🎬 کشف داستان

🎙 شهریار مندنی‌پور



@Writing_lovers

از ذخیره‌های زبانی در داستان‌نویسی ما کمتر استفاده می‌شود. اکثر نویسنده‌ها به رخداد و حادثه می‌پردازند. اغلب شخصیت‌ها در تمام داستان یک زبان، یک لحن و حتی یک رفتار دارند، طوری که گاه تشخیص نمی‌دهیم کسی که صحبت می‌کند زن است یا مرد! درحالی که ‌یک شخصیت در مکان‌ها و زمان‌ها و شرایط مختلف نوع صحبتش متفاوت است؛ طرز بیان او در اداره با رییس و ارباب رجوع فرق می‌کند؛ یا با فروشنده‌ای که از او خرید می‌کند. همین شخصیت طرز صحبتش با دوست و افراد خانواده باید تفاوت داشته باشد. تفاوت زبانی مردم در حرف زدن و در موقعیت‌ها به واقعیت‌پنداری بیشتر در داستان کمک می‌کند.



📖خیابان بهار آبی بود در گفت‌وگو با حسین آتش‌پرور



@Writing_lovers

مهمترین چیز، چیزهای بزرگی که دیگران به ذهنشان رسیده است نیست، بلکه چیزهای کوچکی است که خودتان به آنها رسیده‌اید.



© هاروکی موراکامی



@Writing_lovers

گلشیری به نویسندگان خوش‌قریحه جوان، سفارش می‌کرد که «خود»شان باشند و پس از تاثیرپذیری طبیعی و ناگزیر از برخی نویسندگان شاخص و قدر اول و تثبیت‌شده، هرچه زودتر «خود» را پیدا کنند و به شخصیت خلاق و یگانه خود برسند. از این گذشته، همواره می‌گفت که هر نویسنده‌ای که بخواهد کارش را جدی و پیگیر دنبال کند، بنا به ضرورتی مبرم و بدون هیچ‌غفلتی باید آثار گران­سنگ ادبیات کهن ایرانی را بارها بخواند و از این طریق ریشه‌های خود را پیدا کند. 


© علی اصغر شیرزادی



@Writing_lovers

Fiction & Literary Criticism - 0007 - Majid Nasrabadi.mp3
📖🖋🔊درسگفتار ادبیات داستانی و نقد و نظریه ادبی - مجید نصرآبادی - جلسه هفتم- تطور عناصر داستانی (پیرنگ، زاویه دید، شخصیت پردازی و گفتگو) در عصر مدرن با نگاهی به دن کیشوت اثر سروانتس #درسگفتار #ادبیات #داستان #نقد #نظریه_ادبی #مجید_نصرآبادی #مدرنیته #رمان #فلسفه #دن_کیشوت #سروانتس #عناصر_داستان #زاویه_دید #پیرنگ #شخصیت #گفتگو🔊 https://www.tg-me.com/krinein

سه چیز در دنیا می‌تواند مرا آرام کند، اما آنها تسلی‌بخش‌های کمیابی هستند: شوپنهاور، شومان و پیاده‌روی‌های تنهایی‌ام. دیروز تمام آسمان پوشیده از ابرهای رعدآسا بود؛ من به سرعت آماده شدم، به تپه‌ی مجاور رفتم و از آن بالا رفتم. در آن لحظه رعد و برق با نیروی وحشتناکی شروع شد، رعد غرید، آذرخش درخشید. احساس وصف‌ناپذیری داشتم، روحم پر از قدرت و شجاعت بود و به وضوح احساس کردم که فقط کسی می‌تواند طبیعت را عمیقاً درک کند که مانند من به دنبال نجات فوری از نگرانی‌ها باشد.


© فردریش نیچه


@Writing_lovers

تشخیص این که کی وقتش است که آدم برای نوشتن کارش بنشیند پشت کیبورد هیچ وقت کار آسانی نیست. نویسنده همیشه در این مرحله مقاومت می‌کند؛ بهش می‌گویند فلج قلم یا کار امروز را به فردا انداختن.


نویسنده باید حواسش به ترتیب و توالی باشد؛ این که در اثر چه چیزی اول می‌آید و چه چیزی آخر. هایکو سه سطر است. شکسپیر نمایش نامه هایش را در پنج پرده می‌نوشت و غزل واره هایش را در چهارده سطر. هر بخش کار نیروی ویژه ای در خودش دارد که اگر نویسنده ساختاری مؤثر برای کلیت اثر خلق کند این نیرو چند برابر می‌شود.


📕 امداد برای نویسندگان

© پیتر کلارک



@Writing_lovers

▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️

خانه ام ابری است
شعر از نیما یوشیج
با صدای احمدشاملو

@art_charrah

وقتی دیگران حوصله‌شان سر می‌رود، دنبال سر و صدا می‌گردند. وقتی من حوصله‌ام سر می‌رود، یک کتاب برمی‌دارم. و می‌فهمم: به چیز دیگری نیاز ندارم.


© فئودور داستایوفسکی



@Writing_lovers

بگذارید شهود راهبر شما باشد. داستان در نهایت استعاره یا تصویری نمادین از آن چیزی است که می‌خواهید بگویید. از طریق استعاره است که می‌توان فرآیند زندگی و هنر را همچون در یک آننه دید. در خواب و بیداری به دنبال استعاره باشید. آن بخشی از ذهن را که سازنده تصاویر است بیدار کنید. چرا که طلای خلاقیت آنجا نهفته است. استعاره زبان روح است. انتخاب تصاویر صحیح به ما کمک می‌کند تا ذهن و احساس را که در فرهنگ امروزی به دو نیم شده، دوباره با هم ادغام کنیم. با حواس، احساسات و شگفتیهای نامرئی خود بنویسید.


📕راه داستان

© کاترین آن جونز



@Writing_lovers

هر چیزی که خلق می‌کنیم در نهایت بخشی از ما می‌شود. ما مانند هنرمندانی هستیم که رویاهایمان را در قالب کلمات و تصاویر می‌ریزیم، اما وقتی این رویاها به واقعیت تبدیل می‌شوند، اغلب فراموش می‌کنیم که در اصل ترس‌ها، امیدها و آرزوهای ما بوده‌اند.


📖 هرگز رهایم نکن

©  کازوئو ایشی‌گورو



@Writing_lovers