله‌ای کنند. این یعنی ایرانی‌ها به ما احترام می‌گذارند. چون ما ۱۴ بمب انداخته بودیم، گفتند ما هم دوست داریم ۱۴ ضربه وارد کنیم. من هم گفتم: بفرمایید!

@superchalesh

♦️ مطالبه‌ی عمومی: برخورد سریالی با مدیران فاسد

🔹 حسین انتظامی: اگر می‌خواهیم موج اتحاد اخیر مردم فروکش نکند به مطالبات آنان واکنش مثبت نشان داده شود: حذف مداخلات حکومتی در زندگی عُرفی، تسهیل امور در مراکز اداری و برخورد سریالی با مدیران فاسد.
نه آن‌که در بر همچنان بر همان پاشنه‌ی قبلی بچرخد.

@superchalesh

♦️ چرا تبریز؟ چرا آذربایجان؟

🖊 عرفان ایمانی دارستانی

🔹 در پی جنگ دوازده‌روزه تحمیلی علیه ایران، و در شرایط آتش‌بس شکننده، زمان آن رسیده تا درباره اهداف دشمن با نگاهی عمیق‌تر تأمل کنیم. یکی از مهم‌ترین پرسش‌ها این است: چرا تبریز، و چرا استان آذربایجان‌شرقی به یکی از اهداف اصلی حملات بدل شد؟

🔹 پیوند استراتژیک اسرائیل و باکو؛ خطری نادیده‌گرفته‌شده

جمهوری آذربایجان، تنها دولت همسایه ایران است که روابطی راهبردی با اسرائیل دارد؛ روابطی در حوزه‌های انرژی، نظامی، اطلاعاتی و امنیتی. شریان انرژی اسرائیل از باکو عبور می‌کند و اسرائیل، از همسایگی با ایران برای نفوذ و جاسوسی بهره‌برداری می‌کند. این همکاری‌ها در حمله اخیر نیز نقش کلیدی داشتند.

🔹 تبریز؛ هدف اول در شمال‌غرب

تبریز به‌عنوان قلب شمال‌غرب، با زیرساخت‌های حساس نظامی، نخستین هدف دشمن بود. اسرائیل برای از کار انداختن توان راداری منطقه و گشودن مسیر امن برای جنگنده‌ها و پهپادهایش، پایگاه‌های هوایی و تجهیزات ردیابی تبریز را هدف گرفت. تخریب شدید این مراکز، نشان‌دهنده آن است که بدون بهره‌گیری از آسمان جمهوری آذربایجان، این حملات امکان نداشتند.

🔹 استفاده از پان‌ترکیسم به‌عنوان پیاده‌نظام دشمن

در کنار حمله نظامی، دشمن چشم به بهره‌گیری از عناصر پان‌ترک دوخته بود؛ افرادی که تحت‌تأثیر باکو و آنکارا هستند. حضور گسترده ریزپرنده‌ها در آسمان تبریز، با وجود نبود اتباع مهاجر، نشانگر تلاش برای شناسایی و خرابکاری از درون است.

🔹 خیال‌پردازی تجزیه؛ پروژه‌ای ناکام اما زنده

هدف دیگر، ایجاد ناامنی داخلی و شورش قومی در آذربایجان بود. اسرائیل و باکو تصور کردند با تضعیف توان دفاعی ایران، می‌توان بستر حرکت‌های تجزیه‌طلبانه را فراهم کرد. هرچند این سناریو فعلاً شکست خورد، اما زنگ هشدار آن باقی است و غفلت از آن می‌تواند در آینده هزینه‌بار باشد.

🔹 زنگزور؛ حلقه گمشده ژئوپلیتیک ایران

در بحبوحه جنگ، باکو به‌دنبال فرصت برای حذف مرز ایران و ارمنستان از طریق فشار بر منطقه زنگزور است. قطع این مرز، خفگی ژئوپلیتیک ایران در قفقاز را در پی خواهد داشت و برنامه‌ای است که از حمایت ترکیه و اسرائیل برخوردار است.

🔹 سناریوی خطرناک: اشغال تبریز و دولت دست‌نشانده قومی

در بدبینانه‌ترین تحلیل، حمله به تبریز را می‌توان مقدمه‌ای برای سناریویی بزرگ‌تر دانست؛ شورش قوم‌گرایانه، اشغال زمینی باکو و اسرائیل، و سپس ایجاد یک دولت قومی وابسته. این مدل، مشابه طرح‌هایی است که اسرائیل در سوریه دنبال کرده و اکنون در آذربایجان نیز زمینه آن را جست‌وجو می‌کند.

