Инсон ўз устидан ишлашни бошламаса, шайтон уни бошқаларнинг айбини қидиришга мажбур этади.

Инсоннинг нафси уни ўзидан узоқлаштиради, ўз айбларини кўрсатмайди, лекин бошқалардаги нуқсонларни йириклаштиради. Бу — шайтоннинг энг қадимий найрангларидан бири.

«Нафсинг билан машғул бўл, токи ғайбатга қолма».

Агар ҳар биримиз ўзимиз билан машғул бўлсак — куну тун нафсимизни тузатишга ҳаракат қилсак, бошқаларда айб қидиришга ҳожат қолмайди. Бу йўлда сабр, илм ва дўстона насиҳат керак.

Эй қалб, ўзингдан бошла.
Сен ўзгаларнинг ҳаёти учун эмас, ўз қалбингни ислоҳ қилиш учун яратилгансан.

✍️ Umid Hudoyberdiev|Online

Ҳар бир инсон ёнида самимий дўст бўлишини истайди, аммо ўзи дўст бўлишга тайёрми?

Бугунги кунда жамиятда “эга бўлиш” истаги “бўлиш” масъулиятидан устун келмоқда. “Бола кўришни истайман” деган сўзда меҳрдан кўра мулкчилик туйғуси сезилади, “эрим бўлишини истайман” деган иборада эса муҳаббатдан кўра эгалик руҳи кўпроқ. Инсон ўз сўзларида нимага эргашишини ифода этади: у ким учундир яшайдими ёки кимдир унга яшаш учун керакми?

Мусулмон инсоннинг мақоми — ўзгаларга фойда келтирувчи шахс бўлишдир. «Инсонларнинг энг яхшиси — бошқаларга фойда келтирадиганидир» (Ҳадис).

Фақат олишни истаган инсон зоҳирда кўп нарсага эга бўлиши мумкин, аммо қалбида бўшлиқ қолади. У бир умр “менга” деб яшайди, “мендан” деб эмас. Ҳаётда бардошли, вафоли, садоқатли бўлиш — бу “эга” эмас, “бўлиш” санъати.

Эга бўлиш истаги охир-оқибат ёлғизликка олиб келади. Чунки мол, одамлар, лавозимлар — барчаси вақтинчаликдир. Инсон ўз ҳақиқий қимматини эгалик қилиб турган нарсалари билан эмас, балки Аллоҳ йўлида нималарни бергани билан топади.

Иш топишни истайман! - Яхши ишчи бўлишга тайёрмисиз?
Ўйланишни истайман! - Муносиб эр бўлишга тайёрмисиз.
Раҳбар бўлишни истайман! - Масъулият олиш ва ўрнак бўла оласизми?

Кўплар бой бўлишни истайди. Бой бўлишга тайёрмисиз? Ҳақиқий бой ҳимматлик бўлади. Ҳимматга, бағрикенглик ва қўли очиқликка тайёрмисиз? Ёки яна битта бахил бой пайдо бўлиши керакми? Кенгликка, ўртоқлашишга ва улашишга тайёрмисиз…

Ҳақиқий бойлик — берганингиздир.

“Менга ким керак?” деган савол ўрнига, “Мен ким учун керакман?” деган савол инсонни қалбан улғайтиради.

✍️ Umid Hudoyberdiev|Online

Инсон ҳаётида энг оғир юклардан бири — сохта юз. Яъни, ўзини бошқа қиёфада кўрсатиш, дилида бўлмаганни сўзига чиқариш, қалбида йўқ ҳиссиётни чеҳрасида намоён этиш.

Кўпчилик жамиятда “ниқоб” билан яшашни одат қилган: дўстлар олдида бир хил, раҳбарлар олдида иккинчи хил, оиласида учинчи хил қиёфада. Аммо бу ҳолат абадий давом этмайди. Чунки одам қанча тиришмасин, қалбининг ҳақиқий юзи бир кун албатта намоён бўлади. Зотан, виждонни чўнтакка солиб қўйиб бўлмайди.

