⁨ ‌
#گلی_کوهکن، زن ۲۵ ساله بلوچ بدون شناسنامه که در انتظار اجرای حکم اعدام (قصاص) است، اگر نتواند تا پایان آذرماه مبلغ ۱۰ میلیارد تومان خون‌بهای مطالبه‌شده را پرداخت کند، اعدام می‌شود. گلی کوهن از زندان گرگان این فایل صوتی را برای هموطنانش فرستاده است.

گلی کوهکن هفت سال است در صف اعدام قرار دارد، تا ماه دسامبر (حدود آذرماه) فرصت دارد تا با پرداخت دیه سنگین با خانواده مقتول مصالحه کند.

کوهکن به یک اقلیت قومی تعلق دارد، زن است و فقیر. او احتمالاً ضعیف‌ترین فرد در جامعه ایران است. حکم او نماد استفاده مقامات ایرانی از مجازات اعدام برای ایجاد ترس، و قوانین تبعیض‌آمیز و عوامل اجتماعی است که منجر به این وضعیت شده است.

کوهکن بلوچ است و به‌عنوان یک اقلیت فاقد مدرک و اسناد هویتی رسمی است. کوهکن در سن ۱۲ سالگی با پسرعمویش ازدواج کرد، در ۱۳ سالگی باردار شد و یک پسر به دنیا آورد.
او سال‌ها آزار جسمی و روحی را تحمل کرده است. وقتی یک بار توانست فرار کند و به خانه والدینش پناه برد، پدرش به او گفت: «من دخترم را با لباس سفید به خانه شوهر فرستادم، تنها راه برگشتت با همین لباس[در کفن] است.»
#نه_به_اعدام
#کودک_همسری
@zan_j

آموزش مشارکتی از نگاه توران میرهادی۴

🖍اقبال قاسمی پویا

منبع: کتاب توران میرهادی از نگاه اندیشه‌گران آموزشی و تربیتی ایران

روش‌ها و شیوه‌های مشارکتی در مدرسه فرهاد

سراسر بیست و پنج سال تجربه آموزش مشارکتی شامل روش‌ها و شیوه‌های مشارکتی گوناگون است که بیان همه آنها در این نوشته کوتاه نمی‌گنجد، بنابراین می‌کوشم به برخی از این شیوه‌های مشارکتی که در مدرسه فرهاد اجرا می شد اشاره کنم.

محور همه شیوه‌های آموزش مشارکتی خانم میرهادی مبتنی بر حق تصمیم‌گیری همه معلمان و کارکنان و دانش‌آموزان و والدین بود

که تا آن زمان در آموزش و پرورش کشور سابقه نداشت. اساسی‌ترین کار مشارکتی که در آموزش و پرورش کشور ما صورت می گرفت کمک مالی مردم به آموزش و پرورش، یا شرکت برخی از والدین به ویژه بانوان در اجرای تصمیم‌های مدیر یا انجمن اولیا و مربیان، آن هم در مواردی مانند کارهای خدماتی و ساختمانی و بهداشتی بوده است. در حال حاضر حتی معلمان در نوشتن برنامه و کتاب‌های درسی و ارزیابی‌ها مشارکتی کارساز ندارند. اما در مدرسه فرهاد کار به گونه‌ای دیگر بود و همه معلمان، کارکنان، دانش‌آموزان و والدین در تصمیم‌گیری ها شرکت داشتند. کارهایی که دانش آموزان در آن مشارکت داشتند عبارت بودند از:
تشکیل قوه مقننه از میان دانش آموزان و به اجرا درآوردن آن از سوی خودشان:
دانش آموزان نخست با اصول و روش‌های قانون‌گذاری آشنا می‌شدند و سپس با شرکت در انتخابات آزاد، قانونگذاران خود را برمی گزیدند. بزرگترها هیچ دخالتی در این کار نداشتند.

ایجاد نظم و ترتیب به کمک دانش آموزان:

این کار با الهام از روشهای #ماکارنکو مربی تربیتی شوروی سابق و با در نظر گرفتن شرایط ایران و خانواده‌ها صورت می‌گرفت. با این‌که دادگاه دانش‌آموزی تشکیل شده بود و دانش آموزان قانونگذار و مجری آن بودند، به دلیل مراعات نظم و قانون در مدرسه، این دادگاه عادل کم مراجع بود.

