این فصل چهاردهم کتاب ایران، تنها قربانی سیاست‌های آمریکا نیست.

این کتاب سال ۹۷ نوشته شد و در سال ۹۸ به چاپ رسید و با سانسور گسترده توانستم این فصل را حفظ کنم.

اصلا اجازه داده نمی‌شد اسم محور مقاومت در کتاب بیاید.

به هر حال، با تضعیف ایران، فشارها برای خلع سلاح ایران افزایش خواهد یافت و کارت ایران در این دوران انصارالله خواهد بود.
و پایان این وضعیت نابودی انصارالله است.

@Akasiri

فصل نهم کتاب ایران تنها قربانی سیاست‌های آمریکا نیست، ویرایش جدید، که توقیف شده و مجوز نگرفته است. به فروپاشی محور مقاومت اسلامی پرداخته.
تلاش می‌کنم بخش‌هایی از کتاب را با شما در میان بگذارم

@Akasiri

در خط سوم پیش بینی شده بود که دولت اسد با یک انقلاب مردمی سرنگون خواهد شد. و در پاورقی به دولت ایران پیشنهاد کرده بودم با هدف تثبیت موقعیت اسد (یا دولت وابسته به ایران)، وارد گفت‌و‌گو با اخوان‌المسلمین سوریه شود و تلاش کند با میانجیگری میان دو طرف یک دولت ائتلافی در سوریه ایجاد کند تا در صورت انقلاب، مجبور به ترک سوریه و فروپاشی محور مقاومت اسلامی نشود.

حال که جمهوری اسلامی نمی‌خواهد بشنود، و من نویسنده را تحقیر می‌کند که حتی امکان کسب مجوز برای چاپ کتاب را نداشته باشم، بگذار که در مقابل آمریکا به بدترین شکل ممکن تحقیر شود. خلایق هر چه لایق.

دو سال است که به کتاب من مجوز نمی‌دهند. از ۱۴۰۱ تا امروز.


@Akasiri

در این متن نوشته بودم که دولت ایران کارت‌های خوبی برای تغییر روند فشار به لبنان و سوریه دارد.

همان شب با فرد صاحب نفوذی صحبت کردم و به او گفتم، باید نیروهای حشدالشعبی عراق، در خیابان‌های بغداد تجمع کنند که اگر فشار به لبنان کاهش نیابد آماده حرکت به سمت لبنان و اسرائیل هستند. ترس از حشدالشعبی، اسرائیل را مجبور به عقب نشینی خواهد کرد.
اما به من خندیدند.
در سوریه نیز حشدالشعبی باید وارد جنگ می‌شد تا همانند منطقه ادلب که سالها، تحت کنترل ترکیه بود، محور مقاومت هم یک منطقه را در اختیار داشته باشد تا بتواند بر تحولات سوریه نقش آفرینی کند.

مدت‌ها بود که چیزی نمی‌گفتم و در این کانال هم چیزی نمی‌نوشتم، اما به خاطر محور مقاومت روزه سکوت شکستم.

اما بدانید، حالا که سوریه را اینگونه با تحقیر از دست دادید، فردا ترکیه در مسأله قفقاز به ایران فشار خواهد آورد و آنجاست که متوجه می‌شوید ایران دیگر یک قدرت مهم نیست، بلکه با فروپاشی محور مقاومت اسلامی به یک قدرت منطقه‌ای تبدیل شده و باید از ترکیه و آمریکا تمکین کند و اگر نکنید، باید در آذربایجان ایران بجنگید.

چه کسی می‌داند، شاید این مجازات خون مهسا و نیکا است.

@Akasiri

شکی نیست که بشار اسد یک جنایتکار بزرگ بوده و حکومت خاندان اسد، لکه ننگی در تاریخ سوریه خواهد بود.

با این حال، اسد بدترین جنایتکار عرب نیست. بدتر از زندان صیدنایا را می‌توانید در عراق صدام حسین پیدا کنید، یا همین حالا در مصر السیسی، زندان‌های ترسناکی همانند زندان عقرب و زندان طره وجود دارند که کمتر از صیدنایا نیست و زندانیان ازجمله اسلامگرایان اخوانی را در سیاه‌چاله‌های آن زندانی کرده‌اند.

