خط صلح _سلفی با مرگ: یک پرسش/ #پویا_موحد
– در صبحی سرد، میدان شهر پر از جمعیت است. جرثقیل بزرگی در وسط میدان ایستاده. طناب دار آویزان از جرثقیل در باد تکان تکان می‌خورد. همه در تقلا هستند که جای خوبی برای تماشا پیدا کنند. مادری به کودکی که بغل دارد، شکلاتی می‌دهد تا او را آرام کند. بالاتر، چند نفر با نقاب روی سکو ایستاده‌اند. همه منتظرند. عاقبت شخصی دست‌بسته به نقاب‌داران سپرده می‌شود. بر سر آن شخص پارچه‌ای سیاه می‌کشند. بعضی همدیگر را هل می‌دهند که بهتر ببینند. تلفن‌های همراه مردم بالا می‌روند، نه فقط برای عکس گرفتن از مرگ، بلکه بعضاً برای ثبت یک لبخند؛ لبخند کسی که پشت به محکوم ایستاده است. دوربین لحظه را به ثبت می‌رساند: «سلفی با مرگ».

پیوند لبخند و مرگ در این‌جا چیزی وهم‌آلود و هولناک است...


چرا کسی در قاب مرگ لبخند می‌زند؟ آیا این ترجمه‌ی بی‌رحمی است؟ آیا مرگِ همدلی در روان آدمی است؟ آیا کرختی و بی‌حسی اخلاقی است؟ آیا له‌شدگی و تسلیم در برابر خشونت و برهنگی قدرت است؟

https://www.tg-me.com/iv?url=https://www.hra-news.org/articles/a-1486/&rhash=22a41dd9689763
ادامه مطلب در وب‌سایت خط صلح

«بابا، جنگ تمام شد؟»

اکنون که آتش‌بس در نوار غزه آغاز شده نویسنده‌ فلسطینی سرانجام می‌تواند نفس راحتی بکشد، دخترش بابت چیزهای کوچک خوشحال است: شیرینی، تخم‌مرغ، گوشت.

https://www.tg-me.com/iv?url=https://www.radiozamaneh.com/867070/&rhash=0ceb6994783a68

#سکانس
#سینما #ادبیات

«مرغ شب‌خوان که با دلم می‌خواند
رفت و این آشیانه خالی ماند»

شعر و صدای #هوشنگ_ابتهاج


۶ اسفند ۱۳۰۶، امیر هوشنگ ابتهاج متخلص به سایه شاعر سوسیالیست در رشت به دنیا آمد.

«زیباست رقص و ناز سرانگشت‌های تو،
بر پرده‌های ساز،
اما هزار دختر بافنده این زمان،
با چرک و خون زخم سرانگشت هایشان،
جان می‌کنند در قفس تنگ کارگاه،
از بهر دستمزد حقیری که بیش از آن،
پرتاب می‌کنی تو به دامان یک گدا»


#دادخواهی
سکانس از فیلم #خوشه_های_خشم
#جان_فورد
#چ#جان_اشتاین_بک
#هنری_فوندا #جین_دارول
@zan_j

⭕️ تداوم کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در هفته‌ی هشتادونهم در ۵۲ زندان، در آستانه‌ی روز جهانی علیه مجازات اعدام

هشتادونهمین هفته‌ی کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» را در آستانه‌ی روز جهانی «علیه مجازات اعدام» در حالی آغاز می‌کنیم. که جامعه‌ی جهانی در تلاش برای لغو کامل حکم اعدام و یا حداقل کاهش قابل ملاحظه‌ی آن است اما در ایران نه‌تنها مجازات اعدام لغو نشده و یا کاهش نیافته، بلکه نظام حاکم هر روز رکوردهای بیشتری را در وحشیگری و اعدام در می‌نوردد.

به‌طوری‌که روز شنبه ۱۲ مهر، ۶ زندانی سیاسی از هم‌وطنان عرب، علی مجدم، محمدرضا مقدم، معین خنفری، حبیب دریس، عدنان غبیشاوی، سیدسالم موسوی و زندانی سیاسی سامان محمدی خیاره از هم‌وطنان کُرد اعدام شدند. در همین روز، حکم اعدام زندانی سیاسی محمدجواد وفایی‌ثانی برای سومین بار در دیوان عالی تأیید شد.