تشکیل شورای دانش آموزی:

شورای دانش‌آموزی با انتخابات ویژه‌ی دانش آموزان تشکیل می شد. بسیاری از مسائل دانش آموزان در این شورا طرح و حل می شد. رابطه دو سویه‌ای میان شورای دانش‌آموزان و شوراهای دیگر از جمله شورای کل مدرسه ایجاد شده بود. نمایندگان این شورا با شرکت در شوراهای دیگر، مسائل خود را مطرح می کردند تا از نظر دیگر شوراها آگاه شوند و پس از بحث در شورای دانش‌آموزی در مورد آن تصمیم‌گیری نمایند.
توران میرهادی درباره توان دانش‌آموزان معتقد بود که: «کودکان نیروی فوقالعاده دارند. وقتی که هدف داشته باشند به سرعت سازماندهی می‌کنند و در جهت تحقق بخشیدن به آن هدف به کار می‌پردازند.» این سخن یکی از اصول فلسفه آموزش و پرورش است که ایشان مبنای هدف‌ها و روش‌های تربیتی خود قرار داده بود. شوربختانه این نگاه مثبت به دانش آموزان، در نگاه تربیتی بسیاری از معلمان و مربیان ما وجود ندارد، زیرا

در نظام آموزشی ما در بسیاری موارد، تنبیه، خشونت، رقابت و خودکامگی به جای مشارکت و انسان‌دوستی و دگردوستی و همکاری و همیاری نشسته است.

در این باره خانم میرهادی می گفتند: «دیده بودیم وقتی که در یک کار کمک و تعاون مطرح است بچه‌ها با چه شوری همه کار می کنند.» کمک به سیل‌زدگان و قحطی‌زدگان هندوستان، تشکیل کتابخانه مدرسه، یاری رساندن در جابه جایی مدرسه و جمع‌آوری کتاب‌ها و چیدن‌شان در مدرسه جدید فرهاد نمونه‌هایی از کارهای مشارکتی و تعاونی بچه‌های مدرسه فرهاد بود.

از نظر جامعه‌شناسان «کار»، انسان‌ساز است و در آموزش و پرورش و پیشرفت‌های اجتماعی بسیار مهم است. توران میرهادی نیز به این اصل معتقد بود و با توجه به شرایط روزگار خویش این اصل را در مدرسه فرهاد به کار بسته و نتایج گران‌سنگی به دست آورد

.
اهمیت کار از دیدگاه توران میرهادی

توران میرهادی از دوران کودکی و تحصیلات، اساس تلاش‌های تربیتی را کار می‌دانست. در روزگاری که در اروپا تحصیل می‌کرد، اغلب به کار جمعی می‌پرداخت تا هم هزینه تحصیل خود را تامین کند و هم کار جمعی را تمرین کند. کار در مدرسه‌های هلند و بلژیک که به گفته خودشان به‌عکس اکثر مدرسه‌های خشک اروپایی، با بچه‌ها رفتار انسانی داشتند و کار و تحصیل را توام می‌کردند و همچنین کار در راه‌آهن و ساختن آن در این کشورها که همراه چندتن از دوستان دخترشان در آن‌جا کار می کردند، نمونه‌ای از این کارهای جمعی بود. گرچه کار و مشارکت در امور سازندگی از نظر ایشان پراهمیت بود اما با استثمار کودکان مخالف بودند.
میرهادی ضمن نقد وضعیت کودکان کار و محکوم کردن استثمار و بهره‌کشی از آن‌ها، نظر کارکنان مدرسه فرهاد را در این باره چنین بیان می کند: «ما طبیعتا با هرگونه بهره‌کشی از کار کودکان، با هرگونه تحمیل رنج و مشقت به کودکان، با هرگونه استثمار مخالف بودیم.
👇

ولی نمی‌توانستیم به این نکته بی‌توجه باشیم که بین زندگی کودکان قشرهای مرفه جامعه و طبقات زحمتکش شهر و روستا اختلاف بزرگی وجود دارد. یکی محتاج لقمه نانی و دیگری با بهترین لباس و خوراک و اتومبیل. این وضع سبب شد به بررسی کار کودکان در کشور خودمان و چند کشور دیگر بپردازیم.

