گروهی از زنان زندانی سیاسی در بند زنان زندان اوین با انتشار بیانیه‌ای از هم‌بندی خود، نسیم سیمیاری، خواستند که به اعتصاب غذای خود پایان دهد.
نسیم سیمیاری، پس از چهار ماه حبس در سلول انفرادی و بازجویی‌های سنگین، در اعتراض به لغو ناگهانی آزادی فریبا کمال‌آبادی – شهروند بهایی و از زندانیان عقیدتی سابق – دست به اعتصاب غذا زده است.
در بیانیه زندانیان آمده است:
اعتصاب غذای نسیم سیمیاری با واکنش گسترده فعالان مدنی و حقوق بشری روبه‌رو شده است.
تهران – ۲۸ مهر
#نسیم_سیمیاری #فریبا_کمال_آبادی #زندان_اوین
@zan_j
نسیم سیمیاری، پس از چهار ماه حبس در سلول انفرادی و بازجویی‌های سنگین، در اعتراض به لغو ناگهانی آزادی فریبا کمال‌آبادی – شهروند بهایی و از زندانیان عقیدتی سابق – دست به اعتصاب غذا زده است.
در بیانیه زندانیان آمده است:
«بیش از دو سال است که با نسیم زندگی می‌کنیم و شاهد رنج‌ها، صبوری و استقامت او بوده‌ایم. امروز، در حالی که حال جسمی‌اش رو به وخامت است، از او می‌خواهیم به اعتصاب خود پایان دهد. نسیم عزیز، فریاد حق‌خواهی‌ات شنیده شد.»فریبا کمال‌آبادی که حدود ۱۴ سال از عمر خود را در زندان سپری کرده، به گفته‌ی نزدیکانش، قرار بود آزاد شود اما در آخرین لحظه، آزادی‌اش توسط نیروهای امنیتی لغو شد؛ اقدامی که اعتراض سیمیاری را برانگیخته است.
اعتصاب غذای نسیم سیمیاری با واکنش گسترده فعالان مدنی و حقوق بشری روبه‌رو شده است.
تهران – ۲۸ مهر
#نسیم_سیمیاری #فریبا_کمال_آبادی #زندان_اوین
@zan_j
❤1
اعتراض گسترده در پردیس تهرانپارس #دانشگاه_خواجه_نصیر
دانشجویان دانشگاه خواجه‌نصیر به دلیل کیفیت نامطلوب غذا، افزایش قیمت غذای دانشجویان شبانه، مشکلات خوابگاه، مسائل آموزشی، کاهش تعداد سرویس‌ها و برخورد‌های امنیتی با دانشجویان معترض امروز ۲۹ مهر ۱۴۰۴ در پردیس تهرانپارس دست به اعتراض زدند.
گزارش‌ها حاکی از حضور گسترده نیروهای حراست و لباس شخصی و تلاش آنان برای شناسایی دانشجویان معترض هستند.
دانشجویان بیانیه ی را قرائت کردند :
...امروز دانشگاه ما زیر بار سیاست‌های ناعادلانه و نگاه‌های سوداگرانه خم شده است. غذای سلف در شأن انسان نیست، شهریه‌ها نفس دانشجو را می‌بُرند، و خوابگاه‌ها از ازدحام و کمبود امکانات به جان آمده‌اند. همه‌ی دانشجویان حق دارند در خوابگاهی درخور شأن خود زندگی کنند، نه در اتاق‌های کوچک وشلوغی که فقط برای پر کردن جیبشان طراحی شده‌اند.
در کنار مشکلات، سایه‌ی سرکوب و تهدید نیز بر دانشگاه گسترده است؛ بر زبانهایی که جز از عدالت و رفاه سخن نمی‌گویند. ما می‌گوییم: تا وقتی که پولی‌سازی و تبعیض ادامه دارد، تا تهدید جای گفت‌وگو را گرفته، اعتراض و تحصن ما پایان نخواهد یافت.
#اعتراض_اعتصاب
@zan_j
دانشجویان دانشگاه خواجه‌نصیر به دلیل کیفیت نامطلوب غذا، افزایش قیمت غذای دانشجویان شبانه، مشکلات خوابگاه، مسائل آموزشی، کاهش تعداد سرویس‌ها و برخورد‌های امنیتی با دانشجویان معترض امروز ۲۹ مهر ۱۴۰۴ در پردیس تهرانپارس دست به اعتراض زدند.
