This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
کودک کار
کودک بلوچ
قربانیان بی مسئوليتي و تبعیض ساختاری
کودک بلوچ
قربانیان بی مسئوليتي و تبعیض ساختاری
💔9😢2
زن و جامعه (زن کارگر)
کودک کار کودک بلوچ قربانیان بی مسئوليتي و تبعیض ساختاری
کشته و زخمی شدن ۱۴ کودک کار و کارگر بلوچ در سانحه‌ای در مسیر مشهد–فریمان / کودکان کار برای چیدن زعفران عازم مزرعه بودند
(هشدار!: ویديو دارای محتوای دلخراش است.)
به‌گزارش حال‌وش / صبح امروز دوشنبه ۲۱مهرماه ۱۴۰۴، در پی برخورد خودروی حامل کودکان کار و کارگران بلوچ با ستون‌های بتنی در عوارضی باغچه مشهد، دست‌کم پنج نفر از سرنشینان جان خود را از دست دادند و چند نفر دیگر به‌شدت زخمی شدند.
بر اساس گزارش‌های رسیده به «حال وش»، در این خودرو ۱۴ سرنشین بلوچ کودکان کار از روستاهای شهرآباد و سالارآباد مشهد سوار بوده‌اند که برای چیدن زعفران به سمت فریمان حرکت می‌کردند.
شاهد عینی حادثه به حال وش گفته است:
«من سرویس‌کارگرها هستم. با ماشین خودم دنبالشان بودم که ناگهان صدای مهیبی مثل انفجار شنیدم. وقتی رسیدم، ماشین به ستون‌های بتنی عوارضی خورده بود و صحنه وحشتناکی بود. بیشترشان بچه بودند، دست‌کم پنج نفر همان‌جا جان دادند.»
به‌گفته منابع حال وش، در میان قربانیان کودکان کار نیز حضور داشته‌اند؛ برخی از آنان بین ۷ تا ۱۲ سال سن داشته و برای کمک به مخارج زندگی خانواده‌هایشان در برداشت زعفران شرکت می‌کردند. شماری از این کودکان فاقد شناسنامه یا مدارک هویتی بوده‌اند که از فرصت تحصیل و‌رفتن به مدرسه
محروم شده اند.
یکی از شاهدان به حال‌وش گفت:
«در جعبه عقب ماشین حدود ۱۰ بچه کنار چند کارگر بزرگ‌تر نشسته بودند. همه می‌خواستند فقط لقمه نانی حلال برای خانواده‌شان ببرند. حالا چند خانواده عزادار شدند.»
منابع تأیید کرده‌اند که مجروحان به بیمارستان منتقل شده‌اند، اما هنوز آمار دقیق کشته‌شدگان و وضعیت مصدومان اعلام نشده است.
این حادثه بار دیگر وضعیت دردناک کودکان کار بلوچ را در خراسان رضوی و سایر مناطق کشور به تصویر می‌کشد؛ کودکانی که به‌جای نشستن بر نیمکت مدرسه، ناچارند برای گذران زندگی در سخت‌ترین و ناامن‌ترین شرایط کار کنند.
کار کودکان در شرایط سخت و ناایمن، از مصادیق آشکار نقض حقوق کودک است. طبق ماده ۳۲ کنوانسیون حقوق کودک سازمان ملل متحد، دولت‌ها موظف‌اند از کودکان در برابر هرگونه سوءاستفاده اقتصادی و فعالیت‌هایی که برای سلامت جسمی، ذهنی یا رشد آموزشی آنها زیان‌بار است، محافظت کنند.
در حالی‌که جمهوری اسلامی ایران به این کنوانسیون پیوسته، اما در عمل هزاران کودک بلوچ و کارگر مهاجر هر روز در مزارع، کارگاه‌ها و خیابان‌ها به کار گرفته می‌شوند. بسیاری از آنان فاقد شناسنامه و حمایت قانونی هستند و همین مسئله، آنان را در معرض استثمار، خطرات جانی و محرومیت از تحصیل قرار داده است. تداوم چنین وضعیتی، نقض فاحش تعهدات بین‌المللی و اصول انسانی در قبال کودکان به‌شمار می‌آید/حال وش
#فقر_نا_امنی نصیب کودکان بلوچ از زندگی
#ستم_ساختاری
#تبعیض
@zan_j
(هشدار!: ویديو دارای محتوای دلخراش است.)
به‌گزارش حال‌وش / صبح امروز دوشنبه ۲۱مهرماه ۱۴۰۴، در پی برخورد خودروی حامل کودکان کار و کارگران بلوچ با ستون‌های بتنی در عوارضی باغچه مشهد، دست‌کم پنج نفر از سرنشینان جان خود را از دست دادند و چند نفر دیگر به‌شدت زخمی شدند.
بر اساس گزارش‌های رسیده به «حال وش»، در این خودرو ۱۴ سرنشین بلوچ کودکان کار از روستاهای شهرآباد و سالارآباد مشهد سوار بوده‌اند که برای چیدن زعفران به سمت فریمان حرکت می‌کردند.
شاهد عینی حادثه به حال وش گفته است:
«من سرویس‌کارگرها هستم. با ماشین خودم دنبالشان بودم که ناگهان صدای مهیبی مثل انفجار شنیدم. وقتی رسیدم، ماشین به ستون‌های بتنی عوارضی خورده بود و صحنه وحشتناکی بود. بیشترشان بچه بودند، دست‌کم پنج نفر همان‌جا جان دادند.»
به‌گفته منابع حال وش، در میان قربانیان کودکان کار نیز حضور داشته‌اند؛ برخی از آنان بین ۷ تا ۱۲ سال سن داشته و برای کمک به مخارج زندگی خانواده‌هایشان در برداشت زعفران شرکت می‌کردند. شماری از این کودکان فاقد شناسنامه یا مدارک هویتی بوده‌اند که از فرصت تحصیل و‌رفتن به مدرسه
محروم شده اند.
یکی از شاهدان به حال‌وش گفت:
«در جعبه عقب ماشین حدود ۱۰ بچه کنار چند کارگر بزرگ‌تر نشسته بودند. همه می‌خواستند فقط لقمه نانی حلال برای خانواده‌شان ببرند. حالا چند خانواده عزادار شدند.»
منابع تأیید کرده‌اند که مجروحان به بیمارستان منتقل شده‌اند، اما هنوز آمار دقیق کشته‌شدگان و وضعیت مصدومان اعلام نشده است.
این حادثه بار دیگر وضعیت دردناک کودکان کار بلوچ را در خراسان رضوی و سایر مناطق کشور به تصویر می‌کشد؛ کودکانی که به‌جای نشستن بر نیمکت مدرسه، ناچارند برای گذران زندگی در سخت‌ترین و ناامن‌ترین شرایط کار کنند.
کار کودکان در شرایط سخت و ناایمن، از مصادیق آشکار نقض حقوق کودک است. طبق ماده ۳۲ کنوانسیون حقوق کودک سازمان ملل متحد، دولت‌ها موظف‌اند از کودکان در برابر هرگونه سوءاستفاده اقتصادی و فعالیت‌هایی که برای سلامت جسمی، ذهنی یا رشد آموزشی آنها زیان‌بار است، محافظت کنند.
در حالی‌که جمهوری اسلامی ایران به این کنوانسیون پیوسته، اما در عمل هزاران کودک بلوچ و کارگر مهاجر هر روز در مزارع، کارگاه‌ها و خیابان‌ها به کار گرفته می‌شوند. بسیاری از آنان فاقد شناسنامه و حمایت قانونی هستند و همین مسئله، آنان را در معرض استثمار، خطرات جانی و محرومیت از تحصیل قرار داده است. تداوم چنین وضعیتی، نقض فاحش تعهدات بین‌المللی و اصول انسانی در قبال کودکان به‌شمار می‌آید/حال وش
#فقر_نا_امنی نصیب کودکان بلوچ از زندگی
#ستم_ساختاری
#تبعیض
@zan_j
😭5💔3
ماری موسی، همسر «حسن توزنده‌جانی»، شاعر و فعال فرهنگی که ۷ هفته پیش بازداشت شده، در استوری اینستاگرامی خود از بالا رفتن فشار خون و بروز مشکلات گوارشی همسرش خبر داده و از بی‌خبری و نگرانی خانواده نسبت به وضعیت او نوشته است.
