امروز خیلی حواسم بود که از مرخصی‌ام درست استفاده کنم!
ذهن من هم، درست مثل ذهن شما، اولش هیچ دلیلی برای دست کشیدن از ناراحتی‌ها و مشکلاتش نمی‌دید.
اما یکی دو ساعت که گذشت، از خودم پرسیدم: تکرار همه‌ی غصه‌های گذشته تا حالا چه کمکی کرده؟
و جواب کاملاً واضح بود: هیچ!
نه‌تنها هیچ فایده‌ای نداشت، بلکه روزم، ذهنم، پوستم🙂‍↔️، تمرکزم و همه داشته‌های فعلیم را هم گزید و کاست.

پس تصمیم گرفتم امروز، برای آن بخش از زندگی‌ام که کاری از دستم برنمی‌آید، هیچ غصه‌ای نخورم؛
خودم را سرزنش نکنم، برای خودم دلسوزی هم نکنم.

خیلی ساده فقط کمی بازی کردم، کمی تفریح کودکانه، در طبیعتی ساده.
ذهنم را در کنترل گرفتم تا آرام‌آرام رها شود...
و حالا فوق‌العاده شارژ و پرانرژی‌ام — تازه یک ایده‌ی عالی هم به ذهنم رسیده!

فردا شروع هفته است؛ کلی کار دارم و چندتا پیگیری مهم بابت همین ایده‌ی امروز.

اما تصمیم دارم فردا را هم، فقط فردا را، از اندوه و پریشانی مرخصی بگیرم.
امروز تجربه‌ی فوق‌العاده‌ای بود، و می‌خواهم یک روز دیگر هم بدون غم و ناراحتی بابت چیزهایی که از اختیارم خارجه زندگی کنم.

شما چطور؟
دلت نمی‌خواهد فقط یک روز از غم‌ها و غصه‌هایت مرخصی بگیری؟
فقط یک روز...
شنبه است ها — چه شروع جالب و دل‌انگیزی می‌تواند باشد.

@unseenlands

سلام و درود
صبحتون پر از شادی و آرامش، همسفران گرامی 🌞
امروز صبح، در مسیر اداره، با دلی کودکانه و کنجکاو مشغول تمرین «لذت بردن» بودم.
برای چند لحظه احساس کردم همسفر قدیمی‌ام، جنابِ بدقواره‌ی غم و افسوس، کنارم قدم می‌زند.
انگار تصویر زنده‌ی خیابان محو شده بود و شبح اندوه، افق دیدم را گرفته بود.
خیابان تکراری به نظر می‌رسید، حتی صدای شهر را هم نمی‌شنیدم.
شاید پنجاه قدمی را در آن حالت طی کردم — مثل رباتی که در مسیری ثابت حرکت می‌کند —
و یأس، درونم را پر کرده بود و همه‌ی درها را بسته می‌دید.
در همین لحظه چشمم به تابلویی آن‌سوی خیابان افتاد:
«به علت تعمیرات، تا اطلاع ثانوی مغازه تعطیل می‌باشد.»
با دیدن آن، ناگهان یادم آمد که امروز روز مرخصی‌ام است!
و با خودم گفتم: هیچ اندوهی حق ندارد امروز همراه من باشد.
صدای خیابان برگشت، نسیم خنک صبحگاهی روی صورتم نشست،
کیف مورد علاقه‌ام را در دست دیدم،
و مسیر پیش رو دوباره زیبا و دلنشین شد —
پر از کارهایی که قرار است روزم را بسازند.
یادتان باشد دوستان،
غم و اندوه همیشه در کمین‌اند تا مرخصیِ و تعهدات ما رو نادیده بگیرند
مواظب باشید لطفا 🌸
@unseenlands

🌫
مهم نیست بابت چی به خودت حق میدی که غم و غصه بخوری
واقعا مهم نیست
در هر صورت
کارت غلطه!!!!!!
✨
همسفر
هر واکنش منفی هزینه اش از غصه خوردن کمتره
چون در غصه خوردن، این خودخود تویی
که ازت روز به روز کسر میشه

از ارزشت
از درخششت
از زیباییت
از دوست داشتنی بودنت
از گرمی کلامت
از نافذ بودن نگاهت
💔
لعنتی غم و غصه انگار بشر رو فاسد میکنه
نه هیچی دیگه بهت حال و مزه میده
نه تو به هیچ کار و مزه ایی میایی
🔥
تموم کن اون غصه لعنتی
تا بیش از این گند نزدی بخودت

به وجود شریفت
به حضور مقدست
به جلوه‌ی بدیعت
🌿
پاشو
پاشوخودتو از غم و غصه بتکون
تو ارزشت بالاتر از هر غمیه

@unseenlands

💗 قانون الزام به ثبت رسمی ثبت عاطفی ابلاغ شد!

طبق این قانون قدیم التصویب، هیچ محبتی رسمیت نمی‌یابد، مگر آنکه با خاطرات خوش، لبخندهای واقعی و لحظه‌های مشترک در دل طرف مقابل به ثبت رسیده باشد.

بر اساس تبصره‌ی اول،
هرچه میزان خاطرات خوش بیشتر باشد، عمق علاقه و وابستگی نیز افزایش می‌یابد.

و طبق ماده‌ی نهایی،
دوست داشتن بدون ساختن خاطره، فاقد اعتبار عاطفی است.

📕 بابا لنگ‌دراز
✍️ جین وبستر

#قانون_الزام_عاطفی
#ثبت_در_دل
@unseenlands

با اساس‌ کلمات خشک و مقرراتی شغلی هم میشه محتوای آموزشی انگیزشی و معنوی ساخت

البته از نگاه من کل کار اداری ما معنوی است و همکارانم در این کانال که تعدادشونم کم نیست شاهد اعتقاد قلبی من به این موضوع هستند