میگه تجربه هات سخته ، وقتی تعریف میکنی مو ب تنم سیخ میشه
چطور میتونی راحت تعریف کنی؟

خداحافظ ؛)

اینکه همش دارم سعی میکنم جوری رفتار کنم ک انگار هیچی نشده و برام مهم نیست از درون خیلی بهم فشار میاره..

بله دارم از درون نابود میشم چطور مگه؟

من صبورم خیلی صبور ولی وقتی قلبم عمیقا بشکنی اونوقت نه سرت داد میزنم نه دعوات میکنم نه باهات قهر میکنم سکوت میکنم بیخیال از کنار همه رفتار های زشتت رد میشم دیگه ازت خواهش نمیکنم اونوقته که دیگه واسم مُردی!

پختگی به سن و سال و قیافه نیست
بستگی داره چجوری زندگی کرده باشی
خیلیا تو همون بچگی پخته میشن
و خیلیا چهل سالشونه ولی نمیدونن زندگی ینی چی!

گاهی گلوم از بغض درد میگیره نمیتونم کنترلش کنم ، دیگه یاد گرفتم بزارم گلوم دردبگیره ولی چشمام خیس نشه :)

اشتباهای کوچیک که میکنیم گاهی تاوان های بزرگ میدیم
درس میگیریم ازشون ولی تاوانش گرون تموم میشه 🙂

عجیبه ی شروع دوباره

نیاز دارم از حافظه‌ی همه پاک بشم، گوشیم‌و خاموش کنم و پشت کنم به زندگی و آدم‌هاش، فقط برم!

‏من خیلی آدم «بیا بریم تو بارون قدم بزنیم و هات چاکلت بخوریم» هستم.

من واقعا از زود سین زدن شما برداشتی جز با شخصیت بودن نمیکنم.

نمیدونم چرا ازش خوشم میاد
تراپیستم هی میپرسه از چیش خوشت اومده که دوسش داری میگم والا بخدا هرچی فکر میکنم نمیفهمم نمیدونم از چیش خوشم میاد :)
فک کنم عاشقش شدم !

بخشی از صحبت های دکتر اروین یالوم به یک بیمار در معرض خودکشی:

«می‌فهمم که عمیقا دلسرد شده ای، جوری که ممکن است همین حالا دلت بخواهد خودت را نابود کنی. اما با همه ی اینها، امروز اینجایی بخشی از تو، مابقی وجودت را با خودش به مطب من آورده، لطفا اجازه بده من با آن بخش صحبت کنم، بخشی از تو که می‌خواهد زنده بماند...»

یعنی تموم شد ؟

چه شب عجیبی بود

نمیتونم باور کنم

چطوری قراره این دوره رو تحمل کنم ؟
چطوری قراره از پسش بربیام ؟

چطوری انقدر راحت تونستی بگی بیا تمومش کنیم ؟ یعنی هیچ معنی خاصی برات نداشتم ؟

از دید بقیه روی پاهام ایستادم، حالم خوبه و واقعا قوی ام، اما حقیقت اینکه خستم، تیکه تیکه شدم، می خوام فرار کنم، می خوام برم و ناپدید شم.