#زندان_سیاسی
#فعالین_فرهنگی
#آزادی_بیان
#زندان_سیاسی
#فعالین_فرهنگی
#آزادی_بیان
❤2
زن و جامعه (زن کارگر)
ماری موسی، همسر «حسن توزنده‌جانی»، شاعر و فعال فرهنگی که ۷ هفته پیش بازداشت شده، در استوری اینستاگرامی خود از بالا رفتن فشار خون و بروز مشکلات گوارشی همسرش خبر داده و از بی‌خبری و نگرانی خانواده نسبت به وضعیت او نوشته است. #زندان_سیاسی #فعالین_فرهنگی #آزادی_بیان
ماری موسی؛ همسر حسن توزنده‌جانی، زندانی سیاسی:
"همه مضطرب و نگران هستیم".
ماری موسی، همسر «حسن توزنده‌جانی»، شاعر و فعال فرهنگی که ۷ هفته پیش بازداشت شده، در استوری اینستاگرامی خود از بالا رفتن فشار خون و بروز مشکلات گوارشی همسرش خبر داده و از بی‌خبری و نگرانی خانواده نسبت به وضعیت او نوشته است.
متن کامل نوشته او را ادامه می‌خوانید:
«امروز دقیقاً ۵۱ روز از بازداشت حسن می‌گذره. دو روز پیش بعد از ۴۹ روز صداش رو شنیدیم، با برادرش تماس گرفته بود و اون‌ها هم با من تماس گرفتند که بتونیم با هم صحبت کنیم.
این کل مکالمه‌ی یک دقیقه‌ای ماست:
ازش پرسیدم ۲۰۹ اوین هستی؟
گفت تحت اسم ۲۰۹ هست ولی اوین نیستم.
گفتم قم؟ (چون یه هفته قبلش یکی دو تا از کسایی که آزاد شده بودند جلوی دادسرا گفته بودند که تو زمان بازداشت موقت قم بودند.)
گفت آره
گفتم انفرادی؟
گفت با یه نفر دیگه تو یه سلول.
حتی نمی‌دونم چرا حسن رو بردن قم!
توی این ۵۱ روز دادسرا هیچ اطلاعاتی درباره‌ی محل نگهداری بچه‌ها نداده و اونا هم هیچ‌کدوم توی تماس‌هایی که داشتند اسمی از قم نیاورده بودن و می‌گفتند نمی‌دونیم کجاییم. حدس ما این بود که نمی‌تونن بگن به خاطر همین من خیلی مشخص ازش پرسیدم به این امید که شاید جواب بده که داد.
سعی داشت بهم اطمینان بده که حالش خوبه و اوضاعش بد نیست و باهاش بدرفتاری نمی‌شه اما از اونجایی که حسن همیشه اهل مراعات حال خانواده و مخصوصا پدر و مادرش هست ما نمی‌تونیم به همین سادگی حرفاش رو باور کنیم.
تماس‌ها و مراجعه‌های خانواده به دادگاه هیچ نتیجه‌ی مشخصی نداشته و همچنان هیچ جوابی درباره‌ی اینکه أصلا اتهامش چی هست هم داده نمی‌شه.
بیشترین نگرانی ما بی‌اطلاعی از وضعیت سلامت حسن هست. در تماس قبلی که با برادرش داشته از اینکه چند روز به‌دلیل فشار خون بالا و مشکلات گوارشی بیمار بوده صحبت کرده. و این موضوع چند روز بعدش و خیلی اتفاقی به گوش من رسید. پدر و مادرش همچنان از مشکل سلامتی حسن بی اطلاع هستند. پدر حسن سابقه سکته داشته و وضعیت سلامتش هیچ مناسب نیست، طبق گفته پزشک این همه استرس و اضطراب براش بسیار خطرناک هست و این موضوع باعث نگرانی بیشتر خانواده شده.
تا جایی که میدونم اوضاع بقیه خانواده‌ها هم دست‌کمی نداره. همه بسیار مضطرب و نگران هستیم.»
حسن توزنده‌جانی در روز چهارشنبه ۲۹ مرداد ۱۴۰۴، با هجوم مأموران امنیتی نیمه‌شب به منزل شخصیش در تهران بازداشت شد. ماموران ضمن تفتیش خانه، وسایل الکترونیکی از جمله تلفن همراه و لپ‌تاپ او را ضبط کردند. از آن زمان تاکنون، هیچ اطلاع رسمی درباره‌ی محل نگهداری، اتهامات و روند قضایی پرونده‌اش منتشر نشده است.
پرونده‌ی حسن توزنده‌جانی در حال حاضر در شعبه‌ی ۵ بازپرسی دادسرای مقدس (اوین) قرار دارد. با این حال، به گفته‌ی یک منبع آگاه، خانواده‌ی او که ساکن نیشابور هستند، هر هفته برای پیگیری وضعیت فرزندشان به تهران می‌آیند، اما مراجعات مکررشان به دادسرای اوین و نهادهای امنیتی تاکنون بی‌نتیجه مانده و مقامات قضایی تنها پاسخ‌هایی مبهم به آنان داده‌اند.
بازداشت این فعال فرهنگی همزمان با چهار فعال حوزه‌ی کتاب و نشر دیگر، به نام‌های احسان رستمی، رامین رستمی، مرجان اردشیرزاده و نیما مهدی‌زادگان انجام شده است. گزارش‌ها حاکی از آن است که احسان رستمی و رامین رستمی در اعتراض به تداوم بازداشت و بلاتکلیفی خود دست به اعتصاب غذا زده‌اند.
خانواده‌های این افراد نیز تاکنون هیچ اطلاعی از وضعیت، محل نگهداری و اتهامات فرزندانشان دریافت نکرده‌اند.
کانون زنان ایرانی
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
#فعالان_فرهنگی
@zan_j
"همه مضطرب و نگران هستیم".
ماری موسی، همسر «حسن توزنده‌جانی»، شاعر و فعال فرهنگی که ۷ هفته پیش بازداشت شده، در استوری اینستاگرامی خود از بالا رفتن فشار خون و بروز مشکلات گوارشی همسرش خبر داده و از بی‌خبری و نگرانی خانواده نسبت به وضعیت او نوشته است.
متن کامل نوشته او را ادامه می‌خوانید:
«امروز دقیقاً ۵۱ روز از بازداشت حسن می‌گذره. دو روز پیش بعد از ۴۹ روز صداش رو شنیدیم، با برادرش تماس گرفته بود و اون‌ها هم با من تماس گرفتند که بتونیم با هم صحبت کنیم.
این کل مکالمه‌ی یک دقیقه‌ای ماست:
ازش پرسیدم ۲۰۹ اوین هستی؟
گفت تحت اسم ۲۰۹ هست ولی اوین نیستم.
گفتم قم؟ (چون یه هفته قبلش یکی دو تا از کسایی که آزاد شده بودند جلوی دادسرا گفته بودند که تو زمان بازداشت موقت قم بودند.)
گفت آره
گفتم انفرادی؟
گفت با یه نفر دیگه تو یه سلول.
حتی نمی‌دونم چرا حسن رو بردن قم!
توی این ۵۱ روز دادسرا هیچ اطلاعاتی درباره‌ی محل نگهداری بچه‌ها نداده و اونا هم هیچ‌کدوم توی تماس‌هایی که داشتند اسمی از قم نیاورده بودن و می‌گفتند نمی‌دونیم کجاییم. حدس ما این بود که نمی‌تونن بگن به خاطر همین من خیلی مشخص ازش پرسیدم به این امید که شاید جواب بده که داد.