گزارش‌ها حاکی از حضور گسترده نیروهای حراست و لباس شخصی و تلاش آنان برای شناسایی دانشجویان معترض هستند.
دانشجویان بیانیه ی را قرائت کردند :
...امروز دانشگاه ما زیر بار سیاست‌های ناعادلانه و نگاه‌های سوداگرانه خم شده است. غذای سلف در شأن انسان نیست، شهریه‌ها نفس دانشجو را می‌بُرند، و خوابگاه‌ها از ازدحام و کمبود امکانات به جان آمده‌اند. همه‌ی دانشجویان حق دارند در خوابگاهی درخور شأن خود زندگی کنند، نه در اتاق‌های کوچک وشلوغی که فقط برای پر کردن جیبشان طراحی شده‌اند.
در کنار مشکلات، سایه‌ی سرکوب و تهدید نیز بر دانشگاه گسترده است؛ بر زبانهایی که جز از عدالت و رفاه سخن نمی‌گویند. ما می‌گوییم: تا وقتی که پولی‌سازی و تبعیض ادامه دارد، تا تهدید جای گفت‌وگو را گرفته، اعتراض و تحصن ما پایان نخواهد یافت.
#اعتراض_اعتصاب
@zan_j
❤2
شکست شمخانی‌ها؛ از خیابان تا خانه
در سرزمینی که کارگر برای لقمه‌ای نان، ماه‌هاست دستمزد نگرفته، در کشوری که سفره‌های مردم هر روز کوچک‌تر می‌شود، مردی که سال‌ها با نام دین و مذهب، با شعار اقتصاد مقاومتی، مردم را به ریاضت کشاند، حالا در بلندترین نقطه‌ی تجمل، در هتل اسپیناس پالاس، برای دخترش عروسی‌ای گرفت که بوی طعنه به تمام ملت می‌داد.
شمخانی، کسی که مردم را به خوردن اشکنه و نخوردن میوه دعوت می‌کرد، حالا در تالارهای میلیاردی، با لباس‌های فاخر، با نور و زرق‌وبرق، جشن می‌گیرد. اما این جشن، نه فقط یک عروسی، که نماد شکاف عمیق میان حاکمان و مردم است. نماد نسلی که خون کارگران را مکید تا فرزندانش در برج‌های طلایی برقصند.
کارگرانی که ماه‌هاست حقوق نگرفته‌اند، سفره‌شان خالی‌ست، فرزندانشان با شرمندگی به مدرسه می‌روند، در همان کشوری زندگی می‌کنند که فرزندان شمخانی‌ها نمی‌دانند با ثروتشان چه کنند. این تجملات، از جیب همان کارگرانی آمده که شب‌ها با شکم گرسنه می‌خوابند. این نورها، از تاریکی خانه‌هایی روشن شده که دیگر توان پرداخت قبض برق ندارند.
اما تلخ‌ترین بخش این نمایش، نه تجملات آن، بلکه فراموشیِ خون‌هایی‌ست که ریخته شد تا امروز دختر شمخانی بتواند بی‌حجاب در میان مهمانانش قدم بزند.
این «بی‌حجابی» مدیون مهساها و نیکاهاست؛
مدیون دخترانی‌ست که در خیابان‌ها، مدارس و دانشگاه‌ها کتک خوردند، بازداشت شدند، از محیط کار و تحصیل اخراج شدند و جان دادند تا مفهوم «زن، زندگی، آزادی» در این خاک ریشه بگیرد.
شمخانی و شمخانی‌ها گمان کردند با اخراج کارگران، با زندانی کردنِ فعالان، با سرکوبِ زنان، می‌توانند آگاهی را خاموش کنند. اما اشتباه کردند.
ما، کارگران، زنان و دخترانِ این سرزمین، صدایِ بی‌صدایانیم. ما آن‌هایی هستیم که هزینه داده‌ایم و هنوز هم می‌دهیم. ما را زندانی کردند، از کار اخراج کردند، از حداقل‌های یک زندگی محروم‌مان کردند. اما با تمام زخم‌ها و دردها، ایستاده‌ایم.
