မင်းတပ်မြို့နယ်

AA နဲ့ ကျွန်ချင်းပဒပ်တွေကို မနေ့ညက ဘောက်ဖွင့်ပြ
၄ ယောက် သေ၊
၂၀ သေခါနီး။

အရမ်းမှန်တဲ့ မန့်

ရက်ရက်စက်စက် သတ်ဖြတ်ကြတဲ့ ရာဇဝတ်ကောင်တွေဟာ အသက်ဆက်ရှာင်ဖို့ရန် မထိုက်တန်တဲ့ လူမဆန်ကြသူများမို့ သေဒဏ်ပေးသင့်တာ မှန်တယ်။
သို့သော် ဒီနေရာမှာ ပြောစရာရှိလာတာက လူရှေ့မှာ သတ်ဖို့တောင်းဆိုမှူတွေ။
ရာဇဝတ်သား ကြိုးမိန့်ကျတာ်၊ ကြိုးပေးတယ်ဆိုတာ လူထုသိရင် ရပြီလေ။
လူတချို့က သူအသတ်ခံရတာ ကြည့်ချင်နေကြသေးတာ တွေ့ရတယ်။
အဲဒါဟာ အပြစ်ရှိသူကို အပြစ်ပေးတာထက်ပိုပြီး လူသတ်တာကို အရသာခံပြီး ကြည့်ချင်တဲ့ ထိုသူတွေရဲ့ စိတ်သက်သက်သာဖြစ်သည်။

နောက်ပြီး သေဒဏ်ကျတယ်၊ တခါတည်း လူထုရှေ့ ကြိုးပေးတယ်၊ ပစ်သတ်တယ်ဆိုတာ ကွန်မြူနစ်တွေပဲ လုပ်လေ့ရှိတယ်။
ယဉ်ကျေးတဲ့ လူအသိုင်းအဝိုင်းမှာ လုပ်လေ့ မရှိပါ။
သေဒဏ်ကျရင် အယူခံအဆင့်ဆင့် ဝင်ခွင့် ရှိတယ်။ နောက်ဆုံး တရားရုံးက ဆုံးဖြတ်ရင်တောင် သမ္မတက လွတ်ငြိမ်းပေးခွင့် ရှိတယ်။ လုပ်ငန်းစဉ်တွေက
အချိန်တွေ အကြာကြီး ဖြစ်တယ်။

နီပိတ်တွေဟာ ပါးစပ်က ဒီမိုကရေစီ အော်နေပေမယ့်
အတွင်းစိတ်က ကွန်မြစ်နစ်တွေထက် ပိုပြီး ကွန်မြူနစ်ပီသတယ်။

ဒီနိုင်ငံက လူတွေ ရှေးခေတ်က မြန်မာတွေ ရုပ်ဆိုးတယ်ဆိုပြီး blame ကျတာ ရှိတယ်။
ခေတ်မတူတော့ သူတို့ ဖက်ရှင်က အခုခေတ်မျက်လုံးထဲမှာ တမျိုးကြီးဖြစ်နေတတ်တာက ရှိသေး။ နောက်ပြီး မိတ်ကပ်လည်း ပြင်မထားဘူး။
အဓိကကတော့ ကင်မရာအရည်အသွေးပေါ့။ စပေါ်ခါစ ကင်မရာတွေ ဘယ်လိုလုပ်အခုခေတ်ကို မှီမလဲ။
မကွာဘူးထင်ရင် ကိုယ့်ဟာကိုယ် ယုံကြည်ချက်ရှိရင် မှတ်ပုံတင်ရုံးက ရိုက်ပေးတဲ့ ကိုယ့်ပုံကိုယ် ကြည့်ကြ။

ဒါတောင် အဲဒီခေတ်က ကင်မရာနဲ့တောင်
အရမ်းထင်ပြီး လှနေတဲ့ မြန်မာတွေလည်း ရှိပါသေးသည်။ နမူနာပုံ။