مشاهدات و مطالعات ما سبب شد که بیشتر به محدودیت خود از نظر محیط کار پی ببریم

.
..
ای کاش آزادی آن را داشتیم که با دانش‌آموزان به کاری شوق‌انگیز، با هدف اجتماعی ارزنده بپردازیم. در محله فضای سبز به وجود آوریم. زمین‌های مخروبه را به زمین‌های ورزشی تبدیل کنیم و بی‌سوادی را در منطقه خود ریشه‌کن سازیم. نظافت کوچه‌‌های اطراف مدرسه و درخت‌کاری آن‌ها را به عهده بگیریم. ما را به کار در داخل مدرسه محدود کرده بودند

دانش‌آموزان ما معلم‌یار شدند؛ به مراقبت از کوچک‌ترها پرداختند؛ برای تدریس به کلاس رفتند؛ تعمیر کتاب‌های کتابخانه را بر عهده گرفتند؛ مدرسه را خود اداره کردند؛ برف‌روبی و نظافت را عهده‌دار شدند؛ اره کشیدند؛ دوختند؛ بافتند ولی همه این کارها فقط بخشی از نیروهای فعال کودکان را جذب می‌کرد. دانش‌آموزان ما کاری با هدف بزرگ می خواستند. به کار جدی علاقه داشتند. کاری که هم سازنده باشد و هم تولیدی. ما برای طرح این‌گونه کار آزادی عمل نداشتیم. هم نظام آموزشی ما را محدود می کرد و هم خانواده‌ها.»

نتیجه گیری توران میرهادی از کار کودکان

وی پس از شرح چگونگی مشارکت کودکان در امور مدرسه و آرزوهای برآورده نشده خود و دانش‌آموزان از این تلاش‌ها این‌گونه نتیجه گیری کرده است:
«این تلاش‌ها و جستجوها ما را به این نتیجه می‌رساند که اصولا باید در نظام آموزش و پرورش ما دگرگونی اساسی ایجاد شود. مدرسه به عنوان یک واحد فرهنگی باید در محیط خود به صورت فعال وارد عمل شود و نیروی عظیم کودکان و نوجوانان را به سازندگی در محیط ترغیب کند.»

#توران_میرهادی
#مدرسه_فرهاد
#آموزش_مشارکتی
#ماکارنکو
#آموزش_رهایی


@zan__

هنر مردمی علیه انکار

تعطیلی صفحات خوانندگان جوان و فشار به زنانی که با ایستادگی، قوانین تبعیض آمیز حکومت دینی را دور می زنند و بر حقوق شهروندی خود تاکید دارند، تنها به خاطر تبعیض جنسیتی نیست بلکه بیشتر از هر چیز، هراس ار قدرت هنر مردمی است که هنر مقاومت و زندگی  است.

هنر مردمی به قول «جان دیویی» از دیوارهای آکادمی به قلب جامعه می‌آيد و در گستره ای وسیع به زبان همگانی تبدیل می‌شود و تجربه بشری را  به عالی‌ترین نقطه استعلای خود می‌رساند. برای اینکه با زبان هنر است که شهروندان معترض، خود را در مای بزرگتر می‌یابند و با نمادها به یکدیگر وصل می‌شوند.  فردیت های آزایخواه با زبان هنر است که در یک کل همبسته خود را در کنار همدردان درک می‌کنند.
فشار به خوانندگان زن ایرانی هم به خاطر تابوشکنی آنها علیه حکومت زن ستیز است و هم به خاطر نافرمانی مدنی علیه فرهنگ مردسالار و قانون های ضدزن است و هم به خاطر نقش صدای آزادیخواه در همبستگی شهروندان ایرانی است که در نه به “ دیکتاتوری” متحد  هستند.

#زنان_موسیقی
#زن_زندگی_آزادی #خوانندگان_زن #مازندران

@zan_j

نظریه‌ی ‌جمهوری‌خواهانه‌ی سوسیالیستی نباید با نظریه‌های سوسیالیستی و ‌جمهوری‌خواهانه به‌گونه‌ای که انگار با یکدیگر در تضادند، برخورد کند. هر چه باشد، جمهوری‌خواهان ادعا می‌کنند که روایت پیشروتری از آزادی سیاسی در نسبت با لیبرال‌ها ارائه می‌دهند. از چشم‌انداز سوسیالیستی، چنانکه رزا لوکزامبورگ بیان کرده‌ است: ‌«هر سوسیالیستی ماهیتاً یک جمهوری‌خواه است».
____
👈متن کامل

بیانیه زندانیان سیاسی در محکومیت سرکوب‌های اخیر:
«حاکمیت همچنان در ستیز با اندیشه و اندیشمندانی است که تفکر دیگری دارند»
۱۲ زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین، در بیانیه‌ای با محکوم کردن اقدام امنیتی اخیر علیه پژوهشگران و اقتصاددانان مدافع طبقات فرودست نوشتند: «بازداشت نامبردگان نشان دهنده‌ی این واقعیت است که حاکمیت همچنان در ستیز با اندیشه و اندیشمندانی است که تفکر دیگری دارند.»

