فعالان زنان مکزیکی و ونزوئلایی درباره اهدای جایزه نوبل صلح به ماریا کورینا ماچادو


فعالان مدنی می‏‌گویند زنان ونزوئلایی زیر بار خشونت ساختاری زندگی می‌کنند اما نیازی به دخالت خارجی ندارند❗️

«گراسیلا راک»، مدیر یک رسانه دیجیتال فمینیستی که در مکزیک مستقر است، «ماریا سنتنو»، کنشگر و فعال زنان و «لوس مری لیس» روزنامه‌نگار، هردو اهل ونزوئلا، به «هم‌میهن» از اهدای جایزه نوبل صلح به ماچادو، مواضع‌اش، سرکوب فمینیست‌ها و روزنامه‌نگاران از سوی مادور‌و و اعتراضات‌شان می‌گویند.

گرچه «لوس مری لیس» معتقد است که ماچادو استحقاق دریافت جایزه نوبل را داشته و تقدیم آن به ترامپ بیشتر یک تصمیم استراتژیک و محاسبه شده است، اما «گراسیلا راک» و «ماریا سنتنو» معتقدند که اهدای این جایزه به او، آرمان صلح، حقوق‌بشر و عدالت جنسیتی در ونزوئلا را تقویت نمی‌کند و چون پتکی بر سر بسیاری از گروه‌های حقوق بشری، سازمان‌های زنان و مردم عادی ونزوئلا فرود آمده است.

آنهامی‌گویند زنان ونزوئلا سال‌هاست که تحت خشونت ساختاری‌اند اما نیروهای پیشرویی‌اند که می‌توانند ونزوئلا را بسازند، نیازی به نیروهای خارجی ندارند و نمی‌خواهند صلحی اقتدارگرایانه و مبتنی بر ترس را بپذیرند.

https://x.com/elahe_mohamadii/status/1982022454361932191?t=bN5WtQhW4UxUlEMlfCmqOA&s=35

#زن_زندگی_آزادی
@zan_j

علیه فراموشی

۳ آبان سالروز اعدامِ جنایتکارانه ریحانه جباری

ریحانه جباری در تیرماه سال ۱۳۸۶ به اتهام قتل مرتضی عبدالعلی سربندی ۴۷ ساله بازداشت شد.
وی در زمان بازداشت ۱۹ سال داشت و گفت که برای دفاع از خود در برابر تعرض وی مرتکب قتل شده است.
ریحانه  ۷ سال را در زندان و تحت شکنجه جسمی و روحی گذراند و در سحرگاه ۳ آبان۹۳ در زندان گوهردشت کرج اعدام و در حالی در بهشت زهرا به خاک سپرده شد که بیش از ۱۵۰ نیروی مسلح برای محاصره محل، اعزام شده بودند و به نزدیکان و حاضران، اجازه صحبت یا سخنرانی نمی‌دادند.
#نه_به_اعدام