سعی داشت بهم اطمینان بده که حالش خوبه و اوضاعش بد نیست و باهاش بدرفتاری نمی‌شه اما از اونجایی که حسن همیشه اهل مراعات حال خانواده و مخصوصا پدر و مادرش هست ما نمی‌تونیم به همین سادگی حرفاش رو باور کنیم.
تماس‌ها و مراجعه‌های خانواده به دادگاه هیچ نتیجه‌ی مشخصی نداشته و همچنان هیچ جوابی درباره‌ی اینکه أصلا اتهامش چی هست هم داده نمی‌شه.
بیشترین نگرانی ما بی‌اطلاعی از وضعیت سلامت حسن هست. در تماس قبلی که با برادرش داشته از اینکه چند روز به‌دلیل فشار خون بالا و مشکلات گوارشی بیمار بوده صحبت کرده. و این موضوع چند روز بعدش و خیلی اتفاقی به گوش من رسید. پدر و مادرش همچنان از مشکل سلامتی حسن بی اطلاع هستند. پدر حسن سابقه سکته داشته و وضعیت سلامتش هیچ مناسب نیست، طبق گفته پزشک این همه استرس و اضطراب براش بسیار خطرناک هست و این موضوع باعث نگرانی بیشتر خانواده شده.
تا جایی که میدونم اوضاع بقیه خانواده‌ها هم دست‌کمی نداره. همه بسیار مضطرب و نگران هستیم.»
حسن توزنده‌جانی در روز چهارشنبه ۲۹ مرداد ۱۴۰۴، با هجوم مأموران امنیتی نیمه‌شب به منزل شخصیش در تهران بازداشت شد. ماموران ضمن تفتیش خانه، وسایل الکترونیکی از جمله تلفن همراه و لپ‌تاپ او را ضبط کردند. از آن زمان تاکنون، هیچ اطلاع رسمی درباره‌ی محل نگهداری، اتهامات و روند قضایی پرونده‌اش منتشر نشده است.
پرونده‌ی حسن توزنده‌جانی در حال حاضر در شعبه‌ی ۵ بازپرسی دادسرای مقدس (اوین) قرار دارد. با این حال، به گفته‌ی یک منبع آگاه، خانواده‌ی او که ساکن نیشابور هستند، هر هفته برای پیگیری وضعیت فرزندشان به تهران می‌آیند، اما مراجعات مکررشان به دادسرای اوین و نهادهای امنیتی تاکنون بی‌نتیجه مانده و مقامات قضایی تنها پاسخ‌هایی مبهم به آنان داده‌اند.
بازداشت این فعال فرهنگی همزمان با چهار فعال حوزه‌ی کتاب و نشر دیگر، به نام‌های احسان رستمی، رامین رستمی، مرجان اردشیرزاده و نیما مهدی‌زادگان انجام شده است. گزارش‌ها حاکی از آن است که احسان رستمی و رامین رستمی در اعتراض به تداوم بازداشت و بلاتکلیفی خود دست به اعتصاب غذا زده‌اند.
خانواده‌های این افراد نیز تاکنون هیچ اطلاعی از وضعیت، محل نگهداری و اتهامات فرزندانشان دریافت نکرده‌اند.
کانون زنان ایرانی
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
#فعالان_فرهنگی
@zan_j
حمزه سواری‌لفته، زندانی سیاسی عرب، از سال ۱۳۸۴ تاکنون، بیستمین سال حبس خود را بدون مرخصی سپری می‌کند. او در ۱۳۸۴، در سن ۱۹سالگی زمانی که داشت برای کنکور آماده می‌شد همراه دو برادرش، محمدعلی و جعفر سواری، توسط عوامل امنیتی جمهوری اسلامی بازداشت شدند.
اتهام‌های اولیه آنها تشکیل یک مؤسسه فرهنگی بود، پس از حوادث موسوم به انفجارهای اهواز، زیر شکنجه‌های شدید وادار به اعترافات اجباری درباره مشارکت در بمب‌گذاری شدند.
🔸در نهایت حمزه و برادرانش با پرونده‌سازی و مجموعه‌ای از اتهام‌های تکراری، مانند «افساد فی‌الارض»، «محاربه» و «اقدام علیه امنیت ملی»، محاکمه شدند.
در شهریور ۱۳۸۶، حکم اعدام محمدعلی و جعفر سواری که هر دو معلم بودند، اجرا شد. اما در مهر ۱۳۸۸، حکم اعدام حمزه به حبس ابد کاهش یافت.
🔸حمزه در زندان‌های مختلف، از کارون تا رجایی‌شهر و قزلحصار، سال‌ها شکنجه، بیماری و محرومیت از درمان را تحمل کرده است. او با وجود دردهای جسمی، به تحصیل در فلسفه و علوم سیاسی پرداخت، زبان‌های انگلیسی و فرانسوی را آموخت و به دیگر زندانیان آموزش داد
#حمزه_سواری
#زندانی_سیاسی
#زندان_قزلحصار #محرومیت_از_درمان
#زندان_کارون
@zan_j
اتهام‌های اولیه آنها تشکیل یک مؤسسه فرهنگی بود، پس از حوادث موسوم به انفجارهای اهواز، زیر شکنجه‌های شدید وادار به اعترافات اجباری درباره مشارکت در بمب‌گذاری شدند.
🔸در نهایت حمزه و برادرانش با پرونده‌سازی و مجموعه‌ای از اتهام‌های تکراری، مانند «افساد فی‌الارض»، «محاربه» و «اقدام علیه امنیت ملی»، محاکمه شدند.
در شهریور ۱۳۸۶، حکم اعدام محمدعلی و جعفر سواری که هر دو معلم بودند، اجرا شد. اما در مهر ۱۳۸۸، حکم اعدام حمزه به حبس ابد کاهش یافت.
🔸حمزه در زندان‌های مختلف، از کارون تا رجایی‌شهر و قزلحصار، سال‌ها شکنجه، بیماری و محرومیت از درمان را تحمل کرده است. او با وجود دردهای جسمی، به تحصیل در فلسفه و علوم سیاسی پرداخت، زبان‌های انگلیسی و فرانسوی را آموخت و به دیگر زندانیان آموزش داد
#حمزه_سواری
#زندانی_سیاسی
#زندان_قزلحصار #محرومیت_از_درمان
#زندان_کارون
@zan_j
❤5
Forwarded from زن و جامعه (زن کارگر)
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
باید اسپانیایی یاد بگیرم،
“لورکا” دردی داشت
که به فارسی در نمی آید...
باید روسی یاد بگیرم،
وقت اعزام سربازان در میدان سرخ
زنها به زبان مادری اشک می ریزند...
باید ژاپنی یاد بگیرم،
عطر هایکوها هنوز در هوای هیروشیما
از زبان شکوفه های گیلاس جاری است...
باید جنس اضطراب کودکان خاورمیانه را
به عبری و عربی لمس کنم...
باید به زبان اسکیمو ها
لالایی مادران خانه های یخی را
در گردش خونم گرم کنم...
باید به زبان محلی سومالی
گرسنگی کودکم را تاب بیاورم...
باید یاد بگیرم به زبان کولی های رومانی
برای مردم داغ دیده افغانستان
آواز بخوانم و برقصم...
باید آخرین نگاه ناباور تو را به دوربین
به زبان تمام اعتراضات خیابانی ترجمه کنم...
زبان کبوترها،
باید زبان کبوترها را یاد بگیرم
که هزار شعر سپید را با واژه های همانند
در تمام جهان می‌خوانند وُ ما نمی‌فهمیم
شاید باید به بابِل بروم
تا به زبان سلیس عشق
به زبان مادری انسان
شعری بسرایم
که واژه ی بیگانه جنگ را از گره‌ی زبان تو
برای ابد بگشاید...
«آناهیتا کیانی»
ترانه کردی: هژین هژین
#زبان_مادری
#جنین_زند_آجوئی
#ژن_ژیان_ئازادی
#زن_زندگی_آزادی
@zan_j
“لورکا” دردی داشت
که به فارسی در نمی آید...