در شرایطی که فلاکت اقتصادی معیشت و زیست آحاد مردم را در وضیعتی اسفناک قرار داده است، سیستم امنیتی حاکمت اقدام به دستگیری و بازجویی از اقتصاددانان مدافع طبقات فرودست جامعه کرده است.
پرویز صداقت، مهسا اسدالله نژاد، شیرین کریمی، محمد مالجو که طی سالیان متمادی از متفکرین و نویسندگانی بوده اند که در حوزه‌ی نقد نظری مناسبات سرمایه داری قلم زده‌اند، بازداشت و مورد بازجویی قرار گرفته‌اند

https://www.radiozamaneh.com/868710

#علیه_سرکوب

@zan_j

ساقی مِی‌خواران» (ساری گلین)

ویگن

دامن کشان، ساقیِ مِی‌خواران، از کنار یاران
مست و گیسو افشان، می‌گریزد
در جام می، از شرنگِ دوری، وز غم محجوری
چون شرابی جوشان، مِی بریزد
دارم قلبی لرزان ز غمش، دیده شد نگران
ساقی مِی‌خواران، از کنار یاران
مست و گیسو افشان می‌گریزد
دارم چشمی گریان به رهش، روز و شب بشمارم تا بیاید
آزرده‌دل از جفای یاری، بی‌وفا دلداری
ماهِ افسون‌کاری، شب نخفتم
با یادش تا دامن از کف دادم، شد جهان از یادم
راز عشقش را در دل نهفتم
از چشمانش ریزد به دلم، شور عشق و امید
دامن از کف دادم، شد جهان از یادم راز عشقش را در دل تا نهفتم
دارم چشمی گریان به رهش، روز و شب بشمارم تا بیاید.🍂

‌

روشنائی پيش میآيد
و مرا در بر میگيرد
دنيا زيباست
و دستانم از اشتياق سرشار
نگاه از درختان بر نمیگيرم
كه سبزند و بار آرزو دارند
راه آفتاب از لابلای ديوارها میگذرد
پشت پنجره درمانگاه نشسته ام
بوی دارو رخت بربسته
ميخك ها جائی شكفته اند
میدانم اسارت مسئله ای نيست
ببين !
مسئله اينست كه تسليم نشوی ...

#ناظم_حکمت
جهان در صلح و آزادی زیباست

@zan_j

⁨ ندیدی زخمی‌ترین ملت توی جهانیم؟

تبعیض و فشار به معیشت مردم عرب خوزستان به یک فاجعه انسانی انجامیده است. به گزارش سازمان حقوق بشر کارون یکشنبه ۱۱ آبان‌ماه، نیروهای شهرداری منطقه ۳ اهواز به همراه مأموران نیروی انتظامی، بدون اطلاع مالک، اقدام به تخریب دکه مجاهد بالدی در پارک زیتون کردند. این دکه که ۲۵ سال سابقه فعالیت با مجوز رسمی داشت، از معدود کسب‌وکارهای متعلق به شهروندان عرب در منطقه به‌شمار می‌رفت.

در پی رفتار خشن مأموران و پرتاب همسر مجاهد بالدی از داخل دکه، فرزندشان احمد بالدی، ۲۰ ساله و دانشجو، در اعتراض به این ظلم، در برابر چشمان مأموران با بنزین اقدام به خودسوزی کرد.

گزارش‌ها حاکی است که برخی از نیروهای حاضر با بی‌اعتنایی و تمسخر نظاره‌گر صحنه بوده‌اند.

#احمد_بالدی اکنون با حدود ۷۰ درصد سوختگی شدید در بیمارستان طالقانی اهواز بستری است و وضعیت جسمانی او وخیم گزارش شده است.

#احمد_بالدی
#فقر #فساد
#زن_زندگی_آزادی

@zan_j

به یاد مرضیه طاهریان

کارگر کارخانه نساجی که حجاب اجباری طناب دارش شد و جانش را گرفت ،
مرگ مرضیه طاهریان ، نشان میدهد که مناسبات حاکم  زن را به انقیاد می کشانند تا چرخ های خون آلود سرمایه همچنان سود اندوزی کنند!

رهایی زن ،رهایی جامعه
#ستم_مضاعف
#زنان_کارگر
#زن_زندگی_آزادی

👇
https://harasswatch.com/news/2445/

@zan_j

خانواده‌های طاهر نقوی، وکیل محبوس، و ودود اسدی فعال مدنی زندانی، در برابر زندان اوین تحصن کرده‌اند.

بنا بر اطلاعات رسیده به دادبان، همسران این دو زندانی، امروز شنبه ۱۷ آبان ۱۴۰۴، با حضور در برابر زندان اوین تهران، خواستار آزادی این دو زندانی شده‌اند.