ما فریادِ عدالتیم در برابرِ ریاکاری. ما سنگرِ آخرِ حقیقتیم در برابرِ تجمل و دروغ. ما صدایِ آن‌هایی هستیم که دیگر صدایی ندارند.
شمخانی‌ها شکست خورده‌اند؛ نه فقط در برابر مردم، بلکه حتی در برابر دختران خودشان.
دخترانی که در مکتب آنان تربیت شدند، اما امروز از دستاوردهای مبارزات آزادی‌خواهانه و برابری‌طلبانه‌ی زنان این سرزمین بهره می‌برند. شکست شمخانی‌ها تنها سیاسی نیست؛ نشانه‌ی فروپاشی مشروعیتی است که دیگر حتی در خانه و نسل خودشان نیز دوام نیاورده است.
این دستاوردها البته هنوز بسیار محدودند، و تبعیض سیستماتیک علیه زنان در همه‌ی عرصه‌های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، خانوادگی و قانونی همچنان و بی‌رحمانه ادامه دارد. زنان کارگر و خانواده‌های کارگری و زحمت‌کش تقریباً از تمام امتیازاتی که فرزندان وابستگان نظام و طبقات حاکم از آن برخوردارند، بی‌بهره‌اند. اما همین فاصله‌ی عمیق طبقاتی و نابرابری ساختاری جنسیتی است که هر روز بیش از پیش تمامی ابعاد این نظام را به چالش می‌طلبد.
رضا شهابی
۲۹ مهر ۱۴۰۴
https://www.tg-me.com/m2Hagh/19743
در سرزمینی که کارگر برای لقمه‌ای نان، ماه‌هاست دستمزد نگرفته، در کشوری که سفره‌های مردم هر روز کوچک‌تر می‌شود، مردی که سال‌ها با نام دین و مذهب، با شعار اقتصاد مقاومتی، مردم را به ریاضت کشاند، حالا در بلندترین نقطه‌ی تجمل، در هتل اسپیناس پالاس، برای دخترش عروسی‌ای گرفت که بوی طعنه به تمام ملت می‌داد.
شمخانی، کسی که مردم را به خوردن اشکنه و نخوردن میوه دعوت می‌کرد، حالا در تالارهای میلیاردی، با لباس‌های فاخر، با نور و زرق‌وبرق، جشن می‌گیرد. اما این جشن، نه فقط یک عروسی، که نماد شکاف عمیق میان حاکمان و مردم است. نماد نسلی که خون کارگران را مکید تا فرزندانش در برج‌های طلایی برقصند.
کارگرانی که ماه‌هاست حقوق نگرفته‌اند، سفره‌شان خالی‌ست، فرزندانشان با شرمندگی به مدرسه می‌روند، در همان کشوری زندگی می‌کنند که فرزندان شمخانی‌ها نمی‌دانند با ثروتشان چه کنند. این تجملات، از جیب همان کارگرانی آمده که شب‌ها با شکم گرسنه می‌خوابند. این نورها، از تاریکی خانه‌هایی روشن شده که دیگر توان پرداخت قبض برق ندارند.
اما تلخ‌ترین بخش این نمایش، نه تجملات آن، بلکه فراموشیِ خون‌هایی‌ست که ریخته شد تا امروز دختر شمخانی بتواند بی‌حجاب در میان مهمانانش قدم بزند.
این «بی‌حجابی» مدیون مهساها و نیکاهاست؛
مدیون دخترانی‌ست که در خیابان‌ها، مدارس و دانشگاه‌ها کتک خوردند، بازداشت شدند، از محیط کار و تحصیل اخراج شدند و جان دادند تا مفهوم «زن، زندگی، آزادی» در این خاک ریشه بگیرد.
شمخانی و شمخانی‌ها گمان کردند با اخراج کارگران، با زندانی کردنِ فعالان، با سرکوبِ زنان، می‌توانند آگاهی را خاموش کنند. اما اشتباه کردند.
ما، کارگران، زنان و دخترانِ این سرزمین، صدایِ بی‌صدایانیم. ما آن‌هایی هستیم که هزینه داده‌ایم و هنوز هم می‌دهیم. ما را زندانی کردند، از کار اخراج کردند، از حداقل‌های یک زندگی محروم‌مان کردند. اما با تمام زخم‌ها و دردها، ایستاده‌ایم.