🔹 لزوم تغییر سیاست ایران؛ نگاه از باکو غافل نباشد

جمهوری آذربایجان سال‌هاست که پروژه «آذربایجان جنوبی» را دنبال می‌کند و در کنار ترکیه، به ترویج پان‌ترکیسم در ایران دامن می‌زند. اظهارات مقام‌های باکو درباره اشغال تبریز، صرفاً شعار نیست، بلکه بیانگر رؤیای خطرناکی است.
بنابراین، سیاست ایران در قبال اسرائیل بدون در نظر گرفتن نقش دولت علی‌اف ناقص است. تا زمانی‌که ریشه‌های این همکاری استراتژیک در همسایگی ایران نادیده گرفته شود، امنیت ملی ایران در معرض تهدیدی مستمر باقی خواهد ماند.

🔹 پ.ن: بازنشر یک یادداشت به‌معنای تأیید تمامی نقطه‌نظرهای نگارنده‌ی آن نیست و باب بحث و نقد و گفت‌و‌گو باز است.
آذربایجان تاج سر ایران است.
اکثریت مطلق ترک‌زبان‌های ایران، میهن‌دوست و خواهان حفظ تمامیت ارضی ایران هستند. اما اقلیت کم‌شماری فریب شعارهای پان‌ترکیسم را می‌خورند و از یاد نبریم که چندین بار در رسانه‌ی رسمی دولت آذربایجان (باکو) از آذربایجان ایران با عنوان آذربایجان جنوبی یاد شده است که نشان از چشم‌داشت آن‌ها به خاک ایران دارد...


#آذربایجان #پان‌ترکیسم #هژمونی #ژئوپلیتیک #قفقاز #ایران_یکپارچه #ایران #مرز_پرگهر #دور_از_تو_اندیشه_بدان

@superchalesh

♦️ چه جنگی؟!!

🖊 یدالله کریمی‌پور

🔹 همه‌جا سخن از برپایی دوباره‌ی جنگ طی هفته‌ی آتی و پس از عاشوراست. این فضای فراگیر ملی و بلکه منطقه‌ای، با وجود چند فاکتور، کمرنگ‌ می‌نماید:

۱- نخست آن‌که از دید جغرافیایی، امکان شکل‌گیری جنگ تمام‌عیار بین ایران- اسرائیل، تقریباً ناممکن‌ است. چون همسایه نیستند. بنابراین فقط احتمال نبردهای هوا-پایه و بیشینه دریا-پایه وجود دارد.

۲- کاخ سفید پس از بمباران مراکز هسته‌ای، تمرکزی جدی بر شعله‌ور ساختن نبرد بین این دو دشمن ندارد.

۳- جمهوری اسلامی در شرایطی نیست که تن به جنگ دهد؛ به گمانم تهران تن به مذاکره داده و شاید به گونه‌ای دوفاکتو (در عمل) دست از مبارزه‌ی مستقیم با اسرائیل(اشغالگر) بردارد.

۴- فشار اروپا را برای برپانشدن جنگ همه‌جانبه در خاورمیانه و پیامدهای سهمگینش برای این قاره، نباید دستکم گرفته شود. در نشست‌های استراتژیک گروه هفت و اجلاس ناتو، خبری مبنی بر آمادگی برای جنگ درز نکرد.

۵- تکوین چنین جنگی، اوکراین و جبهه‌ی خاوری اروپا را به محاق خواهد برد.

🔹 به هر روی امکان تکوین جنگ ایران-اسراییل، تنها با یک سناریو ممکن‌الوقوع است: تصمیمات پشت‌پرده‌ی قدرت‌های بزرگ برای تغییر قهری رژیم جمهوری اسلامی.
نشانه‌های در خور و چشمگیر در مورد چنین هدفی، چندان بارز نیست.

#خاورمیانه #کانون_بحران #ژئوپلیتیک #اقتصاد_انرژی #جنگ #تجارت_خونین_اسلحه #اسراییل #خاورمیانه_جدید #ایران #مرز_پرگهر #دور_از_تو_اندیشه_بدان

@superchalesh

♦️ امپراتوری انحصار و تیر خلاص به جیب مردم!

🖊 دکتر جواد میرموسوی

🔹 در اقتصادی که از قواعد رقابتی دور مانده و تولیدکننده، نه با مشتری بلکه با قدرت چانه‌زنی در پشت درهای بسته قیمت تعیین می‌کند، مردم قربانیان همیشگی بازی‌های انحصار هستند. صنعت خودروی ایران، به‌ ویژه در دو قطب غالب یعنی ایران‌خودرو و سایپا، سال‌هاست که به‌جای رقابت‌پذیری، بر پایه‌ی انحصار، رانت و حمایت بی‌قید و شرط دولت شکل گرفته است.