آمریکا نیز در اشغال عراق، زندان ابوغریب را ساخت که کمتر از صیدنایا نبود و زندانیان در آن به شکل ترسناکی شکنجه می‌شدند.

نمونه این زندان‌ها در عربستان و اردن و الجزایر و ترکمنستان و .... نیز وجود دارد. منتها چون این کشورها متحدان امریکا هستند، خبری از جنایات این دولت‌ها رسانه‌ای نمی‌شود. بنابراین نباید تحت تاثیر رسانه‌ها قرار گرفت.

#علی‌کسیری

@Akasiri

انقلاب سوریه در ۲۰۱۱، از آغاز یک انقلاب غیردموکراتیک و با رویکرد سلفی بود و زمانی که ایران وارد جنگ سوریه شد، سوریه و منطقه با تهدید بزرگ اسلامگرایان ضد شیعی روبه‌رو بود. پیش از این جنگ، ایران در عراق با القاعده عراق درگیر بود و اهداف داعش (دولت اسلامی عراق) را می‌شناخت.

هدف داعش، تحمیل جنگ فرسایشی به ایران و شیعیان و نسل‌کشی شیعیان بود. بنابراین، اگر ایران از ورود به این جنگ خودداری می‌کرد، شرایط اینگونه پیش نمی‌رفت و ایران با یک تهدید ترسناک از سمت داعش روبه‌رو می‌شد.
و از این رو هزینه ایران در جنگ سوریه، یک هزینه دفاعی است و نه ماجراجویی منطقه‌ای و قدرت طلبی.
هرچند که با هزینه بسیار کمتری هم می‌شد این جنگ را جمع کرد.

به هر حال داعش و القاعده یک گروه یکسان نیستند و نباید تسلط القاعده بر سوریه را برابر با تسلط داعش بر سوریه یکسان دانست.

#علی‌کسیری

@Akasiri

انتظار من بر این بود که دولت آمریکا با حمایت از ارتش آزاد سوریه، مانع از به قدرت رسیدن القاعده در سوریه شود.
با این حال قدرت‌نمایی الجولانی در دمشق، و انتشار اخباری از توافق آمریکا و القاعده نشان می‌دهد که آمریکا بازی خطرناکی را در سوریه آغاز کرده.
اگر چنین باشد، به نظر من القاعده در آینده نزدیک به یک تهدید بزرگ برای آمریکا و متحدانش در منطقه تبدیل خواهد شد. تهدیدی به مراتب بدتر از تهدید ایران و محور مقاومت اسلامی. و این تهدید امنیت کشورهای ترکیه، اردن، عربستان، مصر و اسرائیل را تهدید خواهد کرد.

باید منتظر ماند و دید....

#علی‌کسیری

@Akasiri

در متن کتاب ایران، تنها قربانی سیاست‌های آمریکا نیست، چاپ ۱۳۹۸، صفحات ۱۸۹ تا ۱۹۲،

بازی ترکیه در سوریه را با حمله ترکیه به شمال قبرس در ۱۹۷۴ و اشغال شمال قبرس مقایسه کرده بودم.

و نوشته بودم ترکیه با سرمایه گذاری گسترده‌ای که روی اپوزیسیون اخوانی و سلفی کرده، به سادگی نخواهد پذیرفت که به بازیگری شکست خورده در تحولات سوریه تبدیل شود.

به ویژه که تهدید مسأله کردستان دیر با زود ترکیه را به جنگ در سوریه باز می‌گرداند.

حال پس از ۶ سال، ترکیه همانند اشغال شمال قبرس، در یک عملیات سریع، شمال و مرکز سوریه را توسط گروه‌های نیابتی‌اش اشغال کرد.

#علی‌کسیری

@Akasiri

متن ۱

متن ۲

متن ۳

زمانی که این کتاب چاپ شد، هر کجا که برای معرفی این کتاب رفتم، مرا مسخره کردند. به نهادهای مختلف کتاب را فرستادم و با افراد مشهور در رسانه‌ها ازجمله در اینستاگرام و تلگرام و ... گفت‌وگو کردم و از آنان خواستم به من برای معرفی کتاب کمک کنند.
اما به من خندیدند.
گفتم: با این کتاب می‌توانیم مواضع چین و روسیه در حمایت از ایران را تقویت کنیم و این مسأله ملی است. نیشخند زدند.