علیه فراموشی

سوم آبان سالروز اعدام ریحانه جباری است
از #دلنوشته_های_ریحانه_جباری

اعدام یک انسان نابودی زندگی است
#نه_به_اعدام

من ریحانه جباری بیست و شش سال دارم .اکنون همچنان روی تختم در زندان شهرری نشسته ام و مرور میکنم تلخترین روزهای زندگیم را . روزهایی که با یادآوریش زخمهایم دوباره سر باز میکند و انگار خون قی میکنم . وقتی نوزده سال داشتم با مردانی روبرو شدم که فکر میکردم میتوانم آنها را قانع کنم که مثل آدمهای متمدن حرف بزنیم . فکر میکردم من میگویم و آنها میشنوند . مردانی که اگر در جایی به جز آگاهی شاپور آنها را میدیدم ، کوچکترین تصوری از خشونت آنها پیدا نمیکردم . اما به جرات میتوانم بگویم آنها هیولاهایی بودند تیره دل ، که نقاب انسان بر چهره شان زده بودند.در چند روز پی در پی که در آگاهی بازجویی میشدم ، زمان برایم بی مفهوم بود . من هم مثل عقربه های ساعت از جایی به جای دیگر برده میشدم . درین میان ، گاه به دادسرای امور جنایی هم میرفتم . و بازجویی شاملو حسن ختام روزم میشد . اما یک روز شوم در دوره بازجوییم شروع شد که روزها را به روال حیوانی در قربانگاه گذراندم . وقتی گوشم داغ میشد از ضربه های دست سنگین بازجو ، دردش از بین میرفت و دیگر عذاب نمیکشیدم . پس کرمی بارها و بارها کاغذی روبرویم گذاشت و نوشتم و پاره کرد . و درین بین گاهی سروان کمالی را میدیدم. او اخم میکرد و میپرسید . من مینوشتم . او پاره نمیکرد . نمیزد . دشنام نمیداد . فقط نوشته ها را میخواند . گاهی رد کوچک و محوی از لبخند در صورتش میدیدم که مرا دلگرم میکرد . تند حرف میزد و انگار همیشه عجله داشت برای نوشتنم . و وقتی جواب سوالهایش را مینوشتم ، به سرعت برمیداشت و میرفت . نمیدانم روز چندم بود. خسته بودم و کثیف . چقدر دلم میخواست حمام بروم . خاک های زمین آگاهی همه تنم را آلوده کرده بود و عرقی که در حین بازجویی ها میکردم ، روی دستها و موهایم رد گلی میگذاشت . از دادسرا و سوال و جواب بی پایان شاملو برگشته بودم . تمام راه برگشت در دلم دعا میکردم به بازداشتگاه بروم تا بخوابم . حتی نشسته . دلم میخواست مغز خسته ام آرام بگیرد در سکوت ذهنی . اما خدا نشنید . و به محض رسیدن به شاپور به اداره دهم برده شدم .سه مرد هیولا در اتاق کوچک منتظرم بودند . کرمی نبود . به محض ورود دستبندم را به صندلی بستند و مجبورم کردند روی زمین بنشینم . خسته بودم . سرم را روی کفه صندلی گذاشتم . صدایشان را تشخیص نمیدادم . یکی بعد از دیگری فریاد میزدند : فکر کردی خیلی زرنگی ؟ از تو گنده تراش اینجا موش شدن . تو جوجه میخوای ادای کیو دراری؟ هر چی میپرسم بلند جواب بده . شیخی اونجا بود مگه نه ؟ گفتم توی راه پیاده شد . ولی وقتی میخواستم فرار کنم در رو باز کرد …..توی پشتم چیزی حس کردم . باد کردن پوستم را حس کردم . و … تق …. پوستم شکافت . بعد از صدای تقه ریزی که با عصبم شنیدم ، تازه آتش گرفت . سوخت . و من فریادی کشیدم از نای دل . گوشم از صدای فریادم درد گرفت . من صدای شلاق را نمیشنیدم . شلاق نبود ، طناب نبود . چوب نبود . هرگز نفهمیدم که در آن چند روز با چه آتشم میزدند آن سه اژدهای آتش افروز...

#نه_به_اعدام
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
#نه_به_اعدام_هیچکس_هیچ_کجا
@zan_j

«پر سفید یک کبوتر، چرخ زنان پائین می آید. جلوی پایم می افتد. پر را بر می دارم. بو می کنم. بوی آزادی و بوی آسمان می دهد. بغض می‌کنم»

«علی اشرف درویشیان»

#زن_زندگی_آزادی
#مردم_متحد_شکست_نمیخورند
#زنده_باد_انقلاب
چهارم آبان سالروز درگذشت علی اشرف درویشیان نویسنده ا ی که یک عمر علیه ستم نوشت .

@zan_j

فقط کف خیابون به دست میاد حقمون

نابود باد بندگی، زنده باد زندگی!