🔹 وقتی رقیب وجود ندارد، کیفیت دغدغه نیست. قیمت‌ها افسارگسیخته بالا می‌روند، خدمات پس از فروش به شوخی شبیه می‌شود و مشتری نه حق انتخاب دارد، نه حق اعتراض مؤثر. در این ساختار، مردم چاره‌ای جز خرید محصولات بی‌کیفیت با قیمت‌های نجومی ندارند؛ گویی با هر فاکتور خرید، یک تیر خلاص دیگر به جیب و معیشت‌شان شلیک می‌شود.

🔹 در این میان اما سؤال اساسی این است: چرا در بازاری با این حجم از تقاضا، هنوز واردات مثل سایر کشورها آزاد نیست؟ چرا بخش خصوصی واقعی مجال نفس‌کشیدن ندارد؟ چرا صنعت خودروسازی ما با وجود دریافت میلیاردها دلار حمایت، همچنان درگیر ابتدایی‌ترین مسائل فنی و خدماتی است؟ پاسخ ساده است: چون انحصار، سود دارد؛ برای معدودی رانت‌خوار که هزینه‌ی آن را عموم مردم می‌پردازند.

🔹 در غیاب رقابت، سازوکار قیمت‌گذاری بر پایه‌ی هزینه‌ی تمام‌شده نیست، بلکه تابعی از رابطه با قدرت است. و در چنین شرایطی، تورم نه یک اتفاق اقتصادی بلکه نتیجه‌ای برنامه‌‌ریزی‌شده از ناتوانی، تعمّد و انحصار است.

🔹 خودرو، دیگر صرفاً یک وسیله‌ی حمل‌ونقل نیست؛ به نماد نابرابری، ناکارآمدی و بی‌عدالتی ساختاری در اقتصاد ایران تبدیل شده است. هر بار که قیمت یک خودروی داخلی بالا می‌رود، چیزی فراتر از پول از مردم گرفته می‌شود: امیدشان به عدالت، اعتمادشان به نظام اقتصادی، و باورشان به امکانِ اصلاح. راه نجات، نه در ادامه‌ی حمایت‌های بی‌پایان از تولیدکنندگان انحصاری است، نه در قیمت‌گذاری دستوری؛ بلکه در گشودن درهای رقابت، اصلاح ساختارها و پایان‌دادن به امپراتوری انحصار است.
تا زمانی که خودرو در ایران کالایی انحصاری باقی بماند، جیب مردم همچنان میدان هدف تیرهای بی‌رحمانه سیاست‌ های اشتباه خواهد بود.

#اقتصاد_بیمار #اقتصاد_انحصاری #بازار_غیررقابتی #خودروسازی #رانت #اقتصاد_دستوری #تورم #مالیات_تورمی

#اقتصاد_آزاد #اقتصاد_رقابتی #رفع_انحصار #شفافیت_اقتصادی

@superchalesh

🟢🔴 ۱۳ تیر ٫ روز ملی دماوند

🟢 در کمتـر جایی از جهـان می‌توان سـراغ گرفت که نام کوهی، هزاران سال نمـاد و امیـد پایـداری یک ملت باشد.

🟢 این ویژگی را تنها در دماوندکوه می‌توان یافت؛ نامی
که از هـزاران سال پیش در هر گوشه از ایـران که بر زبان رانده شـود، درخشش امیـد و غـرور را در چشم ایـرانیـان می‌نشاند.

@chalesh_library 🏔️

♦️اختلال گسترده در دیتاسنترهای ایران.

اینترنت ایران ناگهان دچار اختلال شدید شد!

@Superchalesh

♦️سینه زنی برای وطن پس از ۳۶ سال!

🔹مرتضی کاظمیان: تزویر و عوام‌فریبی دیکتاتور یعنی همین که بی‌اعتقاد به مفهوم «وطن»، درخواست نوحه‌خوانی برای «وطن» می‌کند!

‏خامنه‌ای در ۳۶ سال رهبری‌اش حتی به تعداد انگشتان دو دست از واژه‌ی وطن⁩ استفاده نکرده، و حالا پس از خروج از مخفیگاه سه هفته‌ای، برای وطن/ایران، سینه‌زنی می‌کند!

@Superchalesh

♦️رهبر بالاخره در انظار عمومی ظاهر شد

🔹علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی،امشب در مراسم عزاداری شب عاشورا در حسینیه دفتر خود حضور یافته است.

این نخستین حضور عمومی ‌ایشان پس از حملات اسراییل به تهران در جریان جنگ ۱۲ روزه اخیر است. او بلافاصله پس از آغاز حملات، به پناهگاهی زیرزمینی منتقل شده بود و طی این مدت، از حضور در هرگونه مراسم رسمی یا عمومی خودداری کرده بود.