Давомда эса инсон ўзи ҳам ўзига ёлғон гапира бошлайди. Аввал бошқалар учун яралган “қиёфа” сўнгра ўз ичида қабул қилина бошлайди. Шундай қилиб инсон ўзини ҳам алдайди, “мен шундайман” деган сохта эътиқодга тушиб қолади. Лекин қалб — бу айнан ниқоблар ўйинини қабул қилмайдиган олам. Унда ёлғон яшай олмайди. Ва бу қалбда риё иллатига жой бўлса, нафс уни бошқара бошлайди. Натижада инсон кўзга мўмин, лекин аслда гумроҳ ҳолатга тушиб қолади.

Иймон биздан самимият, ихлос, қалб поклигини сўрайди. Аллоҳ таоло инсоннинг ташқи кўринишига эмас, қалби ва амалларига назар солади. Шунинг учун инсофли киши фақат Аллоҳ учун яшайди, унга кўринади, унга ҳисоб беради.

Ниқоб эмас, ҳақиқат билан яшайлик — нафсга эмас, ҳаққа суянайлик.

✍️ Umid Hudoyberdiev|Online

Касаллик танлови…

Инсон хаста бўлади, хасталик турли-туман ва кутилмаганда юз беради. Беморлик ўзи билиб билиб келаверади.

Инсон ўз беморлигини танламайди, лекин у танлайдиган нарсаси стресс — ва айнан стресс эса касалликни ўзи танлайди.

Бу сўзлар ҳаётнинг бир оғриқли, лекин ҳақиқатга яқин жиҳатини очиб беради. Руҳий зўриқиш, узлуксиз ташвиш ва ички мувозанатнинг бузилиши жисмоний ҳолатга бевосита таъсир этади. Инсон қанчалик қувватли бўлмасин, доимий стресс остида унинг танаси ҳам, руҳи ҳам синовдан ўтади.

Шунинг учун инсон ўзини ва қувватини асраши керак. Тинчлик, сабр ва шукр — бу руҳий саломатликнинг асосий устунларидир. Ҳар қандай оғир вазиятда ҳам қалбда сокинликни сақлаш, Аллоҳга суяниш ва ички ижобий кайфиятни қўллаб-қувватлаш инсонни нафақат стрессдан, балки касалликдан ҳам сақлаб қолиши мумкин.

Ҳақиқий шифо — қалб саломатлиги ва хотиржамликда.

✍️ Umid Hudoyberdiev|Online

Бўлгим бир юртда… муҳаббат бисёр,
На ибодатгоҳ, на мақтов ҳар ён.
Ҳеч ким тарбият этмас меҳрни,
У ерда… беғараз, самимий севги.

Севишар аста, хаёлий ва жим,
Ёрнимас ёлғиз - қуёш, шамолни.
Болалар кулиб суяр дунёни,
Муҳаббатдир боғларида — сўзлашув тили.

На ўта чуқур, на тоғдек баланд,
Бироз содда, ханда аралаш.
Ёлғонсиз, юракдан, меҳрла буткул,
Қалб муҳри — ҳеч ким пайқамас.

Ул юртда севги зарур нафасдек,
Хаёлларда йўқ: “Севмаслик мумкин?”
Тушкунликнинг ўзи у ерда ювош,
Меҳр борки — тунлари ёруғ ва сокин.

Мен орзу қилдим… бу юртда яшаш,
Юраклар очиқ, юзда нур, ҳайбат.
Севги ила яшаш — на ибрат, на қарз,
Фақат ҳаёт… фақат борлиқ… фақат муҳаббат.

✍️ Nidoiy

Баъзан бахт учун фақат бошқалар билан эмас, балки энг оғири — ўзимиз билан курашишга тўғри келади. Қалбдаги шубҳалар, ортиқча қўрқувлар, ўтмишнинг оғриқлари бизга бахтга етишишга тўсиқ бўлади. Ҳар бир инсоннинг ичида икки овоз бор: бири орзу қилади, иккинчиси эса қўрқитади. Баъзан эса айнан ўша “қўрқувчи овоз” — энг кучли рақибимиз бўлади.

Аслида бахт — бу берилмайдиган неъмат, у қўлга киритилади. Ўз-ўзини енгган инсонгина ҳақиқий эркинликни ҳис қилади. Ўзининг заиф тарафларини тан олган ва улар устида ишлаган инсон бахтни ҳақли равишда топади. Шунинг учун баъзан энг улуғ ғалаба — бу ўзига қарши ғалабадир.