تردیدی ندارم، روزی خواهد رسید که من اینها را مسخره خواهم کرد. آن روز تماشایی است.



و نوح مشغول به ساختن کشتی شد. و هرگاه قومش از کنار او می‌گذشتند، وی را مسخره می‌کردند.
نوح در جواب آنها می‌گفت: امروز شما ما را مسخره می‌کنید، اما بدانید ما هم روزی شما را مسخره خواهیم کرد، همان‌گونه که شما ما را مسخره می‌کنید. (هود ۳۸)
پس روز موعود رسید و دیدند چه کسی لایق تمسخر است.

#علی‌کسیری
@Akasiri

من طرفدار جمهوری اسلامی نیستم، اما به سوریه نگاه کنید که چطور ارتش اسرائیل در حال نابودی تسلیحات این کشور است.

این فرجام سرنگونی حساب نشده جمهوری اسلامی است.

@Akasiri

ایران در جنگ سوریه شکست خورد و تمام. و تمام روایات‌هایی هم که از خیانت اسد گفته می‌شود، جوک است.

فرض که اسد به ایران خیانت کرد، ایران می‌توانست با همکاری حزب الله و حشدالشعبی، در یک کودتای کنترل شده، اسد را حذف کند و یک مهره وابسته را در دمشق به قدرت برساند.

و اگر ایران، خیانت اسد یا سرنگونی او را در یک انقلاب پیش‌بینی نمی‌کرد، بسیار ضعیف بوده.

فرض که اسد به ایران خیانت کرده بود، حزب الله و حسن نصرالله هم آیا به ایران خیانت کرده بودند که اینگونه حزب الله رها شد تا زیر بمباران اسرائیل نابود شود.

@Akasiri

حاشیه دیدار زلنسکی و ترامپ در کاخ سفید

واکنش‌های عمومی از تحولات در تمام جهان امری عادی است، با این حال این دست از تحلیل‌ها و واکنش‌ها فراتر از رسانه‌ها نخواهد رفت و در بلندمدت تاثیری بر مناسبات کشورها نخواهد داشت، زیرا مناسبات میان کشورها بر پایه منافع استوار است و نه رفتارها.

دولت آمریکا بر پایه منافع آمریکاست که از اوکراین دفاع می‌کند و این فقط اوکراین نیست، بسیاری از کشورها ازجمله تایوان، اسرائیل، اروپای غربی و مرکزی، ترکیه، عربستان از طرف دولت آمریکا حمایت می‌شوند. و این حمایت در راستای تقویت هژمونی دولت آمریکا در جهان است و نه چیز دیگر.

بنابراین، حتا اگر دولت تایوان و دولت کره جنوبی با ترامپ درگیر جنگ لفظی شوند، در نهایت دولت آمریکا با هدف حفط موقعیت در آسیای شرقی با این دولت‌ها توافق خواهد کرد. و در مقابل دولت‌ها در تایوان و کره جنوبی نیز، با هدف مهار توسعه طلبی چین، با آمریکا کنار خواهند آمد.

وضعیت اوکراین نیز اینگونه است. اوکراین کشوری است پهناور در جغرافیای اروپای شرقی و شکست اوکراین در مقابل روسیه، باعث اقتدار روسیه در این منطقه خواهد شد و این وضعیت، باعث تضعیف موقعیت آمریکا و متحدان امریکا در اروپای شرقی خواهد شد. یک شکست بزرگ برای آمریکا. بنابراین دولت امریکا در راستای تثبیت قدرت آمریکا در اروپا، نیازمند حمایت از اوکراین است.