هر دوی این زندانیان علیرغم وضعیت نامناسب جسمانی و نیاز به درمان، از دسترسی به خدمات پزشکی و درمانی محروم هستند.

این دو زندانی همچنین از روز ۵ آبان در اعتراض به عدم دسترسی به درمان و وضعیت نامناسب در روند رسیدگی به خواسته‌هایشان در اعتصاب غذا به سر می‌برند.
اطلاعات رسیده به دادبان نشان می‌دهند، وضعیت جسمانی و سلامت طاهر نقوی، وکیل محبوس در زندان اوین، هر روز بغرنج‌تر شده و نگرانی‌ها نسبت به جان او به شدت افزایش یافته است.
وضعیت جسمانی طاهر نقوی و ودود اسدی مصداق بارز شرایط عدم تحمل کیفر موضوع ماده ۵۰۲ قانون آیین دادرسی کیفری است. بنا بر این ماده هرگاه محکوم به مجازات (اعم از حبس و غیره) به بیماری جسمی یا روانی مبتلا باشد و اجرای مجازات، سبب تشدید بیماری یا تاخیر در بهبودی شود، اجرای مجازات باید تا زمان بهبودی متوقف شود/دادبان
#زندان_اوین
#تحصن
@zan_j

احتمال خروج لتونی از کنوانسیون استانبول
ریگا، پایتخت لتونی شاهد تظاهرات هزاران نفر در اعتراض به خشونت علیه زنان شد🍃

این کنوانسیون که نام کامل آن «کنوانسیون شورای اروپا برای جلوگیری از وقوع خشونت علیه زنان و خشونت خانگی و مبارزه با آن» است، اولین بار در سال ۲۰۱۱ میلادی در جریان نشست اعضای این شورا در استانبول به امضای کشورها رسید و به همین دلیل با نام این شهر نیز شناخته می‌شود.
تا کنون علاوه بر اتحادیه اروپا، بیش از ۴۰ کشور به این معاهده پیوسته‌اند تا در چهارچوب آن، استانداردهای روشن و مشترکی در این موضوع و با هدف حمایت از زنان قربانی اشکال مختلف خشونت از جمله خشونت‌های خانگی تدوین و اجرا کنند.
ترکیه که زمانی میزبان نشست شکل گیری این کنوانسون بود، در سال ۲۰۲۱ میلادی از آن خارج شد. طرفداران این تصمیم رجب طیب اردوغان، که بسیاری از آنها را افراد سنتی و محافظه‌کار و احزاب و گروه‌های اسلامگرا تشکیل می‌دادند، می‌گفتند که این پیمان ساختارهای خانواده را تضعیف می‌کند.
اکنون در لتونی نیز دیدگاههای مشابهی غالب شده است. تجمع بزرگ ریگا تنها چند روز پس از آن برگزار شد که ادگارس رینکویچ، رئیس جمهور لتونی، مصوبه خروج از این پیمان را که به تصویب پارلمان رسیده بود، برای بررسی بیشتر به پارلمان بازگرداند.

پلیس لتونی تخمین زده است که دست‌کم ۱۰ هزار نفر در اعتراض‌های پنجشنبه در ریگا تحت شعار «بیایید از مادر لتونی محافظت کنیم» شرکت کردند که توسط یک سازمان غیردولتی محلی به نام «مرکز مارتا» سازماندهی شده بود.
برگزارکنندگان این تجمع در بیانیه‌ای اعلام کردند: «زمان آن رسیده است که هم به نمایندگان کنونی پارلمان و هم به کسانی که پس از آنها خواهند آمد، پیام روشنی بدهیم؛ ما اجازه نخواهیم داد بازی‌های سیاسی به قیمت نقض حقوق بشر تمام شود.»

مخالفان کنوانسیون استانبول در پارلمان لتونی، روند خروج احتمالی از این معاهده را در ماه سپتامبر آغاز کردند. «اتحادیه سبزها و کشاورزان» که عضو ائتلاف کشاورزی شرکت کننده در ائتلاف سه‌جانبه حاکم است نیز به نمایندگان مخالف کنوانسیون پیوسته است.
اویکا سیلینا، نخست‌وزیر لتونی از حزب راست میانه «اتحاد» که رهبری این ائتلاف را بر عهده دارد، از این اقدام مخالفان کنوانسیون در پارلمان انتقاد کرده است.
خانم سیلینیا، که دولت ائتلافی او در سال ۲۰۲۳ با وعده تصویب کنوانسیون استانبول به قدرت رسید، پیش‌تر نیز از تلاش‌ها برای خروج از این معاهده انتقاد کرده بود.

