چه اتفاقی افتاده؟ چه خواهد شد؟

#خط_تحلیل

آنچه توافق شده است:
✅ آزادی ۲۰ اسیر زنده اسرائیلی در مقابل ۲ هزار اسیر فلسطینی، از جمله ۲۵۰ حبس ابد تا دوشنبه
✅ تضمین توقف جنگ از سوی میانجی ها و آمریکا
✅ آغاز ورود کالاها از ۵ گذرگاه(روزانه ۴۰۰ کامیون) و مدیریت آن هم‌ با انروا و حماس(کنار رفتن شرکت کثیف امریکایی که بواسطه شیوه پخش دلیل اصلی گرسنگی بود)
✅ و از همه مهم تر تخلیه ارتش اسراییل از تمام مناطق جمعیتی غزه جز محور فیلادلفیا و رفح که برخلاف ادعای دو شب پیش نتانیاهو است که گفته بود تبادل با حضور در غزه رخ خواهد داد

❌ اما آنچه مشخص است تعویق گفتگوها حول آینده غزه، دولت، سلاح و‌... به تداوم گفتگوها برای مرحله دوم آتش بس است. شبیه چیزی که در مرحله قبل رخ داد و پس از ۴۲ روز آتش بس دوباره اسرائیل به مرحله نظامی برگشت

✅ خب آیا آتش بس اقدام غلطی است؟

بنظرم خیر. یک پیش فرض وجود دارد و آن اینکه پس از آزادی اسرا، اسرائیل درهای جهنم را باز خواهد کرد.
من فکر میکنم اسیران دیگر تاثیر چندانی نه در معادلات داشتند و نه بود و نبودشان تاثیری در شیوه جنگی اسرائیل خواهد داشت.
درهای جهنم که هر هفته اعلام می‌شد باز شده است.
یعنی بفرض بازگشت به جنگ پس از آزادی اسرای اسرائیلی، تغییر خاصی در روند نظامی اسرائیل نسبت به قبل شاهد نخواهیم بود. چون چیزی و روشی برای اجرا نمانده است و باید به همان تلاش برای رسیدن به شهر غزه از طریق حمله زمینی و تداوم کشتار برگردد. سؤال اینجاست که این روش آیا به نابودی حماس منجر خواهد شد؟ آیا اسرائیل برایش منطقی است همان مسیر را دوباره امتحان کند؟

✅ و اما سؤال بعدی در مورد آینده غزه یا به تعبیری مرحله دوم آتش بس:

بارها از همان ابتدای ۷ اکتبر در این کانال گفته شد که چرا واگذاری دولت داری در نوارغزه به یک طرف فلسطینی حالت ایده آل حماس و وضعیت عدم مطلوب اسرائیلی هاست و نتانیاهو روزی نبوده که تکرار نکند فردای جنگ غزه دست هیچ فلسطینی اعم از خودگردان نباید باشد مگرنه انگار هیچ کاری نکرده ایم. لذا برای همین ترامپ سعی دارد با یک شورای صلح که بر دولت ملی فلسطینی نظارت کند، وسط خواست اسرائیلی و فلسطینی ها را طراحی کند و البته مقدمه خلع سلاح شود

❌اما در مورد سلاح مقاومت:

تا زمانی که در هر خانواده غزاوی، یک حماسی وجود دارد خلع سلاح معنا نخواهد داشت ولو حماس روی کاغذ بپذیرد که خلع سلاح بشود. دغدغه اصلی حماس ممکن کردن زندگی، بازسازی و بهبود معیشت و کیفیت زندگی در غزه است. چیزی که اگر موفق نشود مشروعیت آن به مرور ممکن است کاسته شود. لذا برای همین حماس به دنبال آتش بس، ایجاد دولت ملی برای بازسازی و حتی ممکن بودن خروج ۲۰۰ تا ۴۰۰ هزار فلسطینی از مجروحان، خانواده ها و آسیب دیدگان در دو سال بزرگترین نسل کشی قرن است و با این مسئله هم نه مشکلی دارد و نه احساس تهدید

🔍و جمع بندی:

هنوز برای خوشحالی یا پیروزی و شکست نامیدن زود است.
اما قطعا یک گام به جلوست. به قول یک تحلیلگر اسرائیلی نتانیاهو در هفته های اخیر بارها گفته بود عملیات شهر غزه را آغاز نکرده تا با صلح از آن خارج شود.