#نان_کار_آزادی
#شادی_رفاه_آبادی
#نابود_باد_استثمار_و_کار_مزدی

https://www.tg-me.com/syndica_7tape

پادکست نامکرر - روایت اول: بیزاری

اینجا صدای زنانی را می‌شنویم که روایت عشق‌های زشت و زیبا و کوتاه و بلندشان را از دایره امن خود بیرون آورده و با صدای بلند آن را فریاد می‌زنند.

شما هم می‌توانید به ما پیام دهید و داستان خود را به‌صورت شناس یا ناشناس برای ما و دیگران تعریف کنید.

نامکرر؛ کاری از الهه خسروی یگانه
مدیر اجرایی: سبا حاج‌جعفر
لوگو و هویت بصری: احسان چوپان
کاورآرت و گرافیک: نیکان خالصی
موسیقی: هادی ملایری
ضبط و تدوین: هادی ملایری
امور فنی: امید اعظمی

#نه_به_خشونت_علیه_زنان

هرکه شود صید عشق،کی شود او صید مرگ ....
جمله ی جانهای پاک، گشته اسیران خاک....

قطعه عاشقانه ها ، از سمفونی مولانا ، اثر آرش فولادوند

https://youtu.be/9H5jDcN2cGQ?si=NEDWbeJ2am7KSnZG

#arash_fouladvand #vahid_taj #وحیدتاج #آرش_فولادوند #سارانائینی #نگینه_امانقلوا


#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
#قیام_علیه_اعدام
#جانباختگان_آزادی
@zan_j

دادگاه انقلاب رشت زهرا شهباز طبری، زندانی سیاسی ۶۷ ساله، را به اعدام محکوم کرد

شعبه اول دادگاه انقلاب رشت به ریاست #احمد_درویش_گفتار زهرا شهباز طبری، زندانی سیاسی، را به اتهام «همکاری با گروه‌های مخالف نظام» به اعدام محکوم کرد.
هرانا شنبه سوم آبان نوشت این حکم علی‌رغم «مصادیق بسیار محدود و غیرقابل‌اتکا» صادر شده است.
بر اساس این گزارش، احمد درویش‌گفتار، قاضی پرونده، هفته گذشته در جریان جلسه دادرسی شهباز طبری که به‌صورت ویدیوکنفرانس برگزار شد، حکم اعدام او را صادر کرد.

هرانا در ادامه گزارش خود نوشت خانواده شهباز طبری کل روند دادگاه این زندانی سیاسی را «نمادین و غیرقانونی» خواندند.
فرزند شهباز طبری در مصاحبه با هرانا گفت: «روند دادرسی کمتر از ۱۰ دقیقه طول کشید. مادرم دسترسی موثر به وکیل مستقل نداشت. وکیلی که از سوی نهاد قضایی معرفی شد، بدون دفاع موثر نتیجه را تایید و ابلاغ کرد. کل دادگاه یک نمایش بود.»
او افزود: «قاضی در یک جلسه ۱۰ دقیقه‌ای با لبخند حکم اعدام را اعلام کرد. وکیل معرفی‌شده نیز وقتی نتیجه را شنید، لبخند زد.»
او اتهامات مطرح‌شده علیه این زندانی سیاسی ۶۷ ساله را «ساختگی» دانست و تاکید کرد مادرش «هیچ‌گونه ارتباطی با هیچ گروه سیاسی یا مخالف نظام نداشته است».

