ساقی مِی‌خواران» (ساری گلین)

ویگن

دامن کشان، ساقیِ مِی‌خواران، از کنار یاران
مست و گیسو افشان، می‌گریزد
در جام می، از شرنگِ دوری، وز غم محجوری
چون شرابی جوشان، مِی بریزد
دارم قلبی لرزان ز غمش، دیده شد نگران
ساقی مِی‌خواران، از کنار یاران
مست و گیسو افشان می‌گریزد
دارم چشمی گریان به رهش، روز و شب بشمارم تا بیاید
آزرده‌دل از جفای یاری، بی‌وفا دلداری
ماهِ افسون‌کاری، شب نخفتم
با یادش تا دامن از کف دادم، شد جهان از یادم
راز عشقش را در دل نهفتم
از چشمانش ریزد به دلم، شور عشق و امید
دامن از کف دادم، شد جهان از یادم راز عشقش را در دل تا نهفتم
دارم چشمی گریان به رهش، روز و شب بشمارم تا بیاید.🍂

‌

روشنائی پيش میآيد
و مرا در بر میگيرد
دنيا زيباست
و دستانم از اشتياق سرشار
نگاه از درختان بر نمیگيرم
كه سبزند و بار آرزو دارند
راه آفتاب از لابلای ديوارها میگذرد
پشت پنجره درمانگاه نشسته ام
بوی دارو رخت بربسته
ميخك ها جائی شكفته اند
میدانم اسارت مسئله ای نيست
ببين !
مسئله اينست كه تسليم نشوی ...

#ناظم_حکمت
جهان در صلح و آزادی زیباست

@zan_j

⁨ ندیدی زخمی‌ترین ملت توی جهانیم؟

تبعیض و فشار به معیشت مردم عرب خوزستان به یک فاجعه انسانی انجامیده است. به گزارش سازمان حقوق بشر کارون یکشنبه ۱۱ آبان‌ماه، نیروهای شهرداری منطقه ۳ اهواز به همراه مأموران نیروی انتظامی، بدون اطلاع مالک، اقدام به تخریب دکه مجاهد بالدی در پارک زیتون کردند. این دکه که ۲۵ سال سابقه فعالیت با مجوز رسمی داشت، از معدود کسب‌وکارهای متعلق به شهروندان عرب در منطقه به‌شمار می‌رفت.

در پی رفتار خشن مأموران و پرتاب همسر مجاهد بالدی از داخل دکه، فرزندشان احمد بالدی، ۲۰ ساله و دانشجو، در اعتراض به این ظلم، در برابر چشمان مأموران با بنزین اقدام به خودسوزی کرد.

گزارش‌ها حاکی است که برخی از نیروهای حاضر با بی‌اعتنایی و تمسخر نظاره‌گر صحنه بوده‌اند.

#احمد_بالدی اکنون با حدود ۷۰ درصد سوختگی شدید در بیمارستان طالقانی اهواز بستری است و وضعیت جسمانی او وخیم گزارش شده است.

#احمد_بالدی
#فقر #فساد
#زن_زندگی_آزادی

@zan_j

به یاد مرضیه طاهریان

کارگر کارخانه نساجی که حجاب اجباری طناب دارش شد و جانش را گرفت ،
مرگ مرضیه طاهریان ، نشان میدهد که مناسبات حاکم  زن را به انقیاد می کشانند تا چرخ های خون آلود سرمایه همچنان سود اندوزی کنند!

رهایی زن ،رهایی جامعه
#ستم_مضاعف
#زنان_کارگر
#زن_زندگی_آزادی

👇
https://harasswatch.com/news/2445/

@zan_j

خانواده‌های طاهر نقوی، وکیل محبوس، و ودود اسدی فعال مدنی زندانی، در برابر زندان اوین تحصن کرده‌اند.