بنا به شواهد، تحقیر زلنسکی، پیام امریکا به اروپاست.
دولت امریکا مدت‌هاست که خواستار افزایش سهم دیگر کشورها در تأمین بودجه ناتو است و بنا به شواهد با تحقیر اوکراین می‌خواهد قدرت آمریکا را به شرکا تحمیل (و یادآوری) کند و سهم آنها از تأمین بودجه نظامی را افزایش دهد.
بنا به شواهد هدف دیگر دولت امریکا از فشار به اروپا، مهار توسعه همکاری‌های تجاری اروپا با چین است.
به عبارت دیگر، اگر اروپا خواستار تامین امنیت در مقابل روسیه است، باید همکاری اقتصادی با چین را کاهش دهد، یا حداقل این همکاری می‌بایست در چهارچوب تعریف شده دولت آمریکا باشد.
مبنای این سیاست این است، اروپا نمی‌تواند شریک رقیب امریکا باشد و برای تامین امنیت از امریکا انتظار حمایت داشته باشد. بنابراین اروپا باید انتخاب کند که متحد آمریکاست یا شریک تجاری چین.
بنابراین، به باور من هدف دولت امریکا از فشار به اروپا در بلند مدت، کاهش تجارت اروپا با چین است و در این وضعیت، کارت روسیه، تنها اهرم فشار آمریکا علیه اروپا را بازی می‌کند.

از این منظر، بسیار بعید می‌دانم که دولت امریکا با روسیه در مسئله اوکراین به توافق برسد و بعید است که دولت آمریکا تحریم‌ها علیه روسیه را متوقف کند و بر دارد. زیرا سیاست مهار روسیه، فراتر از مساله اوکراین است.

البته امکان رسیدن به شرایط نه جنگ و نه صلح دور از ذهن نیست.

باید در نظر داشت که شرق اوکراین یک منطقه روس نشین است و پیش از حمله روسیه به اوکراین نیز در کنترل جدایی طلبان طرفدار روسیه بوده. از این نظر روسیه با اشغال این منطقه در حمله به اوکراین، به دستاوردی نرسیده.
اوکراین نیز در جنگ با روسیه تاکنون نتوانسته مناطق تحت کنترل جدایی طلبان روسی را به دست آورد و از این نظر بدون دستاورد بوده. هرچند که توانسته از اشغال کیف توسط روسیه جلوگیری کند و این دستاورد بزرگ زلنسکی است. اما در حال حاضر ضعیت اوکراین به بن بست رسیده.

#علی‌کسیری
@Akasiri

با توجه به حمایت دولت اسرائیل از دروزی‌ها در منطقه جنوب غربی سوریه، به نظر می‌رسد که ارتش اسرائیل به دنبال ساخت یک منطقه حائل میان سوریه و اسرائیل توسط دروزی‌هاست.

وضعیت محدود به دروزی‌ها نیست. محکومیت جنایت تحریر الشام علیه علویان ساحل سوریه توسط اسرائیل نشان از این دارد که نظم ترکی سوریه، مطلوب اسرائیل نیست و دولت اسرائیل با هدف نابودی تهدید اعراب سنی، از تجزیه سوریه حمایت می‌کند.

در این سیاست، منطقه درزوی نشین، به کنترل دروزی‌ها در خواهد آمد. و این نیروها در حال حاضر با پشتیبانی اسرائیل در حال آموزش هستند.

ممکن است اسرائیل و آمریکا همچنین از علویان و مسیحیان ساحل سوریه برای کنترل منطقه ساحل سوریه حمایت کنند.

کما اینکه مدت‌هاست کردستان شرق فرات در کنترل کردهای وابسته به آمریکاست.

به هر ترتیب، وضعیت در سوریه از تنش میان ترکیه با اسرائیل و آمریکا حکایت دارد و بعید است که ترکیه بتواند بیش از این در برابر خواست و اراده آمریکا مقاومت کند.

#علی‌کسیری
@Akasiri

دولت‌ها، میلیاردها دلار خرج رسانه‌ها نمی‌کنند که مردم جهان را از اخبار تحولات مطلع کنند.
به عبارت دیگر، هدف دولت‌ها از این هزینه هنگفت در حوزه رسانه‌ها، کنترل افکار جهانی است و نه اطلاع رسانی. بنابراین برای درک تحولات، منافع دولت‌ها را دنبال کنید و نه اخبار را.

سئوال این است، آیا منافع آمریکا در توافق با ایران است؟
جواب منفی است. بنابراین اگر دولت ایران و دولت آمریکا در بهترین سناریوی ممکن نیز توافق کنند، این توافق در بلندمدت محکوم به شکست است.