به گفته آنان، مستندات پرونده تنها شامل «تکه‌ای پارچه با شعار زن، مقاومت و آزادی» و «یک پیام صوتی منتشرنشده» است و هیچ نشانه‌ای از ارتباط سازمانی یا فعالیت نظامی در میان نیست.
فرزند او افزود مقام‌های امنیتی جمهوری اسلامی حتی کوشیده‌اند اتهاماتی سنگین‌تر، از جمله «نگهداری سلاح» را به پرونده اضافه کنند؛ ادعایی که با توجه به سن و سوابق حرفه‌ای او «بی‌اساس و مضحک» است.
شهباز طبری دانش‌آموخته دانشگاه صنعتی اصفهان، مهندس برق و عضو سازمان نظام مهندسی ایران است و مدرک کارشناسی ارشد خود را در رشته «انرژی پایدار» از دانشگاه بوروس سوئد دریافت کرده است.
به گزارش هرانا، او پیش‌تر نیز به‌دلیل انتشار مطالبی مسالمت‌آمیز در شبکه‌های اجتماعی بازداشت و پس از سه ماه با قرار پابند الکترونیکی آزاد شده بود.
۲۸ فروردین‌ماه، نیروهای امنیتی با یورش به منزل شهباز طبری، او را بازداشت و به زندان لاکان رشت منتقل کردند.
ماموران در جریان این عملیات محل سکونت او را تفتیش و تلفن همراه و لپ‌تاپ او و یکی از اعضای خانواده‌اش را ضبط کردند.
به گفته خانواده شهباز طبری، او تنها هفت روز مهلت دارد تا نسبت به حکم اعدام صادرشده علیه خود درخواست فرجام‌خواهی ارائه دهد.

#زهرا_شهباز_طبری

https://www.iranintl.com/202510254227

#نه_به_اعدام

@zan_j

من فکر می‌کنم
هرگز نبوده قلبِ من
این‌گونه
گرم و سرخ :
احساس می‌کنم
در بدترین دقایقِ این شامِ مرگ‌زای
چندین هزار چشمه‌یِ خورشید
در دل‌ام
می جوشد از یقین ؛
احساس می‌کنم
در هر کنار و گوشه‌یِ این شوره‌زارِ یأس
چندین هزار جنگلِ شاداب
ناگهان می‌روید از زمین.

شاملو

#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
#زن_زندگي_آزادي
#قیام_زندگی
#علیه_اعدام

@zan_j

گزارش «شرق» از ماجرای مرگ رزیدنت زنان دانشگاه علوم پزشکی تهران که خود سوگوار همکارانش بود
🔺افزایش شیب خودکشی رزیدنت‌ها

👈نیلوفر حامدی

🔹«خیلی دلم می‌خواست بهشون بگم ببخشید. فکر کنم شماها تقصیری نداشتین. این ما بودیم که قضاوت کردیم و ازتون کار کشیدیم و انتظار داشتیم و گاهی توهین کردیم. این ما بودیم که به چشم نیروی کار ارزون بهتون نگاه کردیم و از آینده‌ای که اون‌همه با ذوق براش تلاش کرده بودین، ناامیدتون کردیم». اینها جملاتی است که یک دختر جوان پزشک، یک ماه پیش در سوگ از دست دادن همکارانش نوشته بود.

🔹وقتی خبر مرگ ناگهانی «الهام جلدی»، «محمدرضا پازوکی» و «عرفان سیاوشی»، رزیدنت‌های ورودی سال 95 دانشگاه علوم پزشکی تهران منتشر و اعلام شد که این مرگ‌ها، همه خودخواسته بودند. «یاسمن شیرانی» در ادامه پستی که در صفحه اینستاگرام خود منتشر کرده بود، به وضعیت موجود در زیست رزیدنت‌ها واکنش نشان داد و انتقاد کرده بود.

💢بیشتر بخوانید

#خودکشی
#ناامنی_روانی
#خشونت_پنهان

زندان ،ابزار بریدن انسان از پیوندهای عاطفی و جمعی


شریفه‌ی عزیزمان تسلیت!
سوگ در زندان ، رنجی‌ست که واژه‌ها تاب بیانش را ندارند
در این روزهای سخت و بحرانی که دور از خانواده و در زندان . زیر حکم ناجوانمردانه اعدام هستی و غم از دست دادن خاله‌ی مهربانت را بر دل داری، می‌خواهیم بدانی که قلب‌های ما با توست.
شریفه جان، شاید دیوارهای بلند زندان توانسته باشد تو را از ما دور کند و فاصله بینمان بیندازد اما هیچ دیواری نمی‌تواند همدلی، عشق و پیوند ما را از بین ببرد.