بنا بر اطلاعات رسیده به دادبان، همسران این دو زندانی، امروز شنبه ۱۷ آبان ۱۴۰۴، با حضور در برابر زندان اوین تهران، خواستار آزادی این دو زندانی شده‌اند.

هر دوی این زندانیان علیرغم وضعیت نامناسب جسمانی و نیاز به درمان، از دسترسی به خدمات پزشکی و درمانی محروم هستند.

این دو زندانی همچنین از روز ۵ آبان در اعتراض به عدم دسترسی به درمان و وضعیت نامناسب در روند رسیدگی به خواسته‌هایشان در اعتصاب غذا به سر می‌برند.
اطلاعات رسیده به دادبان نشان می‌دهند، وضعیت جسمانی و سلامت طاهر نقوی، وکیل محبوس در زندان اوین، هر روز بغرنج‌تر شده و نگرانی‌ها نسبت به جان او به شدت افزایش یافته است.
وضعیت جسمانی طاهر نقوی و ودود اسدی مصداق بارز شرایط عدم تحمل کیفر موضوع ماده ۵۰۲ قانون آیین دادرسی کیفری است. بنا بر این ماده هرگاه محکوم به مجازات (اعم از حبس و غیره) به بیماری جسمی یا روانی مبتلا باشد و اجرای مجازات، سبب تشدید بیماری یا تاخیر در بهبودی شود، اجرای مجازات باید تا زمان بهبودی متوقف شود/دادبان
#زندان_اوین
#تحصن
@zan_j

احتمال خروج لتونی از کنوانسیون استانبول
ریگا، پایتخت لتونی شاهد تظاهرات هزاران نفر در اعتراض به خشونت علیه زنان شد🍃

این کنوانسیون که نام کامل آن «کنوانسیون شورای اروپا برای جلوگیری از وقوع خشونت علیه زنان و خشونت خانگی و مبارزه با آن» است، اولین بار در سال ۲۰۱۱ میلادی در جریان نشست اعضای این شورا در استانبول به امضای کشورها رسید و به همین دلیل با نام این شهر نیز شناخته می‌شود.
تا کنون علاوه بر اتحادیه اروپا، بیش از ۴۰ کشور به این معاهده پیوسته‌اند تا در چهارچوب آن، استانداردهای روشن و مشترکی در این موضوع و با هدف حمایت از زنان قربانی اشکال مختلف خشونت از جمله خشونت‌های خانگی تدوین و اجرا کنند.
ترکیه که زمانی میزبان نشست شکل گیری این کنوانسون بود، در سال ۲۰۲۱ میلادی از آن خارج شد. طرفداران این تصمیم رجب طیب اردوغان، که بسیاری از آنها را افراد سنتی و محافظه‌کار و احزاب و گروه‌های اسلامگرا تشکیل می‌دادند، می‌گفتند که این پیمان ساختارهای خانواده را تضعیف می‌کند.
اکنون در لتونی نیز دیدگاههای مشابهی غالب شده است. تجمع بزرگ ریگا تنها چند روز پس از آن برگزار شد که ادگارس رینکویچ، رئیس جمهور لتونی، مصوبه خروج از این پیمان را که به تصویب پارلمان رسیده بود، برای بررسی بیشتر به پارلمان بازگرداند.

پلیس لتونی تخمین زده است که دست‌کم ۱۰ هزار نفر در اعتراض‌های پنجشنبه در ریگا تحت شعار «بیایید از مادر لتونی محافظت کنیم» شرکت کردند که توسط یک سازمان غیردولتی محلی به نام «مرکز مارتا» سازماندهی شده بود.
برگزارکنندگان این تجمع در بیانیه‌ای اعلام کردند: «زمان آن رسیده است که هم به نمایندگان کنونی پارلمان و هم به کسانی که پس از آنها خواهند آمد، پیام روشنی بدهیم؛ ما اجازه نخواهیم داد بازی‌های سیاسی به قیمت نقض حقوق بشر تمام شود.»