برای مقایسه، ایران و آمریکا در دوران کلینتون و رفسنجانی/خاتمی به شکل نسبی توافق کردند، اما جرج بوش در ۲۰۰۱ این توافق را زیر پا گذاشت.
ایران و آمریکا در دوران اوباما و روحانی نیز در ۲۰۱۵ توافق کردند، اما ترامپ این توافق را زیر پا گذاشت.

حال ایران بار دیگر وارد مذاکره با آمریکا شده و شکی نیست این بار هم مذاکرات محکوم به شکست است، زیرا هدف آمریکا از این مذاکرات، توافق با ایران نیست، مهار ایران است.

در داستان عراق و لیبی نیز، هدف آمریکا از مذاکرات توافق نبود، بلکه سرنگونی دولت‌ها در عراق و لیبی بود.

برای مقایسه، دولت صدام حسین در ۱۹۹۱، سیاست خلع سلاح عراق را پذیرفت. در ۱۹۹۶ دولت امریکا در جارچوب سیاست نفت در برابر غذا فشارها علیه عراق را کاهش داد اما عراق را مجبور کرد در ازای این سیاست، خلع سلاح نهایی عراق را بپذیرد و دًر نهایت در ۲۰۰۳ زمانی که عراق کاملا خلع سلاح شده بود، ارتش آمریکا عراق را اشغال کرد.

هدف آمریکا در مذاکرات با ایران نیز خلع سلاح ایران و در نهایت سرنگونی یا اشغال ایران است و بنا به شواهد، دولت ایران وارد این تله شده.
زیرا سکوت ایران نسبت به تحولات یمن و عراق نشان می‌دهد که ایران در اینباره وارد همکاری با آمریکا شده.

نابودی کامل محور مقاومت اسلامی، یک شکست بزرگ و خودکشی است. قدرت فرامرزی ایران بر این محور استوار شده و بدون این محور، قدرت ایران به شدت تضعیف خواهد شد.

این نکته را در نظر داشته باشید، آمریکا توان حمله نظامی به ایران را ندارد. این حمله توازن قدرت آمریکا علیه چین را تضعیف خواهد کرد، بنابراین به احتمال بسیار، دولت آمریکا یک بازی ترکیبی را علیه ایران دنبال می‌کند.

فشار از درون و بیرون. شورش داخلی و عملیات محدود نظامی. و در این میان، نقش عوامل نفوذی و مهره‌های موساد و وابستگان به سفارت‌های خارجی را در آینده تحولات ایران نباید دست کم گرفت. و چنانچه دولت ایران توافق تسلیم را نپذیرد، خواهید دید که بازی عوامل وابسته به آمریکا نیز، بیشتر خواهد شد.

این راهی است که دولت جمهوری اسلامی انتخاب کرده... زمانی که فساد گسترده را پذیرفت، نخبگان را سرکوب کرد و باعث رشد افراد ضعیف در درون سیستم شد.
و پایان این راه روشن نیست...

#علی‌کسیری

@Akasiri

تاریخ یک درس بزرگ دارد:
صبر کن، شاید شرایط به نفع تو تغییر کرد.

ترامپ در ۲۰۱۸ به قدرت رسید و با خروج از برجام و تحریم حداکثری علیه ایران، سیاست سرنگونی سریع دولت ایران را پیش‌ گرفت.

با این حال، طولی نکشید که در ۲۰۲۲، با شکست ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، قدرت به بایدن رسید و با به قدرت رسیدن بایدن، تاکتیک سیاست خارجی دولت آمریکا نیز تغییر کرد.

استراتژی (هدف) دولت آمریکا یک استراتژی فرا دولت است، به این معنا که با تغییر دولت‌ها، استراتژی دولت آمریکا تغییر نخواهد کرد، همانند وضعیت جنگ سرد که استراتژی سیاست خارجی دولت آمریکا در تمام دولت‌ها، مهار شوروی و سرکوب کمونیسم بود. با این حال، تاکتیک‌ دولت‌ها (روش‌ها) به نسبت متفاوت بود.


استراتژی دولت آمریکا از ۱۹۹۰، مهار ایران، روسیه و چین است. این استراتژی با تغییر دولت‌ها تغییر نمی‌کند، اما تاکتیک‌ها، به نسبت متغیر هستند.