شریفه محمدی ، دو سال است که از آغوش خانواده‌اش دور مانده و این روزها غم از دست دادن خاله‌ی نازنینش را بر دل دارد ؛ خاله‌ای که با دلتنگی دیدار دوباره، چشم از جهان فروبست.
در این سرزمین، هنوز مادران و پدرانی از داغ فرزندان زندانی‌شان دق می‌کنند، و فرزندان، بی‌آنکه مجال وداع بیابند، در حصار به سوگ می‌نشینند.
به اسارت گرفتن انسان‌ها، چهره‌ی تلخ سیستمی‌ست که زندانیان را از حق ساده‌ی دیدار، وداع و عزاداری محروم می‌کند.

نه به اعدام، آری به زندگی.
کمپین دفاع از شریفه محمدی
۴ آبان۱۴۰۴
#Free‌Sharifeh
#آزادی_شریفه
#شریفه_محمدی
🖥 تماس با ادمین تلگرام: @freesharifeh
توئیتر: https://x.com/freeSharifeh
اینستاگرام:www.instagram.com/free_sharifeh_mohammadi/
26 october 2025

یکشنبه های اعتراضی

#شوش
فریاد بازنشستگان شوش؛ اعتراض به فقر، ستم و نکبت حاکمان

در شوش، یکشنبه ۴ آبان‌ماه ۱۴۰۴، بازنشستگان تأمین اجتماعی مقابل فرمانداری تجمع کردند و با شعارهایی کوبنده فریاد زدند:

«گرانی، تورم، بلای جان مردم»
«ظلم و ستم کافیه، سفره‌ ما خالیه»
«می‌جنگیم، می‌میریم، حقمونو می‌گیریم»

این اعتراض، فقط فریاد یک شهر نبود — صدای فقر، تبعیض و بی‌عدالتی سراسری در کشوری است که بازنشسته‌اش بعد از یک عمر کار، برای زنده ماندن به خیابان می‌آید.

بازنشستگان معترض، به دستمزدهای ناچیز، تورم افسارگسیخته، غارت و رانت‌خواری سیستماتیک اعتراض کردند.
آن‌ها گفتند: «ما نه امنیت داریم، نه رفاه، نه خدمات درمانی، نه احترام. فقط وعده و دروغ شنیده‌ایم.»

در میان شعارها، خشم و درد موج می‌زد؛ از ننگ صداوسیما تا فریاد علیه حاکمیتی که زندگی مردم را به نکبت و ناامیدی کشانده است.
فریاد بازنشستگان شوش فریاد همه مردم ایران است؛ مردمی که دیگر چیزی برای از دست دادن ندارند جز فقر، رنج و خشم فروخورده‌شان از این حاکمیت فاسد.
#نان_کار_آزادی
#عدالت_اجتماعی

عروسی لاکچری دختر علی شمخانی یکی از مهم‌ترین مهر تأییدهاست بر آنچه سال‌هاست گفته شده: طبقهٔ حاکم در ایران نه دنبال «مقاومت اقتصادی» است، نه «عدالت» و نه «ساده‌زیستی» — بلکه دنبال بازی دوگانه‌ای است  برای حفظ قدرت و ثروت .
وقتی مردم در خیابان، در ماشین، در محل تولد و عروسی، با قوانین ظالمانه بازداشت ميشوند، وقتی صدها زن ایرانی به خاطر پوشش‌شان با بازداشت و زندان و حتی اعدام مواجه شده‌اند، نمی‌شود تنها این را یک «خطا» دانست. این یک #ساختار است.
این تناقض میان شعارهای رسمی و عملِ خصوصی، نشان می‌دهد حکومت نه فقط از اعتراض می‌ترسد، بلکه برای حفظ خود باید ثروت‌انباشت کند و فعالان مدنی را سرکوب نماید.
نه شمخانی ! ما در این کشتی ننشسته‌ایم: میان ما و شما دره‌ای از خون جوانان است — از آبان تا امروز، قربانیانی که خواستند در عدالت، آزادی، زندگی کنند و کشته شدند./زن و جامعه