شمار اعدام‌ها در یک سال گذشته، از اول اکتبر ۲۰۲۴ تا امروز، به ۱۶۹۵ نفر و از ابتدای سال ۱۴۰۴ در شش ماه و نیم به ۹۵۷ تن رسیده است. باید اذعان کنیم که ما از بسیاری از اعدام‌ها بی‌اطلاعیم و ارقام واقعی بسا بیشتر است و این تنها بخشی از جنایت حکومت اعدامی است.

بنابر گزارش تازه‌ی سازمان عفو بین‌الملل، تا پایان دسامبر ۲۰۲۴ میلادی، ۱۱۳ کشور در جهان مجازات اعدام را به‌طور کامل از قوانین خود حذف کرده‌اند و در مجموع، ۱۴۵ کشور یا در قانون یا در عمل، اعدام را متوقف نموده‌اند. اما در ایران، سایه‌ی مرگ هر روز گسترده‌تر می‌شود.

همه می‌دانیم اعدام در ایران نه‌تنها یک مجازات بلکه ابزاری برای ارعاب و ایجاد وحشت در جامعه‌ای است که در شرایط انفجاری به‌سر می‌برد. از نظر این حکومت، هر اعتراض و اعتراض‌کننده‌ای را باید با اعدام و زندان مرعوب کرد. از همین‌روست که امروز «نه به اعدام» از جمله شعارهای همه‌ی معترضان از معلمان و بازنشستگان و کارگران و دانشجویان است.

در پایان، روز جهانی معلم را به تمام معلمان عزیز تبریک می‌گوییم و یاد صمد بهرنگی و فرزاد کمانگر را گرامی می‌داریم؛ معلمانی که در تاریخ ایران درس آزادی و برابری دادند و سرانجام جان خود را در راه آن فدا نمودند.

ما در کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام»، با تأکید بر اینکه مجازات اعدام نه عدالت می‌آورد و نه بازدارندگی، بلکه تنها خشونت را نهادینه می‌کند، از همه‌ی وجدان‌های بیدار، فعالان مدنی، نویسندگان، هنرمندان، معلمان، بازنشستگان و کارگران می‌خواهیم که صدای خود را علیه اعدام بلندتر کنند تا اصلی‌ترین ابزار سرکوب و خفقان از دست این حکومت اعدامی گرفته شود. آن موقع است که مسیر برای تحقق عدالت و آزادی مهیا می‌گردد.

کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» سه‌شنبه ۱۵ مهر ۱۴۰۴
در هفته‌ی هشتادونهم در ۵۲ زندان زیر در اعتصاب غذا می‌باشند:
زندان اوین، قزلحصار (واحد ۳ و ۴)، مرکزی کرج، فردیس کرج، تهران بزرگ، قرچک، خورین ورامین، چوبیندر قزوین، اهر، اراک، لنگرود قم، خرم‌آباد، یاسوج، اسدآباد اصفهان، دستگرد اصفهان، شیبان اهواز، سپیدار اهواز (بند زنان و مردان)، نظام شیراز، عادل‌آباد شیراز (بند زنان و مردان)، فیروزآباد فارس، دهدشت، زاهدان (بند زنان)، برازجان، رامهرمز، بهبهان، بم، یزد، کهنوج، طبس، مشهد، سبزوار، گنبدکاووس، قائم‌شهر، رشت (بند زنان و مردان)، رودسر، حویق تالش، ازبرم لاهیجان، دیزل‌آباد کرمانشاه، اردبیل، تبریز، ارومیه، سلماس، خوی، نقده، میاندوآب، مهاباد، بوکان، سقز، بانه، مریوان، سنندج و کامیاران.

هفته‌ی هشتادونهم
سه‌شنبه ۱۵ مهر ۱۴۰۴
#کارزار_سه‌شنبه‌های_نه_به_اعدام

#کارزار_سه_شنبه_های_نه_به_اعدام
#نه_به_اعدام
@no_to_execution_tuesdays
https://www.tg-me.com/No_To_Execution_Tuesdays