✍️ Umid Hudoyberdiev|Online

Инсон ўзини таниб етганидан сўнг, унда чексиз куч пайдо бўлади. Вақтики у англаб етсаки, энди орқа йўл йўқ, қайтишнинг иложи йўқ — ана ўша пайтда унда ҳаётни қайта қуришга, ҳар қандай деворни парчалашга қодир бўлган ирода юзага чиқади. “Йўқ” деган сўз унга тўсиқ эмас, балки янги ечим излаш учун ишорага айланади. Бу ҳолатда инсон энди курашмасдан иложи йўқлигини тан олиб, ҳар нафасини ҳаракатга айлантиради.

Орқага қайтиш имкони қолмагандаги каби ҳеч қандай ҳолат инсонни кучли қилолмайди.

Энди орқага йўл қолмаганида, у нафақат ҳаракатга мажбур, балки муваффақиятга маҳкумдир. Чунки унда энди танлаш эмас, фақат юриш бор.

Энди у на қўрқади, на кутади — у фақат амалга ўтади. Ҳаётнинг энг олий имкониятлари — орқага йўл йўқ бўлгандагина очилади.

✍️ Umid Hudoyberdiev|Online

Шиддат билан ўзгараётган дунёда энг муҳими — қалбда тартиб ўрнатиш.

Одам кўп нарсани бошқара олмаслиги мумкин, лекин ўз руҳиятини, ўз ички дунёсини тозалаш — фақат унинг қўлида.

Бунинг учун тўрт «МА»ни унутманг:
Шикоят қилМА.
Бировни айблаМА.
Ўзингни оқланМА.
Ҳеч нарса кутМА.

Чунки ҳақиқий куч — тинч қалбда.
Ҳақиқий эркинлик — ўзини айбсиз деб эмас, балки масъул деб ҳис қилишда.
Бировдан нимадир кутиш фақатгина умидсизликка олиб келади.
Қалбда тинчлик бўлса, дунёдаги тўфон ҳам сизни ағдаролмайди.

✍️ Umid Hudoyberdiev|Online

Инсон буюк мавжудот

Бизнинг ҳаётимизда учрайдиган одамлар — тасодиф эмас. Ҳар бир учрашув, ҳар бир қиёфа, ҳар бир руҳий туйғу — бу биз ўз оиламизда, орзуларимизда, атрофимизда ёки қалб тубида аввалдан шакллантирган тасаввурларимизнинг аксидир.

Қалбимизда, онгимизда ва орзу-хаёлларимизда “идеал инсонлар” сиймосини чизиб, биз уни ўзимиз ҳам билмаган ҳолда ҳаётимизга чорлаймиз. Шу боис, инсонларнинг ҳаётимизда пайдо бўлиши — бу тасодиф эмас, балки қалб ва тафаккуримизнинг чақириғига жавобдир.

Ҳақиқий учрашувлар қалблар тайёр бўлганида юз беради. Кимнидир яхши кўриш, дўстлашиш ёки қадрлашдан олдин, биз унга ич-ичимизда жой тайёрлаймиз. Ҳар бир инсон бизнинг руҳий оламимизга жавоб сифатида кириб келади: ё яхшилик ўргатиш учун, ё дарс бериш учун, ёки далда, ёки муҳаббат ва руҳий ўсишга сабабчи бўлиш учун. Шундай экан, биз истаган одамлар аввало қалбимизда туғилади ва кейингина ҳаётимизда жисмоний кўриниш олади.

Агар сиз хоҳлаган инсонни учратмоқчи бўлсангиз, аввал уни қалбингизда яратинг. Орзу қилинг, тасаввур этинг, ишонинг ва қалбингизни тозаланг — шунда сиз орзу қилган инсон сизнинг ҳаётингизга, албатта, қадам қўяди.

Ҳар бир алоҳида шахснинг ижобий ва салбий жиҳати нуқтаи назаридан эса - инсонларни қайси кўринишда тасаввур этсак, шу қирраси сизга намоён бўлади.