ما فریادِ عدالتیم در برابرِ ریاکاری. ما سنگرِ آخرِ حقیقتیم در برابرِ تجمل و دروغ. ما صدایِ آن‌هایی هستیم که دیگر صدایی ندارند.
شمخانی‌ها شکست خورده‌اند؛ نه فقط در برابر مردم، بلکه حتی در برابر دختران خودشان.
دخترانی که در مکتب آنان تربیت شدند، اما امروز از دستاوردهای مبارزات آزادی‌خواهانه و برابری‌طلبانه‌ی زنان این سرزمین بهره می‌برند. شکست شمخانی‌ها تنها سیاسی نیست؛ نشانه‌ی فروپاشی مشروعیتی است که دیگر حتی در خانه و نسل خودشان نیز دوام نیاورده است.
این دستاوردها البته هنوز بسیار محدودند، و تبعیض سیستماتیک علیه زنان در همه‌ی عرصه‌های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، خانوادگی و قانونی همچنان و بی‌رحمانه ادامه دارد. زنان کارگر و خانواده‌های کارگری و زحمت‌کش تقریباً از تمام امتیازاتی که فرزندان وابستگان نظام و طبقات حاکم از آن برخوردارند، بی‌بهره‌اند. اما همین فاصله‌ی عمیق طبقاتی و نابرابری ساختاری جنسیتی است که هر روز بیش از پیش تمامی ابعاد این نظام را به چالش می‌طلبد.
رضا شهابی
۲۹ مهر ۱۴۰۴
https://www.tg-me.com/m2Hagh/19743
Telegram
میان دو حق
❤5
Forwarded from زن و جامعه (زن کارگر)
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
اگر در جهان راهی یافت می‌شد که آبِ رفته را به جوی بازگرداند، ارزش داشت که به خطاهای گذشته خود بیندیشیم؛ ولی به راستی گذشته را باید از آنِ گذشتگان دانست؛ گذشته از آن گذشتگان است و آینده از آنِ توست.
مادام که از آنِ توست، نگهش دار و افکارت را، نه روی آزاری که در گذشته رسانده‌ای، بلکه روی کمکی که اکنون می‌توانی انجام دهی، متمرکز کن!
#خرمگس
اتل_لیلیان_وینیچ
#مقاومت_مبارزه
#ژن_ژیان_ئازادی
@zan_j
مادام که از آنِ توست، نگهش دار و افکارت را، نه روی آزاری که در گذشته رسانده‌ای، بلکه روی کمکی که اکنون می‌توانی انجام دهی، متمرکز کن!
#خرمگس
اتل_لیلیان_وینیچ
#مقاومت_مبارزه
#ژن_ژیان_ئازادی
@zan_j
Forwarded from زن و جامعه (زن کارگر)
اگر آمدی
خبرم کن
در خانه بمانم
که از اندوه نمیرند
شمعدانی‌های منتظر و ماهی‌های حوض
و لبخندی که به شوق بر لبانم می‌بندد
که تو بیایی ُ کسی خانه نباشد...
#علی_صالحی
#نان_کار_آزادی_اداره_شورایی
http://www.tg-me.com/zan_j
صفحه اینستا گرام ما🍃
https://instagram.com/zan_kargar?r=nametag
خبرم کن
در خانه بمانم
که از اندوه نمیرند
شمعدانی‌های منتظر و ماهی‌های حوض
و لبخندی که به شوق بر لبانم می‌بندد
که تو بیایی ُ کسی خانه نباشد...
#علی_صالحی
#نان_کار_آزادی_اداره_شورایی
http://www.tg-me.com/zan_j
صفحه اینستا گرام ما🍃
https://instagram.com/zan_kargar?r=nametag
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
اعتصاب کارگران پگاه تهران؛ شیر تولید می‌شود، اما نان کارگر نه
صبح سه‌شنبه ۲۹ مهرماه، کارگران کارخانه «پگاه تهران» دست از کار کشیدند و در اعتراض به پرداخت‌نشدن مطالبات معوق خود اعتصاب کردند.
کارخانه‌ای که سال‌هاست نامش با تولید لبنیات و شیر گره خورده، امروز صحنه‌ی فریاد کارگرانی است که از بی‌عدالتی و بی‌پاسخی به ستوه آمده‌اند.
