Forwarded from kourosh niknam
#ورهرام_روز_در_باور_زرتشتیان
#کورش_نیکنام
بیستمین روز از ماه سی روزهٔ زرتشتیان ورهرام نامیده می‌شود. ورهرام به چمار(:معنی) پیروزی و ورهرام ایزد به چمار پیروزی ستایش شده است.
درباور ترادادی(:سنتی) ایرانیان و به ویژه زرتشتیان، پیروزی در زندگی همواره با ارزش بوده. به همین شوه (:دلیل) در اوستا سرودهای زیبایی در ستایش ورهرام،"ایزد آمده که خواستار پیروزی بوده اند.
ایرانیان باستان پیش از آغاز هر کار گروهی، درنیایش گاه ویژه‌ای گرد می‌آمدند و سرودهای ستایش پیروزی را باهم می‌خوانند و با روانی نیرومند و اراده‌ای استوار برای کسب پیروزی، پای به میدان مبارزه زندگی می‌نهادند. این نیایش گاه ها اندک اندک نیایش گاه "شاه ورهرام ایزد" نام گرفتند.
اکنون زرتشتیان دست کم ماهی یک بار، در روز ورهرام در نیایش گاه شاه ورهرام ایزد گردهم می‌آیند،.
اهورامزدا را نیایش می‌کنند و آرمان دارند که پیروزی وشادکامی درزندگی بهره آنان گردد و نیز همه کسانی را که به پیروی از پیام آموزگار ایرانی زرتشت؛ در "تازه گردانیدن زندگانی"، "پیش بردن جهان هستی" و "گسترش آیین راستی" می‌کوشند پیروز و سرافراز گرداند.
ورهرام که پارسی آن بهرام و ریشه اوستایی آن وِرترَغنه veretraghna است ، نماد پیروزی وکامیابی بوده بنابراین ورهرام ایزد به چمار پیروزی ستایش شده و به سبب جایگاه پر اهمیتش « شاه ورهرام ایزد » نیز نام گرفته است.
از آیین‌های این روز پختن آش ترادادی، سیروگ (:نان روغنی)و پخش شیرینی و نخود مشکل‌گشا است.
🔥🔥🔥🔥🔥🔥
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
#کورش_نیکنام
بیستمین روز از ماه سی روزهٔ زرتشتیان ورهرام نامیده می‌شود. ورهرام به چمار(:معنی) پیروزی و ورهرام ایزد به چمار پیروزی ستایش شده است.
درباور ترادادی(:سنتی) ایرانیان و به ویژه زرتشتیان، پیروزی در زندگی همواره با ارزش بوده. به همین شوه (:دلیل) در اوستا سرودهای زیبایی در ستایش ورهرام،"ایزد آمده که خواستار پیروزی بوده اند.
ایرانیان باستان پیش از آغاز هر کار گروهی، درنیایش گاه ویژه‌ای گرد می‌آمدند و سرودهای ستایش پیروزی را باهم می‌خوانند و با روانی نیرومند و اراده‌ای استوار برای کسب پیروزی، پای به میدان مبارزه زندگی می‌نهادند. این نیایش گاه ها اندک اندک نیایش گاه "شاه ورهرام ایزد" نام گرفتند.
اکنون زرتشتیان دست کم ماهی یک بار، در روز ورهرام در نیایش گاه شاه ورهرام ایزد گردهم می‌آیند،.
اهورامزدا را نیایش می‌کنند و آرمان دارند که پیروزی وشادکامی درزندگی بهره آنان گردد و نیز همه کسانی را که به پیروی از پیام آموزگار ایرانی زرتشت؛ در "تازه گردانیدن زندگانی"، "پیش بردن جهان هستی" و "گسترش آیین راستی" می‌کوشند پیروز و سرافراز گرداند.
ورهرام که پارسی آن بهرام و ریشه اوستایی آن وِرترَغنه veretraghna است ، نماد پیروزی وکامیابی بوده بنابراین ورهرام ایزد به چمار پیروزی ستایش شده و به سبب جایگاه پر اهمیتش « شاه ورهرام ایزد » نیز نام گرفته است.
از آیین‌های این روز پختن آش ترادادی، سیروگ (:نان روغنی)و پخش شیرینی و نخود مشکل‌گشا است.
🔥🔥🔥🔥🔥🔥
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
امروز
به روز فیروز و فرخ
روز رام ،از ماهِ فروردین
سال ۳۷۶۲ ترادادی مزدیسنا
برابر با
سه شنبه: ۲۱ فروردین ماه،
به سال ۱۴۰۳ خورشیدی
۹ آوریل ۲۰۲۴ ترسایی
09.04.2024
🌷🌷🌷
🔷 رام:
- بیست و یکمین روز هر ماه در گاه‌شماری ترادادی مزدیسنان روز «رام» نام دارد.
- رام یا ایزد رام، که در اوستا به گونه رامَه یا رامَن آمده، در زبان پهلوی به صورت رامشن یا همان رام خوانده شده است.
- «رام» به چمار(:معنی) رامش، دوستی و آشتی، آرام، خوشحال است.
- رام، بخشنده چراگاه‌ها و خوراک‌های خوب است. ایزد رام همیشه در فرهنگ آیینی با ایزد وَایو یا ایزد «باد» آمده است.
- روز رام در هرماه، یکی از چهار روز پرهیز از خوردن خوراکی های گوشت دار است.
🪻🌸🪻
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33
به روز فیروز و فرخ
روز رام ،از ماهِ فروردین
سال ۳۷۶۲ ترادادی مزدیسنا
برابر با
سه شنبه: ۲۱ فروردین ماه،
به سال ۱۴۰۳ خورشیدی
۹ آوریل ۲۰۲۴ ترسایی
09.04.2024
🌷🌷🌷
🔷 رام:
- بیست و یکمین روز هر ماه در گاه‌شماری ترادادی مزدیسنان روز «رام» نام دارد.
- رام یا ایزد رام، که در اوستا به گونه رامَه یا رامَن آمده، در زبان پهلوی به صورت رامشن یا همان رام خوانده شده است.
- «رام» به چمار(:معنی) رامش، دوستی و آشتی، آرام، خوشحال است.
- رام، بخشنده چراگاه‌ها و خوراک‌های خوب است. ایزد رام همیشه در فرهنگ آیینی با ایزد وَایو یا ایزد «باد» آمده است.
- روز رام در هرماه، یکی از چهار روز پرهیز از خوردن خوراکی های گوشت دار است.
🪻🌸🪻
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33
Forwarded from kourosh niknam
#برتری_ویژگیهای_بینش_زرتشت
✍#کورش_نیکنام
برتری بینش زرتشت در ویژگی هایی نمایان می شود که در فلسفه سفارش شده وی آمده است و اینگونه می توان از آن یاد کرد.
زرتشت؛ پیام رسانی ساختار شکن بوده که مَرتوگان(:بشر) را از پندارهای نادرست وخرافه نگری رهایی بخشیده و از دیویسنایی(پرستندگان دیو: خدایان پنداری) به مزدیسنایی(ستایندگان مزدا: دانش وآگاهی) فراخوانده است.
زرتشت؛ خدایان آسمانی را نپذیرفته وستایش اهورامزدا، دانایی وآگاهی شکوهمند هستی را به مرتوگان سفارش کرده که این خدا در سرودهایش گات ها، سرآغاز وسرانجام هستی نامیده شده است.
زرتشت؛ شایستگی هر گزینشی را بهره مندی از "خرد" دانسته است. بدین‌روی گزینش های زندگی برای همه به ویژه گزینشِ دین، جای زندگی، همسر، پوشش وخوراک و هرگزینه دیگری در پرتو خرد و در راستای آزادی روی خواهد داد.
زرتشت؛ خداوند را پدید آورنده وآفریننده اهریمن(ابلیس) نمی داند بلکه اَنگرَه مینو(: مَنش ویران ساز) را که در گویش پارسی اهریمن نام گرفت برگرفته از تراوش اندیشه مَرتوی(انسان) کژاندیش ونادان می داند.
زرتشت؛ دین را از واژه "دَاِنَه" برگرفته است که به چمار(:معنی) وژدان بیدار وآگاه، بینش درونی است تا هر کسی نیکی ها را از بدی درک کرده و گزینش کند. دیندار راستین کسی است که با وژدان آگاه نیکی وشادی را برای خوشبختی خود و خرسندی دیگران برگزیند.
زرتشت؛ خدای اندیشه خویش، اهورامزدا را تماشاگرِ رفتارِ مَرتوگان از بالا(عرش) نمی داند تا چنانچه گناهکار باشند، پس از مرگ آنان را به دوزخ(جَهنم) گسیل دارد و اگر فرمانبرداری از دستورهای خداوندی داشته باشد، او را به داشته های نیک(:نعمت) های مادی بهشت(جَنت) برساند. در بینش زرتشت، اندیشه و گفتار وکردار هر کسی"بهشت و دوزخ" را پدید خواهد آورد که در همین جهان روی خواهد داد نه اینکه خداوند سازنده جایگاهی به نام بهشت و دوزخ از آغاز آفرینش باشد.
زرتشت؛ از "اَشا" یاد می کند که هنجار و داد(قانون) هستی است. ذره ذره های جهان برپایه این هنجار به گردش درآمده و زندگی مرتوگان تا بزرگترین کهکشان ها را اداره می کند و به پیش می برد. سفارش زرتشت به جهانیان این است که برپایه "خرد" به بهترین گونه اشا که"اشا وَهیشتا" نام دارد دست یابند. تا شایستگی هویتِ مرتوگانی به دست آورند. او پیروان راستی را "اشَوَن" و آنکه از دروغ یاری بگیرد را "دُروَند" می داند. راستکار تنها به راستی اندیشه دارد و از بیان "دروغ مصلحتی" نیز پرهیز می کند.
زرتشت؛ دستورها(:احکامی) را از دینِ خود به مرتوگان سفارش نکرده است. بِکن ها و نَکن ها(امر به معروف ونهی از منکر) درپیام زرتشت نیامده، بلکه در بینش وی چگونگی بهره مندی وگزینش هرگونه خوراکی، چه نوشیدنی، چگونه پوشاکی، شیوه شستشوی دست وبدن، با کدام پا گام نهادن به هر جایی را به دانش وخرد همگانی واگذار کرده است.
زرتشت؛ با واژه" فرَشگَرد" مرتوگان را به تازه شدن در هر بخش از زندگی فرا می خواند. بدین روی کهنگی، پوسیدگی، ایستایی و پیروی کورکورانه از باور گذشتگان که ناشایست باشد را نکوهیده می داند.