رهبر ج ا حتی در مراسم عزاداری محرم، که طبق روال سالانه در حسینیه دفترش برگزار می‌شود، غایب بود.

@Superchalesh

♦️تعطیلی ۲۰ روزه آسمان ایران ۹۶۰۰ میلیارد تومان خسارت وارد کرده است


🔹تعلیق ۲۰ روزه پروازها بر فراز ایران، خسارتی بالغ بر ۹۶۰۰ میلیارد تومان به اقتصاد کشور تحمیل کرد و ضعف‌های ساختاری صنایع هوانوردی و گردشگری را آشکار ساخت.

این توقف بی‌سابقه، روزانه ۴۸۰ میلیارد تومان ضرر مستقیم به صنعت هوایی وارد کرد و شرکت‌های هواپیمایی را در پرداخت هزینه‌های جاری با بحران جدی مواجه ساخت. لغو بیش از ۵۰۰ پرواز روزانه به اختلال در زنجیره تأمین قطعات و تعدیل ۲۰ تا ۳۰ درصدی نیروی انسانی در بخش خدمات فرودگاهی منجر شد./زومیت

@Superchalesh

♦️در گزارس مفصل روزنامه تایمز اسرائیل آمده که حاجی زاده، فرمانده هوای فضای سپاه، 'تنها مقام ارشد ایران' بود که قبل از حمله اسرائیل بو برده بود قراره خبرایی بشه. رفته بود که با بقیه فرماندهان تشکیل جلسه بده که اسرائیل تونست پیداش کنه و از بین ببرتش.

@Superchalesh

♦️خامنه ای در جمع بسیجی ها با جلیقه ضد گلوله


@auperchalesh

♦️علی خامنه‌ای خطاب به محمود کریمی امشب اگر خسته نمیشی «ای ایران» بخوان.


@superchalesh

♦️خامنه ای بعد از حدود یک ماه مخفی شدن در پناهگاه امشب در حسینیه خمینی در انظار عمومی ظاهر شد.

پایان غیبت صغری پس از ۲۲ روز


@superchalesh

❇️ تیرروز از ماهِ تیر؛ جشن تیرگان

🖊 استاد ژاله آموزگار خویی

🔸 ما همگی مانای فردوسی را در خود داریم، این مانا
در دستِ من و شما می‌گردد.
آرشِ داستانی، نمادی است از من و شما.
فردوسی آرش است، او همچون آرش همهٔ وجودش را
در شاهنامـه می‌ریـزد، پرتابش می‌کند تا سایه‌بان من و
شما شود که در زیر آن هویتمان را فراموش نکنیم.

🔸 ما همه آرشیم.
حافظ، آرش است. او تفکـر عمیق ایرانـی را در لابه‌لای سـروده‌های آسمانـی‌اش جای می‌دهـد تا همه بدانند ما
اهل تفکر بودیم.
سعدی، آرش است. جهان را درمی‌نوردد، توشه برمی‌چیند، یاد می‌گیـرد، داستان‌هایش، مَثَل می‌شود تا همه بدانند که جوانمردی را نباید کشت.
بیهقـی، آرش است. او وجودش را در داستـانِ حسنـک می‌ریزد تا ما بخوانیم و بدانیم و عبرت بگیریم.

🔸 ما "مانایِ ایـرانـی" را دسـت‌به‌دسـت می‌کنیم، به هم می‌دهیم تا ایـرانِ ما همیشه سرفراز بماند. ما فره ایرانی را با چنگ و دندان حفظ می‌کنیم. همچون برزایزد به آب می‌زنیم از آتش روسفید سر بر می‌آوریم، اما نمی‌گذاریم فره ایرانی به دستِ انیران بیفتد.⁣

@chalesh_library 🟩⬜️🟥

♦️ شاهدان فاجعه‌ی تجریش

🗒️ گزارش میدانی از میدان قدس تهران و روایت اهالی و کسبه از حمله‌ی موشکی اسرائیل به این منطقه

 🖊 سارا سبزی ٫ خبرنگار اجتماعی
 
🔹 موشک‌ها ۲۵ خرداد به نزدیک میدان خوردند و تصویرش ۱۹ روز بعد پخش شد. ساعت نزدیک به چهار بعد از ظهر روز ۲۵ خرداد، صدای انفجار و برخورد موشک‌ها میدان قدس و خیابان تجریش را لرزاند، آسمانش را سیاه و جنازه‌ها و خودروها را به گوشه‌ای پرتاب کرد. این تصویر را همه اهالی و کسبه و رهگذرهای آن روز میدان قدس به خاطر سپرده‌اند.
 