کارگران می‌گویند ماه‌هاست حقوق و مزایای قانونی‌شان پرداخت نشده، در حالی که مدیران همچنان از «تولید ملی» و «افزایش بهره‌وری» سخن می‌گویند.
اعتصاب پگاه تنها یک اعتراض صنفی نیست؛ نمادی از وضعیت تلخ کارگران سراسر کشور است — مردمانی که چرخ تولید را می‌چرخانند، اما خود زیر بار فقر و بی‌حقوقی خرد می‌شوند.
#اعتصاب_اعتراض
#معیشت_رفاه
#نان_کار_آزادی
@zan_j
صبح سه‌شنبه ۲۹ مهرماه، کارگران کارخانه «پگاه تهران» دست از کار کشیدند و در اعتراض به پرداخت‌نشدن مطالبات معوق خود اعتصاب کردند.
کارخانه‌ای که سال‌هاست نامش با تولید لبنیات و شیر گره خورده، امروز صحنه‌ی فریاد کارگرانی است که از بی‌عدالتی و بی‌پاسخی به ستوه آمده‌اند.
کارگران می‌گویند ماه‌هاست حقوق و مزایای قانونی‌شان پرداخت نشده، در حالی که مدیران همچنان از «تولید ملی» و «افزایش بهره‌وری» سخن می‌گویند.
اعتصاب پگاه تنها یک اعتراض صنفی نیست؛ نمادی از وضعیت تلخ کارگران سراسر کشور است — مردمانی که چرخ تولید را می‌چرخانند، اما خود زیر بار فقر و بی‌حقوقی خرد می‌شوند.
#اعتصاب_اعتراض
#معیشت_رفاه
#نان_کار_آزادی
@zan_j
احضار دانشجویان دانشگاه شریف به کمیته انضباطی به بهانه حجاب
ابراهیم آزادگان، عضو هیأت علمی دانشگاه صنعتی شریف، با اشاره به فضای امنیتی حاکم بر دانشگاه‌ها و تأثیر آن بر روحیه استادان و دانشجویان، گفت: «در دانشگاه شریف هنوز همان سیستم دولت قبل برقرار است. دمِ درِ دانشگاه خانم‌هایی هستند که به دانشجوها تذکر می‌دهند، داخل دانشگاه هم پر از دوربین است و دانشجویان را به‌دلیل حجاب به کمیته انضباطی می‌فرستند، درحالی‌که در خیابان کسی به کسی کاری ندارد. دانشجویی را که برای این موارد کمیته انضباطی بفرستی، عشق و علاقه‌اش به کشور از بین می‌رود و فقط به رفتن فکر می‌کند.»
او در ادامه به نمونه‌هایی از رد صلاحیت استادان برجسته اشاره کرد.
آزادگان با بیان این‌که دانشگاه شریف در «در این مدت نزدیک به ۷۰ نفر از استادان دانشگاه شریف کشور را ترک کرده‌اند و هنوز جایگزین مناسبی برای آنان پیدا نشده است. این روزها هفته‌ای یک استاد دانشگاه را ترک می‌کند، آن‌ها یا مرخصی بدون حقوق می‌گیرند یا می‌گویند فعلاً دانشگاه نمی‌آییم.»
#زن_زندگی_آزادی
#پوشش_اختیاری
#نه_به_حجاب_اجباری
#نه_به_آپارتاید_جنسیتی
@zan_j
ابراهیم آزادگان، عضو هیأت علمی دانشگاه صنعتی شریف، با اشاره به فضای امنیتی حاکم بر دانشگاه‌ها و تأثیر آن بر روحیه استادان و دانشجویان، گفت: «در دانشگاه شریف هنوز همان سیستم دولت قبل برقرار است. دمِ درِ دانشگاه خانم‌هایی هستند که به دانشجوها تذکر می‌دهند، داخل دانشگاه هم پر از دوربین است و دانشجویان را به‌دلیل حجاب به کمیته انضباطی می‌فرستند، درحالی‌که در خیابان کسی به کسی کاری ندارد. دانشجویی را که برای این موارد کمیته انضباطی بفرستی، عشق و علاقه‌اش به کشور از بین می‌رود و فقط به رفتن فکر می‌کند.»
او در ادامه به نمونه‌هایی از رد صلاحیت استادان برجسته اشاره کرد.
