کتاب‌ها آینه هستند: شما در آنها فقط آنچه را که از قبل در درونتان است می‌بینید.


© کارلوس روئیز زافون



@Writing_lovers

در تمام عمرم جوری به واژ‌ه‌ها نگاه کرده‌ام که انگار اولین بار است که آن‌ها را می‌بینم.




© ارنست همینگوی




@Writing_lovers

با افراد زیادی مواجه شده‌ام که ‌می‌گویند ما واقعاً می‌خواهیم بنویسیم. اما تمام روز را کار می‌کنیم. من هم همین کار را کرده‌ام. شما تمام روز را کار می‌کنید و بعد شب به خانه می‌آیید. آن زمان بنویسید. اگر نوشتن رویای شماست و برای شما فعالیتی معنی‌دار است، پس شب‌ها بنویسید. دنبال بهانه‌ای برای ننوشتن نباشید.


آدم‌های خلاق همیشه می‌توانند بهانه‌های مختلفی برای به تعویق انداختن کارهایشان پیدا کنند.

قدرت بی‌حدوحصر خلاقیت‌شان به آن‌ها امکان تراشیدن بهانه‌های مختلف را می‌دهد. آن‌ها به سادگی می‌توانند برای کارهای عقب‌افتاده‌شان توجیه‌هایی معقول و منطقی پیدا کنند. اما فراموش نکنید، اگر نوشتن را دوست دارید، در پایان روز، تنها چیزی که اهمیت دارد همین نوشتن است. به‌روزرسانی وبلاگ‌تان، سخن گفتن با سایر نویسنده‌ها و… هیچ‌کدام ارزشی ندارند. پس خودتان را گول نزنید.

با خود مثل یک حرفه‌ای رفتار کنید. بهانه نتراشید و بهانه‌ها را هم تحمل نکنید. اگر می‌خواهید بنویسید، شروع کنید! یادتان نرود که فردا، نوشتن به ناگاه آسان نخواهد شد. هیچ‌کدام از توجیه‌هایی هم که می‌آورید، در طول تاریخ کاری از پیش نبرده‌اند!



©دیوید سداریس

@Writing_lovers

مخاطب را فراموش کنید! در گام اول، فقط روی داستان‌تان تمرکز کنید. این‌که خوانندگان چه چیزی را دوست دارند، در این مرحله اهمیتی ندارد. این داستان شماست. پس این حق را دارید که هر کاری دل‌تان می‌خواهد، با آن انجام دهید. پس یادتان باشد که اولین پیش‌نویس فقط و فقط به شما تعلق دارد و لازم است آن را کاملاً مطابق با عقاید و دیدگاه‌های خود بنویسید. اما از پیش‌نویس دوم، دیگر خوانندگان هم در شکل‌گیری داستان سهم دارند. نظرات آن‌ها را هم مورد توجه قرار دهید.

📕 درباره نوشتن

©استیون کینگ


@Writing_lovers

تمرین :

از اشیای گوناگون برای پرداخت بیشتر اثرتان استفاده کنید. برای شخصیتهایتان اشیای گوناگون خلق کنید تا هرچه بیشتر با زندگی واقعی پیوند پیدا کنند و این امکان را به شما بدهند که درباره آنها نیز داستانهای مختلفی بنویسید. گاهی تمام پیرنگ یک داستان حول یک شئی می‌گذرد که همه می‌خواهند به دستش بیاورند یا از شرش خلاص شوند.

نکته :

به همه اشیای حاضر در خانه تان نگاه کنید. بی‌شک می‌توانید گنجینه‌ای از اشیا را در اطرافتان بیابید. از این نکات کمک بگیرید و به اکتشافات سودمندی بپردازید:

ارثيه فامیلی که از پدربزرگ، مادر بزرگ و اجدادتان به جا مانده است.

عکسهای خانوادگی یا مجالس و عروسی ها

جشن ها مهمانی ها و روزهای تعطیل

تصاویری که به دیوارها آویخته است.

لباسهایی که در کمد ته انبار خاک میخورند و یا در مراسم ویژه ای از آنها استفاده می‌شود.

کتاب ها و زیور آلات.

اشیائی که احتمالاً هر روز استفاده می‌کنید از جمله ظروف سفالی یا لیوانها

این طور نیست که پشت تمام این اشیا لزوماً داستانی وجود داشته باشد بلکه ممکن است گاهی برای شما یادآور چیزی درباره خودتان یا زندگی شخصی‌تان باشد هرچه بتوانید بیشتر از اشیا در نوشته تان استفاده کنید اثرتان قوی تر خواهد شد.


📕 نویسندگی خلاق به زبان ساده

© مگی هاماند


@Writing_lovers

دست کشیدن از خواندن کتاب، دست کشیدن از فکر کردن است.