باید روسی یاد بگیرم،
وقت اعزام سربازان در میدان سرخ
زنها به زبان مادری اشک می ریزند...
باید ژاپنی یاد بگیرم،
عطر هایکوها هنوز در هوای هیروشیما
از زبان شکوفه های گیلاس جاری است...
باید جنس اضطراب کودکان خاورمیانه را
به عبری و عربی لمس کنم...
باید به زبان اسکیمو ها
لالایی مادران خانه های یخی را
در گردش خونم گرم کنم...
باید به زبان محلی سومالی
گرسنگی کودکم را تاب بیاورم...
باید یاد بگیرم به زبان کولی های رومانی
برای مردم داغ دیده افغانستان
آواز بخوانم و برقصم...
باید آخرین نگاه ناباور تو را به دوربین
به زبان تمام اعتراضات خیابانی ترجمه کنم...
زبان کبوترها،
باید زبان کبوترها را یاد بگیرم
که هزار شعر سپید را با واژه های همانند
در تمام جهان می‌خوانند وُ ما نمی‌فهمیم
شاید باید به بابِل بروم
تا به زبان سلیس عشق
به زبان مادری انسان
شعری بسرایم
که واژه ی بیگانه جنگ را از گره‌ی زبان تو
برای ابد بگشاید...
«آناهیتا کیانی»
ترانه کردی: هژین هژین
#زبان_مادری
#جنین_زند_آجوئی
#ژن_ژیان_ئازادی
#زن_زندگی_آزادی
@zan_j
خط صلح _سلفی با مرگ: یک پرسش/ #پویا_موحد
– در صبحی سرد، میدان شهر پر از جمعیت است. جرثقیل بزرگی در وسط میدان ایستاده. طناب دار آویزان از جرثقیل در باد تکان تکان می‌خورد. همه در تقلا هستند که جای خوبی برای تماشا پیدا کنند. مادری به کودکی که بغل دارد، شکلاتی می‌دهد تا او را آرام کند. بالاتر، چند نفر با نقاب روی سکو ایستاده‌اند. همه منتظرند. عاقبت شخصی دست‌بسته به نقاب‌داران سپرده می‌شود. بر سر آن شخص پارچه‌ای سیاه می‌کشند. بعضی همدیگر را هل می‌دهند که بهتر ببینند. تلفن‌های همراه مردم بالا می‌روند، نه فقط برای عکس گرفتن از مرگ، بلکه بعضاً برای ثبت یک لبخند؛ لبخند کسی که پشت به محکوم ایستاده است. دوربین لحظه را به ثبت می‌رساند: «سلفی با مرگ».
پیوند لبخند و مرگ در این‌جا چیزی وهم‌آلود و هولناک است...
چرا کسی در قاب مرگ لبخند می‌زند؟ آیا این ترجمه‌ی بی‌رحمی است؟ آیا مرگِ همدلی در روان آدمی است؟ آیا کرختی و بی‌حسی اخلاقی است؟ آیا له‌شدگی و تسلیم در برابر خشونت و برهنگی قدرت است؟
https://www.tg-me.com/iv?url=https://www.hra-news.org/articles/a-1486/&rhash=22a41dd9689763
ادامه مطلب در وب‌سایت خط صلح
– در صبحی سرد، میدان شهر پر از جمعیت است. جرثقیل بزرگی در وسط میدان ایستاده. طناب دار آویزان از جرثقیل در باد تکان تکان می‌خورد. همه در تقلا هستند که جای خوبی برای تماشا پیدا کنند. مادری به کودکی که بغل دارد، شکلاتی می‌دهد تا او را آرام کند. بالاتر، چند نفر با نقاب روی سکو ایستاده‌اند. همه منتظرند. عاقبت شخصی دست‌بسته به نقاب‌داران سپرده می‌شود. بر سر آن شخص پارچه‌ای سیاه می‌کشند. بعضی همدیگر را هل می‌دهند که بهتر ببینند. تلفن‌های همراه مردم بالا می‌روند، نه فقط برای عکس گرفتن از مرگ، بلکه بعضاً برای ثبت یک لبخند؛ لبخند کسی که پشت به محکوم ایستاده است. دوربین لحظه را به ثبت می‌رساند: «سلفی با مرگ».
پیوند لبخند و مرگ در این‌جا چیزی وهم‌آلود و هولناک است...
چرا کسی در قاب مرگ لبخند می‌زند؟ آیا این ترجمه‌ی بی‌رحمی است؟ آیا مرگِ همدلی در روان آدمی است؟ آیا کرختی و بی‌حسی اخلاقی است؟ آیا له‌شدگی و تسلیم در برابر خشونت و برهنگی قدرت است؟
https://www.tg-me.com/iv?url=https://www.hra-news.org/articles/a-1486/&rhash=22a41dd9689763
ادامه مطلب در وب‌سایت خط صلح
«بابا، جنگ تمام شد؟»
اکنون که آتش‌بس در نوار غزه آغاز شده نویسنده فلسطینی سرانجام می‌تواند نفس راحتی بکشد، دخترش بابت چیزهای کوچک خوشحال است: شیرینی، تخم‌مرغ، گوشت.
https://www.tg-me.com/iv?url=https://www.radiozamaneh.com/867070/&rhash=0ceb6994783a68
اکنون که آتش‌بس در نوار غزه آغاز شده نویسنده فلسطینی سرانجام می‌تواند نفس راحتی بکشد، دخترش بابت چیزهای کوچک خوشحال است: شیرینی، تخم‌مرغ، گوشت.
https://www.tg-me.com/iv?url=https://www.radiozamaneh.com/867070/&rhash=0ceb6994783a68
t.me
«بابا، جنگ تمام شد؟»
اکنون که آتش‌بس در نوار غزه آغاز شده نویسنده فلسطینی سرانجام می‌تواند نفس راحتی بکشد، دخترش بابت چیزهای کوچک خوشحال است: شیرینی، تخم‌مرغ، گوشت.
Forwarded from زن و جامعه (زن کارگر)
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
#سکانس
#سینما #ادبیات
«مرغ شب‌خوان که با دلم می‌خواند
رفت و این آشیانه خالی ماند»
شعر و صدای #هوشنگ_ابتهاج
۶ اسفند ۱۳۰۶، امیر هوشنگ ابتهاج متخلص به سایه شاعر سوسیالیست در رشت به دنیا آمد.
«زیباست رقص و ناز سرانگشت‌های تو،
بر پرده‌های ساز،
اما هزار دختر بافنده این زمان،
با چرک و خون زخم سرانگشت هایشان،
جان می‌کنند در قفس تنگ کارگاه،
از بهر دستمزد حقیری که بیش از آن،
پرتاب می‌کنی تو به دامان یک گدا»
#دادخواهی
سکانس از فیلم #خوشه_های_خشم
#جان_فورد
#چ#جان_اشتاین_بک
#هنری_فوندا #جین_دارول
@zan_j
#سینما #ادبیات
«مرغ شب‌خوان که با دلم می‌خواند
رفت و این آشیانه خالی ماند»
شعر و صدای #هوشنگ_ابتهاج
۶ اسفند ۱۳۰۶، امیر هوشنگ ابتهاج متخلص به سایه شاعر سوسیالیست در رشت به دنیا آمد.
«زیباست رقص و ناز سرانگشت‌های تو،
بر پرده‌های ساز،
اما هزار دختر بافنده این زمان،
با چرک و خون زخم سرانگشت هایشان،
جان می‌کنند در قفس تنگ کارگاه،
از بهر دستمزد حقیری که بیش از آن،
پرتاب می‌کنی تو به دامان یک گدا»
#دادخواهی
سکانس از فیلم #خوشه_های_خشم
#جان_فورد
#چ#جان_اشتاین_بک
#هنری_فوندا #جین_دارول
@zan_j
زن و جامعه (زن کارگر)
Photo
⭕️ تداوم کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در هفته‌ی هشتادونهم در ۵۲ زندان، در آستانه‌ی روز جهانی علیه مجازات اعدام
هشتادونهمین هفته‌ی کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» را در آستانه‌ی روز جهانی «علیه مجازات اعدام» در حالی آغاز می‌کنیم. که جامعه‌ی جهانی در تلاش برای لغو کامل حکم اعدام و یا حداقل کاهش قابل ملاحظه‌ی آن است اما در ایران نه‌تنها مجازات اعدام لغو نشده و یا کاهش نیافته، بلکه نظام حاکم هر روز رکوردهای بیشتری را در وحشیگری و اعدام در می‌نوردد.