کنوانسیون استانبول که هدف آن جلوگیری و مبارزه با خشونت علیه زنان است، علاوه بر تمام کشورهای عضو اتحادیه اروپا از سوی چند کشور خارج از اتحادیه از جمله بریتانیا و نروژ نیز امضا شده است.
مجموعه نهادهای اتحادیه اروپا در سال ۲۰۲۳ میلادی بطور کامل به کنوانسیون استانبول پیوستند و به این ترتیب این معاهده، به یک توافق الزام‌آور قانونی برای ۲۷ کشور عضو در حوزه‌های تحت صلاحیت اتحادیه اروپا تبدیل شد که شامل همه نهادهای اتحادیه اروپا و ادارات دولتی، همکاری‌های قضایی در مبارزه با جرم و حقوق پناهندگی می‌شود.
بلغارستان، مجارستان، اسلواکی، جمهوری چک و لیتوانی این کنوانسیون را تصویب نکرده‌اند.
پی نوشت:
ایران عضو کنوانسیون استانبول (کنوانسیون شورای اروپا برای پیشگیری و مبارزه با خشونت علیه زنان و خشونت خانگی) نیست و  آن را امضا یا تصویب نکرد.❗️

#کنوانسیون_استانبول
#نه_به_خشونت_علیه_زنان

https://www.tg-me.com/zan_j/49152

مینو روزه‌دار، مادر سه فرزند، بار دیگر بازداشت شد

خانم روزه دار، روز گذشته با هجوم ماموران در مقابل منزلش با ضرب و شتم بازداشت شد. او مادر سه فرزند است و بازداشت او مقابل دیدگان فرزند سومش که کم سن و سال است انجام شد.

مینو روزه‌دار سال گذشته هم بازداشت شده و در تاریخ ۱۴ اسفند ۱۴۰۳، با تودیع وثیقه از زندان اوین آزاد شده بود. خانم روزه‌‌دار در تاریخ ۱ بهمن‌ ۱۴۰۳، توسط نیروهای امنیتی در تهران بازداشت و به بازداشتگاه اطلاعات سپاه، موسوم به بند یک‌الف، منتقل شده بود. وی پس از یک هفته به بند زنان زندان اوین انتقال یافته بود.

ایشان در فروردین ماه ۱۴۰۴ از سوی دادگاه انقلاب به ۱۴ ماه حبس و سی میلیون تومان جریمه نقدی محکوم شده بودند که حبس ایشان برای سه سال به حالت تعلیق درآمده بود.
جمعه ۱۶ آبان‌ماه

#زنان_زندانی
#زن_زندگی_آزادی
#علیه_بازداشت_سرکوب
@zan_j

آچیل سحر

صدای: ظروفچی

بشکف ای سحر!
بشکف ای صبح !
برآ، ای آفتاب !

بشکف در این آخرین نفس،
بشکن درِ این آهنین قفس،
تا با تو من،
یابم دوباره جان،
بگذار بشکفند غنچه هایت،
بگذار پرتو افشان شوند شراره هایت،
تا بگسلند بندهای بندگی خلق های ما.
آن دم که صبح دیده وا کند،
باید که من،
دل برکَنم زین جهان وانسان ها،
باید که من،
بگرفته جان به کف،
در راه خلق
گذر کنم زطوفان ها.

” گر من نسوزم،
گر تو نسوزی،
و اگر ما نسوزیم،
پس کدامین شعله
این ره تاریک را روشن خواهد ساخت ؟ “*

آه …
آفتاب دوباره طلوع خواهد کرد
و این جهان پراز شکوفه خواهد شد.
زیبای من!
پاک کن اشکت را!
که گریه چاره نجات نیست
خنده زن، به روی این جهان
تا زغم ، رها شوند مردمان
پاک کن اشکت را
چون بهار پرشکوه، خنده زن،
بگذار بهار بخندد
هر لاله زار بخندد،...

شاعر متن ترانه علیرضا نابدل است که در سن  بیست و نه سالگی بدست ساواک شاه کشته شد.
علیرضا نابدل  شاعر  و ترانه سرا مخالف حکومت پهلوی بود.
شاعر اکثر ترانه هایی  بود که وقتی استاد ظروفچی در تبریز بودند اجرا کردند.
همچون؛ آرزو گیل، آچیل سحر ، چال عاشیق ...