صدها زندانی در زندان قزل حصار کرج به خاطر افزایش شدید موج اعدام‌ها دست به اعتصاب غذا زدند. گزارش‌ها نشان می‌دهد در روز گذشته ۱۶ زندانی برای اجرای حکم اعدام به سلول انفرادی منتقل شده‌اند.
بس کنید این وحشیگری و بربریت را. تمام کنید این آدم کشی‌ها را. اعدام زندانی به شما اقتدار نمی‌دهد. بسیاری از این زندانیان جرایم عادی و عمدتا مواد مخدر حتی اصول اولیه دادرسی هم درباره‎‌شان رعایت نشده است. شهروندانی از قشر پایین جامعه که هیچ صدایی ندارند. بسیاری از آنها قربانی فساد و زد و بند مافیای مواد مخدر که در انحصار سپاه پاسداران است شده‌اند. چه بسیار زندانیانی که تنها برای مختومه شدن پرونده‌ها مجبور به اعتراف به عمل ناکرده شده‌اند.
بزرگترین جنایات جمهوری اسلامی جایی اتفاق می‌افتد که نه رسانه‌ها پیگیر آن هستند و نه افکار عمومی توجهی به آن دارد. جایی که جان انسان ذره‌ای ارزش و اهمیت ندارد.
اعتراض کنیم. اعدام غلط و قتل حکومتی ست و در حکومتی که هیچگونه آیین دادرسی در مورد متهمان رعایت نمی‌شود، اعدام جنایتی تمام عیار است.

#نه_به_اعدام
#زندان_قزل_حصار
#نه_به_اعدام_هیچکس_هیچ_کجا
@zan_j

یورش نیروهای امنیتی به منزل #کوکب_بداغی_پگاه

نیروهای امنیتی با یورش به منزل کوکب بداغی‌پگاه، فعال صنفی معلمان خوزستان، ضمن ضرب و شتم وی و همسرش برخی از وسایل الکترونیکی وی را ضبط کرده و با خود بردند.

دیروز حوالی ساعت ٣ بعدازظهر ٩ مامور لباس شخصی در اقدامی غیرقانونی با بالا رفتن از دیوار، وارد منزل شخصی کوکب بداغی‌پگاه فعال صنفی معلمان ساکن ایذه شده ضمن برخورد خشونت‌آمیز و تفتیش منزل، وسایل الکترونیکی این فعال صنفی را ضبط کرده‌اند.
کوکب بداغی‌پگاه دبیر ورزش و با بیش از ١٩ سال سابقه کار، اواخر شهریورماه سال جاری توسط هیئت تخلفات اداری به سه ماه انفصال از خدمت محکوم شد و یک سال امکان کار و تدریس را از دست داد.
کوکب بداغی پگاه همچنین، در پرونده‌ای دیگر توسط دادگاه انقلاب اهواز به شش سال حبس محکوم شده است.با اتهام «اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور» و «فعالیت تبلیغی علیه نظام»
او در واکنش به این حکم نوشته بود: « ...و من، کوکب بداغی پگاه در زمین زندگی ایستاده‌‌ام، برای پاسداری از شرافتی که نسل‌به‌نسل به ما سپرده شده است. داوریِ نهایی با مردم است و مردم کارت قرمز خود را روزی به دستان تاریخ خواهند سپرد.»
@zan_j

پنج روز پس از بازداشت؛ تداوم بی خبری از وضعیت #عباس_دغاغله خواننده رپ

با گذشت پنج روز از بازداشت #عباس_دغاغله، خواننده موسیقی رپ ساکن تهران که با نام «رشاش» شناخته می‌شود، همچنان هیچ اطلاعی از سرنوشت و محل نگهداری وی در دست نیست. این وضعیت موجب افزایش نگرانی خانواده و نزدیکان او شده است.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، عباس دغاغله، کماکان در بازداشت به‌سر می‌برد.

یک منبع مطلع نزدیک به خانواده این شهروند ضمن تأیید خبر بازداشت به هرانا گفت: از زمان بازداشت آقای دغاغله، به غیر از یک تماس تلفنی کوتاه از سوی نیروهای اطلاعات سپاه در ارتباط با بازداشت وی، هیچ اطلاع دیگری از وضعیت و محل نگهداری او به خانواده‌اش داده نشده و تلاش‌های نزدیکان برای پیگیری این موضوع تاکنون بی‌نتیجه مانده است؛ امری که موجب افزایش نگرانی آنان شده است.