زرتشت؛ پرستش سو(:قبله) را برای نیایش کردن، "روشنایی وفروغ" می داند. پدیده ای که ریشه مادی وجهانی ندارد ونمی توان در هر مناسبتی آن را نابود کرد. سفارش زرتشت بیشتر در فروزان شدن روشنایی درونی(اشغ) است.
آنکه پورشیراز(:حافظ)اشاره می کند:
از آن به دیر مُغانم عزیز می دارند،
که آتشی که نمیرد همیشه، در دلِ ماست.
زرتشت؛ مرتوگان را از هر نژاد و تیره ای یکسان می داند به ویژه دراین نگرش "زن ومرد" هیچیک بر دیگری برتری ندارند. چون گزینش های زندگی در پرتو آزادی و خرد روی خواهد داد. گسترش دین وفلسفه آن در گذرِ گاهداد(:تاریخ) زندگی زرتشت و پیروانش، هیچگاه با زور و استفاده از شمشیر روی نداده است.
زرتشت؛ زندگی در این دنیا را برتر از جهان پس از مرگ می داند. پس تن که جایگاه روان است نباید آزرده شود. نخوردن خوراک وروزه داری در دین نیامده است.
زرتشت؛ خواهان زندگی سرشار از راستی وشادی برای همگان است. با چنین نگرشی سوگواری و غمگساری نکوهیده دانسته شده، برای شادمانی خود و زیستگاه همگانی، آلوده کردن آب، خاک، هوا وآتش، از کارهای زیان آور و ناشایست است. آزردنِ جانوران وکشتار دینی(قربانی) کردن آنها را نکوهش کرده است.
زرتشت؛ مرتوگان را به سازندگی جهان هستی فراخوانده تا هریک سهمی در فراهم کردن خشنودی"گِئوش اوروان"(:روان هستی) داشته باشند.بدین روی کار وکوشش از جایگاه ارزشمندی برخوردار بوده و دگرگون آن، تنبلی، بیکاری وگوشه نشینی، کرداری ناشایست خواهد بود.
زرتشت؛ مرتوگان را بنده و بَرده اهورامزدا نمی داند تا به هر شَوندی چنانچه از دارنده(مالک) و فرمانده خویش سَرپیچی کند، گناهکار شده وکیفر بد به وی برسد.
بینش زرتشت با این ویژگی ها گزینش خواهد شد.
🔥🔥🔥🔥🔥🔥
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
✍#کورش_نیکنام
برتری بینش زرتشت در ویژگی هایی نمایان می شود که در فلسفه سفارش شده وی آمده است و اینگونه می توان از آن یاد کرد.
زرتشت؛ پیام رسانی ساختار شکن بوده که مَرتوگان(:بشر) را از پندارهای نادرست وخرافه نگری رهایی بخشیده و از دیویسنایی(پرستندگان دیو: خدایان پنداری) به مزدیسنایی(ستایندگان مزدا: دانش وآگاهی) فراخوانده است.
زرتشت؛ خدایان آسمانی را نپذیرفته وستایش اهورامزدا، دانایی وآگاهی شکوهمند هستی را به مرتوگان سفارش کرده که این خدا در سرودهایش گات ها، سرآغاز وسرانجام هستی نامیده شده است.
زرتشت؛ شایستگی هر گزینشی را بهره مندی از "خرد" دانسته است. بدین‌روی گزینش های زندگی برای همه به ویژه گزینشِ دین، جای زندگی، همسر، پوشش وخوراک و هرگزینه دیگری در پرتو خرد و در راستای آزادی روی خواهد داد.
زرتشت؛ خداوند را پدید آورنده وآفریننده اهریمن(ابلیس) نمی داند بلکه اَنگرَه مینو(: مَنش ویران ساز) را که در گویش پارسی اهریمن نام گرفت برگرفته از تراوش اندیشه مَرتوی(انسان) کژاندیش ونادان می داند.
زرتشت؛ دین را از واژه "دَاِنَه" برگرفته است که به چمار(:معنی) وژدان بیدار وآگاه، بینش درونی است تا هر کسی نیکی ها را از بدی درک کرده و گزینش کند. دیندار راستین کسی است که با وژدان آگاه نیکی وشادی را برای خوشبختی خود و خرسندی دیگران برگزیند.
زرتشت؛ خدای اندیشه خویش، اهورامزدا را تماشاگرِ رفتارِ مَرتوگان از بالا(عرش) نمی داند تا چنانچه گناهکار باشند، پس از مرگ آنان را به دوزخ(جَهنم) گسیل دارد و اگر فرمانبرداری از دستورهای خداوندی داشته باشد، او را به داشته های نیک(:نعمت) های مادی بهشت(جَنت) برساند. در بینش زرتشت، اندیشه و گفتار وکردار هر کسی"بهشت و دوزخ" را پدید خواهد آورد که در همین جهان روی خواهد داد نه اینکه خداوند سازنده جایگاهی به نام بهشت و دوزخ از آغاز آفرینش باشد.
زرتشت؛ از "اَشا" یاد می کند که هنجار و داد(قانون) هستی است. ذره ذره های جهان برپایه این هنجار به گردش درآمده و زندگی مرتوگان تا بزرگترین کهکشان ها را اداره می کند و به پیش می برد. سفارش زرتشت به جهانیان این است که برپایه "خرد" به بهترین گونه اشا که"اشا وَهیشتا" نام دارد دست یابند. تا شایستگی هویتِ مرتوگانی به دست آورند. او پیروان راستی را "اشَوَن" و آنکه از دروغ یاری بگیرد را "دُروَند" می داند. راستکار تنها به راستی اندیشه دارد و از بیان "دروغ مصلحتی" نیز پرهیز می کند.
زرتشت؛ دستورها(:احکامی) را از دینِ خود به مرتوگان سفارش نکرده است. بِکن ها و نَکن ها(امر به معروف ونهی از منکر) درپیام زرتشت نیامده، بلکه در بینش وی چگونگی بهره مندی وگزینش هرگونه خوراکی، چه نوشیدنی، چگونه پوشاکی، شیوه شستشوی دست وبدن، با کدام پا گام نهادن به هر جایی را به دانش وخرد همگانی واگذار کرده است.
زرتشت؛ با واژه" فرَشگَرد" مرتوگان را به تازه شدن در هر بخش از زندگی فرا می خواند. بدین روی کهنگی، پوسیدگی، ایستایی و پیروی کورکورانه از باور گذشتگان که ناشایست باشد را نکوهیده می داند.
زرتشت؛ پرستش سو(:قبله) را برای نیایش کردن، "روشنایی وفروغ" می داند. پدیده ای که ریشه مادی وجهانی ندارد ونمی توان در هر مناسبتی آن را نابود کرد. سفارش زرتشت بیشتر در فروزان شدن روشنایی درونی(اشغ) است.
آنکه پورشیراز(:حافظ)اشاره می کند:
از آن به دیر مُغانم عزیز می دارند،
که آتشی که نمیرد همیشه، در دلِ ماست.
زرتشت؛ مرتوگان را از هر نژاد و تیره ای یکسان می داند به ویژه دراین نگرش "زن ومرد" هیچیک بر دیگری برتری ندارند. چون گزینش های زندگی در پرتو آزادی و خرد روی خواهد داد. گسترش دین وفلسفه آن در گذرِ گاهداد(:تاریخ) زندگی زرتشت و پیروانش، هیچگاه با زور و استفاده از شمشیر روی نداده است.
زرتشت؛ زندگی در این دنیا را برتر از جهان پس از مرگ می داند. پس تن که جایگاه روان است نباید آزرده شود. نخوردن خوراک وروزه داری در دین نیامده است.
زرتشت؛ خواهان زندگی سرشار از راستی وشادی برای همگان است. با چنین نگرشی سوگواری و غمگساری نکوهیده دانسته شده، برای شادمانی خود و زیستگاه همگانی، آلوده کردن آب، خاک، هوا وآتش، از کارهای زیان آور و ناشایست است. آزردنِ جانوران وکشتار دینی(قربانی) کردن آنها را نکوهش کرده است.
زرتشت؛ مرتوگان را به سازندگی جهان هستی فراخوانده تا هریک سهمی در فراهم کردن خشنودی"گِئوش اوروان"(:روان هستی) داشته باشند.بدین روی کار وکوشش از جایگاه ارزشمندی برخوردار بوده و دگرگون آن، تنبلی، بیکاری وگوشه نشینی، کرداری ناشایست خواهد بود.
زرتشت؛ مرتوگان را بنده و بَرده اهورامزدا نمی داند تا به هر شَوندی چنانچه از دارنده(مالک) و فرمانده خویش سَرپیچی کند، گناهکار شده وکیفر بد به وی برسد.
بینش زرتشت با این ویژگی ها گزینش خواهد شد.
🔥🔥🔥🔥🔥🔥
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
امروز
به روز فیروز و فرخ
روز باد ،از ماهِ فروردین
سال ۳۷۶۲ ترادادی مزدیسنا
برابر با
چهارشنبه: ۲۲ فروردین ماه،
به سال ۱۴۰۳ خورشیدی
۱۰ آوریل ۲۰۲۴ ترسایی
10.04.2024
🌷🌷🌷
🔹باد:
- بیست و دومین روز هر ماه در گاه‌شماری سی روزه و ترادادی( سنتی) زرتشتیان روز باد نام دارد.
- باد در اوستا به ریخت "وایو" آمده که به چمار(معنی) وزيدن است.
در یشت پانزدهم اوستا، ایزد وایو ستایش شده و تا دوران اشکانی و ساسانی نیز ارج داشته است.
- «باد» به چمار(:معنی) نسیم و هوا است.
- در فرهنگ وباور ایرانیان باستان، چهار آخشیج(عنصر) ستودنی و سپندینه و پاک کننده بوده اند. هوا نیز مانند آب و آتش و خاک از گروه چهار آخشیج ورجاوند وسپند است.
- در کردار ایرانیان باستان، پاک نگهداشتن این چهار آخشیج از خویشکاری(:وظیفه) همگان بوده نه تنها آنها را آلوده نمی کردند بلکه در پاسداشت آن کوشا بوده اند.
🪻🌸🪻
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33
به روز فیروز و فرخ
روز باد ،از ماهِ فروردین
سال ۳۷۶۲ ترادادی مزدیسنا
برابر با
چهارشنبه: ۲۲ فروردین ماه،
به سال ۱۴۰۳ خورشیدی
۱۰ آوریل ۲۰۲۴ ترسایی
10.04.2024
🌷🌷🌷
🔹باد:
- بیست و دومین روز هر ماه در گاه‌شماری سی روزه و ترادادی( سنتی) زرتشتیان روز باد نام دارد.