آزادگان با بیان این‌که دانشگاه شریف در «در این مدت نزدیک به ۷۰ نفر از استادان دانشگاه شریف کشور را ترک کرده‌اند و هنوز جایگزین مناسبی برای آنان پیدا نشده است. این روزها هفته‌ای یک استاد دانشگاه را ترک می‌کند، آن‌ها یا مرخصی بدون حقوق می‌گیرند یا می‌گویند فعلاً دانشگاه نمی‌آییم.»
#زن_زندگی_آزادی
#پوشش_اختیاری
#نه_به_حجاب_اجباری
#نه_به_آپارتاید_جنسیتی
@zan_j
نامه‌ی جمعی از فعالان سیاسی و مدنی به نسیم سیمیاری:
بدنت همان‌قدر ارزشمند است که آرمانت؛ در این مبارزه‌ی جمعی همچنان به نیروی تو نیازمندیم
بیش از شصت تن از فعالان سیاسی، مدنی و زندانیان سیاسی سابق در نامه‌ای خطاب به نسیم سیمیاری، زندانی سیاسی بازداشت‌شده در جریان خیزش «زن، زندگی، آزادی»، ضمن تحسین شجاعت و وجدان مسئولیت‌پذیر او در حمایت از فریبا کمال‌آبادی، از او خواسته‌اند برای حفظ سلامتی‌اش به اعتصاب غذای خود پایان دهد.
در این نامه آمده است: «بدنت همان‌قدر ارزشمند و شریف است که آرمانت؛ مراقبت از آن، بخشی از ادامه‌ی همان مبارزه است.»
امضاکنندگان تأکید کرده‌اند که در پیگیری آزادی فریبا کمال‌آبادی و مبارزه برای عدالت در کنار نسیم خواهند ماند.
متن این نامه به شرح زیر است:
نسیم عزیز؛
ما، جمعی از فعالین سیاسی مدنی و زندانیان سیاسی عقیدتی سابق با دل‌هایی آکنده از نگرانی و در عین حال سرشار از احترام نسبت به تصمیم شجاعانه‌ات، این نامه را برایت می‌نویسیم. ما به‌خوبی می‌دانیم که تصمیم به اعتصاب غذا، تصمیمی آسان و بی‌هزینه نیست؛ تصمیمی است که از عمق وجدان و مسئولیت‌پذیری تو در برابر رنج دیگری برمی‌خیزد. همچنین آگاهیم که اعتصاب تو برای دفاع از حق فریبا کمال‌آبادی و جلوگیری از تداوم ستم بر او صورت گرفته است.
با این حال، برخلاف روالی که تاکنون از سازوکار اداری و واکنش مسئولان زندان در قبال اعتصاب‌ها می‌شناسیم، به نظر می‌رسد روندی آغاز شده و مطالبه‌ی تو و همه‌ی ما، یعنی آزادی فریبا کمال‌آبادی، در مسیر پیگیری قرار گرفته و انتظار می‌رود در آینده بیش از این شاهد کارشکنی در این پرونده نباشیم. ما امیدواریم که با ایستادگی، همبستگی و پیگیری جمعی، به نتیجه‌ای عادلانه دست یابیم.
نسیم عزیز؛
ما از تو آموخته‌ایم که در برابر بی‌عدالتی خاموش نمانیم و هنگامی که به کسی ستم می‌شود، بی‌تفاوت به زندگی روزمره بازنگردیم. از تو یاد گرفته‌ایم که با همه‌ی توان بایستیم و پشت یکدیگر را خالی نکنیم.
اما امروز، با توجه به جسم آزاده‌ات که رنج‌های بسیار را پشت سر گذاشته و برای روزهای پیشِ‌رو در این مبارزه‌ی جمعی همچنان به نیروی تو نیازمندیم، از تو می‌خواهیم فعلاً به اعتصاب غذای خود پایان دهی. بدنت همان‌قدر ارزشمند و شریف است که آرمانت؛ مراقبت از آن، بخشی از ادامه‌ی همان مبارزه است.
ما در کنار تو هستیم؛ در پیگیری آزادی بی‌قید و شرط فریبا کمال‌آبادی و در هر قدمی که برای عدالت برداشته می‌شود. صدای تو و معنای عملت در ما جاری‌ست.