هدف ترامپ، مهار ایران و سپس انتقال فشارها به روسیه و سپس چین بود. از این رو تا ۲۰۲۲، آمریکا توانست با توافق با روسیه در سوریه و به رسمیت شناختن موقعیت پوتین در خاورمیانه، پوتین را در مساله مهار ایران، متقاعد به همکاری با آمریکا کند.

به عبارت دیگر، تا ۲۰۲۲، روسیه در مساله مهار قدرت ایران در کنار آمریکا ایستاده بود.
اما دولت بایدن در ۲۰۲۲، با خطای محاسباتی جنگ اوکراین، سیاست مهار همزمان روسیه و ایران را پیش‌ گرفت و با فشار به روسیه، تمرکز فشارها از ایران را کاهش داد.

این اتفاق فضای تنفس ایران را افزایش داد. به ویژه که ناتوانی دولت آمریکا از تأمین همزمان خلاء نفت ایران و روسیه در بازار انرژی، باعث شد تا دولت آمریکا به ناچار فروش قاچاقی نفت ایران و روسیه را نادیده بگیرد.

در ۲۰۲۴ و با به قدرت رسیدن دوباره ترامپ، تاکتیک سیاست خارجی دولت آمریکا بار دیگر تغییر کرد.

ترامپ، همانند ۲۰۱۸، بار دیگر سیاست فشار به ایران را پیش گرفت، اما برخلاف ۲۰۱۸، دیگر امکان همکاری با روسیه در مهار ایران را ندارد و با وجود
تنش میان آمریکا و روسیه، امکان بازگشت شرایط ایران به قبل ۲۰۲۲ بعید است. به خصوص که با وجود بن‌بست‌ها در اوکراین، امکان توافق آمریکا با روسیه در این جنگ آسان نیست.

از طرف دیگر، فرصت ترامپ نیز زیاد نیست و در ۲۰۲۸، ترامپ مجبور است از قدرت کناره‌گیری کند.

بنابراین اگر دولت ایران بتواند تا ۲۰۲۸، یعنی تا سه سال دیگر شرایط را مدیریت کند، شاید بار دیگر شانس با ایران همراه شد و اتفاقی افتاد که شرایط را به نفع ایران تغییر دهد. شاید.

نه فقط برکناری ترامپ در ۲۰۲۸، بلکه هر اتفاقی در این مدت می‌تواند شرایط را به نفع یا به ضد دولت ایران تغییر دهد.

برنده بازی کسی است که صبور باشد و بتواند، بهترین استفاده را از کارت‌ها بکند.

#علی‌کسیری
@Akasiri

دولت ایران اگر به دنبال توافق با آمریکا و حفظ نظام است، پیش از توافق با آمریکا باید با اسرائیل توافق کند، وگرنه با نفوذ گسترده موساد در ایران، درگیر چالش‌های بسیاری خواهد شد.

انفجار بندرعباس، و پس از آن آتش سوزی‌ها در اسرائیل و سپس انفجارها در نیروگاه‌های ایران و پس از آن حمله موشکی انصارالله یمن به فرودگاه بن‌گورین تل آویو، نشان از این دارد که ایران وارد یک بازی خطرناک با اسرائیل شده‌ است.

انتظار می‌رفت پس از نابودی حزب الله لبنان، سقوط رژیم بشار اسد و در نهایت نابودی حماس و ویرانی غزه، دولت ایران به این درک برسد که باید در مسأله اسرائیل نرمش نشان بدهد یا حداقل از تنش با اسرائیل خودداری کند، اما انگار طراحان عملیات طوفان الاقصی هنوز از شکست‌ها درس نگرفته‌اند و در شرایط شکننده ایران، باز به دنبال گسترش تنش با اسرائیل هستند.

اما این انتخاب ممکن است، برای ایران بسیار گران تمام شود، زیرا موج خرابکاری‌های موساد این ظرفیت را دارد که اعتراضات خیابانی در ایران را بار دیگر شعله ور کند و با توافقات پشت پرده با مقامات نظام، کار را برای بقای نظام جمهوری اسلامی سخت سازد.

اسرائیلی که در سوریه از دروزیان مخالف الجولانی، حمایت تسلیحاتی و لجستیکی می‌کند، توان عملیات مشابه را در ایران دارد.

#علی‌کسیری

www.tg-me.com/AKasiri