- باد در اوستا به ریخت "وایو" آمده که به چمار(معنی) وزيدن است.
در یشت پانزدهم اوستا، ایزد وایو ستایش شده و تا دوران اشکانی و ساسانی نیز ارج داشته است.
- «باد» به چمار(:معنی) نسیم و هوا است.
- در فرهنگ وباور ایرانیان باستان، چهار آخشیج(عنصر) ستودنی و سپندینه و پاک کننده بوده اند. هوا نیز مانند آب و آتش و خاک از گروه چهار آخشیج ورجاوند وسپند است.
- در کردار ایرانیان باستان، پاک نگهداشتن این چهار آخشیج از خویشکاری(:وظیفه) همگان بوده نه تنها آنها را آلوده نمی کردند بلکه در پاسداشت آن کوشا بوده اند.
🪻🌸🪻
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33
#از_مزگت_تا_مسجد
#کورش_نیکنام
"مزگت" واژه پهلوی به چِمار(:معنی)مزداگده یامزداکده است.
مزدا(:دانش وآگاهی بیکران)، ویژگی خدای ایرانیان است. و " کدَه" به چمارخانه است.
واژه "کزه" "و"کده" همچنان در گویش ویژه زرتشتیان استفاده می شود.
پیش ازاسلام واژه مَزگت در گویش پهلوی برای خانه هایی با گنبدی گرد وبلند گفته می شده که درآن گردهم آیی همگانی برای شادی، نذر ونیاز ونیایش کاربرد داشته.
واژه "مزگت" پس ازاسلام از گویش ایرانیان به زبان عربی راه یافت واز آن پس "مسجد" نامیده شد. سپس بر پایه دستور زبان عربی از این واژه، مصدر ساختند و در صرف ونحو عربی واژگانی مانند: سجده، ساجد، سجود وسجاده نیز ازآن بیرون آوردند.
درروستای کهن وگردشگری ابیانه، همچنان این واژه به جای مسجد به کاررفته و "مزگت" نیز گفته می شود.
گفته شده که سقف نخستین مزگت (:مسجد) های اعراب، بابرگ درخت خرما پوشیده شده واژه "تاق" نیز از نام "گنبذ" وگنبد ایرانی برگرفته شده است.
پس از چندی در کنار مزگت، مناره ها نیز افراشته شدند. "نار" به چم آتش است و "منار" جایگاه آتش افروزی (:آتشدان) به گویش عربی؛ از آنجا که گویش پارسی به گلوله آتش سرخ " گل آتش" نیز گفته می شد. از واژه " گلدسته" نیز به جای مناره بهره گرفته می شد.
گلدسته ها را در گذشته برای روشن کردن آتش و راهنمایی کاروان ها درشب استفاده می کردند.
درآن زمان گنبدی بر مناره ها نبوده است چنانکه اکنون نیز برخی از مناره های مسجد در شهرهای سمرقند و بخارا بدون گنبد ساخته شده اند.
واژه های مَزگت (:مسجد)، گنبذ(:گمذ ،گنبد،تاق) وگلدسته (:منار) ازمهرازی (:معماری)ایرانی برای اعراب به یادگار رسید ونخستین مسجد های آن روزگار به دست هنرمندان ایرانی ساخته شد.
برگرفته از نسک(:کتاب) آیین اختیار
نگارش: کورش نیکنام
🔥🔥🔥🔥🔥
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبد کورش نیکنام
🏵 @zoroaster33 🏵
#کورش_نیکنام
"مزگت" واژه پهلوی به چِمار(:معنی)مزداگده یامزداکده است.
مزدا(:دانش وآگاهی بیکران)، ویژگی خدای ایرانیان است. و " کدَه" به چمارخانه است.
واژه "کزه" "و"کده" همچنان در گویش ویژه زرتشتیان استفاده می شود.
پیش ازاسلام واژه مَزگت در گویش پهلوی برای خانه هایی با گنبدی گرد وبلند گفته می شده که درآن گردهم آیی همگانی برای شادی، نذر ونیاز ونیایش کاربرد داشته.
واژه "مزگت" پس ازاسلام از گویش ایرانیان به زبان عربی راه یافت واز آن پس "مسجد" نامیده شد. سپس بر پایه دستور زبان عربی از این واژه، مصدر ساختند و در صرف ونحو عربی واژگانی مانند: سجده، ساجد، سجود وسجاده نیز ازآن بیرون آوردند.
درروستای کهن وگردشگری ابیانه، همچنان این واژه به جای مسجد به کاررفته و "مزگت" نیز گفته می شود.
گفته شده که سقف نخستین مزگت (:مسجد) های اعراب، بابرگ درخت خرما پوشیده شده واژه "تاق" نیز از نام "گنبذ" وگنبد ایرانی برگرفته شده است.
پس از چندی در کنار مزگت، مناره ها نیز افراشته شدند. "نار" به چم آتش است و "منار" جایگاه آتش افروزی (:آتشدان) به گویش عربی؛ از آنجا که گویش پارسی به گلوله آتش سرخ " گل آتش" نیز گفته می شد. از واژه " گلدسته" نیز به جای مناره بهره گرفته می شد.
گلدسته ها را در گذشته برای روشن کردن آتش و راهنمایی کاروان ها درشب استفاده می کردند.
درآن زمان گنبدی بر مناره ها نبوده است چنانکه اکنون نیز برخی از مناره های مسجد در شهرهای سمرقند و بخارا بدون گنبد ساخته شده اند.
واژه های مَزگت (:مسجد)، گنبذ(:گمذ ،گنبد،تاق) وگلدسته (:منار) ازمهرازی (:معماری)ایرانی برای اعراب به یادگار رسید ونخستین مسجد های آن روزگار به دست هنرمندان ایرانی ساخته شد.
برگرفته از نسک(:کتاب) آیین اختیار
نگارش: کورش نیکنام
🔥🔥🔥🔥🔥
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبد کورش نیکنام
🏵 @zoroaster33 🏵
امروز
به روز فیروز و فرخ
روز دی بدین ،از ماهِ فروردین
سال ۳۷۶۲ ترادادی مزدیسنا
برابر با
پنجشنبه: ۲۳ فروردین ماه،
به سال ۱۴۰۳ خورشیدی
۱۱ آوریل ۲۰۲۴ ترسایی
11.04.2024
🌷🌷🌷
🔹دی بدین
بیست‌و سومین روز هرماه در گاه‌شمار ترادادی(سنتی) زرتشتیان "دی بدین" نام دارد.
- واژه پارسی "دی" در گویش پهلوی به ریخت "داتار" آمده و در اوستا؛ دٓتهوش، دٓدوٓه و
دٓئوشو به چمار(معنی) دادار وخداوند آمده است.
- ریشه وبُن اين واژه "دا" به چمار(معنی) دانایی، دادن و بخشيدن هست.
- واژه دیـن: دَئـنـا Daenâ در اوستا، به چمار دیدن، شناختن، فهمیدن و دانستن است.
به چمار بینش درونی، وژدان بیدار و آگاه.
- زرتشت آموزه های خود را در چارچوب
دَئنا وَنگوهی Daenâ Vanguhi می نامد. که از بینش درونی و دینِ نیک یاد شده است.
- زرتشتیان در روزهای اورمزد، دی به‌آذر، دی‌به‌مهر و دی‌به‌دین، همانند روزهای آدینه هنگام شادی، آرامش و نیایش همگانی با دید وبازدید را سپری می کنند
🪻🌸🪻
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33
به روز فیروز و فرخ
روز دی بدین ،از ماهِ فروردین
سال ۳۷۶۲ ترادادی مزدیسنا
برابر با
پنجشنبه: ۲۳ فروردین ماه،
به سال ۱۴۰۳ خورشیدی
۱۱ آوریل ۲۰۲۴ ترسایی
11.04.2024
🌷🌷🌷
🔹دی بدین
بیست‌و سومین روز هرماه در گاه‌شمار ترادادی(سنتی) زرتشتیان "دی بدین" نام دارد.
- واژه پارسی "دی" در گویش پهلوی به ریخت "داتار" آمده و در اوستا؛ دٓتهوش، دٓدوٓه و
دٓئوشو به چمار(معنی) دادار وخداوند آمده است.
- ریشه وبُن اين واژه "دا" به چمار(معنی) دانایی، دادن و بخشيدن هست.
- واژه دیـن: دَئـنـا Daenâ در اوستا، به چمار دیدن، شناختن، فهمیدن و دانستن است.
به چمار بینش درونی، وژدان بیدار و آگاه.
- زرتشت آموزه های خود را در چارچوب
دَئنا وَنگوهی Daenâ Vanguhi می نامد. که از بینش درونی و دینِ نیک یاد شده است.
- زرتشتیان در روزهای اورمزد، دی به‌آذر، دی‌به‌مهر و دی‌به‌دین، همانند روزهای آدینه هنگام شادی، آرامش و نیایش همگانی با دید وبازدید را سپری می کنند
🪻🌸🪻
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33
Forwarded from kourosh niknam
#چهار_آخشیج_در_فرهنگ_باستانی_ایران
#کورش_نیکنام
در فرهنگِ باستانی ایران و ادبیات اوستایی، به چهارآخشیج(:آب، باد، خاک، آتش) اشاره شده که همه باید پاک نگه داشته شوند و آلوده نگردند.
آنها از گوهر های سازنده هستی بوده و در باور ترادادی(:سنتی)، گاهی به آنها خوراک نیز داده می شده است.
چوب خوشبو را پیوسته به آتش می افزودند و به آتش خوراک می دادند تا فروزان و پایدار بماند. این کار را در آتشکده ها همچنان انجام می دهند. تا یادگار چند هزار ساله نیاکان را ارج گذاشته باشند.
در جشن آبانگان با سرود اوستایی «آبزور» و افزودن چکه هایی از شیرِ آغشته به برگهای خشکِ آویشن و گلبرگ گل سرخ به آب، خوراک می دهند تا همچنان در رودخانه، چشمه و جویبار بالنده بماند.
بسترِ خاک را بذر ونهال می بخشیدند تا سرسبزی وشادابی به ارمغان آورد. به همین روی کشاورزی کردن و سرسبز داشتن زمین از پیشه های پسندیده در ایران باستان و نزد زرتشتیان بوده است.
با روشن کردن عود و گذاشتن اسپند وکًندر برآتش، گلاب افشانی در آیین ها، هوا را نیز خوراک می دادند تا برای همگان خوشبو گردد.
در فرهنگ باستانی ایران، هرچهار آخشیج پاک کننده نیز بوده است به همین روی از جایگاه سپند وارزشمندی برخوردار شده اند.