🔹 آقای الف دوسال در جبهه دیدبان خمپاره بود. او حالا دیده بود موج انفجار یک پراید را به اندازه نیم متر مچاله و دو سه ماشین را به هوا پرتاب کرده و در میدان قدس جنازه‌ها و ماشین‌ها و تکه‌های پرتاب‌شده از ساختمان را دیده بود: «آنقدر آدم روی زمین ریخته بود که اگر می‌دیدی، وحشت می‌کردی.»
 
🔹 دستفروش‌ها و مغازه‌دارها تعریف می‌کنند که بین کشته‌های حمله موشکی به میدان قدس، یک دستفروش هم جانش را از دست داده است. کسی که کنار خیابان باهنر خیارچنبر می‌فروخت و موج انفجار سرش را به گوشه‌ای کوباند و جانش را گرفت. روز حادثه کنار همان خیابان دستفروش‌های دیگری هم بودند که حالا به شاهدان فاجعه تبدیل شده‌اند. موج انفجار زنی را که نخ و سوزن و سنجاق می‌فروشد به یک پست برق زردرنگ ‌می‌چسباند و به دستش صدمه می‌زند. او همان روز نیمی از بساطش را به یکی از مغازه‌دارها می‌سپرد و چند روز بعد برمی‌گردد؛ چون «درآمد دیگری ندارم و باید کار کنم. کاش دوباره جنگ نشود خانم، به خیر گذشت.»
 
 🔹 پیرمرد دستفروش همیشه همین‌جا روبروی مغازه‌‌ای بساطش را پهن می‌کرد و عطر و عروسک می‌فروخت، اما حالا تعطیل شده؛ چون روز حمله، موج انفجار شیشه مغازه را روی بساط پیرمرد می‌شکند و حالا تمام مغازه فروپاشیده است. مرد تعریف می‌کند که همه پنج میلیون جنسی که خریده بود، لابلای خرده شیشه‌ها از بین رفته است: «فقط این چند تا آشغال مانده. الان پول هم ندارم بروم وسایل بخرم. همه زندگیم همین بود.» پنج متر پرتاب شدن با موج انفجار به دست و پایش آسیب می‌زند و حالا گاهی پایش از جا در می‌رود. پیرمرد با چشم‌های خودش می‌بیند که « همه شیشه‌ها شکست، سه-چهار نفر اینجا مردند، چند نفر هم نزدیک شهرداری.  آنهایی که نتوانستند فرار کنند، هم از موج انفجار مردند. یک پیرزن سبزی‌فروش هم بود که او هم مرد.»
 
🔹 کارگر مغازه آبمیوه‌فروشی می‌دانست که آن دو موشک جان یک راننده تاکسی، یک راننده اسنپ، یک زن باردار و فرزندش را گرفت و جنازه مردی را  که دم عابربانک شهر، قرار بود پولی کارت به کارت کند، دو روز بعد از زیر آوارها بیرون می‌آید. «همین‌جا کلی جنازه بود. این که می‌گویند هوش مصنوعی است، دروغ می‌گویند، واقعی بود.»
 
🔹 آن روز هم مرگ در خیابان به راه می‌افتد و هم سیل. موشک‌ها لوله‌های آب منطقه را منفجر می‌کنند و آب به متروی تجریش هم می‌رسد. میلاد، یکی از مسافران آن روز متروی تجریش است که لحظه انفجار، پایش را از مترو بیرون می‌گذارد و با چشم‌های خودش می‌بیند که ماشین‌ها چطور به هوا پرتاب می‌شوند. «من دیدم که آن ماشین پرت شد. دو موتور هم از ترس کنترل‌شان را از دست دادند و روی زمین کشیده شدند.»

#جنگ #ویرانی #غیرنظامیان

@superchalesh

♦️ آن‌که بمب می‌ریزد، آزادی نمی‌آورد!

🖊 دكتر نورايمان قهارى ٫ روانشناس

✨ آن‌که حقیقت را نمی‌گوید، جنایتکار است.
اما آن‌که درباره‌ی جنگ سکوت می‌کند،
دو بار جنایت کرده است.
شما که جنگ به راه انداختید،
پشت میز نشستید و دستور دادید،
نمی‌دانید یک گلوله چگونه
قلب یک کودک را از هم می‌درد.
نامتان شاید در تاریخ بماند…
ولی ننگتان در خون انسان نوشته شده است.

- برتولت برشت

🔹 در جهانی که صدای بمب از فریاد آزادی بلندتر است، بازاندیشی معنای رهایی ضرورتی اخلاقی‌ست. پژوهش‌های روان‌شناسی به‌روشنی نشان می‌دهند که مشاهده‌ جنگ و اشغال سرزمینی که خانه‌ جمعی انسان‌هاست، از سنگین‌ترین زخم‌هایی‌ست که روان انسان میتواند تاب بیاورد.

