ایده یک فکر است. فکری که وقتی دریافتش کنی، چیزی بیش از آنچه تصور می‌کنی در خودش دارد؛ اما در لحظۀ اول بارقه‌ای بیش نیست. اگر کل یک فیلم به یک باره به ذهن می‌رسید عالی بود، ولی من آن را جزء به جزء دریافت می‌کنم. جزء اول شبیه سنگ روزتا است. قطعۀ جورچینی است که قطعه‌های دیگر را پیدا می‌کند؛ قطعه‌ای که امیدبخش است. [بسط و گسترش دادن بخش مهم کار شماست. ]


📖صید ماهی بزرگ


© دیوید لینچ


@writing_lovers

نثر خوب در سه سطح مورد بررسی قرار می‌گیرد: سطح و مرحله موسیقیایی؛ جایی که کلمات نثر سروده می‌شود؛ سطح معماری جایی که ساخته می‌شود؛ و در نهایت سطح نساجی آن، یعنی جایی که نثر بافته می‌شود.


© والتر بنیامین



@writing_lovers

ژان پل سارتر در جایی گفته که نبوغ موسیقایی باخ به دلیل انضباط و تکنیک فوق العاده اوست. این نکته درباره نویسندگی هم صادق است. گرچه نوشتن از درون نشئت می گیرد و کار در آنجا آغاز می شود اما تکنیک اهمیت بنیادی دارد.

بسیاری از ایده های شگفت انگیز و درخشان برای داستان ممکن است عمری به کوتاهی یک حشره زود میر داشته باشند.

مونه نقاش امپرسیونیست یک بار به دوستش مالارمه شاعر بزرگ فرانسوی گفت من ایده های زیادی برای شعر دارم اما گویی به نحوی هرگز درست ظاهر نمی شوند. مالارمه به طعنه جواب داد به این دلیل که شعر نه با ایده ها که با کلمات نوشته می شود!

داستان را باید با فن به دست آورد. تنها در سایه فن و انضباط است که می‌توان به آزادی کامل در بیان خلاقه رسید. از نظر فن نویسندگی سه چیز اهمیت دارد: ساختار، ساختار و ساختار.

ساختار یعنی چه؟ چگونه می‌توان ساختاری برای داستان تعیین کرد و ... نخست تعریف ساختار: به عبارت ساده: ساختار عبارت است از ترتیب صحنه های داستان؛ یعنی ترتیبی اعمالی که شخصیت اصلی انجام می‌دهد. پیرنگ در واقع همان شخصیت است. نظم و ترتیب صحنه های داستان است که تبدیل به ساختار می‌شود. حرفه ایها از ساختار به گفتگو می رسند و نه برعکس. پس به زبان ساده ساختار داستان عبارت است از توالی منحصربه فرد صحنه‌های داستان‌تان.



📕راه داستان

© کاترین آن جونز

@writing_lovers

یکی از مشکلاتی که امروز داریم، فساد زبان است. زبان فارسی هر روز زیباترین تعابیر و استعاراتش را از طریق زبان سیاسی از دست می‌دهد. منِ نویسنده چکار باید بکنم؟ باید زبان را طوری به کار ببرم که مخاطبِ تازه بسازد. این خیلی مهم است. آن لحظه مهمی است که تو می‌فهمی توی دنیا، یکی با این جمله‌هایی که داری می‌نویسی ادبیات را کشف می‌کند و لذت زیبایی‌شناسی می‌برد.



© شهریار مندنی‌پور


@writing_lovers

برای نویسندگان بزرگ، وزنه کارهای تمام شده کمتر از وزنه قطعه‌هایی است که در طول زندگی‌شان روی آنها کار می‌کنند. زیرا تنها نویسنده ضعیف و پراکنده نویس از پایان کارهایش خشنود می‌شود، برای نابغه هر وقفه و ضربه‌های سهمگین سرنوشت، همچون خوابی معصوم به اتاق کارش در می آیند؛ و در اطراف اتاقش دایره‌ای طلسم شده از قطعه هایش رسم می‌کنند: نبوغ، خود را به کار سپردن است.

بازگرد همه چیز بخشوده می‌شود.

مانند کسی که دور بارفیکس می چرخد، پسربچه‌ها نیز گردونه بخت خود را می‌چرخانند؛ دیر یا زود جایزه بزرگ از این گردونه بیرون می‌افتد. زیرا تنها آن چه در پانزده سالگی می‌دانسته یا بدان عمل می‌کرده ایم روزی برایمان گیرایی خواهد داشت. بنابراین یک چیز برای همیشه جبران ناپذیر می‌ماند: نیازمودن فرار از خانه پدری.


📖خیابان یک طرفه

© والتر بنیامین

@writing_lovers

انسان، همین شب است، این هیچِ خالی که در وجود بسیط خود همه چیز را در برمی‌گیرد. این شب مطلق، اندرونِ طبیعت انسان، در اینجا حضور دارد ــ نفس محض ـ و در پهنۀ تصورهای وهمیّه همه‌جا شب است: در این‌جا سری خون‌چکان ناگهان مثل شعله‌ای زبانه می‌کشد و آنجا هیبت سفید دیگری که به همان اندازه ناگهان پدیدار می‌شود. این شب را زمانی می‌بینیم که در چشمان انسانی می‌نگریم، به درون شبی که هول‌انگیز می‌شود، چرا که از سویدای چشم‌های او شب جهان به دامان ما در می‌آویزد.


📖 قطعه شب


© هگل


@writing_lovers

خصوصی‌ترین ویژگی یک اثر هنری، همواره کیفیت اندیشه‌ی خالق آن خواهد بود... هرگز یک رمان خوب از ذهنی سطحی زاده نخواهد شد.



© هنری جیمز



@writing_lovers

هر وقت احساس کردید ذهنتان قفل کرده یا نمی‌دانستید که چطور داستان‌تان را ادامه دهید این تمرین به طرز شگفت‌آوری کمک‌تان می‌کند تا به پیچیدگی ها، زمینه ها و پایان بندیهای بیشتری فکر کنید.‌

تمرین

یک صفحه سفید بزرگ جلویتان قرار دهید. بی درنگ آن را با تمام فکرها و ایده هایی که به ذهنتان می‌رسد پر کنید؛ با نام شخصیتها، زمینه و بافت داستان، احساسات شخصیت‌ها موقعیت‌ها و هر چیزی که در رابطه با کاری که می‌نویسید به ذهنتان می‌رسد.

به کارتان ادامه دهید خودتان را مجبور کنید که پیش بروید و تمام صفحه را پر کنید. بارش فکری، فرایندی مداوم و پیوسته است؛ و هر زمان که دچار سندرم ترس از صفحه سفید شدید آن را به کار ببرید.



📕 نویسندگی خلاق به زبان ساده

© مگی هاماند



@writing_lovers

عناصر زبانی را می‌توان پس و پیش کرد. این از امکانات زبان است و تغییر جای اینها قرتی‌بازی یا ژیگول بازی نیست، که سماع در زبان است، همان گونه که کهکشان شیری چرخان و رقصان است و یا آن ابر یا این درخت.



📕باغ در باغ

© هوشنگ گلشیری



@writing_lovers