آتشکده ها که مکان نگهداری آتش بوده را درجایی بنا می کردند. که آب چشمه یا چاه، رودخانه و دریا نیز نزدیک‌آنجا باشد، چون خاک و هوا درهمه جا یافت می شده تا هرگاه آنان برای نیایش به آتشکده ها می رفتند. چهار آخشیج درکنار هم ارج گذاشته شوند.
چون این چهار عنصر پاک کننده ی زیستگاه و جای جای زندگی نیز بودند، برای از بین بردن آلودگی ها از هریک به گونه ای و درجای خود بهره می گرفتند.
به شَوندِ(:دلیل) اینکه جسدِ درگذشتگان، جای زیستن را آلوده نسازد، آن را به بیرون از شهر و روستا و مکان زندگی خویش می بردند و با یکی از همین پاک کننده ها زیستگاه را پاک وگندزدایی می کردند.
بدین روی چنانچه کسی بر روی کشتی ودریا از جهان در می گذشت، به ناچار او را به آب می سپردند.
بیشتر مَرتوها(:مردم)، جسد را به خاک سپرده اند چون مزارهای باستانی همچنان درجای جای ایران به یادگار مانده است. در جاهایی که پوشیده از برف بوده و روشِ خاک سپاری دشوار و امکان پذیر نبوده، جسدِ درگذشتگان را دربالای بلندی ها، وجایگاهی به نام دَخمه می بردند. تا کرکس ها ازوآن‌استفاده کنند و خوراک داشته باشند.
در بین هندوها که زمانی همراه با آریایی های ایرانی بوده اند همچنان از آتش برای از بین بُردن جسدِ درگذشتگان بهره می گیرند.
به این ترتیب؛ آب و آتش، هوا، خاک و نورخورشید زیستگاه را گند زدایی وپاک می کرده است.
اینها هیچکدام ناشایست نبوده و گاهی به جای خود انجام می شده است.
ولی آب روان را آلوده کردن، آب را بیهوده به هدر دادن، خاک سرسبز وجنگل ها را از بین بردن، هوا را با دود وبوی بد ناخوش کردن، پلیدی در آتش ریختن، همه از کردارهای ناشایست آن روزگار بوده که اکنون نیز ناپسند است.
🔥🔥🔥🔥🔥
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبد کورش نیکنام
🏵 @zoroaster33 🏵
#کورش_نیکنام
در فرهنگِ باستانی ایران و ادبیات اوستایی، به چهارآخشیج(:آب، باد، خاک، آتش) اشاره شده که همه باید پاک نگه داشته شوند و آلوده نگردند.
آنها از گوهر های سازنده هستی بوده و در باور ترادادی(:سنتی)، گاهی به آنها خوراک نیز داده می شده است.
چوب خوشبو را پیوسته به آتش می افزودند و به آتش خوراک می دادند تا فروزان و پایدار بماند. این کار را در آتشکده ها همچنان انجام می دهند. تا یادگار چند هزار ساله نیاکان را ارج گذاشته باشند.
در جشن آبانگان با سرود اوستایی «آبزور» و افزودن چکه هایی از شیرِ آغشته به برگهای خشکِ آویشن و گلبرگ گل سرخ به آب، خوراک می دهند تا همچنان در رودخانه، چشمه و جویبار بالنده بماند.
بسترِ خاک را بذر ونهال می بخشیدند تا سرسبزی وشادابی به ارمغان آورد. به همین روی کشاورزی کردن و سرسبز داشتن زمین از پیشه های پسندیده در ایران باستان و نزد زرتشتیان بوده است.
با روشن کردن عود و گذاشتن اسپند وکًندر برآتش، گلاب افشانی در آیین ها، هوا را نیز خوراک می دادند تا برای همگان خوشبو گردد.
در فرهنگ باستانی ایران، هرچهار آخشیج پاک کننده نیز بوده است به همین روی از جایگاه سپند وارزشمندی برخوردار شده اند.
آتشکده ها که مکان نگهداری آتش بوده را درجایی بنا می کردند. که آب چشمه یا چاه، رودخانه و دریا نیز نزدیک‌آنجا باشد، چون خاک و هوا درهمه جا یافت می شده تا هرگاه آنان برای نیایش به آتشکده ها می رفتند. چهار آخشیج درکنار هم ارج گذاشته شوند.
چون این چهار عنصر پاک کننده ی زیستگاه و جای جای زندگی نیز بودند، برای از بین بردن آلودگی ها از هریک به گونه ای و درجای خود بهره می گرفتند.
به شَوندِ(:دلیل) اینکه جسدِ درگذشتگان، جای زیستن را آلوده نسازد، آن را به بیرون از شهر و روستا و مکان زندگی خویش می بردند و با یکی از همین پاک کننده ها زیستگاه را پاک وگندزدایی می کردند.
بدین روی چنانچه کسی بر روی کشتی ودریا از جهان در می گذشت، به ناچار او را به آب می سپردند.
بیشتر مَرتوها(:مردم)، جسد را به خاک سپرده اند چون مزارهای باستانی همچنان درجای جای ایران به یادگار مانده است. در جاهایی که پوشیده از برف بوده و روشِ خاک سپاری دشوار و امکان پذیر نبوده، جسدِ درگذشتگان را دربالای بلندی ها، وجایگاهی به نام دَخمه می بردند. تا کرکس ها ازوآن‌استفاده کنند و خوراک داشته باشند.
در بین هندوها که زمانی همراه با آریایی های ایرانی بوده اند همچنان از آتش برای از بین بُردن جسدِ درگذشتگان بهره می گیرند.
به این ترتیب؛ آب و آتش، هوا، خاک و نورخورشید زیستگاه را گند زدایی وپاک می کرده است.
اینها هیچکدام ناشایست نبوده و گاهی به جای خود انجام می شده است.
ولی آب روان را آلوده کردن، آب را بیهوده به هدر دادن، خاک سرسبز وجنگل ها را از بین بردن، هوا را با دود وبوی بد ناخوش کردن، پلیدی در آتش ریختن، همه از کردارهای ناشایست آن روزگار بوده که اکنون نیز ناپسند است.
🔥🔥🔥🔥🔥
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبد کورش نیکنام
🏵 @zoroaster33 🏵
امروز
به روز فیروز و فرخ
روز دین ،از ماهِ فروردین
سال ۳۷۶۲ ترادادی مزدیسنا
برابر با
آدینه: ۲۴ فروردین ماه،
به سال ۱۴۰۳ خورشیدی
۱۲ آوریل ۲۰۲۴ ترسایی
12.04.2024
🌷🌷🌷
🔹دین:
- بیست وچهارمین روز هرماه در گاه‌شمار ترادادی ویژه مزدیسنان روز «دین» نام دارد.
- «دین» برگرفته از واژه دَاِنَه در اوستاست که به چمار(:معنی) وژدان بیدار، بینش آگاهانه و نگرش درونی می باشد.
- دَاِنَه (دین= وژدان آگاه) از آغاز در نهاد هر کسی جای داده شده تا بتواند در زندگی با نیروی آن راه اَشا (راستی و درستی) را با خردمندی جستجو کرده و گزینش کند تا در آن گام بردارد.
🪻🌸🪻
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33
به روز فیروز و فرخ
روز دین ،از ماهِ فروردین
سال ۳۷۶۲ ترادادی مزدیسنا
برابر با
آدینه: ۲۴ فروردین ماه،
به سال ۱۴۰۳ خورشیدی
۱۲ آوریل ۲۰۲۴ ترسایی
12.04.2024
🌷🌷🌷
🔹دین:
- بیست وچهارمین روز هرماه در گاه‌شمار ترادادی ویژه مزدیسنان روز «دین» نام دارد.
- «دین» برگرفته از واژه دَاِنَه در اوستاست که به چمار(:معنی) وژدان بیدار، بینش آگاهانه و نگرش درونی می باشد.
- دَاِنَه (دین= وژدان آگاه) از آغاز در نهاد هر کسی جای داده شده تا بتواند در زندگی با نیروی آن راه اَشا (راستی و درستی) را با خردمندی جستجو کرده و گزینش کند تا در آن گام بردارد.
🪻🌸🪻
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33
Forwarded from پرسش و پاسخ
#احكام_در_دين_زرتشت
✍#موبد_کورش_نیکنام
احکام، جمع حکم بوده که در گویش پارسی به گونه "دستور" آمده است.
برخی ازدستورهایی که هر مرتو (:انسان) بایستی در زندگی داشته باشد یا برگرفته از "قوانین مدنی" است که درهرکشور با نگرش های فرهنگی، تیره ای(:قومی) ودینی مرتوگان (:مردم) وبایاری نمایندگان در مجلس فراهم گشته که بیگمان همه باید دادپذیر (:قانون مدار) باشند تا هنجار همگانی پایدار بماند و بی هنجاری گسترش نیابد.
یا دستورها (:احکامی) است که برای تندرستی، توانایی، شادابی، نیرومندی وبالندگی مرتو نیازاست که بهتر است، دانش وخرد همگانی درهرهنگام باپژوهشی نیکوتر، سفارش های مورد نیاز بر پایه دانش را آگهی دهد. تا جان مایه زندگی در راستای خواسته اهورامزدا (:دانایی وآگاهی) باشد.
اشوزرتشت در سروده های خود، گات ها به دستورها (:احکام) اشاره ای نداشته است. بینش زرتشت؛ چگونگی گزینش خوراک، خوردن وآشامیدن، جامه پوشیدن، شستن تن وبدن، پاکیزگی دست و پا، گوش ودندان، الگوی سر بریدن حیوان وپرندگان ومانند اینها را به دانش زمان وگزینش خرد دانایان درهر رشته واگذار کرده است.
هنگامی که بینش زرتشت شیوه دانایی و خردمندی را به مرتو سفارش می کند شایسته است تا دانش بهداشت، دانش پیشگیری و درمان، دانش پاسداشت زاستار (:طبیعت)، دادگستری، دارایی (:اقتصاد)، روانشناسی، هازمان شناسی و دانش های دیگر، پاسخگوی نیازهای مرتو ومرتوگان باشد.
در ایران باستان شیوه های گوناگونی از دستورها (:احکام) در هر دوره با دانش وآگاهی مرتوگان آن روزگار پدیدار شده اند ودر نسک (:کتاب) هایی مانند "وندیداد" با دبیره (:خط) اوستایی به یادگار مانده اند که هریک به هنگام خود کاربرد خوبی داشته اند ولی با پیشرفت پیوسته دانش، اینگونه دستورها (:احکام)، ارزش خود را از دست داده است. بیگمان بسیاری از دستورهای به یادگار مانده در نسک های وندیداد وبرخی از نوشته های پهلوی نیز با اندیشه زرتشت هم خوانی ندارد!