🔹 کسانی که فروپاشی ساختارهای زیستی و نمادین سرزمین‌شان را تجربه میکنند، تنها با خطرات جسمی روبه‌رو نیستند، بلکه در دلِ نوعی بحران وجودی و روانی فرو میروند که بنیان‌های امنیت، معنا، و هویت را از ریشه میلرزاند.

🔹 این تجربه با مجموعه اى از حالات دردناک همراه است: از اختلال استرس پس از سانحه، ترس مداوم، حس بی‌پناهی و خشم فروخورده گرفته تا افسردگی پایدار و اندوهی عمیق که نه‌فقط به‌سبب فقدان عزیزان، بلکه به‌دلیل گسست جایگاه تعلق و فروریختن پیوندهای معنایی در زندگی فردی و جمعی پدید می‌آید.

🔹 در کنار آسیب‌های روانی شناخته‌شده، یکی از سهمگین‌ترین پیامدهای چنین وضعیت‌هایی، بروز آسیب‌های اخلاقی و وجودی‌ست؛ دردهایی که نه در علائم ظاهری، بلکه در شکاف میان آنچه فرد به آن باور دارد و آنچه ناگزیر به پذیرش یا مشارکت در آن میشود، نمایان میگردند.

🔹 آسیب اخلاقی زمانی شکل میگیرد که انسان خود را در برابر بی‌عدالتی ناتوان ببیند، یا احساس کند ناخواسته در کنار ظلم ایستاده است؛ نه از رضایت، بلکه از ترس یا بی‌قدرتی.
این تجربه وجدان را به‌تدریج درگیر میکند، لایه‌های عمیق‌تر روان را متزلزل میسازد، و مسیر بازسازی درونی را دشوارتر از هر زخم عینی میکند. پیامد آن، فروپاشی تدریجی انسجام هویت فردی و فرهنگی‌ست. بسیاری از بازماندگان احساس میکنند که به هیچ جایی تعلق ندارند، یا نمی‌توانند ریشه‌های خود را بازشناسند؛ نه‌فقط به‌عنوان سرپناه، بلکه به‌مثابه بخشی از خودِ گم‌شده‌شان.

🔹 نکته‌ تلخ‌تر آن‌که جنگ‌ها اغلب به دست کسانی آغاز میشوند که در پشت نقشه‌ها، مرزها و منافع پنهان‌اند؛ دولتمردانی که خود هزینه‌ای نمی‌پردازند، اما از شعله‌ور شدن آتش جنگ سود میبرند. و این مردم‌اند که بهای جنگ و جنگ‌افروزى را می‌پردازند، نسل اندر نسل، با جان، با روان، با آینده.

🔹 مطالعات گسترده درباره مهاجران جنگ‌زده، کودکان بازمانده از تهاجم نظامی و جوامع تحت اشغال نشان میدهد که زخم‌های جنگ فقط مربوط به لحظه‌ درگیری نيست. اين زخم ها در حافظه لانه ميكنند و به بخشی از ساختار روان بدل ميشوند. حتی در پناه امنیتی نسبی، خاطرات جنگ از خلال کابوس‌ها، بی‌اعتمادی، و اضطراب‌های ماندگار خود را بازمیسازد.
در بسیاری موارد، این زخم‌ها از نسلی به نسل دیگر انتقال پيدا ميكنند، و کودکانی که خود جنگ را ندیده‌اند، با سکوت‌های سنگین، روایت‌های بریده و هویت‌هایی لرزان بزرگ میشوند.

🔹 در میان همه‌ قربانیان، کودکان بیش از همه آسیب‌پذیرند. آنان که در سایه‌ اشغال رشد میکنند، اغلب از حقِ کودکی محروم می‌مانند؛ حضور دائمی تهدید، مشاهده‌ خشونت، مرگ عزیزان و بی‌پناهی، آنان را پیش از موعد وارد جهان اضطراب و ناامنی بزرگ‌سالان میکند.
اصطلاح “بی‌کودکی” دقیقاً به همین وضعیت اشاره دارد: سلب کودکی از نسلی که زیر سایه‌ جنگ قد میکشد.

🔹 در چنین چشم‌اندازی، باور به این‌که نیرویی بیرونی میتواند با ابزار جنگ و ویرانی، ملتی را از بند استبداد برهاند، نه‌تنها خطایی تلخ، بلکه حمایت از بازتولید خشونت است، خشونتی که این‌بار با نقاب نجات ظاهر میشود. آنان که حمله‌ خارجی را راه رهایی می‌پندارند، نه‌تنها خود را فریب میدهند، بلکه با انکار واقعیت‌های تاریخی، نادیده‌گرفتن درد جمعی، سپردن مسئولیت به نیرویی بیرونی، بی‌اعتمادی به امکان تغییر درونی، و چشم‌پوشی از بهای انسانیِ چنین باوری، در چرخه‌ تکرارِ رنج، مشارکت میکنند.

