در طول تاریخ زنان بزرگی بودن که کارهایی بزرگی کردن و ما بهشون بسیار مدیونیم و البته کمتر اسمشون رو شنیدیم یا حتی اونهارو نمیشناسیم!شما هم یکی از بانوان الهام بخش تاریخ رو برامون بفرستید.

زندگی، قبل از هر چیز زندگیست
گل میخواهد
موسیقی میخواهد
زیبایی میخواهد
زندگی حتی اگر یکسره جنگیدن هم باشد
خستگی در کردن میخواهد
عطر شعمدانی ها را بوییدن میخواهد.

اندوهت را بتکان

جهان منتظرت نمی‌ماند تا حالت خوب شود.
جهان صبر نمی‌کند تا غصه ات سر آید.
جهان برای هیچکس منتظر نمی‌ماند و برای هیچکس صبر نمی‌کند.

جهان می‌رود چه تو غمگین باشی و چه شادمان، چه سوگوار باشی و چه رقصان.
می‌دانی این جهانی که می‌رود نامش چیست؟
نامش عمر است و تو ناگزیری که دنبالش بروی حتی اگر سینه خیز .

تو ناگزیری که اندوهت را بتکانی و غمت را بشویی و بروی وگرنه جهان می‌رود و عمر می‌رود
و تو جا می‌مانی از جهان و از عمر و از خودت...

اجرای زیبایی از پرفسور لیلی افشار، نخستین زن در دنیا که در رشته اجرای گیتار کلاسیک به درجه دکتری دست یافته است. او اکنون استاد موسیقی در دانشگاه ممفیس ‌آمریکاست.

زنها را دست کم نگیرید !
درنهایتِ ظرافتشان
چنان برایت تکیه گاه میشوند ؛
که انگشت به دهان بمانی !
زنها هشتمین عجایبِ جهانند
ازنوعِ متحرکِ دلبرانه !
#نرگس_صرافیان_طوفان‌

همین کله شق بودن و یک‌دندگیِ خودم را دوست دارم، همین بی‌محابا وسط مهلکه دویدن‌ها، لبه‌ی پرتگاه رفتن‌ و پریدن‌ها، همین دل به دریا زدن و از عمق آب نترسیدن‌ها!
من همین شجاعت و جسارت‌های بی‌فکرانه‌ی خودم را دوست دارم، حتی اگر به چشم خیلی‌ از مردم، حماقت باشد؛ برایم اهمیتی ندارد! من همان کودک لجباز خودمختار و بی‌منطقم که از تمام دیوارها و درخت‌های جهان بالا می‌رود و شیفته‌ی بلندی‌هاست، شیفته‌ی نقاط دور از دسترس، بعید و دست نیافتنی! حتی اگر همه‌ی آدم‌ها آن پایین بایستند و از خطرهای ارتفاع و پریدن حرف بزنند و سعی کنند او را منصرف کنند و سد راهش بشوند؛ او اما به هر زحمتی پله پله می‌رود بالا و خودش را به بالاترین نقاط ممکن می‌رساند، هرچقدر هم که از ارتفاع هراسان باشد.

من همین در اوج اضطراب، ادای آرامش و شجاعت درآوردن‌های خودم را دوست دارم. همین ریسک‌پذیر بودن‌ها و خطر کردن‌ها! همین یک‌تنه و با دستان خالی به مصاف دردها و مشکلات رفتن‌ها!

#نرگس_صرافیان_طوفان

تا جایی که می‌شد سکوت کردم، وقتی فهمیدم یک جمله‌ی نابجای من، ممکن است یک آدم را تا مدت‌ها، اندوهگین نگاه دارد.
تا جایی که می‌شد سکوت کردم و اظهار نظری نکردم، وقتی فهمیدم آدم‌ها معمولا مطابق حال و روز خودشان حرف‌های من را برداشت می‌کنند و از برداشت‌های من حرف می‌زنند.
تا جایی که می‌شد سکوت کردم و فاصله گرفتم، وقتی فهمیدم زیاد حرف زدن و زیاد حضور داشتن، جز خراب کردن شخصیت من کار دیگری از پیش نمی‌برد...
ساکتم، بدون واکنش، دور ایستاده، تنها...
و سال‌هاست که با احتیاط و هراس از چند فرسخیِ آدم‌ها می‌گذرم و صمیمی شدن و رفاقت، آخرین گزینه‌ای‌ست که به آن فکر می‌کنم...

#نرگس_صرافیان_طوفان

آدم ها متعلق به خودشانند!
ما فقط می توانیم دوستشان داشته باشیم.
آدم ها نمی مانند؛
ما فقط می توانیم دلتنگشان باشیم.
ما و آدما ترکیب عجیب دو حبابیم،
با هم می آمیزیم،
به آنی می ترکیم...

#پریسا_زابلی_پور

یه بیت شعر میخوایم بخونیم
۴ ستون بدنمون میلرزه...

آرزوی من آزادی زنان ایران و تساوی حقوق آن ها با مردان است. من به رنج هایی که خواهرانم در این مملکت در اثر بی عدالتی های مردان می برند، کاملا واقفم و نیمی از هنرم را برای تجسم دردها و آلام آن ها به کار می برم. آرزوی من ایجاد یک محیط مساعد برای فعالیت های علمی و هنری و اجتماعی بانوان است. آرزو دارم مردان ایرانی از خود پرستی دست بکشند و به زن ها اجازه دهند تا استعداد و ذوق خودشان را ظاهر سازند ... 

متن کامل نامه "فروغ فرخزاد" در مجله امید ایران ١٣٣٣

8 مارس روز جهانی زنان