آشکار است که هرروز، هرگاه و هرگام دانشمندان رشته های گوناگون، سفارش تازه ای را پیشنهاد می کنند که اگر پیروی نگردد ناهنجاری همگانی را در پی خواهد داشت.
بدین روی برای مرتو نیازی نیست تا به انگیزه یافتن پرسش های زندگی خویش، به سراغ نسک های دستور(:احکام) دینی برود بلکه برای رسیدن به زندگی بهتر با تندرستی وشادی، پیروی ازدانش گوناگون را از یاد نبرد. وآزادانه راه خویش را برگزیند.
زرتشت دربند ۹ ازهات ۳۰ گات ها سفارش می کند:
بهترین گفته ها را به گوش بشنوید،
با اندیشه ای ژرف بر آن بنگرید،
سپس هر مرد وزن ازشما،
راه خویش را آزادانه برگزیند...
در پرتو چنین بینشی، هرزرتشتی درشنیدن گفته ها و پذیرش سفارش های نگاشته شده درنوشته ها آزاد است.
برکسی پوشیده نیست که دانش مرتوگانی (:بشری) در هرگاه فرآیند ساده ونیکوتری را بر جهانیان نمودار می سازد. مَرتوی خردمند بایستی هریک ازپیشنهاد های دانش گوناگون را پذیرا گردد تا آسیبی برزندگی خود ودیگران وارد نسازد.
🔥🔥🔥🔥🔥
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33 🏵
✍#موبد_کورش_نیکنام
احکام، جمع حکم بوده که در گویش پارسی به گونه "دستور" آمده است.
برخی ازدستورهایی که هر مرتو (:انسان) بایستی در زندگی داشته باشد یا برگرفته از "قوانین مدنی" است که درهرکشور با نگرش های فرهنگی، تیره ای(:قومی) ودینی مرتوگان (:مردم) وبایاری نمایندگان در مجلس فراهم گشته که بیگمان همه باید دادپذیر (:قانون مدار) باشند تا هنجار همگانی پایدار بماند و بی هنجاری گسترش نیابد.
یا دستورها (:احکامی) است که برای تندرستی، توانایی، شادابی، نیرومندی وبالندگی مرتو نیازاست که بهتر است، دانش وخرد همگانی درهرهنگام باپژوهشی نیکوتر، سفارش های مورد نیاز بر پایه دانش را آگهی دهد. تا جان مایه زندگی در راستای خواسته اهورامزدا (:دانایی وآگاهی) باشد.
اشوزرتشت در سروده های خود، گات ها به دستورها (:احکام) اشاره ای نداشته است. بینش زرتشت؛ چگونگی گزینش خوراک، خوردن وآشامیدن، جامه پوشیدن، شستن تن وبدن، پاکیزگی دست و پا، گوش ودندان، الگوی سر بریدن حیوان وپرندگان ومانند اینها را به دانش زمان وگزینش خرد دانایان درهر رشته واگذار کرده است.
هنگامی که بینش زرتشت شیوه دانایی و خردمندی را به مرتو سفارش می کند شایسته است تا دانش بهداشت، دانش پیشگیری و درمان، دانش پاسداشت زاستار (:طبیعت)، دادگستری، دارایی (:اقتصاد)، روانشناسی، هازمان شناسی و دانش های دیگر، پاسخگوی نیازهای مرتو ومرتوگان باشد.
در ایران باستان شیوه های گوناگونی از دستورها (:احکام) در هر دوره با دانش وآگاهی مرتوگان آن روزگار پدیدار شده اند ودر نسک (:کتاب) هایی مانند "وندیداد" با دبیره (:خط) اوستایی به یادگار مانده اند که هریک به هنگام خود کاربرد خوبی داشته اند ولی با پیشرفت پیوسته دانش، اینگونه دستورها (:احکام)، ارزش خود را از دست داده است. بیگمان بسیاری از دستورهای به یادگار مانده در نسک های وندیداد وبرخی از نوشته های پهلوی نیز با اندیشه زرتشت هم خوانی ندارد!
آشکار است که هرروز، هرگاه و هرگام دانشمندان رشته های گوناگون، سفارش تازه ای را پیشنهاد می کنند که اگر پیروی نگردد ناهنجاری همگانی را در پی خواهد داشت.
بدین روی برای مرتو نیازی نیست تا به انگیزه یافتن پرسش های زندگی خویش، به سراغ نسک های دستور(:احکام) دینی برود بلکه برای رسیدن به زندگی بهتر با تندرستی وشادی، پیروی ازدانش گوناگون را از یاد نبرد. وآزادانه راه خویش را برگزیند.
زرتشت دربند ۹ ازهات ۳۰ گات ها سفارش می کند:
بهترین گفته ها را به گوش بشنوید،
با اندیشه ای ژرف بر آن بنگرید،
سپس هر مرد وزن ازشما،
راه خویش را آزادانه برگزیند...
در پرتو چنین بینشی، هرزرتشتی درشنیدن گفته ها و پذیرش سفارش های نگاشته شده درنوشته ها آزاد است.
برکسی پوشیده نیست که دانش مرتوگانی (:بشری) در هرگاه فرآیند ساده ونیکوتری را بر جهانیان نمودار می سازد. مَرتوی خردمند بایستی هریک ازپیشنهاد های دانش گوناگون را پذیرا گردد تا آسیبی برزندگی خود ودیگران وارد نسازد.
🔥🔥🔥🔥🔥
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33 🏵
امروز
به روز فیروز و فرخ
روز ارد ،از ماهِ فروردین
سال ۳۷۶۲ ترادادی مزدیسنا
برابر با
شنبه: ۲۵ فروردین ماه،
به سال ۱۴۰۳ خورشیدی
۱۳ آوریل ۲۰۲۴ ترسایی
13.04.2024
🌷🌷🌷
🔹اَرد:
- بیست وپنجمین روز هرماه در گاه‌شماری ترادادی(سنتی) مزدیسنان "ارد" نام دارد.
- ایزد ارد یا «اَرت»، در اوستا به ریخت «اَشی وَنگوهی» آمده است که چمار(:معنی) آن؛ توانگری، بی نیازی، خواسته و دارایی است.
- آموزه های اشوزرتشت آرامش درونی را همراه با توانگری و به‌دست آوردن خواسته و دارایی سفارش می‌کند.
- پیروان این بینش، برای به دست آوردن و رسیدن به خواسته‌های خود از راه درست و راست، کار و کوشش را گزینش کرده و از بیکاری، تنبلی و کاهلی پرهیز می‌کند.
🪻🌸🪻
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33
به روز فیروز و فرخ
روز ارد ،از ماهِ فروردین
سال ۳۷۶۲ ترادادی مزدیسنا
برابر با
شنبه: ۲۵ فروردین ماه،
به سال ۱۴۰۳ خورشیدی
۱۳ آوریل ۲۰۲۴ ترسایی
13.04.2024
🌷🌷🌷
🔹اَرد:
- بیست وپنجمین روز هرماه در گاه‌شماری ترادادی(سنتی) مزدیسنان "ارد" نام دارد.
- ایزد ارد یا «اَرت»، در اوستا به ریخت «اَشی وَنگوهی» آمده است که چمار(:معنی) آن؛ توانگری، بی نیازی، خواسته و دارایی است.
- آموزه های اشوزرتشت آرامش درونی را همراه با توانگری و به‌دست آوردن خواسته و دارایی سفارش می‌کند.
- پیروان این بینش، برای به دست آوردن و رسیدن به خواسته‌های خود از راه درست و راست، کار و کوشش را گزینش کرده و از بیکاری، تنبلی و کاهلی پرهیز می‌کند.
🪻🌸🪻
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33
Forwarded from پرسش و پاسخ
#خرفستران_در_اوستا
✍#موبد_نیکنام
در کهن ترین بخش اوستا که سرودهای زرتشت است، چند بار از واژه "خرفستَر" یاد شده که نشان از جانوران وحشرات زیان آوری بوده که به زندگی مَرتُو ها آسیب می رساندند.
در هات ۲۸ بند پنجم از یسنا
برگرفته از گات ها، نغمه های ایران باستان آمده:
ای اشا، هنجار راستی در هستی
چه هنگام به فروزه سروش ودل آگاهی
دست خواهم یافت.
تا وهومن، نیک اندیشی را در خویش پویا سازم.
بیگمان زبان گمراهان،
همانند نیش گزندگان وخرفستران زیان آور است.
تنها پیام اندیشه بر انگیز ومانتره، بزرگترین ابزار اهورایی
وبهترین شیوه برای درک‌جایگاه اهورامزدا
دانایی وآگاهی بیکران در هستی خواهد بود.
در این بند زبان وسخن کژاندیشان، همانند نیش گزندگان، خرفستران یاد آوری شده تا مرتو های آن روزگار بهتر آنرا درک کنند و دوری گزینند.
باز در هات ۳۴ بند نُهم، گفته شده:
آنان که اشغ پاک و سپندینه(سپنته آرمئی تی)
را که نزد پیروان مزدا وستایندگان دانایی وآگاهی شکوهمند، ارزشمند است.
با کردار پلید خویش خوار می شمارند.
از منش نیک، بی بهره شده،
از هنجار راستی دور می شوند.
چنانکه خرفستران وجانوران‌زیان آور،
از ما گریزان خواهند شد.
در این بند سفارش شده که کژاندیشان، رفتار نیک پیروان مزدا را خوار می شمارند.
آنان همانند خرفستَران از زندگی نیکوکاران دور خواهند شد.
چنین برداشت می شود که در زمان زرتشت، با واژه خرفستر که موجوداتی زیان آور بوده سر وکار داشته اند. چیزهایی که به زندگی مرتوگان وارد شده و آسیب می رساندند.
بیگمان واژه خرفستر را نخستین بار، زرتشت در سرودهایش به کار نبرده بلکه پیش از وی نیز زبانزد ایرانیان به روزگار باستان بوده است.
در بخش هایی از اوستا، به ویژه نسک وَندیداد، از باورها و آدابی یاد شده که پیش از زرتشت بین ایرانیان آن روزگار به ریخت آمده و پس از سده ها گردآوری شده است.
این نوشته ها که بیشتر در دوران ساسانی کاربُرد داشته، سفارش هایی پیرامون بهداشت، درمان و نگهداری زیستگاه را سپارش کرده است.
در بخش هایی از این‌نوشته ها نیز به واژه «خرَفستَران» اشاره شده است.
شاید واژه خرفستر در آن روزگار نام حشره و جانورانی کوچک بوده که هریک نام ویژه نداشته، ولی به مرتوها(:مردم) نزدیک شده وگاهی در تن وبدن آنان زندگی کرده و آسیب رسان بوده اند. بدین روی چاره ای به جز کشتن ونابودی آنها نداشته اند.