🔹 آزادی، برخلاف سلطه، از بیرون تحمیل نمیشود. هیچ مداخله‌ نظامی، حتی اگر در پوشش واژگان نجات ظاهر شود، چیزی جز ویرانی، خون‌ریزی، آوارگی و زخم‌های پایدار به‌جا نمیگذارد. مردم نه آزاد میشوند، نه التیام می‌یابند، بلکه بار دیگر قربانی میشوند، این‌بار زیر پرچمی دیگر.
و آن‌چه آزادی نامیده میشود، به‌سرعت جامه‌‌ی استبدادی دیگر میپوشد، زيرا کسی که خاک ما را می‌سوزاند، برای آزادی ما نمی‌آید.

#جنگ #ویرانی #غیرنظامیان #ترومای_روحی

@superchalesh ☮️

♦️ حرکت بعدی نتانیاهو؛ جنگ بزرگ یا صلح بزرگ؟

🖊 رضا بهرامی

🔹 بنیامین نتانیاهو در حالی پاییز امسال ۷۵ ساله می‌شود که با بیش از ۱۸ سال نخست‌وزیری، رکوردار ریاست بر دولت اسراییل است. با این حال و با وجود این رکورد دست‌نیافتنی، پایه‌های قدرت او امروز بیش از هر زمان دیگری لرزان به نظر می‌رسد و عوامل متعددی بقای دولت کنونی‌اش را تهدید می‌کنند. در دهه‌های اخیر، دولت‌های ائتلافی چه از جناح چپ و چه راست، غالباً بر لبه‌ی تیغ تعادل حرکت کرده‌اند و تاریخ سیاسی اسراییل شاهد سقوط دولت‌های متعدد به دلیل ماهیت شکننده‌ی ائتلاف‌ها بوده است. دولت فعلی نتانیاهو نیز از این قاعده مستثنی نیست و ائتلاف راست‌گرای حامی او با ۶۷ کرسی در پارلمان ۱۲۰ نفری در نزدیکی مرز اکثریت مطلق قرار دارد. تعدد احزاب مؤتلف و شکاف عمیق درون‌جناحی بر سر موضوعات حساسی مانند جنگ‌هایی که اسراییل در دو سال اخیر در منطقه به راه انداخته است، ناترازی‌های اقتصادی، اصلاحات قضایی و حتی موضوعات ظاهراً پیش پا افتاده‌ای نظیر معافیت سربازی حریدی‌ها، می‌تواند به ‌راحتی این ائتلاف را بر هم زده و دولت را به ورطه‌ی سقوط بکشاند.

🔹 علاوه بر این، رقبای سیاسی نتانیاهو به رغم اختلاف‌نظرهای جدی، امروز با انسجامی کم‌سابقه در مقابل او صف‌آرایی کرده‌اند. چهره‌های شاخصی نظیر بنی گانتس - وزیر سابق دفاع و رهبر حزب اتحاد ملی -، یائیر لاپید - نخست‌وزیر پیشین و رهبر حزب یش عتید - و آویگدور لیبرمن وزیر سابق دفاع و امور خارجه و رهبر حزب راست‌گرای اسراییل خانه‌‌ی ما هم‌صدا نتانیاهو را به‌ سبب سیاست‌هایش مورد انتقاد قرار داده‌اند. این اتحاد کم‌سابقه فشاری بی‌وقفه بر دولت وارد می‌کند و هرگونه لغزش ائتلاف حاکم را به فرصتی برای به چالش کشیدن نتانیاهو تبدیل می‌کند.

🔹 جنبش گسترده‌ی اعتراضی علیه اصلاحات قضایی که اپوزیسیون بخش بزرگی از آن را نمایندگی می‌کند، نیروی محرکه‌ی قدرتمند دیگری علیه نخست‌وزیر ایجاد کرده است. اگر چه نتانیاهو هم‌چنان در سِمَت خود باقی است اما اتهام‌های متعدد او در پرونده‌های فساد، هم‌چون شمشیر داموکلس بر سر دولتش آویزان است. این پرونده‌ها نه‌ تنها وجهه‌ی او را مخدوش کرده است که موجب دامن ‌زدن به اختلافات در درون ائتلاف حاکم بر سر نحوه‌ی برخورد با دستگاه قضایی شده است و هرگونه پیشرفت مهم یا حکم نهایی در این پرونده‌ها می‌تواند آبستن بحران سیاسی فوری باشد. به این‌ها البته باید شکست اطلاعاتی-امنیتی نتانیاهو در حمله‌ی ۷ اکتبر حماس و انتقادات فزاينده‌ی جامعه جهانی نسبت به نسل‌کشی‌ ارتش اسراییل در باریکه‌ی غزه را افزود که دولت نتانیاهو را بیش از پیش در معرض فروپاشی قرار داده است.