مخالفان کنوانسیون استانبول در پارلمان لتونی، روند خروج احتمالی از این معاهده را در ماه سپتامبر آغاز کردند. «اتحادیه سبزها و کشاورزان» که عضو ائتلاف کشاورزی شرکت کننده در ائتلاف سه‌جانبه حاکم است نیز به نمایندگان مخالف کنوانسیون پیوسته است.
اویکا سیلینا، نخست‌وزیر لتونی از حزب راست میانه «اتحاد» که رهبری این ائتلاف را بر عهده دارد، از این اقدام مخالفان کنوانسیون در پارلمان انتقاد کرده است.
خانم سیلینیا، که دولت ائتلافی او در سال ۲۰۲۳ با وعده تصویب کنوانسیون استانبول به قدرت رسید، پیش‌تر نیز از تلاش‌ها برای خروج از این معاهده انتقاد کرده بود.

کنوانسیون استانبول که هدف آن جلوگیری و مبارزه با خشونت علیه زنان است، علاوه بر تمام کشورهای عضو اتحادیه اروپا از سوی چند کشور خارج از اتحادیه از جمله بریتانیا و نروژ نیز امضا شده است.
مجموعه نهادهای اتحادیه اروپا در سال ۲۰۲۳ میلادی بطور کامل به کنوانسیون استانبول پیوستند و به این ترتیب این معاهده، به یک توافق الزام‌آور قانونی برای ۲۷ کشور عضو در حوزه‌های تحت صلاحیت اتحادیه اروپا تبدیل شد که شامل همه نهادهای اتحادیه اروپا و ادارات دولتی، همکاری‌های قضایی در مبارزه با جرم و حقوق پناهندگی می‌شود.
بلغارستان، مجارستان، اسلواکی، جمهوری چک و لیتوانی این کنوانسیون را تصویب نکرده‌اند.
پی نوشت:
ایران عضو کنوانسیون استانبول (کنوانسیون شورای اروپا برای پیشگیری و مبارزه با خشونت علیه زنان و خشونت خانگی) نیست و  آن را امضا یا تصویب نکرد.❗️

#کنوانسیون_استانبول
#نه_به_خشونت_علیه_زنان

https://www.tg-me.com/zan_j/49152

مینو روزه‌دار، مادر سه فرزند، بار دیگر بازداشت شد

خانم روزه دار، روز گذشته با هجوم ماموران در مقابل منزلش با ضرب و شتم بازداشت شد. او مادر سه فرزند است و بازداشت او مقابل دیدگان فرزند سومش که کم سن و سال است انجام شد.

مینو روزه‌دار سال گذشته هم بازداشت شده و در تاریخ ۱۴ اسفند ۱۴۰۳، با تودیع وثیقه از زندان اوین آزاد شده بود. خانم روزه‌‌دار در تاریخ ۱ بهمن‌ ۱۴۰۳، توسط نیروهای امنیتی در تهران بازداشت و به بازداشتگاه اطلاعات سپاه، موسوم به بند یک‌الف، منتقل شده بود. وی پس از یک هفته به بند زنان زندان اوین انتقال یافته بود.

ایشان در فروردین ماه ۱۴۰۴ از سوی دادگاه انقلاب به ۱۴ ماه حبس و سی میلیون تومان جریمه نقدی محکوم شده بودند که حبس ایشان برای سه سال به حالت تعلیق درآمده بود.
جمعه ۱۶ آبان‌ماه

#زنان_زندانی
#زن_زندگی_آزادی
#علیه_بازداشت_سرکوب
@zan_j

آچیل سحر

صدای: ظروفچی

بشکف ای سحر!
بشکف ای صبح !
برآ، ای آفتاب !