© فئودور داستایفسکی




@Writing_lovers

🎬 کشف داستان

🎙 شهریار مندنی‌پور



@Writing_lovers

از ذخیره‌های زبانی در داستان‌نویسی ما کمتر استفاده می‌شود. اکثر نویسنده‌ها به رخداد و حادثه می‌پردازند. اغلب شخصیت‌ها در تمام داستان یک زبان، یک لحن و حتی یک رفتار دارند، طوری که گاه تشخیص نمی‌دهیم کسی که صحبت می‌کند زن است یا مرد! درحالی که ‌یک شخصیت در مکان‌ها و زمان‌ها و شرایط مختلف نوع صحبتش متفاوت است؛ طرز بیان او در اداره با رییس و ارباب رجوع فرق می‌کند؛ یا با فروشنده‌ای که از او خرید می‌کند. همین شخصیت طرز صحبتش با دوست و افراد خانواده باید تفاوت داشته باشد. تفاوت زبانی مردم در حرف زدن و در موقعیت‌ها به واقعیت‌پنداری بیشتر در داستان کمک می‌کند.



📖خیابان بهار آبی بود در گفت‌وگو با حسین آتش‌پرور



@Writing_lovers

مهمترین چیز، چیزهای بزرگی که دیگران به ذهنشان رسیده است نیست، بلکه چیزهای کوچکی است که خودتان به آنها رسیده‌اید.



© هاروکی موراکامی



@Writing_lovers

گلشیری به نویسندگان خوش‌قریحه جوان، سفارش می‌کرد که «خود»شان باشند و پس از تاثیرپذیری طبیعی و ناگزیر از برخی نویسندگان شاخص و قدر اول و تثبیت‌شده، هرچه زودتر «خود» را پیدا کنند و به شخصیت خلاق و یگانه خود برسند. از این گذشته، همواره می‌گفت که هر نویسنده‌ای که بخواهد کارش را جدی و پیگیر دنبال کند، بنا به ضرورتی مبرم و بدون هیچ‌غفلتی باید آثار گران­سنگ ادبیات کهن ایرانی را بارها بخواند و از این طریق ریشه‌های خود را پیدا کند. 


© علی اصغر شیرزادی



@Writing_lovers

Fiction & Literary Criticism - 0007 - Majid Nasrabadi.mp3
📖🖋🔊درسگفتار ادبیات داستانی و نقد و نظریه ادبی - مجید نصرآبادی - جلسه هفتم- تطور عناصر داستانی (پیرنگ، زاویه دید، شخصیت پردازی و گفتگو) در عصر مدرن با نگاهی به دن کیشوت اثر سروانتس #درسگفتار #ادبیات #داستان #نقد #نظریه_ادبی #مجید_نصرآبادی #مدرنیته #رمان #فلسفه #دن_کیشوت #سروانتس #عناصر_داستان #زاویه_دید #پیرنگ #شخصیت #گفتگو🔊 https://www.tg-me.com/krinein

سه چیز در دنیا می‌تواند مرا آرام کند، اما آنها تسلی‌بخش‌های کمیابی هستند: شوپنهاور، شومان و پیاده‌روی‌های تنهایی‌ام. دیروز تمام آسمان پوشیده از ابرهای رعدآسا بود؛ من به سرعت آماده شدم، به تپه‌ی مجاور رفتم و از آن بالا رفتم. در آن لحظه رعد و برق با نیروی وحشتناکی شروع شد، رعد غرید، آذرخش درخشید. احساس وصف‌ناپذیری داشتم، روحم پر از قدرت و شجاعت بود و به وضوح احساس کردم که فقط کسی می‌تواند طبیعت را عمیقاً درک کند که مانند من به دنبال نجات فوری از نگرانی‌ها باشد.


© فردریش نیچه


@Writing_lovers

تشخیص این که کی وقتش است که آدم برای نوشتن کارش بنشیند پشت کیبورد هیچ وقت کار آسانی نیست. نویسنده همیشه در این مرحله مقاومت می‌کند؛ بهش می‌گویند فلج قلم یا کار امروز را به فردا انداختن.


نویسنده باید حواسش به ترتیب و توالی باشد؛ این که در اثر چه چیزی اول می‌آید و چه چیزی آخر. هایکو سه سطر است. شکسپیر نمایش نامه هایش را در پنج پرده می‌نوشت و غزل واره هایش را در چهارده سطر. هر بخش کار نیروی ویژه ای در خودش دارد که اگر نویسنده ساختاری مؤثر برای کلیت اثر خلق کند این نیرو چند برابر می‌شود.


📕 امداد برای نویسندگان

© پیتر کلارک



@Writing_lovers

▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️

خانه ام ابری است
شعر از نیما یوشیج
با صدای احمدشاملو

@art_charrah

وقتی دیگران حوصله‌شان سر می‌رود، دنبال سر و صدا می‌گردند. وقتی من حوصله‌ام سر می‌رود، یک کتاب برمی‌دارم. و می‌فهمم: به چیز دیگری نیاز ندارم.


© فئودور داستایوفسکی



@Writing_lovers