✍️ Umid Hudoyberdiev|Online

Ичимиздаги “аҳлат” — ўзимизнинг масъулиятимиз

Инсон ҳаёт давомида, турли воқеа ва муаммолар таъсирида, қалбида турли салбий ҳис-туйғуларни йиғиб боради. Бу ғамлар, ранжишлар, кўнгилозарликлар — гўё кўринмас бир “аҳлат”, уни кўпинча тўплаганимизнтсезмаймиз. Ва энг ёмони — бу аҳлатни биринчи учраган одамга, ҳатто у мутлақо алоқадор бўлмаса ҳам, унга бу захарни тўкишни одат қиламиз. Бу — инсофсизликдир.

Ҳеч ким — бировнинг ички оғриқлари учун “аҳлат қутиси” эмас. Кимдир сизни тушунмаган бўлиши мумкин, кимдир хафа қилган бўлиши мумкин — лекин бу бошқаларга уришиш, уларни ранжитиш, ўз ёмон қувватингизни тарқатиш ҳуқуқини бермайди.

Инсон қалбига тозалик керак. Агар сизда йиғилиб қолган оғриқлар, аламлар, ғазаблар бўлса — уларни тан олинг, тушунинг, ва энг муҳими — тинч йўл билан чиқаришни ўрганинг. Дуо қилинг, юринг, ёзинг, суҳбатлашинг, лекин бегуноҳ инсонларга оғриқингизни юкламанг.

Қалбдаги “аҳлат”ни тўпламасликни ўрганинг. Ўзингизни тозаланг. Шунда ҳаёт ҳам тоза ва гўзал бўлади.

Ҳар қандай манфий ҳисни бировга эмас, ўзингизга қарата таҳлил қилинг. Ўзингизни ювинг, тозаланг. Сизда йиғиладиган ҳар бир “аҳлат” — сизга юк, бошқаларга зарар. Шунинг учун, унинг масъулияти ҳам — фақат сизнинг зиммангизда.

✍️ Umid Hudoyberdiev|Online

Соддалик ниқоби остидаги манманлик

Ҳаётда шундай одамлар учрайдики, улар ўз билимсизлиги, тарбиясизлиги ёки маданиятсизлигини “мен содда одамман”, “фалсафа керак эмас”, “мен шунча йил шу йўлда яшадим” каби сўзлар билан оқлашга уриниб, ўзлари қабул қилолмаган инсонларга нисбатан душманлик билан қарашади.

Улар ақллидан — хавотирда, билимлидан — зада, покизадан — безор. Чунки уларнинг қалбида яширин бир ҳис бор: мен ҳам шундай бўлишим мумкин эди, лекин бўлмадим. Ва энди буни тан олиш ўрнига, бошқаларни камситиш, уларга қарши пичинг сўзлар орқали ҳужум қилишни афзал кўради.

Соддалик — фазилат, аммо ахлоқсизликни, билимсизликни ёпиш учун эмас. Ҳақиқий содда инсон — қалбида пок, тилида ҳақ, кўнглида меҳр бўлади. У ўрганишдан, тушунишдан, ва эътироф этишдан қочмайди.

Агар содда бўлмоқчи бўлсангиз — аввало самимий бўлинг. Зулматни ёритадиган нур — тан олиш ва ўз устида ишлашдир.

✍️ Umid Hudoyberdiev|Online

Молиявий эркинлик сари қадам ташлайлик!

Агар ишлайдиган ишингиз бўлса, лекин молиявий жиҳатдан эркин эмаслигингизни ҳис қилаётган бўлсангиз — бу суҳбат айнан сиз учун:
• Қўлингизда озгина маблағ бор, лекин қаердан бошлашни билмаяпсизми?
• Қанчадир сўмни инвестиция қилсам, қандай фойда оламан, деб иккиланаётган бўлсангиз?
• Ойликдан-ойликка яшашдан чарчаганмисиз ва ўз ишингизни бошлаш орзусидамисиз?
• Ҳар ой маош оласиз, лекин инвестицияга пул қолмаяптими?
• Билимингизга сармоя киритишни хоҳлайсиз, лекин доимо кечиктиряпсизми?
• Ҳордиқ, дам олиш ва ўзингизга вақт ажратиш — фақат орзуми?
• “Пассив даромад” деган тушунчани эшитгансиз, лекин қаердан бошлашни билмайсизми?