بشکف در این آخرین نفس،
بشکن درِ این آهنین قفس،
تا با تو من،
یابم دوباره جان،
بگذار بشکفند غنچه هایت،
بگذار پرتو افشان شوند شراره هایت،
تا بگسلند بندهای بندگی خلق های ما.
آن دم که صبح دیده وا کند،
باید که من،
دل برکَنم زین جهان وانسان ها،
باید که من،
بگرفته جان به کف،
در راه خلق
گذر کنم زطوفان ها.

” گر من نسوزم،
گر تو نسوزی،
و اگر ما نسوزیم،
پس کدامین شعله
این ره تاریک را روشن خواهد ساخت ؟ “*

آه …
آفتاب دوباره طلوع خواهد کرد
و این جهان پراز شکوفه خواهد شد.
زیبای من!
پاک کن اشکت را!
که گریه چاره نجات نیست
خنده زن، به روی این جهان
تا زغم ، رها شوند مردمان
پاک کن اشکت را
چون بهار پرشکوه، خنده زن،
بگذار بهار بخندد
هر لاله زار بخندد،...

شاعر متن ترانه علیرضا نابدل است که در سن  بیست و نه سالگی بدست ساواک شاه کشته شد.
علیرضا نابدل  شاعر  و ترانه سرا مخالف حکومت پهلوی بود.
شاعر اکثر ترانه هایی  بود که وقتی استاد ظروفچی در تبریز بودند اجرا کردند.
همچون؛ آرزو گیل، آچیل سحر ، چال عاشیق ...

@zan_j

تجمع  اعتراضی زنان بی‌خانمان در چابهار؛ سکوت مسئولان

جمعی از زنان بلوچ ساکن منطقه‌ی کمب، پس از تخریب منازلشان توسط نیروهای نظامی و عوامل بنیاد مسکن، امروز مقابل فرمانداری چابهار تجمع کردند.
این زنان که همراه کودکان خود در خیابان مانده‌اند، از «بی‌پناهی و بی‌پاسخ‌ماندن»  به گفته‌ی یکی از معترضان: «هیچ نهادی جواب نمی‌دهد، همه ما را به دیگری حواله می‌کنند.»

در یورش ۱۱ آبان، بیش از ۳۰۰ نیروی نظامی بدون حکم قضایی ده‌ها خانه را ویران کردند.
یکی از زنان معترض می‌گوید: «هیچ‌کس پاسخ ما را نمی‌دهد. چند روز است که با بچه‌هایمان در خیابان مانده‌ایم، اما هیچ مسئولی جوابگو نیست.»
به گزارش کمپین فعالین بلوچ، روز یکشنبه ۱۸ آبان‌ماه ۱۴۰۴، گروهی از زنان بلوچ، از ساکنان منازل تخریب‌شده در منطقه‌ی کمب شهرستان چابهار، در اعتراض به بی‌خانمان شدن خود مقابل ساختمان فرمانداری این شهرستان تجمع کردند.
این زنان که خانه‌هایشان طی روزهای گذشته در جریان یورش نیروهای نظامی و عوامل بنیاد مسکن تخریب شده، اکنون همراه با فرزندان خود در شرایط بسیار دشوار و بدون سرپناه زندگی می‌کنند.

#حق_زندگی
#سرپناه
#حقوق_بشر
#زنان_بلوچ
#فقر_ستم
@zan_j

"محمد مالجو"، اقتصاددان و پژوهشگر اقتصادی، اعلام کرد :

پس از «سه نوبت بازجویی خارج از ضوابط قضایی توسط سازمان اطلاعات سپاه»، دیگر حاضر به پاسخ‌دادن به این نهاد امنیتی نیست و فقط پاسخ‌گوی مقام قضایی خواهد بود.

آقای مالجو روز شنبه ۱۷ آبان با انتشار متنی کوتاه در شبکه‌ی ایکس از تجسس سه‌ساعته‌ی خانه‌اش توسط مأموران در روز ۱۲ آبان خبر داد و افزود :
«پس از سه نوبت در دفتر پیگیری و نظارت اطلاعات سپاه ساعاتی طولانی در معرض انواع پرسش‌های خارج از ضوابط قضایی قرار گرفتم.»