ادامه مطلب
#رپ_اعتراضی
#هنرمند_معترض
#آزادی_بیان
#علیه_سرکوب
@zan_j

پیاده روی اعتراضی


برخی از اعضای خانواده کشته‌شدگان هواپیمای اوکراینی، شنبه ۱۹ مهر و همزمان با برگزاری کارزار جهانی «پیاده‌روی برای عدالت» در سالروز یادبود قربانیان این پرواز مسیری پنج کیلومتری را در تهران راهپیمایی کردند.
به گفته پدر نیلوفر ابراهیم، از جان‌باختگان این پرواز، ماموران امنیتی و نگهبانان ابتدا مانع ورود آنان شدند و سپس در طول مسیر با چند خودرو و نیروهای اطلاعات سپاه تلاش کردند از ادامه حرکت و گفت‌وگوی آنها با مردم جلوگیری کنند، اما با وجود تهدیدها، خانواده‌ها مسیر را به‌صورت کامل طی کردند و تصاویر ۱۷۶ قربانی را هم با خود حمل کردند.
این پیاده‌روی همزمان با تجمع خانواده‌های قربانیان در تورنتو و چند شهر دیگر جهان برگزار شد.

علی شمخانی در گفتگویی که روز یکشنبه منتشر شد، گفت که از سرنگون شدن هواپیمای اوکراینی توسط پدافند سپاه از همان بدو حادثه و از رئیس ستاد کل نیروهای مسلح ایران مطلع شده و این مساله را با حسن روحانی، رئیس‌جمهوری وقت در میان گذاشته است. این در حالی است که دولت سه روز بعد دلیل این حادثه را اعلام کرد.


#دادخواهی
#شلیک_موشک_سپاه_هواپیمای_مسافربری

«تقوایی هرگز نورچشمی نبود و خودش هم زد و بند نمی‌دانست. و احترام به سینمای جدی به او اجازه‌ی سرهم‌بندی نمی‌داد و در نتیجه محبوب پول‌سازان نبود.»

#بهرام_بیضایی⁩⁩⁩


امروز ۲۲ مهر ۱۴۰۴؛ ناصر تقوایی درگذشت.(ناصر تقوایی (١۴٠۴ - ١٣٢٠)

ناصر تقوایی، کارگردان پرآوازه سینمای ایران، امروز ۲۲ از میان ما رفت ؛ درست دو سال پس از روز تلخ و نحسی که داریوش مهرجویی و وحیده محمدی‌فر به قتل رسیدند.
.
۲۲ مهر روزی است که تا ابد در تقویم سینمای ایران سیاه خواهد ماند؛ روزی که سینمای ایران شاهد قتل خالق «هامون» بود و دو سال بعد، در همان تاریخ، در سوگ خالق «ناخدا خورشید» نشست. روز سیاه سینمای ایران.

یادش گرامی…🥀
#ناصر_تقوایی⁩⁩
nasser_taghvai_official

@zan_j

ترانه های ماندگار زنان

خدیجه اشرف‌السادات مرتضایی با نام هنری #مرضیه در ۱ فروردین ۱۳۰۳ در تهران زاده شد.
(فروردین ۱۳۰۳ – ۲۱ مهر ۱۳۸۹)

مرضیه در مصاحبه‌ای دربارهٔ خود گفته بود: «در زمانی که خانواده‌های ایرانی به‌ندرت فرزندان دخترشان را برای تحصیل علم می‌فرستادند پدر من با وجود اینکه یک فرد روحانی بود؛ مرا تشویق به آموزش تحصیلات مرسوم زمان نمود. وقتی که من آغاز به خواندن کردم خواننده‌شدن برای زنان خیلی غیرعادی بود و در عین حال یک خواننده در آن زمان باید هم دانش مدرسه‌ای می‌داشت و هم دانش کلاسیک موسیقی و همچنین یک صدای خوب.

مرضیه در سال ۱۳۷۳ بعد از پانزده سال عدم فعالیت در موسیقی، ایران را ترک کرد و در فرانسه  رفت.
مرضیه در سال ۱۳۸۹، بر اثر سرطان استخوان در پاریس درگذشت.