@zan_j

تجمع  اعتراضی زنان بی‌خانمان در چابهار؛ سکوت مسئولان

جمعی از زنان بلوچ ساکن منطقه‌ی کمب، پس از تخریب منازلشان توسط نیروهای نظامی و عوامل بنیاد مسکن، امروز مقابل فرمانداری چابهار تجمع کردند.
این زنان که همراه کودکان خود در خیابان مانده‌اند، از «بی‌پناهی و بی‌پاسخ‌ماندن»  به گفته‌ی یکی از معترضان: «هیچ نهادی جواب نمی‌دهد، همه ما را به دیگری حواله می‌کنند.»

در یورش ۱۱ آبان، بیش از ۳۰۰ نیروی نظامی بدون حکم قضایی ده‌ها خانه را ویران کردند.
یکی از زنان معترض می‌گوید: «هیچ‌کس پاسخ ما را نمی‌دهد. چند روز است که با بچه‌هایمان در خیابان مانده‌ایم، اما هیچ مسئولی جوابگو نیست.»
به گزارش کمپین فعالین بلوچ، روز یکشنبه ۱۸ آبان‌ماه ۱۴۰۴، گروهی از زنان بلوچ، از ساکنان منازل تخریب‌شده در منطقه‌ی کمب شهرستان چابهار، در اعتراض به بی‌خانمان شدن خود مقابل ساختمان فرمانداری این شهرستان تجمع کردند.
این زنان که خانه‌هایشان طی روزهای گذشته در جریان یورش نیروهای نظامی و عوامل بنیاد مسکن تخریب شده، اکنون همراه با فرزندان خود در شرایط بسیار دشوار و بدون سرپناه زندگی می‌کنند.

#حق_زندگی
#سرپناه
#حقوق_بشر
#زنان_بلوچ
#فقر_ستم
@zan_j

"محمد مالجو"، اقتصاددان و پژوهشگر اقتصادی، اعلام کرد :

پس از «سه نوبت بازجویی خارج از ضوابط قضایی توسط سازمان اطلاعات سپاه»، دیگر حاضر به پاسخ‌دادن به این نهاد امنیتی نیست و فقط پاسخ‌گوی مقام قضایی خواهد بود.

آقای مالجو روز شنبه ۱۷ آبان با انتشار متنی کوتاه در شبکه‌ی ایکس از تجسس سه‌ساعته‌ی خانه‌اش توسط مأموران در روز ۱۲ آبان خبر داد و افزود :
«پس از سه نوبت در دفتر پیگیری و نظارت اطلاعات سپاه ساعاتی طولانی در معرض انواع پرسش‌های خارج از ضوابط قضایی قرار گرفتم.»

این استاد دانشگاه هم‌چنین با اشاره به فشار جسمی و ذهنی این بازجویی‌ها اعلام کرد که به همین دلیل به باقی احضارها توسط اطلاعات سپاه پاسخ مثبت نخواهد داد و فقط پاسخ‌گوی مقام قضایی خواهد بود.

هفته‌ی گذشته مأموران امنیتی جمهوری اسلامی شماری از پژوهشگران، مترجمان و نویسندگان شامل محمد مالجو، مهسا اسدالله‌نژاد، شیرین کریمی، پرویز صداقت، هِیمن رحیمی و رسول قنبری را بازداشت کردند و یا تحت بازجویی قرار دادند.

شنبه ۱۷  آبان ۱۴۰۴
#علیه_سرکوب_پژوهشگران
#مترجم
#محقق

نسل‌کشی در سودان
و سکوت سلطه‌گران

قرن شکلکِ چهر
برگذشته از مدارِ ماه
لیک بس دور از قرارِ مهر...