با مهر و احترام
نگین آرامش
حامد آدینه وند
پیمان احمدی
ثمین احسانی
محیا اسکندریان
سمانه اصغری
هستی امیری
رویا اسکویی
ژیلا بنی یعقوب
کیانوش بوستانی
شادی بیضایی
شمیس پورشاهرضایی
پویا تبیانیان
ناهید تقوی
بهنام چگینی
زهرا خندان
امید خوارزمیان
وحدت دانا
ویدا ربانی
حسین رزاق
راحله راحمی پور
زهرا رضایی
صهبا رضوانی
نسرین روشن
پیام روحانی
کوروش زعیم
حسین سربندی
خشایار سفیدی
نسیم سلطان‌بیگی
بهار سلیمانی
سعیده شفیعی
علی شریعتی
صبا شعر دوست
شهریار شمس
آریا شیخی
کیوان صمیمی
سایه صیدال
آزاده عابدینی
مهوش عدالتی
علیرضا عبدی
مزدک علی نظری
آرتین غضنفری
هاله غلامی
آنیسا فنائیان
فاران فنائیان
یغما فشخامی
ژینوس فروتن
عزیز قاسم‌زاده
سپیده قلیان
کیانا کثیری
مریم کریم بیگی
ماندانا کمالی
مهدیه گلرو
مطهره گونه‌ای
مهدی محمودیان
الهه محمدی
نرگس محمدی
ویس محلوجی
سها مرتضایی
مونا معافی
آرش معینی
شقایق مرادی
سعید ملایی
عالیه مطلب‌زاده
پویان مکاری
ژیلا مکوندی
کیوان مهتدی
سحر مختاری
فاطمه (دنیا) موسوی
فرهاد میثمی
شاهین میلانی
عبدالله ناصری
پوران ناظمی
کامبیز نوروززاده
حنظله هدایتی
مریم یحیوی
#نسيم_سیمیاری
#فریبا_کمال‌آبادی
#زن_زندگی_آزادی
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
@zan_j
بدنت همان‌قدر ارزشمند است که آرمانت؛ در این مبارزه‌ی جمعی همچنان به نیروی تو نیازمندیم
بیش از شصت تن از فعالان سیاسی، مدنی و زندانیان سیاسی سابق در نامه‌ای خطاب به نسیم سیمیاری، زندانی سیاسی بازداشت‌شده در جریان خیزش «زن، زندگی، آزادی»، ضمن تحسین شجاعت و وجدان مسئولیت‌پذیر او در حمایت از فریبا کمال‌آبادی، از او خواسته‌اند برای حفظ سلامتی‌اش به اعتصاب غذای خود پایان دهد.
در این نامه آمده است: «بدنت همان‌قدر ارزشمند و شریف است که آرمانت؛ مراقبت از آن، بخشی از ادامه‌ی همان مبارزه است.»
امضاکنندگان تأکید کرده‌اند که در پیگیری آزادی فریبا کمال‌آبادی و مبارزه برای عدالت در کنار نسیم خواهند ماند.
متن این نامه به شرح زیر است:
نسیم عزیز؛
ما، جمعی از فعالین سیاسی مدنی و زندانیان سیاسی عقیدتی سابق با دل‌هایی آکنده از نگرانی و در عین حال سرشار از احترام نسبت به تصمیم شجاعانه‌ات، این نامه را برایت می‌نویسیم. ما به‌خوبی می‌دانیم که تصمیم به اعتصاب غذا، تصمیمی آسان و بی‌هزینه نیست؛ تصمیمی است که از عمق وجدان و مسئولیت‌پذیری تو در برابر رنج دیگری برمی‌خیزد. همچنین آگاهیم که اعتصاب تو برای دفاع از حق فریبا کمال‌آبادی و جلوگیری از تداوم ستم بر او صورت گرفته است.
با این حال، برخلاف روالی که تاکنون از سازوکار اداری و واکنش مسئولان زندان در قبال اعتصاب‌ها می‌شناسیم، به نظر می‌رسد روندی آغاز شده و مطالبه‌ی تو و همه‌ی ما، یعنی آزادی فریبا کمال‌آبادی، در مسیر پیگیری قرار گرفته و انتظار می‌رود در آینده بیش از این شاهد کارشکنی در این پرونده نباشیم. ما امیدواریم که با ایستادگی، همبستگی و پیگیری جمعی، به نتیجه‌ای عادلانه دست یابیم.