این استاد دانشگاه هم‌چنین با اشاره به فشار جسمی و ذهنی این بازجویی‌ها اعلام کرد که به همین دلیل به باقی احضارها توسط اطلاعات سپاه پاسخ مثبت نخواهد داد و فقط پاسخ‌گوی مقام قضایی خواهد بود.

هفته‌ی گذشته مأموران امنیتی جمهوری اسلامی شماری از پژوهشگران، مترجمان و نویسندگان شامل محمد مالجو، مهسا اسدالله‌نژاد، شیرین کریمی، پرویز صداقت، هِیمن رحیمی و رسول قنبری را بازداشت کردند و یا تحت بازجویی قرار دادند.

شنبه ۱۷  آبان ۱۴۰۴
#علیه_سرکوب_پژوهشگران
#مترجم
#محقق

نسل‌کشی در سودان
و سکوت سلطه‌گران

قرن شکلکِ چهر
برگذشته از مدارِ ماه
لیک بس دور از قرارِ مهر...

این روزها در جنوب سودان ، پیش چشمان مردم دنیا و در سکوت سنگی ارباب سلطه و سرمایه و رسانه‌های وابسته به ایشان، نسل‌کشی آشکار و سبعانه‌ی دیگری به راه افتاده است.
شبه‌نظامیان موسوم به نیروهای واکنش سریع به سرکردگی ِ "محمد حمدان دَقَلو" معروف به "حمیدتی" پس از سقوط شهر فاشر در جنوب سودان، دست به جنایاتی مافوق تصور زدند به‌طوری که ردّ ِ خون ِ ناشی از اعدام‌های گروهی ِ خیابانی و آتش‌سوزی‌های عدیده‌ی تعمدی، در تصاویر ماهواره‌ای نیز قابل تشخیص و مشاهده است.
در کمتر از ۴۸ ساعت بیش از ۲۰۰۰ انسان بی‌دفاع، که بسیاری از آن‌ها غیرنظامیان اعم از زنان و کودکان بودند، به‌طرزی فجیع کشته شده‌اند و مردان نیز عموماً در اعدام‌های خیابانی جان باخته‌اند.
بیش از دو سال است که سودان گرفتار جنگی داخلی میان نیروهای ارتش و گروه شبه‌نظامی موسوم به «نیروهای پشتیبانی سریع» است؛ گروهی که از دل «جَنجَویدها» یا همان میلیشیای عرب‌تبار ِ متهم به نسل‌کشی در دارفور، زاده شد.
شهر فاشر که از ماه‌ها پیش در محاصره بود، با عقب‌نشینی نیروهای ارتش درنهایت سقوط کرد و نیروهای واکنش سریع به‌محض ورود به شهر، دست به کشتار دست جمعی و مثله‌کردن اجساد و تجاوز گروهی به زنان و کودکان زدند و طرفه اینکه ابعاد هولناک این جنایات با انتشار فیلم‌ها و تصاویر گرفته شده توسط خود نیروهای واکنش سریع به دید ِ جهانیان رسید.
بنا به گزارش‌های سازمان ملل متحد و سازمان جهانی بهداشت حدود ۲۵۰هزار نفر از مردم فاشر عملاً در این شهر به دام افتاده‌اند و اگر کمک‌های انسانی به‌موقع به آنجا نرسد، بیم آن می‌رود که طی روزهای آتی بر شمار تصاعدی کشتگان و محاصره و سقوط دیگر شهرها در مناطق درگیر افزوده شود.
شیوع بیماری وبا، اتمام مواد غذایی و عدم دسترسی به دارو عملاً فاشر را به یک گور دست جمعی زنده بدل کرده‌است.