به روزگار ما نیزحشره هایی مانند پشه مالاریا چنانچه در زیستگاه مرتوگان از بین نرود بیماری «مالاریا» گسترش خواهد یافت.
گونه ای پشه نیز تولید کننده بیماری پوستی"سالَک" است. که به مرتوها آسیب می رساند. حشره ها وجانورانی دیگر نیز چنین ویژگی هایی را دارند.
گفتنی است تنها حشراتی که به جایگاه زندگی مرتوها هجوم آورده و درپی آسیب آنان بوده خرفستر(:حشره موذی) نام گرفته اند. همان حشره در زاستار(:طبیعت) زندگی جداگانه خود را داشته که برای مرتو زیان آور نبوده است.
برخی میکروب ها و ویروس های بیماری زا وآسیب رسان نیز اندک اندک، از دویست سال پیش شناسایی شدند، که بهداشت جهانی در پی نابودی آنها برآمده اند.
امروزه نابودی موجودات موذی، به شیوه های گوناگون گندزدایی وپیشگیری می شود. همانند چند هزار سال پیش که نیاکان ما چنین دریافته بودند که برخی حشره ها گسترش دهنده(:ناقل) بیماری بوده اند و گاهی جوندگانی مانند موش گسترش دهنده بیماری هایی مانند طاعون شده اند، پس نابود کردن گونه هایی از آنها که خرفستر نام داشته را سفارش کرده بودند.
ناگفته پیداست که این شیوه ایرانیان برای بهداشت زیستگاه و تندرستی همگانی بوده، هیچگاه باور دینی آنان نبوده است.
ولی پیروان برخی از ادیان وتیره ها(:اقوام) با نگرش استوره یی و باورهای ترادادی(:سنتی) خود که در روزگاران گذشته داشته اند.
کشتن مار ویا آسیب رساندن به سگ را کاری شایسته می دانستند.
زرتشت در سرودهای خویش، تنها از کاربری نیش حشرات موذی بهره گرفته تا آزار و آسیب دروغکاران را به پیروان خود یادآوری کرده باشد.
🔥🔥🔥
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبد كورش نیکنام
✍#موبد_نیکنام
در کهن ترین بخش اوستا که سرودهای زرتشت است، چند بار از واژه "خرفستَر" یاد شده که نشان از جانوران وحشرات زیان آوری بوده که به زندگی مَرتُو ها آسیب می رساندند.
در هات ۲۸ بند پنجم از یسنا
برگرفته از گات ها، نغمه های ایران باستان آمده:
ای اشا، هنجار راستی در هستی
چه هنگام به فروزه سروش ودل آگاهی
دست خواهم یافت.
تا وهومن، نیک اندیشی را در خویش پویا سازم.
بیگمان زبان گمراهان،
همانند نیش گزندگان وخرفستران زیان آور است.
تنها پیام اندیشه بر انگیز ومانتره، بزرگترین ابزار اهورایی
وبهترین شیوه برای درک‌جایگاه اهورامزدا
دانایی وآگاهی بیکران در هستی خواهد بود.
در این بند زبان وسخن کژاندیشان، همانند نیش گزندگان، خرفستران یاد آوری شده تا مرتو های آن روزگار بهتر آنرا درک کنند و دوری گزینند.
باز در هات ۳۴ بند نُهم، گفته شده:
آنان که اشغ پاک و سپندینه(سپنته آرمئی تی)
را که نزد پیروان مزدا وستایندگان دانایی وآگاهی شکوهمند، ارزشمند است.
با کردار پلید خویش خوار می شمارند.
از منش نیک، بی بهره شده،
از هنجار راستی دور می شوند.
چنانکه خرفستران وجانوران‌زیان آور،
از ما گریزان خواهند شد.
در این بند سفارش شده که کژاندیشان، رفتار نیک پیروان مزدا را خوار می شمارند.
آنان همانند خرفستَران از زندگی نیکوکاران دور خواهند شد.
چنین برداشت می شود که در زمان زرتشت، با واژه خرفستر که موجوداتی زیان آور بوده سر وکار داشته اند. چیزهایی که به زندگی مرتوگان وارد شده و آسیب می رساندند.
بیگمان واژه خرفستر را نخستین بار، زرتشت در سرودهایش به کار نبرده بلکه پیش از وی نیز زبانزد ایرانیان به روزگار باستان بوده است.
در بخش هایی از اوستا، به ویژه نسک وَندیداد، از باورها و آدابی یاد شده که پیش از زرتشت بین ایرانیان آن روزگار به ریخت آمده و پس از سده ها گردآوری شده است.
این نوشته ها که بیشتر در دوران ساسانی کاربُرد داشته، سفارش هایی پیرامون بهداشت، درمان و نگهداری زیستگاه را سپارش کرده است.
در بخش هایی از این‌نوشته ها نیز به واژه «خرَفستَران» اشاره شده است.
شاید واژه خرفستر در آن روزگار نام حشره و جانورانی کوچک بوده که هریک نام ویژه نداشته، ولی به مرتوها(:مردم) نزدیک شده وگاهی در تن وبدن آنان زندگی کرده و آسیب رسان بوده اند. بدین روی چاره ای به جز کشتن ونابودی آنها نداشته اند.
به روزگار ما نیزحشره هایی مانند پشه مالاریا چنانچه در زیستگاه مرتوگان از بین نرود بیماری «مالاریا» گسترش خواهد یافت.
گونه ای پشه نیز تولید کننده بیماری پوستی"سالَک" است. که به مرتوها آسیب می رساند. حشره ها وجانورانی دیگر نیز چنین ویژگی هایی را دارند.
گفتنی است تنها حشراتی که به جایگاه زندگی مرتوها هجوم آورده و درپی آسیب آنان بوده خرفستر(:حشره موذی) نام گرفته اند. همان حشره در زاستار(:طبیعت) زندگی جداگانه خود را داشته که برای مرتو زیان آور نبوده است.
برخی میکروب ها و ویروس های بیماری زا وآسیب رسان نیز اندک اندک، از دویست سال پیش شناسایی شدند، که بهداشت جهانی در پی نابودی آنها برآمده اند.
امروزه نابودی موجودات موذی، به شیوه های گوناگون گندزدایی وپیشگیری می شود. همانند چند هزار سال پیش که نیاکان ما چنین دریافته بودند که برخی حشره ها گسترش دهنده(:ناقل) بیماری بوده اند و گاهی جوندگانی مانند موش گسترش دهنده بیماری هایی مانند طاعون شده اند، پس نابود کردن گونه هایی از آنها که خرفستر نام داشته را سفارش کرده بودند.
ناگفته پیداست که این شیوه ایرانیان برای بهداشت زیستگاه و تندرستی همگانی بوده، هیچگاه باور دینی آنان نبوده است.
ولی پیروان برخی از ادیان وتیره ها(:اقوام) با نگرش استوره یی و باورهای ترادادی(:سنتی) خود که در روزگاران گذشته داشته اند.
کشتن مار ویا آسیب رساندن به سگ را کاری شایسته می دانستند.
زرتشت در سرودهای خویش، تنها از کاربری نیش حشرات موذی بهره گرفته تا آزار و آسیب دروغکاران را به پیروان خود یادآوری کرده باشد.
🔥🔥🔥
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبد كورش نیکنام
امروز
به روز فیروز و فرخ
روز اشتاد ،از ماهِ فروردین
سال ۳۷۶۲ ترادادی مزدیسنا
برابر با
یکشنبه: ۲۶ فروردین ماه،
به سال ۱۴۰۳ خورشیدی
۱۴ آوریل ۲۰۲۴ ترسایی
14.04.2024
🌷🌷🌷
🔹اَشتاد:
- بیست‌وششمین روز هر ماه در گاه‌شماری ترادادی(سنتی) زرتشتیان "اشتاد" نام دارد.
- «اَشتاد» به چَمار(:معنی) راستی و درستی است.
- واژه اشتاد در اوستا به ریخت اَرشتاد یا ارشتات بوده که اکنون اشتاد بیان می شود.
- ايزد اشتاد همکار و یاور امشاسپند «اُمُرداد» بوده و در اوستا به چمار «کار و دادخواهی» هم آمده است.
- در استوره ایرانی، اشتاد نام یک ایزدبانو است واین ایزد، راهنمای مینویان و گیتیان است.
🪻🌸🪻
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33
به روز فیروز و فرخ
روز اشتاد ،از ماهِ فروردین
سال ۳۷۶۲ ترادادی مزدیسنا
برابر با
یکشنبه: ۲۶ فروردین ماه،
به سال ۱۴۰۳ خورشیدی
۱۴ آوریل ۲۰۲۴ ترسایی
14.04.2024
🌷🌷🌷
🔹اَشتاد:
- بیست‌وششمین روز هر ماه در گاه‌شماری ترادادی(سنتی) زرتشتیان "اشتاد" نام دارد.
- «اَشتاد» به چَمار(:معنی) راستی و درستی است.
- واژه اشتاد در اوستا به ریخت اَرشتاد یا ارشتات بوده که اکنون اشتاد بیان می شود.
- ايزد اشتاد همکار و یاور امشاسپند «اُمُرداد» بوده و در اوستا به چمار «کار و دادخواهی» هم آمده است.
- در استوره ایرانی، اشتاد نام یک ایزدبانو است واین ایزد، راهنمای مینویان و گیتیان است.
🪻🌸🪻
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33
Forwarded from kourosh niknam
#فرازهای_برجسته_بینش_زرتشت
#موبد_نیکنام
۱- اهورامزدا(خداوند) در پیام «زرتشت» به معنی «دانش و آگاهی بیکران هستی‌مند» است.
۲- خداوندِ اندیشه «زرتشت» در آسمان‌ها جای نگرفته که هرگاه به مرتوگان(:بشر) دستور دهد.
۳ـ مَرتو(:انسان)بنده و برده خدا نیست بلکه همکار و همراه «مزدا» در پیشرفت دانش وآگاهی است.
۴- منش وفلسفه اشوزرتشت، بر پایه «اشا»(:راستی) استوار شده‌است.
۵- دروغ در این فلسفه نکوهیده است. به‌ویژه دروغ مصلحت‌آمیز جایگاهی ندارد.
۶- پیام ویژه این دین و آیین پیروی از «اندیشه، گفتار و کردار نیک» است.
۷- جایگاه انسان بر پایه های ارزشمندِ راستی وخردمندی استوار شده است.
۸- منش اشوزرتشت، گسترش دهنده دانش ودادگستری در جهان است.