🔹 در این بستر شکننده‌ی سیاسی و شخصی، نتانیاهو همواره در سال‌های اخیر تلاش کرده است با دستیابی به دستاوردهای بزرگِ راهبردی، بقای خود در قدرت را تضمین کند. در این چارچوب، ایران برای نتانیاهو نه صرفاً یک تهدید امنیتی که فرصتی طلایی برای نمایش رهبریِ قدرتمند و کسب اعتبار سیاسی تبدیل شده است. هر چند گفتمان رسمی نتانیاهو همواره بر خنثی‌سازی برنامه‌‌ی هسته‌ای ایران و حتی فراتر از آن، تغییر نظام سیاسی و تجزیه‌ی ایران به‌عنوان راه‌حلی نهایی برای امنیت ابدی اسراییل متمرکز بوده است اما همان‌گونه که بیل کلینتون اخیراً تاکید کرد، هدف اصلی نتانیاهو از گسترش تنش‌ها در منطقه و جنگ‌ بی‌سابقه با ایران، پیش و بیش از هر چیز ماندن در قدرت است.

🔹 اگر خواست نتانیاهو تنها عامل تعیین‌کننده در جنگ با ایران بود، او جنگ را تا رسیدن به یک دستاورد ملموس هم‌چنان ادامه می‌داد. با این حال، ترکیبی از عوامل بازدارنده نظیر مقاومت ایران، عدم همراهی ایرانیان با ارتش‌های متجاوز، فشار مستقیم دونالد ترامپ، خسارت‌های قابل توجه نظامی و اقتصادی و البته ظرفیت محدود اسراییل برای جنگ طولانی او را وادار به ترک مخاصمه کرد. اکنون نتانیاهو برای نجات دولت خود از سقوط قریب‌الوقوع، عملاً با دو گزینه روبروست. حالت اول، ورود به جنگی دیگر است. آغاز مجدد جنگ تمام‌عیار با ایران می‌تواند بلافاصله جامعه‌ی اسراییل را در وضعیت "وحدت ملی تحت تهدید وجودی" قرار دهد. در چنین شرایطی، اپوزیسیون متحد عملاً فلج شده و هرگونه تلاش برای براندازی دولت در میانه‌ی جنگ، به‌عنوان خیانت محکوم خواهد شد و مخالفان مجبور به سکوت یا حمایت ظاهری می‌شوند.

🔹 از طرف دیگر، جنگ، ائتلاف شکننده‌ی دولت را حفظ خواهد کرد و احزاب راست‌گرا حتی با اختلافات عمیق، برای حفظ جبهه‌ی داخلی در جنگ، انگیزه‌ای برای فرار از ائتلاف نخواهند داشت. و البته جنگ با ایران، باز هم حمایت آمریکا را تضمین خواهد کرد و واشنگتن در صورت حمله‌ی مستقیم به اسراییل، چاره‌ای جز پشتیبانی لجستیکی، اطلاعاتی و دیپلماتیک کامل نخواهد داشت.

#اسراییل #نتانیاهو #راست_افراطی #خاورمیانه

@superchalesh

♦️ واکنش هموطنان به بقایای موشک اسراییل

🔹 امیدواریم سایه‌ی جنگ دیگر بر سر ایران‌زمین گسترده نشود و مردمان این سرزمین در آرامش و آسایش زندگی کنند.

#جنگ #ویرانی #تجارت_خونین_اسلحه

@superchalesh

♦️جروزالم پست در مطلبی در واکنش به بازگشت خامنه‌ای به عرصه عمومی، نوشت دخالت دادن آمریکا در حمله به تاسیسات هسته‌ای ایران و خودداری اسرائیل از کشتن خامنه‌ای و پسرش مجتبی، دو اشتباه اسرائیل در جنگ ۱۲ روزه با ایران بود، اما اسرائیل فرصت کافی برای جبران این اشتباهات را دارد.
این مطلب افزود با توجه به فعال ماندن جبهه درگیری با حوثی‌ها در یمن و تمایل و توانایی آشکار جمهوری اسلامی برای احیای بخش‌هایی از برنامه هسته‌ای‌ خود، دولت اسرائیل هم فرصت کافی و هم نیاز اساسی برای اصلاح این دو اشتباه را دارد و ممکن است جنگ ۱۲ روزه، تنها نخستین جنگ ایران و اسرائیل بوده باشد.


@superchalesh