به‌طوری‌که روز شنبه ۱۲ مهر، ۶ زندانی سیاسی از هم‌وطنان عرب، علی مجدم، محمدرضا مقدم، معین خنفری، حبیب دریس، عدنان غبیشاوی، سیدسالم موسوی و زندانی سیاسی سامان محمدی خیاره از هم‌وطنان کُرد اعدام شدند. در همین روز، حکم اعدام زندانی سیاسی محمدجواد وفایی‌ثانی برای سومین بار در دیوان عالی تأیید شد.
شمار اعدام‌ها در یک سال گذشته، از اول اکتبر ۲۰۲۴ تا امروز، به ۱۶۹۵ نفر و از ابتدای سال ۱۴۰۴ در شش ماه و نیم به ۹۵۷ تن رسیده است. باید اذعان کنیم که ما از بسیاری از اعدام‌ها بی‌اطلاعیم و ارقام واقعی بسا بیشتر است و این تنها بخشی از جنایت حکومت اعدامی است.
بنابر گزارش تازه‌ی سازمان عفو بین‌الملل، تا پایان دسامبر ۲۰۲۴ میلادی، ۱۱۳ کشور در جهان مجازات اعدام را به‌طور کامل از قوانین خود حذف کرده‌اند و در مجموع، ۱۴۵ کشور یا در قانون یا در عمل، اعدام را متوقف نموده‌اند. اما در ایران، سایه‌ی مرگ هر روز گسترده‌تر می‌شود.
همه می‌دانیم اعدام در ایران نه‌تنها یک مجازات بلکه ابزاری برای ارعاب و ایجاد وحشت در جامعه‌ای است که در شرایط انفجاری به‌سر می‌برد. از نظر این حکومت، هر اعتراض و اعتراض‌کننده‌ای را باید با اعدام و زندان مرعوب کرد. از همین‌روست که امروز «نه به اعدام» از جمله شعارهای همه‌ی معترضان از معلمان و بازنشستگان و کارگران و دانشجویان است.
در پایان، روز جهانی معلم را به تمام معلمان عزیز تبریک می‌گوییم و یاد صمد بهرنگی و فرزاد کمانگر را گرامی می‌داریم؛ معلمانی که در تاریخ ایران درس آزادی و برابری دادند و سرانجام جان خود را در راه آن فدا نمودند.
ما در کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام»، با تأکید بر اینکه مجازات اعدام نه عدالت می‌آورد و نه بازدارندگی، بلکه تنها خشونت را نهادینه می‌کند، از همه‌ی وجدان‌های بیدار، فعالان مدنی، نویسندگان، هنرمندان، معلمان، بازنشستگان و کارگران می‌خواهیم که صدای خود را علیه اعدام بلندتر کنند تا اصلی‌ترین ابزار سرکوب و خفقان از دست این حکومت اعدامی گرفته شود. آن موقع است که مسیر برای تحقق عدالت و آزادی مهیا می‌گردد.
کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» سه‌شنبه ۱۵ مهر ۱۴۰۴
در هفته‌ی هشتادونهم در ۵۲ زندان زیر در اعتصاب غذا می‌باشند:
زندان اوین، قزلحصار (واحد ۳ و ۴)، مرکزی کرج، فردیس کرج، تهران بزرگ، قرچک، خورین ورامین، چوبیندر قزوین، اهر، اراک، لنگرود قم، خرم‌آباد، یاسوج، اسدآباد اصفهان، دستگرد اصفهان، شیبان اهواز، سپیدار اهواز (بند زنان و مردان)، نظام شیراز، عادل‌آباد شیراز (بند زنان و مردان)، فیروزآباد فارس، دهدشت، زاهدان (بند زنان)، برازجان، رامهرمز، بهبهان، بم، یزد، کهنوج، طبس، مشهد، سبزوار، گنبدکاووس، قائم‌شهر، رشت (بند زنان و مردان)، رودسر، حویق تالش، ازبرم لاهیجان، دیزل‌آباد کرمانشاه، اردبیل، تبریز، ارومیه، سلماس، خوی، نقده، میاندوآب، مهاباد، بوکان، سقز، بانه، مریوان، سنندج و کامیاران.
هفته‌ی هشتادونهم
سه‌شنبه ۱۵ مهر ۱۴۰۴
#کارزار_سه‌شنبه‌های_نه_به_اعدام
#کارزار_سه_شنبه_های_نه_به_اعدام
#نه_به_اعدام
@no_to_execution_tuesdays
https://www.tg-me.com/No_To_Execution_Tuesdays
هشتادونهمین هفته‌ی کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» را در آستانه‌ی روز جهانی «علیه مجازات اعدام» در حالی آغاز می‌کنیم. که جامعه‌ی جهانی در تلاش برای لغو کامل حکم اعدام و یا حداقل کاهش قابل ملاحظه‌ی آن است اما در ایران نه‌تنها مجازات اعدام لغو نشده و یا کاهش نیافته، بلکه نظام حاکم هر روز رکوردهای بیشتری را در وحشیگری و اعدام در می‌نوردد.
به‌طوری‌که روز شنبه ۱۲ مهر، ۶ زندانی سیاسی از هم‌وطنان عرب، علی مجدم، محمدرضا مقدم، معین خنفری، حبیب دریس، عدنان غبیشاوی، سیدسالم موسوی و زندانی سیاسی سامان محمدی خیاره از هم‌وطنان کُرد اعدام شدند. در همین روز، حکم اعدام زندانی سیاسی محمدجواد وفایی‌ثانی برای سومین بار در دیوان عالی تأیید شد.
شمار اعدام‌ها در یک سال گذشته، از اول اکتبر ۲۰۲۴ تا امروز، به ۱۶۹۵ نفر و از ابتدای سال ۱۴۰۴ در شش ماه و نیم به ۹۵۷ تن رسیده است. باید اذعان کنیم که ما از بسیاری از اعدام‌ها بی‌اطلاعیم و ارقام واقعی بسا بیشتر است و این تنها بخشی از جنایت حکومت اعدامی است.
بنابر گزارش تازه‌ی سازمان عفو بین‌الملل، تا پایان دسامبر ۲۰۲۴ میلادی، ۱۱۳ کشور در جهان مجازات اعدام را به‌طور کامل از قوانین خود حذف کرده‌اند و در مجموع، ۱۴۵ کشور یا در قانون یا در عمل، اعدام را متوقف نموده‌اند. اما در ایران، سایه‌ی مرگ هر روز گسترده‌تر می‌شود.
همه می‌دانیم اعدام در ایران نه‌تنها یک مجازات بلکه ابزاری برای ارعاب و ایجاد وحشت در جامعه‌ای است که در شرایط انفجاری به‌سر می‌برد. از نظر این حکومت، هر اعتراض و اعتراض‌کننده‌ای را باید با اعدام و زندان مرعوب کرد. از همین‌روست که امروز «نه به اعدام» از جمله شعارهای همه‌ی معترضان از معلمان و بازنشستگان و کارگران و دانشجویان است.
در پایان، روز جهانی معلم را به تمام معلمان عزیز تبریک می‌گوییم و یاد صمد بهرنگی و فرزاد کمانگر را گرامی می‌داریم؛ معلمانی که در تاریخ ایران درس آزادی و برابری دادند و سرانجام جان خود را در راه آن فدا نمودند.