۹- گزینشِ همه‌ی گزینه‌های زندگی، در راستای آزادی و اختیار است.
۱۰- مَرتوگان و مردمان را به جشن و شادمانی فرامی خواند، پس سوگواری و عزاداری در این فرهنگ جایگاهی ندارد.
۱۱- کار و کوشش را به همه سفارش می‌کند تا تنبلی و کاهلی در زندگی ناپدید گردد.
۱۲- آیین تازه شدن با دانشِ زمان بوده به همین روی از خرافه پرستی و پندارهای نادرست دوری می‌کند.
۱۳- نه تنها زنان و مردان بلکه همه در هر نژاد، تیره و رنگِ پوستی در این آیین از جایگاه یکسانی برخوردارند.
۱۴- پاسداری از آب، خاک، هوا و آتش سفارش شده تا زاستار(:طبیعت) و زیستگاه همگانی آلوده و ناپاک نگردد.
۱۵- گزینش این دین از روی «آزادی» است بنابراین بیرون رفتن از آن نیز «مرگ‌آور» نیست.
۱۶- از بکن‌ها و نکن‌ها و باید و نبایدها سخن نمی‌گوید بلکه گزینش راه زندگی را به خرد مَرتو(:انسان) و دانش روز، واگزار می‌کند.
۱۷- بهره‌گیری از کنیزان و برده‌داری را کاری ناشایست می‌داند.
۱۸- قربانی‌کردن و کشتار جانوران را کرداری نادرست می‌داند.
۱۹- کسی به دلیل دگراندیش بودن، کشته و نابود نخواهد شد.
۲۰- روزه گرفتن و آزار دادن تن که جایگاه روان است، جایگاهی ندارد.
۲۱- نه تنها از جنگ و خون‌ریزی پرهیز می‌کند بلکه سفارش دهنده آشتی و از خود گزشتگی است.
🔥🔥🔥🔥🔥
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبد کورش نیکنام
🏵 @zoroaster33 🏵
#موبد_نیکنام
۱- اهورامزدا(خداوند) در پیام «زرتشت» به معنی «دانش و آگاهی بیکران هستی‌مند» است.
۲- خداوندِ اندیشه «زرتشت» در آسمان‌ها جای نگرفته که هرگاه به مرتوگان(:بشر) دستور دهد.
۳ـ مَرتو(:انسان)بنده و برده خدا نیست بلکه همکار و همراه «مزدا» در پیشرفت دانش وآگاهی است.
۴- منش وفلسفه اشوزرتشت، بر پایه «اشا»(:راستی) استوار شده‌است.
۵- دروغ در این فلسفه نکوهیده است. به‌ویژه دروغ مصلحت‌آمیز جایگاهی ندارد.
۶- پیام ویژه این دین و آیین پیروی از «اندیشه، گفتار و کردار نیک» است.
۷- جایگاه انسان بر پایه های ارزشمندِ راستی وخردمندی استوار شده است.
۸- منش اشوزرتشت، گسترش دهنده دانش ودادگستری در جهان است.
۹- گزینشِ همه‌ی گزینه‌های زندگی، در راستای آزادی و اختیار است.
۱۰- مَرتوگان و مردمان را به جشن و شادمانی فرامی خواند، پس سوگواری و عزاداری در این فرهنگ جایگاهی ندارد.
۱۱- کار و کوشش را به همه سفارش می‌کند تا تنبلی و کاهلی در زندگی ناپدید گردد.
۱۲- آیین تازه شدن با دانشِ زمان بوده به همین روی از خرافه پرستی و پندارهای نادرست دوری می‌کند.
۱۳- نه تنها زنان و مردان بلکه همه در هر نژاد، تیره و رنگِ پوستی در این آیین از جایگاه یکسانی برخوردارند.
۱۴- پاسداری از آب، خاک، هوا و آتش سفارش شده تا زاستار(:طبیعت) و زیستگاه همگانی آلوده و ناپاک نگردد.
۱۵- گزینش این دین از روی «آزادی» است بنابراین بیرون رفتن از آن نیز «مرگ‌آور» نیست.
۱۶- از بکن‌ها و نکن‌ها و باید و نبایدها سخن نمی‌گوید بلکه گزینش راه زندگی را به خرد مَرتو(:انسان) و دانش روز، واگزار می‌کند.
۱۷- بهره‌گیری از کنیزان و برده‌داری را کاری ناشایست می‌داند.
۱۸- قربانی‌کردن و کشتار جانوران را کرداری نادرست می‌داند.
۱۹- کسی به دلیل دگراندیش بودن، کشته و نابود نخواهد شد.
۲۰- روزه گرفتن و آزار دادن تن که جایگاه روان است، جایگاهی ندارد.
۲۱- نه تنها از جنگ و خون‌ریزی پرهیز می‌کند بلکه سفارش دهنده آشتی و از خود گزشتگی است.
🔥🔥🔥🔥🔥
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبد کورش نیکنام
🏵 @zoroaster33 🏵
Forwarded from سفرنگار
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
تخت سلیمان
تخت سلیمان یا آتشکدهٔ آذرگشسپ، گفته شده که تخت سلیمان همان «فره‌اسپه» پایتخت شاهنشاهی اشکانی بوده‌است. تخت سلیمان بزرگترین مرکز آموزشی، مذهبی، اجتماعی و عبادتگاه ایرانیان در قبل از اسلام به‌شمار می‌رفت؛ اما در سال ۶۲۴ میلادی و در حملهٔ هراکلیوس، امپراتور روم به ایران، تخریب شد. در آن زمان این شهر گنجک نام داشت.
سفرنگار
@safarnegar
تخت سلیمان یا آتشکدهٔ آذرگشسپ، گفته شده که تخت سلیمان همان «فره‌اسپه» پایتخت شاهنشاهی اشکانی بوده‌است. تخت سلیمان بزرگترین مرکز آموزشی، مذهبی، اجتماعی و عبادتگاه ایرانیان در قبل از اسلام به‌شمار می‌رفت؛ اما در سال ۶۲۴ میلادی و در حملهٔ هراکلیوس، امپراتور روم به ایران، تخریب شد. در آن زمان این شهر گنجک نام داشت.
سفرنگار
@safarnegar
امروز
به روز فیروز و فرخ
روز آسمان ،از ماهِ فروردین
سال ۳۷۶۲ ترادادی مزدیسنا
برابر با
دوشنبه: ۲۷ فروردین ماه،
به سال ۱۴۰۳ خورشیدی
۱۵ آوریل ۲۰۲۴ ترسایی
15.04.2024
🌷🌷🌷
🔹آسمان:
- بیست‌وهفتمین روز هرماه در گاه‌شمار ترادادی(سنتی) مزدیسنان، آسمان نام دارد.
- واژه «آسمان» در اوستا به گونه «اَسمَن» آمده که ایزد نگهبان سپهر گردون است.
- در استوره ایرانی، آسمان نخستین پدیده هستی است که در نسک پهلوی بندهشن از آن یاد شده است.
- در باور باستانی ایران، آسمان سرچشمه نور و گرمای خورشید بوده و همان گونه که به نور خورشید نیایش می‌شده، آسمان نیز گرامی بوده است.
🪻🌸🪻
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33
به روز فیروز و فرخ
روز آسمان ،از ماهِ فروردین
سال ۳۷۶۲ ترادادی مزدیسنا
برابر با
دوشنبه: ۲۷ فروردین ماه،
به سال ۱۴۰۳ خورشیدی
۱۵ آوریل ۲۰۲۴ ترسایی
15.04.2024
🌷🌷🌷
🔹آسمان:
- بیست‌وهفتمین روز هرماه در گاه‌شمار ترادادی(سنتی) مزدیسنان، آسمان نام دارد.
- واژه «آسمان» در اوستا به گونه «اَسمَن» آمده که ایزد نگهبان سپهر گردون است.
- در استوره ایرانی، آسمان نخستین پدیده هستی است که در نسک پهلوی بندهشن از آن یاد شده است.
- در باور باستانی ایران، آسمان سرچشمه نور و گرمای خورشید بوده و همان گونه که به نور خورشید نیایش می‌شده، آسمان نیز گرامی بوده است.
🪻🌸🪻
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33
Forwarded from kourosh niknam
#زندگی_پس_از_مرگ_در_باور_مزدیسنان
#موبد_کورش_نیکنام
زرتشت در سرودهای خویش درباره زندگی پس از مرگ سخنی بمیان نیاورده است.
او به زندگی این جهانی اهمییت بیشتری داده است تا مرتوگان(:بشر) در پرتو اشا(:هنجار راستی)و بهره مندی از وهومن(:منش نیک) و به یاری خرد؛ به پیشرفت وسازندگی روی آورند. جهان را آباد وجهانیان را شاد کنند، به آرامش و آسایش دست یابند.
در باورترادادی(:سنتی) مزدیسنان، زندگی مرتو(:انسان) از دوبخش مادی ومینوی فراهم شده است. بخش مادی تن و جان است.
تن هر مرتو ارزش فراوانی دارد و نباید آسیب ببیند به همین روی مزدیسنان آزردن تن و نخوردن خوراکی و آشامیدنی و ریاضت کشیدن را شایسته نمی داند.
جان، نیرویی است که تن را به حرکت و جنبش وا می دارد.
آنگاه که جان از تن جدا شود هردو ارزشی نخواهند داشت. پیکر بی جان هر مرتو باید چنان از دسترس بیرون رود که زیستگاه زندگان را آلوده نسازد.
به همین روی با شیوه های گوناگون تن درگذشتگان را با کمک پاک کننده های آب، خاک، هوا و آتش از زیستگاه ناپدید می کردند.
مرده پرستی نیز نداشته اند که برای پیکر درگذشته بارگاه و جایگاهی آنچنانی بسازند. تا پس از مرگ از آنجا حاجت بگیرند.
بخش مینوی باور مزدیسنان روان(:روح) و فروهر است. روان در اوستا اوروان نام دارد و همان است که با کارهای خوب خشنود خواهد شد، و با کرداری ناشایست آزرده می گردد.
هر مرتو در این‌جهان می تواند شادی روان خویش را فراهم گرداند و آنچه را بهشت نامیده اند بهره مند گردد.
چون باور مزدیسنان بهدجاودانی روان است، بدین روی پس از مرگ‌نیز روان برای خود جایگاهی خواهد داشت.
فروهر که در اوستا فروشی یا فرورتی آمده فروزه اهورایی در نهاد هر مرتو است که از آغاز زاده شدن در نهاد او پدیدار شده تا راهنمای مرتو برای انجام کارهای نیک باشد. که به باور ترادادی مزدیسنان پس از درگذشت به همان فروزه اهورایی خواهد پیوست.