❓اگر برای مراحل بعد توافق نشود چه میشود؟

اگر این‌بار آتش بسی که با تضمین ترامپ (چیزی که حماسی ها تنها تضمین ممکن مینامند که بنظرم درست هم هست) شروع شده هم پایان باید و شکست بخورد می‌توان پیش بینی کرد شبیه شرایط یک سال اخیر لبنان در غزه تکرار شود. یعنی وضعیت آتش بسی که کالا وارد میشود، بازسازی در جریان است اما حملات نقطه زنی و فشار بر حماس از سوی کشورهای عربی ادامه دار شود. اما غزه یک تفاوت جدی با لبنان دارد و آن اینکه حماس بازیگر اصلی و تنها تصمیم گیر است، وضعیت نقطه زنی ها و حملات یک طرفه مانند لبنان نخواهد بود. یعنی صلح و آرامش کامل برای اسرائیلی ها هم نخواهد بود

ضمنا نباید فراموش کرد اسرائیل و نتانیاهو پرونده های زیادی از انتخابات در تابستان اینده، لبنان، یمن و البته ایران را هم پیش رو دارند

و در یک جمله: تصمیم الان حماس تلاش برای خارج کردن جنگ از دایره اجتماعی و مردمی و بازگشت به میدان امنیتی نظامی است. چون تنها اهرم و واقعی ترین اهرم دشمن برای خلع سلاح مقاومت، فروپاشی اجتماعی است

🖊محسن
@Thirdintifada

• چه دسته گل هایی 🖤

• | @MRART9

#جهت_استحضار !

خلیل الحیه؛ رئیس جنبش حماس:

"تقدیر ویژه ما از برادران‌مان در جمهوری اسلامی ایران، لبنان، عراق و یمن است که در خـون و نبـرد، شریک ما بودند.... ما آینده جدیدی خلق می‌کنیم."

➕️ @Yaminpour

هیچ گاه طرف "پیروز جنگ" درخواست آتش بس میدهد؟! طرفی که به اهدافش رسیده باشد خواهان آتش بس است؟! پیروز مطلق در جنگ "درخواست" نمیدهد، به هدف می رسد، از آن عبور می‌کند و اعتنا به احدی ندارد.

نماینده کنست رژیم صهیونیستی خطاب به نتانیاهو...


➕️ @Yaminpour

گاهی برای بیدار کردن مردم و تغییر مسیر تاریخ از طریق هدایت افکار عمومی، لازم است تا حجت خدا حسین‌بن‌علی علیهمالسلام هم شهادت خود و قربانی شدن خانواده و یارانش را بپذیرد...
سنوار در نامه‌اش نوشته بود: «باید در همان مسیری که شروع کرده‌ایم پیش برویم. یا بگذار کربلای جدیدی باشد».
#یحیی_سنوار
#غزه
➕️ @Yaminpour

♦️پاسخ همراه با تردید شمخانی به احتمال ترور شهید رئیسی، شاید درست‌ترین واکنش به این مساله باشد. او می‌گوید شواهدی برای اقدام تروریستی خارجی به‌دست نیامده ولی ممکن است علت حادثه فراتر از تشخیص فنی ما باشد.

همانطور که حزب‌الله با همه‌ی تبحر و دقتش در مسائل امنیتی از کار گذاشتن مواد منفجره در پیجرها و بیسیم‌ها مطلع نشد. و مشخص شد رژیم صهیونیستی با اتکا به آمریکا از پیچیده‌ترین امکانات‌ تکنولوژیک در جنگ و ترور استفاده می‌کند.


بحث شواهد را از بهامات باید جدا کرد؛ کارشناسان زبده شواهدی برای یک اقدام تروریستی بدست نیاورده‌اند، اما ابهامات در سقوط چه؟ در برخی مصاحبه‌ها و کتابها به این ابهامات اشاره شده(مثلا کتاب "راز پرواز" انتشارات سوره‌مهر) باید راهی را باز گذاشت برای آنچه محتمل است در آینده بدست آید. اتفاقات پس از شهادت #شهید_رئیسی بیش از پیش انسان را به یک نقشه‌ی از پیش طراحی شده‌ی کامل و بلند مدت، ظنین می‌کند. ناپایدار کردن جمهوری اسلامی از نظر سیاسی و سپس آغاز موج ترورها در تهران و بیروت و آنگاه جنگ تمام عیار با حزب‌الله و شهادت سید حسن نصرالله و در نهایت تحمیل جنگ به ایران... سلسله‌ای از حوادث که از فردای شهادت سید ابراهیم رئیسی آغاز شد.
(البته همانطور که می‌توان آنرا مرحله‌ای از یک نقشه دانست، می‌توان اتفاقات را بهره‌برداری رژیم و آمریکا از یک فرصت تلقی کرد.)