ما در کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام»، با تأکید بر اینکه مجازات اعدام نه عدالت می‌آورد و نه بازدارندگی، بلکه تنها خشونت را نهادینه می‌کند، از همه‌ی وجدان‌های بیدار، فعالان مدنی، نویسندگان، هنرمندان، معلمان، بازنشستگان و کارگران می‌خواهیم که صدای خود را علیه اعدام بلندتر کنند تا اصلی‌ترین ابزار سرکوب و خفقان از دست این حکومت اعدامی گرفته شود. آن موقع است که مسیر برای تحقق عدالت و آزادی مهیا می‌گردد.
کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» سه‌شنبه ۱۵ مهر ۱۴۰۴
در هفته‌ی هشتادونهم در ۵۲ زندان زیر در اعتصاب غذا می‌باشند:
زندان اوین، قزلحصار (واحد ۳ و ۴)، مرکزی کرج، فردیس کرج، تهران بزرگ، قرچک، خورین ورامین، چوبیندر قزوین، اهر، اراک، لنگرود قم، خرم‌آباد، یاسوج، اسدآباد اصفهان، دستگرد اصفهان، شیبان اهواز، سپیدار اهواز (بند زنان و مردان)، نظام شیراز، عادل‌آباد شیراز (بند زنان و مردان)، فیروزآباد فارس، دهدشت، زاهدان (بند زنان)، برازجان، رامهرمز، بهبهان، بم، یزد، کهنوج، طبس، مشهد، سبزوار، گنبدکاووس، قائم‌شهر، رشت (بند زنان و مردان)، رودسر، حویق تالش، ازبرم لاهیجان، دیزل‌آباد کرمانشاه، اردبیل، تبریز، ارومیه، سلماس، خوی، نقده، میاندوآب، مهاباد، بوکان، سقز، بانه، مریوان، سنندج و کامیاران.
هفته‌ی هشتادونهم
سه‌شنبه ۱۵ مهر ۱۴۰۴
#کارزار_سه‌شنبه‌های_نه_به_اعدام
#کارزار_سه_شنبه_های_نه_به_اعدام
#نه_به_اعدام
@no_to_execution_tuesdays
https://www.tg-me.com/No_To_Execution_Tuesdays
Telegram
کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام
کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام
No to Execution Tuesdays Campaign
تماس با ادمین در تلگرام:
@no_to_execution_admin
تماس با ادمین در جی‌میل:
[email protected]
No to Execution Tuesdays Campaign
تماس با ادمین در تلگرام:
@no_to_execution_admin
تماس با ادمین در جی‌میل:
[email protected]
❤1
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
صدها زندانی در زندان قزل حصار کرج به خاطر افزایش شدید موج اعدام‌ها دست به اعتصاب غذا زدند. گزارش‌ها نشان می‌دهد در روز گذشته ۱۶ زندانی برای اجرای حکم اعدام به سلول انفرادی منتقل شده‌اند.
بس کنید این وحشیگری و بربریت را. تمام کنید این آدم کشی‌ها را. اعدام زندانی به شما اقتدار نمی‌دهد. بسیاری از این زندانیان جرایم عادی و عمدتا مواد مخدر حتی اصول اولیه دادرسی هم دربارهشان رعایت نشده است. شهروندانی از قشر پایین جامعه که هیچ صدایی ندارند. بسیاری از آنها قربانی فساد و زد و بند مافیای مواد مخدر که در انحصار سپاه پاسداران است شده‌اند. چه بسیار زندانیانی که تنها برای مختومه شدن پرونده‌ها مجبور به اعتراف به عمل ناکرده شده‌اند.
بزرگترین جنایات جمهوری اسلامی جایی اتفاق می‌افتد که نه رسانه‌ها پیگیر آن هستند و نه افکار عمومی توجهی به آن دارد. جایی که جان انسان ذره‌ای ارزش و اهمیت ندارد.
اعتراض کنیم. اعدام غلط و قتل حکومتی ست و در حکومتی که هیچگونه آیین دادرسی در مورد متهمان رعایت نمی‌شود، اعدام جنایتی تمام عیار است.
#نه_به_اعدام
#زندان_قزل_حصار
#نه_به_اعدام_هیچکس_هیچ_کجا
@zan_j
بس کنید این وحشیگری و بربریت را. تمام کنید این آدم کشی‌ها را. اعدام زندانی به شما اقتدار نمی‌دهد. بسیاری از این زندانیان جرایم عادی و عمدتا مواد مخدر حتی اصول اولیه دادرسی هم دربارهشان رعایت نشده است. شهروندانی از قشر پایین جامعه که هیچ صدایی ندارند. بسیاری از آنها قربانی فساد و زد و بند مافیای مواد مخدر که در انحصار سپاه پاسداران است شده‌اند. چه بسیار زندانیانی که تنها برای مختومه شدن پرونده‌ها مجبور به اعتراف به عمل ناکرده شده‌اند.
بزرگترین جنایات جمهوری اسلامی جایی اتفاق می‌افتد که نه رسانه‌ها پیگیر آن هستند و نه افکار عمومی توجهی به آن دارد. جایی که جان انسان ذره‌ای ارزش و اهمیت ندارد.
اعتراض کنیم. اعدام غلط و قتل حکومتی ست و در حکومتی که هیچگونه آیین دادرسی در مورد متهمان رعایت نمی‌شود، اعدام جنایتی تمام عیار است.
#نه_به_اعدام
#زندان_قزل_حصار
#نه_به_اعدام_هیچکس_هیچ_کجا
@zan_j
❤3
یورش نیروهای امنیتی به منزل #کوکب_بداغی_پگاه
نیروهای امنیتی با یورش به منزل کوکب بداغی‌پگاه، فعال صنفی معلمان خوزستان، ضمن ضرب و شتم وی و همسرش برخی از وسایل الکترونیکی وی را ضبط کرده و با خود بردند.
دیروز حوالی ساعت ٣ بعدازظهر ٩ مامور لباس شخصی در اقدامی غیرقانونی با بالا رفتن از دیوار، وارد منزل شخصی کوکب بداغی‌پگاه فعال صنفی معلمان ساکن ایذه شده ضمن برخورد خشونت‌آمیز و تفتیش منزل، وسایل الکترونیکی این فعال صنفی را ضبط کرده‌اند.
کوکب بداغی‌پگاه دبیر ورزش و با بیش از ١٩ سال سابقه کار، اواخر شهریورماه سال جاری توسط هیئت تخلفات اداری به سه ماه انفصال از خدمت محکوم شد و یک سال امکان کار و تدریس را از دست داد.
کوکب بداغی پگاه همچنین، در پرونده‌ای دیگر توسط دادگاه انقلاب اهواز به شش سال حبس محکوم شده است.با اتهام «اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور» و «فعالیت تبلیغی علیه نظام»
او در واکنش به این حکم نوشته بود: « ...و من، کوکب بداغی پگاه در زمین زندگی ایستاده‌‌ام، برای پاسداری از شرافتی که نسل‌به‌نسل به ما سپرده شده است. داوریِ نهایی با مردم است و مردم کارت قرمز خود را روزی به دستان تاریخ خواهند سپرد.»
@zan_j
نیروهای امنیتی با یورش به منزل کوکب بداغی‌پگاه، فعال صنفی معلمان خوزستان، ضمن ضرب و شتم وی و همسرش برخی از وسایل الکترونیکی وی را ضبط کرده و با خود بردند.
دیروز حوالی ساعت ٣ بعدازظهر ٩ مامور لباس شخصی در اقدامی غیرقانونی با بالا رفتن از دیوار، وارد منزل شخصی کوکب بداغی‌پگاه فعال صنفی معلمان ساکن ایذه شده ضمن برخورد خشونت‌آمیز و تفتیش منزل، وسایل الکترونیکی این فعال صنفی را ضبط کرده‌اند.