در یک کلام فاشر نمادِ رهاشدگی بشر در عصر مجازی‌ست. عصری که درآن شهری در آتش می‌سوزد و مردمی سلاخی می‌شوند و جهانی که صرفاً نظاره‌گر است، انگشت ِ شصت به رد و تایید می‌رقصاند!
منابع بین‌المللی از نقش آشکار و مستقیم دولت‌های مرتجع منطقه‌ای بالاخص امارات متحده‌ی عربی با پشتیبانی اطلاعاتی رژیم اسراییل در این نسل‌کشی خبر می‌دهند و گزارش‌ها حاکی از آن است که کمک‌های نظامی امارات از طریق مرزهای کشورهای سومالی و جنوب شرقی لیبی ِ تحت کنترل نیروهای ژنرال بازنشسته؛ "خلیفه حفتر" به جنوب سودان گسیل می‌شود و اینهمه البته برای غارت معادن طلای تحت کنترل نیروهای واکنش سریع، تسلط استراتژیک بر آب‌های دریای سرخ و نیز تحت‌الشعاع قرار دادن ِ مسئله‌ی فلسطین و ابعاد جنایات اسراییل در غزه صورت می‌پذیرد.
گو اینکه نقش جانبدارانه و ویرانگر ِ دولت‌های مصر، ترکیه، قطر، عربستان سعودی و جمهوری اسلامی از طرف مقابل این منازعه یعنی ارتش و حکومت مستقر سودان، به گسترش ابعاد فاجعه در این بحران بشری دامن زده است.
وقتی جهان پیشتر در برابر فاجعه‌ی انسانی دارفور سکوت پیشه می‌کند و پس از آن نیز جنایات وقیحانه‌ و فاشیستی ِ اسراییل در غزه را خبروار از نظر می‌گذراند، این فاجعه‌ی جانگزای هیچ استبعاد و اجتنابی ندارد.
یک‌بار دیگر جاری ِ غلیظ ِ خون و زُهم ِ نسوج ِ سوخته یادآورمان شد که زیستن در سایه‌‌سار ِ سلطه‌ی سود و ستم و سرمایه، فرجامی جز این ندارد مگر به‌قول آن بزرگ؛ خلع ِ ید از خلع ِ ید-کنندگان و بازگرداندن ِ جهان و روابط انسان به خود انسان.
کانون نویسندگان ایران ضمن محکوم کردن موکد این نسل‌کشی ِ آشکار و اسفبار و اعلام همدردی با همه‌ی رنج‌دیدگان و بازماندگان این فاجعه‌ و نیز اعلام انزجار و اعراض از تمامی حامیان، آمران و عاملان این واقعه‌ی ضدانسانی، وجدان‌های بیدار و جان‌های آگاه در سرار جهان را نسبت به این فجایع بشری و نسل‌کشی‌های پی‌درپی، اِنذار می‌دهد و سازوارانه دوشادوش همه‌ی آنان که سودای جهانی جز این را در سر می‌پرورند؛ خواهد ایستاد.

کانون نویسندگان ایران
۱۴۰۴/۸/۱۳

بازنشستگان مخابرات کرمانشاه: سالگرد نکبت خصوصی‌سازی، روز عزای حقوق ما

۱۸ آبان ۱۴۰۴ – کرمانشاه
بازنشستگان و کارکنان مخابرات کرمانشاه امروز در تجمع اعتراضی سالگرد خصولتی‌سازی مخابرات شرکت کردند و با شعارهای پرشور از جمله «عزا عزاست، امروز کارمند و بازنشسته صاحب عزاست» و «مخابرات را بردند، حق ما را خوردند» خشم خود را فریاد زدند.