Шу ва шу каби саволларга жавоб топиш учун бизнинг жамоа билан ZOOM орқали суҳбатга қўшилинг!

Биз сизга молиявий эркинлик сари биринчи ва энг муҳим қадамни ташлашда ёрдам берамиз.

Янги лойиҳамизда фаол иштирок этинг!!!

Қатнашиш учун ушбу онлайн шакл орқали маълумот қолдиринг:
https://forms.gle/yTKwivJJMYrWFJtz5
https://forms.gle/yTKwivJJMYrWFJtz5
https://forms.gle/yTKwivJJMYrWFJtz5

✍️ Umid Hudoyberdiev|Online

Обрў, услуб, бойлик— булар фақат ташқи кўриниш. Инсоннинг ҳақиқий қадри қалбидаги меҳр билан ўлчанади.

Қалбида раҳм, кўнглида шафқат бор инсонгина бу дунёда из қолдиради. Чунки инсонни инсоний қиладиган нарса — унинг ҳисси, муҳаббати ва бошқаларнинг оғриғини ёки хурсандчилигини ўзиникидек ҳис қилишидир.

✍️ Umid Hudoyberdiev|Online

Ер юзига «муваффақиятли» деб аталадиган одамлар эмас, балки қалби илоҳий нур билан тўлган, Аллоҳ розилигини мақсад қилган банда керак. Дунёга тинчлик ўрнатувчи, шифо ва раҳмат олиб келувчи, қалбларга умид ва тавба эшигини очувчи, ҳақиқатни гўзал сўзлар билан етказувчи мўминлар керак. Инсониятга нафақат ўзини, балки атрофдагиларни ҳам охиратга тайёрлайдиган, ҳалоллик ва тақво билан яшайдиган инсонлар керак.

Энг яхши инсон— одамларга энг фойда кўп берувчидир!

Инсоннинг мақсади дунёвий «шахсий муваффақият» эмас, балки Аллоҳнинг розилиги ва охират саодатидир. Қалбида тақво, юзида хулқ, қўлида хайр, сўзида ҳақ бўлган шахс — бу инсониятнинг зийнати, жамиятнинг раҳмати ва ер юзининг барокати.

Бизга ўз манфаатини эмас, балки жамият ҳолини ўйлайдиган, юракда ўти бор, юзида табассум бўлган мухлис бандалар керак. Бизга Аллоҳнинг нурини инсонларга етказувчи, муҳаббат билан тарбия қилувчи муаллимлар, раҳмат туйғусини уйғотувчи қалб эгалари керак.

Чин муваффақият — дунёда Аллоҳга итоат, одамларга фойда ва охиратда жаннатдир. Шунинг учун мақсадимизни қайта кўриб чиқайлик: залолат эмас — ибодат, бойлик эмас — барака, машҳурлик эмас — чин ихлос.

Инсониятни дунёвий ютуқлар қаторида, ҳақиқий мўминлик сифатлари қутқаради.

Ўзингиздан сўранг: Сиз атрофдагилар учун раҳматмисиз ёки имтиҳон (синов)?

✍️ Umid Hudoyberdiev|Online

Аслингиздан ўзга кўринишга уринманг — узоқ юролмайсиз. Оёқ учида туриш қалбни чарчатади, риё — руҳни емиради. Тиззада ўтириш эса ўз қадрингизни камситади, табиий ҳақиқийликни йўқотади.

Ўзини бўлмаган сифатлар билан зийнатлаган киши, кийимсиз одам кабидир — одамлар олдида шарманда, Аллоҳ олдида эса маҳкум.

Шу боис, ўзингиз бўлинг. Қалбингиз пок, ниятингиз ҳалол, сўзингиз рост бўлса — халқ ҳам ҳурмат қилади, Ҳақ ҳам кенг барака беради.

Ҳақиқат шундаки, инсоннинг энг чиройли кийими — тавозелик ва самимийликдир.
Энг баланд мартаба эса — табиий юришда, эзгу ниятда ва очиқ юракда.

✍️ Umid Hudoyberdiev|Online