➕️ @Yaminpour

🎥خواب قابل تامل درباره غزه از زبان حاج رمضان

🔹طلبه لبنانی (رفیق شهید صفی الدین) خوابی را ۲۷ سال قبل از جنگ غزه دیده بوده که شهید صفی الدین آن خواب را، ۷ ماه قبل از ۷ اکتبر برای حاج رمضان تعریف کرد.

@SindoukhtPlus

از دیروز دارم برای صالح جعفراوی آه می‌کشم... خبر شهادتش شوکه کننده بود. دو سال با اشک و لبخند غزه را روایت کرد؛ فردای آتش‌بس آدم‌کش‌ها رذیلانه ترورش کردند. طاقت نداشتند لبخندش را ببینند...

➕️ @Yaminpour

اگر بزرگ...
🔺️نقدی بر رمان ارتداد

برای من، جسارت نویسنده در انتخاب ایدۀ «اگر انقلاب شکست می‌خورد» و خلق جهانی چنین متفاوت، جذاب و تحسین‌برانگیز بود. توصیفات ادبی و تصویرپردازی‌های کتاب طوری است که هر جمله مثل یک قاب سینمایی در ذهن نقش می‌بندد به‌گونه‌ای که هر کنش و هر گفت‌وگو را نه فقط می‌خوانی، بلکه حس می‌کنی و می‌بینی؛ انگار میان دود و باران و شعار، در همان خیابان‌های خفه‌ی داستان قدم می‌زنی.
ادامه... 👇

https://noghtereview.ir/blog/%D8%AF%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86%DB%8C/P45408-%D8%A7%D8%B1%D8%AA%D8%AF%D8%A7%D8%AF.html

ناصر تقوایی درگذشت.
بسیاری او را با "ناخدا خورشید" به‌یاد می‌آورند. فیلمی درخشان در سال ۶۵ که جوایز داخلی و خارجی بسیاری برای تقوایی به ارمغان آورد. هرچند تقوایی پس از ناخدا خورشید، دو سه فیلم دیگر هم ساخت اما نام آنها چندان ماندگار نشد. او تقریبا در ۲۵ سال پایانی عمرش فیلمی نساخت. ممکن است خودش یا دیگران درباره اینکه چرا او پس از ناخدا خورشید، کم‌کار شد و سکوت کرد، چیزهایی گفته باشند؛ اما به گمان من او هم در دسته همان هنرمندانی است که در لحظه‌ای از زندگی‌اش تمام داشته‌های درونی‌اش را برای خلق یک اثر هدیه می‌کند‌ و پس از آن کاری برای انجام دادن ندارد. در زندگی بسیاری از هنرمندان یک یا چند اثر شاعرانه‌ی بزرگ می‌درخشد و آنها پس از این آثار، خیره به آنچه آفریده‌اند باقی می‌مانند. چونان کوهنوردی که آخرین رمقش را برای رسیدن به قله صرف کرده و حالا از فراز قله به راه بازگشت نگاه می‌کند و توانی برای پایین آمدن ندارد. برخی هنرمندان اما بی‌اعتنا به افول شاعرانگی‌شان همچنان "می‌سازند"؛ مانند شاعری که در جنون هنری‌اش یک بیت شعر آفریده و سپس در هوشیاری چند بیت دیگر را به مدد فنون عروض و قافیه سر هم بندی می‌کند.
یاد تقوایی را گرامی می‌دارم. او مانند هنرمندان بسیاری، در روح و جان من اثری گذاشته، با ناخدا خورشید. هر هنرمندی که اثر هنری اصیل آفریده سهمی در جان و روح مخاطبش دارد؛ برای همیشه.

➕️ @Yaminpour