کانال رسمی هزار باده فرهنگ

. فرخنده گل‌افشان: اسطوره‌ی سکوت و وفا در سایه‌سار عشق یکتایی* 🔹در دشت‌های سبز و آسمان فراخ قوچان، جایی که ریشه‌های تاریخ در خاک هنر و موسیقی تنیده است، داستان عشقی جاودانه آغاز شد. داستانی که شخصیت محوری آن، نه بانوی افسانه‌های کهن، که بانویی از جنس همین…

.👆

🔹این وفاداری و سکوت آگاهانه، درس بزرگی در باب مفهوم عشق بی‌منت و شرط به جامعۀ ما می‌دهد. در دنیایی که گاه ارزش‌ها سطحی و عشق‌ها زودگذر شده‌اند، زندگی فرخنده خانم یادآوری می‌کند که عشق راستین، در عمق دل جای دارد و با گذر زمان و تغییر شرایط، رنگ نمی‌بازد. او ثابت کرد که می‌توان عاشق ماند، بی‌آنکه نیاز به اثبات آن به کسی باشد. می‌توان در دل، باغی از خاطرات زیبا را پرورش داد و با آن زندگی کرد.

🔹او در سکوت، جاودانگیِ عشق و وفاداری را معنا کرد. سکوتی که از جنس طوفان بود و درونش اقیانوسی از مهر و گذشت موج می‌زد. این سکوت، بلندترین ندای عشق و احترام بود که تا همیشه در تاریخ عاطفی این مرز و بوم طنین‌انداز خواهد بود.
سرانجام، بانوی #قوچان‌ما، با دلی آرام و نگاهی پر از مهر، این جهان را وداع گفت. دلی که احتمالاً مملو از تصاویر روزهای خوش #قوچان، صدای ساز همسرش و لبخندهای کودکانش بود. او رفت، اما امروز با دلی آرام و نگاهی پر از مهر، این جهان را وداع گفت و میراثی از عشق ناب و صبوری بی‌بدیل را برای همۀ ما به جای گذاشت.

🔹فرخنده گل‌افشان، تنها همسر اول استاد شجریان نبود؛ او نگهبانِ حریمِ عشقی بود که در جوانی در #قوچان شکوفا شد و تا پایان عمرش، برگ‌برگِ آن را در صندوقچه‌ی دلش محفوظ نگاه داشت. امروز، با رفتن فرخنده، جهان موسیقی نه فقط مادری را از دست داد، که قطعه‌ای از بهشت را، زندگی عاشقانه‌اش با شجریان، چون سمفونی‌ای از دو قلب هم‌نوا، داستانی است از پیوند روح‌ها: یکی که آسمان را با آواز فتح کرد، دیگری که زمین را با صبوری عاشقانه نگه داشت. فرخنده رفت، اما عشقش ماند؛ چون نغمه‌ای ابدی در بادهای خراسان، که هر بار با وزیدنش، دل‌ها را به لرزه درمی‌آورد. او، که تا واپسین دم به محبوبش وفادار ماند، به ما آموخت که عشق واقعی، در عمق سکوت‌ها زاده می‌شود، اشک‌ها را به مروارید بدل می‌کند، و جاودانه، چون ستاره‌ای در شب‌های بی‌انتها می‌درخشد.

روحش شاد و روانش انوشه و مینوی و یادش گرامی و راهش پررهرو باد.

🔵اشاره: 👇

*چند سال پیش در تاریخ بیست‌وچهارم شهریور ۱۳۹۹ یادداشتی در کانال فرهنگی و هنری باغ خبوشان(هزارباده‌ی فرهنگ) نوشتم با عنوان: «#از_بین_مفاخر_ایران_دو_نفر_را_می_شناسیم_که_داماد_#قوچانی_ها_شده_اند» ( برای قمر آرایان که به بهانه‎ی بیست‌ودومین سال درگذشت استاد زرین‌کوب نوشتم) و در پایان آن یادداشت نوشتم: «به زودی در باره خانم گل‌افشان جداگانه خواهم نوشت»... به یاد دارم که دوست فرهیخته و گرامی‌ #قوچانی‌مان «جناب آقای #حسین_جیوار»که بسیار فرهنگِ #قوچان را ارج می‌گذارد و ایران‌دوست است، از بنده قول گرفت که حتما بنوسم! و امروز با شرمندگی باید بگویم که: نوشتم اما دیر شد، چون نمی‌دانستم‌که زود دیر می‌شود...💧💧

خاک پای اهل هنرومعرفت

#محمد_معین_فر

۲ از۲

برای مطالعه یادداشت مورد اشاره درپایین این مقاله اینجا👈https://www.tg-me.com/Baghekhabushan/4117 را بخوانید.

https://www.instagram.com/baghekhabushan.faslnameh

#فرهنگی
#هنری
#باغ_خبوشان
#قوچان
#خبوشان
#خراسان
#تهران
#ایران
#پژوهش
#پژوهشگر
#محمد_معین_فر
#سردبیر
#فرهنگ_و_هنر
#گفت_و_گو
#هزار_باده_فرهنگ

#فصلنامه_فرهنگی_و_هنری_باغ_خبوشان

https://www.tg-me.com/Baghekhabushan

❤2👍2🔥2

335 viewsedited 14:03