بدین‌روی زندگی پس از مرگ چنانکه در ادیان ابراهیمی آمده، زرتشتیان ندارند که بهشت(:جنت) با آنهمه خوبی، پاداش نیکوکاران باشد و دوزخ(:جهنم) با عذاب و آسیب به گناهکاران برسد.
بهشت مزدیسنان از واژه "به" به چمارخوب آمده که بهتر و بهشت شده است. بهره روان نیکوکاران است. و آن ماندن در سرای نور وسرود یادآوری شده و دوزخ از دروجو دمانه در اوستا داریم به چمار جایگاه دروغکاران. دروج چمار دروغ و دمانه خانه و جایگاه است. چنین برداشت می شود سرایی تاریک با سکوت همراه باشد.
در ادبیات پهلوی دوره ساسانی جهان پس از مرگ در باور مزدیسنان را به ناچار با پیروی از ادیان سامی درک شدنی کرده اند. پیروان‌مزدا کمبودی نداشته باشند.
از یکسو موبدی به نام اردای ویراف با نوشیدن می ومواد سکرآور به جهانی دیگر رفته و پس از سه شبانه روز که بیهوش بوده، گفته هایی دارد که در نسک‌ِ(:کتاب)اردای ویراف نامه آمده وهمانند عذاب در جهنم ادیان دیگر است.
در نوشته هایی نیز سخن از گذر روان نیکوکار از پل چینود یادآوری شده که بسیار پهن می گردد ولی روان گناهکار که از پل چینود به نازکی موی سر باید گذر کند.
گفتنی است این باورها در پیام زرتشت نیامده است.
🔥🔥🔥🔥🔥
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبد کورش نیکنام
🏵 @zoroaster33 🏵
#موبد_کورش_نیکنام
زرتشت در سرودهای خویش درباره زندگی پس از مرگ سخنی بمیان نیاورده است.
او به زندگی این جهانی اهمییت بیشتری داده است تا مرتوگان(:بشر) در پرتو اشا(:هنجار راستی)و بهره مندی از وهومن(:منش نیک) و به یاری خرد؛ به پیشرفت وسازندگی روی آورند. جهان را آباد وجهانیان را شاد کنند، به آرامش و آسایش دست یابند.
در باورترادادی(:سنتی) مزدیسنان، زندگی مرتو(:انسان) از دوبخش مادی ومینوی فراهم شده است. بخش مادی تن و جان است.
تن هر مرتو ارزش فراوانی دارد و نباید آسیب ببیند به همین روی مزدیسنان آزردن تن و نخوردن خوراکی و آشامیدنی و ریاضت کشیدن را شایسته نمی داند.
جان، نیرویی است که تن را به حرکت و جنبش وا می دارد.
آنگاه که جان از تن جدا شود هردو ارزشی نخواهند داشت. پیکر بی جان هر مرتو باید چنان از دسترس بیرون رود که زیستگاه زندگان را آلوده نسازد.
به همین روی با شیوه های گوناگون تن درگذشتگان را با کمک پاک کننده های آب، خاک، هوا و آتش از زیستگاه ناپدید می کردند.
مرده پرستی نیز نداشته اند که برای پیکر درگذشته بارگاه و جایگاهی آنچنانی بسازند. تا پس از مرگ از آنجا حاجت بگیرند.
بخش مینوی باور مزدیسنان روان(:روح) و فروهر است. روان در اوستا اوروان نام دارد و همان است که با کارهای خوب خشنود خواهد شد، و با کرداری ناشایست آزرده می گردد.
هر مرتو در این‌جهان می تواند شادی روان خویش را فراهم گرداند و آنچه را بهشت نامیده اند بهره مند گردد.
چون باور مزدیسنان بهدجاودانی روان است، بدین روی پس از مرگ‌نیز روان برای خود جایگاهی خواهد داشت.
فروهر که در اوستا فروشی یا فرورتی آمده فروزه اهورایی در نهاد هر مرتو است که از آغاز زاده شدن در نهاد او پدیدار شده تا راهنمای مرتو برای انجام کارهای نیک باشد. که به باور ترادادی مزدیسنان پس از درگذشت به همان فروزه اهورایی خواهد پیوست.
بدین‌روی زندگی پس از مرگ چنانکه در ادیان ابراهیمی آمده، زرتشتیان ندارند که بهشت(:جنت) با آنهمه خوبی، پاداش نیکوکاران باشد و دوزخ(:جهنم) با عذاب و آسیب به گناهکاران برسد.
بهشت مزدیسنان از واژه "به" به چمارخوب آمده که بهتر و بهشت شده است. بهره روان نیکوکاران است. و آن ماندن در سرای نور وسرود یادآوری شده و دوزخ از دروجو دمانه در اوستا داریم به چمار جایگاه دروغکاران. دروج چمار دروغ و دمانه خانه و جایگاه است. چنین برداشت می شود سرایی تاریک با سکوت همراه باشد.
در ادبیات پهلوی دوره ساسانی جهان پس از مرگ در باور مزدیسنان را به ناچار با پیروی از ادیان سامی درک شدنی کرده اند. پیروان‌مزدا کمبودی نداشته باشند.
از یکسو موبدی به نام اردای ویراف با نوشیدن می ومواد سکرآور به جهانی دیگر رفته و پس از سه شبانه روز که بیهوش بوده، گفته هایی دارد که در نسک‌ِ(:کتاب)اردای ویراف نامه آمده وهمانند عذاب در جهنم ادیان دیگر است.
در نوشته هایی نیز سخن از گذر روان نیکوکار از پل چینود یادآوری شده که بسیار پهن می گردد ولی روان گناهکار که از پل چینود به نازکی موی سر باید گذر کند.
گفتنی است این باورها در پیام زرتشت نیامده است.
🔥🔥🔥🔥🔥
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبد کورش نیکنام
🏵 @zoroaster33 🏵
Forwarded from تحلیل زمانه
.
تصویری از یک صفحه‌ی بازی مار و پله
هند، سال ١٨٩۵ میلادی
توجه کنید که متن داخل خانه‌ها به فارسی نوشته شده است.
تا قبل از ورود استعمار انگلیس به هند، زبان هند فارسی بود.
انگلیس برای قطع کردن ارتباط هند با دیگر کشورهای فارسی‌زبان منطقه، زبان فارسی را در هند منقرض کرد.
همین سیاست در ازبکستان و پاکستان و جدیدا افغانستان نیز دنبال می‌شود.
✍️Bahman Ansari
#تحلیل_زمانه
🌍 @TahlilZamane
تصویری از یک صفحه‌ی بازی مار و پله
هند، سال ١٨٩۵ میلادی
توجه کنید که متن داخل خانه‌ها به فارسی نوشته شده است.
تا قبل از ورود استعمار انگلیس به هند، زبان هند فارسی بود.
انگلیس برای قطع کردن ارتباط هند با دیگر کشورهای فارسی‌زبان منطقه، زبان فارسی را در هند منقرض کرد.
همین سیاست در ازبکستان و پاکستان و جدیدا افغانستان نیز دنبال می‌شود.
✍️Bahman Ansari
#تحلیل_زمانه
🌍 @TahlilZamane
Forwarded from تحلیل زمانه
بخواست اهورامزدا من چنینم که راستی را دوست دارم و بدی را دشمنم!
دوست ندارم که توانا بر ناتوان ستم کند یا زيردستى از بزرگى زور بشنود
هرآنچه زیباست من آنرا دوست دارم
سنگ نوشته داريوش، نقش رستم
#تحلیل_زمانه
🌍 @TahlilZamane
دوست ندارم که توانا بر ناتوان ستم کند یا زيردستى از بزرگى زور بشنود
هرآنچه زیباست من آنرا دوست دارم
سنگ نوشته داريوش، نقش رستم
#تحلیل_زمانه
🌍 @TahlilZamane
امروز
به روز فیروز و فرخ
روز زامیاد ،از ماهِ فروردین
سال ۳۷۶۲ ترادادی مزدیسنا
برابر با
سه شنبه: ۲۸ فروردین ماه،
به سال ۱۴۰۳ خورشیدی
۱۶ آوریل ۲۰۲۴ ترسایی
16.04.2024
🌷🌷🌷
🔹زامیاد:
- بیست‌وهشتمین روز هرماه در گاه‌شماری ویژه ترادادی مزدیسنان، زامیاد نام دارد.
- واژه زامیاد از دوبخش آمده "زَم" به چمار(معنی) زمین و "یَزَت" به چمار ستودنی است.
- زامیاد نام ایزد پاسبان و نگهبان زمین است که با فروزه نیک کنش، از او یاد شده است.
- زمین سرچشمه‌ی همه داده‌هایی است که برای زندگی بهتر پدیدار شده است.
- ايزد زامياد ( نگهبان زمين) با ايزد آسمان در کنار هم يا جداگانه سپندینه(:مقدس) شمرده شده‌اند.
- زمین ویژگی زایندگی و بالندگی دارد با این ویژگی ها نماد مادر برای مَرتُو(انسان) و دیگر زندگان روی آن است، بدین روی ستودنی و سپندینه بوده، در باور نیاکان ایرانی پاک و نیکو نگهداشتن آن سفارش شده است.
🪻🌸🪻
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33
به روز فیروز و فرخ
روز زامیاد ،از ماهِ فروردین
سال ۳۷۶۲ ترادادی مزدیسنا
برابر با
سه شنبه: ۲۸ فروردین ماه،
به سال ۱۴۰۳ خورشیدی
۱۶ آوریل ۲۰۲۴ ترسایی
16.04.2024
🌷🌷🌷
🔹زامیاد:
- بیست‌وهشتمین روز هرماه در گاه‌شماری ویژه ترادادی مزدیسنان، زامیاد نام دارد.
- واژه زامیاد از دوبخش آمده "زَم" به چمار(معنی) زمین و "یَزَت" به چمار ستودنی است.
- زامیاد نام ایزد پاسبان و نگهبان زمین است که با فروزه نیک کنش، از او یاد شده است.
- زمین سرچشمه‌ی همه داده‌هایی است که برای زندگی بهتر پدیدار شده است.
- ايزد زامياد ( نگهبان زمين) با ايزد آسمان در کنار هم يا جداگانه سپندینه(:مقدس) شمرده شده‌اند.
- زمین ویژگی زایندگی و بالندگی دارد با این ویژگی ها نماد مادر برای مَرتُو(انسان) و دیگر زندگان روی آن است، بدین روی ستودنی و سپندینه بوده، در باور نیاکان ایرانی پاک و نیکو نگهداشتن آن سفارش شده است.
🪻🌸🪻
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33