#موسیقی_زنان
#صدای_آواز
#مرضیه #موسیقی_ایران#تصنیف #آواز

@zan_j

درود بر بازنشستگان کرمانشاه که در کنار مطالبات خود خواهان آزادی معلمان زندانی و شریفه محمدی شدند

امروز سه شنبه ۲۲ مهر ماه ،بازنشستگان کرمانشاهی بار دیگر صدای عدالت‌خواهی خود را به خیابان‌ها آوردند و با شعارهایی روشن و انسانی، خواستار آزادی معلمان زندانی و شریفه محمدی، فعال کارگری محکوم به اعدام، شدند.
آنان فریاد زدند:
«شریفه محمدی باید آزاد گردد»
«معلم زندانی آزاد باید گردد»
شنیدن این شعارها از زبان بازنشستگان کشور، نشان دهنده ،آگاهی و وجدان جمعی مردمی است  که عمر خود را صرف خدمت و آموزش کرده‌اند. امروز آنان با صدایی رسا، نه تنها برای نان و معیشت، که برای حق زیستن و حق گفتن به میدان آمده‌اند.
بازنشستگان کرمانشاه نشان دادند که آزادی بیان، رفاه اجتماعی و حق حیات، مطالباتی جدا از هم نیستند، بلکه ستون‌های یک جامعه انسانی‌اند. آنان در کنار خواسته‌های صنفی خود، بر همبستگی برای آزادی، عدالت و کرامت انسانی تأکید کردند.

باز نشر: کمپین دفاع از شریفه محمدی
۲۲ مهر ۱۴۰۴
#FreeSharifeh
#آزادی_شریفه
#شریفه_محمدی

تلگرام: @freesharifeh
توئیتر: x.com/freeSharifeh
اینستاگرام: instagram.com/free_sharifeh_mohammadi
ایمیل: [email protected]
14 october 2025

مردمی که نه جاده دارند و نه آب و نه گاز …!

“کلاته تیمور” در نزدیکی شهر کاشمر به معنای واقعی، روستایی دور افتاده و صعب العبور بود …
روستایی با ۴۰۰ ، ۵۰۰ سال عمر ….!ولی امکاناتی در حد هیچ …!
با هموطنانی اصیل و مهربان که دیگر هیچ امیدی به نجات خود از این تنهایی و بی پناهی نداشتند …
وقتی آنجا بودی ، حتا تصور اینکه چگونه میتوان شش ماه دوم سال را در سرمای کُشنده یِ این کوهستان ، با بخاری های هیزمی و با امکانات حداقلی زندگی کرد، نگرانی و ترس تمام وجودت را میگرفت!
واقعن در چنین شرایطی، سالخوردگان و کودکان چه میکنند؟

#ایران_سرزمین_همه_ماست
#کلاته_تیمور
#فقر_معیشتی
#نابرابری_اجتماعی
#مردم_فراموش_شده
#مردم_بی_پناه

@zan_j

تا هنگامی که زنان زندگی پیشینیان خود را به عنوان مادر،همسر ...تکرار کنند نمیتواند سرنوشت ستم کشی خود در طول تاریخ را تغییر دهند...

برشی از فیلم #کاغذ_بی_خط

کارگردان:ناصر تقوایی
@zan_j

هم اکنون چهار بامداد چهارشنبه

هم اکنون بامداد چهار‌شنبه ۲۳ مهرماه ۱۴۰۴، طبق ویدویوهای ارسالی از داخل زندان،  اعتصاب غذای گسترده زندانیان واحد دو زندان قزلحصار کرج در اعتراض به انتقال جمعی از هم‌بندیان خود به سلول انفرادی جهت اجرای حکم اعدام، وارد سومین روز خود شده است و زندانیان در حال سر دادن شعار «اعدام نکنید» هستند.

در پی این اعتصاب ساعتی پیش هم حال یکی از زندانیان در پی اعتصاب وخیم شده بود .

«امروز(۲۲ مهر)  رئیس زندان شخصا اقدام به آوردن غذا برای زندانیان کرد تا میان آنها توزیع شود، اما زندانیان از پذیرش آن خودداری کرده و غذا را بازگردانده‌اند و به اعتصاب خود ادامه دادند».

«با وجود وعده‌های داده‌شده چون توقف اعدام زندانیان منتقل شده به سلول انفرادی،تغییر خاصی صورت نگرفته و زندانیان اعلام کرده‌اند تا بازگشت کامل هم‌بندیانشان از سلول انفرادی و تحقق وعده‌ها، اعتصاب را ادامه خواهند داد.»

بسیاری از کسانی که امروز در صف اعدام‌اند، نه از سر شرارت، که از فقر، گرسنگی و بی‌پناهی به خطا کشیده شدند؛ کسانی که اگر فرصت، کار، آموزش یا پناه داشتند، شاید سرنوشت دیگری می‌نوشتند.
دنیا باید صدای ما رابشنود!

#نه_به_اعدام
#زندان_قزلحصار
#اعتصاب_غذا