کوکب بداغی‌پگاه دبیر ورزش و با بیش از ١٩ سال سابقه کار، اواخر شهریورماه سال جاری توسط هیئت تخلفات اداری به سه ماه انفصال از خدمت محکوم شد و یک سال امکان کار و تدریس را از دست داد.
کوکب بداغی پگاه همچنین، در پرونده‌ای دیگر توسط دادگاه انقلاب اهواز به شش سال حبس محکوم شده است.با اتهام «اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور» و «فعالیت تبلیغی علیه نظام»
او در واکنش به این حکم نوشته بود: « ...و من، کوکب بداغی پگاه در زمین زندگی ایستاده‌‌ام، برای پاسداری از شرافتی که نسل‌به‌نسل به ما سپرده شده است. داوریِ نهایی با مردم است و مردم کارت قرمز خود را روزی به دستان تاریخ خواهند سپرد.»
@zan_j
😁1🤬1
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
پنج روز پس از بازداشت؛ تداوم بی خبری از وضعیت #عباس_دغاغله خواننده رپ
با گذشت پنج روز از بازداشت #عباس_دغاغله، خواننده موسیقی رپ ساکن تهران که با نام «رشاش» شناخته می‌شود، همچنان هیچ اطلاعی از سرنوشت و محل نگهداری وی در دست نیست. این وضعیت موجب افزایش نگرانی خانواده و نزدیکان او شده است.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، عباس دغاغله، کماکان در بازداشت به‌سر می‌برد.
یک منبع مطلع نزدیک به خانواده این شهروند ضمن تأیید خبر بازداشت به هرانا گفت: از زمان بازداشت آقای دغاغله، به غیر از یک تماس تلفنی کوتاه از سوی نیروهای اطلاعات سپاه در ارتباط با بازداشت وی، هیچ اطلاع دیگری از وضعیت و محل نگهداری او به خانواده‌اش داده نشده و تلاش‌های نزدیکان برای پیگیری این موضوع تاکنون بی‌نتیجه مانده است؛ امری که موجب افزایش نگرانی آنان شده است.
ادامه مطلب
#رپ_اعتراضی
#هنرمند_معترض
#آزادی_بیان
#علیه_سرکوب
@zan_j
با گذشت پنج روز از بازداشت #عباس_دغاغله، خواننده موسیقی رپ ساکن تهران که با نام «رشاش» شناخته می‌شود، همچنان هیچ اطلاعی از سرنوشت و محل نگهداری وی در دست نیست. این وضعیت موجب افزایش نگرانی خانواده و نزدیکان او شده است.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، عباس دغاغله، کماکان در بازداشت به‌سر می‌برد.
یک منبع مطلع نزدیک به خانواده این شهروند ضمن تأیید خبر بازداشت به هرانا گفت: از زمان بازداشت آقای دغاغله، به غیر از یک تماس تلفنی کوتاه از سوی نیروهای اطلاعات سپاه در ارتباط با بازداشت وی، هیچ اطلاع دیگری از وضعیت و محل نگهداری او به خانواده‌اش داده نشده و تلاش‌های نزدیکان برای پیگیری این موضوع تاکنون بی‌نتیجه مانده است؛ امری که موجب افزایش نگرانی آنان شده است.
ادامه مطلب
#رپ_اعتراضی
#هنرمند_معترض
#آزادی_بیان
#علیه_سرکوب
@zan_j
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
پیاده روی اعتراضی
برخی از اعضای خانواده کشته‌شدگان هواپیمای اوکراینی، شنبه ۱۹ مهر و همزمان با برگزاری کارزار جهانی «پیاده‌روی برای عدالت» در سالروز یادبود قربانیان این پرواز مسیری پنج کیلومتری را در تهران راهپیمایی کردند.
به گفته پدر نیلوفر ابراهیم، از جان‌باختگان این پرواز، ماموران امنیتی و نگهبانان ابتدا مانع ورود آنان شدند و سپس در طول مسیر با چند خودرو و نیروهای اطلاعات سپاه تلاش کردند از ادامه حرکت و گفت‌وگوی آنها با مردم جلوگیری کنند، اما با وجود تهدیدها، خانواده‌ها مسیر را به‌صورت کامل طی کردند و تصاویر ۱۷۶ قربانی را هم با خود حمل کردند.
این پیاده‌روی همزمان با تجمع خانواده‌های قربانیان در تورنتو و چند شهر دیگر جهان برگزار شد.
علی شمخانی در گفتگویی که روز یکشنبه منتشر شد، گفت که از سرنگون شدن هواپیمای اوکراینی توسط پدافند سپاه از همان بدو حادثه و از رئیس ستاد کل نیروهای مسلح ایران مطلع شده و این مساله را با حسن روحانی، رئیس‌جمهوری وقت در میان گذاشته است. این در حالی است که دولت سه روز بعد دلیل این حادثه را اعلام کرد.
#دادخواهی
#شلیک_موشک_سپاه_هواپیمای_مسافربری
برخی از اعضای خانواده کشته‌شدگان هواپیمای اوکراینی، شنبه ۱۹ مهر و همزمان با برگزاری کارزار جهانی «پیاده‌روی برای عدالت» در سالروز یادبود قربانیان این پرواز مسیری پنج کیلومتری را در تهران راهپیمایی کردند.
به گفته پدر نیلوفر ابراهیم، از جان‌باختگان این پرواز، ماموران امنیتی و نگهبانان ابتدا مانع ورود آنان شدند و سپس در طول مسیر با چند خودرو و نیروهای اطلاعات سپاه تلاش کردند از ادامه حرکت و گفت‌وگوی آنها با مردم جلوگیری کنند، اما با وجود تهدیدها، خانواده‌ها مسیر را به‌صورت کامل طی کردند و تصاویر ۱۷۶ قربانی را هم با خود حمل کردند.
این پیاده‌روی همزمان با تجمع خانواده‌های قربانیان در تورنتو و چند شهر دیگر جهان برگزار شد.
علی شمخانی در گفتگویی که روز یکشنبه منتشر شد، گفت که از سرنگون شدن هواپیمای اوکراینی توسط پدافند سپاه از همان بدو حادثه و از رئیس ستاد کل نیروهای مسلح ایران مطلع شده و این مساله را با حسن روحانی، رئیس‌جمهوری وقت در میان گذاشته است. این در حالی است که دولت سه روز بعد دلیل این حادثه را اعلام کرد.
#دادخواهی
#شلیک_موشک_سپاه_هواپیمای_مسافربری
❤3
#کرمانشاه
تجمع اعتراضی بازنشستگان کرمانشاه مقابل صندوق بازنشستگی
سه‌شنبه ۲۲ مهرماه ۱۴۰۴، بازنشستگان کرمانشاه
بخشی از شعارهای اعتراضی
بازنشستگان شریف و شجاع کرمانشاه علیه مجازات اعدام شعار دادند و از حق حیات دفاع کردند❗️🌺
«اعدام هر یک نفر نقض حقوق بشر »
درد ما درد شماست مردم به ما ملحق شوید
«نه جنگ می‌خواهیم، نه کشتار»
«رفاه می‌خواهیم، ماندگار»
ما میگیم پول نداریم هزینه ها گران می شه
#شریفه_محمدی_آزاد_باید_گردد
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
@zan_j
تجمع اعتراضی بازنشستگان کرمانشاه مقابل صندوق بازنشستگی
سه‌شنبه ۲۲ مهرماه ۱۴۰۴، بازنشستگان کرمانشاه
بخشی از شعارهای اعتراضی
بازنشستگان شریف و شجاع کرمانشاه علیه مجازات اعدام شعار دادند و از حق حیات دفاع کردند❗️🌺
«اعدام هر یک نفر نقض حقوق بشر »
درد ما درد شماست مردم به ما ملحق شوید
«نه جنگ می‌خواهیم، نه کشتار»
«رفاه می‌خواهیم، ماندگار»
ما میگیم پول نداریم هزینه ها گران می شه
#شریفه_محمدی_آزاد_باید_گردد
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
@zan_j
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
«تقوایی هرگز نورچشمی نبود و خودش هم زد و بند نمی‌دانست. و احترام به سینمای جدی به او اجازه‌ی سرهم‌بندی نمی‌داد و در نتیجه محبوب پول‌سازان نبود.»