این روزها در جنوب سودان ، پیش چشمان مردم دنیا و در سکوت سنگی ارباب سلطه و سرمایه و رسانه‌های وابسته به ایشان، نسل‌کشی آشکار و سبعانه‌ی دیگری به راه افتاده است.
شبه‌نظامیان موسوم به نیروهای واکنش سریع به سرکردگی ِ "محمد حمدان دَقَلو" معروف به "حمیدتی" پس از سقوط شهر فاشر در جنوب سودان، دست به جنایاتی مافوق تصور زدند به‌طوری که ردّ ِ خون ِ ناشی از اعدام‌های گروهی ِ خیابانی و آتش‌سوزی‌های عدیده‌ی تعمدی، در تصاویر ماهواره‌ای نیز قابل تشخیص و مشاهده است.
در کمتر از ۴۸ ساعت بیش از ۲۰۰۰ انسان بی‌دفاع، که بسیاری از آن‌ها غیرنظامیان اعم از زنان و کودکان بودند، به‌طرزی فجیع کشته شده‌اند و مردان نیز عموماً در اعدام‌های خیابانی جان باخته‌اند.
بیش از دو سال است که سودان گرفتار جنگی داخلی میان نیروهای ارتش و گروه شبه‌نظامی موسوم به «نیروهای پشتیبانی سریع» است؛ گروهی که از دل «جَنجَویدها» یا همان میلیشیای عرب‌تبار ِ متهم به نسل‌کشی در دارفور، زاده شد.
شهر فاشر که از ماه‌ها پیش در محاصره بود، با عقب‌نشینی نیروهای ارتش درنهایت سقوط کرد و نیروهای واکنش سریع به‌محض ورود به شهر، دست به کشتار دست جمعی و مثله‌کردن اجساد و تجاوز گروهی به زنان و کودکان زدند و طرفه اینکه ابعاد هولناک این جنایات با انتشار فیلم‌ها و تصاویر گرفته شده توسط خود نیروهای واکنش سریع به دید ِ جهانیان رسید.
بنا به گزارش‌های سازمان ملل متحد و سازمان جهانی بهداشت حدود ۲۵۰هزار نفر از مردم فاشر عملاً در این شهر به دام افتاده‌اند و اگر کمک‌های انسانی به‌موقع به آنجا نرسد، بیم آن می‌رود که طی روزهای آتی بر شمار تصاعدی کشتگان و محاصره و سقوط دیگر شهرها در مناطق درگیر افزوده شود.
شیوع بیماری وبا، اتمام مواد غذایی و عدم دسترسی به دارو عملاً فاشر را به یک گور دست جمعی زنده بدل کرده‌است.
در یک کلام فاشر نمادِ رهاشدگی بشر در عصر مجازی‌ست. عصری که درآن شهری در آتش می‌سوزد و مردمی سلاخی می‌شوند و جهانی که صرفاً نظاره‌گر است، انگشت ِ شصت به رد و تایید می‌رقصاند!
منابع بین‌المللی از نقش آشکار و مستقیم دولت‌های مرتجع منطقه‌ای بالاخص امارات متحده‌ی عربی با پشتیبانی اطلاعاتی رژیم اسراییل در این نسل‌کشی خبر می‌دهند و گزارش‌ها حاکی از آن است که کمک‌های نظامی امارات از طریق مرزهای کشورهای سومالی و جنوب شرقی لیبی ِ تحت کنترل نیروهای ژنرال بازنشسته؛ "خلیفه حفتر" به جنوب سودان گسیل می‌شود و اینهمه البته برای غارت معادن طلای تحت کنترل نیروهای واکنش سریع، تسلط استراتژیک بر آب‌های دریای سرخ و نیز تحت‌الشعاع قرار دادن ِ مسئله‌ی فلسطین و ابعاد جنایات اسراییل در غزه صورت می‌پذیرد.
گو اینکه نقش جانبدارانه و ویرانگر ِ دولت‌های مصر، ترکیه، قطر، عربستان سعودی و جمهوری اسلامی از طرف مقابل این منازعه یعنی ارتش و حکومت مستقر سودان، به گسترش ابعاد فاجعه در این بحران بشری دامن زده است.
وقتی جهان پیشتر در برابر فاجعه‌ی انسانی دارفور سکوت پیشه می‌کند و پس از آن نیز جنایات وقیحانه‌ و فاشیستی ِ اسراییل در غزه را خبروار از نظر می‌گذراند، این فاجعه‌ی جانگزای هیچ استبعاد و اجتنابی ندارد.
یک‌بار دیگر جاری ِ غلیظ ِ خون و زُهم ِ نسوج ِ سوخته یادآورمان شد که زیستن در سایه‌‌سار ِ سلطه‌ی سود و ستم و سرمایه، فرجامی جز این ندارد مگر به‌قول آن بزرگ؛ خلع ِ ید از خلع ِ ید-کنندگان و بازگرداندن ِ جهان و روابط انسان به خود انسان.
کانون نویسندگان ایران ضمن محکوم کردن موکد این نسل‌کشی ِ آشکار و اسفبار و اعلام همدردی با همه‌ی رنج‌دیدگان و بازماندگان این فاجعه‌ و نیز اعلام انزجار و اعراض از تمامی حامیان، آمران و عاملان این واقعه‌ی ضدانسانی، وجدان‌های بیدار و جان‌های آگاه در سرار جهان را نسبت به این فجایع بشری و نسل‌کشی‌های پی‌درپی، اِنذار می‌دهد و سازوارانه دوشادوش همه‌ی آنان که سودای جهانی جز این را در سر می‌پرورند؛ خواهد ایستاد.

کانون نویسندگان ایران
۱۴۰۴/۸/۱۳