«Йокереш сиз кутганчалик кўп гол урмаётгандир, лекин у муаммо. «Муаммо» деганда, мен унинг марказий ҳимоячиларга босим ўтказишни, уларни орқага чекинишга мажбурлашни, ҳимоя ортига югуришни яхши кўришини назарда тутяпман. Бу Эзе ва Сака кабиларга кўпроқ эркинлик ва бўш жой яратади, чунки у асосан бир-иккита ҳимоячини ўзи билан банд қилади.

Микель (Артета) буни аллақачон айтган; у марказий ҳимоячиларни «йўқ қилишни» яхши кўради. У гол урмаса ҳам, мен учун у барибир муаммо бўлиб қолаверади ва «Арсенал»нинг аввалгидек кўп дуранг ўйнамаётганига (яъни камроқ дуранг ўйнашига) айнан у сабабчи.

У баъзида тўпга тегмаса ҳам бундан мамнун, чунки у марказий ҳимоячилар билан жисмоний курашаётганда («туртиш ва итаришиш»ларда) ўзини ўйиннинг бир қисмидек ҳис қилади, бундай ҳолатлар эса жуда кўп.

Улар (рақиблар) унинг асабига тегишга, ғазабини чиқаришга ҳаракат қилишади ва менимча, у баъзида бироз тажовузкорроқ бўлиши мумкин. Менимча, у ўз танасидан кўпроқ фойдаланиши керак, чунки унда бунга имконият бор. Лекин мен кўрганларимдан мамнунман».

«Баъзан кимдир менинг қароримдан хафа бўлиб, кечқурун ижтимоий тармоққа бирор нарса жойларди, сўнг тезда ўчириб ташларди», — деб эслайди Клопп.

Аммо эртаси куни ҳаммаси энди бошланарди: «Кийим алмаштириш хонасида, ҳамманинг олдида мен: „Яхши. Энди ҳаммамизга бу хабарни нима учун жойлаганингни тушунтир“, дердим».

Журналист: «Сиз ҳақиқатан ҳам буни бутун жамоа олдида қилганмисиз?» — деб қайта сўраганида, Клопп хотиржам жавоб берди: «Ҳа».

«Бугун испан футболи олдинга қадам ташлаш, жаҳон миқёсида ўзини танитиш ва келажагини мустаҳкамлаш имкониятини қўлдан бой берди. „Мусобақа ҳалоллиги“ ҳақида йиллар давомида ҳакамларга, раҳбарларга босим ўтказиб, сохта тарихлар яратиб ёки сиёсий ва медиа босимлардан спорт воситаси сифатида фойдаланиб, айнан шу ҳалолликни шубҳа остига қўйганлар гапирмоқда. Испан футболи келажакка қўрқув билан эмас, балки юксак мақсадлар билан қарашга лойиқдир. Биз уринишда давом этамиз. Бу сафар биз жуда яқин эдик».