:)

شاید آن‌چه ما “دیوانگی” می‌نامیم، فقط شکل دیگری از دیدن دنیاست… دیدنی که دیگران جراتش را ندارند.

-هرمان هسه، از کتاب گرگ بیابان

جاوید مگس‌های بی‌جانِ آخرِ فصل را توی هوا می‌گرفت و می‌برد بیرون ولشان میکرد.گفتم:چرا نمی‌کُشیشان و این‌همه به خودت زحمت میدهی؟!جاودید گفت:«خوشی‌مان را به رنج دیگران نمی‌خریم.»

-عباس معروفی

.

:)

شارلوت برونته گریه کردنو چه زیبا توصیف کرده، می‌گه:
گریه کردن نشون دهنده این نیست که تو ضعیفی. از زمان تولد، همیشه یه نشونه بوده از اینکه زنده ای.

فروغ فرخزاد میگه:
ﺩﻟﻢ ﻣﯿﺨﻮﺍست هاﯼ ﻣﻦ ﺯﯾﺎﺩﻧﺪ، ﺑﻠﻨﺪﻧﺪ، ﻃﻮﻻﻧﯽ ﺍﻧﺪ، ﺍﻣﺎ ﻣﻬﻤﺘﺮﯾﻦ ﺩﻟﻢ ﻣﯿﺨﻮﺍﺳﺖ ﻫﺎﯼ ﻣﻦ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ: ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﺎﺷﻢ و ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﻤﺎﻧﻢ ﻭ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻣﺤﺸﻮﺭ ﺷﻮﻡ! ﭼﻘﺪﺭ ﻭﻗﺖ ﮐﻢ ﺍﺳﺖ ﺗﺎ ﻭﻗﺖ ﺩﺍﺭﻡ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﻬﺮ ﺑﻮﺭﺯﻡ، ﻭﻗﺖ ﮐﻢ ﺍﺳﺖ ﺑﺎﯾﺪ ﺧﻮﺏ ﺑﺎﺷﻢ، ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺑﺎﺷﻢ ﻭ ﺩﻭﺳﺖ ﺑﺪﺍﺭﻡ ﻫﻤﻪٔ ﺯﯾﺒﺎﯾﯽ ﻫﺎ ﺭﺍ.
ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻨﺪ: ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻫﺎﯼ ﺧﻮﺏ ﺑﻪ ﺑﻬﺸﺖ ﻣﯽ ﺭﻭﻧﺪ. ﺍﻣﺎ ﻣﻦ ﻣﯿﮕﻮﯾﻢ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺧﻮﺏ ﻫﺮ ﺟﺎ ﮐﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺁﻧﺠﺎ ﺑﻬﺸﺖ ﺍﺳﺖ.

‏جناب ابتهاج می‌فرمایند «ما لالیم!»
تلاش می‌کنیم یه چیزیو به طرفمون بفهمونیم
ولی نمیشه! این زبان برای بیرون از ما ساخته شده! شما درد رو چطوری میخوای به بقیه حالی کنی؟
ما در بیان احساساتمان بیچاره‌ایم!

آرزو می‌کنم که آسمان سعادتت همیشه نورانی باشد و لبخند شیرینت همیشه روشن و مصفا باشد و تو را برای آن دقیقه شادی و سعادتی که به دلی تنها و قدرشناس بخشیدی دعا می‌کنم.

-فئودور داستایفسکی

:)

بدترین درد، این نیست که تنها باشی… بلکه این است که در تنهایی‌ات، هیچ‌کس تو را نفهمد.

-داستایفسکی، از کتاب یادداشت‌های زیرزمینی

:)

به قول جناب مولانا:

کم سخن گوییم و گر گوییم، کم کَس پی بَرَد . . .

در نبرد میان خودت و جهان،
پشتیبان جهان نباش.

-فرانتس کافکا