معترضان تاکید کردند که مخابرات ایران نه به قانون احترام می‌گذارد و نه حقوق کارمندان و بازنشستگان را رعایت می‌کند، و این تجمع بخشی از اعتراض سراسری بازنشستگان در سراسر کشور علیه سوءمدیریت و غارت منابع عمومی است....
#جنبش_بازنشستگان
#اعتراضات_سراسری

داستان قتل فجیع دختر اسلامشهری؛

30 مهرماه مبینا زارع یه پیام از نامزد سابقش که بخاطر خشونت ازش جدا شده بود، میگیره که بیا واسه آخرين بار ببینمت چون دارم به ترکیه مهاجرت میکنم
مبینا هم از همه جا بی‌خبر

13 روز بعد پلیس قسمتی از خاکستر استخون‌های مبینا رو کشف می‌کنه
در روزهای آغازین آبان‌ماه، مبینا زارع، زن جوانی از اسلامشهر، به دست نامزد سابقش کشته در روز یکشنبه ۱۸ آبان ۱۴۰۴، متهم پس از ارتکاب قتل، از ایران گریخته و پلیس بین‌الملل (اینترپل) در جست‌وجوی اوست. بررسی‌های نشان داد که او تنها سه روز پس از ناپدید شدن، به قتل رسیده و پیکرش مخفیانه در باغ پدری متهم در رباط کریم دفن شده است.
در شش ماه نخست سال ۱۴۰۴، بین ۴۵ تا ۶۲ زن به‌دست مردان خانواده کشته شده‌اند
هنجارهای زن‌ستیز در فرهنگ پدرسالار از یک‌سو و فقدان قوانین حمایتی از سوی دیگر، راه را برای حفاظت از زنان از اعمال نهایت خشونت یعنی قتل بسته است. لایحه «حفظ کرامت و حمایت از زنان در برابر خشونت» پس از نزدیک به شش سال همچنان تغییر یافته و تکمیل نشده است.

#زنکشی
#زن_ستیزی
#خشونت_ساختاری
@zan_j

بازداشت پژوهشگران چپ: جمهوری اسلامی برای چه برنامه ای آماده می شود؟

نسخه صوتی

روی لینک کلیک کنید

https://www.spreaker.com/episode/bazdasht-pzhwhshgran-chp-jmhwry-aslamy-bray-chh-brnamh-ay-amadh-my-shwd-lyla-hsyn-zadh-knsh-gr-marksyst--68452884

علیه بازداشت و سرکوب فعالین و کنشگران چپ

@zan_j

خانواده و برخی دوستان #طاهر_نقوی، وکیل زندانی و #ودود_اسدی، زندانی سیاسی، برای دومین روز متوالی در مقابل ورودیزندان اوین تجمع و #تحصن کرده و خواستار آزادی عزیزانشان شدند.

طبق اخبار رسیده به دویچه وله فارسی، مأموران زندان سعی در ممانعت از برگزاری این تجمع داشته‌اند. در این میان، سهیلا صدقیانی، همسر طاهر نقوی، نیز برای یک ساعت به داخل زندان اوین برده شده و در نهایت رها شده است.

این دو زندانی سیاسی اکنون در انفرادی و در اعتصاب غذا به سر می‌برند و برخی گزارش‌ها حکایت از وخامت وضعیت سلامتی آنها دارد.

خواست خانواده‌های متحصن، دست‌کم دسترسی پزشکی لازم برای هر دو زندانی است که اکنون ۱۳ روز از اعتصاب غذای آنان می‌گذرد و از شش روز پیش به انفرادی منتقل شده‌اند.

طاهر نقوی و ودود اسدی در بهمن‌ماه ۱۴۰۲ به ترتیب در کرج و رشت بازداشت و به زندان اوین در تهران منتقل شدند. طاهر نقوی به پنج سال زندان و ودود اسدی در دو پرونده مجزا به مجموعا شش سال و سه ماه حبس محکوم شده است. اتهامات این زندانیان سیاسی "اجتماع و تبانی به قصد برهم زدن امنیت" و "تبلیغ علیه نظام" عنوان شده است.
#نه_به_اعدام
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
@zan_j