کارتون:مانا نیستانی
#عدالت
#زن_زندگی_آزادی

@zan_j

#یکشنبه_های_اعتراضی
#تهران
تجمع  اعتراضی پرشمار بازنشستگان معدن و فولاد

امروز یکشنبه ۴ آبان ۱۴۰۴، بازنشستگان معدن و فولاد در تهران مقابل مجلس تجمع کردند تا اعتراض خود را به انتقال غیرقانونی بازنشستگان فولاد به صندوق کشوری، همسان‌سازی ناقص حقوق و مشکلات درمانی اعلام کنند.

حسین کمالی وزیر پیشین کار و امثر اجتماعی،در واکنش به اظهارات سخنگوی دولت درباره خط فقر 6 میلیون تومانی برای هر فرد، گفت: طبق همین معیار دولت، نزدیک به 60 درصد از بازنشستگان تامین اجتماعی که در حال حاضر حداقل حقوق 12 میلیون تومانی دریافت می کنند، همگی زیر خط فقر هستند. .
از جنوب تا شمال کشور، بازنشستگان یک صدا فریاد می‌زنند: ما عدالت می‌خواهیم، نه صدقه؛ زندگی می‌خواهیم، نه بقا در فقر. حاکمیتی که حتی به سال‌خورده‌هایش رحم نمی‌کند، مشروعیتی برای ماندن ندارد.


#اعتراضات_سراسری_بازنشستگان
#رفاه_امنیت_بازنشسته
#اعتصاب_اعتراض

@zan_j

#زهرا_شهباز_طبری، #زندانی_سیاسی ۶۷ ساله و مهندس برق اهل #رشت، از سوی شعبه اول دادگاه انقلاب این شهر به اعدام محکوم شد. اتهام او «همکاری با گروه‌های مخالف نظام» عنوان شده، اما خانواده‌اش این حکم را ساختگی و روند دادرسی را «نمایشی و غیرقانونی» توصیف کرده‌اند.

به گفته نزدیکانش، جلسه دادگاه هفته گذشته به‌صورت ویدئویی و کمتر از ده دقیقه برگزار شد و قاضی احمد درویش بدون ارائه اسناد معتبر، حکم اعدام صادر کرد. وکیل معرفی‌شده از سوی نهاد قضایی نیز بدون دفاع مؤثر رأی را تأیید کرده است.

زهرا شهباز طبری روز ۲۸ فروردین در منزلش بازداشت و به زندان لاکان رشت منتقل شد. نیروهای امنیتی هنگام بازداشت وسایل شخصی او و خانواده‌اش را ضبط کردند. مستندات پرونده تنها شامل «پارچه‌ای با شعار زن، مقاومت و آزادی» و «پیام صوتی منتشرنشده‌ای» است که خانواده آن را بی‌اساس و غیرقابل‌استناد می‌دانند.

او فارغ‌التحصیل دانشگاه صنعتی اصفهان و دانشگاه بوروس سوئد در رشته انرژی پایدار است و پیش‌تر نیز به‌دلیل فعالیت‌های مسالمت‌آمیز در شبکه‌های اجتماعی بازداشت شده بود.
#زندان_لاکان
#قاضی_مرگ
#حقوق_بشر
#نه_به_اعدام
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
@zan_j

«اعدام نکنید!»

#تهران: یکشنبه ۴ آبان ۴۰۴ تجمع  خانواده های زندانیان زیر اعدام در برابر مجلس، در اعتراض به اعدام های پیاپی زندانیان

اعتصاب و اعتراض علیه حکم ظالمانه ی اعدام چه در زندان و چه بیرون از زندان تا برچیده شدن بساط چوبه ی دار همچنان تداوم دارد.

#نه_به_اعدام
#اعدام_قتل_عمد_حکومت
#حق_زندگی
#همه_علیه_اعدام
@zan_j