#بهرام_بیضایی
امروز ۲۲ مهر ۱۴۰۴؛ ناصر تقوایی درگذشت.(ناصر تقوایی (١۴٠۴ - ١٣٢٠)
ناصر تقوایی، کارگردان پرآوازه سینمای ایران، امروز ۲۲ از میان ما رفت ؛ درست دو سال پس از روز تلخ و نحسی که داریوش مهرجویی و وحیده محمدی‌فر به قتل رسیدند.
.
۲۲ مهر روزی است که تا ابد در تقویم سینمای ایران سیاه خواهد ماند؛ روزی که سینمای ایران شاهد قتل خالق «هامون» بود و دو سال بعد، در همان تاریخ، در سوگ خالق «ناخدا خورشید» نشست. روز سیاه سینمای ایران.
یادش گرامی…🥀
#ناصر_تقوایی
nasser_taghvai_official
@zan_j
#بهرام_بیضایی
امروز ۲۲ مهر ۱۴۰۴؛ ناصر تقوایی درگذشت.(ناصر تقوایی (١۴٠۴ - ١٣٢٠)
ناصر تقوایی، کارگردان پرآوازه سینمای ایران، امروز ۲۲ از میان ما رفت ؛ درست دو سال پس از روز تلخ و نحسی که داریوش مهرجویی و وحیده محمدی‌فر به قتل رسیدند.
.
۲۲ مهر روزی است که تا ابد در تقویم سینمای ایران سیاه خواهد ماند؛ روزی که سینمای ایران شاهد قتل خالق «هامون» بود و دو سال بعد، در همان تاریخ، در سوگ خالق «ناخدا خورشید» نشست. روز سیاه سینمای ایران.
یادش گرامی…🥀
#ناصر_تقوایی
nasser_taghvai_official
@zan_j
🕊4
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
ترانه های ماندگار زنان
خدیجه اشرف‌السادات مرتضایی با نام هنری #مرضیه در ۱ فروردین ۱۳۰۳ در تهران زاده شد.
(فروردین ۱۳۰۳ – ۲۱ مهر ۱۳۸۹)
مرضیه در مصاحبه‌ای دربارهٔ خود گفته بود: «در زمانی که خانواده‌های ایرانی به‌ندرت فرزندان دخترشان را برای تحصیل علم می‌فرستادند پدر من با وجود اینکه یک فرد روحانی بود؛ مرا تشویق به آموزش تحصیلات مرسوم زمان نمود. وقتی که من آغاز به خواندن کردم خواننده‌شدن برای زنان خیلی غیرعادی بود و در عین حال یک خواننده در آن زمان باید هم دانش مدرسه‌ای می‌داشت و هم دانش کلاسیک موسیقی و همچنین یک صدای خوب.
مرضیه در سال ۱۳۷۳ بعد از پانزده سال عدم فعالیت در موسیقی، ایران را ترک کرد و در فرانسه رفت.
مرضیه در سال ۱۳۸۹، بر اثر سرطان استخوان در پاریس درگذشت.
#موسیقی_زنان
#صدای_آواز
#مرضیه #موسیقی_ایران#تصنیف #آواز
@zan_j
خدیجه اشرف‌السادات مرتضایی با نام هنری #مرضیه در ۱ فروردین ۱۳۰۳ در تهران زاده شد.
(فروردین ۱۳۰۳ – ۲۱ مهر ۱۳۸۹)
مرضیه در مصاحبه‌ای دربارهٔ خود گفته بود: «در زمانی که خانواده‌های ایرانی به‌ندرت فرزندان دخترشان را برای تحصیل علم می‌فرستادند پدر من با وجود اینکه یک فرد روحانی بود؛ مرا تشویق به آموزش تحصیلات مرسوم زمان نمود. وقتی که من آغاز به خواندن کردم خواننده‌شدن برای زنان خیلی غیرعادی بود و در عین حال یک خواننده در آن زمان باید هم دانش مدرسه‌ای می‌داشت و هم دانش کلاسیک موسیقی و همچنین یک صدای خوب.
مرضیه در سال ۱۳۷۳ بعد از پانزده سال عدم فعالیت در موسیقی، ایران را ترک کرد و در فرانسه رفت.
مرضیه در سال ۱۳۸۹، بر اثر سرطان استخوان در پاریس درگذشت.
#موسیقی_زنان
#صدای_آواز
#مرضیه #موسیقی_ایران#تصنیف #آواز
@zan_j
❤3
Forwarded from کمپین دفاع از شریفه محمدی
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
درود بر بازنشستگان کرمانشاه که در کنار مطالبات خود خواهان آزادی معلمان زندانی و شریفه محمدی شدند
امروز سه شنبه ۲۲ مهر ماه ،بازنشستگان کرمانشاهی بار دیگر صدای عدالت‌خواهی خود را به خیابان‌ها آوردند و با شعارهایی روشن و انسانی، خواستار آزادی معلمان زندانی و شریفه محمدی، فعال کارگری محکوم به اعدام، شدند.
آنان فریاد زدند:
«شریفه محمدی باید آزاد گردد»
«معلم زندانی آزاد باید گردد»
شنیدن این شعارها از زبان بازنشستگان کشور، نشان دهنده ،آگاهی و وجدان جمعی مردمی است که عمر خود را صرف خدمت و آموزش کرده‌اند. امروز آنان با صدایی رسا، نه تنها برای نان و معیشت، که برای حق زیستن و حق گفتن به میدان آمده‌اند.
بازنشستگان کرمانشاه نشان دادند که آزادی بیان، رفاه اجتماعی و حق حیات، مطالباتی جدا از هم نیستند، بلکه ستون‌های یک جامعه انسانی‌اند. آنان در کنار خواسته‌های صنفی خود، بر همبستگی برای آزادی، عدالت و کرامت انسانی تأکید کردند.
باز نشر: کمپین دفاع از شریفه محمدی
۲۲ مهر ۱۴۰۴
#FreeSharifeh
#آزادی_شریفه
#شریفه_محمدی
تلگرام: @freesharifeh
توئیتر: x.com/freeSharifeh
اینستاگرام: instagram.com/free_sharifeh_mohammadi
ایمیل: [email protected]
14 october 2025
امروز سه شنبه ۲۲ مهر ماه ،بازنشستگان کرمانشاهی بار دیگر صدای عدالت‌خواهی خود را به خیابان‌ها آوردند و با شعارهایی روشن و انسانی، خواستار آزادی معلمان زندانی و شریفه محمدی، فعال کارگری محکوم به اعدام، شدند.
آنان فریاد زدند:
«شریفه محمدی باید آزاد گردد»
«معلم زندانی آزاد باید گردد»
شنیدن این شعارها از زبان بازنشستگان کشور، نشان دهنده ،آگاهی و وجدان جمعی مردمی است که عمر خود را صرف خدمت و آموزش کرده‌اند. امروز آنان با صدایی رسا، نه تنها برای نان و معیشت، که برای حق زیستن و حق گفتن به میدان آمده‌اند.
بازنشستگان کرمانشاه نشان دادند که آزادی بیان، رفاه اجتماعی و حق حیات، مطالباتی جدا از هم نیستند، بلکه ستون‌های یک جامعه انسانی‌اند. آنان در کنار خواسته‌های صنفی خود، بر همبستگی برای آزادی، عدالت و کرامت انسانی تأکید کردند.
باز نشر: کمپین دفاع از شریفه محمدی
۲۲ مهر ۱۴۰۴
#FreeSharifeh
#آزادی_شریفه
#شریفه_محمدی
تلگرام: @freesharifeh
توئیتر: x.com/freeSharifeh
اینستاگرام: instagram.com/free_sharifeh_mohammadi
ایمیل: [email protected]
14 october 2025
👍1