نسیم عزیز؛
ما از تو آموخته‌ایم که در برابر بی‌عدالتی خاموش نمانیم و هنگامی که به کسی ستم می‌شود، بی‌تفاوت به زندگی روزمره بازنگردیم. از تو یاد گرفته‌ایم که با همه‌ی توان بایستیم و پشت یکدیگر را خالی نکنیم.
اما امروز، با توجه به جسم آزاده‌ات که رنج‌های بسیار را پشت سر گذاشته و برای روزهای پیشِ‌رو در این مبارزه‌ی جمعی همچنان به نیروی تو نیازمندیم، از تو می‌خواهیم فعلاً به اعتصاب غذای خود پایان دهی. بدنت همان‌قدر ارزشمند و شریف است که آرمانت؛ مراقبت از آن، بخشی از ادامه‌ی همان مبارزه است.
ما در کنار تو هستیم؛ در پیگیری آزادی بی‌قید و شرط فریبا کمال‌آبادی و در هر قدمی که برای عدالت برداشته می‌شود. صدای تو و معنای عملت در ما جاری‌ست.
با مهر و احترام
نگین آرامش
حامد آدینه وند
پیمان احمدی
ثمین احسانی
محیا اسکندریان
سمانه اصغری
هستی امیری
رویا اسکویی
ژیلا بنی یعقوب
کیانوش بوستانی
شادی بیضایی
شمیس پورشاهرضایی
پویا تبیانیان
ناهید تقوی
بهنام چگینی
زهرا خندان
امید خوارزمیان
وحدت دانا
ویدا ربانی
حسین رزاق
راحله راحمی پور
زهرا رضایی
صهبا رضوانی
نسرین روشن
پیام روحانی
کوروش زعیم
حسین سربندی
خشایار سفیدی
نسیم سلطان‌بیگی
بهار سلیمانی
سعیده شفیعی
علی شریعتی
صبا شعر دوست
شهریار شمس
آریا شیخی
کیوان صمیمی
سایه صیدال
آزاده عابدینی
مهوش عدالتی
علیرضا عبدی
مزدک علی نظری
آرتین غضنفری
هاله غلامی
آنیسا فنائیان
فاران فنائیان
یغما فشخامی
ژینوس فروتن
عزیز قاسم‌زاده
سپیده قلیان
کیانا کثیری
مریم کریم بیگی
ماندانا کمالی
مهدیه گلرو
مطهره گونه‌ای
مهدی محمودیان
الهه محمدی
نرگس محمدی
ویس محلوجی
سها مرتضایی
مونا معافی
آرش معینی
شقایق مرادی
سعید ملایی
عالیه مطلب‌زاده
پویان مکاری
ژیلا مکوندی
کیوان مهتدی
سحر مختاری
فاطمه (دنیا) موسوی
فرهاد میثمی
شاهین میلانی
عبدالله ناصری
پوران ناظمی
کامبیز نوروززاده
حنظله هدایتی
مریم یحیوی
#نسيم_سیمیاری
#فریبا_کمال‌آبادی
#زن_زندگی_آزادی
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
@zan_j
ده سال گذشت
از شروع اعتراضات سال #هشتادوهشت
ده سال است که در زندانی
بی وقفه
بی کُرنشی
بی سازشی
ایستاده بر باور خود
دغدغه ات رهایی ست از بند استبداد
درود بر شرف ات
درود بر بی ادعا حبس کشیدن ات
درود بر دغدغه ات که آزادی ست
درود بر استقامتت که بی بدیل است
#مریم_اکبری_منفرد
https://x.com/golrokhiraee/status/1140007323039145984?t=MF1pTAnzVnPMUbu2Crxq2w&s=35
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
@zan_j
از شروع اعتراضات سال #هشتادوهشت
ده سال است که در زندانی
بی وقفه
بی کُرنشی
بی سازشی
ایستاده بر باور خود
دغدغه ات رهایی ست از بند استبداد
درود بر شرف ات
درود بر بی ادعا حبس کشیدن ات
درود بر دغدغه ات که آزادی ست
درود بر استقامتت که بی بدیل است
#مریم_اکبری_منفرد
https://x.com/golrokhiraee/status/1140007323039145984?t=MF1pTAnzVnPMUbu2Crxq2w&s=35
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
@zan_j